(က်ေနာ္ သမၼတျဖစ္ေစ့ခ်င္တာ) မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ

(က်ေနာ္ သမၼတျဖစ္ေစ့ခ်င္တာ)

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို သမၼတျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ခုက ဘယ္ကိုမွဘာတာဝန္ခံမႈမွ ရွိဖို႔မလိုသလို ဘယ္သူကမွလည္းတာဝန္ယူေပးဖို႔ မလိုတဲ့ရာထူးနဲ႔ဆိုေတာ့ ေရွ႔ေနာက္မညီတဲ့စကားေတြ ပုဂံေရာက္တေပါက္ ပဂိုးေရာက္တမ်ိဳးေျပာေတြ၊ ရာထူးမရခင္ကနဲ႔ ေျပာင္းျပန္ေျပာ ေျပာင္းျပန္လုပ္တာေတြလုပ္ဖို႔ အခြင့္သာေနတာျဖစ္ပါတယ္။ သူေျပာတာက သူ႔စကားပဲျဖစ္ၿပီး အစိုးရကို တာဝန္ခံရတာမဟုတ္သလို အစိုးရကလည္း တာဝန္ယူေပးစရာမလိုပါဘူး။ သူ ဘာေျပာမယ္ ဘာလုပ္မယ္ဆိုတာကို အစိုးရအဖြဲ႔ အစည္းအေဝးေတြမွာ သေဘာတူညီခ်က္ေတြ ဘာေတြယူဖို႔မေျပာနဲ႔ ေဆြးေတာင္ေဆြးေႏြးေန ေနစရာမလိုပါဘူး။

တခါ အစိုးရတာဝန္ယူထားရင္ ပါတီလုပ္ငန္းေတြ မလုပ္ရဘူးလို႔ဆိုထားေတာ့ သူေျပာတာဟာ ပါတီသေဘာ ပါတီရဲ႔ေပၚလစီသေဘာလို႔ ေျပာျပန္ရင္လည္း တရားက မဝင္ျပန္ပါဘူး။ ေနာက္တခ်က္က ဒီရာထူးယူထားၿပီး အစိုးအလုပ္ လုပ္သလိုလိုနဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေရးၾသဇာလည္း ထူေထာင္လို႔ရ၊ ပါတီစည္းရံုးေရးလည္းဆင္းလို႔ရေနေတာ့ ႀကံ့ဖြံ႔ထက္ေရာ အျခား ဘယ္ပါတီထက္မဆိုေရာ တပမ္းသာေနတာျဖစ္ပါတယ္။ လူေတြစိတ္ထဲမွာ သူတို႔ေဒၚစုကိုေျပာလို႔ တခုခုျဖစ္သြားတယ္ဆို ဒါ ေဒၚစုလုပ္ေပးတာ ေဒၚစုလုပ္ေပးလို႔ရတာဆိုတဲ့အထိ ထင္သြားတတ္ ၾကပါတယ္။ ၾကားထဲက အစိုးရေရာ၊ ႏိုင္ငံရဲ႔ယႏၱယားအဆင့္ဆင့္ေရာ၊ သက္ဆိုင္ရာတာဝန္ရွိသူေတြပါ ေပ်ာက္သြားတဲ့သေဘာ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ပုဂၢိဳလ္ေရးကိုးကြယ္မႈကို ဒီရာထူးယူၿပီး ထူေထာင္ရတာလည္း ပိုလြယ္ကူတဲ့သေဘာရွိပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ေတြးစရာက သမၼတအထက္ကေနတယ္လို႔ ဘယ္လိုေျပာေျပာ အဂၤါစဥ္အရေတာ့ ေအာက္ကပဲျဖစ္ေတာ့ သူ႔အတြက္ ခိုးလိုးခုလု ျဖစ္စရာမဟုတ္လား။ လူေတြကလည္း သူ႔ကို သမၼတျဖစ္ေစ့ခ်င္တာအမွန္ပါပဲ။ သူလည္း သမၼတအေဆာင္အေယာင္လိုခ်င္မွာပါပဲ။ တခါတလ ‘သမၼတအာသာေျပ’သေဘာ နိုင္ငံျခားဧည့္သည္ေတြကို သမၼတအိမ္ေတာ္မွာ လက္ခံေတြ႔တာေလးဘာေလးလုပ္ရင္း စိတ္ေျဖေနရတာလည္းရွိပါတယ္။

ေကာ္ေဇာနီဟာ တရားဝင္အရဆို သမၼတဘဲခင္းရတာ မဟုတ္လား။ နိုင္ငံေရးအစိုးရေခတ္တုန္းကလို သမၼတသည္ နိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲ၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္သည္ အစိုးရအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ဆိုရင္ေတာ့ တမ်ိဳးေပါ့ေလ။ ခု ေဒၚစုျဖစ္ေနတဲ့အေနအထား နိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲလည္းမဟုတ္ အစိုးရအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္လည္းမဟုတ္ဘဲ ဗံုမဟုတ္ပတ္မဟုတ္ ျဖစ္ေနရတာပါ။ ျပည္တြင္းမွာ NLD ပါတီ၊ NLD အစိုးရနဲ႔ လူထုက ဘယ္လို သေဘာထားထား နိုင္ငံတကာသံခင္းတမန္ခင္းေတြ ပရိုတိုေကာလ္ေတြအရ ႀကိဳဆိုၾက ဧည့္ခံၾကဆို သူ႔ကို ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးအဆင့္နဲ႔ပဲ ဆက္ဆံရပါတယ္။ ဒါလည္း သူ အခံရခက္မွာပါ။ ဒီၾကားထဲ စစ္အုပ္စုရဲ႔ရာဇဝတ္မႈေတြကို အရူးအမူးကာကြယ္လို႔ ႏိုင္ငံတကာက ဖိနင္းလိုက္ေတာ့ ျပည္ပထြက္ၿပီး ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးအေနနဲ႔ တက္ရမယ့္ပြဲေတြပါ ေရွာင္ရေတာ့တာပါဘဲ။ သူ႔ကိုယ္စား အတိုင္ပင္ခံရံုး ဝန္ႀကီးတို႔ ဆက္ဆံေရးဝန္ႀကီးတို႔ လႊတ္ရတဲ့အေျခ ဆိုက္သြားပါတယ္။

က်ေနာ္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ခုေလာက္ က်န္းက်န္းမာမာရွိတုန္း သမၼတျဖစ္ေစ့ခ်င္တာအမွန္ပါ။ သူ သမၼတျဖစ္သြားရင္ နိုင္ငံေတာ္အတိုင္ပင္ခံရာထူး ဘယ္သူယူမလဲက ေတြးေနစရာမလိုပါ။ သူ႔တေယာက္တည္းအတြက္ ရည္ရြယ္ျပဌာန္းတာျဖစ္ေၾကာင္း အတိအလင္းေျပာထားၿပီးသားမို႔ စိုးရိမ္စရာမရွိပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး သူကိုယ္တိုင္လည္း သမၼတအေနနဲ႔ နိုင္ငံေတာ္အတိုင္ပင္ခံဆိုၿပီး ကိုယ့္အထက္ ကိုယ္ျပန္တက္ေနမွာမွ မဟုတ္တာကိုး။ အဲ့ဒါအတြက္ေတာ့ စိတ္ေအးစရာရွိပါတယ္။

မေအးရမွာက သမၼတျဖစ္သြားရင္ စကားတခြန္းတိုင္း တလံုးတိုင္းကို တာဝန္ယူမႈရွိရွိ တာဝန္ခံမႈအျပည့္နဲ႔ေျပာရေတာ့မွာပါ။ ခုလို လြယ္လြယ္ေျပာလို႔ မရေတာ့ပါဘူး။ ေပါ့တီးေပါ့ဆလုပ္လို႔ မရေတာ့ပါဘူး။ ကိုယ့္စကားကိုယ္ ရိုရိုေသေသေျပာရေတာ့မယ္။ လူေတြနဲ႔လည္း လိုက္ရန္ျဖစ္ေနလို႔ မတင့္တယ္ေတာ့ပါဘူး။ အဲ့ဒီအခါက် က်ေနာ္တို႔ဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႔ စကားတည္ၾကည္မႈနဲ႔ မိမိစကား မိမိဖာသာ ခ်ိန္ဆေျပာႏိုင္မႈအစြမ္းေတြရဲ႔အက်ိဳးကို ျပက္ျပက္ထင္ထင္ ျမင္လည္းျမင္ရ ခံစားလည္းခံစားၾကရမွာပါ။ ကိစၥေကာင္းပါ။

ေနာက္ထပ္ မေအးရမွာတခုက သမၼတဟာ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ပါလုပ္မယ္ဆို ကာလံုမွာ(အေရးႀကီးလို႔ေခၚၿပီး မဲခြဲရင္) ၂ ပဲေပးရမလား၊ တမဲပဲလား။ စစ္အုပ္စုက အဲ့ဒါကို ဘယ္လိုသေဘာထားမလဲဆိုတာပါ။ ပူမယ့္သာ ပူရတာပါ တကယ္က ကာလံုဟာ မဲမခြဲခင္က ရံႉးႏွင့္ၿပီးသားပါ။ ၆ မဲ ၅ မဲကိုး။