ဒီအေျခအေနေတြြနဲ႔ သမုိင္းသစ္ ျဖစ္လာမလား

အေရးေတာ္ပံုဂ်ာနယ္မွ

(ေဖာင္ပိတ္)

ဒီကာလအတြင္း လႈပ္လႈပ္ခတ္ခတ္နဲ႔ ပြဲဆူတဲ့ကိစၥေတြ မ်ားလွတယ္။ ရခုိင္အေရး၊ ေအာင္စုိးမုိးေက်ာ္ကိစၥ။ ဆုိင္ရွင္႐ုပ္သိမ္းျခင္း ေနာက္ဆက္၊ UWSA နဲ႔ မုိင္းလားၾကားမွာ ေပၚေပါက္လာတဲ့ ျပႆနာ၊ NCA လက္မွတ္ထုိးမထုိးနဲ႔ NLD အတြင္း စည္း႐ံုးေရး အေျခအေန စသျဖင့္ႏုိင္ငံေရးပံုရိပ္ကို အက်ည္းတန္ေစတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြေပၚခဲ့တယ္။
(၁)
ရခုိင္ျပည္နယ္တြင္းက ဘဂၤါလီ၊ ႐ုိဟင္ဂ်ာ၊ အၾကမ္းဖက္မႈ
ရခုိင္ျပည္နယ္အတြင္းမွာ AA ရခုိင္တပ္မေတာ္နဲ႔ အစုိးရတပ္ေတြ တုိက္ပြဲျဖစ္ၾကလုိ႔ အရွိန္ရစ ျပဳေနခ်ိန္ ဒီသတင္းကုိ ဖံုးလႊမ္းသြားတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ တခု ေပၚလာခဲ့တယ္။ အဲဒါကေတာ့ ေမာင္းေတာဘက္က ရဲကင္းစခန္း ဝင္စီးခံရတဲ့ ကိစၥ ျဖစ္တယ္။ ရဲ ၉ ဦးေသဆံုးသြားၿပီး ေသနတ္ ( ေနာက္္ဆုံးစာရင္းအရ ၆၄ ) လက္နဲ႔ ခဲယမ္းမီးေက်ာက္ အခ်ိဳ႕ ယူေဆာင္သြားခဲ့တယ္။ ခုေတာ့ ဒီျပႆနာက ႏုိင္ငံတကာ ျပႆနာ ျဖစ္သြားပါၿပီ။ ဒီေဆာင္းပါးမွာ စစ္တပ္၊ အစုိးရ၊ ကုလသမဂၢနဲ႔ ပါဝင္ပတ္သက္မႈရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြကုိ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာျပေနမွာ မဟုတ္ဘူး။ အၾကမ္းဖက္မႈ ျမစ္ဖ်ားခံရာ သမုိင္းကုိ ေျခရာေကာက္ျပခ်င္တာပါ။ မေမ့သင့္တာ ေျပာပါမယ္။
၁။ အၾကမ္းဖက္ ထိပ္ေခါင္ အိုစမာဘင္လာဒင္တို႔ တာလီဘန္တုိ႔ ဆုိတာ အေမရိကန္ CIA ကေမြးဖြားေပးလုိက္တဲ့ သူေတြ ျဖစ္တယ္။ အလားတူ အဖြဲ႔ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါေသးတယ္။ ဘက္ကန္သြားသူေတြလည္း တပံုတေခါင္းႀကီး ….
၂။ ပူပူေႏြးေႏြး တူရကီ အာဏာသိမ္းပြဲရဲ႕ လက္သည္ဟာ CIA ကေမြးထားၿပီး အေမရိကန္မွာ အေျခစုိက္ေနထုိင္တဲ့ မူဆလင္ဘာသာေရး ေခါင္း ေဆာင္ ဂူလင္ျဖစ္တယ္။
၃။ ခု အစုိးရ၊ စစ္တပ္ဘက္က လက္ညႇဳိးထုိးျပေနတဲ့ RSO, ARIF အဖြဲ႔ဆိုတာေတြကေကာ ဘယ္သူေမြးထားတာလဲ၊ သူတုိ႔တေတြ အင္အား ေသးသြားၿပီး နယ္စပ္မွာ လွ်ိဳေနရခ်ိန္ – တ႐ုတ္အစိုးရနဲ႔ ဗမာစစ္အစုိးရ အေပးအယူမွ်ကာ ေက်ာက္ျဖဴ-ကူမင္း ဓာတ္ေငြ႔ပိုက္လုိင္း စီမံကိန္း ျဖစ္တည္လာေတာ့မွ အေမရိကန္ဘက္က ေျခလွမ္းျပင္လာတာပါ၊ ဒါေၾကာင့္ ရခုိင္ျပည္နယ္ မတည္ၿငိမ္ေရးအတြက္ ကုလတုိ႔ NGO တို႔စတဲ့ ဆုိင္းဘုတ္ေတြ ခ်ိတ္ၿပီး လႈပ္ရွားလာရာက ေပၚလာတဲ့ အေရးအခင္းအျဖစ္ သံုးသပ္လို႔ရပါတယ္။ မူလ သူ႔ ျမားဦးက တ႐ုတ္နဲ႔ စစ္အစုိး ရကုိ ခ်ိန္ထား တာျဖစ္တယ္။
ဒါေပမဲ့ အစုိးရ အေျပာင္းအလဲျဖစ္လာေတာ့ အခ်ိဳးတမ်ိဳး ျပင္ရပါတယ္။ ေမာင္းေတာ အေရးအခင္းေပၚလာေတာ့ စစ္တပ္က အမ်ိဳး၊ ဘာသာ။ ႏုိင္ငံ ကာကြယ္သူႀကီး ဂုိက္ဖမ္းၿပီး စစ္တပ္ေတြ လႊတ္ပါတယ္။ ထံုးစံအတုိင္း စစ္တပ္ဝင္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ေနဝင္မီးၿငႇိမ္းလုပ္မယ္၊ ရြာေတြ မီး႐ႈိ႕ခံရမယ္၊ လူဖမ္းတဲ့ သတ္တဲ့အမႈေတြ ေပၚမယ္။ တျခားမဟုတ္တ႐ုတ္ မႈခင္းေတြလည္း ေပၚေတာ့တာပါပဲ။
ဒီေနရာမွာ အေမရိကန္အဖုိ႔ အခက္အခဲတရပ္ျဖစ္သြားတာ ေတြ႔ရတယ္။ ဒီမုိကေရစီတို႔၊ လူ႔အခြင့္အေရးတို႔ ေအာ္ဟစ္ ထားတာကုိလည္း ရပ္လုိ႔မရ၊ OIC မ်က္ႏွာလည္းၾကည့္ရ၊ ဗမာအစိုးရနဲ႔ စစ္တပ္ကုိလည္း လက္လႊတ္မခံႏုိင္ ျဖစ္ေနတယ္။ သံအမတ္ႀကီး စေကာ့မာစီရယ္ဟာ ‘စစ္ပြဲေတြ ရပ္စဲေရး’ ပါးစပ္ကေအာ္ၿပီး ျပည္တြင္းေနရာအႏွံ႔ အလႈပ္ရွားဆံုး သံအမတ္ျဖစ္ေနတယ္။
၁၉၄၈ ခုနွစ္လြတ္လပ္ေရးရၿပီးကတည္းကစလို႔ အာဏာရလာတဲ့အစိုးရအဆက္ဆက္ဟာ ဒီနယ္စပ္ကိုကိုယ္က်ိဳးအတြက္၊ ကိုယ့္ ေထာက္ခံသူ ေမြးေရး အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကတာ ကေန႔အထိပါပဲ။
(၂)
ေအာင္စုိးမိုးေက်ာ္ ေရယာဥ္နစ္ျမဳပ္မႈ
တေန႔မဟုတ္တေန႔၊ တေနရာမဟုတ္ တေနရာ ျဖစ္ကိုျဖစ္ရမယ့္ကိစၥပါ။ အင္မတန္ကုိ ဆံုး႐ႈံးမႈႀကီးတဲ့ ျဖစ္ရပ္ႀကီးတခုပဲ။ ခုျဖစ္သြားၿပီ၊ ျဖစ္ၿပီးခဲ့ တာေတြလည္း မ်ားလွၿပီ၊ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲခ်ိန္ မေရာက္ေသးလုိ႔ မျပဳျပင္ရင္ ေနာင္လည္း ႀကံဳၾကရလိမ့္ဦးမယ္။
ခုျဖစ္ရပ္မွာ ႏွစ္ ၆၀ စစ္အုပ္စု စုိးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ ကာလအတြင္း စားရသမွ်စား၊ ဝါးရသမွ် ဝါးခဲ့ၾကလုိ႔ အခြံခ်ည္းက်န္တဲ့ ဝန္ႀကီးဌာန၊ အေၾကြးမ်ားသာ ထားခဲ့တဲ့ ဝန္ႀကီးဌာနစသျဖင့္ ရွိခဲ့ၾကရာမွာ သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္ေရး(-နဲ႔ ဆက္သြယ္ေရး) ဝန္ႀကီးဌာနလည္း အပါအဝင္ျဖစ္တယ္။
စုတ္ျပတ္သတ္ေနတဲ့ ေရယာဥ္အနည္းအက်ဥ္းသာ ရွိေတာ့တဲ့ ဒီဌာနဟာ တုိးပြားလာေနတဲ့ ခရီးသည္ေတြရဲ႕ လုိအပ္ခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းမေပး ႏုိင္တာ ၾကာပါၿပီ။
ဒီေတာ့ ျပည္သူေတြက ပုဂၢလိကပုိ္င္ အျမန္ယာဥ္ေတြကုိပဲ အားကုိးရပါေတာ့တယ္။ ခုလည္း သီတင္းကၽြတ္ေက်ာင္းပိတ္ရက္ကေလး အမီ ျပန္ရမွာမို႔ အလုအယက္ ၿပံဳတုိးစီးရာက ျဖစ္ပြားသြားတဲ့ ျဖစ္ရပ္တခုပါပဲ။ ႏုိင္ငံ့အညြန္႔အဖူး ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ၊ အနေႏၱာ အနႏၱ ဂုိဏ္းဝင္ ဆရာဆရာမေတြနဲ႔ အျပစ္မဲ့ျပည္သူေတြ (စာရင္းေတြ႕ ၇၀ ေက်ာ္) ေသဆံုးၾကရပါတယ္။ က်န္ရစ္သူ မိသားစုေတြနဲ႔ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြ ရင္ကြဲၾကရပါၿပီ။ ခု ဗမာျပည္ေျမာက္ပုိင္းမွာ (အခ်င္းခ်င္းတုိက္ေနတဲ့) တုိက္ပြဲႀကီးတခုရဲ႕ အေသအေပ်ာက္နဲ႔ ခ်ိန္ထုိးၾကည့္သင့္တယ္။ ေျပာ ခ်င္တာက တျပည္လံုးမွာ (မေသသင့္ဘဲ) ေသေနၾကရတယ္ဆုိတာပဲ။ ၂ ေနရာစလံုး မေသထုိက္ဘူး။
ခုဒီကိစၥ ေျပာဆုိေနၾကတာေတြမွာ ယာဥ္ပုိင္ရွင္ ယာဥ္ေမာင္းနဲ႔ ေရယာဥ္သမားမ်ားကုိပဲ တရားခံအျဖစ္ ‘ေဇာင္း’ေပး ေဖာ္ျပေနၾက တာက မ်ားတယ္။ သူတို႔လည္း တာဝန္ရွိတာ အမွန္ပါ။ တခ်ိဳ႕က သမၼတႀကီး ေမးျမန္းေဖာ္မရလုိ႔ အျပစ္ဆိုၾကတယ္။သမၼတႀကီး ေမးေတာ့ ေမးတယ္။ ေနာက္က်တာ ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဗုိလ္သန္းေရႊ နာဂစ္တုန္းက လွ်ိဳေနခဲ့တာနဲ႔ေတာ့ မတူဘူးထင္ပါတယ္။
ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီေခတ္က ‘ဝန္ႀကီး’တာဝန္ေပးထားတဲ့သူေတြကုိ ‘တာဝန္ခံ’လုိ႔ သံုးတယ္။ အခုလည္း တာဝန္ရွိတဲ့သူေတြ တာဝန္ခံသင့္ပါတယ္။ ရခုိင္ကိစၥမွာ ျပည္ထဲေရးနဲ႔ နယ္စပ္ေရးရာဝန္ႀကီးေတြ တာဝန္ယူရမယ္။ ေအာင္စုိးမိုးေက်ာ္ကိစၥမွာ ပို႔ေဆာင္/ ဆက္သြယ္ ေရးဝန္ႀကီး တာဝန္ယူရမွာပါ။
ႏုိင္ငံတကာ စံႏႈန္းနဲ႔ဆုိရင္ ကုိယ့္သိကၡာကုိယ္ တန္ဖိုးထားၿပီး အလွ်ိဳလွ်ိဳ ႏုတ္ထြက္ကုန္ၾကၿပီေပါ့။ ဒါေပမဲ့ တာဝန္ယူထဲ့ အစဥ္ အလာဟာ ဗုိလ္ ေနဝင္းကတည္းက မရွိတာပါ။ တာဝန္ယူေၾကးဆုိရင္ ၆၂ ဇူလုိင္ အေရးအခင္းကစၿပီး ေနာက္အေရးအခင္းေတြအထိ စက္တုိင္တက္ရမယ့္သူေတြ လ်က္ခ်ိဳးေရလုိ႔ မကုန္ႏုိင္ဘူး။ သူမ်ားကုိ လႊဲခ်တဲ့ အစဥ္အလာသာ ထြန္းကားခဲ့တာကလား။
(၃)
ဆိုင္ရွင္႐ုပ္သိမ္းျခင္းနဲ႔ ခ႐ုိနီျပႆနာ
ဒီေန႔ ခ႐ုိနီေတြရဲ႕ ပုိင္ဆုိင္မႈဟာ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၆၇ ဘီယီယံေက်ာ္ ရွိတဲ့ ဗမာျပည္ရဲ႕ GDP ကုိ ေက်ာ္ႏုိင္တယ္လို႔ တြက္သူက တြက္တယ္။ ဦးသိန္းစိန္လက္ထက္ ဗမာျပည္မွာ ေဒၚလာ ၁ ဘီလီယံအထက္ ခ်မ္းသာသူ လုပ္ငန္းရွင္၂၀ မျပည့္ဘူး။ အခုအခ်ိန္ေတာ့ ၂၀ နဲ႔ ၅၀ ၾကားအထိ တုိးမ်ားလာတယ္။ ဒီလုိျဖစ္သူေတြဟာ လႊတ္ေတာ္အတြင္း လုပ္ပုိင္ခြင့္ရွိသူတဦးႏွင့္ NLD ထိပ္ပုိင္း ေခါင္းေဆာင္တခ်ိဳ႕နဲ႔ နီးစပ္သူေတြ ျဖစ္ေနၾကတာ ေတြ႔ရေၾကာင္း ေဖာ္ထုတ္သူက ေဖာ္ထုတ္တယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ခ႐ုိနီေတြရဲ႕ ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝမႈေတြကုိ တုိင္းျပည္အတြက္ အသံုးခ်ခ်င္ေနတယ္။ ေကာင္းေသာ ခ႐ိုနီနဲ႔ မေကာင္းေသာ ခ႐ုိနီလုိ႔ သ႐ုပ္ခြဲခဲ့တယ္။ အခုေျပာတာက “မိမိတို႔အတြက္ လုပ္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ တုိင္းျပည္အတြက္ မိမိတုိ႔နဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီး လုပ္ေဆာင္ၾကပါ” လုိ႔ ဖိတ္ေခၚခဲ့တယ္။ တုိင္းျပည္စီးပြားေရးအေျခအေန မေကာင္းတာက ‘ရက္ ၁၀၀ အတြင္း စီးပြားေရး ေကာင္းလာ ေစရမယ္’လုိ႔ အာမခံတဲ့ ဝန္ႀကီးတပါးရဲ႕ စကားကုိ ဖံုးလႊမ္းသြားခဲ့ပါၿပီ။ ခု ၆ လ ေက်ာ္လာခဲ့ေတာ့ သမၼတေရာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကပါ ဝန္ခံေတာင္းပန္ခဲ့ရတယ္။
တုိင္းျပည္မွာ စီးပြားေရးကြာဟမႈက ႀကီးသထက္ ႀကီးလာေနတယ္။ ဝင္ေငြ တရက္ ၂၀၀၀ က်ပ္မေက်ာ္တဲ့ သူက ၁၅ သန္းေက်ာ္ ရွိလာပါၿပီ။ ဒီလုိ ကြာဟမႈ ျဖစ္သြားတာမွာ သူတုိ႔လက္ခ်က္ မကင္းလို႔ သူတုိ႔ကုိ မ႑ိဳင္ထား တည္ေဆာက္မွာကိုေတာ့ ျပည္သူေတြက ဘဝင္က် လွမယ္ မထင္ဘူး။ ေကာင္းေသာခ႐ုိနီလုိ႔ အ႐ုပ္ေရးၾကည့္ရင္ ပါးေဖာင္း ဗုိက္ပူႀကီးေတြပဲ ေတြ႔ရလိမ့္မယ္။
ေဇကမၻာႀကီးက ႀကိဳေျပာထားတာ ရွိတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ (တုိင္းျပည္အတြက္) အသံုးခ်ရမယ္….တဲ့။
ခုေတာ့ အသံုးက်လာၿပီေပါ့။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဂ်ပန္ခရီးမွာ ေဒၚလာ ၈ ဘီလီယံခန္႔ (၇ ဒႆမ ၇၃ ဘီလီယံ) အကူအညီ ရလာခဲ့တယ္။ ဂ်ပန္-ျမန္မာ စီးပြားေရး ဖိုရမ္တက္ၾကဖုိ႔ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ႀကီး ၃၀ ေက်ာ္ အဆင္သင့္ျဖစ္ၾကပါၿပီ။ တုိင္းျပည္ကုိေကာင္းေအာင္ ဘယ္လုိ လုပ္ၾကမလဲ။ ေစာင့္ၾကည့္ပါမယ္။ ဂ်ပန္ကေတာ့ အမယ္မ်ားလွတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ ႏုိင္ငံအႏွံ႔ ထူေထာင္ထား ႏုိင္ခဲ့ၾကၿပီ။
ဆိုင္ရွင္ေတြ ႐ုပ္သိမ္းၿပီးတဲ့ေနာက္ ခ႐ုိနီေတြ ေျခလွမ္းစိပ္လာခဲ့တယ္။ မူဆယ္ေလယာဥ္ပ်ံကြင္း ေဆာက္လုပ္ခြင့္ရေရးအတြက္ ဦးေနဝင္း ေျမး ၂ ေယာက္ရယ္၊ (ထူး) ေတဇနဲ႔ ဦးစုိင္းအုိက္ေပါင္းတို႔ အၿပိဳင္ႀကဲၾကတာ ေတြ႔လုိက္ရတယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သစ္စီမံကိန္း ျပန္လုပ္ေတာ့မယ္။ လူၾကားေကာင္း ပိတ္လုိက္တဲ့ တျခားေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းေတြလည္း ေဝေဝစည္စည္ ျဖစ္လာတယ္။
ဖဆပလေခတ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏုက အစုိးရဌာနတခ်ဳိ႕ ျခစားမႈေတြမ်ားလာလုိ႕ (အဲဒီလူေတြၾကား) ထင္ရူးေသတၱာတလုံး ခ်ေပးလုိက္ရင္ တခဏနဲ႕ ေသတၱာႀကီး ေပ်ာက္သြားလိမ့္မယ္လုိ႕ ေျပာခဲ့တယ္။ အခုလည္း စားခ်င္စရာ အကြက္ (ထင္းရႈးေသတၱာ) ေတြ တကြက္ၿပီးတကြက္ ေပၚလာေနပါတယ္။ခ႐ုိနီဦးေရလည္း တုိးသထက္ တုိးလာတယ္။ ျခေကာင္ေရလည္း ပြားသထက္ပြားလာမွာကေတာ့ အေသအခ်ာပါ။ တုိင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ျပည္နယ္ အခ်ိဳ႕မွာေတာ့ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြ ႏုတ္ထြက္ေပး ဖုိ႔ ဆႏၵျပ ေတာင္းဆုိမႈေတြ ၾကားလာရၿပီ။
(၄)
တ႐ုတ္၊ အေမရိကန္၊ ဂ်ပန္၊ အိႏိၵယနဲ႔ ျမန္မာ့ ႏုိင္ငံေရး
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ သမၼတ ဦးထင္ေက်ာ္တို႔ ႏုိင္ငံတကာ ခရီးထြက္ေနၾကတာ သိပ္မ်ားပါတယ္။ ျပည္တြင္းမီးေတြဘက္ မလွည့္ႏုိင္ေသး၊ တျခားႏုိင္ငံေတြကေတာ့ ျပည္တြင္းမီးေပၚတာနဲ႔ ခရီးစဥ္ေတြ ဖ်က္ေလ့ရွိၾကတယ္။ ဒါကုိ ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ႏုိင္ငံတကာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ ႏွံမႈ၊ ဘ႑ာေငြေၾကးနဲ႔ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္မႈေတြအေပၚ အေျခစုိက္ထားၿပီး ဒီမုိကေရစီေရးအတြက္ သူတို႔ရဲ႕ ေထာက္ခံမႈ၊ ဖိအားေပးမႈေတြကုိ အေတာ္ ေမွ်ာ္ကုိးထားပံုရပါတယ္။
တ႐ုတ္အေနနဲ႔ ဘက္စံုက အေျခခ်ထားၿပီးၿပီ၊ ဂ်ပန္ကလည္း ထဲထဲဝင္ဝင္ လုပ္ထား/ လုပ္ေနပါတယ္၊ အိႏိၵယက တုိးဝင္ ေနဆဲျဖစ္တယ္။ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ အပုိင္းမွာ အေမရိကန္က အခ်ိန္ယူရပါဦးမယ္။
စံုစံုညီညီျဖစ္လာခ်ိန္ ဗမာျပည္ရဲ႕ လူမႈဘဝကုိ မွန္းေမွ်ာ္ၾကည့္မိတယ္။ (၁) ခ႐ိုနီေတြ ပုိခ်မ္းသာလာမယ္ (၂) ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ ဆလံေပးရမယ့္သူမ်ားလာမယ္၊ ျပည္တြင္းျပည္ပ သူ႔တပည့္ ကုိယ္တပည့္ ခံယူၾကၿပီး အမ်ိဳးသားစည္းလံုးညီညြတ္မႈ ၿပိဳကြဲႏုိင္တယ္ (၃) တုိင္းျပည္အတြင္း တည္ရွိခဲ့/ တည္ရွိတုိးပြားလာေနဆဲ လူဆုိးလူမုိက္ (မာဖီးယား) ဂုိဏ္းေတြ အင္အားေကာင္းလာမယ္၊ လက္ရဲဇက္ရဲ ပုိလုပ္လာလိမ့္မယ္။ (ခုေတာင္ ရာဇဝတ္မႈခင္းေတြမ်ားလြန္းလို႔ တထိတ္ထိတ္ တလန္႔လန္႔ ျဖစ္ေနၾကရၿပီ မဟုတ္လား)။
(က) ျပည္နယ္/ နယ္စပ္ ပါတီႏုိင္ငံေရး – လက္နက္ခဲယမ္းဆိုတာ အလကား ထားလုိ႔ မရ(ႏုိင္ငံေရးအက်ိဳး စီးပြားအတြက္) အသံုးခ်ေန ရမယ္ဆုိတဲ့ စစ္အုပ္စုရဲ႕ ေပၚလစီေၾကာင့္ တုိက္ပြဲေတြ အဆက္မျပတ္ေပၚေနတယ္။ တုိင္းရင္းသားပါတီေတြရဲ႕ အဓိက လုပ္ငန္းက ကုိယ့္အမ်ိဳး သားေတြကုိ ကယ္ဆယ္ေရး၊ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေရးနဲ႔ စစ္ပြဲေတြ မျဖစ္ေရး ေမတၱာရပ္ခံတဲ့ ကိစၥေတြပဲ တဝဲလည္လည္ ျဖစ္ေနတယ္။ စစ္ျဖစ္ ေနေလေတာ့ လူထု တုိးတက္ရာ တုိးတက္ေၾကာင္း စီမံကိန္းခ်ၿပီး မလုပ္ႏုိင္ၾကပါဘူး။
(ခ) ျပည္မပါတီ ႏုိင္ငံေရး – ပါတီႀကီးေတြက ၂၀၁၇ ဧၿပီ ၁ ရက္ေန႔ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ျပင္ဆင္ေနၾကတာ ရွိတယ္။ ဒီအထဲက စိတ္ဝင္ စားစရာပါတီႀကီးအခ်ိဳ႕ရဲ႕ အေျခအေနကုိ တင္ျပခ်င္ပါတယ္။
ဒီခ်ဳပ္။ ။ အာဏာ (တစိတ္တပုိင္း) ရတာ ၆လ ေက်ာ္ ၇လ နီးပါး ရွိၿပီ။ ေရြးေကာက္ပြဲႏုိင္တာ တႏွစ္ ရွိေတာ့မယ္။ ကတိစကားေတြနဲ႔ ထုတ္ျပန္ ခ်က္ေတြပဲ ရလုိ္က္တယ္။ ဆင္းရဲမြဲေတမႈေတြပဲ ရလုိက္တယ္၊ ဒီခ်ဳပ္တက္လာၿပီးေနာက္မွာ ဒီမုိကေရစီကုိ ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ ေက်ာင္းသား၊ အလုပ္သမား၊ လယ္သမားနဲ႕ ဒီခ်ဳပ္က ကုိမ်ဳိးရန္ေနာင္သိန္းပင္ ဖမ္းဆီးခံရတာ၊ ေထာင္က်ခံရတာ စတဲ့ ဒီမုိကေရစီ ပိတ္ပင္ခံရမႈေတြပဲ ရလုိက္တယ္။ အနာဂတ္ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္ၿပီလဲ။
ဒီခ်ဳပ္အေနနဲ႔ အစုိးရပုိင္းနဲ႔ ပါတီအပုိင္းရယ္လုိ႔ ၂ ပုိင္းရွိရာမွာ အစုိးရအပုိင္းက တာဝန္ မေက်တာ ဝန္ခံသြားၾကၿပီ။ ပါတီအပုိင္းမွာ ၾကည့္ေတာ့ ညီညြတ္မႈ ၿပိဳကြဲေနတာ အထင္အရွားေတြ႔ေနရတယ္။ လူသိထင္ရွား ရွမ္းျပည္နယ္ဒီခ်ဳပ္ေတြ ထုတ္လုိက္ရတာ-ဒီခ်ဳပ္အမႈေဆာင္ ေတြထဲက တေယာက္ တေပါက္ကိစၥ၊ အစိုးရနဲ႔ ပါတီထဲမွာ ေအာက္ေျခလြတ္ ဘဝင္ျမင့္ေနတဲ့သူေတြေၾကာင့္ လူထုရဲ႕ ဒဏ္ခတ္ခံရလိမ့္မယ္လို႔ ပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြက ေျပာေနရတာေတြဟာ စစ္တပ္အႀကိဳက္၊ ႀကံ့ဖြံ႔အႀကိဳက္ျဖစ္ေနတယ္။ ပုိထင္ရွားတဲ့ စာရင္းဇယားတခုက “ရန္ကုန္တုိင္း လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္ ၄၅ ဦး ရွိတဲ့အနက္ ၃၀ ေက်ာ္ေလာက္က မသင့္မတင့္ ျဖစ္ေနတယ္”လုိ႔ ထုတ္ျပန္လာ ပါတယ္။(ကုိယ့္ပါတီကုိေတာင္ ရင္ၾကားမေစ့ႏုိင္ပါလား။) ဒါေပမဲ့ ဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကေတာ့ ေနရာေစ့ဝင္ၿပိုင္မယ္၊ ေနရာတုိင္းမွ ႏုိင္ရမယ္လို႔ ေျပာထားခဲ့တယ္။
ႀကံ့ဖြံ႔။ ။ သူလည္း ေနရာေစ့ ဝင္ၿပိဳင္မယ့္ အဖြဲ႔ျဖစ္တယ္။ လစ္လပ္မဲဆႏၵနယ္ ၃၄ ေနရာအနက္ အခုက်င္းပမယ့္ ၁၉ ေနရာစလံုး ဝင္ၿပိဳင္မယ့္ ကုိယ္စားလွယ္အားလံုး အႏုိင္ရေအာင္ စီမံထားတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဒီပါတီအေၾကာင္း ခုအခ်ိန္ ေျပာရာမွာ စိတ္ဝင္စားစရာ ၂ ခ်က္ ရွိပါတယ္။ (၁) က ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဖ႐ုိဖရဲျဖစ္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ ဥကၠ႒ အသစ္တေယာက္ တက္လာတာ ျဖစ္တယ္။ စစ္ဗုိလ္ေဟာင္းပါပဲ။ (၂) ေနာက္တခ်က္က သူ႔ပါတီရဲ႕ ေပၚလစီ ေၾကညာခ်က္ျဖစ္တယ္။ ဒီအထဲမွာ ဒီမုိကေရစီေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရးစတာေတြဟာ လက္ေတြ႔မွာ ကုိ႔ယုိ႔ ကားယားေတြခ်ည္းပဲ။ ဒီမုိကေရစီေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ ဟူသည့္ အသံုးအႏႈန္းမ်ားသည္ လက္ေတြ႔မက်ဘဲ လူ႔အခြင့္အေရး ကုိ အေၾကာင္းျပၿပီး အမ်ိဳး ဘာသာ သာသနာကုိ ထိခုိက္ႏုိင္သည္/ မိမိတုိ႔ပါတီ၏ ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္မည့္လုပ္ငန္းစဥ္သည္ အမ်ိဳးဘာသာ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရး ျဖစ္သည္/ ျပည္သူလူထု၏ စားဝတ္ေနေရးႏွင့္ လံုၿခံဳေရးသည္ ဒုတိယ ဦးစားေပးျဖစ္ၿပီး လူ႔အခြင့္အေရးထက္ အေရးႀကီးသည္…. လုိ႔ သူ႔အင္တာဗ်ဴးမွာ ေျပာခဲ့ တယ္။ ကြယ္လြန္သူဝန္ႀကီး ဦးေအာင္ေသာင္းရဲ႕ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြမို႔ အသစ္မဟုတ္ပါဘူး၊ စစ္တပ္ရဲ႕ မူဝါဒေတြနဲ႔ စည္းမကြဲလွပါဘူး။ ဦးေအာင္ေသာင္း လက္ထက္က ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရး ထိပ္တုိက္ေတြ႔မႈမ်ား အၾကမ္းဖက္သတ္ျဖတ္မႈမ်ားဆီ ဦးတည္ထားမို႔ အႏၱရာယ္ ႀကီးလွပါတယ္။
တစည။ ။ ကလည္း ေနရာေစ့ၿပိဳင္မယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ သူတုိ႔လည္း တႏုိင္ငံလံုး ၿပိဳင္ခဲ့ၿပီ။ ၁ ေနရာသာ ရခဲ့ေပမယ့္ ဘ႑ာေရး ေတာင့္တဲ့ပါတီမို႔ ၿပိဳင္ႏုိင္ၾကပါတယ္၊ အမာခံ ေကဒါႀကီးေတြကလည္း အသက္အရြယ္ ႀကီးကုန္ၾကပါၿပီ။ ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းမႈေတြ လုပ္လုိက္ၾကေပမယ့္ ႏုပ်ိဳသစ္လြင္ မလာပါဘူး။ ႀကံ့ဖြံ႔က ေနာင္ ၅ ႏွစ္ ေနာင္ ၁၀ ႏွစ္ ေၾကြးေၾကာ္သံတင္ စိတ္ကူးယဥ္ထားၾကေပမယ့္ သူတို႔ စိတ္ကူး မယဥ္ႏုိင္ၾကပါဘူး။
ျပည္မထဲက က်န္တဲ့ပါတီေတြကေတာ့ အိမ္ျဖည့္အဆင့္ပဲ ရွိပါတယ္။ ပါတီႀကီးေတြ အဓိက ၿပိဳင္ရမွာက တုိင္းရင္းသား ပါတီေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ လက္ရွိဒီခ်ဳပ္အေနအထားအရ ၿပီးခဲ့တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲေလာက္ေတာ့ မႏုိင္ႏုိင္ဘူး….လုိ႔ တြက္ပါတယ္။ မႏုိင္လည္း သူတုိ႔အဖုိ႔ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ အစုိးရ အဖြဲ႔အေနအထားကုိ ဒီအတုိင္း ဆက္ထိန္းထားႏုိင္မွာပါ။
(၅)
တုိင္းရင္းသားမ်ားနဲ႔ NCA ကိစၥ
- တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႔အစည္းအားလံုး ထက္ေရာက္ခြင့္ရမွသာ တႏုိင္ငံလံုး အတုိင္းအတာေဆာင္တဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကုိ တက္လွမ္းႏုိင္မယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ေၾကာင္း၊ ခ်န္လွပ္ထားတဲ့ ၃ ဖြဲ႔ကုိ ဖိတ္ၾကားဖုိ႔ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြနဲ႔ လက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႔ေတြက ညီလာခံ ပူးတြဲ က်င္းပေရးေကာ္မတီစည္းေဝးပြဲမွာ တုိက္တြန္းခဲ့ၾကတယ္။
- ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က UNFC ကုိ လက္မွတ္ အရင္ထုိး၊ က်န္တာေတြ ေနာက္မွ ေျဖရွင္းဆိုတဲ့သေဘာထား
- ကာခ်ဳပ္ကေတာ့ လက္နက္အရင္စြန္႔ဖုိ႔ ေျပာထားခဲ့တယ္
- ဒီ ၃ ဦးရဲ႕ အျမင္အယူအဆေတြ မတူၾကတာကေတာ့ ျမင္တဲ့အတုိင္းပဲ။ သိပ္သိသာတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ ၅ ႏွစ္ ၾကာဦး မယ္လုိ႔ NCA တာဝန္ခံတဦးက ေျပာခဲ့တာျဖစ္မယ္။
ဒီအေျခအေနမွာ စစ္တပ္ ဘာလုပ္ေနသလဲ။ တုိက္ပြဲေတြ ဆက္တုိက္ေဖာ္ေနတယ္။ လက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႔အစည္းေတြအတြင္း သပ္လွ်ိဳတဲ့ လုပ္ငန္းလုပ္တယ္။ ဝနဲ႔ မုိင္းလားကိစၥ၊ RCSS နဲ႔ TNLA ထိပ္တုိက္တုိးမႈ၊ DKBA အတြင္း ခေလာက္ဆန္မႈစတာေတြမွာ သူ႔လက္ရာေတြ မကင္းဘူး။ အားနည္းသြားတဲ့အပုိင္းကုိ ဝင္စားတယ္။ ခ်ဳပ္လုိက္ရင္ တျပည္လံုး မတည္မၿငိမ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနတယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ စကားတခြန္း ကၽြံထြက္သြားတာ ရွိတယ္။ ဂ်ပန္ျပည္မွာ ေျပာခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ “ျပည္တြင္းစစ္ မရပ္စဲတာရဲ႕ အဓိက အခက္အခဲက စစ္မရပ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္”….ဆိုတဲ့စကား၊ မွားသလား ဆိုေတာ့ မမွား ဘူး။ ပညာရွိ ဆန္ဆန္ ေျပာလုိက္တာပါ။ ျပႆနာတက္သြားတာက အဲဒီစိတ္ဓာတ္မ်ိဳး ဘယ္သူ႔ဆီမွာ ရွိသလဲ ….ဆုိတာ ထည့္ေျပာမသြား တာပဲ။ ဒီစိတ္ ဓာတ္မ်ိဳးက စစ္နဲ႔အက်ိဳးရွိေနတဲ့ စစ္ေၾကာင့္ အာဏာကုိင္ထားႏုိင္တဲ့ စစ္အုပ္စုဆီမွာပဲ ရွိတာျဖစ္တယ္။ တုိင္းရင္းသား တဦးက ေတာ့ “ထုိးစစ္ လုပ္ေနတဲ့ သူဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မလုိလားလို႔ပဲ” …. လုိ႔ ေထာက္ျပသြားတယ္။
(၆)
နိဂံုး
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က “ဗမာျပည္ဟာ သမုိင္းသစ္ကုိ ေရးထိုးခ်ိန္” လုိ႔ သတ္မွတ္ ေျပာဆုိထားတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ စုိးရိမ္ေနတာက ခ႐ုိနီကိစၥ။ လယ္ယာ အေျခခံႏုိင္ငံမွာ စုိက္ရသမွ် အကုန္စုိက္၊ စားရသမွ် အကုန္စား၊ လူဦးေရ ၇၀ ရာခုိင္ႏႈန္းအထိ ရွိတဲ့ လယ္သမားအေရးကုိ အဓိက အာ႐ံုစုိက္ ေျဖရွင္းရမယ့္အစား ခ႐ုိနီေတြက စားရသမွ် အကုန္စား၊ ဝါးရသမွ် အကုန္ဝါးခဲ့ တယ္။ ေလယာဥ္ကြင္းလည္း မေရွာင္၊ တံတားေတြ၊ လမ္းေတြ၊ ဓာတ္သတၱဳေတြ၊ လက္နက္ခဲယမ္း၊ ေလယာဥ္၊ သံခ်ပ္ကာကား၊ အေျမာက္၊ တင့္ကား အကုန္ ဝါးခဲ့တယ္။ ေျမႀကီးေတြေတာင္ အလြတ္မေပး ဧကသိန္းခ်ီ ဝါးခဲ့တယ္။ ခုလည္း ဝါးၾကေတာ့မယ္။ လူတန္းစား ကြာဟခ်က္ ႀကီးၿပီး မခံမရပ္ႏုိင္ျဖစ္ၾက မွာ စုိးရိမ္ပါတယ္။
ေနာက္တခုက NCA ကိစၥမွာ စစ္တပ္သေဘာထားအတုိင္း သတ္မွတ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္လုိက္မွာကုိ ျဖစ္တယ္။
ဆင္းရဲတြင္းနက္သထက္ နက္လာၿပီျဖစ္တဲ့ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ ဒီထက္ပိုၿပီး ဆင္းရဲဒဏ္ကုိ ခံႏုိင္ၾကေတာ့မယ္ မထင္ဘူး၊
‘သမုိင္းသစ္’ဆိုတာ ေကာင္းေသာသမုိင္း ျဖစ္ဖုိ႔လုိပါတယ္။
သမိုင္းသစ္ကို ၂၀၀၈ ေအာက္က ေရးထိုးလို့မရေၾကာင္း ဒီခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျမင္သိလာတဲ့အထိ လူထုကစိတ္ရွည္သည္းခံ ေစာင့္ဆိုင္းေနလိမ့္မယ္လို့ ယူဆေနရင္ေတာ့ သမိုင္းသင္ခန္းစာ မယူတတ္တာပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္၊
ေအးၿငိမ္း
(၇၊ ၁၁၊ ၂၀၁၆)