ကာလံု၊ ကာခ်ဳပ္ နဲ႔ ၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒ (တူေမာင္ညိဳ)

ကာလံု၊ ကာခ်ဳပ္ နဲ႔ ၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒ (တူေမာင္ညိဳ)၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာ (၁၅) ရက္

ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္သည္ ဗိုလ္သန္းေရႊေနရာခ်ထားေပးခဲ့သူမ်ား အနက္ တစ္ဦးအပါအဝင္ျဖစ္သည္။ သူ႔ကို ဗိုလ္သန္းေရႊက ကာခ်ဳပ္အျဖစ္ေနရာခ်ထားေပးခဲ့သည္။ ဗိုလ္ေနဝင္းႏွင့္ဗိုလ္သန္းေရႊကြာျခားသည္မွာ ဗိုလ္ေနဝင္းသည္ ကာခ်ဳပ္ေနရာမွထြက္ၿပီး သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ သမၼတ၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္၊ ကာခ်ဳပ္ေတြခန္႔ႏုိင္/ျဖဳတ္ႏုိင္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ ဗိုလ္သန္းေရႊမွာမူ ကာခ်ဳပ္ေနရာကိုကန္႔လန္႔ကာေနာက္ ဝင္သြားသည္အထိ ယူသြားခဲ့သူျဖစ္သည္။ ယခုအခ်ိန္ထိ ဗိုလ္သန္းေရႊ ကာခ်ဳပ္မွ အနားယူသြားၿပီဆိုသည့္ တရားဝင္ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္တာ မရွိေသးပါ။

ဗိုလ္သန္းေရႊသည္ ဗိုလ္ေနဝင္းကဲ့သုိ႔ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္သမၼတ၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္၊ ကာခ်ဳပ္ေတြမ်ားမ်ားစားစား မခန္႔ႏုိင္ခဲ့ေသာ္လည္း ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္၊(ညွိကြပ္) ညွိႏႈိင္းကြပ္ကဲေရးမွဴး(ၾကည္း/ေရ/ေလ)၊ (ကစထ)မွဴး၊ တုိင္းမွဴး စသည့္ရာထူး၊ ေနရာေတြတိုးခ်ဲ႔ၿပီး သူ႔လက္ေအာက္တြင္ ေနရာခ်ထားေပးခဲ့သူျဖစ္သည္။

ပထမဆံုး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္မွာ ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔၊ ေနာက္ ဗိုလ္စိုးဝင္း၊ ဗိုလ္သိန္းစိန္တုိ႔ျဖစ္သည္။

ပထမဆံုး(ညွိကြပ္)မွာ ဗိုလ္ေရႊမန္း၊ ယင္းေနာက္ ဗုိလ္မင္းေအာင္လိႈင္၊ ယခု (ညွိကြပ္)မွာ ဗိုလ္လွေဌးဝင္းျဖစ္သည္။

(ကစထ)မွဴးမ်ားမွာလည္း ယခင္ (မဆလ)အစုိးရလက္ထက္တြင္ (ကစထ) ၁ ႏွင့္ ၂  ဆုိၿပီး ၂ ခုသာရွိရာမွ ယခုအခါ (ကထစ) ၆ ခု ရွိလာသည္။

စစ္တုိင္းေတြလည္း တိုးခ်ဲ႔လာခဲ့သည္။(တပခ)၊(လပခ)၊ ကမ္းရိုးတန္းတုိင္း၊ ႀတိဂံေဒသတုိင္း၊(ကရခ)၊ အေရွ႔အလယ္ပုိင္းတုိင္း၊ စသျဖင့္ တုိင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္မ်ားကိုလည္း ၁၉၈၈ ေနာက္ပုိင္းတြင္ တိုးခ်ဲ႔လာခဲ့သည္။ စစ္တုိင္းမွဴးမ်ားကို ၿမိဳ့စားမ်ားဟုေျပာမည္ ဆုိလွ်င္ (ကစထ) မွဴးမ်ားသည္ ထိုတုိင္းမွဴးမ်ားစားရေသာ ၿမိဳ့မ်ားကိုခ်ဳပ္ကုိင္စားရသည့္ နယ္စားႀကီးမ်ားပင္ျဖစ္သည္။

ဗိုလ္သန္းေရႊသည္ “၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒ”ကို စိတ္ႀကိဳက္ေရးဆြဲၿပီး အတည္ျပဳခဲ့သည္။ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲကိုလည္း ႀကံ့ဖြ႔ံပါတီ အႏုိင္ရေအာင္ က်င္းပေပးခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ သမၼတ၊ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒မ်ားစသျဖင့္ သူ႔တပည့္သားေျမမ်ားကို စိတ္ႀကိဳက္စီမံေနရာခ်ထား ေပးခဲ့သည္။

သုိ႔ျဖင့္ (နအဖ)စစ္အစုိးရေခတ္က (ကစထ)မွဴးေဟာင္း၊ တုိင္းမွဴးေဟာင္းတုိ႔သည္ “၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒ”အတည္ျဖစ္လာသည့္အခါ အခ်ိဳ႕မွာ ေရႊးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ဥကၠ႒၊ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး၊  ျပည္နယ္ႏွင့္တုိင္းေဒသႀကီးမ်ား၏ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္မ်ား စသျဖင့္ ျဖစ္လာၾကေလသည္။

တစ္ခ်ိန္က (နအဖ)စစ္အစုိးရတြင္ နံပတ္သံုးအဆင့္ရွိသူ၊  ပထမဆံုး(ညွိကြပ္)ျဖစ္ခဲ့ဖူးသူဗိုလ္ေရႊမန္းသည္ ကာခ်ဳပ္မျဖစ္ခဲ့ဘဲ။ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီဥကၠ႒၊ လႊတ္ေတာ္နာယက/ဥကၠ႒ျဖစ္လာသည္။ ယခုသူက သမၼတလုပ္မည္၊ သမၼတထက္ျမင့္သည့္ရာထူးရွိလည္းလုပ္ခ်င္သည္ဟု ငမ္းဖမ္းသည့္ အသံျဖင့္ေျပာေနသည္ကို ၾကားရသည္။

ဗိုလ္ေရႊမန္းေနာက္ ကာခ်ဳပ္ျဖစ္ရန္အလားအလာရွိသူမွာ ဗိုလ္သူရျမင့္ေအာင္ဟု အသံေတြထြက္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ လက္ေတြ႔၌ ျဖစ္မလာခဲ့။ ဗိုလ္သူရျမင့္ေအာင္ ျမဳပ္သြားသည္ (ျမွဳပ္လုိက္တာျဖစ္မည္) အဲဒီေနာက္ ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္ ကာခ်ဳပ္ျဖစ္လာသည္။ ဗိုလ္သူရျမင့္ေအာင္ ဘာေၾကာင့္ျမဳပ္သြားသည္၊ ျမွဳပ္ခံရသည္ကို အေသးစိတ္မသိႏုိင္ေသာ္လည္း၊ ေသခ်ာသည့္အခ်က္တစ္ခ်က္ကေတာ့ ဗိုလ္သန္းေရႊက မေရြးခ်ယ္၍/ေနရာမေပး၍သာ ျဖစ္မည္ဆုိသည္ကိုေတာ့ ေသခ်ာေပါက္မွန္းဆႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္သန္းေရႊ ေရြးခ်ယ္သူသာလွ်င္ ကာခ်ဳပ္ျဖစ္မည္။ ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္ကို ဗိုလ္သန္းေရႊက ေရြးခ်ယ္လုိက္သျဖင့္ ဗိုလ္သူရျမင့္ေအာင္ျမဳပ္သြားေတာ့သည္။

လက္ရွိတန္းစီဇယားအတုိင္းဆုိလွ်င္ စစ္တပ္ထဲတြင္ ဗုိလ္မင္းေအာင္၊ ဗိုလ္စုိးဝင္း၊ ဗိုလ္လွေဌးဝင္း၊ ဗိုလ္ျမထြန္းဦးတုိ႔ကိုေတြ႔ႏုိင္ျမင္သည္။ ယင္းေနာက္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ရံုး(ၾကည္း)မွ (ကစထ)မွဴးမ်ားအပါအဝင္ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားအစု ျဖစ္သည္။

ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္ေနာက္ ျဖစ္လာႏုိင္စရာရွိသည့္ “ကာခ်ဳပ္သစ္”သည္ ဤအဝန္းအဝုိင္းအတြင္းမွသာ ျဖစ္လာႏုိင္စရာရွိပါသည္။ ထို႔အျပင္ ဗိုလ္သန္းေရႊသည္ ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္တစ္ဦးတည္းကိုသာ ကာခ်ဳပ္အျဖစ္ေရြးခ်ယ္ခဲ့မည္မဟုတ္၊ အနည္းဆံုး ကာခ်ဳပ္ ၃ ဦးခန္႔အထိ သတ္မွတ္လ်ာထားေပးခဲ့ႏုိင္ဖြယ္ရွိပါသည္။

အဆင့္ေနရာအရဆုိလွ်င္ စစ္တပ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ၁ ဦး၊ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ၁ ဦး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ၂ ဦးႏွင့္ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ၁၄ ဦးခန္႔ ရွိပါသည္။ စစ္ဗိုလ္တုိင္း ကာခ်ဳပ္ျဖစ္ႏုိင္သည္မဟုတ္။ စစ္အုပ္စုအတြင္းစည္းကေရြးခ်ယ္သူသာ ကာခ်ဳပ္ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။

ကာခ်ဳပ္ကိုမည္သုိ႔ေရြးမလဲ။ ကာခ်ဳပ္သက္တမ္းမည္မွ်ရွိသလဲ။ သမၼတသက္တမ္းႏွင့္တန္းတူျဖစ္မည္ေလာ။

ကာခ်ဳပ္(ၾကည္း/ေရ/ေလ)မွ အနားယူသြားသူမ်ားကို ဒုတိယသမၼတေလာင္းတစ္ဦးအျဖစ္ အၿမဲခန္႔အပ္ႏုိင္ေရးစစ္အုပ္စုက သတ္မွတ္ထား သေလာ။

“၂ဝဝ၈အေျခခံဥပေဒ”ပုဒ္မ ၃၄၂ အရ (ကာလံု)၏ အဆိုျပဳေထာက္ခံခ်က္ျဖင့္ သမၼတကခန႔္အပ္ရမည္ဟုဆုိသည္။ ဆိုလုိရင္းမွာ (ကာလံု) ေရြးခ်ယ္သည့္သူကို သမၼတက ကာခ်ဳပ္အျဖစ္လက္ခံအတည္ျပဳရမည္ဟူ၍ျဖစ္သည္။

ထုိ႔သုိ႔ ပုဒ္မ ၃၄၂ အရ (ကာလံု)၏ အဆိုျပဳေထာက္ခံခ်က္ျဖင့္ ကာခ်ဳပ္ခန္႔အပ္ရမည္ဟု ဆိုပင္ဆုိထားေသာ္ျငားလည္း ပုဒ္မ ၃၄၂ ကို လႊမ္းမိုးေနသည့္ ပုဒ္မတစ္ခုရွိပါေသးသည္။ ယင္းမွာ ပုဒ္မ ၂ဝ (ခ)ပင္ျဖစ္ပါသည္။ “တပ္ပုိင္းဆုိင္ရာကိစၥအားလံုးကို လြတ္လပ္စြာစီမံခန္႔ခြဲ စီရင္ေဆာင္ရြက္ပုိင္ခြင့္ရွိသည္” ဟူ၍ျပ႒ာန္းထားပါသည္။ ကာခ်ဳပ္ခန္႔အပ္ေရးသည္တပ္ပုိင္းဆုိင္ရာကိစၥပင္ မဟုတ္သေလာ။ ပုဒ္မ ၂ဝ(ခ) သည္ စစ္တပ္ကို စိတ္ႀကဳိက္လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ခြင့္ ေပးအပ္ထားျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ စစ္တပ္ကိစၥတြင္ မည္သူမွ်/မည္သုိ႔မွ် ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ခြင့္မရွိဟူ၍ စည္းျခားထားျခင္းျဖစ္သည္။

ပံုမွန္အားျဖင့္ ကာခ်ဳပ္ႏွင့္စစ္တပ္ဆုိသည္မွာ အစုိးရအဖြဲ႔လက္ေအာက္တြင္ရွိေသာဝန္ႀကီးဌာနမ်ားအနက္ တစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္ေသာ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္တြင္သာရွိရမည္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔အျပင္ လႊတ္ေတာ္ႏွင့္အစုိးရအဖြဲ႔ကို ဖြဲ႔စည္းရာတြင္လည္း သက္ဆုိင္ရာ မဲဆႏၵနယ္မ်ားမွ ျပည္သူမ်ား၏မဲဆႏၵျဖင့္ေရြးခ်ယ္ထားသူမ်ားျဖင့္သာ ဖြဲ႔စည္းရေပမည္။ မိမိတုိ႔ေရြးခ်ယ္ထားသည့္လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ မ်ားကို လြတ္လပ္စြာရုပ္သိမ္းပုိင္ခြင့္လည္းရွိရမည္။

“၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒ”အရ ကာခ်ဳပ္သည္ စစ္သားအမတ္ ၁၆၆ ဦး၊ ကာကြယ္ေရး၊ ျပည္ထဲေရး၊ နယ္စပ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနဝန္ႀကီးမ်ားကို စိတ္ႀကိဳက္ခန္႔အပ္ႏုိင္သည္၊ ရုပ္သိမ္းႏုိင္သည္၊ အခ်ိန္မေရြး အလဲအလွယ္ျပဳလုပ္ႏုိင္သည္။ ပုဒ္မ ၄ဝ (ခ)အရအာဏာသိမ္းႏုိင္သည္။  ဤအခ်က္မ်ားသည္ “၂ဝဝ၈အေျခခံဥပေဒ” ၌ ဒီမုိကေရစီကင္းမဲ့မႈကို ေျဗာင္အက်ဆုံး၊ အရုပ္အဆိုးဆုံးေဖာ္ျပေနသည့္ အခ်က္မ်ားလည္း ျဖစ္သည္။

“၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒ”၏ အႏွစ္သာရမွာ ကာခ်ဳပ္ႏွင့္ကာလံုတုိ႔က စိတ္ႀကိဳက္လုပ္ပုိင္ခြင့္ရွိျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ဤသုိ႔လုပ္ပုိင္ခြင့္ရွိေနျခင္းသည္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္တည္ရွိေနမႈကို အတိအလင္းေဖာ္ျပေနသည့္အခ်က္လည္းျဖစ္သည္။ ဤသုိ႔လုပ္ပုိင္ခြင့္ေတြရွိေနသမွ်ကာလပတ္လံုး စစ္အာဏာရွင္စနစ္ တည္ရွိေနမည္ျဖစ္သည္။

ယေန႔တည္ရွိေနေသာစစ္အာဏာရွင္စနစ္သည္ တစ္ဖက္က“အေျခခံဥပေဒ”ကို ပုိင္ပုိင္ႏုိင္ႏုိင္ဆုတ္ကုိင္ထားၿပီး အျခားတစ္ဖက္တြင္ အာဏာ၏အဓိကမ႑ိဳင္ျဖစ္ေသာ “စစ္တပ္”ကို ခ်ဳပ္ကုိင္ထားျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

ဗိုလ္သန္းေရႊသည္ စစ္အုပ္စု၏မိဆုိင္ဖဆုိင္ျဖစ္ေသာ ဗိုလ္ေနဝင္းဂုိဏ္းကိုၿဖိဳခြင္းၿပီး ဗိုလ္လုပ္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ ထုိ႔အျပင္ ယခု အခါ စစ္အုပ္စု၏ အာဏာႏ်ဴကလိယကို ဗိုလ္သန္းေရႊ၏ကုိယ္ပုိင္ဆဲလ္မ်ားျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းထားၿပီးလည္းျဖစ္သည္။ သုိ႔ပါ၍ အေပၚယံအျပပုံစံမွာ “၂ဝဝ၈အေျခခံ ဥပေဒ”အရ အာဏာကို ဥပေဒျပဳေရး (ဗိုလ္ေရႊမန္း) ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး (ဗိုလ္သိန္းစိန္)တုိ႔ျဖင့္ ခြဲ႔ျဖန္႔သေယာင္ျပထားၿပီး။ ကာလံုႏွင့္ကာခ်ဳပ္ မွတဆင့္ ခ်ဳပ္ကုိင္ထားျခင္းျဖစ္သည္။

စစ္အုပ္စုအာဏာ၏ အဓိကမ႑ိဳင္ျဖစ္ေသာ “စစ္တပ္” တစ္ခုလံုးကို ခ်ဳပ္ကုိင္ထားရန္အတြက္ဆုိလွ်င္ ကာခ်ဳပ္ကို ခ်ဳပ္ကုိင္ အမိန္႔ေပးႏုိင္ဖုိ႔ လိုသည္။ကာလံုႏွင့္ကာခ်ဳပ္ကိုလံုးဝမီးေသသူသည္ပင္ရင္းအာဏာပုိင္ပင္ျဖစ္သည္။

ဗုိလ္သန္းေရႊသည္ ကာလံုႏွင့္ကာခ်ဳပ္ကို မီးေသသူျဖစ္သည္။ သုိ႔အတြက္သူသည္ ဤသုိ႔စိတ္ခ်လက္ခ်အာဏာလႊဲခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ “ကာလံု၊ ကာခ်ဳပ္နဲ႔ ၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒ”တုိ႔ဆုိသည္မွာ စစ္အုပ္စုႏွင့္စစ္အာဏာရွင္စနစ္တို႔၏ ဒုိ႔တာဝန္အေရးသံုးပါးႏွင့္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာတည္ရာ မွီရာအေဆာက္အအံုမ်ားပင္ျဖစ္ပါသည္။

“၂ဝဝ၈အေျခခံဥပေဒ”ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမည့္သူမ်ားသည္ ဤသုိ႔အာဏာတည္ရာမွီရာမ်ားကို ပီပီျပင္ျပင္ေျပာင္းလဲပစ္ႏုိင္ဖုိ႔လုိပါလိမ့္မည္။ ဤအရာမ်ားကို ေျပာင္းလဲႏုိင္စြမ္းမရွိေသာျပဳျပင္ေရးသည္ အေပၚယံအေျပာင္းအလဲ၊ အမည္ခံအေျပာင္းအလဲ၊ အတု အေယာင္အေျပာင္း အလဲသာလွ်င္ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ လႊတ္ေတာ္တြင္းအေရးဆိုသည့္ နည္းလမ္းတစ္ခုတည္းျဖင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲႏုိင္လိမ့္မည္လည္းမဟုတ္ေခ်။ လူမ်ိဳးစံုျပည္သူမ်ားရဲ့တခဲနက္စြမ္းပကားႏွင့္ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ေထာက္ခံပါဝင္လာမည္ဆုိလွ်င္ အေျပာင္းအလဲ သည္ ျဖစ္ေျမာက္၊ ခရီးေပါက္ေရာက္ႏုိင္စရာရွိပါသည္။