ဗကပေျမေပၚတက္ေရး(ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း)

ဗကပေျမေပၚတက္ေရး ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း
တေန႔ကဘီဘီစီက ကၽြန္ေတာ့္ကိုဗ်ဴးေတာ့ ဗကပအေနနဲ႔ ျပည္တြင္းကို၀င္လို႔ရေအာင္လုပ္တာ႐ွိသလား ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္မ်ိဳးေမးတာနဲ႔ႀကံဳရပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက အခ်ိန္သိပ္မရမွန္းသိလို႔ အေျခခံက်တဲ့အခ်က္တခ်ိဳ႕ကို မေျပာခဲ့ပါဘူး။ အခုေျပာခ်င္ပါတယ္။
နံပတ္တစ္ အေျခခံအက်ဆံုးအခ်က္က တိုင္းျပည္တျပည္မွာ ဒီမိုကေရစီ႐ွိမ႐ွိ၊ ထြန္းကားမထြန္းကား ဆိုတာဟာ အုပ္စိုးသူအေပၚ မူတည္တာလား၊ သူ႔ကိုဆန္႔က်န္ေနတဲ့အင္အားစုေတြအေပၚ မူတည္တာလားဆိုတဲ့ အခ်က္ပါ။ ႏိုင္ငံတခုမွာ ဘယ္သူေတြ၊ ဘယ္အလႊာ၊ ဘယ္လူတန္းစား၊ ဘယ္ပါတီေတြကို ဒီမိုကေရစီေပးမယ္၊ ဘယ္ေလာက္ေပးမယ္ဆိုတာကို အုပ္စုိးသူေတြကသာ သတ္မွတ္ႏိုင္ပါတယ္။ သတ္မွတ္ပါတယ္။ သာမန္လူေတြက ငါ့မွာ ဘယ္လိုဒီမိုကေရစီမ်ိဳး႐ွိတယ္လို႔ သတ္မွတ္လို႔မရပါဘူး။ ကိုယ္ဟာဘယ္လို၊ ဘယ္ေလာက္ ဒီမိုကေရစီ ခံစားခြင့္႐ွိတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအတိုင္း ရ/မရကို အုပ္စိုးသူအစိုးရကျပ႒ာန္းပါတယ္။ တခ်ိန္တုန္းကဆိုရင္ ဒီခ်ဳပ္ဆိုတဲ့အဖြဲ႔အစည္းတခုထဲက လူခ်င္းကိုပဲ ဒီမိုကေရစီခံစားခြင့္ကို ခြဲျခားေပးထားတာ မွတ္မိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ေဒၚစုတို႔၊ ဦးတင္ဦးတို႔ကိုေထာင္ထဲမွာထားၿပီး တျခားလူေတြကိုေတာ့
တစံုတရာလုပ္ကိုင္ခြင့္ျပဳထားခဲ့ပါတယ္။
ဒါဟာ ဗမာျပည္လြတ္လပ္ေရးရၿပီးတဲ့ေနာက္ ႏိုင္ငံေရးေလာကမွာ အစိုးရအဆက္ဆက္က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ က်င့္ထံုးျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ဖဆပလေတြကိုေတာ့ ျပဴေစာထီးေတြကတဆင့္ လူသတ္ဖို႔အထိခြင့္ျပဳထားၿပီး အတိုက္အခံေတြကိုေတာ့ ေထာင္ထဲထည့္၊ တကၽြန္းပို႔တာေတြလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ေတာထဲ ေရာက္ကုန္တာဟာလည္း ဖဆပလဆို႐ွယ္လစ္ေတြက ပါတီကို ဘူဒိုဇာနဲ႔ေကာ္ထိုးသလို တႏိုင္ငံလံုး ေတာင္သူလယ္သမားသမဂၢမက်န္ဖမ္းဆီး အျမစ္ျဖဳတ္ဖို႔လုပ္လို႔ျဖစ္တယ္ဆိုတာ အခုေတာ့ျငင္း၀့ံတဲ့လူ သိပ္မ႐ွိေတာ့ပါဘူး။
ဒီေန႔အခါမွာ ဗိုလ္သိန္းစိန္စစ္အစိုးရနဲ႕ သူတို႔ခ႐ိုနီေတြက လယ္ေျမေတြကို ထင္သလိုသိမ္းခြင့္ရထားၿပီး ဒီလိုလုပ္ရပ္ကိုဆန္႔က်င္သူေတြ ေထာင္ေရာက္တန္းေရာက္ ျဖစ္ေနရတာဟာလည္း ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ဘယ္လိုက္မႈ႐ွိေၾကာင္းအတိအလင္းေဖာ္ျပေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္သိန္းစိန္ရဲ့ အရပ္၀တ္စစ္အစိုးရဟာ လယ္သမားေတြကိုေသနတ္နဲ႔ပစ္ဖို႔ ရဲေတြရတဲ့ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရးမ်ိဳး လယ္သမားေတြကိုမေပးႏိုင္ဘူးမဟုတ္လား။
ဒီေန႔ ဗကပတရား၀င္ျပန္ရပ္တည္ႏိုင္ေရးကိစၥအတြက္ ဗကပဟာဘယ္သူနဲ႔မဆိုစကားေျပာႏိုင္ေၾကာင္း ေၾကညာထားခဲ့တာၾကာလွပါၿပီ။ စစ္အာဏာ႐ွင္ေတြက မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္၊ မမႈခ်င္ဟန္ျပဳေနတာသာျဖစ္ပါတယ္။ အခုက်မွ ဒီျပႆနာအတြက္ ဗကပကိုတရားခံလုပ္လို႔ကေတာ့ သမိုင္းကိုနားမလည္ရာ၊ စစ္အစိုးရေျပာသမွ် လက္ခံေလာက္ေအာင္ ႐ိုးညံ့တဲ့လူျဖစ္သြားမွာပါ။ ဒီကိစၥမွာ ေဘာ့လံုးဟာ စစ္အစိုးရရဲ႕ကြင္းဘက္မွာလို႔ အတိအလင္းေျပာႏိုင္ပါတယ္။
အဲဒီအင္တာဗ်ဴးမွာ ပိုအံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့အေျပာကေတာ့ ဗကပဟာ အစိုးရနဲ႔စကားေျပာႏိုင္ဖို႔အတြက္ တျခားအဖြဲ႔ေတြလိုပဲ ၿမိဳ႕ေပၚကို အရင္တက္လာသင့္တယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ေဒါသနဲ႔သာတုန္႔ျပန္ရရင္ "အဲဒီလို ၿမိဳ့ေပၚကို တက္သြားလို႔ သူ႔အဘေတြက မဖမ္းဘူးလို႔အာမခံႏိုင္သလား"လို႔ ေျပာမိမွာပါပဲ။ ဗကပ ၿမိဳ႕ေပၚေရာက္ဖို႔ဆိုရင္ ဦးစြာအားျဖင့္ ပုဒ္မ၁၇(၁)ကို ဖ်က္သိမ္းရပါမယ္။ ေနာက္ၿပီး၂၀၀၈ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒနဲ႔ စစ္အစိုးရရဲ့ ပါတီမ်ားမွတ္ပံုတင္ခြင့္ဥပေဒဆိုတာေတြေအာက္မွာ ဗကပ ၿမိဳ႕ေပၚတက္လို႔ကေတာ့ “ဟ“ထားတဲ့ က်ားခံတြင္းထဲ ခုန္ဆင္းသလိုသာျဖစ္မွာပါ။
ဗကပကိုေခ်မႈန္းဖို႔ အေသအလဲႀကိဳးစားခဲ့တဲ့ ဖဆပလ၊ ပထစ၊ မဆလအစိုးရေတြေၾကပ်က္သြားၿပီး ၇၅ႏွစ္ တည္တံ့ေနတဲ့ပါတီဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသတ္ေသတဲ့အလုပ္ လုပ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။