(၂၀၁၄ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ ၂ ရက္)
အလ်ဥ္းသင့္လွ်င္ ဒီခ်ဳပ္လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ား အေနျဖင့္ “လႊတ္ေတာ္ေဆာင္ပုဒ္” ကို ေအာက္ပါအတုိင္းေျပာင္းလဲေပးရန္ အဆိုတင္သင့္ပါတယ္။
ဗိုလ္ေရႊမန္းအသံ - လႊတ္ေတာ္အသံ
ဗိုလ္ေရႊမန္းဆႏၵ - လႊတ္ေတာ္ဆႏၵ
ဗိုလ္ေရႊမန္း ညြန္ၾကားခ်က္ - လႊတ္ေတာ္က ေဖာ္ေဆာင္ရြက္
ဗုိလ္ေရႊမန္းတုိ႔ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီက “လႊတ္ေတာ္”မွန္သမွ်ကို စီးနင္းသိမ္းပုိက္ထားတာလည္းျဖစ္ေနေတာ့ ဒီလိုေဆာင္ပုဒ္ေျပာင္းလဲလိုက္ျခင္းအားျဖင့္ ယေန႔“လႊတ္ေတာ္”အဖုိ႔လည္း ဂုဏ္နဲ႔ျဒပ္ကိုက္ညီသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။
ရခုိင္ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္မွာလည္း “အမတ္အမ်ားဆံုးပါ”လို႔ဆုိတဲ့ (ယခင္ RNDP)ယခု ရခုိင္အမ်ိဳးသားပါတီ (RNP)က လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြဟာ ဗိုလ္ေမာင္ေမာင္အုန္းကို ျပည္နယ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ခန႔္တဲ့ကိစၥမွာ ကိုယ့္ပါတီထုတ္ျပန္ေၾကညာထားတဲ့ သေဘာထားရပ္တည္ခ်က္အတုိင္း မရပ္တည္ဝ့ံၾကပဲ။ လက္ခုပ္တီးႀကိဳဆုိခဲ့ၾကရတယ္မဟုတ္ပါလား။ (သံပံုးတီးမယ့္သူေတြဘယ္သြားပုန္းေနသလဲ)
ဇူလုိင္လ ၃၁ ရက္ေန႔က “ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္”မွာ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ဗုိလ္ေရႊမန္းပါးစပ္က“ေၾကာင္းေပးတဲ့” အဆံုးအျဖတ္နဲ႔အညီ “ျပည္ေထာင္စု သမၼတျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ႏွင့္လိုက္ေလ်ာညီေထြမႈရွိမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲစနစ္ေပၚေပါက္လာေစရန္
ေလ့လာသုံးသပ္ေရးေကာ္မရွင္”(၂၄ ဦးေကာ္မရွင္)ဖြဲ႔စည္းလုိက္ပါၿပီ။
ဒီခ်ဳပ္ပါတီကေတာ့ “ဦးေအာင္ဇင္အဆုိကို ေထာက္ခံျခင္း မဟုတ္ဘဲ။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ ျပန္လည္ရွင္းလင္းအဓိပၸါယ္ေဖာ္ျပခဲ့သည့္အတုိင္းသာ ေထာက္ခံျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း”
ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္ထားပါတယ္။ [အဆုိပါ “၂၄ ဦးေကာ္မရွင္” ၌ ဒီခ်ဳပ္ပါတီမွအမတ္ ၂ ဦးပါဝင္တယ္လု႔ိ သိရပါတယ္။ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကကိုယ္စားလွယ္ေတြႏႈတ္ထြက္သကဲ့သုိ႔ ဘယ္ေတာ့ထြက္လာၾကရဦးမလဲ မသိပါ - ဤကား စကားခ်ပ္]
တကယ္ေတာ့မူလအဆုိရွင္ဦးေအာင္ဇင္ခမ်ာ သူ႔အဆုိနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သူ႔သေဘာထားကိုပင္တိတိက်က်ေမးျမန္းျခင္းမခံရဘဲ။ ဗိုလ္ေရႊမန္းကဆံုးျဖတ္ေပးျခင္းကို ၿငိမ္ခံ/ငံု႔ခံသြားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ လြတ္လပ္တဲ့၊ အမွီအခုိကင္းတဲ့ပါတီတစ္ခု၊ လြတ္လပ္အမွီခုိကင္းတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ဆုိရင္ ဒီလိုလုပ္ရပ္မ်ိဳးဟာ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္သင့္မျဖစ္ထုိက္တဲ့ ျဖစ္ရပ္မ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ ရွက္တတ္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ အင္မတန္ရွက္စရာေကာင္းတဲ့အျဖစ္ပါ။ ကုိယ္ယံုၾကည္လုိ႔ ကိုင္စြဲတင္ျပထားတဲ့အဆိုတစ္ရပ္အေပၚ ရဲရဲရပ္တည္ရဲရမွာေပါ့။
ဒီျပႆနာ အေၾကာင္းရင္းနဲ႔ဇစ္ျမစ္ဟာ ဦးေအာင္ဇင္တစ္ဦးခ်င္းျပႆနာလား။
(NDF)ပါတီရဲ့ျပႆနာလား။ သုိ႔တည္းမဟုတ္ ၂ ခုစလံုးပဲလား ဆုိတာကိုေတာ့ ကာယကံရွင္နဲ႔သက္ဆုိင္ရာပါတီတုိ႔ကသာ အေသအခ်ာသိပါလိမ့္မယ္။
သုိ႔တည္းမဟုတ္ ေငြနဲ႔လုပ္ပုိင္ခြင့္က ေလလုိ၊ေရလိုေပါေနတဲ့ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီႀကီးက ပါတီငယ္ေတြ၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို တိတ္တိတ္ပုန္းဝယ္ယူ ပုိင္ဆုိင္ထားေလသလား၊ ၾသဇာလႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကုိင္ထားေလသလား၊ သုိ႔တည္းမဟုတ္ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီၾသဇာခံခရုိနီ တစ္ဦးကေန ေဘာလံုးအသင္းနဲ႔ေဘာလံုးသမားကိုဝယ္ထားသလို ဝယ္မ်ားထားေလသလား၊ ဒီလုိတိတ္တိတ္ပုန္းဝယ္ယူထား၊ ၾသဇာလႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္ထားေတြဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားရွိေနၿပီလဲ။
ျပည္တြင္းခရိုနီပုိင္“စပြန္ဆာပါတီ/စပြန္ဆာအမတ္”တင္မကပဲ။ ျပည္ပပုိင္“စပြန္ဆာပါတီ/စပြန္ဆာအမတ္”
ေတြကေရာ ဘယ္ေလာက္မ်ားရွိေနၿပီလဲ။ ယခုျဖစ္ရပ္အေပၚကေနမူတည္ၿပီး က်ေနာ္တို႔ျပည္သူေတြ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ေလ့လာ စူးစမ္းၾကည့္ၾကရမွာပါ။ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီႀကီးရဲ့ေျခလွမ္းေတြကိုလည္း မ်က္ေစ့ေဒါက္ေထာက္ ၾကည့္ေနၾကရမွာျဖစ္သလုိ၊ တၿပိဳင္နက္ထဲမွာလည္း သူတုိ႔ဝယ္ထားတဲ့ အဆြယ္အပြားေတြ၊ သူ႔ခရိုနီေတြကတဆင့္ တစ္ဖက္လွည့္နဲ႔(သ႑ာန္မ်ိဳးစံု/ပံုစံေပါင္းစံုနဲ႔) ဝယ္ထားတဲ့၊ ကိုင္ထားတဲ့ အဆြယ္အပြားေတြကိုလည္း မ်က္ျခည္မျပတ္ၾကည့္ေနၾကရမွာပါ။
ေဖာ္ထုတ္ဖြင့္ခ်ေနၾကရမွာပါ။
ပုံမွန္ေသြးရိုးသားရိုးသာဆုိရင္ ဦးေအာင္ဇင္အေနနဲ႔ သူယံုၾကည္လို႔တင္ထားတဲ့ “အဆို”ဘက္က သူရပ္တည္ၿပီး ျပတ္ျပတ္သားသားခုခံကာကြယ္ရမွာပါ။ ဒါမွမဟုတ္လည္း ေလာေလာဆယ္မွာ “ေကာ္မရွင္ဖြဲ႔ေရး”ဆုိၿပီး သေဝထုိးသြားရေပမယ့္၊ မူလဦးတည္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ “အခ်ိဳးက်ကိုယ္စားျပဳစနစ္ (PR)” သို႔ ဒုတ္ဒုတ္ထိေရာက္ရွိသြားေစႏုိင္မယ့္လက္နက္ပုန္းေတြ၊ အကြက္ေကာင္းေတြ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ႀကီး လက္ထဲမွာရွိထားၿပီးသားမို႔ အသာခ်ိဳထားလုိက္ၾကတာလားဆုိတာလည္း ထည့္သြင္း စဥ္းစားစရာျဖစ္ပါတယ္။
ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္အဖြဲ႔ဝင္ဦးျမင့္ႏုိင္က “ဥပေဒအေၾကာင္းအရာကိစၥျဖစ္သည့္ အတြက္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္တြင္သာဆံုးျဖတ္သြားရမည္”လုိ႔ ႏွပ္ေၾကာင္းေပးထားတယ္မဟုတ္ပါလား။ တကယ္ေတာ့ (PR)ကိစၥဟာ ႀကံ့ဖြံ႔အစုိးရ၊ စစ္တပ္၊ ဗိုလ္ေရႊမန္း တုိ႔ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ၊
ဗိုလ္တင္ေအးေကာ္မရွင္နဲ႔သူတုိ႔ၾသဇာခံအဆြယ္အပြားေတြရဲ့ ပူးေပါင္းႀကံစည္မႈေတြထဲက တစ္ခုသာလွ်င္ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္(NDF)ပါတီနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ဦးေအာင္ဇင္တုိ႔ရဲ့ ခ်ိနဲ႔ႏံုခ်ာလွတဲ့အျဖစ္နဲ႔ ၾသဇာလႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္ျခင္းခံထားရတဲ့အျဖစ္ကေတာ့ လယ္ျပင္မွာဆင္သြားသလုိေပၚလြင္ေနပါတယ္။
ဒါဟာ ပါတီတစ္ခုကေန ပဲ့စင္သြားတဲ့၊ မူလမိခင္ပါတီအဖြဲ႔အစည္းကေန ပံုစံတမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အေၾကာင္းျပခ်က္တမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ပဲ့ထြက္၊ လြင့္ထြက္သြားတဲ့သူေတြ သြားရာလမ္းအတုိင္း လိုက္သြားတာမ်ိဳးပါပဲ။ သိပ္ေတာ့မဆန္းက်ယ္လွပါဘူး။ သူခိုးဓါးျမဟာ ပုလိပ္ဖမ္းဆီးျခင္းခံသြားရၿပီးတဲ့ေနာက္ ပုလိပ္သတင္းေပး ျဖစ္သြားသလိုမ်ိဳးပါပဲ။ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးနယ္ပယ္မွာလည္း ပါတီအဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုခုကေန အုပ္စုိးသူထံဒူးေထာက္အညံ့ခံၿပီး၊ ခယဝပ္တြား၊ အလုပ္အေကၽြးျပဳသြားၾကသူေတြ အနီးအေဝးသမုိင္းမွာ မ်ားမွမ်ားပါ။ “အႀကံေပး”ဆုိတာ သူတုိ႔အတြက္ အလွဆံုးအမည္ကေလးတစ္ခုေပါ့။
လုပ္ရတဲ့အလုပ္ကေတာ့ အုပ္စုိးသူႀကဳိက္လုပ္ၾကတာပါပဲ။
ႏုိင္ငံေရးနယ္ပယ္မွာ အယူအဆေရးရာနယ္ပယ္မွာ အေျခခံအယူအဆကြဲလြဲၾကလို႔ လမ္းခြဲၾကတာဟာ သဘာဝက်တဲ့ အခ်င္းအရာတစ္ခုပါ၊ မယံုၾကည္ေတာ့လုိ႔၊ သေဘာမတူႏုိင္ေတာ့လုိ႔လမ္းခြဲၾကတယ္ဆိုတာ သက္ဆုိင္သူေတြအတြက္ ဒီမုိကေရစီအခြင့္အေရးတစ္ခုပါ။ သူယံုၾကည္တဲ့အယူအဆနဲ႔
သူယံုၾကည္တဲ့ႏုိင္ငံေရးကို သူစိတ္ႀကိဳက္ေရြးခ်ယ္လုပ္ႏုိင္ပါတယ္။ လုပ္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ဒီကိစၥ သက္ဆုိင္သူရဲ့ကိုယ္ပုိင္အခြင့္အေရးျဖစ္တာမို႔ ဘာမွ ေျပာစရာမရွိပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ အုပ္စိုးသူထံခယဝပ္တြားၿပီး ျပည္သူဆန္႔က်င္ေရး၊ ဒီမုိကေရစီဆန္႔က်င္ေရး၊ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုဆန္႔က်င္ေရး ေျပာဆို၊ ေရးသား၊ လုပ္ကုိင္ေနတဲ့လုပ္ရပ္ေတြ၊ ထုိလုပ္ရပ္မ်ိဳးနဲ႔ သခင္အားရလုပ္ေနသူေတြကိုေတာ့ ျပတ္ျပတ္သားသားဖြင့္ခ်၊ ေဝဖန္တုိက္ခုိက္သြားၾကရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။
0 comments:
Post a Comment