သတိၱနဲ႔ဒီမိုကေရစီဒ႑ာရီအလြမ္း (တူေမာင္ညိဳ)

သတိၱနဲ႔ ဒီမိုကေရစီဒ႑ာရီအလြမ္း(တူေမာင္ညိဳ)

(၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ ၁ဝ ရက္ )

“သတၱိစကား”ေတြေျပာသံ ၾကားလာရပါတယ္။

ေနရာ ၂ ခုကေန၊ လူပုဂၢိဳလ္ ၂ ဦးက ကိုယ္စီရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ေျပာေနတဲ့ သတိၱစကားေတြလည္းျဖစ္ပါတယ္။

ခ်င္းျပည္နယ္၊ ဟားခါးၿမိဳ့ကေနေျပာတဲ့“သတိၱစကား”အေၾကာင္း အရင္ေျပာပ့ါမယ္။ ေျပာတဲ့သူက ဒီခ်ဳပ္ဥကၠ႒ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျဖစ္ပါတယ္။ “တပ္မေတာ္”ကို ဦးတည္ၿပီးေျပာတဲ့စကား ျဖစ္ပါတယ္။ “တပ္မေတာ္”ဆုိေတာ့ ကာခ်ဳပ္ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္ကို ရည္ရြယ္ၿပီး ေျပာတာပါ။ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပပါ့မယ္။ “တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ သတၱိရွိရွိ (၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒ) ျပင္ဆင္ေပးရမယ္၊  တပ္မေတာ္လုပ္ၿပီး သတၱိမရွိရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ၊ သတိၱဆိုတာက တိုက္ရဲခိုက္ရဲမွသတၱိေခၚတာမဟုတ္ဘူး၊ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာကို မွန္မွန္ကန္ကန္လုပ္ရဲမွသတၱိေခၚတယ္၊ တိုင္းျပည္ကို ျပန္လည္ထူေထာင္ႏိုင္ေအာင္ တပ္မေတာ္ကသတၱိရွိရမယ္”

ကာခ်ဳပ္သတၱိဆိုတာ ျပခ်င္တုိင္းျပလုိ႔ရတာမဟုတ္ပါဘူး။ “ေနာက္ကြယ္” က “သတိၱျပေဟ့” ဆုိတဲ့ ႀကိမ္ဒဗ်ာ(တံဖ်ာ) ဝင့္လုိက္မွ ျပရ/ ေျပာရ တာ ကာခ်ဳပ္ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္ရဲ့ တကယ့္မူလသရုပ္မွန္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကာခ်ဳပ္ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္မွာ “လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာကို မွန္မွန္ကန္ကန္လုပ္ရဲတဲ့သတၱိ” မရွိဘူးဆုိတာကို ဒီခ်ဳပ္ဥကၠ႒ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ ငဲ့ညွာေထာက္ထားၿပီး နားလည္ေပးသင့္ ပါတယ္။

ကာခ်ဳပ္ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္ဟာ စစ္သားဆုိေတာ့ “တုံးဆိုတုိက္ က်ားဆုိကိုက္”မယ့္ စစ္သားသတၱိအျပည့္ရွိလိမ့္မယ္ဆုိတာ က်ေနာ္ယံုတယ္။ ဒါေပမယ့္ စစ္သားသတိၱဆုိတာ အထက္ကအမိန္႔ေပးမွ ျပလို႔ရတဲ့သတိၱျဖစ္ပါတယ္။ အထက္ကအမိန္႔မေပးဘဲ၊ သတၱိျပရင္ အမိန္႔မနာခံမႈ၊ စည္းကမ္းမလုိက္နာမႈျဖစ္ပါတယ္။ အနိမ့္ဆံုး ကြာတားအခ်ဳပ္ထဲဝင္ရပါလိမ့္မယ္။

အမိန္႔မေပးဘဲ။ စစ္သားသတိၱျပတာေတာ့ ၂ ႀကိမ္ ၂ ခါသတိျပဳမိပါတယ္။ ပထမတစ္ခါက ၁၉၈၈ ဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပံုႀကီး ဒီေရျမင့္ေနတဲ့ ကာလမွာျဖစ္ပါတယ္။ တပ္မေတာ္သားေတြ အေရးေတာ္ပံုႀကီးထဲပါဝင္လာတဲ့ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ ဒုတိယအႀကိမ္က ၁၉၉ဝ ေရြးေကာက္ပြဲ မဲေပးစဥ္က ျဖစ္ပါတယ္။ မဂၤလာဒံုလုိ စစ္တပ္နယ္ေျမကတပ္မေတာ္သားေတြဟာ ဒီခ်ဳပ္(တစ္ခါက ဒီခ်ဳပ္)အား မဲေတြပံုေအာေပးခဲ့ၾကပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အဲဒီလက္ေတြ႔ျဖစ္ရပ္ ၂ ခုကေန ဒီလုိနိဂံုးခ်ဳပ္ၾကည့္ပါတယ္။

တပ္မေတာ္သားေတြ သတိၱေကာင္းေကာင္းျပသႏုိင္ဖို႔ ျပည္သူဘက္ကရပ္တည္လာဖုိ႔၊ ျပည္သူလူထု လႈပ္ရွားမႈထဲပူးေပါင္းပါဝင္လာဖုိ႔၊ ျပည္သူေတြနဲ႔အတူ သူတုိ႔ဆႏၵမဲေတြကို သူတုိ႔ႀကိဳက္တဲ့ႏုိင္ငံေရးပါတီကိုေပးဖုိ႔ဆုိရင္ လူထုတုိက္ပြဲရွိမွျဖစ္မယ္။ လူထုလႈပ္ရွားမႈေတြ အားေကာင္းေနေစရမယ္။ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ေတာ့ စစ္သားေတြဟာ အမိန္႔ဆိုတဲ့ေႏွာင္ႀကိဳး (၆ဝ)ေအာက္မွာ ျပားျပားဝပ္ေနၾကရၿပီး။ ျပည္သူဆန္႔က်င္ေရး၊ ဒီမုိကေရစီဆန္႔က်င္ေရးအလုပ္ေတြကို အထက္ကေပးတဲ့အမိန္႔အတိုင္း လုပ္ၾကရပါလိမ့္မယ္။

ဒါေၾကာင့္တပ္မေတာ္သားေတြသတိၱရွိလာဖုိ႔ဆုိရင္ လူထုတုိက္ပြဲရွိရမယ္။ အားေကာင္းရမယ္။

ဒီခ်ဳပ္ဥကၠ႒က အခုလို “သတၱိစကား”ေတြေျပာလာျပန္ေတာ့ က်ေနာ့္မွာ တထိတ္ထိတ္နဲ႔စိတ္လႈပ္ရွားလာရျပန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခဲမွန္ဖူးတဲ့ စာသူငယ္ရဲ႕ “သတိ”မ်ိဳးေတာ့ရွိပါတယ္။ သာယာဝတီနဲ႔ အေဖ်ာက္က “စိန္ေခၚသံေတြ” ၾကားရတုန္းကလည္း က်ေနာ့္လက္သီးေတြ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္မိသြားတယ္လုိ႔ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။  ဒါေပမယ့္ ဒီ “စိန္ေခၚသံေတြ” ဟာ “သေဘာတရားအရ” နဲ႔ “အုိင္ဒီယာအရ” ေျပာတာပါဆိုၿပီး။  “၂ဝ၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးကို ဒီခ်ဳပ္က ၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒျပင္သည္ျဖစ္ေစ၊ မျပင္သည္ျဖစ္ေစ၊ ဝင္ကို ဝင္မယ္” ဆိုတဲ့ ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ႀကီး၊ အီးစီအဖြဲ႔ဝင္လူႀကီး ဦးဉာဏ္ဝင္းရဲ့ေျပာစကားမွာ တစ္စစီ၊ တစ္စစီ ေဝ့ဝဲလြင့္ပါးသြားခဲ့ရပါတယ္။

ဒီျဖစ္ရပ္မွာ “ေလးပစ္သူ”ကဦးဉာဏ္ဝင္း၊ “လြမ္းရသူ” က ဦးဝင္းတင္ျဖစ္ပါတယ္။

“က်ဳပ္ေတာ့ ဒီအသည္းနာစရာႀကီးကုိ ၂ဝဝ၉၊ ၂ဝ၁ဝဗဟုိေကာ္မတီေခတ္ႏုိင္ငံေရးဒ႑ာရီလြမ္းစရာနဲ႔ေျဖလုိက္သဗ်ိဳ႔” ဆိုၿပီး ဦးဝင္တင္က သူ႔ရဲ့အသည္းကြဲဒီမုိကေရစီကို ရင္ဖြင့္ထားပါတယ္။ ၂ဝဝ၉ ဗဟုိေကာ္မတီဆံုးျဖတ္ခ်က္၊ ၂ဝ၁ဝ မတ္၊ ဗဟုိေကာ္မတီဆံုးျဖတ္ခ်က္မွာပါ ျပတ္ၿပီးသားတဲ့။ “၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒ”ျပင္မွ ဝင္ဖို႔၊ တင္ဖုိ႔ စဥ္းစားမယ္၊ ဒီလိုယတိျပတ္ခ်မွတ္ခဲ့တာဗ်လို႔ဆိုၿပီး ျပန္ေျပာင္းသက္ေသထူ ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ၂ဝ၁၁ ႏုိဝင္ဘာေရာက္ေတာ့ ပါတီဗဟုိေကာ္မတီက ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မယ္ဆံုးျဖတ္ေတာ့ မူလဆံုးျဖတ္“ျပင္- ဝင္” ကေန “ ဝင္ - ျပင္”ေျပာင္းသြားပံုကိုလည္း ေျခရာေကာက္ျပပါတယ္။ အဲဒီ “ဝင္ - ျပင္” ( ေရြးေကာက္ပြဲ၊ လႊတ္ေတာ္ထဲ ဝင္ၿပီးမွ အေျခခံဥပေ ဒျပင္မယ္)ဆုိတဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို “ႏုိင္ငံေရးခံတြင္းမေတြ႔ဘူး”လုိ႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဟာေဟာဒုိင္းဒုိင္းေရး ထားပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ “သတိၱစကားေတြ” ၾကားလာရျပန္ေတာ့ ေသြးပူလႈပ္ရွားလာျပန္တဲ့စိတ္ကေလးကို သတိနဲ႔ အသိနဲ႔ထိန္းထားရပါတယ္။ “ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံေရးဒ႑ာရီအလြမ္း”ကို ကိုးရီးယားကားေတြလို အခန္းဆက္ ဆက္ၿပီးလြမ္းမေနခ်င္ေတာ့ဘူးဗ်ာ။

ဒါေၾကာင့္ ကိုတိုးႀကီးသီခ်င္းနဲ႔   “အရံႈးမေပးနဲ႔မိငယ္ေရ --- ရဲရင့္မွေက်ာ္ျဖတ္သြား”ဆုိၿပီး အားတင္းရပါတယ္။

“သတိၱစကား” ေျပာလာသူ ေနာက္တစ္ေယာက္အေၾကာင္းဆက္ရေအာင္။

ေျပာတဲ့သူက ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီဥကၠ႒၊  ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္နာယက၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္းသူရေရႊမန္းျဖစ္ပါတယ္။

“၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒ”ထဲက  ဘယ္အခန္း၊ ဘယ္ပုဒ္မ၊ ဘယ္စာပုိဒ္ေတြကို ဘယ္လိုျပင္မယ္၊ ဘယ္လိုျဖဳတ္ပယ္မယ္၊ ဘယ္လိုအစားထိုးမယ္၊ (A) အဆင့္၊ (B) အဆင့္ခြဲျခားတာ စတဲ့လုပ္ငန္းစဥ္အားလံုးကို ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ၊  “၁ဝ၉ဦး ပူးေပါင္းေကာ္မတီ”၊ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္တုိ႔မွာပါ အဓိကႀကိဳးကုိင္၊ စီမံ၊ ကြပ္ကဲေနသူဟာ ဗိုလ္ေရႊမန္းျဖစ္ပါတယ္။ 

သူေျပာတဲ့ “သတၱိစကား” ကဒီလိုပါ။ “ဧရာဝတီတုိင္း ဖ်ာပံု၊ ပုသိမ္ခရီးစဥ္ ” က ေနေျပာတာျဖစ္ပါ။

“အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးသံုးသပ္ရာတြင္ ဉာဏ္အေျမာ္အျမင္ရွိစြာျဖင့္ေလ့လာသံုးသပ္ၿပီး ျပင္ဆင္သင့္သည္ကို ရဲရဲဝံ့ဝ့ံဆံုးျဖတ္ရမွာ ျဖစ္သကဲ့သို႔ မျပင္သင့္သည္မ်ားကိုလည္း ရဲရဲဝ့ံဝံ့သတိၱရွိရွိဆံုးျဖတ္ရမွာျဖစ္မွာပါေၾကာင္း” ဟူ၍ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ျပင္သင့္တာနဲ႔ မျပင္သင့္တာ ဆုိတဲ့ ကိစၥ ၂ ရပ္မွာ ဗိုလ္ေရႊမန္းတို႔အတြက္အဓိကထားတဲ့ဘက္က မျပင္သင့္တဲ့ဘက္၊ မျပင္သင့္တဲ့အခ်က္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီကျပင္မယ္ဆုိတဲ့အခ်က္ (၇၃ ခ်က္လို႔ဆုိတယ္)ေတြအတြက္ ဘာမွထူးၿပီး သတၱိရွိေနဖုိ႔၊ ရဲဝ့ံေနဖို႔မလိုဘူး။

ဒါေၾကာင့္  ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီက မျပင္ဘူးလုိ႔ဆံုးျဖတ္ထားတဲ့အခ်က္ေတြအေပၚမွာ ရဲရဲဝံ့ဝံ့သတိၱရွိရွိရပ္တည္ရမယ္၊ ဆံုးျဖတ္ရမယ္လုိ႔ ဗိုလ္ေရႊမန္းက ညြန္ၾကားေနတာပါ။ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီကတင္တဲ့ “ ျပင္ဆင္ေရး ၇၃ ခ်က္”  ထဲမွာ “ စစ္သားအမတ္ ၂၅ ရာခုိင္ႏႈန္းျပင္ဆင္ေရးကိစၥမပါဘူး”လို႔ ခုိင္ခုိင္မာမာၾကားထားရပါတယ္။ ပုဒ္မ ၅၉ (စ)ထဲမွာ အခ်က္စကားလံုးအခ်ိဳ႔ျပင္ဆင္တာသည္ပင္(A)အဆင့္မွာ မပါဘူး  (B)ထဲမွာပဲပါတယ္လုိ႔ ႀကံ့ဖြံ႔ဗဟုိေကာ္မတီဝင္တစ္ဦးက ေျပာပါတယ္။

ဗိုလ္ေရႊမန္းက “ျပင္ေရးနဲ႔မျပင္ေရး”ကိုေျပာရာမွာ သတိထားၿပီးဖတ္ၾကည့္၊ နားေထာင္ၾကည့္ၾကပါ။  “ျပင္ေရး”ကို ေရွ႔ကထားၿပီး အၿမဲေျပာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ “မျပင္ေရး”ကိုေျပာပါတယ္။ ေနာက္က သူထပ္ေျပာတဲ့“မျပင္ေရး”က ေရွ႔ကသူေျပာခဲ့တဲ့“ျပင္ေရး”ကို လႊမ္းမိုးေနတာခ်ည္း၊ ေခ်ဖ်က္ေနတာခ်ည္းျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒီအခ်က္ကို တခ်ိဳ႔မီဒီယာမ်ားေဖာ္ျပရာမွာ ဗိုလ္ေရႊမန္းႀကံရြယ္ခ်က္ရွိရွိ ေရွ႔ကထားေျပာတဲ့“ျပင္ေရး”ဆိုတဲ့ ဘက္တစ္ဖက္တည္းကိုပဲ ကြက္ၿပီးအခုလို ေဖာ္ျပၾကပါတယ္။

“၂ဝဝ၈ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ရာတြင္ ႏိုင္ငံႏွင့္ျပည္သူမ်ားအတြက္ အက်ဳိးမျဖစ္ထြန္းေစေသာဥပေဒမ်ားကို မည္သူႀကိဳက္ႀကိဳက္၊ မႀကိဳက္ႀကိဳက္ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ျပင္ဆင္သြားရမည္” တဲ့။

တကယ္ေတာ့ ဒီလိုဗိုလ္ေရႊမန္းေျပာတာကို အျပည့္အစံုမေဖာ္ျပတာဟာ တံုးတာမဟုတ္ရင္ ဗိုလ္ေရႊမန္းနဲ႔ လက္ဝါးခ်င္းရုိက္ထားၾကတာပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဗိုလ္ေရႊမန္းတို႔အတြက္ သတိၱဆိုတာ  မျပင္ေရးအတြက္ထားရမယ့္ မုိက္မဲၿပီးေခါင္းမာတဲ့သတၱိျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူ႔ဆႏၵကို ဆန္႔က်င္တဲ့သတိၱျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိမိုက္မဲေခါင္းမာတဲ့သတိၱဆုိတာ ဗုိလ္ေရႊမန္းတုိ႔ႀကံ့ဖြံ႔အဖုိ႔ ထူးၿပီးထားေနဖုိ႔မလိုပါဘူး။ ဒီသတိၱနဲ႔(နဝတ-နအဖ) စစ္အစုိးရအုပ္စုိးလာခဲ့တာပါ။ ဒီသတိၱနဲ႔ “ဒီပဲယင္း အၾကမ္းဖက္သတ္ျဖတ္မႈ”ကို က်ဴးလြန္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။  

သတိၱရွိတာမေကာင္းဘူးလား။ ေကာင္းတာေပါ့။ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တာကို ျပတ္ျပတ္သားသားလုပ္ရဲရင္ ပုိၿပီးေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့။

ဗိုလ္ေရႊမန္းတုိ႔ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီကေျပာေနတဲ့ မုိက္ရူးရဲအၾကမ္းဖက္သတိၱမ်ိဳးကိုေတာ့ လံုးဝလက္မခံႏုိင္ပါဘူး။ ဒါဟာ ျပည္သူဆန္႔က်င္ဖုိ႔၊ ဒီမုိကေရစီဆန္႔က်င္ဖုိ႔ ေသြးထိုးေပးေနတဲ့ လူမိုက္စကားေတြသာျဖစ္ပါတယ္။

ဒီခ်ဳပ္ဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာေနတဲ့ “လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာကို မွန္မွန္ကန္ကန္လုပ္ရဲတဲ့သတၱိ”ကေတာ့ ႀကိဳဆုိႏွစ္လိုဖြယ္ သတိၱမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသတိၱမ်ိဳးျပည္သူေတြကို သြင္းေပးရမွာပါ။ လႈ႔ံေဆာ္ေပးရမွာပါ။ အုပ္စုိးသူေတြရဲ့ မုိက္ရူးရဲလုပ္ရပ္ေတြကို ရင္ဆုိင္ဖို႔ဆုိရင္ ျပည္သူေတြမွာ “လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာကို မွန္မွန္ကန္ကန္လုပ္ရဲတဲ့သတၱိ”ရွိဖုိ႔ မုခ်လုိအပ္ပါတယ္။

ျပည္သူေတြထဲမွာ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြလည္းပါ ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြလည္းပါ ပါတယ္။

ျပည္သူေတြသတၱိရွိလာမွ၊ အံုႂကြလာမွ တပ္မေတာ္ထဲကရိုးသားႏုိးၾကားတဲ့တပ္မေတာ္သားအမ်ားစုႀကီးကလည္း ျပည္သူေတြနဲ႔အတူ “သတိၱျပႏုိင္မယ္”မဟုတ္ပါလား။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ “သတိၱစကားေတြ”ၾကားရေတာ့ သတိၱရွိစရာေကာင္းသလုိ၊ သတိႀကီးႀကီးရွိဖုိ႔လည္းေကာင္းပါတယ္။

- ျမန္မာ့အလင္သတင္းစာ၊ ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီ (၉) ရက္ (၁ဝ) ရက္။

- ဒီလိႈင္းစာေစာင္၊ အတြဲ ၃၊ အမွတ္ ၁၊ တနလၤာေန႔ ( ၆ - ၁ - ၂ဝ၁၄)