"ဗကပ ေျမေပၚတက္ေရး"
ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း(2014)
ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း(2014)
တေန႔က ဘီဘီစီက ကြ်န္ေတာ့္ကိုဗ်ဴးေတာ့ ဗကပအေနနဲ႔ ျပည္တြင္းကိုဝင္လို႔ရေအာင္လုပ္တာ ရွိသလား ဆိုတဲ့အဓိပၸါယ္မ်ိဳး ေမးတာနဲ႔ႀကံဳရပါတယ္။
အဲဒီတုန္းက အခ်ိန္သိပ္မရမွန္းသိလို႔ အေျခခံက်တဲ့အခ်က္တခ်ိဳ႕ကို
မေျပာခဲ့ပါဘူး။ အခုေျပာခ်င္ပါတယ္။
နံပါတ္တစ္ အေျခခံအက်ဆံုးအခ်က္က တိုင္းျပည္တျပည္မွာ ဒီမိုကေရစီ ရွိမရွိI ထြန္းကားမထြန္းကား ဆိုတာဟာ အုပ္စိုးသူအေပၚမူတည္တာလား၊ သူ႔ကိုဆန္႔က်င္ေနတဲ့အင္အားစုေတြအေပၚ မူတည္တာလားဆိုတဲ့အခ်က္ပါ။
နိုင္ငံတခုမွာ ဘယ္သူေတြ၊ ဘယ္အလႊာ၊ ဘယ္လူတန္းစား၊ ဘယ္ပါတီေတြကို ဒီမိုကေရစီေပးမယ္။ ဘယ္ေလာက္ေပးမယ္ဆိုတာကို အုပ္စိုးသူေတြကသာ သတ္မွတ္ႏိုင္ပါတယ္။ သတ္မွတ္ပါတယ္။ သာမန္လူေတြက ငါ့မွာ ဘယ္လိုဒီမိုကေရစီမ်ိဳးရွိတယ္လို႔ သတ္မွတ္လို႔မရပါဘူး။ ကိုယ္ဟာ ဘယ္လို၊ ဘယ္ေလာက္ ဒီမိုကေရစီခံစားခြင့္ရွိတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအတိုင္း ရမရကို အုပ္စိုးသူ အစိုးရက ျပ႒ာန္းပါတယ္။
တခ်ိန္တုန္းကဆိုရင္ ဒီခ်ဳပ္ဆိုတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းတခုထဲကလူခ်င္းကိုပဲ ဒီမိုကေရစီခံစားခြင့္ကို ခြဲျခားေပးထားတာ မွတ္မိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ေဒၚစုတို႔ ဦးတင္ဦးတို႔ကို ေထာင္ထဲမွာထားၿပီး တျခားလူေတြကိုေတာ့ တစံုတရာလုပ္ကိုင္ ခြင့္ျပဳထားခဲ့ပါတယ္။
ဒါဟာ ဗမာျပည္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးတဲ့ေနာက္ ႏိုင္ငံေရးေလာကမွာ အစိုးရအဆက္ဆက္က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ က်င့္ထံုးျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ ဖဆပလေတြကိုေတာ့ ျပဴေစာထီးေတြကတဆင့္ လူသတ္ဖို႔အထိခြင့္ျပဳထားၿပီး အတိုက္အခံေတြကိုေတာ့ ေထာင္ထဲထည့္ တကြ်န္းပို႔တာေတြ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ေတာထဲေရာက္ကုန္တာဟာလည္း ဖဆပလဆိုရွယ္လစ္ေတြက ပါတီကို ဘူဒိုဇာနဲ႔ေကာ္ထိုးသလို တႏိုင္ငံလံုး ေတာင္သူလယ္သမားသမဂၢမက်န္ ဖမ္းဆီးအျမစ္ျဖဳတ္ဖို႔ လုပ္လို႔ျဖစ္တယ္ဆိုတာ အခုေတာ့ ျငင္းဝံ့တဲ့လူ သိပ္မရွိေတာ့ပါဘူး။
ဒီေန႔အခါမွာ ဗိုလ္သိန္းစိန္ စစ္အစိုးရနဲ႔ သူတို႔ခရိုနီေတြက လယ္ေျမေတြကို ထင္သလိုသိမ္းခြင့္ရထားၿပီး ဒီလိုလုပ္ရပ္ကိုဆန္႔က်င္သူေတြ ေထာင္ေရာက္တန္းေရာက္ ျဖစ္ေနရတာဟာလည္း ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ဘက္လိုက္မႈရွိေၾကာင္း အတိအလင္းေဖာ္ျပေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္သိန္းစိန္ရဲ႕ အရပ္ဝတ္အစိုးရဟာ လယ္သမားေတြကို ေသနတ္နဲ႔ပစ္ဖို႔ ရဲေတြရတဲ့ဒီမိုကေရစီမ်ိဳး လယ္သမားေတြကို မေပးႏိုင္ဘူးမဟုတ္လား။
ဒီေန႔ ဗကပ တရားဝင္ ျပန္ရပ္တည္ႏိုင္ေရးကိစၥအတြက္ ဗကပဟာ ဘယ္သူနဲ႔မဆို စကားေျပာႏိုင္ေၾကာင္း ေၾကညာထားခဲ့တာ ၾကာလွပါၿပီ။ စစ္အာဏာရွင္ေတြက မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္၊ မမႈခ်င္ဟန္ျပဳေနတာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုက်မွ ဒီျပႆနာအတြက္ ဗကပကို တရားခံလုပ္လို႔ကေတာ့ သမိုင္းကို နားမလည္ရာ၊ စစ္အစိုးရေျပာသမွ် လက္ခံေလာက္ေအာင္ ရိုးညံ့တဲ့လူ ျဖစ္သြားမွာပါ။ ဒီကိစၥမွာ ေဘာလံုးဟာ စစ္အစိုးရရဲ႕ ကြင္းဘက္မွာလို႔ အတိအလင္း ေျပာႏိုင္ပါတယ္။
အဲဒီအင္တာဗ်ဴးမွာ ပိုအံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့အေျပာကေတာ့ ဗကပဟာ အစိုးရနဲ႔စကားေျပာႏိုင္ဖို႔အတြက္ တျခားအဖြဲ႔ေတြလိုပဲ ၿမိဳ႕ေပၚကို အရင္တက္လာသင့္တယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ေဒါသနဲ႔သာတုန္႔ျပန္ရရင္ "အဲဒီလို ၿမိဳ႕ေပၚကိုတက္သြားလို႔ သူ႔အဘေတြက မဖမ္းဘူးလို႔ အာမခံႏိုင္သလား"လို႔ ေျပာမိမွာပဲ။
ဗကပၿမိဳ႕ေပၚ ေရာက္ဖို႔ဆိုရင္ ဦးစြာအားျဖင့္ ပုဒ္မ၁၇(၁)ကို ဖ်က္သိမ္းရပါမယ္။ ေနာက္ၿပီး ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒနဲ႔ စစ္အစိုးရရဲ႕ ပါတီမ်ားမွတ္ပံုတင္ခြင့္ဥပေဒ ဆိုတာေတြေအာက္မွာ ဗကပ ၿမိဳ႕ေပၚတက္လို႔ကေတာ့ 'ဟ'ထားတဲ့ က်ားခံတြင္းထဲ ခုန္ဆင္းသလိုသာ ျဖစ္မွာပါ။
ဗကပကို ေခ်မႈန္းဖို႔ အေသအလဲႀကိဳးစားခဲ့တဲ့ ဖဆပလI ပထစI မဆလအစိုးရေတြ ေၾကပ်က္သြားၿပီး ၇၅ ႏွစ္ တည္တံ့ေနတဲ့ပါတီဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသတ္ေသတဲ့အလုပ္ မလုပ္ပါဘူး။
ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း
ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ
နံပါတ္တစ္ အေျခခံအက်ဆံုးအခ်က္က တိုင္းျပည္တျပည္မွာ ဒီမိုကေရစီ ရွိမရွိI ထြန္းကားမထြန္းကား ဆိုတာဟာ အုပ္စိုးသူအေပၚမူတည္တာလား၊ သူ႔ကိုဆန္႔က်င္ေနတဲ့အင္အားစုေတြအေပၚ မူတည္တာလားဆိုတဲ့အခ်က္ပါ။
နိုင္ငံတခုမွာ ဘယ္သူေတြ၊ ဘယ္အလႊာ၊ ဘယ္လူတန္းစား၊ ဘယ္ပါတီေတြကို ဒီမိုကေရစီေပးမယ္။ ဘယ္ေလာက္ေပးမယ္ဆိုတာကို အုပ္စိုးသူေတြကသာ သတ္မွတ္ႏိုင္ပါတယ္။ သတ္မွတ္ပါတယ္။ သာမန္လူေတြက ငါ့မွာ ဘယ္လိုဒီမိုကေရစီမ်ိဳးရွိတယ္လို႔ သတ္မွတ္လို႔မရပါဘူး။ ကိုယ္ဟာ ဘယ္လို၊ ဘယ္ေလာက္ ဒီမိုကေရစီခံစားခြင့္ရွိတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအတိုင္း ရမရကို အုပ္စိုးသူ အစိုးရက ျပ႒ာန္းပါတယ္။
တခ်ိန္တုန္းကဆိုရင္ ဒီခ်ဳပ္ဆိုတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းတခုထဲကလူခ်င္းကိုပဲ ဒီမိုကေရစီခံစားခြင့္ကို ခြဲျခားေပးထားတာ မွတ္မိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ေဒၚစုတို႔ ဦးတင္ဦးတို႔ကို ေထာင္ထဲမွာထားၿပီး တျခားလူေတြကိုေတာ့ တစံုတရာလုပ္ကိုင္ ခြင့္ျပဳထားခဲ့ပါတယ္။
ဒါဟာ ဗမာျပည္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးတဲ့ေနာက္ ႏိုင္ငံေရးေလာကမွာ အစိုးရအဆက္ဆက္က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ က်င့္ထံုးျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ ဖဆပလေတြကိုေတာ့ ျပဴေစာထီးေတြကတဆင့္ လူသတ္ဖို႔အထိခြင့္ျပဳထားၿပီး အတိုက္အခံေတြကိုေတာ့ ေထာင္ထဲထည့္ တကြ်န္းပို႔တာေတြ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ေတာထဲေရာက္ကုန္တာဟာလည္း ဖဆပလဆိုရွယ္လစ္ေတြက ပါတီကို ဘူဒိုဇာနဲ႔ေကာ္ထိုးသလို တႏိုင္ငံလံုး ေတာင္သူလယ္သမားသမဂၢမက်န္ ဖမ္းဆီးအျမစ္ျဖဳတ္ဖို႔ လုပ္လို႔ျဖစ္တယ္ဆိုတာ အခုေတာ့ ျငင္းဝံ့တဲ့လူ သိပ္မရွိေတာ့ပါဘူး။
ဒီေန႔အခါမွာ ဗိုလ္သိန္းစိန္ စစ္အစိုးရနဲ႔ သူတို႔ခရိုနီေတြက လယ္ေျမေတြကို ထင္သလိုသိမ္းခြင့္ရထားၿပီး ဒီလိုလုပ္ရပ္ကိုဆန္႔က်င္သူေတြ ေထာင္ေရာက္တန္းေရာက္ ျဖစ္ေနရတာဟာလည္း ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ဘက္လိုက္မႈရွိေၾကာင္း အတိအလင္းေဖာ္ျပေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္သိန္းစိန္ရဲ႕ အရပ္ဝတ္အစိုးရဟာ လယ္သမားေတြကို ေသနတ္နဲ႔ပစ္ဖို႔ ရဲေတြရတဲ့ဒီမိုကေရစီမ်ိဳး လယ္သမားေတြကို မေပးႏိုင္ဘူးမဟုတ္လား။
ဒီေန႔ ဗကပ တရားဝင္ ျပန္ရပ္တည္ႏိုင္ေရးကိစၥအတြက္ ဗကပဟာ ဘယ္သူနဲ႔မဆို စကားေျပာႏိုင္ေၾကာင္း ေၾကညာထားခဲ့တာ ၾကာလွပါၿပီ။ စစ္အာဏာရွင္ေတြက မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္၊ မမႈခ်င္ဟန္ျပဳေနတာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုက်မွ ဒီျပႆနာအတြက္ ဗကပကို တရားခံလုပ္လို႔ကေတာ့ သမိုင္းကို နားမလည္ရာ၊ စစ္အစိုးရေျပာသမွ် လက္ခံေလာက္ေအာင္ ရိုးညံ့တဲ့လူ ျဖစ္သြားမွာပါ။ ဒီကိစၥမွာ ေဘာလံုးဟာ စစ္အစိုးရရဲ႕ ကြင္းဘက္မွာလို႔ အတိအလင္း ေျပာႏိုင္ပါတယ္။
အဲဒီအင္တာဗ်ဴးမွာ ပိုအံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့အေျပာကေတာ့ ဗကပဟာ အစိုးရနဲ႔စကားေျပာႏိုင္ဖို႔အတြက္ တျခားအဖြဲ႔ေတြလိုပဲ ၿမိဳ႕ေပၚကို အရင္တက္လာသင့္တယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ေဒါသနဲ႔သာတုန္႔ျပန္ရရင္ "အဲဒီလို ၿမိဳ႕ေပၚကိုတက္သြားလို႔ သူ႔အဘေတြက မဖမ္းဘူးလို႔ အာမခံႏိုင္သလား"လို႔ ေျပာမိမွာပဲ။
ဗကပၿမိဳ႕ေပၚ ေရာက္ဖို႔ဆိုရင္ ဦးစြာအားျဖင့္ ပုဒ္မ၁၇(၁)ကို ဖ်က္သိမ္းရပါမယ္။ ေနာက္ၿပီး ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒနဲ႔ စစ္အစိုးရရဲ႕ ပါတီမ်ားမွတ္ပံုတင္ခြင့္ဥပေဒ ဆိုတာေတြေအာက္မွာ ဗကပ ၿမိဳ႕ေပၚတက္လို႔ကေတာ့ 'ဟ'ထားတဲ့ က်ားခံတြင္းထဲ ခုန္ဆင္းသလိုသာ ျဖစ္မွာပါ။
ဗကပကို ေခ်မႈန္းဖို႔ အေသအလဲႀကိဳးစားခဲ့တဲ့ ဖဆပလI ပထစI မဆလအစိုးရေတြ ေၾကပ်က္သြားၿပီး ၇၅ ႏွစ္ တည္တံ့ေနတဲ့ပါတီဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသတ္ေသတဲ့အလုပ္ မလုပ္ပါဘူး။
ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း
ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ
0 comments:
Post a Comment