Sunday, November 8, 2015

နွစ္ဘက္ၾကပ္ (မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

0 comments
ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ ဘာထြက္မယ္ဆိုတာ လူတိုင္း ခန္႔မွန္းနိုင္ပါၿပီ။ မဲဆႏၵရွင္ေတြဟာ သူတို႔ဘာလိုခ်င္ ဘာျဖစ္ခ်င္ကို အတိအလင္း ထပ္မံေဖာ္ျပလိုက္ပါၿပီ။ တာဝန္ အႀကိမ္ႀကိမ္ေက်ပါၿပီ။ တာဝန္ေက်ရံုထက္မကတဲ့အလုပ္ေတြေပၚလာလည္း ပါဝင္လာဦးမယ့္ အရိပ္အျမြက္ေတြျပေနပါၿပီ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ထြက္လာမယ့္ရလဒ္ဟာ စစ္အုပ္စုကိုတင္မက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြအတြက္ပါ အက်ပ္အတည္းတခ်ိဳ႔ ျဖစ္ပါေစလိမ့္မယ္။ ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံေတြကလို နိုင္သူအာဏာအပ္ ရႉံးသူထြက္နည္းနဲ႔စဥ္းစားရင္ေတာ့ တမ်ိဳးပါ။ ဒီစစ္အုပ္စုကို ဒီနည္းနဲ႔စဥ္းစားမရမွန္း လူတိုင္းသိၿပီးသားပါ။
လူထုနိုင္ငံေရးေရခ်ိန္ဟာ ၉ဝ ကာလမ်ားတုန္းကနည္းတူ ျမင့္တက္ေနတယ္ နိုးၾကားေနတယ္ သတိရွိေနတယ္ ျပင္ဆင္မႈရွိေနတယ္ အသင့္ျပင္ထားၾကတယ္။ ရွင္ႀကီးဝမ္းေရာ ရွင္ငယ္ဝမ္းေရာ ဝင္ဖူးခဲ့ၾကလွပါၿပီ။ ဖြဲ႔စည္းပံုဖ်က္တဲ့အေတြ႔အႀကံဳလည္း ရွိထားၾကသလို လူထုတိုက္ပြဲအေတြ႔အႀကံဳနဲ႔ နည္းနာေတြလည္း ၾကြယ္ဝေနပါၿပီ။ ခံနိုင္ရည္ေရာ လုပ္နိုင္ရည္ေရာ သတၱိေရာဗ်တၱိပါ အျပည့္နဲ႔ပါ။ အနုအၾကမ္း အာဏာဖီဆန္နည္း လက္ေတြ႔ေတြတင္မက နိုင္ငံတကာဗဟုသုတေတြလည္း ရွိေနပါၿပီ။ ဆက္သြယ္ေရး နည္းပညာနဲ႔ မီဒီယာေတြကို က်က်နနသံုးတတ္ေနပါၿပီ။ ဒါကို ေဒၚစုေရာ စစ္အုပ္စုကပါ ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။
၄၃၆ ျပင္ေရး လက္မွတ္ေတြ လိုက္ေကာက္တုန္းက "ျပင္မေပးရင္ ဘာလုပ္မလဲ" လို႔ေမးတာကို "မရ ရေအာင္ျပင္ရမွာေပါ့"တို႔ "ျပင္ခ်င္စိတ္ရွိရင္ ျပင္ၾကမွာေပါ့"တို႔ "ျပင္ရဲတဲ့သတၱိရွိရမွာေပါ့"တို႔လို အေျဖမ်ိဳးမၾကားခ်င္ေတာ့လို ခုလို တခဲနက္ေထာက္ခံ ၾကတာျဖစ္သလို စစ္အုပ္စုကို ဘယ္ေလာက္မလိုလားမွန္း မုန္းတီးမွန္း ဆန္႔က်င္မွန္း တိုက္ရိုက္ေဖာ္ျပခ်က္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
က်ေနာ့္အေတြးကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ အင္န္အယ္လ္ဒီပါတီနဲ႔ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားအေနနဲ႔ ဒီ့မတိုင္ကိစၥေတြတုန္းကလို စစ္အုပ္စုနဲ႔ ႀကိတ္ဝိုင္းေတြ လက္သိပ္ထိုးေတြလုပ္ဖို႔၊ ျမင္းတစီးဓားတလက္နိုင္ငံေရးမ်ိဳး ငါ့ေလွငါထိုးနိုင္ငံေရးမ်ိဳးနဲ႔ စခန္းသြားဖို႔ မလြယ္ေတာ့ပါ။ ခက္သြားၿပီလို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ေျဗာင္လုပ္ရေတာ့မယ္။ လူထုကိုအသိေပးၿပီးမွ လူထုနဲ႔အတူသြားရေတာ့မယ္။ ဘယ္နွပြင့္ဆိုင္ ညာနွပြင့္ဆိုင္နည္းေတြနဲ႔ လူထုကိုနားလွည့္ပါးရိုက္တာမ်ိဳးလုပ္ဖို႔ ခက္သြားပါၿပီ။ ခုေျပာလိုက္ရင္ေနာက္ေျပာစရာမက်န္မွာစိုးလို႔ဆိုတဲ့စကားမ်ိဳးလည္း ေျပာဖို႔မလြယ္ေတာ့ပါ။ အာဏာမွမရွိတာ ဘာလုပ္လို႔ရမွာလဲလို႔ဆင္ေျခေပးမရေအာင္ "ေရာ့ အာဏာယူေပေတာ့" လို႔ ထိုးအပ္လိုက္တာပါ။ လူထုနဲ႔အင္န္အယ္လ္ဒီ အျပန္အလွန္ နိုင္ငံေရးပဋိဉာဥ္ ခ်ဳပ္ဆိုလိုက္တာပါ။ တိုင္းျပည္ကိုဦးေဆာင္ေပေတာ့လို႔ ဒုတိယမၸိျပည္သူ႔အာဏာ အပ္နွင္းလိုက္တာပါ။ တနည္း တိုတိုေျပာရရင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေပးလိုက္တဲ့ လူထုနိုင္ငံေရးဖိအားပါ။
စစ္အုပ္စုဘက္ကလည္း ေဒၚစုကိုရထားၿပီဆိုၿပီး သူခိုးေရႊရတျပျပေရာ၊ ဒီမိုကေရစီျပစားမႈေရာ ဆက္လုပ္ဖို႔ခက္သြားပါၿပီ။ (ေနာက္တမ်ိဳး လွည့္ဖ်ားဖို႔ ဆင္ႀကံ ႀကံလာမွာပါ။ နိုင္ငံေရးကလိန္ၿခံဳမွာပါ။ ဘယ္ေလာက္ ေအာင္ျမင္မယ္ မေအာင္ျမင္ဘူးသာ မေျပာနိုင္ေသးတာပါ) "၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔တက္လာတဲ့ လူထုေရြးေကာက္ တင္ေျမွာက္တဲ့အစိုးရ"ဆိုတဲ့ ဘယ္သူမွ အျပည့္အဝလက္မခံေသးတဲ့တရားဝင္ျဖစ္မႈကို ငမ္းငမ္းတက္လိုခ်င္ေနတုန္းျဖစ္ေပမယ့္ ရဖို႔ အရင္ကထက္ ပိုလို႔ေတာင္ခက္သြားပါၿပီ။
ခု ေရြးေကာက္ပြဲဟာ လူထုနဲ႔ ေဒၚစုဦးေဆာင္တဲ့လက္နက္မဲ့ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြၾကားက အျပန္အလွန္ နိုင္ငံေရးပဋိဉာဥ္ျဖစ္သြားပါၿပီ။ လူထုကေပးတဲ့ ဖိအားျဖစ္သြားပါၿပီ။
လူထုအားနဲ႔သာ သမိုင္းကိုဖန္တီးလို႔ရသလို၊ လူထုအားေၾကာင့္ပဲ နိုင္ငံေရးဇာတ္ခံုေပၚကေန မရႈမလွေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကတာေတြလည္း လူ႔သမိုင္းမွာ အထင္အရွားရွိပါတယ္။

နိုဝင္ဘာ ၈၊ ၂ဝ၁၅

0 comments:

Post a Comment