မျိုးမြင့်ချို: ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ဦးေဆာင္မႈအား ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ဥပေဒစိုးမိုးေရးအေျခခံမ်ားမွ ေ၀ဘန္သံုးသပ္ျခင္း။ အပိုင္း(၂- အကန္႔ ၂) ေအာင္ထူး-ေရွ႔ေန

အစိုးရႏွင့္ေကအိုင္အုိအၾကား စစ္ပြဲမ်ားျပန္လည္ျဖစ္ပြားလာျပီးေနာက္တြင္ ဖားကန္႔ေက်ာက္စိမ္းေျမအမ်ားစုကို ေကအိုင္အိုက ျပန္လည္ထိမ္းခ်ဳပ္ထားႏိုင္ခဲ့သည္။ ကုမၸဏီတခုလွ်င္ အေစာင့္သေဘာ ငါးဦးမွဆယ္ဦးအၾကားတြင္သာ ဆက္လက္ေနထိုင္ခြင့္ေပးျပီး က်န္သူအားလံုးကို ဖားကန္႔မွထြက္ခြာခိုင္း၊ တူးေဖၚေရးလုပ္ငန္းမ်ားအားလံုးကို ရပ္ဆိုင္းခိုင္းထားလိုက္သည္။ ပုဂၢလိကပိုင္ကုမၸဏီဟူ၍ အမည္ခံလုပ္ေဆာင္ေနၾကသျဖင့္ ၄င္းတို႔၏ပစၥည္းမ်ားအား ေကအိုင္အိုက ၀င္ေရာက္ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးျခင္းမျပဳ။ စင္စစ္အားျဖင့္မူ ေက်ာက္စိမ္းတူးေဖၚခြင့္ရ ထားသည့္ကုမၸဏီၾကီးမ်ားတြင္ အစုရွယ္ယာပါသူအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းသစ္မ်ားႏွင့္ ၄င္းတို႔၏ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ား၊ ခရိုနီမ်ားျဖစ္ေနေၾကာင္းၾကားရသည္။ ခ်ဳပ္၍တင္ျပရလွ်င္ ေက်ာက္စိမ္းတူးကုမၸဏီမ်ား၏ဂိုေဒါင္ၾကီးမ်ားတြင္ေအာင္းေနေသာ ေက်ာက္စိမ္းမ်ားအား အျမန္ဆံုးထုတ္ယူကာ ေနျပည္ေတာ္တြင္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဦးပိုင္း (မတ္လ ျဖစ္မည္ဟု ခန္႔မွန္းရသည္။) တြင္ ခင္းက်င္းျပသမည့္ ရတနာျပပြဲတြင္ေရာင္းခ်ရန္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေကအိုင္အိုကို စစ္ေရးအရဖိအားေပးအပစ္ရပ္ခိုင္းျပီး ဖားကန္႔ေက်ာက္စိမ္းေဒသကို ထင္သလိုအျမတ္ထုတ္ရန္မွာ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရႏွင့္ ကာလံု၏ရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္ေနသည္။

ကခ်င္စစ္ပြဲ၏အနွစ္သာရကို သံုးသပ္ျခင္း။

ကခ်င္ျပည္နယ္ကိုထိမ္းခ်ဳပ္နိုင္ေရးအတြက္ စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္က တပ္ရင္းေပါင္း ၄၀ ခန္႔တပ္စြဲထားရေၾကာင္း၊ ေကအိုင္အိုႏွင့္စစ္ပြဲမ်ားျပန္ျဖစ္လာျပီးေနာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံတ၀ွမ္းမွ ေနာက္ထပ္တပ္ရင္းေပါင္း ၄၀ ခန္႔အားထပ္မံေခၚယူကာ ေကအိုင္အိုအားထိုးစစ္ဆင္လွ်ကရွိေၾကာင္း စစ္ေရးကြ်မ္းက်င္သူမ်ားကခန္႔မွန္းၾကသည္။ တပ္ရင္း (၈၀) ခန္႔အတြက္ ေန႔စဥ္ကုုန္က်စားရိတ္မ်ား မည္မွ်မ်ားျပားမည္ကို ခန္႔မွန္းၾကည့္ရံုႏွင့္သိႏုိင္သည္။ ျပည္ေထာင္စုအတြင္းရွိ လူထုၾကီးတရပ္လံုး၏ ပညာေရး၊ က်မၼာေရး၊ ဖြံ႔ျဖိဳးေရးတို႔အတြက္သံုးရမည့္ေငြမ်ားအား စစ္တပ္တခုတည္းက အလဟသျဖဳန္းတီးလွ်က္ရွိသည္။ ၄င္းတို႔ ဘာအတြက္စစ္တိုက္ေနၾကသနည္း။

ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ေလ့လာေရးခရီးအျဖစ္ ကိုမင္းကိုႏိုင္ ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္းသို႔သြားေရာက္ခဲ့သည္ကို တန္ဘိုးထားရပါမည္။ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးရေစလိုေသာ ၄င္း၏ေစတနာကိုအသိအမွတ္ျပဳရပါမည္။ ဖားကန္႔ေဒသတြင္ လက္နက္ၾကီးႏွင့္ပစ္ခတ္မႈမ်ားအား ကိုယ္တိုင္ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရျပီးေနာက္ ကိုမင္းကိုႏိုင္က “တဘက္ႏွင့္တဘက္ က်ည္ဆန္တလံုးကို က်ပ္သိန္းသံုးဆယ္ေလာက္တန္တဲ့ လက္နက္ၾကီးေတြနဲ႔ပစ္ေနၾကတယ္ဗ်ာ။ အဲသည္ေငြေတြကို လူထုပညာေရး၊ က်မၼာေရးအတြက္သံုးလိုက္ရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲ” ဟု ထုတ္ေဖၚေျပာဆိုခဲ့ေၾကာင္းၾကားရသည္။

စင္စစ္အားျဖင့္မူ တဘကနွင့္တဘက္ လက္နက္ၾကီးမ်ားႏွင့္ပစ္ခတ္ေနၾကျခင္း မဟုတ္ပါ။ ဖားကန္႔ေဒသတြင္ အေျချပဳလႈပ္ရွားလွ်က္ရွိေသာေကအိုင္ေအတပ္မ်ားတြင္ ၁၂၀ မီလီမီတာ၊ ၁၀၅ မီလီမီတာ အစရွိေသာလက္နက္ၾကီးမ်ား လံုး၀မရွိေၾကာင္း ေဒသခံလူထုမ်ားကေျပာၾကပါသည္။ ကိုမင္းကိုနိုင္တို႔ကခ်င္ျပည္ခရီးထြက္ေနစဥ္ လက္နက္ၾကီးမ်ားႏွင့္ပစ္ခတ္သူမွာ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ၏တပ္မ်ားဖက္ကသာျဖစ္သည္။ လူထုေငြမ်ား မျဖဳန္းတည္းေရးကိစၥကိုေျပာဆိုကန္႔ကြက္ရမည္မွာ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရကိုျဖစ္သည္။ ကာလံုကိုသာ ျဖစ္သည္။

ပို၍ထင္ရွားသည္မွာ ျပီးခဲသည့္ရက္သတၱသံုးပတ္အတြင္းက ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာစစ္ပြဲမ်ားတြင္ျဖစ္သည္။ ေကအိုင္အိုဌာနခ်ဳပ္ လိုင္ဇာကို ဒီဇဘၤာလ ၁၄ ရက္ေန႔ တေန႔တည္း ထိုးစစ္ဆင္ခဲ့သည့္အတြက္ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ၏စစ္ပြဲကုန္က်စားရိတ္မွာ က်ပ္သိန္းေပါင္း သိန္းတေသာင္းခန္႔ရွိမည္ဟုခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္ၾကသည္။ ယင္းေငြမ်ားအား လူထု၏ပညာေရး၊ က်မၼာေရး၊ ဖြံ႔ျဖိဳးေရးတို႔အတြက္သာသံုးစြဲသင့္ေၾကာင္း ဦးသိန္းစိန္အစိုးရကို ျဖစ္ေစ၊ ကာလံုကို ျဖစ္ေစ၊ မည္သူကမွ် ထိထိေရာက္ေရာက္ကန္႔ကြက္ေျပာဆိုသံမၾကားရပါ။ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုလူထုၾကီးတရပ္လံုးသည္ မည္သို႔လွ်င္ ဆင္းရဲတြင္းမွထြက္ႏုိင္ပါအံနည္း။ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ၏ စစ္ေရးအသံုးစားရိတ္သည္ ဤမွ်နွင့္ မရပ္ေသးပါ။

ခရစ္စမတ္ေန႔မ်ားတ၀ိုက္မွာဘဲ စားရိတ္ၾကီးလွေသာလက္နက္ၾကီးမ်ားႏွင့္ပစ္ခတ္ျပီး ဆက္လက္ကုန္က်ခံကာ ထိုးစစ္ဆင္ရန္တာစူေနျပန္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ ေကအိုင္အိုဌာနခ်ဳပ္ လိုင္ဇာကို စစ္ေရးအရတဖက္ကဖိထားျပီး ဖားကန္႔ကိုျပန္သိမ္းႏိုင္လွ်င္ ေငြေၾကးအရ ယခုကုန္က်ထားသည္ထက္အဆမ်ားစြာအက်ိဳးအျမတ္ရ မည္မွာ ေသခ်ာေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္၍ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရက ေကအိုင္အိုကိုဆင္ႏႊဲေနေသာစစ္၏အနွစ္သာရမွာ တိုင္းျပည္ျငိမ္းခ်မ္းမႈတည္ျငိမ္မႈအတြက္ မဟုတ္။ စီးပြားေရးအက်ိဳးအျမတ္ေၾကာင့္သာျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားသည္။ သုိ႔ျဖစ္၍ လူထုစီးပြားေရးတိုးတက္ေစေရးအတြက္ လက္ရွိကခ်င္စစ္ပြဲကိုသာဓကျပဳလွ်က္ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးျပသနာအား အေျဖရွာရန္ လူတိုင္းတြင္တာ၀န္ရွိလာသည္။ ကခ်င္စစ္ပြဲသည္ ကခ်င္မ်ားႏွင့္သာသက္ဆိုင္သလိုမ်ိဳးစဥ္းစားေနၾကလွ်င္မူ ေဖ်ာက္သင့္ပါျပီ။

တိုင္းျပည္အတြင္းရွိ သဘာ၀သယံဇာတမ်ားအား ျပည္ေထာင္စုအတြင္းရွိ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံု

လူထုၾကီးတရပ္လံုးခံစားခြင့္ရေရးအတြက္ ဥပေဒရွဳေဒါင့္မွဘယ္လိုေဆာင္ရြက္သင့္သလဲ။

(က) ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ

၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္ေတာ့ အလုပ္မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအရ “ႏုိင္ငံေတာ္”ဟူသည္ကို ကိုယ္စားျပဳကာ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရအမည္ခံဦးသိန္းစိန္အစိုးရက ျပည္နယ္မ်ား၏ေျမယာမ်ားအေပၚ ထင္သလိုစီမံခန္႔ခြဲခြင့္ ရေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ျပည္ေထာင္စုက ေက်ာက္မ်က္ရတနာမ်ားႏွင့္စပ္လွ်ဥ္း၍ လုပ္ပိုင္ခြင့္အားလံုးကိုရယူထားျပီး ေက်ာက္စိမ္းတကယ္ထြက္ရွိသည့္ကခ်င္ျပည္နယ္အတြက္မူ ေက်ာက္ျဖတ္ေတာက္ျခင္း၊ ေသြးျခင္းဆိုင္ရာလုပ္ပိုင္ခြင့္မွ်ေလာက္သာ ေပးထားေသာေၾကာင့္လည္းျဖစ္သည္။ အျခားျပဌာန္းခ်က္မ်ားလည္း ေျမာက္မ်ားလွစြာရွိေနပါေသးသည္။ သို႔ျဖစ္၍ တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္၊ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္တို႔အား ႏိုင္ငံေရးအရအာမခံခ်က္ေပးႏိုင္မည့္ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသစ္တရပ္ လုိအပ္ေနပါသည္။

(ခ) လက္၀ါးၾကီးအုပ္မႈမွကာကြယ္သည့္ ဥပေဒ

ကုမၸဏီတခု အဖြဲ႔အစည္းတခုက ေစ်းကြက္ကိုလက္၀ါးၾကီးမအုပ္ႏိုင္ရန္ လက္၀ါးၾကီးအုပ္မႈမွကာကြယ္သည့္ ဥပေဒ ( Anti- Trust Law ) တခုကို ျပဌာန္းရပါမည္။ ဂ်ပန္နိုင္ငံအပါအ၀င္ ေစ်းကြက္ကိုအဓိကထားျပီး စီးပြားေရးတိုးတက္မႈရေအာင္လုပ္ေဆာင္ေနသည့္ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံၾကီးမ်ားတြင္ အလားတူဥပေဒမ်ား ျပဌာန္းက်င့္သံုးလွ်က္ရွိၾကသည္။ ဖါးကန္႔ေက်ာက္စိမ္းတူးေဖၚေရးလုပ္ငန္းတခုတည္းမွာပင္ ကုမၸဏီေပါင္း ၃၇၀ ေက်ာ္လုပ္ကိုင္ေနၾကသည့္အနက္ ကုမၸဏီတခ်ိဳ႔ကသာ လက္၀ါးၾကီးအုပ္ထားေၾကာင္းႏွင့္ ေဒသခံကခ်င္လူမ်ိဳးပိုင္သည့္ကုမၸဏီမွာႏွစ္ခုသာရွိေၾကာင္း ေလ့လာရသည္။

(ဂ) သတင္းဆိုင္ရာ ဥပေဒ

စီးပြားေရးလုပ္ငန္းၾကီးမ်ားအပါအ၀င္ တုိင္းျပည္မွာျဖစ္ပ်က္ေနသည့္အေျခအေနအရပ္ရပ္ကို လူထုမ်ားသိခြင့္[ix] ရွိေစရန္ သတင္းဆိုင္ရာဥပေဒ [x] တခုကို ျပဌာန္းရပါမည္။ အိမ္နီးျခင္းႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္ေသာ အိႏၵိယႏွင့္ထုိင္းႏိုင္ငံမွာပင္ ယင္း ဥပေဒကိုျပဌာန္းက်င့္သံုးလွ်က္ရွိေၾကာင္း ေလ့လာႏိုင္သည္။ သတင္းဆိုင္ရာဥပေဒ၏သေဘာမွာ တိုင္းျပည္၏ထိပ္တန္းလွ်ိဳ႔၀ွက္ခ်က္အျဖစ္သတ္မွတ္ထားေသာကိစၥရပ္တခ်ိဳ႔မွလြဲ၍ အစိုးရ၏လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္မႈအ၀၀အားလံုးအား လူထုတြင္ ေမးျမန္းခြင့္ရွိေၾကာင္းႏွင့္သက္ဆိုင္ရာအာဏာပိုင္မ်ားက ေျဖၾကားရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ျပဌာန္းထားရသည္။

သာဓကအားျဖင့္ ကခ်င္ျပည္နယ္မွထြက္ရွိသည့္ သဘာ၀သယံဇာတေက်ာက္စိမ္းမွ ႏွစ္စဥ္ေငြေၾကးမည္မွ် တိုင္းျပည္က ရရွိေနသနည္း။ မည္သူမွ် အတိအက်မသိရပါ။ ယင္းေငြေၾကးမ်ားအနက္ ျပည္ေထာင္စုအတြင္းရွိ အျခားျပည္နယ္မ်ားအတြက္သံုးလိုက္သည္ဆိုလွ်င္ မည္သည့္ျပည္နယ္၊ မည္သည့္လုပ္ငန္းအတြက္ မည္မွ်သံုးလိုက္ေၾကာင္း မသရပါ။ မူရင္းခံစားခြင့္ရွိသည့္ကခ်င္ျပည္နယ္အတြက္ မသံုးတာေတာ့ ေသခ်ာသည္။ ေ၀းေ၀းမၾကည့္ပါႏွင့္။ ကခ်င္ျပည္နယ္ ျပည္ေထာင္စုအဖြဲ႔၀င္ျဖစ္ခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ၾကာခဲ့ျပီျဖစ္ေသာ္လည္း ျမစ္ၾကီးနားမွဖားကန္႔သို႔
သြားသည့္ကားလမ္းမွာ ေျမလမ္းသာသာအဆင့္သာရွိေသးသည္။ အစိုးရႏွင့္ေကအိုင္အိုအၾကားလြန္ခဲ့ေသာတႏွစ္ခြဲက စစ္ပြဲျပန္ျဖစ္ျပီးေနာက္ ေကအိုင္အိုကခ်ိဳးလိုက္သည့္တံတားမ်ားအနက္အမ်ားစုၾကီးမွာ ေကအိုင္အိုကပင္ေဆာက္ေပး ထားခဲ့ေသာတံတားမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း လူထုကေျပာၾကသည္။ ကခ်င္ျပည္နယ္ကထြက္သည့္သဘာ၀သယံဇာတမ်ားကိုအသံုးျပဳ၍ ကခ်င္လူထုဘ၀တိုးတက္ဖြံ႔ျဖိဳးေရးအတြက္ ႏွစ္ေပါင္းငါးဆယ္ေက်ာ္ စစ္အစိုးရမ်ားအဆက္ဆက္ ဘာေတြလုပ္ခဲ့ပါသနည္း။ တခုမွ် ရွာမေတ႔ပါ။ ဖားကန္႔ေက်ာက္စိမ္းတူးေဖၚေရးလုပ္ငန္းတြင္ ကုမၸဏီေပါင္း ၃၇၀ ေက်ာ္အား ဦးသိန္းစိန္အစိုးရက လိုင္စင္မ်ားခ်ေပးသည္ဆိုရာတြင္ ယင္းကုမၸဏီမ်ား၌ အစုရွယ္ယာ၀င္မ်ားမွာ မည္သူေတြနည္း။ တဦးလွ်င္ မည္မွ်အထိ အစုရွယ္ယာထည့္၀င္ထားၾကသနည္း။ ၄င္းတို႔ ထည့္၀င္ထားၾကသည့္အစုရွယ္ယာမ်ားအတြက္ တိုင္းျပည္ကို တရား၀င္အခြန္ေဆာင္ထားျပီးျပီလား။ ေက်ာက္စိမ္းတူးေဖၚခြင့္ရရန္ မည္သည့္ကုမၸဏီက မည္မွ်အခြန္ေဆာင္ထားသနည္း။ အခြန္ေငြစုစုေပါင္းမွာ တႏွစ္လွ်င္မည္မွ်ရွိသနည္း။ ျပည္သူလူထုတြင္ သိခြင့္ရွိပါသည္။ သတင္းဆိုင္ရာဥပေဒေပၚထြက္လာလွ်င္ လူထုသိႏုိင္မည့္လမ္းေၾကာင္းပြင့္သြားႏိုင္ပါသည္။ လူထုအက်ိဳးစီးပြားအတြက္ သဘာ၀သယံဇာတမ်ားကိုအသံုးခ်ရန္ အၾကံေပးခြင့္၊ ၾကီးၾကပ္လုပ္ေဆာင္ခြင့္မ်ားရလာႏိုင္သည္။

ဘယ္ဟာက မတရားတဲ့က်ဴးေက်ာ္စစ္လဲ။ ဘယ္ဟာက တရားတဲ့ခုခံစစ္လဲ။

တိုင္းရင္းသားျပည္နယ္မ်ားမွထြက္ရွိသည့္သဘာ၀သယံဇာတမ်ားမွ၀င္ေငြမ်ားကိုအသံုးျပဳ၍ စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္၏ ထိပ္သီးဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးမ်ား၊ ၄င္းတို႔၏ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ား၊ ခရိုနီမ်ားသာႀကီးပြားခ်မ္းသာေနၾကသည္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္၏ ဗဟုိခ်က္မအေနျဖင့္ ေနျပည္ေတာ္ၾကီးကို ေရႊျပည္ေတာ္ၾကီးျဖစ္ေအာင္ တည္ေဆာက္ေနၾကသည္။ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုလူထုၾကီးမွာ ဆင္းရဲတြင္းနက္သည္ထက္ နက္လာသည္။ စစ္အာဏာရွင္မ်ား အာဏာတည္ျမဲေရးအတြက္ အသက္ေပးတိုက္ပြဲ၀င္ေနၾကရေသာ ေအာက္ေျခတပ္မႈးမ်ားနွင့္ရဲေဘာ္မ်ားမွာ ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္းတြင္ မတရားေသာက်ဴးေက်ာ္စစ္ကိုဆင္ႏႊဲေနၾကရသည္။ ဤသည္ကို ရပ္တန္းကရပ္သင့္ျပီ။ ရဲေဘာ္ထု၏အသက္မ်ား မဆံုးရွံဳးေစသင့္ေတာ့။ ပင္လံုစာခ်ဳပ္အရ ကခ်င္ျပည္နယ္ရသင့္ရထိုက္သည့္ နယ္တြင္းကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို အသိအမွတ္ျပဳပါက စစ္အစိုးရ၏တပ္မ်ား ကခ်င္ျပည္နယ္မွ ထြက္ခြာသြားရံုသာရွိသည္။ အပစ္ရပ္သြားပါမည္။ ေကအိုင္အိုအေနျဖင့္ အပစ္ရပ္စာခ်ုဳပ္လက္မွတ္ထိုးရန္ပင္ မလိုပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေကအိုင္အိုသည္ ေျမျပန္႔ေဒသကိုဆင္းလာျပီး ထိုးစစ္ဆင္မည္မဟုတ္၊ ေနျပည္ေတာ္ကိုလည္း စစ္ေရးအရၿခိမ္းေျခာက္မည္ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ေကအိုင္အိုသည္ ကခ်င္လူထုကိုဖိနွိပ္ဆန္႔က်င္သည့္ အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္လွ်င္ စစ္ေျပးဒုကၡသည္ငါးေသာင္းေက်ာ္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ေကအိုင္အိုထိမ္းခ်ဳပ္ထားရာနယ္ေျမမွာ သြားေရာက္ခုိလွံဳေနၾကသနည္း။ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးပ်က္ၿပီး ေကအိုင္အိုက စစ္အစိုးရအားျပန္လည္တိုက္ပြဲဆင္ခဲ့သည့္ လြန္ခဲ့ေသာတႏွစ္ခြဲကစျပီး ေကအိုင္အိုအေပၚ ကခ်င္လူထု ၉၀% ေက်ာ္က ေထာက္ခံလွ်က္ရွိေနေၾကာင္း ေလ့လာရသည္။

နွစ္ေပါင္းေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ၾကာ ျပည္တြင္းစစ္သမိုင္းကိုျပန္ၾကည့္ပါ။ စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္သာေျပာင္းသြားသည္။ မိုးဦးက်တြင္ေပါက္သည့္မိႈမ်ားကဲ့သို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဦးေရ အေရအတြက္အေျမာက္အမ်ားေပၚလာသည္။ မည္သည့္တိုင္းရင္းသား ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔အစည္းၾကီးတခုတေလကိုမွ် စစ္ေရးနည္းလမ္းသက္သက္အရ အျမစ္ျပဳတ္တိုက္နိုင္ခဲ့သည္ မရွိပါ။ ယခုလည္း ေငြေၾကးေျမာက္မ်ားစြာ၊ လူအင္အားေျမာက္မ်ားစြာသံုးနိုင္လွ်င္ ေကအိုင္အိုဌာနခ်ဳပ္လိုင္ဇာကိုသိမ္း၍ ရခ်င္ရမည္။ သည္မွာသိမ္းလွ်င္ ဟုိမွာေနာက္တခုေပၚလာ ပါဦးမည္။ စစ္ေရးသက္သက္တခုတည္းႏွင့္ မည္သည့္အခါတြင္မွ် ေကအိုင္အိုကို အျမစ္ျပတ္ေခ်မႈန္းနိုင္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း စာေရးသူ ရာနံဳးျပည့္အာမခံေျပာနိုင္သည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သို႔ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္
ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ဥပေဒစိုးမိုးေရးအတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မ်ားစြာစြမ္းေဆာင္နိုင္လိမ့္ဦးမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္သည္။ စြမ္းေဆာင္ေစလိုသည့္သေဘာႏွင့္လည္းတင္ျပေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တြင္ ႏိုင္ငံတကာ၏အသိအမွတ္ျပဳမႈ၊ ျပည္တြင္းလူထုအမ်ားစု၏ေထာက္ခံမႈ ရွိေနဆဲျဖစ္သျဖင့္ ယင္းကို ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ဥပေဒစိုးမိုးေရးတို႔အတြက္ ထိထိေရာက္ေရာက္ အသံုးခ်ေစခ်င္ပါသည္။

ကခ်င္စစ္ပြဲကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဥပကၡာျပဳမထားသင့္ေတာ့ပါ။ တျပည္လံုး ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ စတင္လႈပ္ရွားရန္ အခြင့္အလမ္းအေနျဖင့္မွတ္ယူျပီး အျမန္ဆံုးအေရးယူေဆာင္ရြက္သင့္ပါသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဥကၠဌတာ၀န္ယူထားေသာဥပေဒစိုးမိုးေရးေကာ္မတီကိုအသံုးခ်ေဆာင္ရြက္ရန္ ၾကိဳးပမ္းနိုင္လွ်င္သင့္ေလ်ာ္ပါမည္။ ဘယ္အလုပ္ကိုလုပ္ပါဟု သမတဦးသိန္းစိန္ကတာ၀န္ေပးမွ ဥပေဒစိုးမိုးေရးေကာ္မတီအေနျဖင့္ အလုပ္လုပ္၍ရႏိုင္မည္ဟူလွ်င္မူ ဥကၠဌေနရာမွ အျမန္ဆံုးထြက္သင့္ပါသည္။ လူထုကအားကိုးေသာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးႏုိဗယ္ဆုရွင္ၾကီးသည္ အစိုးရ၏ခုိင္းဖတ္မျဖစ္သင္႔ပါ။ မိမိကိုယ္တိုင္၏လြတ္လပ္ေသာဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ကမကထျပဳေဖၚေဆာင္ျခင္းသည္သာ အသင့္ျမတ္ဆံုးျဖစ္ပါမည္။ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ သမတျဖစ္ႏုိင္ပါမည္ဟူ၍ မက္လံုးခ်ေပးထားသည္ကို ဟုတ္ေယာင္ႏိုးႏွင့္ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားမႏွစ္သက္မွာစိုးရိမ္သျဖင့္ တိုင္းျပည္ႏွင့္ လူထုအတြက္ လက္ေတြ႔ႏွင့္အျမန္ဆံုးလုိအပ္ေနေသာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကိစၥမ်ားအားလက္ေရွာင္တာမ်ိဳးျဖစ္လွ်င္ မသင့္ေတာ္ပါ။

ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ေလ့လာစံုစမ္းရန္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တုိင္သြားေရာက္မည္ဆိုလွ်င္ ေကအိုင္အိုဌာနခ်ဳပ္လိုင္ဇာမွ ကခ်င္ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္လည္းေကာင္း၊ ေကအိုင္အိုထိမ္းခ်ဳပ္ထားရာနယ္ေျမအတြင္းရွိ ကခ်င္ဒုကၡသည္ေပါင္း ငါးေသာင္းေက်ာ္သည္လည္းေကာင္း၊ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာႀကိဳဆိုၾကလိမ့္မည္ဟု စာေရးသူ ယံုၾကည္သည္။

စာဖတ္သူမ်ားသို႔

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ဦးေဆာင္မႈအားေ၀ဘန္လွ်င္ ျပန္လည္တိုက္ခိုက္မႈမ်ားက်ေရာက္လာလိမ့္မည္ဟု မူလကထဲက ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့ျပီးျဖစ္သည္။ အေရအတြက္အရမမ်ားလွေသာ္လည္း ထင္သည့္အတိုင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုသူတခ်ိဳ႔မွာ စာေရးသူတင္ျပသည့္အေၾကာင္းအရာအေပၚတြင္ မသံုးသပ္။ ပုဂၢိဳလ္ေရးအရထိုးႏွက္မႈမ်ား လုပ္လာပါသည္။ ကမၻာေပၚတြင္ ေ၀ဘန္မခံရသည့္ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ဟူ၍မရွိပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တိုင္ ေ၀ဘန္ေရးကိုၾကိဳဆိုမည့္
ေခါင္းေဆာင္မ်ိဳးျဖစ္မည္ဟု စာေရးသူေမွ်ာ္လင့္သည္။

ေ၀ဘန္ရံုမွ်ႏွင့္ “ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုေ၀ဘန္ရေအာင္ ခင္ဗ်ားကိုယ္တိုင္ကေရာ ဘာလုပ္ခဲ့လို႔လဲ” ဟု ပုဂၢိဳလ္ေရးတိုက္ခုိက္လာသူမ်ားကိုမူ ရိုးသားစြာျပန္ၾကားပါမည္။ မွန္ပါသည္။ စာေရးသူလည္းမ်ားမ်ားမလုပ္ႏုိင္ပါ။ အနည္းအက်ဥ္းမွ်သာလုပ္ႏုိင္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆန္႔က်င္ေရးလူထုတိုက္ပြဲသမိုင္း၌ မိမိလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့သမွ်အနည္းအက်ဥ္းကေလးသည္ပင္ “ခင္ဗ်ားကေရာ ဘာလုပ္ခဲ့လို႔လဲ” ဟု မိမိကိုစိမ္ေခၚသည့္ပုဂၢိဳလ္ေအာက္၊ နိမ့္က်ေလ်ာ့နည္းမည္မဟုတ္ဟူသည္ကိုမူ ေျပာလိုပါသည္။ မည္သို႔မွ် သေဘာထားမည္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ပုဂၢိဳလ္ေရးတိုက္ခိုက္ျခင္းမဟုတ္ဘဲ စာေရးသူတင္ျပသည့္အေၾကာင္းအရာအေပၚတြင္ မတူသည့္အျမင္ျဖင့္ တုန္႔ျပန္ၾကသူမ်ား၊ မိမိ၏တင္ျပခ်က္ကိုလက္ခံ၍ တဆင့္ျဖန္႔ေ၀ၾကသူမ်ား၊ မိမိကိုေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း စာေရးသားၾကသူမ်ားအားလံုးကို အသိအမွတ္ျပဳေၾကာင္း၊ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ျပန္လည္ေျပာလိုပါသည္။

အပိုင္း (၃) ကို ဆက္လက္ဖတ္ရႈပါရန္

ေအာင္ထူး (ေရွ႕ေန)

ဒီဇဘၤာလ (၂၇) ရက္ ၂၀၁၂ ခုနွစ္

ရည္ညႊန္းခ်က္မ်ား

[1] Legal problems

[1] Society

[1] Intimate relationship

[1] Sociology

[1] Law

[1] Socio-political aspects

[1] Conscious and unconscious phenomena of society

[1] Constituent unit