တူတယ္ ဒါေပမဲ့ မတူဘူး(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

(တူတယ္ ဒါေပမဲ့ မတူဘူး)

ဟိုလူ႔မုန္းတယ္၊ ဒီလူ႔ကိုမခ်စ္ဘူး။ ဟိုလူေတြကိုေတာ့ ေသာက္ျမင္ကပ္တယ္။ ဒီလူေတြကိုေတာ့ စိတ္ထဲမေတြ႔ဘူး။ ဟိုလူမ်ိဳးေတြကို ၾကည့္မရဘူး။ ဒီလူမ်ိဳးေတြ ကိုးကြယ္တဲ့ဘာသာကို မႀကိဳက္ဘူး စသည္ျဖင့္ေတြ ေျပာလို႔ရတယ္။ ေျပာလည္းေျပာၾကတယ္။ ကိုယ္လည္း ျပန္ေျပာလို႔ရတယ္။ အဲ့ဒါ ဥပေဒနဲ႔မဆန္႔က်င္ဘူး။ အဲ့ဒါေတြဟာ အမုန္းစကားေတြ Hate Speech ျဖစ္တယ္။ အမုန္းတရား အမုန္းစကား ျဖန္႔ခ်ိမႈျဖစ္တယ္။ လူယဥ္ေက်းေတြက စက္ဆုပ္ရြံရွာတယ္။ လူသားဆန္ဆန္ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္မႈနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္တယ္။ ေလာကပါလ တရားနဲ႔ မကိုက္ညီဘူး။ ျဗမၼစိုရ္တရားနဲ႔ ျပဒါးတလမ္းသံတလမ္းျဖစ္တယ္။

အဲ့ဒါေတြဟာ လူရဲ့ မတူျခားနားမႈေတြ ျဖစ္တည္မႈေတြအေပၚမွာ ဘယ္ေလာက္အထိ စိတ္ရွည္သည္းခံတတ္သလဲ မတတ္သလဲ၊ ဘယ္ေလာက္ လူကိုလူလို႔ျမင္တတ္သလဲ မျမင္တတ္သလဲ၊ ဘယ္ေလာက္ ဆင္ျခင္တံုတရားနဲ႔ ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္မႈရွိလဲ မရွိလဲ၊ ဘယ္ေလာက္ လူသားဆန္တဲ့ အသိဉာဏ္ရွိလဲ မရွိဘူးလဲ၊ ဘယ္ေလာက္ လူ႔က်င့္ဝတ္နဲ႔အညီေနဖို႔ေတြးသလဲ မေတြးဘူးလဲ စတာမ်ိဳးေတြအေပၚမွာတည္ၿပီး အဲ့ဒီလူရဲ့ အသိေရခ်ိန္အနိမ့္အျမင့္ကို ဆံုးျဖတ္စရာကိစၥေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။

တေယာက္ကတေယာက္ကို၊ လူတမ်ိဳးက တမ်ိဳးကို၊ တဘာသာက တဘာသာကို ေဝဘန္ပုတ္ခတ္ေျပာဆို ေရးသားလို႔ရတယ္။ ေရးတာ ေျပာတာ ေဟာတာေတြလည္း လုပ္ၾကပါတယ္။ အခ်က္အလက္မွန္ဖို႔ အျဖစ္အပ်က္မွန္ဖို႔ေတာ့ လိုပါတယ္။ မမွန္ရင္ လီဆယ္လုပ္ႀကံရင္ ခံရသူဘက္က တရားဥပေဒလမ္းေၾကာင္းအရ သြားလို႔ရတယ္။ တရားစြဲလို႔ရတယ္။ ဥပေဒလည္းရွိတယ္။ ဆံုးျဖတ္ေပးမယ့္ ခံုရံုးေတြရွိတယ္။ သူ႔ဘက္ ကိုယ့္ဘက္ ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ မီဒီယာေတြရွိတယ္။ အခန္႔မသင့္ရင္ ႏိုင္ငံေရးကိစၥအထိျဖစ္ၿပီး လႊတ္ေတာ္ထဲအထိ ေရာက္သြား ပါတယ္။ အဲ့ဒါေတြေၾကာင့္ ေပၚလာရတဲ့ဥပေဒေတြနဲ႔ စီရင္ထံုးေတြလည္း ရွိပါတယ္။

ဒီအထိ ဥပေဒေၾကာင္းအရၾကည့္ရင္ လူလူျခင္း အဆင့္အတန္းခြဲဆက္ဆံရာ မေျမာက္ေသးပါဘူး။

ဒါေပမဲ့ တရားဝင္ ဝင္ေရာက္ေနထိုင္ၾကသူေတြကို ဒီလူဟာ ဘာလူမ်ိဳးမို႔လို႔၊ ဘာအသားအေရာင္ရွိလို႔၊ ဘာ ဘာသာကိုးကြယ္လို႔၊ ဘယ္ႏိုင္ငံက ေရာက္လာလို႔၊ ဘယ္ လူဝင္မႈအဆင့္အတန္း Immigrant Status နဲ႔ေရာက္လာလို႔ သူတို႔ကို အိမ္မငွားႏိုင္ဘူးလို႔ အိမ္ရွင္ကေျပာလာရင္၊ သူတို႔ကို ကားမေရာင္းႏိုင္ဘူးလို႔ ကားပြဲစားကေျပာလာရင္၊ စားပြဲထိုးမေပးႏိုင္ဘူးလို႔ ဆိုင္ရွင္ကေျပာလာရင္၊ ပညာသင္ခြင့္မေပးႏိုင္ဘူးလို႔ ေက်ာင္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကေျပာလာရင္၊ မွတ္ပံုတင္နဲ႔ယဥ္ေမာင္းလိုင္စင္ Identity Card and Driver License မထုတ္ေပးႏိုင္ဘူးလို႔ သက္ဆိုင္ရာဌာနကျငင္းလာရင္၊ အၿမဲတမ္းေနထိုင္ခြင္နဲ႔ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ Green Card and Naturalization Test ထုတ္မေပးဘူး ေျဖခြင့္ မေပးဘူးလို႔ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးဌာနကေျပာလာရင္၊ အထက္/ေအာက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ Senators and Congressmen ေတြအျဖစ္ ဝင္အေရြးခံခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူးလို႔ တရားရံုးတရံုးရံုးကပယ္ခ်လာရင္ စတာမ်ိဳးေတြလုပ္လာေျပာလာရင္ေတာ့ ဒါဟာ လူလူျခင္းခြဲျခားဆက္ဆံမႈ Discrimination ျဖစ္သြားၿပီ။ တရားဥပေဒနဲ႔ဆန္႔က်င္ Against the Law ျဖစ္သြားၿပီ။ တရားစြဲလို႔ရၿပီ။ အေရးယူလို႔ ရၿပီ။

ဂ်ီနီဗာကြန္ဗင္န္းရွင္းအပါအဝင္ အျခားႏိုင္ငံတကာစာခ်ဳပ္စာတမ္းေတြ ကတိကဝတ္ေတြနဲ႔ ေထာက္ကန္ထားတဲ့လူ႔အခြင့္အေရးေတြကို မခ်ိဳးေဖါက္တဲ့အစိုးရဆိုလို႔ ကမၻာေပၚမွာမရွိပါဘူး။ အနည္းနဲ႔အမ်ား၊ ႀကီးႀကီးနဲ႔ေသးေသး၊ သိသိသာသာနဲ႔ မသိမသာေလာက္ပဲကြာပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံလို႔ဆိုတိုင္း လူ႔အခြင့္အေရး မခ်ိဳးေဖါက္ဘူးလို႔မ်ားေတာ့ မထင္ေလနဲ႔။ တက္တက္စင္ေအာင္ လြဲမွာပါ။ ဒါဆို ဘာထူးလဲ အစိုးရမွန္သမွ် အတူတူနဲ႔အႏူႏူခ်ည္းလို႔ ေျပာလာမယ့္ စကားစြန္း ထြက္စရာရွိပါတယ္။ မတူပါဘူး။ ထူးပါတယ္။

 

ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတြ၊ လူ႔အခြင့္အေရးအာမခံခ်က္ရွိတဲ့ႏိုင္ငံေတြမွာ အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္ေတြကပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အစိုးရကတာဝန္ခံထားတဲ့ ဌာနေတြ အဖြဲ႔အစည္းေတြကျဖစ္ျဖစ္ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖါက္တာကို အေထာက္အထားအခိုင္အလံုနဲ႔ျပႏိုင္ရင္ ခ်ိဳးေဖါက္သူကို ဖမ္းဆီးတယ္၊ အေရးယူတယ္၊ အျပစ္ေပးပါတယ္။ အမႈအတိမ္အနက္ေပၚတည္ၿပီး ျပစ္ဒဏ္အျပင္းအေျပာ့ပဲကြာပါတယ္။ (ေနာက္မွ သမၼတလုပ္ပိုင္ခြင့္တို႔ ဘာတို႔ စတာေတြေပးၿပီး သက္ညွာခြင့္နဲ႔ ျပန္လႊတ္ေတြက လႊတ္တာတပိုင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတြကေတာ့ သီးသန္႔ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ က်က်နနေလ့လာၿပီးမွ တိတိက်က်ေရးရမွာျဖစ္ပါတယ္)

စစ္အာဏာရွင္ႏိုင္ငံေတြ၊ စစ္အာဏာႀကီးစိုးတဲ့ႏိုင္ငံေတြ၊ ဘာသာေရးလူမ်ိဳးေရးဗန္းျပၿပီး အမ်ိဳးသားေရးအေရၿခံဳအာဏာရွင္ႏိုင္ငံေတြမွာ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖါက္သူဟာ အစိုးရကိုယ္တိုင္နဲ႔ အစိုးရကတာဝန္ခံထားတဲ့ ဌာနေတြအဖြဲ႔အစည္းေတြက အာဏာပိုင္ေတြျဖစ္တယ္။ ဒါေတြကို အေထာက္အထား ဘယ္ေလာက္ခိုင္လံုေနပါေစ၊ ဘယ္ေလာက္ လူျမင္ကြင္းမွာျဖစ္ေနပါေစ၊ ဘယ္ေလာက္ ႀကီးမားေနပါေစ အေရးယူလို႔မရပါ၊ အျပစ္ေပးလို႔မရပါ၊ လက္ဖ်ားနဲ႔ေတာင္ တို႔မရပါ။ (တည္ဆဲဥပေဒေတြရွိသားပဲတို႔၊ အေရးယူေနတာမေတြ႔ဘူးလားတို႔ ဘယ္လိုထုေခ်ထုေခ် ေျပမသြားပါဘူး။ ဒါေတြကိုလည္းပဲ သီးသန္႔ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ က်က်နနေလ့လာၿပီးမွ တိတိက်က်ေရးရမွာပါ)

အဲ့ဒါ ဒီမနက္ ဗမာျပည္က လူငယ္တေယာက္က အေမရိကန္မွာလည္း လူေတြ တေယာက္နဲ႔တေယာက္၊ လူတမ်ိဳးနဲ႔တမ်ိဳး၊ တဘာသာနဲ႔ တဘာသာ ပုတ္ခတ္ေျပာေနၾကတာပဲ မဟုတ္လား။ ဗမာျပည္နဲ႔ ဘာထူးလို႔လဲဗ်။ ဒိမိုကေရစီလည္း ေျပာေသးတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးလည္း ေျပာေသးတယ္၊ သူတို႔လည္း ဘာထူးလို႔လဲလို႔ ေၾကးတမ္းတိုက္တာနဲ႔ သူဖတ္မိလို႔ နည္းနည္းေလးျဖစ္ျဖစ္ ေတြးစရာရေအာင္ အလြယ္ဆံုး ေျပာျပတာပါ။

မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ(ေအာက္တိုဘာ ၃၁၊ ၂ဝ၁၈)