၂ဝဝ၈အေျခခံဥပေဒနွင့္စစ္အုပ္စုကို ျပတ္ျပတ္သားသား ဖယ္ရွားႏုိင္မွသာ (တူေမာင္ညိဳ)

၂ဝဝ၈အေျခခံဥပေဒနွင့္ စစ္အုပ္စုကို ျပတ္ျပတ္ သားသားဖယ္ရွားႏုိင္မွသာ(တူေမာင္ညိဳ)

(၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ ၆ ရက္)

တပ္မေတာ္ကို စစ္အုပ္စုက ဂုတ္ခြစီးထားၿပီး ခါးပုိက္ေဆာင္တပ္သဖြယ္လုပ္ထားႏုိင္သမွ် ကာလပတ္လံုး ပေရာ္ဖက္ရွင္စစ္တပ္ ျဖစ္မလာႏုိင္။ စစ္အုပ္စုသည္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္စတင္ၿပီး တပ္မေတာ္ကို လံုးလံုးလ်ားလ်ားအုပ္စီးသြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ယေန႔အထိအုပ္စီးထားႏုိင္ဆဲျဖစ္သည္။

ယေန႔ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီအေျပာင္းအလဲဆိုသည္တြင္ “၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒ”ကိုသာ ကြက္ၿပီးျပင္ဆင္ /အသစ္ေရးဆြဲေန၍ ဒီမုိကေရစီစနစ္ပီပီျပင္ျပင္ေပၚေပါက္မလာႏိုင္သကဲ့သုိ႔ တပ္မေတာ္အေပၚ စစ္အုပ္စု၏ အုပ္စီးထားမႈကိုမဖယ္ရွားႏုိင္လွ်င္ ဒီမုိကေရစီစံႏႈန္းႏွင့္ျပည့္ဝေသာနိုင္ငံျဖစ္လာႏုိင္မည္မဟုတ္ပါ။

စစ္အုပ္စုက တပ္မေတာ္ကိုဂုတ္ခြစီးထားၿပီး ႏုိင္ငံေရး/စီးပြားေရးလက္ဝါးႀကီးအုပ္ ဗိုလ္က်ခ်ယ္လွယ္ေနမႈကို ဖယ္ရွားပစ္ရမည္။ ဤသုိ႔ဖယ္ရွားႏုိင္လွ်င္ တပ္မေတာ္အတြက္ ပရုိဖက္ရွင္နယ္စစ္တပ္ျဖစ္လာေရး လမ္းေၾကာင္းသည္ ေျဖာင့္ျဖဴးလာေပလိမ့္မည္။ တကယ္ေတာ့ စစ္အုပ္စုက တပ္မေတာ္ကိုနဖားႀကိဳးထိုးၿပီး လုိရာအသံုးခ်ေနျခင္းသာျဖစ္သည္။

စစ္အုပ္စုသည္ တပ္မေတာ္ကိုနဖားႀကိဳးထိုးၿပီး လုိရာအသံုးခ်ႏုိင္ရန္အတြက္ဆုိလွ်င္ ကာခ်ဳပ္ကိုယ္တုိင္ ကေသာ္လည္းေကာင္း၊ သုိ႔တည္းမဟုတ္ ကာခ်ဳပ္ကိုအမိန္႔ေပးေစခုိင္းႏုိင္သူကေသာ္လည္းေကာင္း ပုိင္ပုိင္ႏုိင္ႏုိင္ခ်ဳပ္ကိုင္ထားရစၿမဲျဖစ္သည္။

ဗုိလ္ေနဝင္းသည္ ကုိယ္တုိင္ကာခ်ဳပ္လုပ္၍ တပ္မေတာ္ကိုခ်ဳပ္ကိုင္ေစစားခဲ့သလို၊ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ ကာခ်ဳပ္မ်ားခန္႔အပ္၍လည္း ခ်ဳပ္ကုိင္ေစစားခဲ့သည္။ ဗိုလ္ေနဝင္းသည္ သူတုိ႔တုိင္ကာခ်ဳပ္လုပ္ခဲ့ၿပီး သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ခ်ယ္လွယ္အမိန္႔ေပးႏုိင္မည့္ကာခ်ဳပ္မ်ားကို တစ္ဦးၿပီး တစ္ဦးခန္႔အပ္ေစခဲ့သည္။ ဗိုလ္စန္းယု၊ ဗိုလ္တင္ဦး(ဒီခ်ဳပ္ ဦးတင္ဦး) ၊ ဗိုလ္ေက်ာ္ထင္၊ ဗိုလ္ေစာေမာင္ႏွင့္ ဗိုလ္သန္းေရႊအထိ ကာခ်ဳပ္ (၆)ေယာက္သည္ ဗိုလ္ေနဝင္းစိတ္ႀကိဳက္ခန္႔ထားေသာကာခ်ဳပ္မ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ေနဝင္းသည္ (၁၉၄၉)မွ(၁၉၇၂)ထိ (၂၃)ႏွစ္ကာခ်ဳပ္လုပ္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ ဤသို႔လုပ္ႏုိင္ရန္ နယ္ခ်ဲ႔ဆန္႔က်င္ေရး၊ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး၊ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္အစရွိေသာ သမုိင္းျဖတ္သန္းမႈေနာက္ခံမ်ားက ဗိုလ္ေနဝင္းအတြက္ ေရခံေျမခံေကာင္းေတြျဖစ္ခဲ့သည္။ တကယ္ေတာ့ ျပည္တြင္းစစ္က ဗိုလ္ေနဝင္းႏွင့္ သူ၏စစ္အုပ္စုအတြက္ အာဏာသရဖူေဆာင္းေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ျပည္တြင္းစစ္တြင္သူတုိ႔ တြင္က်ယ္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သူတုိ႔တြင္က်ယ္သေလာက္လည္း တုိင္းျပည္ပ်က္ခဲ့ရသည္။ ယခုထိအဖတ္ဆယ္၍မရႏုိင္ေသး။

ယခုအခါ ဗုိလ္သန္းေရႊသည္ ဗိုလ္ေနဝင္းေနာက္ ဖဝါးေျခထပ္လုိက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ကြဲျပားသည္မွာ ဗိုလ္သန္းေရႊ၌ ဗိုလ္ေနဝင္းကဲ့သုိ႔သမုိင္းေရခံေျမခံမရွိျခင္းပင္။ ထို႔အျပင္ ယေန႔ေခတ္ကာလကလည္း ဗိုလ္ေနဝင္းတုိ႔ေခတ္ကာလမွာကဲ့သုိ႔ “ဆုိရွယ္လစ္လိႈင္း”ထေနသည့္ ေခတ္မဟုတ္ေတာ့၊ “ဒီမုိကေရစီလိႈင္း” ထန္ေနေသာ ေခတ္ကာလျဖစ္သည္။ သုိ႔အတြက္ ဗုိလ္သန္းေရႊသည္ ဒီမိုကေရစီကို “စည္းကမ္းျပည္ဝေသာ”ဝိေသသျပဳေပးခဲ့ရသည္။ (ဗိုလ္ေနဝင္းက “ျမန္မာ့နည္းျမန္မာ့ဟန္” ဆိုရွယ္လစ္ခဲ့သလို)

ထုိ႔အျပင္ ဗိုလ္သန္းေရႊ၌ ဗိုလ္ေနဝင္းမွာကဲ့သုိ႔ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ကာခ်ဳပ္ေတြအမ်ားႀကီးတင္မသြားႏုိင္ခဲ့။ တင္၍လည္းမျဖစ္ႏုိင္ ျပင္းထန္လွေသာ (၈၈)ဒီမိုကေရစီျပည္သူ႔လိႈင္းလံုးႀကီးကို သူ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရသည္။

သုိ႔ျဖင့္ ကိုယ္တုိင္ကာခ်ဳပ္(၁၉)ႏွစ္လုပ္ခဲ့ၿပီး တပ္မေတာ္ကိုတုိက္ရုိက္ခ်ဳပ္ကိုင္ကာ ဗိုလ္ေနဝင္းကို ခြာရာတုိင္းျပႏုိင္ခဲ့သည္။ ဗိုလ္သန္းေရႊအတြက္ အခြင့္အခါေကာင္းတစ္ခုမွာ“၈၈ဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ ပံုႀကီး”ေၾကာင့္ နန္းက်အစြယ္က်ိဳးခဲ့ရေသာစစ္အာဏာရွင္ဗိုလ္ေနဝင္း၏ အာဏာအငုတ္အတက္မ်ားကို အလြယ္တကူဖယ္ရွားႏုိင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

“၈၈ ဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပံု”တပ္သား အမ်ားအျပားကို ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ၿပီး ႏွိပ္စက္သတ္ျဖတ္ခဲ့သူ  ဗုိလ္ေနဝင္း၏ အိမ္ေတာ္ပါလူမုိက္ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔ (ေထာက္လွမ္းေရးဂုိဏ္း)ကို ၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္၌ အျပတ္ရွင္းၿပီး ခ်ိန္တြင္ ဗိုလ္သန္းေရႊ၏အာဏာသည္ စစ္အုပ္စုထဲတြင္ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းသြားေတာ့သည္။ လက္ရွိကာခ်ဳပ္ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္သည္ ဗိုလ္သန္းေရႊစိတ္ႀကိဳက္ေရြးခ်ယ္တင္ခဲ့သည့္ကာခ်ဳပ္ပင္ျဖစ္သည္။ အျခားကာခ်ဳပ္ျဖစ္ႏုိင္သူေတြကိုေက်ာ္ၿပီး ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္အား ဗုိလ္သန္းေရႊက ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ ကာခ်ဳပ္ဆုိသည္မွာ တပ္မေတာ္တြင္ သူ႔ထက္ႀကီးတာမရွိေတာ့။ တပ္မေတာ္၏ထိပ္ဆံုးကို ခ်ဳပ္ကိုင္ ထားႏုိင္လွ်င္ကိစၥကျပတ္ေနၿပီ။ ဒီေတာ့ ကာခ်ဳပ္ကိုေနာက္ကြယ္မွခ်ဳပ္ကုိင္ ခ်ယ္လွယ္ထားႏုိင္သူသည္သာ တကယ့္ကာခ်ဳပ္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္မွာ ရုပ္ျပကာခ်ဳပ္ကေလး၊ ရင္ခြင္ပုိက္ကာခ်ဳပ္ ကေလးမွ်သာျဖစ္သည္။

ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္အေနျဖင့္ ဒီခ်ဳပ္၏ “ေမတၱာရပ္ခံခ်က္”ကို မတုန္႔ျပန္ဝံ့သည္မွာ ရုပ္ျပကာခ်ဳပ္ကေလး/ရင္ခြင္ပုိက္ကာခ်ဳပ္ကေလး ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။

ဗိုလ္သန္းေရႊသည္ သူလြန္ေသာကာလတြင္ စစ္တပ္အတြက္ကာခ်ဳပ္သာမက၊ “၂ဝဝ၈အေျခခံဥပေဒ” ၊ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီတို႔တြင္ပါ ဘယ္သူေတြဘယ္ေနရာယူၾကဟု စီမံေပးသြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဗုိလ္သန္းေရႊ၏ ညြန္ၾကားခ်က္အစီအမံေတြမ်ားလြန္းသျဖင့္ လုပ္၍မကုန္ႏုိင္ျဖစ္ေနရသည္ဟု ဂ်ာနယ္တစ္ခုတြင္ ဗိုလ္ေအာင္ေသာင္းေျပာသည့္စကားကို မွတ္မိၾကဦးမည္ထင္သည္။

လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ဗိုလ္ေရႊမန္းေျပာေနသည့္ “ကမၻာေပၚတြင္ျပည္သူမ်ား၏အခြင့္အာဏာမ်ားကို ျပည္သူ႔အစုိးရလက္တြင္းသုိ႔ ညင္သာစြာလႊဲေျပာင္းေပးႏုိင္ခဲ့ေသာ တစ္ခုတည္းေသာအစုိးရျဖစ္ပါေၾကာင္း” ဆိုသည့္စကားမွာ ဗိုလ္သန္းေရႊကိုခ်ီးမြန္းေနတာ၊ အမႊမ္းတင္ေနတာျဖစ္သည္။ အျခားျဖစ္ႏုိင္သည့္အခ်က္တစ္ခ်က္မွာ ဗိုလ္ေနဝင္းအာဏာလႊဲသကဲ့သုိ႔ “ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီဥကၠ႒ဗိုလ္ေနဝင္း”မွ “ပါတီဥကၠ႒ႀကီးဦးေနဝင္း” ထံသုိ႔ အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ဟု ေျပာလုိျခင္းလည္းျဖစ္မည္။

ယခုအခါ ဗိုလ္ေနဝင္းႏွင့္ဗိုလ္သန္းေရႊတုိ႔၏ဓါတ္ပံုမ်ားကို ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဓါတ္ပံုႏွင့္တတန္းတည္းထားကာ ေအာက္တည့္တည့္တြင္ ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္ပံုကို ခ်ိတ္ဆြဲေနၾကၿပီ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ဗိုလ္ေနဝင္း၊ ဗိုလ္သန္းေရႊတုိ႔ကိုတစ္တန္းတည္းထားျခင္းသည္ လံုးဝ မသင့္ေလ်ာ္ေခ်။  လူမ်ိဳးေပါင္းစံုျပည္သူမ်ားအက်ိဳးကိုေဆာင္ခဲ့သူႏွင့္ အၾကမ္းဖက္ဖိႏွိပ္ ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့သူမ်ားကိုတန္းတူထားျခင္းမွာ ဘုရားကို ေဒဝဒတ္၊ အဇာတသတ္တုိ႔ႏွင့္(ေဆြမ်ိဳးျခင္းဆုိၿပီး) တန္းတူထားသလုိမ်ိဳးျဖစ္ေနမည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ၌ လက္ရွိတည္ရွိေနေသာစစ္အာဏာရွင္စနစ္သည္ အေျခခံဥပေဒေဘာင္သြင္းထားသည့္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ျဖစ္သည္။ အေျခခံဥပေဒေဘာင္သြင္းထားသည့္စစ္အာဏာရွင္စနစ္သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ အသစ္အဆန္းမဟုတ္ေခ်။ ယခင္က ဗုိလ္ေနဝင္းဦးေဆာင္သည့္စစ္အုပ္စုသည္ ၎၏စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ၁၉၇၄ အေျခခံဥပေဒျဖင့္ ေဘာင္သြင္းခဲ့ဖူးသည္။

ယခု ဗိုလ္သန္းေရႊဦးစီးသည့္စစ္အုပ္စုသည္ ၎တုိ႔၏ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို “၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒ”ျဖင့္ ေဘာင္သြင္းထားျခင္းသာျဖစ္သည္။

ဤသုိ႔ေဘာင္သြင္းထားျခင္းျဖစ္သျဖင့္ ၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒထဲတြင္ ကာခ်ဳပ္သည္ စစ္သားအမတ္(၁၆၆)ဦး စိတ္ႀကိဳက္ေစလႊတ္ႏုိင္သည္/ ရုတ္သိမ္းႏုိင္သည္/အစားထုိးႏုိင္သည္။  ကာခ်ဳပ္သည္ တပ္ပုိင္းဆုိင္ရာကိစၥအားလံုးကို လြတ္လပ္စြာစီမံခန္႔ခြဲစီရင္ႏုိင္သည္။ ကာကြယ္ေရး၊ ျပည္ထဲေရး၊ နယ္စပ္ေရးႏွင့္ဆုိင္ေသာဝန္ႀကီးမ်ားကို ကာခ်ဳပ္က စိတ္ႀကိဳက္ခန္႔ႏုိင္/ျဖဳတ္ႏုိင္သည္။ (ကာလံု)တြင္ စစ္ဗိုလ္(၅)ဦး ပါဝင္ခြင့္ ရွိေနသည္။ အေရးေပၚအေျခအေနေၾကညာ၍ အာဏာသိမ္းႏုိင္သည္ စသည့္အခ်က္မ်ားထည့္သြင္းျပ႒ာန္းထားသည္မွာ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ကို အေျခခံဥပေဒေဘာင္ သြင္းထားျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီပင္ျဖစ္ေစ၊ (နဝတ-နအဖ)စစ္အစုိးရပင္ျဖစ္ေစ၊ “၁၉၇၄ အေျခခံဥပေဒ”ပင္ျဖစ္ေစ၊ “၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒ”တြင္ျဖစ္ေစ။ (မဆလ)အစုိးရပင္ျဖစ္ေစ၊ ႀကံ့ဖြံ႔အစိုးရပင္ျဖစ္ေစ၊ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုျပည္သူမ်ားတြင္ဒီမိုကေရစီကင္းမဲ့ျခင္းမွာ မည္သည့္ေခတ္ကာလတြင္မဆို အတူတူပင္ျဖစ္သည္။ အမ်ိဳးသားတန္းတူမႈမရွိျခင္းႏွင့္ ကိုယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္မရွိမႈမွာလည္း အတူတူပင္ျဖစ္သည္။ တပ္မေတာ္ကို စစ္အုပ္စုက အုပ္စီးထားသည့္အခ်က္မွာလည္း အတူတူပင္ျဖစ္သည္။ ျပည္တြင္းစစ္ရပ္စဲၿပီး ႏုိင္ငံေရးအရတန္းတူရည္တူ ေဆြးေႏြးအေျဖရွာလိုျခင္း မရွိသည့္အခ်က္မွာလည္း အတူတူပင္ျဖစ္သည္။

အုပ္စုိးသူဗ်ဴရိုကရက္လူတန္းစား၏ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးလက္ဝါးႀကီးအုပ္ အခြင့္ထူးခံမႈႏွင့္ကိုယ္က်ိဳးစီးပြား ရွာေဖြစုေဆာင္းမႈတုိ႔မွာလည္း အတူတူပင္ျဖစ္သည္ကို အထင္အရွားပင္ေတြ႔ျမင္ႏုိင္သည္။

ယေန႔ဒီမုိကေရစီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးတြင္ “၂ဝဝ၈အေျခခံဥပေဒ”သာမက တပ္မေတာ္အေပၚ စစ္အုပ္စုက ဂုတ္ခြစီးထားမႈကိုလည္း ျပတ္ျပတ္သားသား ဖယ္ရွားပစ္ရေပလိမ့္မည္။ သုိ႔မွသာ စစ္မွန္ေသာဒီမိုကေရစီေခတ္သည္ ဆန္းသစ္ေပၚထြန္းလာႏုိင္ေပလိမ့္မည္။ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုျပည္သူမ်ားလိုလားသည့္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုလည္း ေပၚထြန္းလာႏုိင္ေပလိမ့္မည္။

တပ္မေတာ္သည္လည္း ပရိုဖက္ရွင္နယ္ စစ္တပ္ျဖစ္လာေပလိမ့္မည္။