ဖို႔တ္ဝိန္းယဥ္ေက်းမႈစံုေကာင္စီတေစ့တေစာင္း (မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္ အင္ဒီယားနားျပည္နယ္ရဲ့ဒုတိယၿမိ့ဳေတာ္ ဖို႔တ္ဝိန္းကို ရဲမင္းႀကီးအသစ္ေရာက္လာပါတယ္။ အမည္က GARRY HAMILTON ျဖစ္ပါတယ္။ အာဖရိကန္-အေမရိကန္ပါ။ လူပံုက တုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းနဲ႔ မ်က္နွာထားအလြန္ခ်ိဳပါတယ္။ မေန႔က သူ႔ရာထူးသစ္ခန္႔အပ္ခံရျခင္းအတြက္ ဂုဏ္ျပဳႀကိဳဆိုပြဲေလးလုပ္ပါတယ္။ ဂုဏ္ျပဳစကားမိတ္ဆက္စကားေျပာဖို႔ အဖိတ္ခံရသူေတြထဲ က်ေနာ္လည္းပါခဲ့ပါတယ္။ တြဲေပးထားတဲ့ Flyer ေလးမွာျမင္နိုင္ပါတယ္။ ဦးေဆာင္ၿပီးလုပ္တာက ဒီၿမိ့ဳမွာ Multi-Culture Counsel က ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္က အဲ့ဒီေကာင္စီရဲ႔ ေစတနာ့ဝန္ထမ္းအဖြဲ႔ဝင္ပါ။ အဖြဲ႔ဝင္တိုင္းေစတနာ့ဝန္ထမ္းေတြခ်ည္းပါပဲ။ ထမင္းစားဖို႔က အျခားအလုပ္ေတြ သတ္သတ္လုပ္ရပါတယ္။ အဲ့ဒီေကာင္စီမွာ ရဲ၊ မီးသတ္၊ ၾကက္ေျခနီ၊ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးအင္အားစုမ်ား၊ ၿမိ့ဳေတာ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေကာင္စီ၊ ၿမိ့ဳေတာ္ဝန္ရံုး၊ ၿမိ့ဳစည္ပင္သာယာ၊ ဒုကၡသည္ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေရးဌာနမ်ား၊ နိုင္ငံစံု/လူမ်ိဳးစံုကြန္ျမဴနတီမ်ား စတာေတြကေန မိမိတို႔ဆႏၵအေလွ်ာက္ ေစတနာ့ဝန္ထမ္းလုပ္ၾကမယ္ဆိုၿပီး စုစည္းထားတဲ့အဖြဲ႔ပါ။ က်ေနာ္ စဝင္ၿပီးလုပ္ခဲ့တာက ၂၀၀၉ ကတည္းကပါ။ အဲ့တုန္းကေတာ့ လူေလး ၂ ေယာက္တစ္ပိုင္းနဲ႔ စခဲ့ရတာပါ။ ရဲစခန္း၊ မီးသတ္ဌာ၊ Sheriff လို႔ဆိုတဲ့ အက်ဥ္းေထာင္ တရားေရးနဲ႔ဆိုင္တဲ့လက္နက္ကိုင္ဝန္ထမ္းေတြနဲ႔ ကြန္ျမဴနတီအခ်ိဳ႔က လူအခ်ိဳ႔နဲ႔ ကမကထျပဳခဲ့ၾကတာပါ။ ဖြဲ႔စက အလုပ္လည္းမ်ား ေငြကလည္း ဘယ္ကမွမရ အိပ္စိုက္(က်ေနာ္အပါအဝင္အမ်ားစုက ခုေျပာေနခ်ိန္အထိ အိပ္စိုက္ေစတနာ့ဝန္ထမ္းေတြပါ) လူေတြကလည္း တေယာက္အေၾကာင္းတေယာက္ သိတ္မသိ၊ တေယာက္ယဥ္ေက်းမႈတေယာက္သိတ္ မတီးမိမေခါက္မိ၊ တေယာက္အထာတေယာက္ မက်က္မိၾကနဲ႔ဆိုေတာ့ အေတာ္ေလးကို႔ရိုးကားယားနိုင္ၿပီး ကသီလင္တလည္းျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ၁ နွစ္ေလာက္လည္ပတ္ၿပီး အထိုင္ေလးလည္းက်လာ အရွိန္ေလးလည္းရလာ ၿမိ့ဳအစိုးရ၊ ၿမိ့ဳစည္ပင္သာယာ၊ ၿမိ့ဳေတာ္ဝန္ရံုး၊ ၿမိ့ဳေတာ္က်န္းမာေရးဌာန၊ ကေလးေထာင္ လူႀကီးေထာင္၊ တရားရံုးမ်ား၊ မူးယစ္ေဆးဝါးနဲ႔အရက္ေသစာျဖတ္ေရး/ကုသေရးေအဂ်င္စီမ်ားနဲ႔ေဆးရံုမ်ား၊ အိုင္ဗီကြန္ျမဴနတီေကာလိပ္၊ ဖို႔တ္ဝိန္းပါရ္ဒူးရ္တကၠသိုလ္၊ ဘုရားေက်ာင္းတခ်ိဳ႔နဲ႔ အျခားကြန္ျမဴနတီေတြကပါပူးေပါင္းလာၾကေတာ့ အေတာ္ေလးက်ယ္ျပန္႔လာၿပီး အလုပ္ေတြသြက္လာပါတယ္။ ဒီေတာ့မွ ဒိုင္ခံလုပ္ၾကသူတခ်ိဳ႔ကို မုန္႔ဖိုးပဲဖိုးသာသာေလာက္ေလးေပး အခမ္းအနားနဲ႔ပြဲလမ္းသဘင္ေလးေတြ လုပ္တဲ့အခါ ေငြေလး ေနရာေလး လူေလးကူပံ့ေပးနဲ႔ ခုဆို အေတာ့္ကိုတြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ တိုးတိုးေပါက္ေပါက္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဒီ ယဥ္ေက်းမႈစံုေကာင္စီက ဘာေတြလုပ္သလဲဆိုေတာ့ ပံုမွန္အားျဖင္အပတ္စဥ္လို အစည္းအေဝးရွိပါတယ္။ ကြန္ျမဴနတီတစ္ခုစီက လူတစ္ယာက္စီ၊ ဌာနတစ္ခုစီကတစ္ေယာက္စီ စသည္ျဖင့္တက္ၾကပါတယ္။ အဲ့ဒီအစည္းေဝးကေနပဲ ေရွ႔ဘာေတြလုပ္မယ္ဆံုးျဖတ္ၾကသလို လုပ္ခဲ့ၿပီးတာေတြရဲ႔ အဆိုးအေကာင္းျပန္သံုးသပ္ ျပဳျပင္တာမ်ိဳးလုပ္ပါတယ္။ ဘာသာစကားမတူတဲ့လူေတြကို သက္ဆိုင္ရာကြန္ျမဴနတီေတြမွာ စကားျပန္နဲ႔ဘာသာျပန္လုပ္ခ်င္ဖို႔ (ပင္ကိုယ္အရည္အခ်င္းအခံေပၚတည္ၿပီး) စကားျပန္ဘာသာျပန္သင္တန္းေလးေတြ တက္နိုင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးတာ။ ရဲစခန္းကေန ရဲအရာရွိေတြနဲ႔အတူ စကားျပန္ေတြက ကိုယ့္လူမ်ိဳးေတြအမ်ားစု စုၿပီးေနထိုင္ရာအပါ့တ္မင္န္႔ႀကီးေတြထိသြားၿပီး ဥပေဒေရးရာကိစၥ(ဥပမာ- အိမ္တြင္းအၾကမ္းဖက္မႈ၊ အရက္မူးကားေမာင္းမႈ၊ ကားတိုက္ေမာင္းေျပးမႈ၊ ကေလးသူငယ္မ်ားအေပၚ နိုင့္ထက္စီနင္းနဲ႔ပစၥလက္ခတ္ထားမႈ၊ ကေလးသူငယ္ဆိုင္ရာဥပေဒမ်ား၊ ရာဇဝတ္ဂိုဏ္းမ်ားအေၾကာင္း၊ အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရးကိစၥ)ေတြ ရွင္းျပအျပန္အလွန္ေဆြးေႏြးတာမ်ိဳး၊ ရဲတပ္ဖြဲ႔ေန႔၊ မီးသတ္တပ္ဖြဲ႔ေန႔၊ ၾကက္ေျခနီေန႔၊ လြတ္လပ္ေရးေန႔၊ စစ္ျပန္မ်ားေန႔စတဲ့ ေန႔ႀကီးရက္ႀကီးေတြမွာ ကြင္းက်ယ္ႀကီးေတြမွာစုၿပီး မီးသတ္ကားေတြ၊ တင့္ကားေတြ၊ လူနာတင္ကားေတြ။ ရဲအေရးေပၚကားေတြ၊ ပစၥည္းကိရိယါအသံုးအေဆာင္ေတြ ခင္းျပက်င္းျပရံုတင္မက ကေလးေတြတက္ကစား ဝင္ကစား အရာရွိေတြက ကေလးေတြေမးသမွ် စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႔ျပန္ေျဖ၊ ၿမိ့ဳတပတ္ရဟတ္ယာဥ္စီး(အဲ့ဒါေတာ့ ပိုက္ဆံေပးရပါတယ္) ကေလးကစားစရာေတြ ေပ်ာ္ပြဲႊရႊင္ပြဲေတြ၊ အစားအေသာက္အခမဲ့ေကၽြးတာေတြ၊ ကာကြယ္ေဆးအခမဲ့ထိုးေပးတာ၊ မ်က္စိနွာေခါင္းလည္ေခ်ာင္းစစ္ေဆးေပးတာ၊ ေသြးခ်ိဳစစ္၊ အိပ္ခ်္အိုင္ဗီေအအိုင္ဒီအက္စ္၊ ကာလသားေရာဂါ၊ တီဘီေရာဂါ၊ အသည္းဆိုင္ရာေရာဂါေတြရွိ/မရွိ အခမဲ့စစ္ေဆးေပးတာလုပ္ပါတယ္။ ေနာက္တခုက လူမ်ိဳးစံုနိုင္ငံစံုကလာၿပီး ဖို႔တ္ဝိန္းမွာအေျခခ်ေနထိုင္ၾကသူေတြရဲ႔ သက္ဆိုင္ရာယဥ္ေက်းမႈပြဲေတာ္ေတြ၊ ရံပံုေငြေဈးေရာင္းပြဲေတြ၊ အတီးအမႈတ္အကအခုန္ေတြ၊ ရိုးရာအစားအေသာက္ပြဲေတာ္ေတြ (အခမဲ့ေကၽြးႀကိဳက္သေလာက္ႀကိဳက္တာစား)လည္း ပံုမွန္လုပ္ေပးပါတယ္။ လက္မႈပစၥည္းေတြလုပ္ၿပီး စားပြဲခံုေတြ ဆိုင္ေပါက္စေလးေတြခင္းက်င္းၿပီးေရာင္းခ်င္သူေတြလည္း လာေရာင္းလို႔ရသလို ေရာင္းလည္းေရာင္းၾက ဝယ္သူလည္းဝယ္ၾကနဲ႔ပါ။ ဗမာျပည္သားေတြကလည္း ကခ်င္ ကရင္ ရွမ္းဝတ္စံုေတြ လက္ဝတ္လက္စားေတြ လြယ္အိပ္ ထမီပုဆိုး ပန္းခ်ီကားစတာေတြလာေရာင္းၾကပါတယ္။ ပါဝင္သူေတြဘက္ကလည္း ေငြကုန္ေၾကးက်ရွိသလို အခ်ိန္လူ လုပ္အားေတြပါဝင္ၾကရပါတယ္။ ေပ်ာ္ရာရႊင္စရာ၊ ဗဟုသုတတိုးစရာ၊ တေယာက္ယဥ္ေက်းမႈတေယာက္ နီးနီးကပ္ကပ္ေလ့လာ၊ သိခြင့္နားလည္ခြင့္၊ အျပန္အလွန္ေလးစားသိမွတ္ျပဳခြင့္နဲ႔အတူ မတူတဲ့လူမ်ိဳးေတြ ဘာသာေတြဘယ္လိုခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ရင္းရင္းနွီးနွီးေနထိုင္ၾကသလဲ/ၾကမလဲဆိုတာ လက္ေတြ႔အလုပ္နဲ႔သင္ျပေပးရာလည္းေရာက္ အစားအေသာက္ေတြလည္းအခမဲ့စားရ၊ သူ႔ရိုးရာစာ ကိုယ့္ရိုးရာစာေတြ ျမည္းခြင့္စမ္းခြင့္လည္းရၾက၊ ေဆးဝါးနဲ႔က်န္းမာေရးလည္း အခမဲ့စစ္ခြင့္ရၾကနဲ႔ဆိုေတာ့ အေတာ္ေလးကို နွစ္ၿခိဳက္ေက်နပ္ၾကည္နူး စရာပါပဲ။ ေျပာရရင္မ်ားပါတယ္။ ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ အေျခခံပညာအထက္တန္း(၁၂)တန္းေအာင္ၿပီးသူ အေမရိကန္နိုင္ငံသားျဖစ္ၿပီးတဲ့ ဗမာျပည္သားလူငယ္ရဲအရာရွိသစ္ေတြစတင္စုေဆာင္းေနပါၿပီ။ မနွစ္ကစစုတာပါ။ ဖို႔တ္ဝိန္းမွာ ခုဆို ဗမာျပည္သားကခ်ည္း ၆ ေထာင္ဝန္းက်င္ရွိလာၿပီမဟုတ္လား။ ေနာင္မ်ား အခြင့္ႀကံဳခဲ့ရင္ အေသးစိတ္ျဖည္ျဖည္ျဖန္႔ျဖန္႔ေလး ရသေလးနဲ႔ေရးမယ္ ေတြးထားပါတယ္။ အဲ့သလို ယဥ္ေက်းမႈစံု လူမ်ိဳးစံု ဘာသာစံုလူေတြ အတူးေရာေနွာေနထိုင္ရင္း၊ စားၾကေသာက္ၾကရင္း၊ ခ်စ္ၾကည္ရင္းနွီးရင္း လက္ထပ္ထိမ္းျမားၾကရင္း၊ ေသြးစံုေနွာ အေရာင္အေသြးစံု မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြေမြးဖြားရင္း၊ မိသားစုဘဝေတြတည္ေဆာက္ၾကရင္း တၿပိဳင္ထည္းမွာ ကိုယ့္ၿမိ့ဳပကိုပိုေကာင္းမည့္ၿမိ့ဳ၊ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကို ပိုေကာင္းမယ့္ျပည္ျဖစ္ေအာင္ ဝိုင္းတည္ေဆာက္ေနၾကတာမ်ား ေရႊျပည္ႀကီးက ေမာင္မ်ိဳးခ်စ္ေတြနဲ႔ မယ္သာကီေတြျမင္ရင္ ဘာေျပာေလမလဲလို႔ေတြးေနမိတယ္။ မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ ဇန္နဝါရီ ၉ ရက္။