လူထုအင္အားနဲ႔ ဖိအားေပးအၾကပ္ကုိင္ရန္ ပ်က္ကြက္ေနသမွ် က်ိဳးႏြံနာခံေနရလိမ့္မည္ (တူေမာင္ညိဳ)

လူထုအင္အားနဲ႔ ဖိအားေပးအၾကပ္ကုိင္ရန္ ပ်က္ကြက္ေနသမွ် က်ိဳးႏြံနာခံေနရလိမ့္မည္ (တူေမာင္ညိဳ)

(၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္ ၁၂ ရက္ )

ျပည္သူအမ်ားစုနဲ႔အတူ က်ေနာ္ေမွ်ာ္လင့္ထားတာက “ပုဒ္မ၄၃၆ျပင္ဆင္ေရးဆႏၵျပဳ လက္မွတ္ေရးထိုးတဲ့လႈပ္ရွားမႈ”ရလဒ္ေတြ အတိအက်ေရတြက္ၿပီးတဲ့ေနာက္  တုိင္းျပည္နဲ႔လူထုထံ တင္ျပ၊ ရွင္းလင္း၊ အသိေပးတဲ့အခါမွာ ဒီခ်ဳပ္ပါတီဥကၠ႒ကိုယ္တုိင္တက္ေရာက္ ၿပီး“၂ဝဝ၈အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး”ဘယ္လို ေရွ႔ခရီးဆက္ၾကမယ္ဆုိတာကိုပါ ျပတ္ျပတ္သားသား ညြန္ျပေျပာဆိုလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိတာျဖစ္ပါတယ္။

ဘာေၾကာင့္ဒီလို ေမွ်ာ္လင့္သလဲဆုိေတာ့ “ပုဒ္မ ၄၃၆ ျပင္ဆင္ေရးကိစၥ”က  ဒီခ်ဳပ္ပါတီ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲဝင္စဥ္က တုိင္းျပည္နဲ႔ လူထုထံတင္ျပခဲ့တဲ့ လုပ္ငန္းတာဝန္ ၃ ရပ္ထဲက အခ်က္အခ်ာက်တဲ့လုပ္ငန္းတာဝန္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ “၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး”ကိစၥနဲ႔ တုိက္ရုိက္ဆက္စပ္ေနတဲ့ကိစၥျဖစ္တယ္။ ဒီခ်ဳပ္ပါတီ လႊတ္ေတာ္ထဲ “ဝင္”သြားတာဟာ “ ျပင္”ဖို႔ ဝင္သြားတာ မဟုတ္ပါလား။

“၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒ” ျပင္ဆင္ေရးအတြက္ ပုုဒ္မ ၄၃၆ ျပင္ဆင္ေရးဟာ ေသာ့ခ်က္အက်ဆံုး ျပင္ဆင္မႈျဖစ္တယ္လို႔ ဒီခ်ဳပ္ဥကၠ႒ အပါအဝင္ ေဟာေျပာသူအမ်ားစုက အတန္တန္ေဟာေျပာေနတဲ့ကိစၥျဖစ္ေနတာကလည္း တေၾကာင္းေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ဒီလို အခ်က္အခ်ာ က်တဲ့ကိစၥႀကီးတစ္ခုကို အဓိကက်တဲ့ပုဂၢိဳလ္က တက္ေရာက္ပါဝင္ရွင္းလင္းမွာပဲဆုိတာ သဘာဝက်တဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႔ရွင္းလင္းတဲ့အခါမွာေတာ့ ဒီခ်ဳပ္ပါတီဥကၠ႒ပါဝင္ျခင္းမရွိဘဲ ဒီခ်ဳပ္ပါတီ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္ဦးဉာဏ္ဝင္းနဲ႔ ၈၈ ၿငိမ္းပြင့္က တာဝန္ရွိသူတစ္ဦး တက္ေရာက္ရွင္းလင္းတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အျဖစ္က ဘာနဲ႔တူေနသလဲဆုိေတာ့ အေမေတြ႔ခ်င္ေဇာနဲ႔ျပန္လာတဲ့ အေဝးေရာက္သားကို ေျမပဲႏႈတ္စရာရွိေနလို႔ဆိုၿပီး အေမကိုယ္တုိင္ ဘူတာဆင္းမႀကိဳဘဲ၊ ဘေဒြးနဲ႔ႏြားလွည္းပဲလႊတ္ၿပီး ႀကိဳခုိင္းလိုက္သလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနပါတယ္။

ဦးဉာဏ္ဝင္းက ဘယ္လိုရွင္းသလဲဆုိေတာ့ “အခုလက္ရွိ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒႀကီးကုိ ေစာင့္ၾကည့္လုိ႔ကေတာ့ ဘယ္လုိမွ ျပင္လုိ႔လည္းမရဘူး။ ဘာမွလည္းလုပ္လုိ႔မရဘူး။ လုပ္လို႔မရေအာင္လည္း ျပ႒ာန္းထားတယ္။ သုိ႔ေသာ္ ျပည္သူအမ်ားဆႏၵရွိလာၿပီဆုိရင္ နည္းလမ္းေတြ႔လာမွာပါ။ အဲဒီလုိ နည္းလမ္းကုိ ႀကိဳးစားေဖာ္ထုတ္ၿပီးေတာ့ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္သြားဖုိ႔ရွိပါတယ္” တဲ့။

အထက္မွာေဖာ္ျပထားတဲ့ ဦးဉာဏ္ဝင္းေျပာစကားကို ၂ ပုိင္းခြဲၿပီး တစ္ပုိင္းစီအေပၚ က်ေနာ့္အျမင္ကို သံုးသပ္တင္ျပပါရေစ။

ပထမအပုိင္း (“အခုလက္ရွိ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒႀကီးကုိ ေစာင့္ၾကည့္လုိ႔ကေတာ့ ဘယ္လုိမွျပင္လုိ႔လည္းမရဘူး။ ဘာမွလည္း လုပ္လုိ႔မရဘူး။ လုပ္လို႔မရေအာင္လည္း ျပ႒ာန္းထားတယ္” )တဲ့။ဒီခ်ဳပ္ပါတီ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္လည္းျဖစ္၊ ကိုယ္တုိင္ ဥပေဒပညာရွင္ တစ္ဦးလည္းျဖစ္တဲ့ ဦးဉာဏ္ဝင္းက ဥပေဒရႈေဒါင့္အရေရာ၊ ဒီခ်ဳပ္ပါတီ လႊတ္ေတာ္ထဲဝင္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ရရွိလာခဲ့တဲ့ မနည္းလွတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳေတြနဲ႔ သင္ခန္းစာေတြအေပၚကေနေရာ  နိဂံုးခ်ဳပ္ၿပီးေျပာတာမို႔ ထင္ပါတယ္။ ဖြဲ႔စည္းပံုျပင္ဆင္ေရးသမားေတြ ရင္ဆုိင္ေတြ႔ႀကံဳ ေနရတ့ဲ ပကတိအေျခအေနဟာ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းေပၚလြင္လွပါတယ္။

ဒုတိယအပုိင္း၊ ဒီအပုိင္းက  ပကတိရင္ဆုိင္ေနရတဲ့စိန္ေခၚမႈေတြကို ရင္ဆုိင္ေျဖရွင္းၿပီး ေရွ႔ဆက္ရမယ့္လုပ္ငန္းစဥ္အပုိင္းလုိ ျဖစ္္တာေၾကာင့္ ပုိၿပီးတိက်ရွင္းလင္းဖို႔ လုိအပ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဦးဉာဏ္ဝင္းက ေရွ႔လုပ္ငန္းစဥ္ကို အခုလိုေျပာပါတယ္။ (“ျပည္သူအမ်ား ဆႏၵရွိလာၿပီဆုိရင္ နည္းလမ္းေတြ႔လာမွာပါ။ အဲဒီလုိနည္းလမ္းကုိ ႀကိဳးစားေဖာ္ထုတ္ၿပီးေတာ့ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္သြားဖုိ႔ရွိပါတယ္”)တဲ့။  

ဒီလိုေျပာလိုက္တာကိုေတာ့  ဒီခ်ဳပ္ပါတီထံုးစံလုိ႔ပဲ ေရွ႔မ်က္ႏွာေနာက္ထားၿပီး အားနာနာနဲ႔ေျပာရပါလိမ့္မယ္။ ဒီခ်ဳပ္ပါတီဟာ “သေဝထိုး (ေ)ကဲ့သုိ႔” အတြင္းထဲဝုိက္ေခြ ဝင္သြားတာကို ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။

ဒီခ်ဳပ္ပါတီက ဦးစီးေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာ  “၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး လူထုေဟာေျပာပြဲ”ေတြမွာ ျပည္သူေတြက ျပင္ဆင္ေရး ဆႏၵကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ၾကၿပီးၿပီ။ အခုလည္း “ပုဒ္မ ၄၃၆ျပင္ဆင္ေရး”အတြက္လည္း လက္မွတ္ထိုးဆႏၵျပဳခဲ့ၾကၿပီ၊ မလံုေလာက္ေသးဘူးလား။

ဦးဉာဏ္ဝင္းအေျပာအရဆိုရင္ ျပည္သူအမ်ားဆႏၵရွိလာၿပီဆုိရင္ နည္းလမ္းေတြ႔လာမွာမို႔ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ေရးလႈပ္ရွားမႈ ထပ္မံၿပီးလုပ္ၾကရဦးမယ့္ သေဘာျဖစ္ေနပါတယ္။ 

ၾသဂုတ္လ ၁ ရက္ေန႔မွာ ပုဒ္မ ၄၃၆ ျပင္ဆင္ေရးနဲ႔စပ္လ်ဥ္းၿပီး  ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကနဦးရွင္းလင္းေျပာၾကားတဲ့အခါက “က်မ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ေျပာႏိုင္တာက ဒီႏိုင္ငံရဲ့သမိုင္းမွာ ဒီလို လူ ၅ သန္းေက်ာ္က ကိစၥတခုကိုလက္မွတ္ထိုးၿပီးေတာ့ မိမိတို႔ဆႏၵအရ လွ်ဳိ႔ဝွက္မဟုတ္ပဲ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း လက္မွတ္ထိုးၿပီးေထာက္ခံခဲ့တယ္ဆိုတာ တခါမွ မရွိခဲ့ဖူးဘူး။ ဒါဟာ ဒီႏိုင္ငံမွာ ပထမဦးဆံုးပဲ”လို႔ မွတ္ခ်က္ေပးသြားခဲ့ပါတယ္။  

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာသလို ပထမဦးဆုံး ဟုတ္ခ်င္လည္း ဟုတ္မွာပါ။ ဒီကိစၥေတြက ႏုိင္ငံေရးေဗဒသုေတသီေတြ လုပ္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒီေနရာမွာ အတိအက်ေျပာႏုိင္တဲ့အခ်က္ တစ္ခုေတာ့ရွိပါတယ္။ အေရးႀကံဳလာတဲ့အခါတုိင္း ျပည္သူေတြဟာ သူတုိ႔ဆႏၵကို ေျဗာင္ေရာ/လ်ိဳ႕ဝွက္ေရာ စြန္႔စြန္႔စားစား၊ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ထုတ္ေဖာ္ျပသစၿမဲျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ပါပဲ။  

“၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒ” ျပည္သူ႔ဆႏၵခံယူစဥ္မွာလည္း ျပည္သူတစ္သန္းေက်ာ္ (၁ ၃၇၅ ၄၈ဝ )ဟာ နာဂစ္မုန္းတုိင္းႀကီး ႀကံဳေနရတဲ့ၾကားထဲကေန ရဲရဲဝ့ံဝံ့ “ကန္႔ကြက္မဲေပး” ေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ဒီခ်ဳပ္ပါတီကကန္႔ကြက္မဲေပးဖုိ႔ ျပည္သူေတြကို ေဆာ္ၾသခဲ့တယ္ မဟုတ္ပါလား။ ပုဒ္မ ၄၃၆ ျပင္ဆင္ေရးမွာလည္း ျပည္သူ ၅ သန္းနီးပါး ( ၄ ၉၄၁ ၉၉၈ )က လက္မွတ္ထိုးဆႏၵျပဳခဲ့ၾကၿပီ။ ျပည္သူလူထုဘက္က တာဝန္ေက်ပါတယ္။  တာဝန္ပ်က္ကြက္တာ မရွိခဲ့ပါဘူး။

(နဝတ-နအဖ) စစ္အစိုးရဟာ လူထုဆႏၵကို ဘယ္တုန္းကမွ မေလးစားခဲ့ပါဘူး။ အေရးမထားခဲ့ပါဘူး။ လက္မခံခဲ့ဘူး။ လူထုဆႏၵကို ေျဗာင္ဖ်က္သိမ္းပစ္ဖုိ႔ဝန္မေလးသလုိ၊ အဓမၼရယူဖို႔ကလည္း သူတုိ႔အတြက္ ထမင္းစားေရေသာက္ကိစၥသာျဖစ္ပါတယ္။ လူထုလႈပ္ရွားမႈေတြကို အၾကမ္းဖက္ဖိႏွိပ္ေခ်မႈန္းခဲ့ၿပီး၊ ျပည္သူလူထုတစ္ရပ္လံုးက လက္နဲ႔ေရးေဖာ္ျပခဲ့ၾကတဲ့ “၁၉၉ဝ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္” ကို (နဝတ-နအဖ) စစ္အစိုးရက ေျခနဲ႔ဖ်က္ခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္တယ္ မဟုတ္ပါလား။ ဒီလိုနဲ႔ (နဝတ-နအဖ) စစ္အစုိးရဟာ “ထန္းလ်က္ခဲ ေခြးလ်က္တဲ့”နည္းနဲ႔ “၁၉၉ဝ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္နဲ႔ ဒီခ်ဳပ္ပါတီ”ကို လံုးပါး ပါးေစခဲ့ၿပီးျဖစ္္တယ္ မဟုတ္ပါလား။

ဗိုလ္ေနဝင္းစစ္အုပ္စုက ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (၁၉၄၇)ကို ဖ်က္ၿပီး၊ ဖြဲဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (၁၉၇၄)ကို စိတ္ႀကိဳက္ေရးခဲ့တယ္။ (နဝတ-နအဖ) စစ္အုပ္စုက ဘမ်ိဳးဘိုးတူဆုိသလို “၁၉၉ဝ ေရြးေကာက္ပြဲ” ဖ်က္သိမ္းၿပီး၊ “၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ” စိတ္ႀကိဳက္ေရးဆြဲၿပီး အဓမၼအတည္ျပဳခဲ့ၾကတယ္။ ၂ဝ၁ဝ ႏုိဝင္ဘာေရြးေကာက္ပြဲမွာ စိတ္ႀကိဳက္ရလဒ္ထြက္ေအာင္“ႀကိဳတင္မဲ” ေတြနဲ႔ (ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီအႏုိင္ရေအာင္) လုပ္ေဆာင္ျပခဲ့တယ္မဟုတ္ပါလား။

လူထုဆႏၵဆုိတာနဲ႔ပတ္သက္လာရင္“စိတ္ႀကိဳက္ရလဒ္မဟုတ္လွ်င္ မ်က္ကြယ္ျပဳဖ်က္သိမ္း၊ စိတ္ႀကိဳက္ရလဒ္ျဖစ္ေအာင္ အဓမၼလုပ္ႀကံဖန္တီး”ဆုိတာ ယေန႔ (ဗိုလ္)ဦးသိန္းစိန္ႀကံ့ဖြ႔ံအစိုးရအပါအဝင္ (နဝတ-နအဖ)စစ္အစုိးရတို႔ရဲ႕ အရင္းခံမူဝါဒနဲ႔အေျခခံ သေဘာထားပဲျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ လူထုဆႏၵဆိုတာကို ထုိက္သင့္သလိုေဆာင္ရြက္ေပးပါမည့္အေၾကာင္း အသနားခံတင္ျပေနလို႔ မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ လူထုဆႏၵကို အုပ္စုိးသူအစုိးရကေလးစားက်ိဳးႏြံ၊ နာခံလာတဲ့အထိ လူထုအင္အားနဲ႔ဖိအားေပးအၾကပ္ကုိင္ၾကရမွာပါ။

ေဆာင္းပါးနိဂံုးကို  ၾသဂုတ္လ ၁၁ ရက္ေန႔၊ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ အမတ္ခ်ဳပ္ (ဗိုလ္)ဦးေရႊမန္းေျပာတဲ့စကားကိုေကာက္ႏုတ္ၿပီး နိဂံုးခ်ဳပ္ပါရေစ။

အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးက လူထုဆႏၵ၊ လူထုဆႏၵလက္မွတ္ေရးထိုးေဖာ္ျပမႈ စတဲ့စကားလံုးေတြကိုတမင္ေရွာင္ရွားၿပီး “signature campaign”၊ “ျပည္သူမ်ားရဲ့အသံ”လို႔သာ သံုးႏႈန္းေျပာသြားခဲ့ၿပီး။ “လႊတ္ေတာ္ကဖြဲ႔စည္းထားတဲ့  ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒေျပာင္းလဲေရးဆုိင္ရာ ေကာ္မတီ(၃၁ ဦးေကာ္မတီ)အေပၚမွာ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈမရွိပါဘူး”ဆုိတဲ့အခ်က္ကို  ဒုတိယအႀကိမ္ထပ္မံအတည္ျပဳေျပာဆို သြားပါတယ္။

ဒါေပမယ့္“လႊတ္ေတာ္ေဆာင္ပုဒ္ သုိ႔မဟုတ္ မူဝါဒနဲ႔ သက္ဆုိင္တဲ့ကိစၥျဖစ္တဲ့အတြက္ ျပည္သူမ်ားရဲ့အသံကိုေတာ့ သက္ဆုိင္ရာ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္မ်ား စဥ္းစားေဆာင္ရြက္ႏုိင္တဲ့အတြက္ ထုိက္သင့္တဲ့အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈေတာ့ ရွိႏုိင္တယ္လို႔ေျဖလိုပါတယ္” လုိ႔ ေျဖၾကားသြားတာ ၾကားလုိက္ၾကရမွာပါ။

လူထုဆႏၵ ၅ သန္းနီးပါးဟာ လႊတ္ေတာ္ထဲက ႀကံ့ဖြံ႔အမတ္အမ်ားစုနဲ႔ စစ္သားအမတ္မ်ားရဲ့ စဥ္းစားေပးမယ့္အေပၚမွာ တည္ တယ္လို႔ ေျပာတာပါ။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ “ထုိက္သင့္တဲ့အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကေလးရရွိဖုိ႔အေရး” ႀကံ့ဖြ႔ံအမတ္ေတြကိုဒူးဖက္ၿပီး ေလာ္ဘီ လုပ္ရမယ့္ကိန္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီခ်ဳပ္ကေတာ့ ၄၃၆ ျပင္ဆင္ေရးဆႏၵေတြ လႊတ္ေတာ္တင္ျပမယ္ဆုိတဲ့အခ်က္ကို တုန္႔ျပန္တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သေဘာကေတာ့ လႊတ္ေတာ္ထဲကအမ်ားစုျဖစ္တဲ့ ႀကံ့ဖြံ႔အမတ္ေတြ (စစ္သားအမတ္ေတြ)က စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ေပးလုိက္ၾကလုိ႔ (ဗိုလ္) ဦးေရႊမန္းက ညြန္ၾကားတာပါ။

“လူထုဆႏၵ”ဆိုတာ ထုိက္သင့္တဲ့အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈရွိဖို႔ အုပ္စုိးသူမ်ားထံ ဒူးေထာက္အသနားခံရမယ့္ကိစၥမဟုတ္။ အုပ္စုိးသူ အစိုးရမ်ား ေလးစား၊က်ိဳးႏြံ၊ နာခံလာေစရန္အတြက္ လူထုအင္အားနဲ႔ ဖိအားေပးအၾကပ္ကိုင္ရမယ့္ကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္။