“ဘယ္သူေသေသ ငေတမာရင္ၿပီးေရာဆိုတဲ့ လူတစု” (ေအးၿငိမ္း)

“ဘယ္သူေသေသ ငေတမာရင္ၿပီးေရာဆိုတဲ့ လူတစု” (ေအးၿငိမ္း)

(၁)

‘ဘႀကီးေအာင္ညာတယ္’

မႏၲေလးကိစၥ သမၼတက တိုင္းျပည္ကိုရွင္းလင္းျပတဲ့မိန္႔ခြန္းဆိုတာႀကီးဟာ ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုႀကီးပဲ။ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈမရွိဘူး။ ဘႀကီးစိန္ ညာျပန္ၿပီလား။

သူေျပာတဲ့ လူတစု၊ အဖြဲ႔အစည္းတခုဆိုတာ ဘယ္သူေတြလဲ။ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းလဲ။ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းလား။ လူမႈေရးအဖြဲ႔အစည္းလား - အေျခခံလူတန္းစားေတြ ‘အနက္’ ေကာက္ႏိုင္ဖို႔မလြယ္။ သူထိုးျပတဲ့ သူ႔လက္ၫိႈးက ေကြးေကြးႀကီးပဲ။

‘ခ်က္ခ်င္း’ ျပင္းျပင္းထန္ထန္အေရးယူေဆာင္ရြက္မွာျဖစ္ေၾကာင္းလို႔ ေျပာပါရဲ့။ လူႀကီးမင္းေျပာတဲ့ ‘ခ်က္ခ်င္း’ ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာတဲ့ အခ်ိန္ပိုင္းလဲ။ (ျဖစ္လာတာ ခုပဲ တလျပည့္ေတာ့မယ္။)

‘ျပတ္ျပတ္သားသားကိုင္တြယ္ၿပီး ျပင္းထန္စြာအေရးယူေဆာင္ရြက္သြားမွာျဖစ္ေၾကာင္း’ ေၾကညာလိုက္တာကေတာ့ အားရစရာႀကီးပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ‘ခ်က္ခ်င္း’ ဆိုတာႀကီးကိုယံုၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ေနလို႔ကေတာ့ တၿမိ့ဳလံုး ျပာက်ေလာက္ၿပီ။ ဒီေတာ့ ၿမိ့ဳအပ်က္မခံႏိုင္တဲ့၊ ႏိုင္ငံေရးေရခ်ိန္ျမင့္တဲ့ ၿမိ့ဳခံရဟန္းရွင္လူ၊ ဘာသာတူ၊ ဘာသာကြဲ မႏၲေလးသူမႏၲေလးသားေတြက ‘မႏၲေလးၿမိ့ဳ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ထိန္သိမ္းမႈေကာ္မတီ’ - ‘မႏၲေလးၿမိ့ဳ ဘာသာေပါင္းစံုခ်စ္ၾကည္ညီၫြတ္ေရးအသင္း’ စတဲ့ နာမည္နဲ႔ ၿမိ့ဳကာကြယ္ေရး ထလုပ္ရေတာ့တယ္။

(၂)

ျပႆနာကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ခဲ့ၾကသလဲ။

သမၼတက မိန္႔ခြန္းေျပာတယ္။ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးဌာနက ေၾကညာခ်က္ထုတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဖ့စ္ဘုတ္ေပၚကေန မီးစရိႈ႔တဲ့၊ စဖြတယ္ဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြအေၾကာင္း တစြန္းတစမွပါမလာေသး။ ေမၿမိ့ဳက ဇာတ္လမ္း၊ ေငြေပးၿပီးအမႈဆင္ခိုင္းတဲ့ လီဆယ္မႈကိစၥ စတာေတြ မဆီမဆိုင္ ဆြဲထုတ္ျပလာတယ္။ တလိမ္ႏွစ္လိမ္ ေပြလိမရႈပ္တဲ့ အမယ္ဘုတ္ကဲ့သူ႔ခ်ည္ခင္ဇာတ္လမ္းႀကီး ျဖစ္လာတယ္။

ဒီေနရာမွာ တိုင္းေဒသႀကီး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဆိုသူ႔အေၾကာင္းေျပာဖို႔ ရွိလာတယ္။ သူဟာ ပန္ကာ့ထိပ္က ဝက္အူ စရဖ ေထာက္လွမ္းေရးၫႊန္ခ်ဳပ္ လုပ္လာသူ၊ သူ႔အထက္ကလူေတြက မီးကိုေလာင္ေစခ်င္သလား (ျဖစ္တယ္) ႃငိွမ္းလိုက္ေတာ့ဆိုလည္း (ရတယ္)၊ သူ႔အိမ္ ဝိုင္ယာေရွာ့ခ္ျဖစ္လို႔ မီးေလာင္တဲ့အမႈက တပိုင္း၊ ခု ျမင္လိုက္ၾကတာကေတာ့ ဓားရွည္ကိုင္၊ တုတ္ႀကီးေတြနဲ႔ ၿမိ့ဳထဲလွည့္ပတ္ေသာင္းက်န္းရမ္းကားေနၾကတဲ့ သူေတြကို လက္ဖ်ားနဲ႔မွ မတို႔ဘဲ လႊတ္ေပးထားတယ္။

သူတို႔ရဲ႔ ဖြဲ႔စည္းအမိန္႔ေပးပံုယႏၲရားႀကီးကလည္း မ်က္စိလည္စရာပဲ။ စာထဲ ဥပေဒထဲ ဘယ္လိုေရးထားထား၊ တခါတခါ ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ကို ၫႊန္ၾကားေနမွန္း မသိရဘူး။ ‘ဥပေဒရဲ႔အထက္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိရဘူးေျပာတယ္’ သမၼတသာ အာဏာအရွိဆံုးလို႔ေျပာတယ္။ လက္ေတြ႔က်ေတာ့ စစ္တပ္က လုပ္ခ်င္တာလုပ္တာမ်ိဳး၊ တခါ စစ္တပ္နဲ႔သမၼတအထက္မွာ ကာလံု၊ ကာလံုအထက္မွာ ကိုယ္ေပ်ာက္ထိုင္ေနသူ ‘လက္မဲႀကီး’ ဆိုသူကလည္း ရွိေသးတယ္။

ဒီေတာ့ ဒီလိုအူခ်ာေပါက္ေနတဲ့ႏိုင္ငံမွာ ခုလို ျဖစ္ခ်င္သလိုျဖစ္ေနတာ သဘာဝေတာ့ အက်သား။

အလားတူပဲ မ႑ိဳင္ႀကီး ၃ ရပ္ (ဥပေဒျပဳေရး၊ တရားစီရင္ေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး)မွာလည္း ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ကို ဘယ္လိုထိန္းသလဲ။ အျပန္အလွန္ထိန္းႏိုင္ၾကသလား။ ထြက္လာတဲ့သတင္းေတြမွာေတာ့ တရားသူႀကီးေတြက ‘စစ္တပ္ကခိုင္းတဲ့အတိုင္း က်ေစ၊ လႊတ္ေစ လုပ္ေနရတယ္’ ‘အစိုးရကေျပာလို႔ မလႊတ္ရဲဘူး’ဆိုတာမ်ိဳး ျဖစ္ေနတယ္ဆိုပဲ။

သူတို႔အခ်င္းခ်င္းမွာလည္း အကြက္ရတာနဲ႔ ေဆာင့္ကန္ထည့္လိုက္ၾကတာေတြ ေတြ႔ေနရတယ္။

တေယာက္တေပါက္လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ စစ္အုပ္စုထိပ္သီး Key Players ေတြထဲ တကယ္ပဲ ကြဲေနၾကသလား။ ျမင္ကြင္းတခ်ိဳ႔လည္း ေတြ႔ထားၾကတယ္။ လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌဗိုလ္ေရႊမန္းက သမၼတလုပ္သူဆီ ‘မီဒီယာသမားေတြကို သက္ၫွာစြာအျပစ္ေပးဖို႔’ စာေရး အေၾကာင္း ၾကားတယ္။ ‘ဘာရမလဲ၊ မင္း သမၼတလုပ္ခ်င္လို႔မဲစုေနတာ ငါသိသားပဲ’ ဆိုတဲ့အေပါက္မ်ိဳးနဲ႔ ‘တရားရံုးက သူ႔ဘာသာလြတ္လြတ္လပ္လပ္ စီရင္ဆံုးျဖတ္တာပါ’ေျပာၿပီး ပယ္ခ်လိုက္တယ္။

“အစ္ကိုႀကီး” ေခၚရက်ိဳးမနပ္ေတာ့ဘူးေပါ့။

သူတို႔ခ်င္း ဦးနင္းပဲ့ေထာင္ျဖစ္ေနတာ ထားလိုက္ေတာ့။

သမၼတႀကီးနဲ႔ မႏၲေလးၿမိ့ဳကိစၥ ျပန္သြားၾကပါစို႔-

ဘယ္သူေတြလုပ္ေနၾကတယ္ဆိုတာ သမၼတလည္းအသိ၊ မႏၲေလးၿမိ့ဳသူၿမိ့ဳသားေတြလည္း အသိ၊ ေထာက္လွမ္းေရးထိပ္သီး တိုင္းဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဆိုသူက ပိုသိမွာေပါ့။ ဒီေတာ့ ဥပေဒအရအာဏာအရွိဆံုးသမၼတဆိုသူက လူတစု၊ အဖြဲ႔အစည္းတခုက (တရားခံေတြကို) ရွင္းလင္းစြာေတြ႔ျမင္ေနရပါႃပီလို႔ ေျပာတယ္။ ယင္းတို႔အက်ိဳးစီးပြားအတြက္လုပ္ေနတာပါလို႔ ဆိုတယ္။ မိမိတို႔ရဲ့အက်ိဳးစီးပြားကို ေရွးရႈၿပီး အတၲကိုေရွ႔တန္းတင္လုပ္ေဆာင္သူမ်ားရဲ႔ ေသြးထိုးလံႈ႔ေဆာ္မႈလို႔လည္း ေျပာတယ္။

ဒီလိုဆိုရင္ အမႈတည္ေဆာက္ဖို႔၊ စြဲခ်က္တင္တရားစီရင္ဖို႔ ဘာေၾကာင့္ေႏွာင့္ေႏွးေနရသလဲ။ ခု ထုတ္ျပခံေနရတဲ့သူေတြကေကာ သမၼတရည္ၫႊန္းတဲ့ ‘အဖြဲ႔အစည္းတခု’ ကို ကိုယ္စားျပဳႏိုင္ၾကပါသလား။

သူက မ်က္လွည့္ဆရာ မစၥတာရွင္းလင္းလုပ္ၿပီး ‘ရွင္းလင္းစြာ ေတြ႔ျမင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္’ ေျပာေပမယ့္ အေျခခံလူတန္းစားေတြက မျမင္ႏိုင္ၾကေသးပါဘူး။ ခုေတာ့ သူတို႔ဆီက ေမးခြန္းေတြထြက္ေနပါတယ္။ အဲဒီအဖြဲ႔အစည္းဆိုတာ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ရံုးမွာ မွတ္ပံုတင္ထားတဲ့ ပါတီေပါင္း ၆ဝ ေက်ာ္ထဲ ပါသလား။ ရဟန္းအဖြဲ႔အစည္းလား။ လူအဖြဲ႔အစည္းလား။ လူတစုဆိုရာမွာ ရဟန္းနဲ႔လူ ေပါင္းထားတဲ့လူတစုလားဆိုရင္ သမၼတႀကီးဘယ္လိုေျဖမလဲ။

ထိပ္ပိုင္းလူတခ်ိဳ႔က အကြက္ေဖာ္/အကြက္ေခ်ာင္းေနၿပီး အကြက္ေပၚတာနဲ႔ အခ်က္ျပအမိန္႔ေပးတာနဲ႔ အဲဒီလူတစုက တုတ္ဓားကိုင္ၿပီး ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္စီးၾကေတာ့တာေကာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား။ ေဒသခံေတြ ေျပာတာကေတာ့ ‘အဲဒီအမ်ိဳးဘာသာ သာသနာအေပၚ သိပ္ခ်စ္ၾကဟန္ မာန္သြင္းထားတဲ့ စစ္ေသြးႂကြ Militants ေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မႏၲေလးသားေတြမဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ ဒါဆိုရင္ ဘယ္ေခ်ာင္က ထြက္လာတဲ့သူေတြလဲ။ ရင္းေထာင္ရင္းဆြဲ ေဆာင္ၿမဲအိုးလြယ္တဲ့သူေကာပါသလား ေမးၾကလိမ့္မယ္။ သူတို႔က သိမွမသိၾကပဲဟာ။ သမၼတႀကီးပဲ သိတာ၊ သမၼတႀကီးပဲ ေျဖေပါ့။

(၃)

အရင္းစစ္ရင္ ကိုယ္က်ိဳးခ်ည္းပဲ

ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ နီးစပ္သူေတြျမင္တာကေတာ့ ၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒႀကီးကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးကိစၥဟာ သူတို႔အားလံုးရဲ႔ အရင္းခံ တာဝန္ျဖစ္တယ္။ ဒီေနရာမွာ မကြဲၾကပါဘူး။ ဘယ္လိုကာကြယ္ၾကမလဲ - နည္းနာမွာေတာ့ ကြဲၾကပံုပဲ။ ၂ နည္းရွိတယ္။ ဗိုလ္စိန္လြင္နည္းနဲ႔ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္နည္း - ဘယ္ဟာသံုးမလဲ။

လက္ေတြ႔မွာ ကိုယ္သန္ရာကိုယ္သံုးၾကတဲ့သေဘာ ေတြ႔ရတယ္။ ဦးသိန္းစိန္နဲ႔ဦးေရႊမန္းက ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္နည္းသံုးလိုၾကၿပီး ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္နဲ႔ လွ်ိဳ႔ဝွက္အာဏာကိုင္ထားသူတခ်ိဳ႔က ဗိုလ္စိန္လြင္နည္းကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနၾကတယ္။ ဒါေတြကမွ မိမိတို႔ရဲ့ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားကို ေရွးရႈၿပီး အတၲကိုေရွ႔တန္းတင္လုပ္ေဆာင္ေနၾကတာျဖစ္တယ္။

မႏၲေလးကိစၥမွာ ေဖ့စ္ဘြတ္ေပၚကတဆင္ တမင္ျပႆနာေဖာ္ထုတ္လိုက္ၾကတာလား။ ေပၚလာတဲ့ျပႆနာအေပၚ အကြက္ဆင္ၿပီး မီးတင္ရိႈ႔လိုက္ၾကတာလားဆိုတာ မရွင္းေသးဘူး။ သူတို႔တင္ေပးတဲ့လမ္းေၾကာင္းေပၚမေလွ်ာက္မိဖို႔လည္း သတိထားရလိမ့္မယ္။

ဘာရည္ရြယ္ခ်က္လဲဆိုတာေတာ့ ရွင္းတယ္။ ျပႆနာေတြက တခုၿပီးတခုတက္ေနခ်ိန္၊ လူေတြရဲ့မေက်နပ္မႈက ထိပ္တက္လာခ်ိန္၊ လူတန္းစားလူ႔အလႊာအသီးသီးက ဆိုင္ရာဆိုင္ရာမွာ စုစည္းအံုႂကြလာေနခ်ိန္မွာ လမ္းလႊဲေပးလိုက္တာပဲ။ ျပည္သူေတြရဲ့ မေျပလည္ႏိုင္တဲ့ အခိုင္အမာျပႆနာေတြက စဥ္ေရးခ်ၾကည့္။ အားလံုးက ကိစၥႀကီးေတြခ်ည့္ပဲ။ ျပႆနာေတြက ဆက္ဆက္ျဖစ္ေနဦးမွာပါ။

ေဟာ ဇူလိုင္ (၂၈) ရက္မွာပဲ ေက်ာက္ဆည္ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ ဒီညကစၿပီးပိတ္ထားပါဆိုတဲ့အမိန္႔ တိုင္းက ေရာက္လာတယ္။ ခရိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးက ဘာမွန္းမသိရဘဲ ထပ္ဆင့္အမိန္႔ထုတ္ေတာ့ ျပႆနာေတြတက္ကုန္တယ္။ ၿမိ့ဳလူထုေမးတာ သူရွင္းမျပႏိုင္။

ေသခ်ာတာကေတာ့ မႏၲေလးျပႆနာဟာ မၿပီးေသးဘူး။ ျဖစ္ထားတာေတြ ေျဖရွင္းေနရဆဲ။ ေနာက္ဆက္ျဖစ္စရာေတြ လာလိမ့္ဦးမယ္ ဆိုတာပဲ။ ယဥ္ေက်းမႈၿမိ့ဳေတာ္ဆိုတဲ့ မႏၲေလးၿမိ့ဳႀကီးကေတာ့ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ တည္ႃငိမ္ေအးခ်မ္းေရးစတာေတြ ထိခိုက္လွပါၿပီ။

သမၼတႀကီးေျပာတဲ့ လူတစု အဖြဲ႔အစည္းတခုဆိုသူေတြကေတာ့ သူတို႔ရည္မွန္းခ်က္ကို မေရာက္ေရာက္ေအာင္ သြားေနၾကဆဲဆိုတာ ထင္ရွားလာတယ္။

မႏၲေလးမွာ ေသတာ ၂ ေယာက္၊ မေလးရွားမွာ ဗမာ ၆ ေယာက္ အသတ္ခံလိုက္ရၿပီ။ သတိႀကီးႀကီးထားမွ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ေအးၿငိမ္း

(အေရးေတာ္ပံုဂ်ာနယ္အတြဲ၂၊ အမွတ္၂ မွ)

(၂၉ - ၇ - ၂ဝ၁၄)