”ေက်ာင္းေတာ္ဝါဒ(Scholasticism)သမိုင္း“ ဦးဦးေမွာ္ဆရာ

”ေက်ာင္းေတာ္ဝါဒ(Scholasticism)သမိုင္း“

သမိုင္းေၾကာင္းဆိုင္ရာကိုေလ့လာတဲ့အခါ အၾကမ္းဖ်င္းသတ္မွတ္ထားတဲ့ `ေခတ္´ေတြရွိတယ္။ ဒါေတြကုိအရင္ဆံုး မိတ္ဆက္ ေပးခ်င္ပါတယ္။ ေခတ္ေဟာင္းဆိုတာ ဘီစီႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကေနေအဒီ ၄ ရာစုထိကုိေခၚပါတယ္။ ေအဒီ ၄ ရာစုကေန ေအဒီ ၁၅ ရာစု ေလာက္ထိကို အလယ္ေခတ္လို႔ေခၚျပီး၊ အဲဒီအလယ္ေခတ္ကို ႏွစ္ပိုင္းထပ္ခြဲထားပါတယ္။ ပထမပိုင္းက ေအဒီ ၄ ရာစုကေန ေအဒီ ၈ ရာစုထိကိုအေမွာင္ေခတ္ (The Dark Ages) လို႔ေခၚျပီး၊ ေအဒီ ၈ ရာစုကေန ေအဒီ ၁၅ ရာစုထိကို Renaissance ေခတ္လို႔ေခၚတယ္။ ေအဒီ ၁၅ ရာစုေနာက္ပိုင္းကိုေတာ့ ေခတ္သစ္လို႔သတ္မွတ္ထားတယ္။ ဒါကိုလည္းေခတ္အပိုင္းအျခားေတြ ထပ္ခြဲထားတာရွိတယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၂၅ဝဝ(ဘီစီ ၅ရာစု)ေလာက္က ဂရိကၽြန္းဆြယ္ကစခဲ့တဲ့ အေတြးအေခၚေတြဟာအနာဂတ္ ဥေရာပႏိုင္ငံေရးအေတြးအေခၚ ေတြရဲ့အေျခခံအုတ္ျမစ္အျဖစ္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာလႊမ္းမိုးခဲ့တယ္။”ဒီမိုကေရစီ”လို႔ေခၚတဲ့ ျပည္သူအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့စနစ္ကို လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း (၂ဝဝဝ) ေက်ာ္ထဲကဂရိကၽြန္းဆြယ္ ေအသင္ၿမိဳ့ျပႏုိင္ငံမွာ အေစာဆံုးက်င့္သံုးခဲ့ေၾကာင္းသိရတယ္။ ဒါေပမယ့္သိပ္ၾကာရွည္မခံခဲ့ဘဲ ဘီစီ (၃)ရာစု ေလာက္မွာ ေရာမအင္ပါယာရဲ့ဝင္ေရာက္တုိက္ခိုက္မႈေၾကာင့္ေအသင္ၿမိဳ့ပႏိုင္ငံပ်က္ခဲ့ရတယ္။ ေအသင္မွာ အေတြးအေခၚပိုင္းဆုိင္ရာ ဒႆနိကေဗဒမွာတိုးတက္ခဲ့ေပမယ့္ ေရာမအင္ပါယာကေတာ့ အားေကာင္းၿပီးစနစ္က်လွတဲ့ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ ဥပေဒေတြနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တာျဖစ္လို႔ ဥေရာပႏိုင္ငံေရးအေတြးအေခၚကို မ်ားစြာလြမ္းမိုးခဲ့ၿပီး၊ ယေန႔ေခတ္ထိ ေရာမေခတ္ဥပေဒဆိုင္ရာဒႆနေတြကို လက္ခံေနၾကရတုန္းျဖစ္တယ္။ ေရာမေခတ္မွာလည္း ဒီမိုကေရစီဆန္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပံုစံေတြရွိခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဂ်ဴးလီယက္ဆီဇာ လက္ထက္ကေနစျပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ အာဏာရွင္ဧကရာဇ္ေတြအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့အင္ပါယာသက္သက္ျဖစ္သြားတယ္။ ေအဒီ ၁ရာစုမွာ ခရစ္ယာန္ အယူဝါဒေပၚထြန္းလာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ခရစ္ယာန္သာသနာမေပၚခင္မွာေရာ၊ ေပၚလာျပီးခ်ိန္မွာပါ ေရာမအုပ္စိုးသူေတြဟာ နတ္ဘုရားေတြကို ကိုးကြယ္သူေတြသာျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ ဘုရင္ေတြရဲ့ၾသဇာအာဏာဟာ ေကာင္းကင္ဘံုက နတ္ဘုရားေတြေပးအပ္လို႔ ရရွိတာ၊ နတ္ဘုရားေတြရဲ့ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္အုပ္ခ်ဳပ္တာဆိုတဲ့ သေဘာတရားေပၚလာတယ္။ ဒီအယူအဆဟာ က်ေနာ္ေရးမယ့္ ”ေက်ာင္းေတာ္ဝါဒ”ျဖစ္ေပၚလာေစတဲ့အေျခခံအခ်က္ေတြထဲက တစ္ခ်က္ပါ။

အေစာပိုင္းမွာ ခရစ္ယာန္သာသနာက ႏိုင္ငံေရးစိတ္မဝင္စားတဲ့ ဘာသာေရးသက္သက္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ့ ကိုယ့္က်င့္သီလ ေကာင္းမြန္ေရးကိုအသားေပးျပီး၊ သူတို႔ရဲ့အႏၱိမရည္မွန္းခ်က္က ဘုရားသခင္ရဲ့ႏိုင္ငံေတာ္ (Spiritual Kingdom) ျဖစ္လို႔ ေလာကီအာဏာက အေရးမပါခဲ့ဘူး။ ခရစ္ယာန္အယူဝါဒဟာ ဆင္းရဲသားေတြ၊ အေျခခံလူတန္းစားေတြၾကားမွ ေပါက္ဖြားလာတဲ့ဝါဒျဖစ္ၿပီး၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူ ေရာမ အာဏာပိုင္ေတြက ျပင္းျပင္းထန္ထန္ႏွိပ္ကြပ္ခဲ့တယ္။ ခရစ္ယာန္နဲ႔အစၥလာမ္ ထြန္းကားလာပံုခ်င္း ဒီေနရာမွာ မတူပါဘူး။

အစၥလာမ္သာသနာက ေပၚလာျပီး ႏွစ္အနည္းငယ္အၾကာ(အတိအက်ေျပာရရင္) Prophet Mohammad က မကၠာၿမိ့ဳကိုေအာင္ႏိုင္တဲ့အခ်ိန္၊ အာေရဗ်ကၽြန္းဆြယ္ရဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မႈအာဏာကိုပါ ရယူႏိုင္ခဲ့တဲ့ေနာက္ပိုင္း အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ေတြအေပၚ ႏွိပ္စက္ညွဥ္းပမ္းမႈေတြရပ္တန္႔ သြားတယ္။ ခရစ္ယာန္သာသနာက ေယရႈခရစ္ေတာ္ ကားစင္တင္ခံရျပီး ႏွစ္ေပါင္းေလးရာေလာက္ထိ ေရာမဘုရင္ေတြရဲ့ႏိွပ္ကြပ္မႈေအာက္မွာ ကစဥ့္ကလ်ားနဲ႔ ျပားျပားဝပ္ေနခဲ့တယ္။ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ေတြဟာ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈ ျပဳခဲ့ၾကရတာျဖစ္တယ္။ ဒီလို ဖိႏွိပ္ခံေနခဲ့ၾကရတဲ့အတြက္သူတို႔ရဲ့ ဘာသာေရးဆိုင္ရာအယူအဆေတြမွာ ကြဲျပားဖို႔အခ်ိန္မရခဲ့ၾကဘဲ ယံုၾကည္မႈတစ္ခုတည္းေပၚမွာပဲ ဆင့္ကဲ လက္ခံသြားၾကတယ္။ ဘံုရန္သူတစ္ခုတည္းကို ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္လို႔ သူတို႔ၾကားမွာဂိုဏ္းကြဲမႈေတြမျဖစ္ေပၚခဲ့ဘူး။

ေရာမအင္ပါယာပ်က္ခါနီးမွာ ဧကရာဇ္ျဖစ္လာတဲ့ ကြန္စတင္တုိင္(Constantine) လက္ထက္မွာ ဘုရင္ကိုယ္တိုင္က ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ ျဖစ္သြားျပီး၊ ခရစ္ယာန္သာသနာကို ေရာမအင္ပါယာရဲ့တစ္ခုတည္းေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ဘာသာအျဖစ္ ျပဌာန္းလိုက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ခရစ္ယာန္သာသနာက တဟုန္ထိုး တုိးတက္လာတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ပြင့္လင္းလာတဲ့အခါမွသာ အယူကြဲေတြေပၚလာၿပီးဂိုဏ္းကြဲေတြ အမ်ားႀကီးျဖစ္သြားတာပါ။

ေအဒီ ၄၁ဝ မွာ ေဂါ့သ္ေတြဖ်က္ဆီးလို႔ ေရာမအင္ပါယာပ်က္သြားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ခရစ္ယာန္သာသနာမွာ ထူးျခားတဲ့အေျပာင္း အလဲေတြျဖစ္လာတယ္။ ဘာလဲဆိုေတာ့ ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးစနစ္ ေပၚလာတာပါ။ ယခင္က နတ္ကိုးကြယ္သူေတြက ေရာမႏိုင္ငံပ်က္ရတာဟာ အစိုးရက အယူေဟာင္းကိုစြန္႔လႊတ္ၿပီး ခရစ္ယာန္ဝါဒကိုေျပာင္းလဲကိုးကြယ္လို႔ျဖစ္ရတာလို႔ စြပ္စြဲခဲ့တယ္။ ဒါကိုေျဖရွင္းဖို႔အတြက္ ေျမာက္အာဖရိကဘက္က ဘစ္ေရွာ့ စိန္႔ၾသဂတ္စတင္း (ေအဒီ ၃၅၄-၄၃ဝ) က ”City of God” ဆိုတဲ့စာအုပ္ကို ေရးသားခဲ့တယ္။ အဲဒီ စာအုပ္ထဲကအေတြးအေခၚေတြဟာ ခရစ္ယာန္အေတြးအေခၚေတြေပၚမွာ ရာစုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာလြမ္းမိုးခဲ့တယ္။က်ေနာ့္ ေဆာင္းပါးေခါင္းစဥ္ပါ ”ေက်ာင္းေတာ္ဝါဒ”ရဲ့ မူလအစဟာလည္း သူ႔အေတြးအေခၚေတြကေနျဖစ္တည္လာခဲ့တာပါ။

ဘုရားသခင္ဟာ စၾကဝဠာအနႏၱကိုပိုင္စိုးေတာ္မူတယ္ဆိုရင္ ဘာေၾကာင့္ ကမာၻေပၚမွာဘုရင္ေတြအုပ္စိုးတဲ့တိုင္းႏိုင္ငံ(States)ေတြ ရွိေနေစတာလဲဆိုတဲ့ေမးခြန္းကို စိန္႔ၾသဂတ္စတင္းက ေျဖျပထားတယ္။ သူ႔အယူအဆအရ ပထမဆံုးလူသား အာဒမ္က ဘုရားသခင္ရဲ့အမိန္႔ကို ဖီဆန္ျပီး တားျမစ္ထားတဲ့အရာကိုစားသံုးမိတဲ့ျပစ္ဒဏ္က သူ႔ရဲ့ေနာက္မ်ိဳးဆက္လူသားတိုင္းမွာ ေမြးရာပါျပစ္ဒဏ္ (OriginalSin) အျဖစ္ ပါလာတဲ့အတြက္ ဒီအျပစ္ေတြကို လူ႔ေလာကမွာအစားေပးရန္အတြက္ ဘုရားသခင္ရဲ့အလို္ေတာ္အရဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့အစိုးရေတြ ေပၚေပါက္ လာတာလို႔ဆိုတယ္။ အစိုးရဆိုတာ လူေတြရဲ့ဒုစရိုက္မႈေတြကိုျပစ္ဒဏ္ခတ္ဖို႕အတြက္ ဘုရားသခင္အလိုေတာ္အတိုင္းေပၚေပါက္လာတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္တယ္။ ကၽြန္စနစ္ကိုလည္း တရားမွ်တတယ္လို႔ယူဆတယ္။ လူေတြဟာ အစဦးမွာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦးအတူတူပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း မေကာင္းမႈေတြေၾကာင့္ တစ္ဦးကအျခားတစ္ဦးရဲ့ၾသဇာခံျဖစ္လာရတယ္လို႔ ၾသဂတ္စတင္းကဆိုတယ္။ City of God ဆိုတာလည္း ေက်ာင္းေတာ္နဲ႔ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရပူးေပါင္းထားတဲ့ ခရစ္ယာန္ႏိုင္ငံေတာ္ကို ရည္ညႊန္းတာပါ။ အဲဒီႏိုင္ငံေတာ္ကုိ ဘာသာေရးအာဏာပိုင္ေတြက ဦးေဆာင္မွာျဖစ္တယ္။ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္မဟုတ္သူမ်ား ယင္းႏိုင္ငံေတာ္တြင္ ပါဝင္ခြင့္မရွိလို႔ဆိုတယ္။ ေနာက္ျပီး တရားမွ်တမႈသည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏အႏွစ္သာရျဖစ္သည္ဆိုတဲ့အေတြးအေခၚကိုျငင္းပယ္ျပီး ခရစ္ယာန္ဘာသာမကိုးကြယ္ေသာႏိုင္ငံတြင္ တရားမွ်တမႈမရွိႏိုင္လို႔ ဆိုတယ္။

ဘုရားသခင္က ေလာကမွာ လူသားေတြကိုစီမံအုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔အတြက္ ေကာင္းတဲ့အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ဆိုးတဲ့အဖြဲ႔အစည္းႏွစ္ရပ္ကို တာဝန္ခံေစတယ္လို႔ ယူဆတယ္။ အဲဒီအဖြဲ႔အစည္းႏွစ္ခုဆိုတာ ေက်ာင္းေတာ္နဲ႔အစိုးရပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးနဲ႔ေက်ာင္းေတာ္ဟာ ေလာကုတၱရာနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ကိစၥေတြမွာ အၾကီးအမႉးျဖစ္ျပီး၊ အစိုးရက ေလာကီနဲ႔ဆိုင္တဲ့ကိစၥေတြမွာ အၾကီးအမႉးျဖစ္တယ္လို႔ဆိုတယ္။ ဖိႏွိပ္ညွဥ္းပမ္းတဲ့အစိုးရေတြဟာ လူသားေတြရဲ့ဒုစရိုက္မႈေတြေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ရဲ့အလိုေတာ္အရ ေပၚေပါက္လာတယ္ဆိုတဲ့အယူအဆကတဆင့္”ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈ” ဆိုတာ လည္း မေကာင္းမႈတစ္ခုသာျဖစ္လို႔ အစိုးရရဲ့အေရးပါမႈက ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးထက္ အဆင့္ႏွိမ့္သြားတယ္။ တဖန္ လူသားေတြဟာ ကိုယ့္ရဲ့ ျပစ္ဒဏ္ေတြေၾကာင့္ ဒီလိုအစိုးရေအာက္မွာေနရတာလို႔ယူဆတဲ့အတြက္ အစိုးရရဲ့အာဏာကိုေတာ္လွန္ဖို႔ ေတြးေတာင္မေတြးၾကေတာ့ဘူး။ အစိုးရအာဏာဟာ ဘုရားသခင္ဆီကရတာျဖစ္လို႔ အစိုးရအမိန္႔ကိုနာခံျခင္းဟာ ဘာသာေရးတာဝန္တစ္ရပ္ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့အေတြးအေခၚကို ျဖစ္လာေစတယ္။

ဒီေနရာမွာ `ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးဆိုတာကို အနည္းငယ္ရွင္းျပပါမယ္။ ေယရႈခရစ္ေတာ္ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ျပီးေနာက္ အဆက္အသြယ္ရွိခ့ဲတဲ့၊ လမ္းညႊန္မႈေတြရရွိခဲ့တဲ့ အဂၢသာဝက(၁၂ပါး)ရွိတယ္။ သူတို႕ဟာ ခရစ္ေတာ္နဲ႔ နာမ္ပိုင္းဆိုင္ရာဆက္သြယ္မႈရွိတယ္လို႔ ယံုၾကည္ ၾကတယ္။`ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီး´ဆိုတာ အဲဒီသာဝကၾကီးေတြရဲ့ spiritual နာမ္ပိုင္းဆိုင္ရာတန္ခိုးေတြစီးေျမာေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္ၾကီးေတြပဲလို႔ ယူဆတယ္။ ဒါေၾကာင့္ `ပုပ္´ေတြဟာ ဘုရားသခင္နဲ႔ဆက္သြယ္လို႔ရတယ္။ သာမာန္လူသားေတြဟာ ဘုရားသခင္နဲ႔တိုက္ရိုက္ဆက္သြယ္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့အတြက္ `ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီး´ကတဆင့္ ဆက္သြယ္ရတယ္။ တနည္းေျပာရရင္ သူတို႔ရဲ့အဆင့္အတန္းက လူသားနဲ႔ဘုရားသခင္ကို ဆက္သြယ္ေပးတဲ့ၾကားခံတစ္ခုျဖစ္လာတယ္။ သူတို႔ဟာ ဘုရားသခင္နဲ႔အဆက္အသြယ္ ရွိသူေတြ၊ ဘုရားသခင္ရဲ့လမ္းညႊန္မႈကို သာမာန္လူေတြမသိႏိုင္တဲ့နည္းနဲ႔ရတဲ့လူေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘယ္ေတာ့မွ မမွားႏိုင္တဲ့ (infallible) ျဖစ္တယ္လို႔ယံုၾကည္ၾကတယ္။ ဒါမ်ိဳး အျခားသာသနာေတြမွာလည္း ရွိတာေတြ႔ရတယ္။ ဥပမာ- ရွီအာေတြမွာ `အယာတိုလာ´လို႔ေခၚတဲ့သာသနာပိုင္ဘုန္းၾကီးေတြရွိတယ္။ အယူအဆခ်င္းသိပ္မကြာဘူး။ ဖန္ဆင္းရွင္ (Allah)ရဲ့ guidance ကို ရေနတဲ့သူလို႔ ယံုၾကည္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လက္ရွိ အီရန္ႏိုင္ငံမွာ သမၼတရဲ့အထက္မွာ`အယာတိုလာ´ရွိတယ္။ ဒီအယူအဆအရ သူတို႕ဟာ supreme ျဖစ္တယ္။ ဘာသာေရးဆိုင္ရာယံုၾကည္ခ်က္ေတြျဖစ္လို႔ က်ေနာ္ ဒါကို မေဝဖန္လိုဘူး။

တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးရဲ့အခန္းက႑က အလြန္ႀကီးမားလာတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းမွာလည္း ပုပ္ရဟန္းမင္းေတြက က်ဳပ္တို႔သာလွ်င္ ဘုရားသခင္နဲ႔အဆက္အသြယ္ရွိတဲ့အတြက္ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ့အာဏာဟာ က်ဳပ္တို႔ဆီကတဆင့္ ေရာက္တာလို႔ဆိုလာတယ္။ ဒုစရိုက္မႈက်ဴးလြန္သူမွန္ရင္ ရွင္ဘုရင္ပါမက်န္ ေက်ာင္းေတာ္က ျပစ္ဒဏ္ခတ္ခြင့္ရွိလာတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ရွင္ဘုရင္ေတြနဲ႔ေက်ာင္းေတာ္ အားျပိဳင္မႈ ပိုမိုဆိုးရြားလာတယ္။ ဒီေနရာမွာ ေက်ာင္းေတာ္ရဲ့အားသာခ်က္တစ္ခု ရွိတယ္။ ဘာလဲဆိုေတာ့ ရွင္ဘုရင္အပါအဝင္ ေက်ာင္းေတာ္ရဲ့ အမိန္႔ကိုမနာခံသူ မည္သူ႔ကိုမဆို သာသနာ`ပ´ခြင့္(Excommunicate- သာသနာပ်က္အျဖစ္ သတ္မွတ္) အခြင့္အာဏာ ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီး ဆီမွာရွိတယ္။ ဒီလိုေၾကျငာခံရရင္ အဲဒီေခတ္အေနအထားနဲ႔ ေသဖို႔ပဲေကာင္းတယ္။ ဘုရင္တခ်ိဳ႔ေတာင္ ေက်ာင္းေတာ္ကို ကလန္ကဆန္ လုပ္လို႔ သာသနာ`ပ´ခံလိုက္ရတာရွိခဲ့တယ္။

ဗာတီကန္ခ်ာ့ခ်္ကိုတာဝန္ခံတဲ့ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးက သူ႔ရဲ့စီရင္စုနယ္ေျမေတြမွာ အခြန္ေကာက္တယ္။ ဘုရင္ကလည္း သူ႔အခြန္ သူေကာက္တယ္။ တနည္းေျပာရရင္ `ပုပ္´လည္းsemi-government ျဖစ္တယ္။ သူတို႔ အခြန္ေကာက္ဖို႔ ဘုရင္ေတြက သတ္မွတ္ေပးလို႔ မရဘူး။ ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးက သူနဲ႔အလွမ္းေဝးတဲ့ေဒသေတြမွာအခြန္ေကာက္ဖို႔နဲ႔ သာသနာပိုင္ေတြအျဖစ္အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ ကိုယ္စားလွယ္ ဘစ္ေရွာ့ေတြ၊ အာ့သ္ဘစ္ေရွာ့ေတြ ေစလႊတ္တယ္။ သူတို႔ရဲ့အဆင့္ကလည္း မေသးဘူး။ ေနာက္ျပီး ၿမိ့ဳဘစ္ေရွာ့နဲ႔နယ္ဘစ္ေရွာ့ကလည္း အဆင့္မတူဘူး။ လူေတြက သူတို႔အျပစ္ေတြကို ေနာင္တတရားရၿပီးဝန္ခ်ေတာင္းပန္တဲ့အခါ ဘစ္ေရွာ့ေတြကတဆင့္ အျပစ္ေတြကေနလြတ္ဖို႔ အာပတ္ေျဖလို႔ရတယ္လို႔ ယံုၾကည္ၾကတယ္။ ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးက ေကာင္းခ်ီးေပးလိုက္ရင္ အျပစ္ေတြေက်ေပ်ာက္သြားတယ္လို႔ယံုၾကည္ ၾကတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးတစ္ပါးက Indulgence ဆိုတဲ့ ဘုရားသခင္အတြက္ရည္စူးျပီး စြန္႔လႉတဲ့စနစ္တစ္ခုတီထြင္ခဲ့တယ္။ ဒါကို စတင္ခဲ့တဲ့ ပုပ္ရဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ကေကာင္းေပမယ့္လည္း ေက်ာင္းေတာ္နဲ႔ေဝးတဲ့ေဒသေတြက ဘစ္ေရွာ့ေတြက ကြန္႔ရင္းကြန္႔ရင္းနဲ႔ ဘယ္လိုထိျဖစ္လာလဲဆိုေတာ့ ေငြဘယ္ေလာက္လႈဳရင္ ငရဲဘယ္ႏွပိႆာေက်ပ်က္တယ္ဆိုတဲ့ထိ ျဖစ္လာတယ္။ ေငြေၾကးကိစၥအရႈပ္အရွင္း ေတြလည္း မ်ားလာတယ္။ ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးကေတာ့သိပ္ျပႆနာ မရွိေပမယ့္ သူကေစလႊတ္လိုက္တဲ့ကိုယ္စားလွယ္ေတြက သာမာန္လူေတြနဲ႔ပိုနီးစပ္လာေတာ့ သူတို႔မွာ ျပႆနာေတြရွိလာတယ္။

ခရစ္ယာန္ယံုၾကည္ခ်က္အရ ေလာကၾကီးကို ဘုရားသခင္ဖန္ဆင္းတယ္။ တန္ခိုးေတာ္အနႏၱနဲ႔ျပည့္စံုတဲ့ဘုရားသခင္အလိုေတာ္မရွိရင္ သစ္ရြက္ေလးတစ္ရြက္ေတာင္ လႈပ္ရွားမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ အလြန္သဒၵါတရားရွိရွိ သက္ဝင္ယံုၾကည္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ထာဝရဘုရားရဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္တဲ့ `ပုပ္´ေတြရဲ့အေနအထားကိုလည္း ေမးခြန္းထုတ္ဖို႔မစဥ္းစားရဲၾကဘူး။ ဘိုင္ဘဲလ္က်မ္းစာက လက္တင္ဘာသာ စကားနဲ႔ဘာသာျပန္ထားတာျဖစ္လို႔ သာမာန္ျပည္သူေတြက ဘိုင္ဘဲလ္က်မ္းစာကိုမဖတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ျပီး စာရြက္(စကၠဴ) မေပၚေသးတဲ့ ေခတ္မွာ ဘိုင္ဘဲလ္က်မ္းစာအုပ္က ခုေခတ္လို အမ်ားၾကီးမရွိဘူး။ ခ်ာ့ခ်္ေက်ာင္းေတြမွာပဲ ဘိုင္ဘဲလ္က်မ္းစာအုပ္ရွိတယ္။ သာသနာျပဳ ဘုန္းၾကီးေတြကိုပဲ လက္တင္ဘာသာ၊ ဖီလိုေဆာ္ဖီ၊ ေလာ့ဂ်စ္၊ စတဲ့ပညာေတြသင္ေပးျပီး ကမာၻအႏွံ႔ေစလႊတ္ခဲ့တာ။ ဒီေတာ့ သာမာန္လူေတြက တနဂၤေႏြတစ္ပတ္တရက္ ဘုရားေက်ာင္းသြားျပီး ဘုန္းၾကီးေျပာသမွ်ကိုပဲသိရတာျဖစ္ျပီး ဒီအေၾကာင္းအရာေတြဟာ သမၼာက်မ္းစာေတြထဲ ပါသလား၊ မပါဘူးလား၊ ၾသဂတ္စတင္းလိုဘုန္းၾကီးက သူ႔ဟာသူ တီထြင္ဖန္တီးျပီးေျပာေနတာလားဆိုတာ ဘယ္သူကမွေသခ်ာမသိၾကဘူး။

ဒီလို အလယ္ေခတ္ရဲ့ပထမပိုင္း ေအဒီ (၈)ရာစုေရာက္တဲ့အထိ ဥေရာပတိုက္ဟာ အင္မတန္ဆင္းရဲၾကပ္တည္းျပီး၊ယဥ္ေက်းမႈမထြန္းကား ခဲ့ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက တရုတ္ျပည္မွာ စကၠဴတီထြင္ႏိုင္ျပီျဖစ္သလို၊ ေၾကြထည္ေျမထည္လုပ္ငန္းေတြ ထြန္းကားေနျပီ။ ပါရွန္းေတြကလည္း ေကာ္ေဇာယက္လုပ္တဲ့အတတ္ပညာေတြရွိေနျပီ။ ေနာက္ျပီး အာေရဗ်ကၽြန္းဆြယ္မွာ နတၡတၱေဗဒကို ေကာင္းေကာင္းႏိုင္ႏွင္းေနျပီး၊ ပင္လယ္ေရေၾကာင္းသြားလာမႈမွာလည္း စိုးမုိးထားႏိုင္ျပီျဖစ္တယ္။ သခ်ၤာ၊ သိပၸံနဲ႔ နတၡတၱေဗဒပညာရပ္ေတြမွာ အာရွက ဥေရာပထက္ အမ်ားႀကီးသာလြန္ေနခဲ့တယ္။ အာရပ္ေတြဟာ အိႏၵိယ၊ တရုတ္နဲ႔အေရွ႔အာရွေဒသေတြထိေျခဆန္႔ျပီး ကုန္ကူးရင္းသာသနာျပန္႔ပြားေနၾကျပီ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဥေရာပကိုၾကည့္လိုက္ရင္ ဘာတီထြင္ဖန္တီးမႈမွ မရွိ၊ ဘာယဥ္ေက်းမႈမွ မထြန္းကားဘဲ၊ လူေတြဟာ ေက်ာင္းေတာ္ရဲ့ ဘာသာေရးအယူအဆနဲ႔ ဖိႏွိပ္မႈေအာက္မွာျပားျပားဝပ္ေနခဲ့ရတယ္။ ဘာအေတြးအေခၚမွ မရွိ၊ ဘာေဝဖန္ဆန္းစစ္မႈမွမရွိဘဲ ဘုန္းၾကီးေျပာသမွ် ယံု၊ ဘုရင္ေတြဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္သမွ် ေခါင္းငံုခံေနၾကရတဲ့ဘဝမွာပဲ ရွိေနခဲ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အဘက္ဘက္ကခၽြတ္ၿခံဳက်ေနတဲ့ အဲဒီကာလၾကီးကို ဥေရာပရဲ့အေမွာင္ေခတ္လို႔ေခၚတယ္။

ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဥေရာပက ေခါင္းေထာင္ထလာသလဲဆိုေတာ့ အာေရဗ်က မြတ္ဆလင္ေတြက အာဖရိကေျမာက္ပိုင္းကေန ဂ်ီဘေရာ္လ္တာ ေရလက္ၾကားကိုျဖတ္ျပီး ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္တဲ့အခ်ိန္ကစျပီး ဥေရာပတိုက္က ခရစ္ယာန္ေတြစုစည္းသြားခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က်မွ ဥေရာပတိုက္ရဲ့ယဥ္ေက်းမႈေတြ ျပန္လည္စတင္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ (ဒီကာလမွာ ေက်ာင္းေတာ္ဝါဒကိုေတာ္လွန္ခဲ့တဲ့သမိုင္းဟာ အင္မတန္ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ေကာင္းျပီး အဲဒီတုန္းက ေတာ္လွန္တဲ့အေတြးအေခၚေတြဟာ ယေန႔ က်ေနာ္တို႔ေခတ္ထိတိုင္ေအာင္ ေကာင္းစြာလြမ္းမိုး ထားႏိုင္ဆဲပါ။) အဲဒီေနာက္ပိုင္း ခရူးဆိတ္စစ္ပြဲေတြျပီးတဲ့ေနာက္ ဥေရာပတိုက္ရဲ့တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာမႈေတြကို အာရွက လံုးဝလိုက္မမီ ေတာ့ဘဲေျခရာျဖတ္ထားႏိုင္ခဲ့တာ ယေန႔ခ်ိန္ထိပါပဲ.. ။ ႏိုင္ငံေရးသမိုင္း စိတ္ဝင္စားသူမ်ားေလ့လာႏိုင္ရန္ အတိုခ်ဳပ္ေရးထားတာျဖစ္လို႔ ပညာရွင္မ်ားအတြက္ မရည္ရြယ္ပါေၾကာင္းအသိေပးပါတယ္။)

ဦးဦး ေမွာ္ဆရာ

(၁၃ - ၁-၂ဝ၁၄)

https://www.facebook.com/uu.mhawsayar.1