ရေယုန်ကာကွယ်ဆေး

(ရေယုန်ကာကွယ်ဆေး)

အမေရိကပြည်ထောင်စုတွင် အသက် ၅၀ ဆယ်ကျော် နိုင်ငံသားတိုင်းအား Shingles Vaccine or Shingles Shot ခေါ် ရေယုန်ကာကွယ်ဆေးကို အခမဲ့ထိုးပေးပါသည်။ ဆေးက နှစ်လုံးထိုးရပြီး တလုံးနှင့်တလုံး ၂ လခန့်ခြားပြီး ထိုးကြရတာ ဖြစ်ပါသည်။ ဆေးစတိုးဆိုင်ကြီးများနှင့် ဆေးရုံဆေးခန်းများတွင် သွားရောက် အထိုးခံနိုင်ပါသည်။ အိုင်ဒီ သို့မဟုတ် ဒရိုင်ဗာလိုင်စင် ပြလိုက်ရုံသာ။

ကျနော်က Shingles ကို ရေယုန်ဟုပြန်သလို နှုတ်ခမ်းတွင်ပေါက်တတ်သည့် Herpes or Cold Sores ကိုလည်း ရေယုန်ဟုပင်ပြန်ပါသည်။ ဗမာတွေလည်း ထိုနည်းနှင်နှင်ခေါ်သည်ဟု ထင်ပါသည်။ မသေချာပါ။ ဗိန္ဓောဆရာများ အခေါ်တွင် သီးခြားရှိလျှင်လည်း ရှိနိုင်ပါသည်။ ကျနော်တော့ မသိပါ။ ကျနော်က နှုတ်ခမ်းတွင်ပေါက်သောရေယုန်နှင့် ကိုယ်ခန္ဓာအနှံ့အပြားတွင်ပေါက်တတ်သော ရေယုန်ဟူ၍ မှတ်သားထားပါသည်။ Shingles သည် အထူးသဖြင့် ခါးပတ်ပတ်လည် ရင်အုံနေရာနှင့် နံပါးနှင့် လည်ပင်းတို့တွင်အပေါက်များသည်။ Shingles ရေယုန် ခါးပတ်လည်တွင် ပေါက်ပြီး ခါးတပတ်ပြည့်လျှင် သူ့အလိုလိုပျောက်ကင်းသွားသည်ဟုဆိုသော်လည်း ဖြစ်နေတုန်းမှ မချိမဆန့် ခံရသည်ဟုဆိုပါသည်။ ဆေးသိပ္ပံပညာတွင် Shingles နှင့် Herpes တို့မှာ သီးခြားနံမည်များနှင့် ဖြစ်သလို သီးခြားလက္ခဏာတွေလည်း ရှိပါသည်။

ကျနော်တို့လင်မယား မနေ့မနက်က Shingles Vaccine ဒုတိယအလုံး Second Dose သွားထိုးကြပါသည်။ ပထမအလုံး First Dose ထိုးတုန်းက ဘာမှမဖြစ်ခဲ့ဟုထင်မိသော်လည်း ယခုအလုံးထိုးရာ၌ ဆေးဝင်ဝင်ခြင်း အသားထဲ နည်းနည်း အောင့်သလို ခံရပါသည်။ စိတ်ထဲထင်တာလည်း ဖြစ်နိုင်ပါသည်။ ဆေးထိုးဆရာက Side Effects ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးများ ရှင်းပြပါသည်။ သို့သော် လက်မောင်းရင်းဆေးထိုးထားသည့်နေရာ နည်းနည်းအောင့်သည်မှ တပါး တနေကုန်ဘာမှမဖြစ်။ နေဝင်ရီတရောရောက်သည့်အခါ ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးအစွမ်းပြပါတော့သည်။ ကိုယ်ပူလာသည်။ ကိုယ်တွေလက်တွေကိုက်သည်။ ခေါင်းကိုက်ပြီး မူးနောက်နောက်နေသည်။ ကြွက်သားတွေနာသည်။ ချမ်းသလိုလို တုန်သည်။ လူက နုံးနေသည်။

စစချင်းတော့ “ဒါ Shingles Vaccine ကြောင့်”ဟုတွေးမိသော်လည်း။ ည အိပ်ရာဝင်ခါနီးတွင် အဖျားလည်း ပိုတက်၊ ကိုယ်လက်တွေလည်း ပိုကိုက်၊ ။ ခေါင်းလည်းခဲကာ လူက ခေါင်းမထူချင်အောင်ဖြစ်လာသည်။ ထိုအခါ စိတ်ထဲ “ကိုဗစ်များလား”ဟု သံသယနည်းနည်းဝင်လာသည်။ ဒါနှင့် ရေးနွေးပူပူကျိုပြီး အကိုက်အခဲပျောက်ဆေးတွေ ကိုယ်ပူကျဆေးတွေ သောက်ပါသည်။ စောင်ခြုံပြီး ရေနွေးပူပူ ၃ ခွက်လောက်ကို တဖူးဖူးမှုတ်သောက်လိုက်သဖြင့် ချွေးလေးဘာလေးစို့ကာ ခနတော့ နေလို့ကောင်းသွားသည်။ တအောင့်လောက်ကြာတော့ ခေါင်းက မခံမရပ်နိုင်အောင် ကိုက်လာပြန်သည်။ ဒီတကြိမ်ဆေးမသောက်တော့ပဲ အိပ်ယာပေါ်လှဲရင်း နာကျင်ကိုက်ခဲနေသည့်နေရာများအပေါ် စိတ်အမှတ်ကိုချက ဝေဒနာနုဿတိလုပ်ကြည့်ပါသည်။ စိတ်က စုလို့မရချင်။ ပျံ့လွင့်လွန်းအားကြီးနေသည်။ ဒါနှင့် ဆေးတခွက်ထပ်သောက်ကာ အိပ်ရာထဲ လှဲနေပါသည်။ အိပ်ရာထဲနေရင်း ကိုဗစ်များလားဟုအထင်က ပို၍ပင် အားကောင်းလာပါသည်။

ကိုဗစ်ဆိုရင် အနံ့ပျောက်တာ အရသာပျောက်တာတွေဖြစ်ရမည်။ ခုနက ရေနွေးကြမ်း သုံးခွက်ဆင့်သောက်ချ လိုက်တာလည်း အနံ့အရသာမရခဲ့ဟု စိတ်ကထင်လာပါသည်။ ဒါနှင့် မီးဖိုခန်းထဲသွားကာ စိုးဝင်းအချိုခြောက်ဗူးဖွင့်ပြီး ရှူကြည့်သည်။ အနံ့ကောင်းကောင်းကောင်းရပါသည်။ သည်မျှနှင့် မရပ် လုပ်လက်စနှင့် အရသာရအောင် လုပ်မည်ဟုတွေးကာ ရေနွေးတည် လက်ဖက်ခြောက် ကျကျနှပ်ပြီး ပေါ့ကျကောင်းကောင်း ဓာတ်ဗူးသေးတဗူးစာ ဖျော်ပါသည်။ (ထောင်ထဲမှာ ကိုအံ့ဘွယ်ကျော်ဖျော်တိုက်သည့် အကျစံချိန်အတိုင်းတော့ မသောက်နိုင်တော့ပါ။ ထိုအကျစံချိန်အတိုင်း သောက်မိလျှင် လူက ရင်တွေပန်းတွေတုန်ကာ တညလုံးမျက်စေ့ကြောင်နေတတ်ပါသည်။)

လက်ဖက်ရည်ကို စိတ်တိုင်းကျဖျော်ပြီး ခတ်နွေးနွေးမှာ ဖြည်းဖြည်းချင်းမျှဉ်းကာ အရသာခံသောက်ကြည့်သည်။ အရသာရပါသည်။ အနံ့လည်းရ အရသာလည်းရသဖြင့် ကိုဗစ်တော့ ဘယ်နည်းနဲ့မှမဖြစ်နိုင် ရေယုန်ကာကွယ်ဆေး ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးများပင်ဖြစ်သည်ဟု စိတ်ဒုံးဒုံးချကာ စိတ်လည်းအေးသွားပါသည်။ ဇနီးသည်လည်း ကျနော့်နည်းတူ အားလုံးဖြစ်သည်မို့ သူလည်း ဆေးတွေသောက်သလို လက်ဖက်ရည်လည်းသောက်ပါသည်။ အနံ့ရောအရသာပါ ရသည်မို့ သူလည်း စိတ်အေးသွားပါသည်။ သို့သော် လက်ဖက်ရည်တန်ခိုးကြောင့် နှစ်ယောက်စလုံး တညလုံး အိပ်မပျော်တချက် ပျော်တချက်နှင့် မိုးစင်စင်လင်းခဲ့ပါသည်။

ဒီမနက် အိပ်ယာကနိုးတော့ ညကလောက် မခံစားရတော့။ စိတ်လည်း အေးနေပါသည်။ ကားလည်း မောင်းနိုင်ပါသည်။ တညလုံးကျထားသော နှင်းလည်း အကျရပ်သွားပါသည်။ ထို့ကြောင့် ဒူးအတွက် ကာယကုထုံးအပွိုင်မင်န်သွားပါသည်။ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ခြင်း ဆေးဖြင့် နှိပ်ပေးခြင်းများ လုပ်ပေးပါသည်။ ခုတော့ ကိုဗစ်မဟုတ်မှန်းသိသဖြင့် စိတ်အေးအေးဖြင့် ဤစာကိုရေးပါသည်။

မျိုးမြင့်ချို ဒီဇင်ဘာ ၁၇။ ၂၀၂၀