“တစ္ဆုိ႔မႈ” ကို အေကာင္လိုက္ ျမင္လုိက္ၾကရၿပီ
ေမာင္ထြန္းေက်ာ္ၿမဳိင္
(၂၀၁၈ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တုိဘာ ၁၈ ရက္)
အေရးေတာ္ပုံဂ်ာနယ္၊ အတြဲ(၃) အမွတ္(၁) မွာ ေဖာ္ျပမယ့္ေဆာင္းပါး
ေအာက္တုိဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔ “သီးသန္႔အစည္းအေဝး” မွာ ေျပာၾကားခ်က္ေတြ ၾကားရဖတ္ရပါတယ္။ အဲဒီေျပာၾကားခ်က္ သံုးခုအနက္ ကာခ်ဳပ္ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္ရဲ႕ေျပာၾကားခ်က္ဖတ္ရေတာ့ ရွင္ဥတၱမေက်ာ္ ေတာလားထဲက “ဘီလူးသြားကုိ လၿဖဲတည္း ” ဆိုတဲ့စကားကို သတိရမိတယ္။ ေျပာဆုိခ်က္က အင္မတန္ ေမာက္မာရင့္သီးလြန္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလုိ င့ါစကားႏြားရ ေမာက္ေမာက္မာမာေျပာဆုိတဲ့ “ကာခ်ဳပ္” ကို ေနာက္တစ္ရက္ အစည္းအေဝးဆက္မတက္လုိ႔ဆိုၿပီး ဝမ္းနည္းျပေနသူကလည္းရွိေသးတယ္။
ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္ေျပာသြားတာေတြကိုၾကည့္ရင္ ငါတေကာေကာၿပီး လိုရာဆြဲေျပာတာေတြ ခ်န္လွပ္ေက်ာ္လႊား ေျပာသြားတာေတြကို ေတြ႔ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
(ျပည္ေထာင္စုအတု၊ ဆိုရွယ္လစ္အတု၊ အမ်ိဳးသားညီလာခံအတု၊ ဒီမိုကေရစီအတု စသျဖင့္) အတုမ်ိဳးစံုနဲ႔ လွည့္ျဖားလာခဲ့တဲ့ စစ္အုပ္စုၿခံေပါက္ပီပီ အတုေတြနဲ႔လွည့္ျဖားဖုိ႔ သမုိင္းအခ်က္အလက္ေတြကို လိုရာဆြဲေျပာသြားတာေတြသာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတစ္ခါလွည့္ျဖားဖို႔ သူတုိ႔အာရံုက်ေနတာ “ဖက္ဒရယ္အတုနဲ႔ ကုိယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္အတု” ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
အဲဒီအထဲကေန အျမင္သာဆံုးျဖစ္တဲ့ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္ကို ေရးျပပါရေစ။
ပထမတစ္ခု “ သီေပါမင္းကို အဂၤလိပ္လက္ထဲကေနျပန္လုမယ္ဆုိၿပီး ေနာက္လုိက္ ၅၀၀ နဲ႔ မႏၱေလး မဟာမုနိဘုရားႀကီးထဲကေန ေစာင့္ေနတယ္ဆုိတဲ့ ေညာင္ေရႊေစာ္ဘြားႀကီး ဦးေစာေမာင္” ဆုိတဲ့ကိစၥပါ။ ခုေခတ္စကားနဲ႔ေျပာရင္ ဒါ “ဂ်င္း” ထည့္တာပါ။ ဖက္ဒရယ္အတုအတြက္ “ေညာင္ေရႊေစာ္ဘြားႀကီး ဦးေစာေမာင္”ကို လြမ္းတျပေနတာပါ။ “ကာခ်ဳပ္”ဆုိသူက လြမ္းမယ့္သာ လြမ္းျပေနတာပါ တကယ္ေတာ့ ဒီေညာင္ေရႊေစာ္ဘြား ဦးေစာေမာင္ဆုိတာဟာ ရွမ္းအမ်ိဳးသားေတြထဲမွာ အဂၤလိပ္ေပးတဲ့ “ဆာဘြဲ႔” ပထမဆံုးရရွိသူျဖစ္ပါတယ္။ အထက္ဗမာျပည္ကို အဂၤလိပ္ကသိမ္းယူၿပီးတဲ့ေနာက္ အဂၤလိပ္ကို ရွမ္းျပည္တက္လာႏုိင္ဖို႔ လမ္းျပလုပ္ခဲ့ၾကသူႏွစ္ဦးအနက္ တစ္ဦးျဖစ္တယ္လုိ႔ သထံုၿမိဳ့စားစဝ္ခြန္ၾကည္ရဲ့ “ရွမ္းျပည္အမွားေတာ္ပံု”စာအုပ္ကုိ ဖတ္ၾကည့္ရင္ေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္။ ဆရာျမသန္းတင့္ရဲ႕ “ေတာင္သမန္ေရႊအင္းက ေလညင္းေဆာ္ေတာ့”စာအုပ္နဲ႔ ဦးအုန္းေဖရဲက “ပင္လံုစစ္တမ္း” ေတြထဲမွာ စဝ္ေစာေမာင္အေၾကာင္း တေစ့တေစာင္းေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္။ ထားပါေတာ့။
ဆုိလုိခ်င္တာက ဖက္ဒရယ္အတုအတြက္ ပေဒသရာဇ္ေခတ္မွာပဲ ဖက္ဒရယ္ျဖစ္ေနသေယာင္ေယာင္ လိမ္ညာၿပီး အစခ်ီေျပာဆုိေနတဲ့ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ေညာင္ေရႊေစာ္ဘြား စဝ္ေစာေမာင္ဟာ မင္းတုန္းမင္းရဲ့ကိတိၱမသား (ေမြးစားသား) ျဖစ္ၿပီး ၁၈၆၄ ေအာက္တိုဘာ ၂၃ မွာ ေညာင္ေရႊေစာ္ဘြား ျဖစ္လာသူျဖစ္တယ္။ ပေဒသရာဇ္ဘုရင္ဆုိတာ သူ႔သစၥာခံသူကိုသူေကာင္းျပဳတာပဲ။
မင္းတုန္းမင္းရဲ့ေမြးစားသား၊ ရွမ္းလူမ်ိဳေတြထဲ အဂၤလိပ္ေပးတဲ့ “ဆာဘြဲ႔” ပထမဆံုးရရွိသူကို၊ “တပ္မေတာ္က အမ်ိဳးသားႏုိင္ငံေရး” ပဲ လုပ္တယ္ဆုိတဲ့“ကာခ်ဳပ္” က ဂုဏ္တင္ဂုဏ္ေဖာ္ေျပာဆုိေနတာ ရယ္စရာ မေကာင္းဘူးလား။
တဖက္မွာ ဒီလိုတင္ထားၿပီး “ပင္လံုစာခ်ဳပ္” (ဝါ)ေတာင္တန္းနဲ႔ျပည္မ အတူတကြ လြတ္လပ္ေရးယူၾကမယ္ဆုိတဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ႏုိင္ဖုိ႔ စနစ္တက်ျပင္ဆင္စည္းရံုးခဲ့ၾကၿပီး အဂၤလိပ္အလုိေတာ္ရိေစာ္ဘြားေတြနဲ႔ ဒုိမိုနီယံသမားေတြကို စြန္႔စြန္႔စားစား တိုက္ပြဲဆင္ခဲ့ၾကတဲ့ ဦးတင္ဧ၊ ဦးထြန္းျမင့္(ေတာင္ႀကီး)၊ ဦးခြန္းထီး၊ ဦးဘစံ၊ ဦးခြန္ေစာတုိ႔အမွဴးျပဳတဲ့ “ရွမ္းျပည္လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (ရပလ) ”ရဲ့ႀကီးမားတဲ့ သမုိင္းဝင္အခန္းကို ဗုိလ္မင္းေအာင္လႈိင္က “ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပန္မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းၾကားရေတာ့ ပင္လံုတစ္ဝိုက္မွာစုစည္းေနတဲ့ တိုင္းရင္းသားျပည္သူလူထုနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြက "ရွမ္း-ဗမာ ပူးေပါင္းပါ"၊ "နယ္ခ်ဲ႔အလိုမရွိ"စတဲ့ ေႂကြးေၾကာ္သံေတြနဲ႔ လွည့္လည္ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့လို႔ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုႏိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္” ဆုိတဲ့ စာတစ္ေၾကာင္းနဲ႔ ဖံုးကြယ္ပစ္လုိက္တယ္။ ေခ်ာင္ထုိးေမွးမွိန္ေစလုိက္တယ္။
ဒီလိုလုပ္ရတာမွာ ႀကီးမားတဲ့သမုိင္းေၾကာင္ေနာက္ခံရွိတယ္။ အဲဒီအခ်က္ကို ေျပာဖို႔အတြက္ဆုိရင္ ဒုတိယအခ်က္ျဖစ္တဲ့ ၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒနဲ႔ ဗိုလ္ေနဝင္းစစ္အုပ္စုက အာဏာသိမ္းခဲ့တဲ့ကိစၥေျပာမွ ဇာတ္ရည္လည္မွာျဖစ္ပါတယ္။
ကာခ်ဳပ္ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္ရဲ့မိန္႔ခြန္းဆုိတာထဲမွာ “ပင္လံုစာခ်ဳပ္”ပဲ ကြက္ၿပီး ကိုးကားသြားတယ္။ တျခား မေျပာရဲဘူး။
သမုိင္းကိုေျပာမယ္ဆိုရင္ “၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒ”နဲ႔ အဲဒီ အေျခခံဥပေဒထဲက “ အခန္း (၁၀) ခြဲထြက္ႏိုင္ေသာ အခြင့္အေရး” ဆုိတာကို ေျပာရေတာ့မယ္။ ဒါေတြကိုေျပာရင္ ၁၉၆၂ ဗိုလ္ေနဝင္း စစ္အုပ္စုက အာဏာသိမ္းတာ၊ ထုိစဥ္က ျမန္မာ့အသံမွာ ျပည္ေထာင္စုႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ က်င္းပေနတဲ့အခ်က္၊ အေျခခံဥပေဒကို စစ္အုပ္စုကဖ်က္ဆီးတဲ့ကိစၥ၊ သီေပါေစာ္ဘြားစဝ္ၾကာဆုိင္ကို စစ္တပ္ေထာက္လွမ္းေရး ဖမ္းဆီးလက္စေဖ်ာက္ပစ္တဲ့ကိစၥ၊ “ဖက္ဒရယ္မူ”ဆုိတာ “ခြဲထြက္ေရး”လို႔ သရုပ္ဖ်က္ခဲ့တဲ့ကိစၥေတြ ေညာင္ျမစ္တူး ပုတ္သင္ဥေပၚသလို မီးခိုးႂကြက္ေလွ်ာက္ေပၚကုန္မွာ စိုးတာေၾကာင့္ တမင္တကာ ခ်န္လွပ္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ႏုိင္ငံေရးအထုပ္ေျဖမွာကို ေၾကာက္လို႔လည္းျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူခုိးက လူဟစ္တယ ဆုိတဲ့စကားအတိုင္းပါပဲ “ေဆြးေႏြးေနၾကတာေတြဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အဓိကဦးတည္ၿပီး လက္နက္ကိုင္လမ္းစဥ္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအထုပ္ေျဖဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး”လုိ႔ ကာခ်ဳပ္ ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္ က သူေျပာစကားထဲမွာ မုိက္မုိက္ကန္းကန္း ၿခိမ္းေျခာက္ေျပာဆုိခဲ့တယ္ မဟုတ္ပါလား။
စစ္အုပ္စုဟာ သူတို႔သမုိင္းအမဲစက္ အညစ္အေၾကးကို ကုိယ္တုိင္လည္း အထုပ္မေျဖဝံ့ဘူး။ သူမ်ားအထုပ္ေျဖျပတာ မခံႏုိင္ဘူး။ (RCSS) ကုိ ေႁမြ - ေႁမြခ်င္းမုိ႔လား၊ ငယ္ႏုိင္သေဘာမ်ိဳးနဲ႔လားမသိဘူး ကာခ်ဳပ္ဆုိသူက အထုပ္ေျဖျပထားတယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ဆုိတဲ့ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာကို လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရးနည္းနဲ႔ေျဖရွင္းေနရတဲ့ပဋိပကၡ သမုိင္းစဥ္ကို ယထာဘူတက်က် ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ကေန ၁၉၆၂ ခုႏွစ္အထိပဲ (၁၉၄၇- အေျခခံဥပေဒအရ) ေပၚေပါက္လာတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအစိုးရနဲ႔ တုိက္ခိုက္ခဲ့ၾကရတာပါ။ ႏွစ္ကာလအားျဖင့္ (၁၄) ႏွစ္သက္တမ္းမွ်သာရွိပါတယ္။ ျပည္တြင္းစစ္မွာ စစ္တပ္ဟာ အုပ္စုိးသူအစုိးရရဲ့ အဓိက အာဏာေဒါက္တိုင္အျဖစ္ အမႈထမ္းခဲ့တာပဲ မဟုတ္ပါလား။ ဒီထဲကေနမွ အကြက္ေခ်ာင္းၿပီး အာဏာသိမ္းခဲ့တာဟာ ဗိုလ္ေနဝင္းစစ္အုပ္စုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ (၁၉၅၈) မွာ အိမ္ေစာင့္အစိုးရအျဖစ္ အက်ပ္ကိုင္ခဲ့တဲ့ကာလလည္း ထည့္တြက္သင့္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ ၁၉၆၂ ကေန ဒီကေန႔ ၂၀၁၈ အခုအထိ လက္နက္ကုိင္ပဋိပကၡ (ဝါ)ျပည္တြင္းစစ္တုိက္ေနရတဲ့ ကာလဟာ (၅၆) ႏွစ္သက္တမ္း (ရာစုႏွစ္ထက္ဝက္ေက်ာ္) ရွိပါတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ၊ (မဆလ)၊ (နဝတ-နအဖ)၊ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ၿပီးထြက္လာတဲ့ စစ္အုပ္စု စသျဖင့္ နာမည္ဘယ္လိုပဲေျပာင္းေနေန တပ္မေတာ္အပါအဝင္၊ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးဘက္ေပါင္းစံုကို လက္ဝါးႀကီးအုပ္ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတဲ့ စစ္အုပ္စုနဲ႔ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုေတြ တုိက္ခိုက္ေနရတဲ့ တုိက္ပြဲ (ဝါ) ပဋိပကၡ (ဝါ) ျပည္တြင္းစစ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဒီပဋိပကၡ/ ဒီျပည္တြင္းစစ္ကို ဒီေန႔အခ်ိန္အခါမွာ စစ္တပ္ကို တစ္လက္ကုိင္တပ္သဖြယ္ လက္ဝါးႀကီးအုပ္ထားတဲ့စစ္အုပ္စုနဲ႔ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားအၾကား ျဖစ္ပြားေနေသာ ပဋိပကၡသာျဖစ္တယ္လို႔ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ေကာက္ခ်က္ခ်တာဟာ အင္မတန္သင့္ျမတ္ေလ်ာ္ကန္ေသာ၊ ယုတၱိတန္ေသာေကာက္ခ်က္ျဖစ္တယ္လို႔ ဦးေႏွာက္ပံုမွန္ရွိသူတုိင္းက ေကာက္ခ်ၾကမွာ လက္ခံ အသိအမွတ္ျပဳၾကမွာပါျဖစ္ပါတယ္။
တစ္ဆုိ႔မႈေတြ ေက်ာ္လႊားႏုိင္ေစဖို႔ဆုိတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ဒီ “သီးသန္႔အစည္းအေဝး”ဆိုတာကို က်င္းပခဲ့ၾကတာပါပဲ၊ ဒါေပမယ့္ “ကာခ်ဳပ္”ဆုိသူ ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္က “ (NCA) ရဲ႕ အေျခခံမူမ်ား၊ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈)ခုႏွစ္ရဲ့အေျခခံမူမ်ားကိုေရွး႐ႈၿပီး လုပ္ၾက၊ NCA စာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ေရးထုိးဖုိ႔ က်န္ရွိေနေသးတဲ့ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားေတြ လက္မွတ္ထုိးၾက၊
လက္မွတ္ေရးထုိးၿပီးသား အဖြဲ႔ေတြကလည္း (NCA) ေဘာင္ထဲကေန စည္းကမ္းေသဝပ္စြာ ဆက္လက္ေလွ်ာက္လွမ္းၾက”လို႔ နသယ္ကို ႏွက္လိုက္ဘိသကဲ့သုိ႔ ရင့္ရင့္သီးသီး ေျပာဆုိသြားခဲ့ၿပီ။
အခုေတာ့ မွန္းခ်က္နဲ႔ႏွမ္းထြက္မကိုက္ဘဲ “သီးသန္႔အစည္းအေဝး”ပြဲစင္ျမင့္ေပၚမွာ“တစ္ဆုိ႔မႈ”ကို အစြယ္ေလာက္၊ ခြာေလာက္၊ အၿမီးေလာက္၊ ခ်ိဳေလာက္သာ မကေတာ့ပဲ အေကာင္လုိက္ ျမင္လိုက္ၾကရၿပီ။
ဘီလူးေရာ - သြားပါ ရုိက္ခ်ိဳးပစ္ၾကစုိ႔။
ေမာင္ထြန္းေက်ာ္ၿမဳိင္
(၂၀၁၈ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တုိဘာ ၁၈ ရက္)
အေရးေတာ္ပုံဂ်ာနယ္၊ အတြဲ(၃) အမွတ္(၁) မွာ ေဖာ္ျပမယ့္ေဆာင္းပါး
ေအာက္တုိဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔ “သီးသန္႔အစည္းအေဝး” မွာ ေျပာၾကားခ်က္ေတြ ၾကားရဖတ္ရပါတယ္။ အဲဒီေျပာၾကားခ်က္ သံုးခုအနက္ ကာခ်ဳပ္ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္ရဲ႕ေျပာၾကားခ်က္ဖတ္ရေတာ့ ရွင္ဥတၱမေက်ာ္ ေတာလားထဲက “ဘီလူးသြားကုိ လၿဖဲတည္း ” ဆိုတဲ့စကားကို သတိရမိတယ္။ ေျပာဆုိခ်က္က အင္မတန္ ေမာက္မာရင့္သီးလြန္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလုိ င့ါစကားႏြားရ ေမာက္ေမာက္မာမာေျပာဆုိတဲ့ “ကာခ်ဳပ္” ကို ေနာက္တစ္ရက္ အစည္းအေဝးဆက္မတက္လုိ႔ဆိုၿပီး ဝမ္းနည္းျပေနသူကလည္းရွိေသးတယ္။
ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္ေျပာသြားတာေတြကိုၾကည့္ရင္ ငါတေကာေကာၿပီး လိုရာဆြဲေျပာတာေတြ ခ်န္လွပ္ေက်ာ္လႊား ေျပာသြားတာေတြကို ေတြ႔ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
(ျပည္ေထာင္စုအတု၊ ဆိုရွယ္လစ္အတု၊ အမ်ိဳးသားညီလာခံအတု၊ ဒီမိုကေရစီအတု စသျဖင့္) အတုမ်ိဳးစံုနဲ႔ လွည့္ျဖားလာခဲ့တဲ့ စစ္အုပ္စုၿခံေပါက္ပီပီ အတုေတြနဲ႔လွည့္ျဖားဖုိ႔ သမုိင္းအခ်က္အလက္ေတြကို လိုရာဆြဲေျပာသြားတာေတြသာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတစ္ခါလွည့္ျဖားဖို႔ သူတုိ႔အာရံုက်ေနတာ “ဖက္ဒရယ္အတုနဲ႔ ကုိယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္အတု” ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
အဲဒီအထဲကေန အျမင္သာဆံုးျဖစ္တဲ့ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္ကို ေရးျပပါရေစ။
ပထမတစ္ခု “ သီေပါမင္းကို အဂၤလိပ္လက္ထဲကေနျပန္လုမယ္ဆုိၿပီး ေနာက္လုိက္ ၅၀၀ နဲ႔ မႏၱေလး မဟာမုနိဘုရားႀကီးထဲကေန ေစာင့္ေနတယ္ဆုိတဲ့ ေညာင္ေရႊေစာ္ဘြားႀကီး ဦးေစာေမာင္” ဆုိတဲ့ကိစၥပါ။ ခုေခတ္စကားနဲ႔ေျပာရင္ ဒါ “ဂ်င္း” ထည့္တာပါ။ ဖက္ဒရယ္အတုအတြက္ “ေညာင္ေရႊေစာ္ဘြားႀကီး ဦးေစာေမာင္”ကို လြမ္းတျပေနတာပါ။ “ကာခ်ဳပ္”ဆုိသူက လြမ္းမယ့္သာ လြမ္းျပေနတာပါ တကယ္ေတာ့ ဒီေညာင္ေရႊေစာ္ဘြား ဦးေစာေမာင္ဆုိတာဟာ ရွမ္းအမ်ိဳးသားေတြထဲမွာ အဂၤလိပ္ေပးတဲ့ “ဆာဘြဲ႔” ပထမဆံုးရရွိသူျဖစ္ပါတယ္။ အထက္ဗမာျပည္ကို အဂၤလိပ္ကသိမ္းယူၿပီးတဲ့ေနာက္ အဂၤလိပ္ကို ရွမ္းျပည္တက္လာႏုိင္ဖို႔ လမ္းျပလုပ္ခဲ့ၾကသူႏွစ္ဦးအနက္ တစ္ဦးျဖစ္တယ္လုိ႔ သထံုၿမိဳ့စားစဝ္ခြန္ၾကည္ရဲ့ “ရွမ္းျပည္အမွားေတာ္ပံု”စာအုပ္ကုိ ဖတ္ၾကည့္ရင္ေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္။ ဆရာျမသန္းတင့္ရဲ႕ “ေတာင္သမန္ေရႊအင္းက ေလညင္းေဆာ္ေတာ့”စာအုပ္နဲ႔ ဦးအုန္းေဖရဲက “ပင္လံုစစ္တမ္း” ေတြထဲမွာ စဝ္ေစာေမာင္အေၾကာင္း တေစ့တေစာင္းေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္။ ထားပါေတာ့။
ဆုိလုိခ်င္တာက ဖက္ဒရယ္အတုအတြက္ ပေဒသရာဇ္ေခတ္မွာပဲ ဖက္ဒရယ္ျဖစ္ေနသေယာင္ေယာင္ လိမ္ညာၿပီး အစခ်ီေျပာဆုိေနတဲ့ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ေညာင္ေရႊေစာ္ဘြား စဝ္ေစာေမာင္ဟာ မင္းတုန္းမင္းရဲ့ကိတိၱမသား (ေမြးစားသား) ျဖစ္ၿပီး ၁၈၆၄ ေအာက္တိုဘာ ၂၃ မွာ ေညာင္ေရႊေစာ္ဘြား ျဖစ္လာသူျဖစ္တယ္။ ပေဒသရာဇ္ဘုရင္ဆုိတာ သူ႔သစၥာခံသူကိုသူေကာင္းျပဳတာပဲ။
မင္းတုန္းမင္းရဲ့ေမြးစားသား၊ ရွမ္းလူမ်ိဳေတြထဲ အဂၤလိပ္ေပးတဲ့ “ဆာဘြဲ႔” ပထမဆံုးရရွိသူကို၊ “တပ္မေတာ္က အမ်ိဳးသားႏုိင္ငံေရး” ပဲ လုပ္တယ္ဆုိတဲ့“ကာခ်ဳပ္” က ဂုဏ္တင္ဂုဏ္ေဖာ္ေျပာဆုိေနတာ ရယ္စရာ မေကာင္းဘူးလား။
တဖက္မွာ ဒီလိုတင္ထားၿပီး “ပင္လံုစာခ်ဳပ္” (ဝါ)ေတာင္တန္းနဲ႔ျပည္မ အတူတကြ လြတ္လပ္ေရးယူၾကမယ္ဆုိတဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ႏုိင္ဖုိ႔ စနစ္တက်ျပင္ဆင္စည္းရံုးခဲ့ၾကၿပီး အဂၤလိပ္အလုိေတာ္ရိေစာ္ဘြားေတြနဲ႔ ဒုိမိုနီယံသမားေတြကို စြန္႔စြန္႔စားစား တိုက္ပြဲဆင္ခဲ့ၾကတဲ့ ဦးတင္ဧ၊ ဦးထြန္းျမင့္(ေတာင္ႀကီး)၊ ဦးခြန္းထီး၊ ဦးဘစံ၊ ဦးခြန္ေစာတုိ႔အမွဴးျပဳတဲ့ “ရွမ္းျပည္လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (ရပလ) ”ရဲ့ႀကီးမားတဲ့ သမုိင္းဝင္အခန္းကို ဗုိလ္မင္းေအာင္လႈိင္က “ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပန္မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းၾကားရေတာ့ ပင္လံုတစ္ဝိုက္မွာစုစည္းေနတဲ့ တိုင္းရင္းသားျပည္သူလူထုနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြက "ရွမ္း-ဗမာ ပူးေပါင္းပါ"၊ "နယ္ခ်ဲ႔အလိုမရွိ"စတဲ့ ေႂကြးေၾကာ္သံေတြနဲ႔ လွည့္လည္ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့လို႔ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုႏိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္” ဆုိတဲ့ စာတစ္ေၾကာင္းနဲ႔ ဖံုးကြယ္ပစ္လုိက္တယ္။ ေခ်ာင္ထုိးေမွးမွိန္ေစလုိက္တယ္။
ဒီလိုလုပ္ရတာမွာ ႀကီးမားတဲ့သမုိင္းေၾကာင္ေနာက္ခံရွိတယ္။ အဲဒီအခ်က္ကို ေျပာဖို႔အတြက္ဆုိရင္ ဒုတိယအခ်က္ျဖစ္တဲ့ ၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒနဲ႔ ဗိုလ္ေနဝင္းစစ္အုပ္စုက အာဏာသိမ္းခဲ့တဲ့ကိစၥေျပာမွ ဇာတ္ရည္လည္မွာျဖစ္ပါတယ္။
ကာခ်ဳပ္ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္ရဲ့မိန္႔ခြန္းဆုိတာထဲမွာ “ပင္လံုစာခ်ဳပ္”ပဲ ကြက္ၿပီး ကိုးကားသြားတယ္။ တျခား မေျပာရဲဘူး။
သမုိင္းကိုေျပာမယ္ဆိုရင္ “၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒ”နဲ႔ အဲဒီ အေျခခံဥပေဒထဲက “ အခန္း (၁၀) ခြဲထြက္ႏိုင္ေသာ အခြင့္အေရး” ဆုိတာကို ေျပာရေတာ့မယ္။ ဒါေတြကိုေျပာရင္ ၁၉၆၂ ဗိုလ္ေနဝင္း စစ္အုပ္စုက အာဏာသိမ္းတာ၊ ထုိစဥ္က ျမန္မာ့အသံမွာ ျပည္ေထာင္စုႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ က်င္းပေနတဲ့အခ်က္၊ အေျခခံဥပေဒကို စစ္အုပ္စုကဖ်က္ဆီးတဲ့ကိစၥ၊ သီေပါေစာ္ဘြားစဝ္ၾကာဆုိင္ကို စစ္တပ္ေထာက္လွမ္းေရး ဖမ္းဆီးလက္စေဖ်ာက္ပစ္တဲ့ကိစၥ၊ “ဖက္ဒရယ္မူ”ဆုိတာ “ခြဲထြက္ေရး”လို႔ သရုပ္ဖ်က္ခဲ့တဲ့ကိစၥေတြ ေညာင္ျမစ္တူး ပုတ္သင္ဥေပၚသလို မီးခိုးႂကြက္ေလွ်ာက္ေပၚကုန္မွာ စိုးတာေၾကာင့္ တမင္တကာ ခ်န္လွပ္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ႏုိင္ငံေရးအထုပ္ေျဖမွာကို ေၾကာက္လို႔လည္းျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူခုိးက လူဟစ္တယ ဆုိတဲ့စကားအတိုင္းပါပဲ “ေဆြးေႏြးေနၾကတာေတြဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အဓိကဦးတည္ၿပီး လက္နက္ကိုင္လမ္းစဥ္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအထုပ္ေျဖဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး”လုိ႔ ကာခ်ဳပ္ ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္ က သူေျပာစကားထဲမွာ မုိက္မုိက္ကန္းကန္း ၿခိမ္းေျခာက္ေျပာဆုိခဲ့တယ္ မဟုတ္ပါလား။
စစ္အုပ္စုဟာ သူတို႔သမုိင္းအမဲစက္ အညစ္အေၾကးကို ကုိယ္တုိင္လည္း အထုပ္မေျဖဝံ့ဘူး။ သူမ်ားအထုပ္ေျဖျပတာ မခံႏုိင္ဘူး။ (RCSS) ကုိ ေႁမြ - ေႁမြခ်င္းမုိ႔လား၊ ငယ္ႏုိင္သေဘာမ်ိဳးနဲ႔လားမသိဘူး ကာခ်ဳပ္ဆုိသူက အထုပ္ေျဖျပထားတယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ဆုိတဲ့ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာကို လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရးနည္းနဲ႔ေျဖရွင္းေနရတဲ့ပဋိပကၡ သမုိင္းစဥ္ကို ယထာဘူတက်က် ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ကေန ၁၉၆၂ ခုႏွစ္အထိပဲ (၁၉၄၇- အေျခခံဥပေဒအရ) ေပၚေပါက္လာတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအစိုးရနဲ႔ တုိက္ခိုက္ခဲ့ၾကရတာပါ။ ႏွစ္ကာလအားျဖင့္ (၁၄) ႏွစ္သက္တမ္းမွ်သာရွိပါတယ္။ ျပည္တြင္းစစ္မွာ စစ္တပ္ဟာ အုပ္စုိးသူအစုိးရရဲ့ အဓိက အာဏာေဒါက္တိုင္အျဖစ္ အမႈထမ္းခဲ့တာပဲ မဟုတ္ပါလား။ ဒီထဲကေနမွ အကြက္ေခ်ာင္းၿပီး အာဏာသိမ္းခဲ့တာဟာ ဗိုလ္ေနဝင္းစစ္အုပ္စုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ (၁၉၅၈) မွာ အိမ္ေစာင့္အစိုးရအျဖစ္ အက်ပ္ကိုင္ခဲ့တဲ့ကာလလည္း ထည့္တြက္သင့္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ ၁၉၆၂ ကေန ဒီကေန႔ ၂၀၁၈ အခုအထိ လက္နက္ကုိင္ပဋိပကၡ (ဝါ)ျပည္တြင္းစစ္တုိက္ေနရတဲ့ ကာလဟာ (၅၆) ႏွစ္သက္တမ္း (ရာစုႏွစ္ထက္ဝက္ေက်ာ္) ရွိပါတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ၊ (မဆလ)၊ (နဝတ-နအဖ)၊ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ၿပီးထြက္လာတဲ့ စစ္အုပ္စု စသျဖင့္ နာမည္ဘယ္လိုပဲေျပာင္းေနေန တပ္မေတာ္အပါအဝင္၊ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးဘက္ေပါင္းစံုကို လက္ဝါးႀကီးအုပ္ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတဲ့ စစ္အုပ္စုနဲ႔ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုေတြ တုိက္ခိုက္ေနရတဲ့ တုိက္ပြဲ (ဝါ) ပဋိပကၡ (ဝါ) ျပည္တြင္းစစ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဒီပဋိပကၡ/ ဒီျပည္တြင္းစစ္ကို ဒီေန႔အခ်ိန္အခါမွာ စစ္တပ္ကို တစ္လက္ကုိင္တပ္သဖြယ္ လက္ဝါးႀကီးအုပ္ထားတဲ့စစ္အုပ္စုနဲ႔ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားအၾကား ျဖစ္ပြားေနေသာ ပဋိပကၡသာျဖစ္တယ္လို႔ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ေကာက္ခ်က္ခ်တာဟာ အင္မတန္သင့္ျမတ္ေလ်ာ္ကန္ေသာ၊ ယုတၱိတန္ေသာေကာက္ခ်က္ျဖစ္တယ္လို႔ ဦးေႏွာက္ပံုမွန္ရွိသူတုိင္းက ေကာက္ခ်ၾကမွာ လက္ခံ အသိအမွတ္ျပဳၾကမွာပါျဖစ္ပါတယ္။
တစ္ဆုိ႔မႈေတြ ေက်ာ္လႊားႏုိင္ေစဖို႔ဆုိတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ဒီ “သီးသန္႔အစည္းအေဝး”ဆိုတာကို က်င္းပခဲ့ၾကတာပါပဲ၊ ဒါေပမယ့္ “ကာခ်ဳပ္”ဆုိသူ ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္က “ (NCA) ရဲ႕ အေျခခံမူမ်ား၊ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈)ခုႏွစ္ရဲ့အေျခခံမူမ်ားကိုေရွး႐ႈၿပီး လုပ္ၾက၊ NCA စာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ေရးထုိးဖုိ႔ က်န္ရွိေနေသးတဲ့ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားေတြ လက္မွတ္ထုိးၾက၊
လက္မွတ္ေရးထုိးၿပီးသား အဖြဲ႔ေတြကလည္း (NCA) ေဘာင္ထဲကေန စည္းကမ္းေသဝပ္စြာ ဆက္လက္ေလွ်ာက္လွမ္းၾက”လို႔ နသယ္ကို ႏွက္လိုက္ဘိသကဲ့သုိ႔ ရင့္ရင့္သီးသီး ေျပာဆုိသြားခဲ့ၿပီ။
အခုေတာ့ မွန္းခ်က္နဲ႔ႏွမ္းထြက္မကိုက္ဘဲ “သီးသန္႔အစည္းအေဝး”ပြဲစင္ျမင့္ေပၚမွာ“တစ္ဆုိ႔မႈ”ကို အစြယ္ေလာက္၊ ခြာေလာက္၊ အၿမီးေလာက္၊ ခ်ိဳေလာက္သာ မကေတာ့ပဲ အေကာင္လုိက္ ျမင္လိုက္ၾကရၿပီ။
ဘီလူးေရာ - သြားပါ ရုိက္ခ်ိဳးပစ္ၾကစုိ႔။
0 comments:
Post a Comment