(မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား အဂၤလိပ္စာမွာ က်ေနာ့္ထက္အားနည္းတဲ့၊ အင္တာနက္ဝက္ဘ္ဆိုက္ေတြကို က်ေနာ့္ေလာက္လက္လွမ္းမီဖို႔ ခက္တဲ့သူေတြအတြက္ အဓိကရည္ရြယ္ပါတယ္) ဗမာျပည္ ဆိုင္ရာ မူဝါဒၫွိႏႈိင္းေရးမႉးႏွင့္အထူးကိုယ္စားလွယ္ ဒဲရစ္မစ္ခ်ယ္လ္၏ သတင္းစာရွင္း လင္းပြဲေကာက္ႏႈတ္ခ်က္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ ဗမာႏိုင္ငံ။
မဂၤလာပါခင္ဗ်ား၊ ေကာင္းေသာမနက္ခင္းပါ။ က်ေနာ္အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေရးလာခဲ့တဲ့ေၾကညာခ်က္ကို အရင္ဖတ္ျပပါရေစ။ အေမရိ ကန္ျပည္ေထာင္စုရဲ့ ဗမာျပည္ဆိုင္ရာမူဝါဒၫွိႏႈိင္းေရးမႉးနဲ႔ အထူးကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ဗမာျပည္ကိုလာခဲ့တဲ့ က်ေနာ့္ပထမဆံုးခရီးစဥ္ ၿပီးဆံုးသြားၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ေနျပည္ေတာ္နဲ႔ ရန္ကုန္ကသက္ဆိုင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းေတြကလူစံုတက္စံုနဲ႔ ဒီမွာရွိေနတဲ့ အေျခအေနေတြ ကို ၅ ရက္တိုင္တိုင္ ေထာင့္ေပါင္းစံုကေနအႀကိတ္အနယ္ ေဆြးေႏြးေျပာဆိုမႈေတြလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ အားလံုးရဲ့ဘံု အက်ိဳးစီးပြားျဖစ္တဲ့ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးတည္ေဆာက္ရာမွာနဲ႔ တိုင္းျပည္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရး၊ ဒီမိုကေရစီေရး စတာေတြကို အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကေန ႁမွင့္တင္ေပးႏိုင္၊ ပံ့ပိုးေပးႏိုင္မယ့္နည္းလမ္းေတြကိုလည္း ေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။
အရင္ဦးဆံုး အစိုးရရဲ့အင္မတန္ေကာင္းမြန္တဲ့ လိႈက္လွဲပ်ဴငွာရွိမႈရယ္၊ ဒီခရီးစဥ္အတြင္းမွာ စီစဥ္စရာတာေတြကို ျမန္ျမန္ထက္ ထက္ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့တဲ့ ရန္ကုန္ၿမိဳအေမရိကန္သံရံုးက သံရံုးယာယီတာဝန္ခံ မစ္ခ်္ယ္လ္သာ့စ္တန္နဲ႔သူရဲ႔ဝိုင္းေတာ္သားေတြရယ္၊ ေတြ႔ဆံုၾကခ်ိန္ေတြမွာ အခ်ိန္ေပးၿပီး ေဆြးေႏြးသမႈျပဳခဲ့ၾကသူေတြရယ္၊ သူတို႔အျမင္ေတြကို ရိုးသားပြင့္လင္းစြာေျပာခဲ့ၾကမႈေတြအတြက္ အားလံုးကို အသိအမွတ္ျပဳေၾကာင္းေျပာၾကားလိုပါတယ္။
ဒီခရီးစဥ္ဟာ က်ေနာ့္ရဲ့ကနဦးခရီးစဥ္ျဖစ္တဲ့အေလွ်ာက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္မိတ္ဆက္ဖို႔ရယ္၊ ေဒသခံေတြရဲ့သေဘာထားအျမင္ေတြကို နားေထာင္ၾကည့္ဖို႔ရယ္၊ အေမရိကန္-ဗမာ မူဝါဒစီမံခန္႔ခြဲေရးဆိုင္ရာ က်ေနာ့္တာဝန္ရွိမႈေတြနဲ႔ က်ေနာ့္လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြကို ဆက္ လက္ျဖည့္ဆည္းသြားေရးအတြက္ ဆက္ဆံေရးတရပ္ထူေထာင္ဖို႔က အဓိကျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ ေနျပည္ေတာ္မွာ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ခင္ေမာင္ညြန္႔၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ သူရေရႊမန္း၊ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး ဝဏၰေမာင္လြင္၊ အလုပ္သမားနဲ႔လူမႈဝန္ ထမ္းဝန္ႀကီး ေအာင္ၾကည္၊ နယ္စပ္ေရးရာဝန္ႀကီး ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းေ႒း၊ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီး ေက်ာ္ဆန္း၊ ႀကံ့/ဖြံ႔ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးေ႒းဦး စသူေတြနဲ႔ေတြ႔ဆံုခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး လူမ်ိဳးစုေဒသေတြက လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြအပါအဝင္ အတိုက္ အခံလႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားနဲ႔လည္း ေတြ႔ဆံုခဲ့ပါတယ္။
က်ေနာ္နဲ႔ေတြ႔ဆံုခဲ့သူတိုင္း အျပန္အလွန္ေျပာဆိုၾကရာမွာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာႏိုင္တာေတြ၊ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့အျမင္ေတြ၊ တဘက္နဲ႔တဘက္ တေလးတစားေျပာဆိုဆက္ဆံတာေတြေၾကာင့္ အားရေက်နပ္မိပါတယ္။ အစိုးရတာဝန္ရွိသူေတြနဲ႔ေတြ႔တိုင္းမွာ အရပ္သားေတြေခါင္းေဆာင္တဲ့ ဒီမိုကေရစီနည္းက်အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ က႑သစ္တခုကိုဖြင့္လွစ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီဆိုတာကိုေတာ့ ထပ္ခါတလဲ လဲေျပာၾကပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး သူတို႔ဟာ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး၊ တိုင္းျပည္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရး၊ ဒီမိုကေရစီေရးစတဲ့ ကိစၥရပ္ေတြမွာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈလုပ္ဖို႔ ရိုးရိုးသားသားနဲ႔သံဓိ႒ာန္ခ်ၿပီး လုပ္ေနတာလို႔လည္း ဖြင့္ေျပာၾကတာရွိပါတယ္။
က်ေနာ့္ဘက္ကလည္း သမၼတသိန္းစိန္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေတြ႔ဆံုခဲ့တာကို၊ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ဖြဲ႔စည္းတာကို၊ အမ်ိဳး သားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကိစၥအတြက္ လူမ်ိဳးစုေတြနဲ႔ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးဖို႔ လူသိရွင္ၾကားေျပာလာတာေတြကို၊ သတင္းမီဒီယာ စိစစ္ေရးေလွ်ာ့ခ်ေပးတာကို စတဲ့ ေနျပည္ေတာ္က လတ္တေလာလုပ္ျပေနတာေတြကို အေမရိကန္ကအသိအမွတ္ျပဳႀကိဳဆိုေၾကာင္း တုန္႔ျပန္ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ့္ခရီးစဥ္ကေန ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြျမင့္တက္လာေစလိမ့္မယ္၊ (အေျပာင္းအလဲ) တကယ္စစ္မွန္တဲ့ အေျပာင္းအလဲကို ျဖစ္ထြန္းလာေစလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ဗမာျပည္သားေတြၾကားက ေတြးဆေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကေတာ့ ဟိုး မိုးကုပ္စက္ဝိုင္းမွာပဲ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနဦးမွာပါ။
တၿပိဳင္တည္းမွာပဲ အေမရိကန္နဲ႔အျခားႏိုင္ငံေတြရဲ့ သိခ်င္တာေတြကိုလည္း ေျဗာင္ေမးခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ေျပာတဲ့အတိုင္း တသေဝမတိမ္းလုပ္ဖို႔ပီပီျပင္ျပင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔လည္းေျပာခဲ့ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားလုပ္ေနတာေတြက တကယ့္အစစ္အ မွန္ေျပာင္းလဲေရးမွ ဟုတ္ပါေလစဆိုၿပီး ႏိုင္ငံတကာအဝန္းအဝိုင္းမွာ သို႔ေလာသို႔ေလာျဖစ္ေနတာေတြရွိတယ္။ အဲဒီအထင္ေတြ မမွန္ဘူးမွားေနတယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ဘက္က သက္ေသထူႏိုင္ေအာင္ လုပ္ျပပါလို႔လည္း သူတို႔ကို တိုက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။
ခ်ဳပ္ေျပာရရင္ေတာ့ဗ်ာ ေျမာက္ကိုရီးနဲ႔ဗမာအစိုးရရဲ့ဆက္ဆံေရးဟာ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈမရွိသေလာက္ျဖစ္ေနတဲ့အေၾကာင္း၊ လူမ်ိဳးစုေဒသေတြမွာ အစိုးရရဲ့ရန္စြယ္ေငါေငါ ႏိုင့္ထက္စီးနင္းလုပ္ေနတယ္ဆိုတာနဲ႔တြဲၿပီး အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔ ကေလးသူငယ္ေတြကိုပါ အႀကီးအက်ယ္ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖါက္ေနတယ္ဆိုတဲ့ အစီရင္ခံစာေတြအေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၂ ထာင္ေလာက္ေထာင္ ထဲမွာရွိေနေသးတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း စတာေတြနဲ႔စပ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ရဲ့စိုးရိမ္ေသာကေတြ ျမင့္ေနတယ္ဆိုတာကို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
လူမ်ိဳးစုေတြနဲ႔ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡေတြကိုလုပ္မယ့္အစား ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးဖို႔၊ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအဝင္ အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရး သမားေတြကို အဓိပၸါယ္ရွိတဲ့လက္ကမ္းႀကိဳဆိုမႈလုပ္ဖို႔၊ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို ႁခြင္းခ်က္မရွိလႊတ္ေပးဖို႔အပါအဝင္ အစိုးရက သူလုပ္ပါမယ္လို႔ေျပာေနတဲ့ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးနဲ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြကို အခ်ိန္မီရိုးရိုးသားသားနဲ႔စစ္စစ္မွန္မွန္ အခိုင္အမာလုပ္ေဆာင္ျပဖို႔သင့္ၿပီလို႔ က်ေနာ္တေလးတစားနဲ႔ ဖိတ္ေခၚကမ္းလွမ္းခဲ့ပါတယ္။ အမ်ားယံုၾကည္မယ့္အေျခအေနကတဆင့္ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကိုတြန္းတင္ေနၿပီ၊ လူထုရဲ့ယံုၾကည္ကိုးစားမႈကိုေရွးရႉေနပါၿပီဆိုတာကို တည္ေဆာက္ျပဖို႔ရာ ပထမဆံုးေျခလွမ္းအေနနဲ႔ လူမ်ိဳးစုေဒသေတြက ႏိုင့္ထက္စီးနင္းမႈသတင္းေတြကိုေဖာ္ထုတ္ဖို႔ လူလက္ခံမယ့္၊ ဥပေဒနဲ႔ညီတဲ့ စံုစမ္းေရးခံုတခုဖြဲ႔စည္းဖို႔အေရးႀကီးေၾကာင္း က်ေနာ္ သူတို႔ကို အတိအလင္းေျပာခဲ့ပါတယ္။ ကုလလံုၿခံဳေရးေကာင္စီရဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို လိုက္နာရမယ့္ဝတၱရား၊ အစိုးရရဲ့တာဝန္ရွိမႈ စတာေတြနဲ႔မကင္းမကြာရွိေနဖို႔လည္း တိုက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။ အခုက်ေနာ္တို႔ ဒီေခါင္းစဥ္ေတြနဲ႔လုပ္ခဲ့တဲ့ေဆြးေႏြးပြဲေတြဟာ ေလးစားသမႈနဲ႔ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းျဖစ္ခဲ့တယ္၊ အဲဒါကိုလည္း က်ေနာ္ တကယ့္ကိုတန္ဖိုးထားပါတယ္ဆိုတာကို က်ေနာ္အေလးအနက္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒီအေရးအရာေတြရဲ႔ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းမႈေတြဟာ ၂ ႏိုင္ငံအျပန္အလွန္ဆက္ဆံေရးအတြက္ မရွိမျဖစ္လိုအပ္ခ်က္ျဖစ္တယ္ဆိုတာရယ္၊ အစိုးရဘက္ကသာ စစ္မွန္ခိုင္မာတဲ့လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြလုပ္ က်ေနာ္တို႔ဘက္ကလည္း လုပ္ရင္လုပ္တဲ့အေလွ်ာက္ လိုက္တုန္႔ျပန္သြားမွာပါဆိုတာကို က်ေနာ္ မွတ္ခ်က္ေပးေျပာခဲ့ပါတယ္။
က်ေနာ္ ရန္ကုန္မွာရွိတုန္း တိုင္းျပည္တနံအလ်ားမွာရွိေနတဲ့ အရပ္ဘက္လူမႈအဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႔အေျခအေန၊ လားရာ၊ လတ္တေလာျဖစ္စဥ္ စတာေတြကိုလည္း ဆက္ၿပီးေျပာျဖစ္ဆိုျဖစ္ပါတယ္။ လုပ္ငန္းရွင္နဲ႔သံတမန္အဝန္းအဝိုင္းကလူေတြ၊ ျပည္တြင္း နဲ႔ျပည္ပက အင္န္ဂ်ီအိုေတြနဲ႔လည္း ႏွီးေႏွာတိုင္ပင္တာေတြလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီသူေတြထဲမွာ အိပ္ခ်္အိုင္ဗီေအအိုင္ဒီစက္ေဝဒနာ ရွင္ေတြကိုျပဳစုေနတဲ့၊ မရွိဆင္းရဲသားေတြကို အခမဲ့နာေရးကူညီမႈေပးေနတဲ့ သူရဲေကာင္းပီပီ၊ သတၱိရွိရွိတဲ့ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြလည္း ပါပါတယ္။
တိုင္းျပည္ရဲ့ အခုလတ္တေလာျဖစ္ထြန္းလာမႈေတြအေပၚ သူတို႔ဘယ္လိုျမင္သလဲဆိုတာေဆြးေႏြးဖို႔၊ သူတို႔ပါတီရဲ႔အနာဂတ္ကို ဘယ္လိုရွိမလဲ ဆိုတာသိဖို႔၊ အေမရိကန္ရဲ့ဗမာျပည္ဆိုင္ရာမူဝါဒအဆက္အစပ္ကိုသိဖို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအဝင္ အင္န္အယ္လ္ဒီ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔လည္း ေတြ႔ခဲ့ပါတယ္။ ေဒၚစုဟာ ဗမာျပည္အတြက္၊ ဗမာျပည္သားေတြအတြက္၊ ဗမာလူမ်ိဳးနဲ႔ လူမ်ိဳးစုေတြအတြက္ အခရာက်တဲ့သူျဖစ္ေနဆဲပဲ ဆိုတာနဲ႔၊ လူလက္ခံမယ့္အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေရးႀကိဳးပမ္းရာမွာ သူပါကိုပါမွျဖစ္မယ္ ဆိုတာကို ဒီခရီးစဥ္က က်ေနာ့္ကို မျပတ္ႏိႈးေဆာ္ေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးကတဆင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့အေျပာင္း အလဲျဖစ္လာေရးမွာ သူဟာ အျပည့္အဝတာဝန္ယူေနသူ ဆိုတာလည္းထင္ရွားပါတယ္။
ေလးငါးရက္ေလာက္ေလး ေနခဲ့တာဆိုေတာ့ ဒီေလာက္လွပတဲ့တိုင္းျပည္ရဲ့ အလွည့္အေျပာင္းကိုျပည့္ျပည့္ဝဝ မေတြ႔ခဲ့ရတာ၊ တနံတလ်ား မသြားႏိုင္ခဲ့တာကေတာ့ ကံဆိုးတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ္လို႔ က်ေနာ္ေတြ႔ခဲ့သူေတြရဲ႔ တာဝန္ယူလိုစိတ္နဲ႔သတၱိရွိမႈက တိုင္းျပည္အနာဂတ္မွာ စစ္မွန္တဲ့အေျပာင္းအလဲနဲ႔ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ဆက္ျဖစ္ထြန္းရမယ္ဆိုတဲ့ မဟာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ က်ေနာ့္ကိုေပးခဲ့တယ္ဆိုတာေတာ့အမွန္ပါပဲ။ က်ေနာ္ အေဝးကေန ျဖစ္ေပၚတိုးတက္မႈတိုင္းကို အနီးကပ္ၾကည့္ေနမယ္ၿပီး၊ အေမရိကန္ရဲ့ ထိေတြ႔ဆက္ဆံေရးမူကိုဆက္လုပ္ဖို႔ ဗမာျပည္ကိုေနာက္အႀကိမ္ေတြ ထပ္လာလည္ဖို႔ေမွ်ာ္လင့္ေနပါမယ္ခင္ဗ်ား။
ထပ္ေျပာခ်င္တာကေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ့ရာထူးသစ္နဲ႔အတူ က်ေနာ့္ရဲ႔ပြဲဦးထြက္ခရီးစဥ္မွာ တကယ့္ကိုေႏြးေႏြးေထြးေထြးႀကိဳဆိုခဲ့တဲ့ အစိုးရကိုေရာ၊ တန္ဖိုးရွိလွတဲ့ သူတို႔ရဲ႔အေတြးအျမင္ေတြကို က်ေနာ္နဲ႔ေဝမွ်ခဲ့တဲ့ ေဆြးေႏြးေဖာ္ေဆြးေႏြးဘက္ေတြကိုေရာ ေက်းဇူး တင္ပါတယ္။ ဒီခရီးစဥ္ဟာ ျမင့္မားတဲ့အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမႈတရပ္လို႔ က်ေနာ္ မွတ္ယူပါတယ္။ ေမးစရာရွိရင္ေမးပါ။ ေလယဥ္ေပၚ မတက္ခင္ ေျဖၾကားေပးပါ့မယ္ခင္ဗ်ား။
ေမး။ ။ အစိုးရက ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို လႊတ္ေပးပါ့မယ္လို႔ တိတိက်က်ေျပာတာၾကားခဲ့ပါသလား ခင္ဗ်ား။
ေျဖ။ ။ က်ေနာ္ေရွ႔မွာ ေထာက္ျပေျပာဆိုခဲ့သလိုေပါ့ဗ်ာ။ ဒီ ကိစၥေပၚမွာ က်ေနာ္တို႔ ေျဗာင္ပဲပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာခဲ့ၾကပါတယ္။ အစိုးရက ဘယ္အေပၚမွာ ဘယ္ေလာက္လုပ္မလဲဆိုတဲ့ တာဝန္ယူမႈလံုးလံုးလ်ားလ်ားမရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ ဒီအေရးမွာ အက်ိဳးရွိတဲ့ေျပာဆိုမႈ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီ့ထက္ပိုၿပီးေတာ့ ဘာမွမေျပာႏိုင္ပါ။
ေမး။ ။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ မလႊတ္ေပးဘူးဆိုရင္ အေမရိကန္က စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈကို ျပန္ရုပ္ဖို႔ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ရွိပါသလား။
ေျဖ။ ။ ထပ္ေျပာပါမယ္။ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈဟာ ေဆြးေႏြးပြဲရဲ့အဓိကေသာ့ခ်က္မဟုတ္ပါဘူး။ ဆက္ဆံေရးဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ နဲ႔အညီ ေျဖရွင္းဖို႔လိုတဲ့အေရးအရာေတြက အမ်ားႀကီးပါပဲ။ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈက အဲဒါေတြထဲက အစိတ္အပိုင္းတရပ္ျဖစ္တယ္လို႔ က်ေနာ္ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ေျဖရွင္းရမွာေတြမွာ အစိုးရနဲ႔က်ေနာ္တို႔ရဲ႔ထိေတြ႔ဆက္ဆံေရး၊ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ပါဝင္မႈရွိေရးေတြက အမ်ားစုျဖစ္ပါ တယ္။ မေန႔တုန္းက အခန္႔မသင့္ပဲထြက္လာတဲ့သတင္းတပုဒ္ က်ေနာ္ေတြ႔လိုက္ရတယ္ဗ်။ ေျပာရမွာေတာ့ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ အဲဒီသတင္းမွာ က်ေနာ္က စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔ ထားတာကိုရုပ္ဖို႔ လမ္းျပေျမပံုလာခင္းတယ္ဆိုၿပီး ၫႊန္းဆိုေရးထားတာေတြ႔တယ္ဗ်။ အဲဒါ က်ေနာ့္အေနအထားကို မွားယြင္းတဲ့သရုပ္ေဖာ္ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ေျပာတာေတြကို အေကာက္အယူလြဲတာလို႔ က်ေနာ္ ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ့္အေျဖေတြကို အေကာက္အယူလြဲတာပဲဗ်။ က်ေနာ့္မွာ အဲသလိုလမ္းျပေျမပံုဆိုတာမရွိသလို ဘယ္တုန္းကမွ လည္း တင္ျပေဆြးေႏြးခဲ့တာမရွိဖူးပါဘူး။ က်ေနာ္အေစာကေျပာခဲ့တဲ့ ေဆြးေႏြးခဲ့တဲ့စကားအသြားအလာေတြဟာ သူ႔အျမင္ကိုယ့္ အျမင္ဖလွယ္တာ၊ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ဆက္ဆံေရးတရပ္ျဖစ္ထြန္းလာဖို႔ က်ေနာ္တို႔ ေတြ႔ျမင္လိုတဲ့ဟာေတြနဲ႔ပတ္သက္တာ၊ ႏွစ္ဘက္ဆက္ဆံေရးဂြင္ကိုေျပာင္းလဲလိုတာ စတာေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။
ေမး။ ။ ဒီတိုင္းျပည္မွာရွိေနတဲ့အေျခအေနေတြကို အကဲျဖတ္ဖို႔ အေရးအႀကီးဆံုး စံကဘာပါလဲခင္ဗ်။
ေျဖ။ ။ ဒီေနရာမွာ သီးသန္႔ကိစၥတခုတည္းရယ္လို႔ မရွိတာတာကေတာ့ ရွင္းေနတာပဲဗ်ာ။ စစ္မွန္ယံုၾကည္လက္ခံႏိုင္မယ့္ အေျပာင္းအလဲ တခုျဖစ္လာေရးမွာ မူလဘူတက်တယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ထင္မွတ္ထားတာေတြ၊ က်ေနာ္တို႔ေတြ႔ျမင္လိုတဲ့ကိစၥေတြကို က်ေနာ္ေရးၿပီးစာရင္းေပးခဲ့တာပဲဗ်။ ဒါ့ေၾကာင့္ တခြန္းတည္းနဲ႔ျပန္ေျဖဖို႔မရွိပါဘူး။ အေျပာင္းအလဲျဖစ္ဖို႔ လူေတြေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့ စစ္မွန္တဲ့တာဝန္ယူလုပ္ေဆာင္မႈမ်ိဳးေတြ လုပ္ျပလိမ့္မယ္လို႔က်ေနာ္ေတြးမိတာေတြကို ထုတ္ျပခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအေျပာင္း အလဲဆိုတာကလည္း အျပင္ကလုပ္ရမွာမဟုတ္ပဲ ျပည္တြင္းကလုပ္ရမွာျဖစ္တယ္ဆိုတာလည္း ရွင္းေနတာပဲဗ်ာ။ တျခားသူေတြက ဘယ္ေလာက္ၾကာမွဘာေတြျဖစ္မွာလဲ၊ အခုေရာ ဘယ္ခရီးကိုတည္ၿပီးသြားေနတာလဲစတဲ့ သို႔ေလာသို႔ေလာေတြ၊ ယံုထင္ေၾကာင္ ထင္ေတြရွိေနတယ္ဆိုတာကို အစိုးရဘက္က အသိအမွတ္ျပဳလိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။ အခုအတိုင္းသြားေနလို႔ကေတာ့ သံသယေတြထြက္ေနတာ၊ ေရွ႔မတိုးႏိုင္ပဲျဖစ္ေနလိမ့္မယ္ဆိုတာလည္း အစိုးရဘက္ကအသိအမွတ္ျပဳပါလိမ့္မယ္။ သူတို႔ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြက ယံုၾကည္စရာျဖစ္တယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ျမင္ရင္ေတာ့ အေမရိကန္အေနနဲ႔ တခုခုေတာ့တုန္႔ျပန္မွာျဖစ္ပါတယ္။
ေမး။ ။ ခင္ဗ်ားခရီးစဥ္မွာ လက္ရွိအစိုးရဘက္က အေျပာင္းအလဲလုပ္လိုစိတ္ တခုတေလမ်ားရွိတယ္လို႔ ထင္ပါသလား။
ေျဖ။ ။ အင္း..ဒါ က်ေနာ့္ ပထမဆံုးခရီးပါ။ ဆိုေတာ့ အေျပာင္းအလဲရွိပါတယ္/မရွိပါဘူးဆိုၿပီး အရင္ခရီးစဥ္ေတြနဲ႔ က်ေနာ္ ဘယ္လိုႏိႈင္းျပရမလဲဗ်ာ။ ေနာက္တေခါက္လာခဲ့ရင္ အခုေမးခြန္းကို ေျဖႏိုင္ေကာင္းပါရဲ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္ထင္တယ္ဗ်။ ေနာက္တေခါက္ လည္း မၾကာခင္လာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ေျပာရမွာတခုေတာ့ရွိတယ္ဗ်။ က်ေနာ့္ရာထူးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ပါ။ က်ေနာ္ ဒီေနရာေရာက္လာေတာ့ စိုးရိမ္စိတ္ေတြျဖစ္ၾကတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္သိပါတယ္။ အားလံုးသိတဲ့အတိုင္းပဲေလ။ ေက်ာက္စိမ္းဥပေဒေအာက္ကေနမွ ကြန္ဂရက္စ္ က က်ေနာ့္ကို ဒီရာထူးနဲ႔လုပ္ပိုင္ခြင့္ကိုအပ္ႏွင္းတာကိုးဗ်။ အေမရိကန္မွာေတာ့ ေက်ာက္စိမ္းဥပေဒဆိုတာ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈဥပေဒ ပဲမဟုတ္လား။ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္ဟာ ဒီဥေဒရဲ့ဖန္ရွင္တခုျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုၿပီး စိုးရိမ္ၾကတာပါ။ က်ေနာ္က ဒီဥပေဒအေၾကာင္းပဲေျပာ လိမ့္မယ္၊ ၂ ႏိုင္ငံဆက္ဆံေရးကိစၥေတြကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ေျပာမွာမဟုတ္ဘူး၊ ဒီတိုင္းျပည္မွာဘာျဖစ္ေနလဲ ေတြးေနမွာမဟုတ္ ဘူး၊ သူ႔ေနရာအတြက္ပဲသူေတြးမွာလို႔လည္း ထင္ၾကမွာေပါ့။ က်ေနာ္ထပ္ ေျပာပါ့မယ္ ဒီရာထူးလက္ခံရတဲ့အတြက္ က်ေနာ္စိတ္ အလြန္ခ်မ္းသာရပါတယ္။ အျပန္အလွန္ေျပာရဆိုရတာေတြအတြက္လည္း ေက်နပ္မိပါတယ္။ သူတို႔တေတြက်ေနာ့္ကို အဲသေလာက္ ဝမ္းေျမာက္ႀကိဳဆိုခဲ့တာကိုလည္း ေက်နပ္ရပါတယ္။ က်ေနာ့္ရာထူးအတြက္ေရာ က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာေရာ စိုးစဥ္းေတာင္မတုန္လႈပ္ မိပါဘူး။ ပြင့္လင္းရိုးစင္းတဲ့ထိေတြ႔မႈကိုဆက္လုပ္ေနၿပီး ေကာင္းမြန္တဲ့ဆက္ဆံေရးတရပ္ျဖစ္ထြန္းလာဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနပါတယ္။
ေမး။ ။ မေန႔က အေမရိကန္ႏိုင္ငံျခားေရး႒ာနက ဘာသာေရးလြတ္လပ္မႈနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ႏွစ္စဥ္အစီရင္ခံစာထြက္လာပါတယ္။ အဲဒီမွာ ဘာသာေရးအဖိႏွိပ္ဆံုး ၈ ႏိုင္ငံထဲမွာ ဗမာျပည္လည္းပါတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ခင္ဗ်ားခရီးစဥ္မွာ အျခားဘာသာေရးဆိုင္ရာအဖြဲ႔ အစည္းေတြနဲ႔ေရာ ေတြ႔ဆံုဖို႔အခြင့္အလမ္းရခဲ့ပါသလား။ ရခဲ့တယ္ဆိုရင္ေရာ သူတို႔ပူပန္ေၾကာင့္ၾကမႈက ဘာမ်ားပါလဲ။ သူတို႔မွာေရာ စိုးရိမ္ပူပန္ေနရတာေတြရွိပါသလား။ ဒီ ၈ ႏိုင္ငံစာရင္းထဲကေနေရာ ဗမာျပည္ဟာ လြတ္ႏိုင္ေျခဘယ္လိုရွိႏိုင္ပါမလဲ။
ေျဖ။ ။ ဘာသာေရးအဖြဲ႔အစည္းေတြက ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ က်ေနာ္ေတြ႔ဆံုခဲ့တာမရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီတိုင္းျပည္မွာရွိတဲ့ အေျခအေနေတြအေပၚ သူတို႔ဘယ္လိုရႈျမင္ၾကသလဲဆိုတာ က်ေနာ္မေျပာတတ္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံျခားေရး႒ာနက ဒီလိုကိစၥေတြမွာ လြတ္ လြတ္လပ္လပ္ ရႈျမင္သံုးသပ္ဖို႔ရာ သီးသန္႔က႑ရွိပါတယ္။ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ သူ႔ရႈျမင္ခ်က္ကိုက်ေနာ္ ဘာမွမွတ္ခ်က္ေပးလို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။
ေမး။ ။ က်ေနာ္ မရွင္းတာတခုရွိပါတယ္။ အေမရိကန္က အစိုးရဲ့ထိေတြ႔ဆက္ဆံရင္း စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈထားမယ္ဆိုတဲ့ ၂ လမ္းသြားမူအတိုင္း ဆက္သြားဦးမယ္လို႔ဆိုလိုတာလား။ ဒါဆိုရင္ ခင္ဗ်ားအခုေျပာခဲ့တဲ့၊ ေျပာေနတဲ့ လတ္တေလာတိုးတက္ျဖစ္ ထြန္းမႈေတြကေန အေမရိကန္ဘက္က သံအမတ္ႀကီးအဆင့္ဆက္ဆံေရး ျပန္ထားဖို႔ဆီေရာက္သြားေစမွာလား။ ေနာက္တခုက အစိုးရကေန လူမ်ိဳးစုေတြပါပါတဲ့ သံုးပြင့္ဆိုင္ေဆြးေႏြးပြဲေတြ အစပ်ိဳးလုပ္ပါ့မယ္ဆိုတဲ့ စကားဦးသန္းတာေရာ ရွိပါသလား။
ေျဖ။ ။ ဒုတိယေမးခြန္းအတြက္ကေတာ့ က်ေနာ္တို႔အဲဒီကိစၥ မေဆြးေႏြးခဲ့ဘူးလို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အဲဒီအတြက္ သူတို႔ ဘာရည္မွန္းထားသလဲ ဘာအလားအလာေတြရွိသလဲဆိုတာ က်ေနာ္မသိပါဘူး။ ဒီမွာ အဲဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေျပာတာဆိုတာေတြ ရွိေန တယ္ဆိုတာေတာ့ က်ေနာ္ၾကားပါတယ္။ က်ေနာ္ ဒီ မလာခင္က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးဖို႔ လႊတ္ေတာ္ကေန ေကာ္မရွင္တခုဖြဲ႔မယ္ဆို တာေတာ့ဖတ္ခဲ့ရပါတယ္။ အခုထိေတာ့ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြဘာမွမရွိပါဘူး။ ဒီ သံုးပြင့္ဆိုင္ေဆြးေႏြးပြဲနဲ႔စပ္လို႔ က်ေနာ့္ခရီးစဥ္အတြင္း ထူးထူးျခားျခားဘာတခုမွမၾကားခဲ့ပါဘူး။ ပထမေမးခြန္းအတြက္ေတာ့..။ ဟုတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေပၚလစီအေျပာင္းအလဲမရွိပါဘူး။ က်ေနာ့္ခရီးစဥ္ကလည္း ေပၚလစီဆိုင္ရာနဲ႔အႀကံဳးဝင္ပါတယ္။ ပိတ္ဆို႔မႈေတြ သူ႔အတိုင္းရွိေနတာကိုက က်ေနာ္တို႔ေပၚလစီေရးရဲ့ အႏွစ္ သာရျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ့္လက္ေတြ႔မွာ ဒီခရီးစဥ္ဟာ အေျခခံလုပ္ဟန္ေတြထဲကေနပဲ ပိုၿပီးက်ယ္ျပန္႔တဲ့ျပႆနာေတြ ကိုေဆြးေႏြးဖို႔ လြန္ထြက္သြားေတာ့မလိုလိုပါ။ သီးျခားအေနနဲ႔ေျပာရရင္ ၂ ဘက္ဆက္ဆံေရးဂြင္ကို ဘယ္အခ်ိန္မွာေျပာင္းၾကမလဲ၊ အဲသလိုေျပာင္းလဲေရးအတြက္ ဘာေတြလိုအပ္မလဲ၊ ဆက္ဆံေရးကိစၥကို ဘယ္လိုထားမလဲဆိုတာေတြကို ေျပာၾကဆိုၾကတာျဖစ္ ပါတယ္။ ပကတိတရားမွာ ဘာေတြျဖစ္ေနသလဲ၊ ျဖစ္ေနတာေတြကို ဘယ္လိုခံယူၾကသလဲဆိုတာလည္း ပါပါတယ္။ တိုင္းျပည္ တျပည္ျပည္ကို အေဝးကေနလွမ္းၾကည့္ရံုနဲ႔ ခင္ဗ်ားဘယ္လိုလုပ္ၿပီးသိႏိုင္မွာလဲဗ်ာ။ သိခ်င္ရင္ ခင္ဗ်ား လာၾကည့္ရမယ္။ လူေတြနဲ႔ တိုက္ရိုက္ ခင္ဗ်ားစကားေျပာၾကည့္ရမယ္။ မတူကြဲျပားတဲ့အျမင္ေတြ ခင္ဗ်ားရလာမယ္။ သူတို႔ေျပာတာ ေတြနားေထာင္ရမယ္။ က်ေနာ္ ဒီကိုလာရတဲ့ အဓိကအခ်က္က လူေတြေျပာတာကို နားေထာင္ၾကည္႔ဖို႔လည္းျဖစ္သလို က်ေနာ္တို႔ဘာေတြ ေမွ်ာ္လင့္ထား သလဲဆိုတာ လူေတြကိုအတိအလင္းေျပာျပဖို႔လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွ ဒီကလူေတြက က်ေနာ္တို႔ ေပၚလစီေတြကို အထင္မလြဲ ၾကမွာမဟုတ္လား။ ေသခ်ာေပါက္ က်ေနာ္ေျပာႏိုင္တာကေတာ့ဗ်ာ ထိေတြ႔ဆက္ဆံျခင္းဆိုတာရဲ့အဓိပၸါယ္ကို၊ က်ေနာ္တို႔ ရည္ရြယ္ ခ်က္ေတြကို၊ ဘယ္ေလာက္ အကြာအေဝးလည္းဆိုတာေတြကို လူေတြသိတ္မရွင္းၾကဘူး ဆိုတာပါပဲ။ ဒီမွာလည္း ဒီအတိုင္းျဖစ္ေန ၾကမွာပါ။ ထပ္ေျပာပါ့မယ္။ ဒီတိုင္းျပည္မွာလည္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိသူ သိတ္မရွိလွဘူးထင္ပါတယ္။ ရွိတယ္ဆိုလည္း က်ေနာ္ မေတြ႔ခဲ့ရလို႔ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ က်ေနာ္ တကယ့္ကိုအားႀကိဳးမန္တက္လုပ္ေနတယ္ဆိုတာေတာ့ ယံုထားပါ။ ဘာေတြျဖစ္ေန သလဲဆိုတာသိဖို႔၊ သူတို႔အျမင္ေတြ ဘယ္လိုရွိသလဲဆိုတာသိဖို႔ တေန႔တေန႔ က်ေနာ္ေတြ႔ႏိုင္သမွ်လူေတြနဲ႔ေတြ႔ပါတယ္။ မိုးလင္းမိုးခ်ဳပ္ နားရတယ္လို႔ သိတ္မရွိလွပါဘူး။ က်ေနာ္ ေျပာခဲ့သလိုေပါ့ဗ်၊ လူေတြဟာ အေျပာင္းအလဲျဖစ္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတယ္ဆိုတာ က်ေနာ့္ အာရံုထဲကကိုသိေနပါတယ္။ လူေတြဟာ ျဖစ္လာမယ့္ တခုခုအတြက္ စိတ္ေစာၿပီးေမွ်ာ္လင့္ေနၾကပါတယ္။ သူတို႔ေမးေနၾကတာက အေျပာင္းအလဲ ဘယ္ေလာက္လွမ္းေသးလဲ၊ အခိုင္အမာေျခလွမ္းေတြ ဘယ္ပံုေရွ႔ထြက္တက္လွမ္းလာမွာလဲ ဆိုတာပါပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီေမးခြန္းေတြအတြက္ ခပ္ရွည္ရွည္အေျဖကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ေပၚလစီ အေျပာင္းအလဲမရွိခဲ့ပါဘူး။
ေမး။ ။ (သဲသဲကြဲကြဲမဟုတ္ေသာ္လည္း) ရန္ကုန္နဲ႔သံအမတ္ႀကီးအဆင့္ဆက္ဆံမႈ ျပန္ထား/မထားကိစၥျဖစ္ပါတယ္။
ေျဖ။ ။ ေၾသာ္..အင္း..ဒီကိစၥ။ ဒါက အေျခအေနေပၚတည္ၿပီး ျဖစ္လာမယ့္ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ က်ေနာ္တို႔က ဘာဆံုး ျဖတ္ခ်က္မွမခ်ခဲ့ပါဘူး။ ထပ္ေျပာပါ့မယ္။ အေရးႀကီးအခ်ိန္အေျခအေနေတြေပၚ က်ေနာ္တို႔လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာေတြမွာ ဘာအေျပာင္းအလဲမွ မရွိပါဘူး။
ေမး။ ။ (စကားျပန္မွတဆင့္ေမး) မေန႔တုန္းက ခင္ဗ်ား လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္နဲ႔ေတြ႔ခဲ့တယ္ေနာ္။ ေကာ္မရွင္ကို အရင္ အစိုးရေဟာင္းကလူေတြနဲ႔ဖြဲ႔ထားလို႔ မတရားမႈေတြကိုစံုစမ္းေဖာ္ထုတ္ရာမွာ အမွန္အကန္လုပ္လိမ့္မယ္လို႔ ခင္ဗ်ားထင္ပါသလား။ ဘယ္လိုထင္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ေတြ႔ခဲ့ရတာကေတာ့ တကယ့္ကိုအေတြ႔ေကာင္းပါပဲ။ သူတို႔ ရႈျမင္ခ်က္ေတြ၊ သူတို႔စိတ္ကူးအေတြးေတြ က်ေနာ္တို႔ ကိုေျပာျပပါတယ္။ ဒါေပမယ္လို႔ သူတို႔ဘာသာသူတို႔ေတြးေနတာေတြက တကယ့္ကို ေတြးေတာတတ္စ အဆင့္မွာရွိေနပါတယ္။ သူတို႔ေတြအေပၚ က်ေနာ္တစံုတရာ စာနားလည္မႈရွိပါတယ္။ သူတို႔ဟာ အေတြးေတြထဲမွာေတြးရင္း မတ္တပ္ထၾကည့္ဖို႔ ထေျပးၾကည့္ ဖို႔ႀကိဳးစားေနၾကပါတယ္။ သူတို႔ဘာေတြလုပ္မွာလဲ။ သူတို႔ဘာေတြမွာ လုပ္ႏိုင္စြမ္းမရွိဘူးလဲဆိုတာေတာ့ ႀကိဳေျပာဖို႔ဘာမွမရွိပါဘူး။ က်ေနာ့္စိတ္ထဲ လင္းကနဲျဖစ္သြားတာေတာ့ ရွိပါတယ္။ သူတို႔ေတြဟာ သူတို႔ဘာသာပဲ ရုန္းေနၾကရတာပါ။ က်ေနာ္ေတာ့ အဲသလို ထင္မိတာပါပဲ။ သူတို႔ေျပာတာမွာ သူတို႔ဟာေနျပည္ေတာ္နဲ႔တြဲၿပီး အလုပ္အတူလုပ္မယ္၊ ေနျပည္ေတာ္ကို သတင္းပို႔မယ္၊ ေနျပည္ေတာ္ကိုအစီရင္ခံမယ္ ဆိုတာေတြပါတယ္ဗ်။ က်ေနာ္ အဲသလိုပဲလည္း ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ အခ်က္ျပမႈတခုလို႔ေတာ့ ထင္ပါတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ဖြဲ႔စည္းမယ္ဆိုတဲ့ဟာက အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့အစပ်ိဳးေျခလွမ္းတခု ျဖစ္တယ္ဆိုတာကိုေတာ့ က်ေနာ့္ေၾကညာခ်က္မွာထည့္ေရးသလို ေဆြးေႏြးဘက္ေတြကိုလည္း အေသအခ်ာ့ကိုေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္တျခားအရာေတြလိုေပါ့ေလ..ဖြဲ႔စည္းတာေတာ့ဟုတ္ပါၿပီ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ဘယ္ေလာက္ေပးမလဲ၊ ဘယ္လို အေကာင္အထည္ေဖာ္ မွာလဲဆိုတာကို တရားဝင္ဥပေဒအျဖစ္ ျပ႒ာန္းေပးရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အျပန္အလွန္ေျပာဆိုခြင့္ရခဲ့တာကေတာ့ တကယ့္ကိုေကာင္းတဲ့ မဟာအခြင့္အေရးတခုေပါ့ဗ်ာ။ သူတို႔ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနမွာဆိုတာလည္း အေသအခ်ာပါပဲ။ ဒီလိုကိစၥေတြမွာ သူတို႔အေတြ႔အႀကံဳ မရွိ လို႔ အကူအညီလိုရင္ က်ေနာ္တို႔ကေပးမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမ်ိဳးေတြမွာ အေတြ႔အႀကံဳရွိတဲ့ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ လူပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ တြဲလုပ္တာဟာ အက်ိဳးရွိတယ္ဆိုတာသိဖို႔လိုပါတယ္။ တိုင္တန္းထားတဲ့၊ စြပ္စြဲထားတဲ့အမႈေတြကို ဒီေကာ္မရွင္ကတကယ္ေရာ စံုစမ္းေဖာ္ထုတ္မွာလားဆိုတဲ့ သံသယေတြလည္းရွိေနပါတယ္။ အဲဒါလည္းေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ရႈေထာင့္ကေနၿပီးေတာ့ လူမ်ိဳးစုေဒသေတြမွာယံုၾကည္စိတ္ခ်မႈရယူဖို႔အတြက္၊ ဒါမွမဟုတ္ မတရားမႈေတြစံုစမ္းေရးလုပ္ဖို႔ အကူ အညီလိုရင္ေျပာပါ က်ေနာ္တို႔အကူအညီေပးဖို႔ လမ္းဖြင့္ထားတယ္လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး၊ လူ႔အခြင့္ အေရးနဲ႔ ဒီမိုကေရစီေရးေတြထူေထာင္ရာမွာလိုမယ့္၊ အျပဳသေဘာေဆာင္ၿပီး ယံုၾကည္အားကိုးလို႔ရမယ့္ အင္စတီက်ဴးရွင္းတ ခုျဖစ္ေအာင္လုပ္ရာမွာ က်ေနာ္တို႔အကူအပံ့လိုတာတိုင္းေပးဖို႔ က်ေနာ္တို႔ ႏွလံုးသားတံခါးကိုဖြင့္ထားၿပီး လက္ေတြကိုလည္း ကမ္း ထားပါတယ္ဆိုတာ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
ေမး။ ။ ခင္ဗ်ား အေမရိကန္ျပန္ေရာက္ရင္ ကြန္ဂရက္စ္ကို အစီရင္ခံရမွာမဟုတ္လား။ အဲဒီအခါ ကြန္ဂရက္စ္ထဲက တေယာက္ေယာက္က ခင္ဗ်ားလုပ္ခဲ့လို႔ ထူးထူးျခားျခားရလာဒ္ကဘာထြက္လဲဆိုၿပီး ထေမးၿပီဆိုပါေတာ့။ ခင္ဗ်ား ဘာျပန္ေျဖမလဲ။
ေျဖ။ ။ ထူးထူးျခားျခား ရလာဒ္ ဟုတ္လား။ လူေတြနဲ႔၊ ဒီမွာရွိေနတဲ့လူေတြၾကားမွာျမင္သလို မေမ့ႏိုင္စရာထူးျခားတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ဆိုတဲ့ အသိေလးတခုရွိတယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။ တခုခုျဖစ္ေနတာေတာ့ ရွိေနၿပီဆိုတဲ့အသိပါ။ ထူးျခားတာတခုခုေတာ့ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ တခုခုကေတာ့ အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေနပါၿပီ။ အဲဒီအေျပာင္းအလဲဟာ အခုေတာ့ ပါမႊားေလးပိစိေကြးေလးပဲ ျဖစ္ရင္ျဖစ္ေန ဦးမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ ထပ္ေျပာပါ့မယ္။ အဲဒီေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဆိုတဲ့အသိကေလးဟာ အလြန္႔အလြန္ကို အေရးပါတယ္။ အေရးႀကီး ပါတယ္။ က်ေနာ္ေျပာသလိုေပါ့ေလ၊ ဒီေနရာမွာ ရပ္တန္႔ကုန္တာေတြ ျပန္စရတာေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြကို ရုတ္ခ်ည္းတိုးမိတိုက္မိ ကုန္တာေတြ အေျမာက္အမ်ားရွိေနတယ္ဆိုတာကို ဒီတိုင္းျပည္အေရးလုပ္ေနသူေတြ အားလံုးသိတယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။ ခုခ်ိန္ထိ ဆက္ျဖစ္ေနတာေတြဟာ ေနာင္ေတာ့တခါျပန္ ရပ္လိုရပ္၊ ျပန္ေျပာင္းလိုေျပာင္းနဲ႔ေတြပါပဲ။ က်ေနာ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို တိုက္တြန္းခ်င္တာကေတာ့ တပါးသူေတြရဲ႔သံသယေတြမွားေၾကာင္း သက္ေသထူျပၾကဖို႔ပါပဲ။ က်ေနာ့္ကို ခုေလာက္ လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးႀကိဳဆိုတာ၊ ေနာက္တခါ ေနျပည္ေတာ္က ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာျဖစ္ ဆိုျဖစ္တာေတြကိုက က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ အားတက္စရာျဖစ္ပါတယ္။ ထပ္ေျပာပါ့မယ္ သူတို႔ဘက္ကေတာ့ လုပ္ပါ့မယ္စိတ္ခ်ပါဆိုတဲ့ ကတိကဝတ္ေတာ့ မရခဲ့ဘူးေပါ့။ လက္ေတြ႔ျပလို႔ရတဲ့ အေကာင္အထည္ရွိတဲ့ ရလာဒ္ဘာတခုမွမရခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ ေလးစားသမႈနဲ႔ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္း ေျပာဆိုႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အခ်ိန္ကာလတခုအတြင္းမွာ တစံုတရာကိုေမွ်ာ္လင့္ရံုသက္သက္မဟုတ္ပဲ တကယ္စစ္မွန္တဲ့ အေျပာင္းအလဲတခုလုပ္ေနတာလို႔ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ႏိုင္ငံတကာအဝန္းအဝိုင္းက ေတြ႔ျမင္လိုတယ္ဆိုတာကို ေျပာျပႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ခိုင္မာတဲ့လက္ေတြ႔က်တဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြလုပ္ဖို႔ တိုက္တြန္းႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒါကို ကြန္ဂရက္ထဲက က်ေနာ့္မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ အကြယ္ အဝွက္မရွိ ေျပာမွာျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔လည္း အျခားသူေတြျမင္သလိုျမင္မွာပါပဲ။ အေမရိကားကလူတိုင္းဟာ အေကာင္းဆံုးကိုလိုခ်င္ ပါတယ္။ အေမရိကန္ကလူေတြမွာ ဒီတိုင္းျပည္အေပၚ မေကာင္းစိတ္မေမြးဘူးဆိုတာ ဒီလူေတြကိုက်ေနာ္ ရွင္းျပႏိုင္ခဲ့တယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ဒီတိုင္းျပည္ သူ႔ဘာသူႀကီးပြားတိုးတက္လာဖို႔ အေကာင္းဆံုးဆိုတာေတြနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ကူညီေပးခ်င္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရး၊ ဖြံ႔ၿဖိဳးတက္ေရး၊ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးဆိုတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္၄ ခုဟာ အေမရိကန္အစိုးရရဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ေတြပါပဲ။ အေမရိကန္နဲ႔အျခားသူေတြ မွ်ေဝခံစားရမယ့္အရာေတြပါပဲ။ အစိုးရဘက္က ဒါေတြကို တာဝန္သိသိ အေကာင္ ထည္ေဖာ္ လုပ္ေဆာင္လာမယ္ဆိုရင္ အေမရိကန္နဲ႔လုပ္ေဘာ္ကိုင္ဘက္ ဒိုးတူေဘာင္ဖက္ျဖစ္မွာပါပဲ။ ဒီ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ကို ေရွးရႉဦးတည္သြားေရးမွာ ဒီအစိုးရဘာေတြဆံုးျဖတ္ လုပ္ကိုင္မွာလဲဆိုတာကိုေတာ့ အနီးကပ္မ်က္ေျခမျပတ္ ၾကည့္ေနၾကမွာျဖစ္ပါ တယ္။
ေမး။ ။ ဒါ ခင္ဗ်ားရဲ႔ ပထမဆံုးခရီးစဥ္လို႔ေျပာခဲ့တယ္ေနာ္။ ဒါဆို ဘယ္အခ်ိန္ ခင္ဗ်ားျပန္လာဦးမွာလဲ။ ေနာက္တခုက ဒီမွာ တရုပ္ျပည္ရဲ႔ၾသ ဇာလႊမ္းမိုးလာမႈအေပၚ ခင္ဗ်ားအျမင္လည္းသိခ်င္ပါတယ္။
ေျဖ။ ။ အစိုးရေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ေတြ႔ၿပီး ေျပာၾကဆိုၾကတာမွာ အခု ခင္ဗ်ားေမးတဲ့ ေခါင္းစဥ္မပါဘူးဗ်။ တကယ္ေျပာတာပါ။ ဒီမွာေနတုန္း ဗမာျပည္သားတခ်ိဳ႔တေလနဲ႔ ေျပာျဖစ္ၾကေတာ့ တရုပ္ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈ၊ တရုပ္ျပည္ရဲ့တည္ရွိမႈကို သိသိသာသာသိျမင္ရ တယ္ဗ်။ သိသာတယ္ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ဗ်ာ က်ေနာ္ ဒီအေၾကာင္းအရာကို ဘာမွအမ်ားႀကီးမေဆြးေႏြးခဲ့ပါဘူး။ ဒီကျပည္ သူေတြ ဒီကေခါင္းေဆာင္ေတြကပဲ သူတို႔အိမ္နီးခ်င္းအေပၚသူတို႔ဘယ္လို ဆက္ဆံမလဲဆိုတာကို ဆံုးျဖတ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေျပာရ ရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားမွာ အိမ္နီးပါးခ်င္းရွိရင္ စိန္ေခၚမႈေတြလည္းရွိတာပါပဲ။ အဲသလိုပဲ အခြင့္အလမ္းေတြလည္း ရွိတာပါပဲ။ က်ေနာ့္မွာ တရုပ္ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘာဆိုဘာမွ ေျပာလိမ့္မယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။
ကဲ..အားလံုးပဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ား။ က်ေနာ္လည္း ေလယဥ္ေပၚတက္ရေတာ့မယ္။ အခုလိုေတြ႔ရတာကိုလည္း တန္ဖိုးထားပါတယ္။ ေနာက္တႀကိမ္လာေတာ့လည္း ေတြ႔ၾကေသးတာေပါ့ေလ။
Press Conference in Rangoon,Burma
Remarks
Derek Mitchell
Special Representative and Policy Coordinator for Burma
Rangoon, Burma
September 14, 2011
0 comments:
Post a Comment