လူဝံမှ လူသို့ကူးပြောင်းရာတွင် အလုပ်၏ပါဝင်ရာအခန်း ၁* (အပိုင်း ၁)
အလုပ်သည် ဥစ္စာဓနအားလုံး၏ရေသောက်မြစ်ဖြစ်သည်ဟု နိုင်ငံရေးဘောဂဗေဒသမားများက ပြောဆိုကြ၏။ အမှန်မှာ အလုပ်သည် သဘာဝပြီးမှသာလျှင် ဥစ္စာဓနအားလုံး၏ရေသောက်မြစ်ဖြစ်သည်။ သဘာဝသည် အလုပ်ကို ဝတ္ထုပစ္စည်းဖြင့်ထောက်ပံ့ဖြည့်ဆည်းပေးကာ အလုပ်က ဝတ္ထုပစ္စည်းကို ဥစ္စာဓနအဖြစ် ပြောင်းလဲလိုက်သည်။ သို့သော် ၎င်းသည် ထို့ထက်ပိုမိုသေး၏။ အလုပ်သည် လူသားအားလုံး၏ ဘဝတည်ရှိမှုအတွက် ပထမဦးဆုံးအအခြေခံအကြောင်းအချက်ဖြစ်ပြီး တစုံတခုသေအဓိပ္ပါယ်အရဆိုလျှင် အလုပ်က လူသားကိုပင် ဖန်တီးခဲ့သည်ဟု ပြောဆိုရမည့်အဆင့်အထိ ရောက်ရှိနေပေသည်။
လွန်ခဲ့သောနှစ်သန်းပေါင်းများစွာက အတိအကျမဆုံးဖြတ်နိုင်သေးသော တတိယကာလဟု ဘူမိဗေဒသမားများကခေါ်ဝေါ်သော ကမ္ဘာကြီး၏ သမိုင်းခေတ်ကာလတခုအတွင်းတွင်၊ မှန်းဆရသည်မှာ ၎င်းကာလကုန်ဆုံးလုဆဲဆဲတွင် ထူးကဲ့မြင့်မားစွာဖြစ်ပေါ်တိုးပွားလာခဲ့သည့် လူနှင့်တူသော လူဝံ(အင်သရိုးပွိုက် လူဝံမျိုး)မျိုးနွယ်တခုသည် အပူပိုင်းဇုံတနေရာတွင်နေထိုင်ခဲ့၏။ ယခုအခါ အိန္ဒိယသမုဒ္ဒရာအောက်တွင် နစ်မြုတ်သွားခဲ့သော ကြီးမားသည့်ကုန်းမြေကြီးတခုပေါ်တွင် ဖြစ်ဟန်ရှိသည်။ ကျနော်တို့ ဤဘိုးဘေးများ၏ပုံကြမ်းကို ဒါဝင်က ရှင်းပြခဲ့သည်။ သူတို့တကိုယ်လုံး အမွှေးများ လုံးဝအုပ်ဖုံးနေကာ မုတ်ဆိတ်များနှင့် နားရွက်ချွန်များရှိကြပြီး သစ်ပင်များပေါ်တွင် အအုပ်အသင်းဖြင့် နေထိုင်ခဲ့ကြသည်။
မှန်းဆရသည်မှာ ဤလူဝံများ၏နေထိုင်ပုံနေထိုင်နည်း၏ တိုက်ရိုက်အကျိုးသက်ရောက်မှုအဖြစ် တွယ်တက်ရာ၌ လက်သည်ခြေနှင့်မတူသော ပြုမူချက်များကို လုပ်ဆောင်ရသည်။ မြေပြင်ပေါ် သွားလာကြသောအခါတွင် ၎င်းတို့သည် လက်ကိုအသုံးပြုသောအကျင့်ကို စတင်စွန့်ပယ် လာကြပြီး တဖြည်းဖြည်း မတ်တပ်လမ်းလျှောက်လာကြသည်။ ဤသည်မှာ လူဝံမှ လူသို့ကူးပြောင်းရာတွင် အဆုံးအဖြတ်ပေးသောခြေလှမ်း ဖြစ်ပေသည်။ ၂
ယခုတိုင် တည်ရှိနေကြသည့် လူနှင့်တူသည့်လူဝံအားလုံးတို့သည် မတ်တပ်ရပ်နိုင်ပြီး ခြေနှစ်ဖက်သက်သက်ဖြင့် ရွေ့လျားနိုင်သည်။ သို့သော် အရေးတကြီးလိုအပ်သောအခါမှသာ အလွန်ပုံပန်းမကျစွာ ရွေ့လျားကြသည်။ သူတို့၏ပင်ကိုယ်လမ်းလျှောက်ပုံသည် ခတ်ကိုင်းကိုင်းဖြစ်ပြီး လက်များကိုပါ အသုံးပြုကြသည်။ ၎င်းတို့အများစုသည် လက်ခေါက်ဆစ်ကို မြေပေါ်တွင်ထောက်ပြီး ခြေထောက်ကိုကွေးကာ လက်တံရှည် နှစ်ချောင်းကြားမှ ခန္ဓာကိုယ်ကိုလွှဲ၍ သွားလာကြသည်။ ခြေကျိုးများ ချိုင်းထောက်နှင့်သွားသကဲ့သို့ပင်ဖြစ်၏။ ယေဘုယျအားဖြင့်ဆိုလျှင် လေးဘက်သွားရာမှ ခြေနှစ်ချောင်းနှင့်သွားလာခြင်းအထိ ကူးပြောင်းရေးအဆင့်အားလုံးကို ကျနော်တို့သည် လူဝံများအတွင်းတွင် ယနေ့အထိ တွေ့မြင်နိုင်သည်။ သို့သော်အားလုံးသည် မတတ်သာသောအခါကျမှသာ ခြေနှစ်ဘက်ဖြင့် လမ်းလျှောက်ကြသည်။
ကျွန်တော်တို့၏ အမွှေးထူသောဤဘိုးဘေးများ၏ မတ်တပ်ရပ်လမ်းလျှောက်ခြင်းသည် အစ၌ အလေ့အထဖြစ်ပြီး တဖြည်းဖြည်း လိုအပ်မှုအဖြစ်သို ရောက်ရှိလာရန်မှာ ဦးစွာအားဖြင့် လက်သည် ဤကာလ၌ အခြားပြုမူချက်အမျိုးမျိုးကို ပိုမိုလုပ်ဆောင်ရပေမည်။ လူဝံများထဲမှာပင် လက်နှင့်ခြေကို အသုံးပြုပုံတွင် တစုံတရာခွဲဝေမှုရှိခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ ဖော်ပြခဲ့သည့်အတိုင်းပင် တွယ်တက်ရာ၌ လက်နှင့်ခြေကိုခွဲခြား၍ အသုံးပြုကြသည်။ အဆင့်နိမ့်သောနို့တိုက်သတ္တဝါများအတွင်းတွင် ရှေ့လက်များအသုံးပြုခဲ့သည့်အတိုင်းပင် လက်ကို အစားအစာဆွတ်ခူးရန်နှင့် ကိုင်တွယ်ရန် အဓိကအသုံးပြုကြသည်။ လူဝံများသည် သစ်ပင်များပေါ်တွင် မိမိတို့အသိုက်ကိုဆောက်လုပ်ရန် သို့မဟုတ် လူနှင့်တူသော အာဖရိကတိုက် လူဝံများ(ချင်ပန်ဇီ လူဝံမျိုး)ကဲ့သို့ပင် ရာသီဥတုဒဏ်ကိုကာကွယ်ရန်အတွက် သစ်ကိုင်းများအကြား အမိုးများဆောက်လုပ်ရန် လက်ကို အသုံးပြုကြ၏။ ရန်သူကိုခုခံပြီး မိမိကိုယ်ကိုကာကွယ်ရန် လက်ဖြင့် တင်းပုတ်များကိုစွဲကိုင်ကြသည်။ သို့မဟုတ် သစ်သီးများ ကျောက်ခဲများဖြင့် ပစ်ပေါက်ကြသည်။ ဖမ်းဆီးပိတ်လှောင်ထားသည့်အခါတွင် သူတို့သည် လူတို့ထံမှအတုခိုးထားသော သာမန်လုပ်ပုံကိုင်ပုံများကို လက်ဖြင့် ပြုမူကြသည်။ သို့သော် ဤနေရာမှာပင် လူနှင့်အတူဆုံးလူဝံများ၏ ဖြစ်ပေါ်တိုးပွားခြင်းမရှိသည့်လက်နှင့် နှစ်သန်းပေါင်းများစွာကြာခဲ့သော အလုပ်ကြောင့် မြင့်မားစွာတိုးတက်လာသည့် လူတို့၏လက်အကြား ကွာခြားမှုသည် အဘယ်မျှ ကြီးမားသည်ကို မြင်ရပေ၏။ အရိုးများနှင့် ကြွက်သားများ၏အရေအတွက်နှင့် ယေဘုယျတည်ဆောက်ပုံသည် နှစ်ဦးစလုံးတွင် တူညီသော်လည်း အဆင့်အနိမ့်ဆုံးလူရိုင်း၏လက်သည် မည်သည့်လူဝံ၏လက်ကမျှ မတုပနိုင်သည့် ပြုမူလှုပ်ရှားမှုပေါင်းများစွာကို လုပ်နိုင်သည်။ မည်သည့်လူဝံ၏လက်ကမျှ အကြမ်းဆုံးကျောက်ဒါးကိုပင် မထုတ်လုပ်နိုင်ခဲ့ပေ။
ထို့ကြောင့် လူဝံမှလူသို့ကူးပြောင်းသော နှစ်သန်းပေါင်းများစွာအတွင်းတွင် မိမိတို့၏လက်ကိုအသုံးချရန် တဖြည်းဖြည်းတတ်မြောက်ခဲ့သော ကျနော်တို့၏ဘိုးဘေးများသည် အစတွင် အလွန်ရိုးသောပြုမူလှုပ်ရှားမှုများသာ လုပ်နိုင်ပေသည်။ တိရိစ္ဆာန်နှင့်ပိုမိုတူသော အခြေအနေသို့ လျှောကျကာ တချိန်တည်းတွင် ကိုယ်ခန္ဓာဆုတ်ယုတ်မှုဖြစ်ခဲ့ပြီဟု မှတ်ယူနိုင်ဘွယ်ရာရှိသော အဆင့်အနိမ့်ဆုံးလူရိုင်းများပင်လျှင် ကူးပြောင်းဆဲ သတ္တဝါများထက် အတော်ပင်အဆင့်မြင့်လှပေသည်။ လူ၏လက်ဖြင့် ပထမဆုံးကျောက်ဒါးမလုပ်နိုင်မီ ကာလတခုကိုဖြတ်သန်းရပေမည်။ ၎င်းကာလနှင့်နှိုင်းယှဉ်လျှင် ယခု ကျနော်တို့သိထားသော သမိုင်းကာလသည် မပြောပလောက်ပေ။ သို့သော် အဆုံးအဖြတ်ပေးသော ခြေလှမ်းကိုလှမ်းခဲ့ပေပြီ။ လက်သည် လွတ်လပ်လာခဲ့ပေပြီ။ ထိုအခါမှစ၍ ပိုမိုကျင်လည်မှုနှင့် ကျွမ်းကျင်မှုကိုရရှိလာခဲ့ပြီး ဤသို့ရရှိခဲ့သော ပိုမိုပျော့ပြောင်းမှုကို မျိုးဆက်တဆက်ပြီးတဆက် အမွေဆက်ခံကာ တိုးပွားလာခဲ့သည်။
သို့ဖြစ်၍ လက်သည် အလုပ်၏အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်းဖြစ်ရုံမျှမက အလုပ်၏ရလာဒ်လည်းဖြစ်၏။ အလုပ်ဖြင့်သာ၎င်း၊ တနေ့တခြားသစ်လွင်သော ပြုမူလှုပ်ရှားမှုများနှင့် လျော်ကန်စေခြင်းဖြင့်သာ၎င်း၊ ဤသို့ရရှိခဲ့သော ကြွက်သားများအကြောများနှင့် ပိုမိုရှည်ကြာသောကာလအတွင်း အရိုးများ၏ အထူးဖြစ်ပေါ်တိုးပွားခြင်းကို ဆက်ခံမှုဖြင့်သာ၎င်း၊ ဤဆက်ခံခဲ့သော အနုစိတ်ကျွမ်းကျင်မှုကို ပို၍ပို၍ရှုပ်ထွေးသော ပြုမူလှုပ်ရှားမှုအသစ်များတွင် တနေ့တခြားဆန်းသစ်လာသော အသုံးချမှုဖြင့်သာ၎င်း လူ၏လက်သည် ရာဖယ်၏ပန်းချီကားများ၊ သော်ဝါဆင်၏ရုပ်တုများ၊ ပဂန်နီနီ၏ဂီတတို့ကိုဖန်ဆင်းနိုင်စွမ်းရှိသည့် အဆင့်မြင့်ပြည့်စုံကောင်းမွန်မှုကိုရရှိခဲ့ပေသည်။
သို့သော် လက်သည် ၎င်းဘာသာမတည်ရှိခဲ့ပေ။ ၎င်းသည် အလွန်ရှုပ်ထွေးသော ကိုယ်ခန္ဓာဖွဲ့စည်းပုံတခုအထဲမှ အစိတ်အပိုင်းတခုသာလျှင် ဖြစ်သည်။ ထို့ပြင် လက်ကိုအကျိုးပြုသောအရာသည် လက်ကအလုပ်အကျွေးပြုသောကိုယ်ခန္ဓာတခုလုံးကိုလည်း ဘက်နှစ်ဘက်မှ အကျိုးပြု၏။
ပထမအားဖြင့်ဒါဝင်ပြောသော ပေါက်ဖွားကြီးထွားခြင်းဆိုင်ရာ အပြန်အလှန်ဆက်စပ်မှုတရားအရဖြစ်သည်။ ဤတရားအရဆိုလျှင် ဩဂဲနစ် အရာများရှိ သီးခြားအစိတ်အပိုင်း၏ ထူးခြားသောသဏ္ဌန်သည် ၎င်းနှင့် မည်သို့မှဆက်စပ်ဟန်မရှိသောအခြားအစိတ်အပိုင်းများ၏ တစုံတရာ သဏ္ဌန်များနှင့် အစဉ်ဆက်စပ်နေသည်။ ဥပမာ အမြုတေမဲ့ သွေးနီကလပ်စည်းရှိသော၊ ပထမကျောရိုးဆစ်နှင့် ဦးခေါင်းနောက်ပိုင်းကို အရိုးဆက် နှစ်ခု(နားသယ်ရိုးများ)ဖြင့် ဆက်ထားသောသတ္တဝါအားလုံးတွင် ချွင်းချက်မရှိ မိမိတို့၏ကလေးများကို နို့တိုက်ရန်နို့အုံရှိကြသည်။ အလားတူပင် နို့တိုက်သတ္တဝါများထဲရှိ ကွဲနေသောခွာနှင့် စားမြုံ့ပြန်သောအစာအိမ်တို့သည် အစဉ်ဆက်စပ်နေပေ၏။
တစုံတရာပြောင်းလဲမှုများသည် ကိုယ်ခန္ဓာအခြားအစိတ်အပိုင်းများ၏ သဏ္ဌန်ပြောင်းလဲမှုများကိုဖြစ်စေသည်။ သို့သော် ဤဆက်စပ်မှုကို ကျနော်တို့ရှင်းမပြနိုင်သေးပေ။ မျက်လုံးပြာ ကြောင်ဖြူများသည် အစဉ်နားပင်းသည်။ သို့မဟုတ် နားပင်းလေ့ရှိကြသည်။ ဤသို့သော အပြန်အလှန်ဆက်စပ်မှုကြောင့်ပင်လျှင် လူသားလက်၏ တဖြည်းဇြည်းတိုးတက်ကောင်းမွန်လာမှု၊ ၎င်းနှင့်အညီ တစတစ မတ်တပ်ရပ် လျှောက်နိုင်ရန် ခြေများ၏လျှော်ကန်စွာ ပြောင်းလဲလာမှုတို့သည် ကိုယ်ခန္ဓာ၏အခြားအစိတ်အပိုင်းများကို တုံ့ပြန်သက်ရောက်သည်မှာ သံသယရှိစရာမလိုပေ။ သို့စေကာမူ ဤသက်ရောက်ခြင်းကို စူးစမ်းလေ့လာမှုနည်းပါးလှ၍ ဤနေရာတွင် ကျနော်တို့ ယေဘုယျသာ ရှင်းလင်းပြနိုင်တော့သည်။
ပို၍အရေးကြီးသည်ကား ကျန်ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံးအပေါ် လက် ဖြစ်ပေါ်တိုးပွားမှု၏တိုက်ရိုက်ဖြစ်သော၊ သက်သေပြနိုင်သော တုန့်ပြန် သက်ရောက်မှုပင်ဖြစ်သည်။ ပြောဆိုခဲ့သည့်အတိုင်း ကျနော်တို့ဘိုးဘေးလူဝံများသည် အအုပ်အသင်းဖြင့်နေထိုင်ခဲ့ကြသည့်အလျှောက် သတ္တဝါ အားလုံးတို့တွင် ဖွဲ့ဖွဲ့စည်းစည်းအရှိဆုံးသော လူ၏ဆင်းသက်လာမှုကို အအုပ်အသင်းဖြင့်မနေသော အနီးကပ်ဆုံးဘိုးဘေးများမှနေ၍ရှာဖွေရန် မဖြစ်နိုင်သည်မှာ ထင်ရှားသည်။ လက်၏ဖြစ်ပေါ်တိုးပွားလာမှုနှင့်အတူ အလုပ်နှင့်အတူစတင်လာခဲ့သော သဘာဝအပေါ်ချုပ်ကိုင်မှုသည် သစ်လွင်သောတက်လှမ်းမှုတိုင်း၌ လူ၏မြင်ကွင်းကိုကျယ်ပြန့်စေခဲ့သည်။ လူသည် သဘာဝအရာဝတ္ထုများ၏ သစ်လွင်သော၊ ယခင်ကမသိရှိ ခဲ့သောဂုဏ်သတ္တိများကို အဆက်မပြတ်ရှာဖွေတွေ့ရှိနေပေသည်။ အခြားတဘက်၌ အပြန်အလှန်ကူညီသော၊ ပူးပေါင်းလှုပ်ရှားသော ဖြစ်ရပ်များ တိုးများလာခြင်းဖြင့်၎င်း၊ ဤပူပေါင်းလှုပ်ရှားမှု၏သာလွန်ချက်ကို လူတဦးချင်းစီအား ပိုမိုရှင်းလင်းစွာသိမြင်စေခြင်းဖြင့်၎င်း၊ အလုပ်၏ဖြစ်ပေါ် တိုးပွားမှုသည် လူ့အဖွဲ့အစည်းဝင်များအား နီးကပ်စွာပူးပေါင်းလာရန် မုချပင်အထောက်အကူပြုခဲ့ပေသည်။ တိုတိုပြောရလျှင် ကူးပြောင်းဆဲလူသားသည် တဦးကိုတဦး ပြောစရာတစုံတရာရှိသည့်အဆင့်အထိ ရောက်လာခဲ့၏။ ဤစေ့ဆော်မှုက ၎င်း၏ အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်းကို ဖန်တီးလိုက်သည်။ မဖွံ့ဖြိုးသေးသော လူ၏လေပြွန်သည် အဆက်မပြတ် ပိုမိုဖြစ်ပေါ်တိုးပွားလာသော အသံမှန်ပေါ်ထွက်ရန် အသံအနိမ့်အမြင့် ထိန်းညှိခြင်းဖြင့် နှေးကွေးသော်လည်း တကယ်ပင်ပြောင်းလဲလာတော့၏။ ထို့အပြင် ပါးစပ်အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်းများသည် ပီသသောစကားလုံး တလုံးပြီးတလုံးပြောဆိုရန် တဖြည်းဖြည်း တတ်မြောက်လာတော့သည်။
0 comments:
Post a Comment