ျပည္သူေတြအတြက္တိက်ေသာလုပ္ငန္းစဥ္ (တူေမာင္ညိဳ)

ျပည္သူေတြအတြက္ တိက်ေသာလုပ္ငန္းစဥ္ (တူေမာင္ညိဳ)၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ ၂၈ ရက္

“ဖြ႔ဲစည္းပံုအေျခခံဥပေဒကိုျပင္မေပးရင္ ျပည္သူေတြ ဘာလုပ္သင့္သလဲ”ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က တိက်တဲ့အေျဖေပးမသြားပါဘူး။ ၂၅ ဇန္နဝါရီ၊ ရွမ္းျပည္နယ္ (ေတာင္ပုိင္း) ခရီးစဥ္၊ နမ့္စန္ၿမိဳ့ က ျပည္သူလူထုနဲ႔ေတြ႔ဆံုပြဲမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ကို ျပည္သူတစ္ဦးက ေမးတဲ့ေမးခြန္းျဖစ္ ပါတယ္။ ဘယ္အတုိင္းအတာအထိျပင္ေပးမယ္/ျပင္မေပးဘူးဆုိတာ တိတိက်က်ဘယ္သူမွမသိႏုိင္ပါဘူး။

ဘယ္အတုိင္းအတာအထိ ျပင္ဆင္ေပးမလဲဆုိတဲ့ကိစၥဟာ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ၊ ႀကံ့ဖြံ႔အစုိးရနဲ႔စစ္တပ္ရဲ့လက္ထဲမွာရွိေနတဲ့ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ (ႀကံ့ဖြံပါတီ/ႀကံ့ဖြံ႔အစုိးရ/စစ္တပ္) ဆံုးျဖတ္၊ သတ္မွတ္ေပးတဲ့ေဘာင္အတြင္းကသာ ျပင္ဆင္ခြင့္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။

အကယ္၍ သူတုိ႔ျပင္ဆင္ေပးမယ့္အခ်က္ေတြဟာ ဒီခ်ဳပ္က ျပင္ဆင္ေပးဖို႔တင္ျပေတာင္းဆုိထားတဲ့အခ်က္ေတြမပါဝင္ဘူးဆုိရင္ ျပည္သူေတြဘာလုပ္သင့္သလဲဆိုတဲ့ေမးခြန္းကို နမ့္စန္ၿမိဳ့က ျပည္သူတစ္ဦးေမးခဲ့တာပါ။ ေမးသင့္ေမးထုိက္တဲ့ေမးခြန္းျဖစ္ပါတယ္။

“ကြၽန္မတို႔ ျပည္သူလူထုက မျပင္ႏုိင္ရမွာလဲ ျပင္ကိုျပင္ႏုိင္ရမယ္”ဆိုတာက သႏၷိ႒ာန္သေဘာျဖစ္ပါတယ္။ “တစ္ေန႔တစ္လံ ပုဂံဘယ္ေရြ႔” ဆုိတာလိုမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ နမ့္စန္ၿမိဳ့က ျပည္သူတစ္ဦးသိလိုေမးလိုတာက ဘယ္လိုလုပ္ငန္းစဥ္မ်ိဳးနဲ႔ ျပင္ဆင္ႏုိင္ေအာင္ ဘာေတြလုပ္သင့္ သလဲဆုိတဲ့ “တိက်တဲ့လုပ္ငန္းစဥ္”ကိုသိလို၍ ေမးျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေမးခြန္းက ျမန္မာျပည္သူတစ္ရပ္လံုးကသိခ်င္ေနတဲ့ေမးခြန္းလည္း ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီခ်ဳပ္ပါတီဝင္ေတြလည္း သိခ်င္ၾကမွာပါ။ လမ္းစဥ္တုိ႔လုပ္ငန္းစဥ္တို႔ဆုိတာကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏႈတ္ကေျပာထြက္လာမွာမို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဘာေျပာမလဲ၊ ဘယ္လို(ေလသံနဲ႔)ေျပာမလဲဆုိတာ ေစာင့္ၾကည့္နားေထာင္ အကဲခပ္ေနၾကရတဲ့အေနအထားျဖစ္ပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျပည္ပႏုိင္ငံခရီးစဥ္ေတြမွာေျပာတဲ့“ေလသံ”နဲ႔ ျပည္တြင္းခရီးစဥ္ေတြမွာေျပာတဲ့ “ေလသံ”ေတြရဲ့ ဒီဂရီအနိမ့္အျမင့္က ကြဲျပားတတ္ေသးတာမို႔ ဘယ္ေလသံနဲ႔ဘယ္သေဘာထားကို အတည္ယူရမလဲဆုိတာ“ေရႊနဲ႔ယိုးမွားပန္းစကား”လို႔ ဆုိရေလာက္ေအာင္ ေဝခြဲရခက္လွပါတယ္။ ျပည္တြင္းခရီးစဥ္မွာလည္း ခ်င္းျပည္နယ္ခရီးစဥ္က “ေလသံ”နဲ႔ ကရင္ျပည္နယ္ခရီးစဥ္ “ေလသံ”မတူသလုိ၊ ရွမ္းျပည္နယ္ (ေတာင္ပုိင္း)ခရီးစဥ္ “ေလသံ”ေတြဟာ တစ္ေနရာနဲ႔တစ္ေနရာ အေပ်ာ့/အျပင္းကြာျခားေနတတ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုျခားနားေနရတာလဲလု႔ိ ေလ့လာစိစစ္မိျပန္ေတာ့ သမၼတဦးသိန္းစိန္၊ အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးဦးေရႊမန္း၊ ကာခ်ဳပ္ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္တုိ႔ရဲ့ တုန္႔ျပန္မႈေတြနဲ႔ နီးနီးကပ္ကပ္ဆက္စပ္ေနတာကို ေတြ႔ရွိ၊ သတိျပဳမိပါတယ္။

“သမၼတ၊ အမတ္ခ်ဳပ္၊ ကာခ်ဳပ္”တို႔ ေလသံေျပာင္းသြားတဲ့အခါ  ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ေလသံဟာ (သူစိမ္းလွ်င္ကုိယ္စိမ္းမွာေပါ့ ဆုိသလို)ေျပာင္းလဲသြားတတ္ပါတယ္။ ခက္ေနတာက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးအတြက္ ျပည္တြင္း ခရီးစဥ္ေတြ ဆက္လက္သြားေနရဦးမွာျဖစ္သလို၊ “သမၼတ၊ အမတ္ခ်ဳပ္၊ ကာခ်ဳပ္”တို႔ကလည္း သူတုိ႔ေျပာခ်င္တာ ေျပာေနၾကဦးမွာဆုိေတာ့  အကဲခပ္ရခက္ခက္ဆုိတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။

တိက်တဲ့လုပ္ငန္းစဥ္တစ္ရပ္ ရွိထားတယ္။ ျပည္သူမ်ား၊ ပါတီဝင္မ်ားကလည္း အဲဒီ တိက်တဲ့လုပ္ငန္းစဥ္ကို သိရွိနားလည္ သေဘာေပါက္ထားၿပီး ျဖစ္တယ္ဆုိရင္ “ခ်က္ဆုိရင္ နားခြက္ကမီးေတာက္”ဆုိသလို အကင္းပါးၿပီးတီထြင္ႏုိင္စြမ္းရွိတဲ့ (ကုန္တင္ကားကို ေရြ႔လ်ားစင္ျမင့္အျဖစ္ ဖန္တီးေပးႏုိင္တဲ့) လူမ်ိဳးစံုျပည္သူမ်ားဟာ ေခါင္းေဆာင္ျပတဲ့အရိပ္အကဲကို ေကာင္းေကာင္းျမင္ႏုိင္သူေတြျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ယေန႔လိုအပ္ေနတာက တိက်တဲ့လုပ္ငန္းစဥ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ျပည္သူေတြေမးေနၾကတဲ့၊ ဒီခ်ဳပ္ပါတီဝင္ေတြလည္းသိလိုေနၾကတဲ့  “ဖြ႔ဲစည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျပင္မေပးရင္ ျပည္သူေတြဘာလုပ္သင့္သလဲ”ဆုိတဲ့ေမးခြန္းရဲ့ အေျဖပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီအေျဖကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွတစ္ပါး အျခားေပးႏုိင္မယ့္သူမရွိပါဘူး။( ဦးဉာဏ္ဝင္းကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာတဲ့ စကားေတြကို တဆင့္ျပန္ၿပီးေျပာျပသူနဲ႔ ဘယ္ေျပာဆုိခ်က္က “သေဘာတရားအရေျပာတာ” ျဖစ္ၿပီး၊  ဘယ္ေျပာဆုိခ်က္ကျဖင့္ “အုိင္ဒီယာ သေဘာေျပာတာ”စသျဖင့္ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိရွင္းျပႏုိင္သူသာျဖစ္ပါတယ္) 

“၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး”ဆိုတဲ့လုပ္ငန္းစဥ္ဆိုတာ ႀကီးက်ယ္တဲ့လုပ္ငန္းစဥ္ႀကီးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီခ်ဳပ္ပါတီကခ်မွတ္ထားတဲ့ တိက်တဲ့လုပ္ငန္း ၃ ရပ္အနက္ တစ္ခုအပါအဝင္လည္းျဖစ္ပါတယ္။

ျပည္တြင္းမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သြားလာေနတဲ့ခရီးစဥ္ေတြမွာ “အထစ္အေငါ့”ေတြ တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခု၊ တစ္ေနရာ မဟုတ္တစ္ေနရာ ႀကံဳရတတ္ပါတယ္။ ေနျပည္ေတာ္မွာေဟာေျပာဖို႔အတြက္ ေနျပည္ေတာ္ေကာင္စီကတားျမစ္လုိ႔၊ ခြင့္ျပဳခ်က္ ေရွာေရွာရွဴရွဴမေပးလုိ႔၊ ကသိကေအာက္ ျဖစ္ရတာ၊ ခ်င္းျပည္နယ္မွာႀကံဳရတဲ့ တည္းခုိခန္းကိစၥ၊ ရွမ္းျပည္နယ္(ေတာင္ပုိင္း) ေတာင္ႀကီးၿမိဳ့ မီးပံုးပ်ံကြင္းမွာေဟာေျပာခြင့္ စစ္တပ္က ခြင့္မျပဳတာ၊ နမ့္စန္ေလယာဥ္ကြင္းမွာ ဆင္းသက္ခြင့္မရတာ စတဲ့ “အထစ္ေငါ့”ေတြဟာ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးဆိုတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ႀကီးနဲ႔ႏိႈင္းယွဥ္လိုက္ရင္ မျဖစ္စေလာက္ကိစၥေလးေတြ၊ ပမႊားကိစၥေလးေတြပါလို႔ေျပာရင္ရႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒီလိုဘာမဟုတ္တဲ့၊ ပမႊားကိစၥေလးေတြမွာေတာင္ ထစ္ေငါ့ေနတာမို႔ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးကိစၥႀကီးမွာ ေခ်ာေမြ႔လြယ္ကူဖို႔ ဆုိတာ ကံယံုၿပီးဆူးပံုနင္းၾကည့္ရမယ့္ ကိစၥမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။

ခရီးစဥ္ေတြမွာ လက္ေတြ႔ႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ “ထစ္ေငါ့မႈ”ေတြဟာ ျပည္နယ္အာဏာပုိင္/ေဒသအာဏာပုိင္ေတြရဲ့ သခင့္အလိုက် အာဏာပါဝါျပမႈ မဟုတ္ဘဲ၊ ႀကံ့ဖြ႔ံအစုိးရနဲ႔စစ္တပ္ရဲ့ တုိက္ရိုက္အမိန္႔ေပးမႈေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာရတဲ့ “အထက္ကလာတဲ့ ထစ္ေင့ါမႈ” ေတြျဖစ္တယ္ဆုိတာ ဒီခ်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားသိရွိသလို၊ ျပည္သူမ်ားက နားလည္သေဘာေပါက္ၾကပါတယ္။

ျပည္တြင္းျပည္ပ မီဒီယာေတြက ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီနဲ႔ဒီခ်ဳပ္ပါတီအၾကား၊ အစုိးရနဲ႔ဒီခ်ဳပ္ပါတီအၾကား၊ စစ္တပ္နဲ႔ဒီခ်ဳပ္ပါတီအၾကား၊  သမၼတဦးသိန္းစိန္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အၾကား၊ အမတ္ခ်ဳပ္ဦးေရႊမန္းနဲ႔ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အၾကား၊ ကာခ်ဳပ္ဗုိလ္မင္းေအာင္လိႈင္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အၾကား တမင္ေသြးကြဲေအာင္ သပ္ရိႈေသြးခြဲေနတဲ့မုသာဝါဒေရးသားခ်က္ေတြ၊ လႈံ႔ေဆာ္ေဘးတီးမႈေတြေၾကာင့္ ေပၚေပါက္လာရတဲ့ “ထစ္ေင့ါမႈ”ေတြ မဟုတ္ပါဘူး။

အခုလည္း “ပုဒ္မ ၅၉ (စ) ဖ်က္သိမ္းေရးဆႏၵျပပြဲ”ေတြ ေပၚေပါက္ခဲ့သလို။  “ပုဒ္မ ၅၉(စ)ဆက္လက္တည္ရွိေရးေထာက္ခံဆႏၵျပပြဲ”ေတြကို ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီနဲ႔ သူ႔ရဲ့လက္ေအာက္ခံ/ၾသဇာခံပါတီအစုအဖြဲ႔နဲ႔ လူပုဂၢိဳလ္တခ်ိဳ႔က လာမယ့္ေဖေဖၚဝါရီလထဲမွာျပဳလုပ္ၾကလိမ့္မယ္ဆုိတဲ့သတင္းေတြ ထြက္ေပၚ/ၾကားသိေနၾကရပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ “၂ဝဝ၈ ဖြ႔ဲစည္းပံုအေျခခံဥပေဒကိုျပင္မေပးရင္ ျပည္သူေတြဘာလုပ္သင့္သလဲ”ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းအတြက္ရွင္းလင္းတဲ့အေျဖျဖစ္တဲ့ တိက်တဲ့လုပ္ငန္းစဥ္ခ်မွတ္ေပးဖို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဒီခ်ဳပ္ပါတီမွာ တာဝန္ရွိပါတယ္။ ျပည္သူလူထုအင္အားဆုိတာ တိက်တဲ့လုပ္ငန္းစဥ္နဲ႔စုစည္းေပးႏုိင္မွသာ ရင္ဆုိင္ရမယ့္ ဘယ္လိုအခက္အခဲအတားအဆီးေတြကိုမဆို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ေက်ာ္ျဖတ္ ႏုိင္တဲ့ ထုထည္စြမ္းပကားျဖစ္လာမွာပါ။ ဒီလိုစြမ္းပကားမ်ိဳးနဲ႔သာ ၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးကို ေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔ေဆာင္ရြက္ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယခုလက္ရွိ လႊတ္ေတာ္ျပင္ပမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လွည့္လည္ေဟာေျပာစည္းရံုးေနရတာဟာ လႊတ္ေတာ္တြင္းတိုက္ပြဲ အတြက္ အားျဖည့္ေနတာပါ။

“၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒကိုျပင္သည္ျဖစ္ေစ၊ မျပင္သည္ျဖစ္ေစ ၂ဝ၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဝင္ကို - ဝင္မယ္၊ ပုဒ္မ၅၉ (စ) ျပင္မေပးလည္း ဝင္မွာပါ”ဆုိတဲ့ ဒီခ်ဳပ္ေျပာခြင့္ပုဂၢိဳလ္ဦးဉာဏ္ဝင္းမွတဆင့္ေျပာခဲ့တဲ့ေျပာစကား၊ ရပ္တည္ခ်က္အတုိင္းဆုိရင္ေတာ့ တိက်တဲ့လုပ္ငန္းစဥ္ခ်မွတ္ ေပးစရာမလိုအပ္ပါဘူး။

“ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ရွိရင္ တခ်ဳိ႔ေတြက ကြၽန္မကိုေမးပါတယ္။ တပ္မေတာ္က မေျပာင္းရင္ ဘယ့္ႏွယ့္လုပ္မလဲလို႔ ေမးၾကတာရွိတယ္။ ဘာလုပ္မလဲဆိုေတာ့ ကြၽန္မလူထုအင္အားနဲ႔ ျပင္မယ္။ ကြၽန္မလူထုအားကို အားကိုးပါတယ္” ဟု ဆုိလွ်င္ တိက်ေသာလုပ္ငန္းစဥ္တစ္ရပ္ မုခ်လိုအပ္ပါတယ္။