Saturday, February 28, 2015

(ဦးနင္းပဲ့ေထာင္၊ ပဲ့နင္းဦးေထာင္)

0 comments
(ဦးနင္းပဲ့ေထာင္၊ ပဲ့နင္းဦးေထာင္)
ဒီအစုိးရဟာ အစုိးရေကာင္းျဖစ္ေျမာက္ေရးကုိ ပါးစပ္ကသာ မုိးတလုံးေလတလုံးေျပာေနၿပီး အစုိးရေကာင္းျဖစ္ေျမာက္ေရးဆုိတာ သူတုိ႔နဲ႔လားလားမွ မဆုိင္ဘူး။ အစုိးရေကာင္းျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ရွိရမယ့္ တုိင္းျပည္နဲ႔လူထုအတြက္ စိတ္ေကာင္းေစတနာေကာင္းမရွိတာ အဓိကပဲ။ ေနာက္ၿပီး အစုိးရေကာင္းျဖစ္ဖုိ႔ အရည္အခ်င္းမရွိဘူး။
သူတုိ႔အုပ္စုိးထားေတာ့ တုိင္းျပည္မွာ ျပႆနာမီးေတာက္ေတြဟာ ဟုိေနရာ ဘြားခနဲေပၚလာလုိက္၊ ဒီေနရာမွာ ရုတ္ျခည္းေပၚလာလုိက္။ ဘယ္ျပႆနာမွ မွန္မွန္ကန္ကန္ ေသေသသပ္သပ္ မေျဖရွင္းႏုိင္ခဲ့ဘူး။ ဘယ္မီးမွ ၿငိမ္းမသြားဘူး။ ဒီမီးေတြ ျပႆနာေတြျဖစ္ေပၚေနခဲ့တာ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီ ၾကာခဲ့ၿပီ။ ဟုိျပႆနာကုိ ေျဖရွင္းဖုိ႔ ႀကဳိးစားလုိက္။ ျပႆနာ မေျဖရွင္းႏုိင္ခင္ ေနာက္ျပႆနာေပၚလာလုိက္။ ဦးနင္း ပဲ့ေထာင္။ ပဲ့နင္းဦးေထာင္။
ျပည္တြင္းစစ္ျပႆနာဆုိတာကုိ ေျပာမေနနဲ႔ဦး။ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ျပႆနာကုိၾကည့္။ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီ ၾကာခဲ့ၿပီ။ သံဃာေတာ္ေတြကုိ မီးေလာင္ဗုံးနဲ႔ၿဖဳိခြင္းတာကအစ ေဒၚခင္ဝင္းကုိ ပစ္သတ္ခဲ့တာအဆုံး အၾကမ္းဖက္နည္းေတြကုိ အားကုိးေျဖရွင္းခဲ့တယ္။ စုံစမ္းေရးေကာ္မရွင္ရဲ့အစီရင္ခံစာ လုပ္ငန္းေတြကုိက် တိတိက်က် အေကာင္အထည္ေဖာ္မေပးခဲ့ဘူး။ ျပႆနာ ၿငိမ္းေအးသြားၿပီလား။ မတရား ေျမယာေတြ အာဏာပုိင္ေတြနဲ႔ခရုိနီေတြက သိမ္းပုိက္ထားၾကလုိ႔ လယ္သမားေတြထြန္တုံးတုိက္ပြဲေတြဆင္ၾကတယ္။ ဆႏၵျပလႈပ္ရွားေတာင္းဆုိၾကတယ္။ မွန္မွန္ကန္ကန္ေျဖရွင္းတာမလုပ္ဘဲ လယ္သမားေတြ ရုံးတင္တရားစြဲ၊ အစုလုိက္အၿပဳံလုိက္ ေထာင္ခ်။ အၾကမ္းဖက္ ရုိက္ႏွက္ၿဖဳိခြဲ စတဲ့ ဖိႏွိပ္ေရးနည္းနာေတြကုိ က်င့္သုံးခဲ့ၾကတယ္။ လယ္ယာေျမ တည္ၿငိမ္ၿပီး လယ္သမားေတြ ၿငိမ္သက္သြားသလား။ ခုကုိပဲ မတရားေျမအသိမ္းပုိက္ခံရလုိ႕ မႏၱေလးတုိင္း မတၱရာၿမဳိ႕နယ္ထဲမွာ လယ္သမားေတြ ထြန္တုံးတုိက္ပြဲဆင္တာ ေလာေလာလတ္လတ္ ေပၚလာျပန္ၿပီ။ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ ဆႏၵျပလႈပ္ရွားမႈေတြနဲ႔ သပိတ္တုိက္ပြဲေတြျဖစ္ေပၚလာတာလည္း ႏွစ္နဲ႔ခ်ီ ၾကာခဲ့ၿပီ။ ရန္ကုန္က စက္မႈဇုန္မ်ား၊ မႏၱေလး၊ ပုလိပ္ ျမစ္ငယ္ စသျဖင့္ ေပၚေနၾကတာပါ။ ဒီလုိ မုိးထဲေလထဲ အလုပ္သမားတုိက္ပြဲေတြေပၚေနတဲ့ကာလမွာ အနိမ့္ဆုံးလခ သတ္မွတ္ေပးဖုိ႔ ညႊန္ၾကားတာကုိေတာင္ အလုပ္သမားေရးရာဝန္ႀကီးဌာနက ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ ၾကာလာတဲ့အထိ သတ္မွတ္မေပးႏုိင္ခဲ့ဘူး။ အစုိးရေကာင္းဆုိတာ မေျပာနဲ႔ တျခားညံ့တဲ့အစုိးရေတြေတာင္ သူေလာက္ည့့ံမယ္မထင္ဘူး။
ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ အမ်ဳိးသားပညာေရးဥပေဒကုိ ဆန္႔က်င္သပိတ္ေမွာက္တဲ့ သပိတ္တုိက္ပြဲအေၾကာင္းေတာ့ တျပည္လုံးလုိလုိ သိလာၾကၿပီ။ လူထုဆႏၵ၊ ေက်ာင္းသားထုဆႏၵေတြကုိအေလးမထားတဲ့အစုိးရမုိ႔ ဘယ္လုိဆႏၵျပျပ၊ ဘယ္လုိေတာင္းဆုိေတာင္းဆုိ မႈစရာလားဆုိတဲ့သေဘာနဲ႔ မ်က္ႏွာလႊဲထားၾကတယ္။ ဘာသံမွ မဟ။ တုတ္တုတ္မွ် မလႈပ္။ မီးေတာက္ေလးကေန မီးေတာက္ႀကီးျဖစ္ေပၚလာႏုိင္တဲ့အရိပ္အျခည္ျမင္မွ ကပ်ာကယာ ေကာက္ကာငင္ကာေျဖရွင္းဖုိ႔ လုပ္လာတယ္။ ေျဖရွင္းရာမွာလည္း အစုိးရေကာင္းတရပ္ရဲ့ လူႀကီးလူေကာင္းပီသတဲ့သိကၡာနဲ႔သမာဓိ သူတုိ႔မွာ နည္းနည္းမွ မရွိဘူး။ မရုိးသားဘူး။ ကတိမတည္ဘူး။ ေကာက္က်စ္တယ္။ မသမာတဲ့ နည္း၊ ေကာက္က်စ္တဲ့နည္းလမ္းေတြနဲ႔ သူတုိ႔ပါဝင္တဲ့ ေလးပြင့္ဆုိင္ေဆြးေႏြးပြဲ သေဘာတူညီခ်က္ေတြကုိ ျပန္လည္ေခ်ဖ်က္ဖုိ႔လုပ္ေနၾကတယ္။
အားလုံးေသာ ျပႆနာေတြကုိ အနည္းအပါးလုိက္ေလ်ာမႈေလးေတြနဲ႔ လွည့္စားတာကလြဲလုိ႔ အၾကမ္းဖက္ျဖဳိခြဲမႈနဲ႔ပဲ ေျဖရွင္းဖုိ႔ႀကဳိးစားတာေၾကာင့္ ဘယ္ျပႆနာမွ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာေျပလည္မႈမရဘူး။ လူမ်ဳိးေရး အဓိကရုဏ္း၊ ဘာသာေရးအဓိကရုဏ္းေတြဆုိတာကေတာ့ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ဖန္တီးထားတာဆုိေတာ့ သူတုိ႔ မလုိအပ္ေသးတဲ့အခ်ိန္ မီးခဲေတြေပၚ ျပာေလးေတြျဖဴးၿပီး ခဏသိမ္းထားတယ္။ လုိအပ္တဲ့အခ်ိန္ ျပာမႈတ္ၿပီး မီးထေတာက္ေအာင္လုပ္ဦးမွာပဲ။
အားလုံးေသာ ျပႆနာေတြအေပၚ သူတုိ႔ ေျဖရွင္းပုံေတြကုိၾကည့္ၿပီး ဒီအစုိးရကုိ ေကာက္ခ်က္ဆြဲလုိ႔ ရတယ္။
ဒီအစုိးရဟာ တုိင္းျပည္ျပႆနာကုိ မွန္မွန္ကန္ကန္ေျဖရွင္းဖုိ႔အရည္အခ်င္း မရွိရုံ၊ စိတ္ေကာင္းေစတနာ မရွိရုံ၊ မရုိးသားရုံမက အေျမာ္အျမင္မဲ့တယ္။ ဘယ္ျပႆနာကုိပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္ဆုံးမွာ အၾကမ္းဖက္ၿဖဳိခြဲမႈနည္းနာကုိပဲ အစြမ္းထက္တဲ့ ျပဒါးရွင္လုံးလုိသေဘာထားၿပီး အသုံးျပဳေလ့ရွိတယ္။ သူတုိ႔စစ္အုပ္စုအဝန္းအဝုိင္း၊ စစ္ခရုိနီေတြနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ့မုိက္ေဖာ္ဆုိးဖက္ေတြရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြားကုိ ဦးထိပ္ပန္ကာကြယ္မယ္ဆုိတဲ့ သေဘာထားရပ္တည္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ဒီလုိေျဖရွင္းေနၾကတာပဲ။
အခုလည္း လာျပန္ၿပီ။ မီးေတာက္တခု။ ျပႆနာတရပ္။ ေလာက္ကုိင္ျပႆနာ။ ျပႆနာေတြကုိ ေျဖရွင္းရာမွာ အစုိးရမွာသာ အရည္အခ်င္းမရွိတာမဟုတ္။ သူတုိ႔အားကုိးအားထားျပဳတဲ့ စစ္တပ္မွာလည္း တကယ့္ မုိးထဲေလထဲမွာ ဘာအရည္အခ်င္းမွ မရွိဘူးဆုိတာ အတိအလင္းေဖာ္ျပလာတယ္။ ဘာလုိ႔လည္းဆုိေတာ့ ဒီစစ္တပ္ဟာ ျပည္သူ႔အက်ဳိးစီးပြားကုိဦးထိပ္ပန္တဲ့ ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္စစ္စစ္မဟုတ္ဘဲ စစ္အုပ္စုရဲ့ တလက္ကုိင္ေၾကးစားတပ္ ျဖစ္ေနလုိ႔ပဲ။ တပ္တြင္း ဒီမုိကေရစီမရွိတဲ့တပ္၊ စစ္အုပ္စုရုိက္သြင္းထားတဲ့ စစ္အုပ္စုအေတြးအေခၚႏုိင္ငံေရးကလြဲလုိ႔ ႏုိင္ငံေရးမရွိတဲ့ တပ္။ တပ္သားအအေရအတြက္ စာရင္းျပကာ တကယ္မရွိတဲ့ စာရင္းျပတပ္သားအေရအတြက္ေတြရဲ့လစာကုိ အထက္ဆင့္အရာရွိေတြက စားသုံးေနၾကလုိ႔ လူဝႀကီးလုိ႔ထင္ရေပမယ့္ ေဖာေယာင္ၿပီး အားမရွိတဲ့တပ္။ စစ္သုံးစားရိတ္ေတြ ႀကီးမားစြာရယူထားေပမယ့္ တုိက္ရည္ခုိက္ရည္ နိမ့္က်လာတဲ့တပ္။ ဗုိလ္မွဴးဗထူးတုိ႔လက္ထက္ကလုိ ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္သားေတြလုိက္နာရမယ့္ စည္းကမ္းခ်က္ေတြကုိ ခ်မွတ္ထိန္းသိမ္းျခင္းမရွိလုိ႔ စည္းပ်က္ကမ္းပ်က္ မုဒိမ္းက်င့္၊ လူသတ္၊ ဓားျပတုိက္၊ ခုိးဆုိးလုယက္အက်င့္ပ်က္ေနတဲ့တပ္။ ခုကုိပဲ ကုိးကန္႔မွာ အရပ္သားေတြကုိ မည္းမည္းျမင္ရာပစ္သတ္ေနတဲ့တပ္။ စစ္တပ္ကုိ လူထုက ေထာက္ခံသေယာင္ မန္းကာမႈတ္ကာ အေယာင္ေဆာင္ျပကြက္လုပ္ကြက္ေတြ လႈံ႔ေဆာ္ခင္းက်င္းေနေပမယ့္ ေက်ာင္းသားသတ္တဲ့၊ ျပည္သူသတ္တဲ့၊ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြကုိသတ္တဲ့ ဒီစစ္တပ္ကုိ ျပည္သူလူထုက ရင္ထဲအသဲထဲက မေထာက္ခံရုံမက နာၾကည္းေနၾကတာပါ။
ဒါေၾကာင့္ ဒီစစ္တပ္ဟာ အင္အား ၁၀၀၀ ေလာက္ရွိတဲ့ ဖုန္ၾကားရွင္းတပ္ကုိ တုိက္တာေတာင္မွ တပ္ရင္းလုိက္ျပဳတ္ၿပီး ရွက္ရမ္းရမ္းကာ ဖုန္ၾကားရွင္းတပ္ဖြဲ႔မွာ ဟုိလူကူေနလုိ႔ ဟုိအဖြဲ႔ေတြ ပါေနလုိ႔ ဆုိၿပီး လက္ညွုဳိးထုိး စြပ္စြဲေနၾကတာပါ။
ဒါသာမက ကုိးကန္႔ျပႆနာကုိ ေျဖရွင္းရာမွာ မွန္မွန္ကန္ကန္ ေျဖရွင္းႏုိင္စြမ္းမရွိဘဲ အေျမာ္အျမင္ကင္းမဲ့စြာ မီးေတာက္ကုိ တဆင့္တုိး ႀကီးထြားလာေအာင္ လုပ္ေနျပန္ပါတယ္။ စစ္ဖက္ ထိပ္ဆုံးေခါင္းေဆာင္က ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲေနထုိင္ေရးေျပာၿပီး ေအာက္အဆင့္ဆင့္က ျပည္ပကပဲ က်ဴးေက်ာ္ တုိက္ခုိက္ေနသေယာင္ ေသြးထုိးလႈံ႕ေဆာ္ေနၾကတာပါပဲ။ ရည္ရြယ္ခ်က္က ျပည္တြင္းသပိတ္တုိက္ပြဲေတြကေန အာရုံလႊဲဖုိ႔လား၊ စစ္အာဏာသိမ္းဖုိ႔နဲ႔ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးက်င့္သုံးဖုိ႔လား။ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ ဖ်က္သိမ္းဖုိ႔လား။ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ တုိင္းျပည္အတြက္ေတာ့ အႏၱရာယ္ၾကီးပါတယ္။
အိမ္နီးခ်င္းဆုိတာ မဟာမိတ္ေတြလုိ မိတ္ေဆြလုိ ကုိယ္က ေရြးခ်ယ္ယူရတာမဟုတ္ဘဲ သဘာဝက ေပးအပ္ထားတာပါ။ အိမ္နီးခ်င္းနဲ႔ ဘယ္လုိဆက္ဆံမလဲဆုိတာ ကုိယ့္ရဲ႕ အေျမာ္အျမင္နဲ႔ဆုိင္ပါတယ္။ ကုိယ့္ပစၥည္းေတြ ေခ်းငွားတာ၊ ထုတ္ေရာင္းတာ၊ ႏွစ္ဦးသေဘာတူစီးပြားေရးလုပ္တာ အားလုံး ကိုယ့္ရဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္က အခရာပါ။ အိမ္နီးခ်င္းက အတင္းအဓမၼအႏုိင္က်င့္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ရပ္ကြက္လူႀကီးေတြ ရွိေနၾကတာပဲ။
ဗမာျပည္ရဲ့ပထဝီႏုိင္ငံေရးအရ အင္အားႀကီးႏုိင္ငံေတြရဲ့လြန္ပြဲမွာ ဗမာျပည္ ေျမစာပင္ မျဖစ္ေစဖုိ႔၊ ၾကားမညပ္ေစဖုိ႔၊ အေျမာ္အျမင္ရွိဖုိ႔ လြန္ခဲ့တဲ့နွစ္အခ်ဳိ႕ကတည္းက အစုိးရကုိ ဝုိင္းဝန္းသတိေပးလာခဲ့ၾကတာပါ။ ျပည္သူလူထုနဲ႔တုိင္းျပည္အတြက္ သတိေပးေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ အင္အားႀကီးႏုိင္ငံေတြရဲ့လြန္ပြဲေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ကုိယ္နယ္စပ္က မီးပြားေလးကုိ မီးေတာက္ႀကီးအထိႀကီးထြားလာေအာင္ လုပ္ေနတာလား။
လက္ပံေတာင္းအေရးမွာ ဦးေအာင္မင္းက တပည့္ေတာ္တုိ႔က တရုတ္ႀကီးကုိလည္း ေၾကာက္ရပါတယ္ဘုရား- လုိ႔ ဆုိခဲ့တာကုိ တခ်ဳိ႕က ဦးေအာင္မင္းကုိ အေၾကာက္ႀကီးသူအျဖစ္ပဲ ပုံေဖာ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အမွန္က အေၾကာက္ႀကီးသူမဟုတ္ပါဘူး။ ေကာက္က်စ္သူပါ။ ဦးပုိင္ရဲ့အက်ဳိးစီးပြားကုိ အဓိကကာကြယ္သူအစုိးရက ဝမ္ေပါင္ကုမၼဏီဘက္ကုိ အဓိကအျပစ္ေတြပုံခ်ဖုိ႔ လႊဲေပးလုိက္တာပါ။ တရုတ္မုန္းတီးေရး တစတစ ပုိႀကီးထြားေအာင္မီးပ်ဳိးထားၿပီး လုိအပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ လူမ်ဳိးေရးပ႗ိပကၡကုိထုတ္သုံးဖုိ႔ လုပ္ခဲ့တာပါ။
ခု ေလာက္ကုိင္ျပႆနာဟာ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္၊ ပါးပါးနပ္နပ္၊ က်င္က်င္လည္လည္နဲ႔ အေျမာ္အျမင္ရွိစြာကုိင္တြယ္ရမယ့္ျပႆနာပါ။
ခုေတာ့ ျပည္ပကုိ လက္ညွဳိးထုိးလုိက္၊ ျပည္တြင္းကအင္အားစုေတြကုိ အျပစ္တင္လုိက္လုပ္ေနေတာ့ ျပန္လည္တုံ႔ျပန္မႈေတြ ေပၚလာပါတယ္။ သူ႔မွာ ရန္သူေတြလည္းပုိမ်ားလာပါတယ္။ ဦးနင္းပဲ့ေထာင္၊ ပဲ့နင္းဦးေထာင္ မတည္ၿငိမ္မႈေတြ ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚလာႏုိင္ပါတယ္။
သူတုိ႔ဦးနင္းပဲ့ေထာင္၊ ပဲ့နင္းဦးေထာင္ ျဖစ္ေနတာက ဗမာျပည္ဆုိတဲ့ ေလွႀကီးေပၚမွာပါ။ သူတုိ႔အနင္းမတတ္လုိ႔ ေလွႀကီးျမဳပ္သြားမွျဖင့္……
တုိင္းျပည္အတြက္ အလြန္အႏၱရာယ္ႀကီးပါတယ္။ အေျမာ္အျမင္ ရွိၾကဖုိ႔ပါ။
(ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဝဘ္ဆိုက္မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)

Friday, February 27, 2015

သခင္ ခင္ေအာင္ေျပာျပတဲ့အာရွလူငယ္အစည္းအ႐ုံး(ဗမာႏုိင္ငံ)၏ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတုိင္ (အပိုင္း-၃) ထြန္းဝင္းၿငိမ္း

0 comments
ျပည္သူ႔အေရးဂ်ာနယ္၊ အတြဲ - ၁၊ အမွတ္ - ၂၃၊ ဆရာထြန္းဝင္းၿငိမ္း ေဆာင္းပါး ...
သခင္ ခင္ေအာင္ေျပာျပတဲ့အာရွလူငယ္အစည္းအ႐ုံး(ဗမာႏုိင္ငံ)၏ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတုိင္ (အပိုင္း-၃)

(ယခင္အပတ္မွ အဆက္)
သခင္သန္းထြန္းသည္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာသမွ်ကုိ ဂ႐ုတစိုက္နားေထာင္ေနခဲ့ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္စကားဆုံးသြားတဲ့အခါက်မွ သူ႔သေဘာထားကုိ ျပန္လည္ ရွင္းျပပါတယ္။

သခင္သန္းထြန္း - “သခင္ခင္ေအာင္ ေျပာတာေတြဟာ မွန္သင့္သေလာက္ မွန္ကန္ပါတယ္၊ သခင္ခင္ေအာင္ရဲ့ႏုိင္ငံေရးအယူအဆ တုိးတက္ေျပာင္းလဲလာတာ သိရလုိ႔လည္း ဝမ္းသာအားရပါတယ္၊ ညက ကုိဗဟိန္းကေျပာလုိ႔သိရတာက ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဂ်ပန္လုိလားသူအျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားၿပီလုိ႔ သခင္ခင္ေအာင္က ထင္ေနတယ္ဆုိတာဟုတ္သလား”ဟု သခင္သန္းထြန္းကေမးရာ-

သခင္ခင္ေအာင္ - “ဟုတ္ပါတယ္၊ သခင္သန္းထြန္းလုိ အဓိက ဂ်ပန္ဆန္႔က်င္ေရးသမားတစ္ေယာက္ဟာ ဂ်ပန္ရဲ့ ႐ုပ္ေသးအစုိးရအဖြဲ႔ထဲမွာ ပါဝင္ေနတာ ကၽြန္ေတာ္နားမလည္ဘူး၊ ကၽြန္ေတာ့္ဆႏၵကေတာ့ ဂ်ပန္ဆန္႔က်င္ေရးလႈပ္ရွားမႈမွာ သခင္သန္းထြန္းကုိ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္နဲ႔သာ ရွိေစခ်င္တယ္၊ ေတြ႔ျမင္ခ်င္ပါတယ္၊ အခုလုိ ႐ုပ္ေသးအစုိးရထဲမွာ ဝန္ႀကီးအျဖစ္ ပါဝင္လုပ္ကုိင္ေနတာကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သေဘာမက် မႀကိဳက္ႏွစ္သက္ပါဘူး”ဟု သခင္သန္းထြန္းႏွင့္ပတ္သက္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္သေဘာထားကိုလည္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပင္ တင္ျပလုိက္ပါတယ္။

သခင္သန္းထြန္း - “သခင္ခင္ေအာင္ဟာ ႏုိင္ငံေရးအယူအဆမွာ အရင္ကနဲ႔စာရင္ တုိးတက္ေျပာင္းလဲလာခဲ့ေပမယ့္ စိတ္ကူးယဥ္နယ္ထဲက မေက်ာ္လြန္ႏုိင္ေသးတာ ေတြ႔ေနရပါတယ္၊ ျဖစ္ေစခ်င္တာေတြဟာလည္း မျဖစ္ဘဲေနခဲ့ပါတယ္၊ ဂ်ပန္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ဟာ မႀကိဳက္ဘူး၊ ဗမာျပည္ကုိ ဂ်ပန္ေရာက္လာမွာကို မလုိလားပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ႀကိဳက္အတုိင္းမျဖစ္ဘဲ ကၽြန္ေတာ့္ဆႏၵနဲ႔ဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္၊ အခုလည္း ဂ်ပန္အစုိးရအဖြဲ႔ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ပါဝင္ဖို႔ မရည္ရြယ္ခဲ့ပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ႐ုပ္အေျခအေနအရ ကၽြန္ေတာ့္ဆႏၵနဲ႔ ဆန္႔က်င္ၿပီး ဂ်ပန္ရဲ့႐ုပ္ေသးအစုိးရထဲမွာ ပါဝင္လာခဲ့ရပါတယ္၊ အစုိးရအဖြဲ႔အစည္းမွာပါဝင္ဖုိ႔လူေရြးၾကတဲ့အခါမွာ သခင္ႏုနဲ႔သခင္ျမဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အထဲမွာ အသက္အႀကီးဆုံးမုိ႔ သူတုိ႔ ၂ ဦး ပါဝင္လုပ္ၾကဖို႔ေရြးခဲ့ပါတယ္၊ သခင္ျမကလက္ခံခဲ့ေပမယ့္ သခင္ႏုကလက္မခံဘဲ ျငင္းၿပီး သူ႔ေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကုိထားဖုိ႔ အဆုိျပဳလာပါတယ္၊

“အေၾကာင္းကေတာ့ တုိ႔ဗမာအစည္းအ႐ုံးဟာ ဗမာျပည္လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ဂ်ပန္နဲ႔ေပါင္းၿပီးတုိက္တာ မွားေၾကာင္း၊ သခင္ႏု၊ သခင္ျမ၊ သခင္ေအာင္ဆန္းအပါအဝင္ အားလုံးကသေဘာေပါက္နားလည္ၾကၿပီးျဖစ္တဲ့အျပင္ အဲဒီအမွားျဖစ္တဲ့ ရာဇဝင္ေႂကြးကုိျပန္ဆပ္ဖုိ႔နည္းဟာ ကလည္း ဂ်ပန္ကုိ ဗမာျပည္က ျပန္လည္ေမာင္းထုတ္ရမယ္ဆုိတဲ့သေဘာကိုလည္း ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြအားလုံးက သေဘာေပါက္ နားလည္ၿပီးျဖစ္ၾကပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အခုအခ်ိန္မွာ ဂ်ပန္ရဲ့စစ္အင္အားဟာ အားေကာင္းတုန္း ခုိင္ခံ့တုန္းအခ်ိန္မွာရွိေနေသးလုိ႔ ယခု ေလာေလာဆယ္ျပန္တုိက္ဖို႔မွာ မျဖစ္ႏုိင္ေသးေၾကာင္း၊ ဂ်ပန္စစ္႐ႈံးေအာင္၊ စစ္ပန္းလာေအာင္ အခ်ိန္ယူၿပီးေစာင့္ေနရဦးမည္ဟုလည္း သေဘာတူၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ယခု ေလာေလာဆယ္မွာ ဂ်ပန္နဲ႔ ပူးကပ္ေပါင္းသင္းေနမွ ျဖစ္မယ္၊ ခြာေနရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အားလုံး အဖမ္းခံရ၊ အညႇဥ္းဆဲခံၾကရ ျဖစ္ကုန္လိမ့္မယ္လုိ႔ ျမင္ၾကပါတယ္။

“ေနာက္ၿပီးေတာ့ မဟာမိတ္အဖြဲ႔နဲ႔ဆက္သြယ္ဖို႔ အိႏၵိယျပည္ကုိေစလႊတ္ထားတဲ့ ကုိသိန္းေဖနဲ႔ သခင္တင္ေရႊတုိ႔ထံမွ သတင္းကုိလည္း သိေအာင္ ေစာင့္ဖို႔လုိေသးတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ယခုေလာေလာဆယ္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ့သေဘာဟာ အစစ္အမွန္ကုိ အျပင္သုိ႔မထုတ္ေသးဘဲ ဂ်ပန္လုိလားသူအျဖစ္နဲ႔သာ ဂ်ပန္နဲ႔မခြာဘဲ ပူးေပါင္းလုပ္ကုိင္ရင္း ကုိယ့္အင္အားကုိ တျဖည္းျဖည္းစုေဆာင္းထားၾကဖုိ႔ သေဘာတူၾကပါတယ္၊ အဲဒီလုိ ဂ်ပန္ဆန္႔က်င္ေရးသေဘာထားကုိ ဂ်ပန္မသိေအာင္၊ မရိပ္မိေအာင္ဖုံးကြယ္ထားရာမွာ သခင္ႏု၊ သခင္ျမ၊ သခင္ေအာင္ဆန္းတုိ႔မွာ မူလ အစကတည္းကပင္ ဂ်ပန္လုိလားသူအျဖစ္ထင္ရွားေနခဲ့ၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္ (သခင္သန္းထြန္း)မွာ ဂ်ပန္ဆန္႔က်င္သူအျဖစ္နဲ႔ ေပၚလြင္ေနသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဂ်ပန္ဆန္႔က်င္သူအျဖစ္ ဂ်ပန္ မရိပ္မိ၊ မသိရွိေအာင္ အကာအကြယ္ယူဖုိ႔ နည္းလမ္းမွာ ဂ်ပန္ရဲ့ ႐ုပ္ေသးအစုိးရအဖြဲ႔မွာ ပါဝင္လုပ္ကုိင္ျခင္းသာအေကာင္းဆုံးျဖစ္တယ္ဟု အားလုံးကသေဘာတူညီၾကပါတယ္၊ ဒီ႐ုပ္ အေျခအေနေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ မိမိရဲ့ဆႏၵနဲ႔ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္တဲ့ အစုိးရအဖြဲ႔ထဲမွာ မလႊဲမေရွာင္သာ ပါဝင္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္”ဟု သခင္ သန္းထြန္းသည္ ထိပ္ပုိင္း လွ်ဳိ႕ဝွက္ခ်က္တစ္ရပ္ကုိ မေျပာရင္မျဖစ္တဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ့္ကုိေျပာျပၿပီး ယင္းလွ်ဳိ႕ဝွက္ခ်က္ကုိလည္း အျပင္သုိ႔မေပါက္ၾကားရန္ သတိေပးခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ အာရွလူငယ္အစည္းအ႐ုံးႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး သခင္သန္းထြန္းက ဆက္လက္ေျပာျပပါတယ္။

“အာရွလူငယ္အစည္းအ႐ုံးအေပၚမွာ သခင္ခင္ေအာင္ရဲ့အျမင္ဟာ မဆုိးပါဘူး၊ မွန္ပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လည္း ဒီအတုိင္းပဲျမင္ထားပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ႐ုပ္အေျခအေနအရ ဒီအာရွလူငယ္အစည္းအ႐ုံးကုိ မဖြဲ႔လု႔ိလည္း မျဖစ္ပါဘူး၊ ပါဝင္ မေဆာင္ရြက္ဘဲေနလုိ႔လည္း မျဖစ္ပါဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဖြဲ႔စည္းမေပးလည္း ဖြဲ႔ေပးမယ့္လူ ရွိလာမွာပဲ အေၾကာင္း မထူးဘူး၊ ထူးလာမွာက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ့ ဂ်ပန္ဆန္႔က်င္ေရး သေဘာထားကုိ ရန္သူကရိပ္မိသြားၿပီး ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ငန္းဟာ အခ်ိန္မေရာက္ခင္က ႀကိဳတင္ႏွိမ္နင္းတာကုိခံရမွာပဲ ထူးပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ အာရွလူငယ္ဖြဲ႔စည္းေပးဖုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သေဘာတူလက္ခံခဲ့တာ ေတာ္လွန္ေရးအက်ိဳးစီးပြားအတြက္သာ ျဖစ္တယ္၊ ဂ်ပန္ကုိ လုိလားလုိ႔လည္း မဟုတ္ဘူး၊ ေၾကာက္လုိ႔လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး ဒီအာရွလူငယ္ဖြဲ႔စည္းေရးကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဖြဲ႔မေပးဘဲ အျခားလူေတြနဲ႔ဖြဲ႔ခဲ့ရင္ သခင္ခင္ေအာင္ေျပာသလုိ ဗမာလူငယ္ေတြရဲ့မ်က္စိထဲကုိ သဲပက္တဲ့အလုပ္ကုိပဲ လုပ္ၾကမွာပါ၊

“အခု ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဖြဲ႔ရင္ မဟာအမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြားနဲ႔ ဆန္႔က်င္တာေတြကုိမလုပ္ဘဲ ေရွာင္ကြင္းလုပ္လုိ႔ရတယ္။ အာရွလူငယ္ အစည္းအ႐ုံးဖြဲ႔တာ ဖုံးကြယ္ထားတဲ့ ဂ်ပန္သေဘာထားရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ဖက္ဆစ္အုပ္စုိးမႈကုိ ဗမာလူငယ္ေတြက မဆန္႔က်င္ေအာင္ (အာရွ သာတူညီမွ်ဝါဒ) နဲ႔ မႈိင္းတုိက္ထားဖုိ႔ျဖစ္တယ္ဆုိတာကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ျမင္ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကလည္း အာရွလူငယ္ အစည္းအ႐ုံးကုိထူေထာင္ဖြဲ႔စည္းရာမွာ ဗမာ့အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြားအတြက္ အျပင္ကုိမေဖာ္ထုတ္ဘဲထားတဲ့ ႏုိင္ငံေရးရည္ရြယ္ခ်က္ သေဘာထားရွိရပါမယ္၊ ဒါကေတာ့ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ကုိ ေတာ္လွန္တုိက္ခုိက္ဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္၊ အဲဒီႏုိင္ငံေရးရည္ရြယ္ခ်က္ကုိ အခုေလာေလာ ဆယ္မွာ မေဖာ္ထုတ္ေသးဘဲ လွ်ဳိ႕ဝွက္ထားရမယ္။ ဒါဟာ အလြန္အေရးႀကီးပါတယ္။ ဂ်ပန္သိသြားရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တစ္ၿပံဳလုံး တစ္စုလုံး ဒုကၡေရာက္ကုန္မွာပါ။ ဂ်ပန္ဟာ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ဖက္ဆစ္ျဖစ္ေတာ့ အဂၤလိပ္အစုိးရလက္ထက္တုန္းက လုပ္နည္းလုပ္ဟန္မ်ိဳးနဲ႔ လုပ္လုိ႔မရဘူး။ အစစ အရာရာမွာ သုိသိပ္လွ်ဳိ႕ဝွက္တဲ့နည္းကုိပဲ ေျပာင္းလဲသုံးရမယ္။ အေပၚယံလူျမင္ကြင္းမွာ ဂ်ပန္လုိလားသည့္ဟန္အမူအရာကုိသာျပၿပီး ေနာက္ပုိင္း ေတာ္လွန္ေရးအတြက္မေဖာ္ျပေသးဘဲ ရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္သေဘာထားၿပီး လူငယ္ေတြကုိစည္း႐ုံးထားရမယ္။ ဂ်ပန္ဟာ ဗမာ့ရန္သူ အျဖစ္ တုိက္ကြင္းတုိက္ကြက္ထားၿပီး စည္း႐ုံးတဲ့နည္းကိုေရွာင္ၿပီး ဂ်ပန္ရဲ့ေနရာမွာ နယ္ခ်ဲ႔အဂၤလိပ္အစုိးရကုိ ဗမာအမ်ိဳးသားရန္သူအျဖစ္ တုိက္ကြင္းတုိက္ကြက္ထားၿပီး ေျပာဆုိစည္း႐ုံးတဲ့နည္းကုိ သုံးရမွာျဖစ္တယ္။

“ကဲ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာလည္း အေတာ္ၾကာသြားၿပီး ကၽြန္ေတာ္ေျပာၿပီးသမွ်ကုိ ျပန္ၿပီးခ်ဳပ္လုိက္ရင္

၁။ အခ်က္က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဂ်ပန္ရဲ့႐ုပ္ေသးအစုိးရထဲမွာ ပါဝင္လုပ္ကုိင္ေနတာရယ္၊ အာရွလူငယ္အစည္းအ႐ုံးဖြဲ႔ဖုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ တာဝန္ယူလာခဲ့တာရယ္၊ သခင္ႏုက တုိ႔ဗမာဆင္းရဲသားအစည္းအ႐ုံးဖြဲ႔ဖုိ႔ ႀကိဳးပမ္းေနတာရယ္၊ ဗုိလ္ေအာင္ဆန္းက ဗမာ့ကာကြယ္ေရး တပ္မေတာ္ ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းေရးလုပ္ကုိင္ေနတာရယ္ ဒီလုပ္ရပ္ေတြအားလုံးဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ့ အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရး၊ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးအက်ိဳးစီးပြား စာမ်က္ႏွာျဖစ္တယ္။

၂။ အခ်က္က ဂ်ပန္ဟာ ၾကမ္းတမ္းရက္စက္တဲ့ ဖက္ဆစ္ျဖစ္ေတာ့ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕သမားကုိတုိက္တဲ့ တုိက္နည္းပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ တုိက္လုိ႔မရပါဘူး။ တုိက္နည္းတုိက္ဟန္ ပုံစံ နည္းပရိယာယ္ေျပာင္းရပါမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ့အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရး၊ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးရည္ရြယ္ခ်က္ကုိ ေဖာ္ထုတ္ေၾကညာၿပီးတုိက္တဲ့နည္းကုိ အသုံးျပဳလုိ႔ မရပါဘူး။ ရန္သူမသိေအာင္ ဖုံးကြယ္ထားရပါမယ္။ စစ္တုိက္ရာမွာ တစ္ဖက္ရန္သူက ပစ္လုိက္တဲ့က်ည္ဆန္ဟာ တုိက္႐ုိက္မထိမွန္ႏုိင္ေအာင္ ဘန္ကာလုိ႔ေခၚတဲ့ ကတုတ္က်င္းတူးၿပီး တုိက္ရသလုိပါပဲ။ အခုလည္း ဂ်ပန္က တရားဝင္အသိအမွတ္ျပဳၿပီးခြင့္ျပဳထားတဲ့ ႐ုပ္ေသးအစုိးရအဖြဲ႔၊ ဗမာ့ကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္၊ အာရွလူငယ္အစည္းအ႐ုံးနဲ႔ တုိ႔ဗမာဆင္းရဲသား အစည္းအ႐ုံးေတြဟာ ဂ်ပန္ကုိတုိက္ရာမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ့ ဘန္ကာေတြကတုတ္က်င္းေတြ ဒုိင္းေတြအျဖစ္ အသုံးျပဳတတ္ရမယ္။
ထြန္းဝင္းၿငိမ္း

သခင္ ခင္ေအာင္ေျပာျပတဲ့အာရွလူငယ္အစည္းအ႐ုံး(ဗမာႏုိင္ငံ)၏ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတုိင္ အပိုင္း(၂) (ထြန္းဝင္းၿငိမ္း)

0 comments
သခင္ ခင္ေအာင္ေျပာျပတဲ့အာရွလူငယ္အစည္းအ႐ုံး (ဗမာႏုိင္ငံ)၏ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတုိင္ အပိုင္း(၂) (ထြန္းဝင္းၿငိမ္း)
ျပည္သူ႔အေရးဂ်ာနယ္၊ အတြဲ - ၁၊ အမွတ္ - ၂၂ ဆရာထြန္းဝင္းၿငိမ္းေဆာင္းပါး..
သခင္ ခင္ေအာင္ ေျပာျပတဲ့အာရွလူငယ္အစည္းအ႐ုံး (ဗမာႏုိင္ငံ)၏ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတုိင္ အမွတ္(၂) (ထြန္းဝင္းၿငိမ္း)
(ယခင္အပတ္မွ အဆက္)
လုိလားသူလား၊ ဆန္႔က်င္သူလား
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သခင္သန္းထြန္းတုိ႔မွာ ကုိလုိနီေခတ္က တုိ႔ဗမာအစည္းအ႐ုံးနဲ႔ ေတာင္သူလယ္သမားအစည္းအ႐ုံးတုိ႔မွာ အတူတူ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္မ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ၁၉၄ဝ ျပည့္ႏွစ္ အိႏ္ၵိယျပည္ ရန္းဂါးကြန္ဖရင့္သုိ႔သြားစဥ္ကလည္း အတူတူပင္သြားခဲ့ၾကသည္။ ဒုတိယ ကမၻာစစ္အတြင္းက အဖမ္းခံၾကရေတာ့လည္း အင္းစိန္တြဲဖက္ေထာင္မွာ အထူးတန္းမွာ အတူတူေနလာခဲ့ၾကၿပီး အဂၤလိပ္အစုိးရက ဂ်ပန္နဲ႔ စစ္ေၾကညာတဲ့ေန႔မွာ မုံရြာေထာင္ကုိ ေျပာင္းၾကျပန္ေတာ့လည္း အတူတူပင္။ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလထဲမွာ ေထာင္ကလြတ္ေတာ့လည္း အတူတူ တစ္တြဲတည္းပင္လြတ္ခဲ့ၾကသည္။ သုိ႔ရာတြင္ ႏုိင္ငံေရးအယူအဆခ်င္းက်ေတာ့ သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္မွာ တူသည့္ေနရာမ်ားတြင္တူညီ ခဲ့ၾကေသာ္လည္း အရာရာတုိ႔မွာတူညီသည္ဟူ၍ မရွိခဲ့ပါ။ မတူညီကြဲျပားျခားနားေသာ ျပႆနာမ်ားလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဂ်ပန္နဲ႔ ပူးေပါင္းေရးမွာမတူညီၾကဘဲ သေဘာထားကြဲခဲ့ပါတယ္။ သခင္သန္းထြန္းနဲ႔ သခင္စုိးတုိ႔မွာ သာယာဝတီညီလာခံအၿပီး ၁၉၄ဝ ျပည့္ႏွစ္၊ ဇြန္လ ထဲမွာအဖမ္းခံရၿပီး ေထာင္ထဲေရာက္ေနၾကပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ သူတုိ႔ထက္ တစ္ႏွစ္ခန္႔ေနာက္က်ၿပီးမွ အဖမ္းခံရၿပီး အင္းစိန္တြဲဖက္ေထာင္မွာ အတူတူေနခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အျပင္မွာက်န္ေနရစ္ခဲ့စဥ္အခ်ိန္ကာလအတြင္းမွာ သခင္ေအာင္ဆန္းဖြဲ႔ခဲ့တဲ့ ေျမေအာက္ ေတာ္လွန္ေရးအဖဲြ႔ယူနစ္အဖြဲ႔မွာ ဦးဗေဆြ၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ဆရာခ်စ္တုိ႔ႏွင့္အတူ လုပ္လာခဲ့ရာမွ ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ဂ်ပန္ရဲ့ အကူအညီယူၿပီး ဂ်ပန္နဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးကုိ စိတ္အားထက္သန္စြာ လုပ္လာခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ပန္ဟာ ဖက္ဆစ္ဝါဒသမား တစ္ေယာက္ ျဖစ္တယ္ဆုိတာကိုလည္းသိေပမယ့္ ၿဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႔သမားအေပၚမွာ မုန္းတီးစိတ္နဲ႔ ျမန္မာျပည္ကုိ အဂၤလိပ္၏ကုိလုိနီထမ္းပုိးေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္လုိေသာအမ်ဳိးသားစိတ္မွာ အလြန္ျပင္းထန္လ်က္ရွိျခင္းေၾကာင့္ ဂ်ပန္ထံမွလက္နက္အကူအညီရယူၿပီး အဂၤလိပ္ကုိ တုိက္ျခင္းဟာ မွန္ကန္တယ္တရားတယ္လို႔ပင္ ႐ုိး႐ုိးသားသားယုံၾကည္ေနပါတယ္။ ေနာက္ သခင္ေအာင္ဆန္း ဂ်ပန္က ျမန္မာျပည္ကုိ ျပန္လာေတာ့ ဂ်ပန္နဲ႔သေဘာတူခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံေရးစီမံကိန္းထဲမွာလည္း ဂ်ပန္ဟာ ျမန္မာျပည္ကုိဝင္ေရာက္သိမ္းယူဖုိ႔အစီအစဥ္ မပါရွိပါဘူး။
၁။ ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အဂၤလိပ္ကုိတုိက္ဖုိ႔ ဂ်ပန္က ျမန္မာကုိ လက္နက္အကူအညီေပးမယ္။
၂။ ဒီလက္နက္ေတြကုိ အသုံးျပဳတတ္ဖုိ႔ ျမန္မာလူငယ္ေတြကုိ စစ္ပညာသင္ေပးမယ္။
၃။ ေငြေရးေၾကးေရးအကူအညီေပးမယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ ၃ ခ်က္ပဲပါတယ္။ ျမန္မာအေနနဲ႔ကေတာ့ တ႐ုတ္-ျမန္မာလမ္းမႀကီးမွ အေမရိကန္ စစ္ပစၥည္းေတြမပုိ႔ႏုိင္ေအာင္ ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးေပးရမယ္ဆုိတဲ့အခ်က္ကုိပဲ တာဝန္ယူရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ဂ်ပန္နဲ႔ေပါင္းတာမွန္တယ္ဆုိတဲ့အယူအဆကုိလက္ကုိင္ထားၿပီး ေဆာင္ရြက္ရင္း ၁၉၄၁ ခုႏွစ္၊ ေမလထဲမွာ ရခုိင္ျပည္ အမ်ဳိးသားကြန္ဂရက္ညီလာခံကုိ သခင္ျမနဲ႔အတူသြားတက္ရင္း စစ္ေတြမွာအဖမ္းခံရၿပီးေနာက္ အင္းစိန္တြဲဖက္ေထာင္ အထူးတန္းကို ေရာက္လာခဲ့ရာမွ သခင္သန္းထြန္းနဲ႔ ေတြ႔ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အင္းစိန္ေထာင္ထဲေရာက္ေတာ့ သခင္သန္းထြန္းနဲ႔သခင္စုိးႏွစ္ေယာက္စလုံးက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အျပင္မွာ ဂ်ပန္ႏွင့္ပူးေပါင္းေရးလုပ္ေနတာေတြကုိ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေဝဖန္ပါတယ္။ သူတုိ႔က ကမၻာ့ေသနဂၤဗ်ဴဟာ အခင္းအက်င္းကုိတင္ျပၿပီး ေျပာၾကပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ဟာ ကမၻာႀကီးအတြင္းက ႏုိင္ငံငယ္တစ္ႏုိင္ငံျဖစ္တယ္။ ၎ တစ္ႏုိင္ငံတည္း ထီးတည္းႀကီးရွိေနတာ မဟုတ္ဘူးတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ဗမာ့အေရးအခင္းကုိ ကမၻာ့အေရးအခင္းနဲ႔ဆက္စပ္ၾကည့္တတ္ရမယ္တဲ့။ အခု ကမၻာမွာ ဆုိဗီယက္ယူနီယံ၊ အဂၤလိပ္၊ အေမရိကန္၊ ျပင္သစ္နဲ႔တ႐ုတ္ျပည္တုိ႔ ပူးေပါင္းဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ဒီမုိကေရစီအင္အားစုတုိ႔ရဲ့မဟာမိတ္ဂုိဏ္းနဲ႔ ဂ်ာမနီ၊ အီတလီနဲ႔ဂ်ပန္ႏုိင္ငံတုိ႔ ပူးေပါင္းဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ဖက္ဆစ္ဂုိဏ္းတုိ႔ဟာ တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ စစ္ၿပိဳင္တုိက္ေနတဲ့အေရးအခင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဗမာျပည္ဟာ ဘယ္အုပ္စုဘက္က ပါဝင္ရပ္တည္မလဲဆုိတာကုိ အဆုံးအျဖတ္ေပးရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အခု ခင္ဗ်ား သခင္ ခင္ေအာင္တုိ႔လူစုဟာ ဖက္ဆစ္ဂုိဏ္းဘက္ကရပ္တည္ေနတယ္ဆုိတာေတာ့ ျမန္မာျပည္သည္ ႀကီးမားတဲ့ေဘးအႏၲရာယ္ကုိဖိတ္ေခၚေနတာနဲ႔တူတယ္တဲ့။ တုိင္းျပည္ ဒုကၡေရာက္ေအာင္လုပ္တဲ့ကိစၥမုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လူတစ္စု ဂ်ပန္နဲ႔ေပါင္းၿပီးလုပ္တာမွားတယ္လုိ႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဝဖန္ၾကပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ သူတုိ႔လုိ ကမၻာ့ေသနဂၤဗ်ဴဟာအခင္းအက်င္းကုိ သိျမင္ႏုိင္တဲ့အထိလည္း ဉာဏ္မမီ ေသးပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ သိေနတာျမင္ေနတာကေတာ့ အဂၤလိပ္က ျမန္မာျပည္ကုိ ကၽြန္ႏုိင္ငံအျဖစ္အုပ္ခ်ဳပ္ထားၿပီး ဖိႏွိပ္ေသြးစုပ္ေနတယ္။ ဒီကၽြန္ဘဝက လြတ္ေျမာက္ေအာင္ အဂၤလိပ္ကုိ လက္နက္ကုိင္တုိက္ရမယ္ဆုိတဲ့အခ်က္တစ္ခုတည္းကုိသာ သိျမင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ရဲ့ ရန္သူဟာ အဂၤလိပ္သာျဖစ္တယ္။ ဂ်ပန္မဟုတ္ဘူးကုိ ယုံေနပါတယ္။ အဂၤလိပ္နဲ႔ေပါင္းၿပီး ဂ်ပန္ကုိတုိက္ရမယ္ဆုိတဲ့ သခင္သန္းထြန္းရဲ့ တင္ျပခ်က္ကုိ ကၽြန္ေတာ္လက္မခံႏုိင္ပါဘူး။ လက္မခံႏနုိင္႐ုံမကဘဲ သခင္သန္းထြန္းဟာ အဂၤလိပ္ကဖမ္းထားလုိ႔ အဂၤလိပ္ရဲ့အက်ဥ္းသမား ျဖစ္ေနတာေတာင္ အဂၤလိပ္နဲ႔ေပါင္းဖုိ႔ ဆြယ္တရားေဟာေနေသးတာဟာ သူေထာင္ကလြတ္ေအာင္လုပ္ေနတာပဲျဖစ္တယ္လုိ႔ အထင္လြဲၿပီးေတာ့ ၎အတုိင္း ျပန္ေခ်ပခဲ့ပါတယ္။ သခင္သန္းထြန္းသည္ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ေျပာမရမွန္းသိလုိ႔ ဆက္မေျပာေတာ့ဘဲ “ကဲ ဒီလုိဆုိရင္ ေစာင့္သာၾကည့္ေနပါ၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔လူစုဖိတ္ေခၚခဲ့တဲ့ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ရဲ့အႏၲရာယ္ႀကီးမားပုံကုိ မၾကာမီေတြ႔ရမွာပါ၊ အဲဒီအခါက်မွပဲ အဂၤလိပ္နဲ႔ ဂ်ပန္အႏၲရာယ္ ဘယ္ဟာကပုိႀကီးတယ္ဆုိတာကုိ ထင္ထင္ရွားရွားသိပါလိမ့္မယ္”ဟု ေျပာၿပီး သခင္သန္းထြန္းသည္ ေဆြးေႏြးပြဲကုိ အဆုံးသတ္လုိက္ပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ေထာင္ထဲမွာ သခင္ေလးေမာင္၊ သခင္သန္းဟန္နဲ႔ ဆရာရာဂ်န္၊ ဗုိလ္ေမာင္ကေလး(ယုိးဒယား)တုိ႔ဟာ အထူးတန္းမွာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အတူ ရွိေနၾကပါတယ္။ “ဘီကလပ္”လုိ႔ေခၚတဲ့ “ခ” အတန္းမွာေတာ့ သခင္ႏု၊ သခင္စုိး၊ သခင္သိန္းေဖ(ဝါးခယ္မ)နဲ႔ သခငတင္ျမ စတဲ့ အျခားသခင္ေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အယူအဆကုိေထာက္ခံသူက လူမ်ားစုျဖစ္ပါတယ္။ သခင္စုိး၊ သခင္သန္းထြန္းတုိ႔အယူအဆကုိလက္ခံသူကေတာ့ သခင္တင္ျမ၊ သခင္တင္ေရႊ၊ သခင္သန္းၿမိဳင္ စသည့္ လူနည္းစုသာျဖစ္ပါတယ္။ ေထာင္ထဲမွာ မည္ကဲ့သုိ႔ပင္ အယူအဆမတူညီဘဲ ကြဲျပားျခားနားလ်က္ရွိေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သခင္ေတြဟာ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္နဲ႔ပဲ ေနခဲ့ၾကပါတယ္။ သခင္သန္းထြန္းကေတာ့ စကားသိပ္မေျပာေတာ့ဘဲ ဆုိဗီယက္ယူနီယံကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (ေဗာ္လ္ရွီဗစ္သမိုင္း စာအုပ္ကို) ဖတ္ၿပီး ဘာသာျပန္တဲ့အလုပ္၊ စာေရးတဲ့အလုပ္ကုိသာ ဖိလုပ္ေနပါတယ္။ သခင္စုိးကေတာ့ ဂ်ပန္နဲ႔ေပါင္းတာမွားတဲ့အေၾကာင္းကုိ “အင္းစိန္ စစ္တမ္း”အမည္နဲ႔ေရးၿပီး သူ႔အယူအဆကုိလက္ခံသူ သခင္ေတြကုိ ႏုိင္ငံေရးသင္တန္းပုိ႔ခ်ေပးေနပါတယ္။
History of the Communist Party of Soviet Union (Bolshevist) စာအုပ္ ၂ အုပ္ ေထာင္ထဲကုိေရာက္လာပုံကေတာ့ အျပင္မွာ ကုိအုန္းျမင့္(တုိးတက္ေရး)က ေထာင္ဝင္စာလာေတြ႔ရင္း လူေတြၾကားထဲမွာ ေထာင္အာဏာပုိင္ကုိ ဝုိင္းၿပီး ပစၥည္းေတြျပေနတုန္းမွာ စားစရာေတြနဲ႔ၾကားညႇပ္ေပးလိုက္ျခင္းပါ။ အဲဒီ စာအုပ္ ၂ အုပ္မွာ ထုိကာလက အဂၤလန္တြင္ေသာင္တင္ေနတဲ့ ပညာေတာ္သင္ ကုိအုန္း (ေနာင္ သံအမတ္ႀကီးဦးအုန္း)က ဗမာျပည္ရွိ ေဒါက္တာဘေမာ္သုိ႔ တစ္အုပ္၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ဦးခ်စ္ေမာင္သုိ႔တစ္အုပ္ပုိ႔ေပးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဒါက္တာဘေမာ္ရဲ့စာအုပ္ကုိ ကုိဗဟိန္းက ယူၿပီး၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ဦးခ်စ္ေမာင္ရဲ့စာအုပ္ကုိ ကုိအုန္းျမင့္ကယူၿပီး ၂ အုပ္စလုံး ေထာင္ထဲ ေရာက္လာျခင္းပါ။ တစ္အုပ္ကုိ သခင္သန္းထြန္းက ဖတ္၊ ဘာသာျပန္ၿပီး ေနာက္တစ္အုပ္ကုိ သခင္စုိးကကုိင္ၿပီး သင္တန္းေပးခဲ့ပါတယ္။ ေထာင္ထဲမွာ သခင္အုပ္စု ၂ စု ကဲြျပားေနၾကျခင္းဟာ ေနာင္တစ္ေခတ္တြင္ (၁ဝ ႏွစ္ခန္႔)တြင္ “ကြန္ျမဴနစ္” နဲ႔ “ဆုိရွယ္လစ္”ပါတီဟူ၍ ေပၚေပါက္လာေတာ့မည့္ အတိတ္နိမိတ္လကၡဏာမ်ား စတင္ ျဖစ္ေပၚေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္ဟု ဆုိရပါမည္။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အုပ္စုမွာ သခင္စုိး၊ သခင္သန္းထြန္းတို႔ကဲ့သုိ႔ ႏုိင္ငံေရးစာေပမ်ားကုိလည္း ေလးေလးနက္နက္ဖတ္႐ႈေလ့လာျခင္း မရွိပါ။ ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရးတစ္ခုတည္းကုိသာအေလးထားၿပီး အဂၤလိပ္အစုိးရကုိသာ အမုန္းႀကီးမုန္းတဲ့ အစြဲလမ္းႀကီးမားသည့္ မ်က္ကန္းမ်ဳိးခ်စ္မ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္။ သခင္စုိး၊ သခင္သန္းထြန္းတုိ႔အစုမွာ ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရးထက္ ဆုိရွယ္လစ္ဝါဒနဲ႔ ဆုိဗီယက္ ယူနီယံအေၾကာင္းကုိသာ အေလးထား ေျပာဆုိေဆြးေႏြးေနၾကသျဖင့္ ၎တုိ႔ကုိ “အေမေက်ာ္၊ ေဒြးေတာ္လြမ္းေနသူမ်ား” ဟူ၍ပင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ေခၚဆုိသမုတ္လုိက္ၾကပါေသးတယ္။
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အယူအဆသည္ မွားၿပီး သခင္စုိး၊ သခင္သန္းထြန္းတုိ႔အယူအဆ မွန္ကန္ေၾကာင္း သမုိင္းကသက္ေသခံခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သည္ ေက်ာခ်မွ ဓားျပမွန္းသိ ဆုိသလုိပါပဲ ျမန္မာျပည္ကုိဂ်ပန္သိမ္းပုိက္ၿပီး ႏွစ္လေလာက္ၾကာမွ ဂ်ပန္ရဲ့ ဖက္ဆစ္အႏၲရာယ္ကုိ ကုိယ္ေတြ႔မ်က္ျမင္ သိလာၾကပါတယ္။ မႏၲေလးမွာ ကုိသိန္းတန္နဲ႔ တုိင္းခ်စ္ကုိသိန္းေဖတုိ႔ ဂ်ပန္အဖမ္းခံရ အညႇဥ္းဆဲ ခံရၾကပုံသတင္းေတြနဲ႔ ေတာင္ငူမွာလည္း သခင္သန္းေဖ၊ သခင္ႂကြယ္၊ သခင္အုံးတုိ႔ အဖမ္းခံရ အညႇဥ္းဆဲခံၾကရပုံ သတင္းေတြကုိ ၾကားသိရၿပီးမွသာ ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္ရဲ့အႏၲရာယ္ကုိသိျမင္လာခဲ့ၿပီး မိမိရဲ့အမွားကုိပါ ျမင္လာပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ဂ်ပန္လုိလားသူအျဖစ္မွ ဂ်ပန္ဆန္႔က်င္သူအျဖစ္သုိ႔ ေျပာင္းလဲခဲ့ပါတယ္။ မိမိ၏ အမွားကိုသိျမင္လုိေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္သည္ သခင္ သန္းထြန္းထံသြားၿပီး မိမိရဲ့အမွားကုိဝန္ခံၿပီးေတာင္းပန္ခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ပန္ဆန္႔က်င္ေရး၊ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ငန္းတစ္ခုခုတြင္ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ တာဝန္ေပးဖုိ႔ပါ တစ္ပါတည္းေျပာဆုိခဲ့ရာ သခင္သန္းထြန္းက ကၽြန္ေတာ္၏အယူအဆ တုိးတက္လာေစရန္ လက္ဝဲစာေပမ်ားကုိ ေလ့လာဆည္းပူးဖုိ႔ေျပာၿပီး ဆုိဗီယက္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီသမုိင္းကုိ ဖတ္ခုိင္းခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ သခင္သန္းထြန္းနဲ႔ေတြ႔ဆုံၿပီး မ်ားမၾကာမီ ကာလအတြင္း၌ပင္ ဂ်ပန္ရဲ့႐ုပ္ေသးအစိုးရဖြဲ႔စည္းရာတြင္ သခင္သန္းထြန္းမွာ ဝန္ႀကီးတစ္ဦးအျဖစ္ပါဝင္ေနျပန္ရာ ကၽြန္ေတာ္သည္ ဂ်ပန္ဆန္႔က်င္ေရးသမားတစ္ဦးအေနျဖင့္ သခင္သန္းထြန္းအေပၚ မေက်မနပ္ ျဖစ္မိျပန္ပါတယ္။ သခင္သန္းထြန္းဟာ အေျပာနဲ႔အလုပ္မကုိက္ညီတဲ့ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေလသလားဟု သံသယျဖစ္မိျပန္တယ္။ အထင္လဲြမိျပန္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ အတြက္အခ်က္၊ လူကဲခတ္ ဒုတိယအႀကိမ္လြဲခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ျပႆနာတစ္ရပ္ကုိ ကုိင္တြယ္ ၾကည့္႐ႈရာတြင္ ကမၼပုိင္းကုိသာျမင္ၿပီး ကတၱားပုိင္းကုိမျမင္ပါ။ ကတၱားပုိင္းကုိ လွမ္းေမွ်ာ္မၾကည့္တတ္ေသးပါ။ သခင္သန္းထြန္းကေတာ့ ကမၼပုိင္းေရာ၊ ကတၱားပုိင္းကုိပါ ၾကည့္တတ္ျမင္တတ္သူ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ သူ၏နုိင္ငံေရးေျခလွမ္းကုိ ကၽြန္ေတာ္ မီေအာင္မလုိက္ႏုိင္ ေသးျခင္းေၾကာင့္သာ သူ႔ကုိ အထင္လြဲမွားမိျခင္း ျဖစ္မိခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကဲ့သုိ႔ လူရင္းတစ္ေယာက္ကပင္ သခင္သန္းထြန္းသည္ ဂ်ပန္ကုိ ေထာက္ခံသူလုိ႔ ထင္မိေနေသးရာ ဂ်ပန္က သခင္သန္းထြန္းကုိ သူတုိ႔၏ရန္သူဟူ၍ထင္စရာအေၾကာင္း ပုိ၍ပင္ မရွိႏုိင္ပါ။ ဤသည္မွာ သခင္ သန္းထြန္းရဲ့ႏုိင္ငံေရးပရိယာယ္ ႂကြယ္ဝမႈ၊ ကၽြမ္းက်င္ပုံကုိ ကၽြန္ေတာ္သည္ ေနာက္မွ ျပန္လည္ေတြးစရာ သိရွိလာခဲ့ပါတယ္။
မည္ကဲ့သုိ႔ပင္ရွိေစကာမူ သခင္သန္းထြန္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ အာရွလူငယ္အစည္းအ႐ုံးဖြဲ႔စည္းေရးကိစၥ ေဆြးေႏြးၾကသည့္အခါ က်မွသာ သခင္သန္းထြန္း၏ သေဘာထားအစစ္အမွန္ကုိ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းသိရၿပီး သခင္သန္းထြန္းသည္ ဂ်ပန္လုိလားသူတစ္ဦး ျဖစ္သြားၿပီဟုထင္မွတ္ခဲ့ေသာကၽြန္ေတာ္၏ေကာက္ခ်က္ မွားေၾကာင္းသိလာရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အာရွလူငယ္အစည္းအ႐ုံးဖြဲ႔စည္းဖုိ႔ စတင္ ေဆြးေႏြးေသာအခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္သည္ သခင္သန္းထြန္းအား ဂ်ပန္လုိလားသူအျဖစ္ သံသယစိတ္အေျခခံနဲ႔ ေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။
သခင္သန္းထြန္း - “တစ္ျမန္ေန႔က သခင္ႏု႐ုံးခန္းမွာ ငပုေတြနဲ႔ အာရွလူငယ္အစည္းအ႐ုံးဖြဲ႕ဖုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္၊ ငပုေတြက သူတုိ႔သိမ္းပိုက္ထားတဲ့ အေရွ႔ေတာင္အာရွနယ္ေတြမွာ အာရွလူငယ္အဖြဲ႔ေတြ ဖြဲ႔စည္းၿပီးၿပီျဖစ္လုိ႔ ဗမာျပည္မွာလည္း ၎အတုိင္း ဖြဲ႔ခ်င္တယ္တဲ့၊ ကူညီပါလုိ႔ ေျပာလာတယ္၊ အဲဒီ အာရွလူငယ္အစည္းအ႐ုံးရဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ၁။ ဂ်ပန္အစုိးရရဲ့ “ဒုိင္တုိးဝ က်ဳိေအးတင္” လို႔ ေခၚတဲ့ အာရွ သာတူညီမွ်ဝါဒကုိ ျမန္မာလူငယ္မ်ားသေဘာေပါက္နားလည္ၾကေစရန္ႏွင့္ ၂။ ဗမာလူငယ္မ်ားရဲ့ ဗလငါးတန္ တုိးတက္ ဖြံံၿဖိဳးေအာင္ေဆာင္ရြက္ေပးရန္တုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ အာရွလူငယ္အစည္းအ႐ုံးမွာ ကုိဗဟိန္းနဲ႔ကၽြန္ေတာ္တုိင္ပင္ၿပီး သခင္ခင္ေအာင္ကုိ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔လ်ာထားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကေတာ့ သခင္ခင္ေအာင္နဲ႔ အသင့္ေတာ္ဆုံးေနရာပဲလုိ႔ ထင္ၿပီး တာဝန္ေပးတာျဖစ္တယ္။ “ဘယ္လုိလဲ၊ လုပ္ႏုိင္ပါ့ မလား”ဟု သခင္သန္းထြန္းသည္ အာရွလူငယ္ဖြဲ႔စည္းေရးကိစၥကုိ ကၽြန္ေတာ့္အား ေျပာျပရင္း ကၽြန္ေတာ္၏သေဘာထားကုိ စုံစမ္းေမးျမန္းၾကည့္ပါတယ္။

သခင္ခင္ေအာင္ - “ကၽြန္ေတာ္ဟာ ႏုိင္ငံေရးသမားပါ၊ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ဖုိ႔ကုိသာ စိတ္အားထက္သန္ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဗလငါးတန္ သက္သက္ကုိသာလုပ္ကုိင္ခဲ့တဲ့ အဂၤလိပ္ကုိလုိနီေခတ္က “လူငယ္မ်ားႀကီးပြားေရးအသင္း”ဆုိတာကို ကၽြန္ေတာ္ မပါဝင္ခဲ့ပါဘူး၊ သခင္ေလးေမာင္တုိ႔ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးဆုိင္ရာလူငယ္မ်ားအစည္းအ႐ုံးရဲ့ ႏုိင္ငံျခားျဖစ္ေရွာင္ၾကဥ္ေရးနဲ႔ တုိင္းရင္းျဖစ္အားေပးေရး အမ်ိဳးသားလႈပ္ရွားမႈေတြမွာသာ ပါဝင္ခဲ့ပါတယ္၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ “အာရွ သာတူညီမွ်ဝါဒ”ဆုိတာကလည္း ဆုိရွယ္လစ္တံဆိပ္ကပ္ထားတဲ့ ဂ်ပန္အရင္းရွင္ဝါဒသာျဖစ္တယ္လုိ႔ ျမင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အာရွလူငယ္အစည္းအ႐ုံးဆုိတာကေတာ့ ဂ်ပန္စစ္ဝါဒီေတြနဲ႔ ဂ်ပန္ အရင္းရွင္ႀကီး ေတြရဲ့အက်ိဳးစီးပြားကုိကာကြယ္ေပးရမယ့္ အစည္းအ႐ုံး၊ ဗမာလူငယ္ေတြက ဂ်ပန္စစ္ဝါဒီေတြရဲ့အက်ိဳးစီးပြားကုိမဆန္႔က်င္ေအာင္ ဂ်ပန္ကုိ ကာကြယ္ေပးရမယ့္ဒုိင္းႀကီးသာျဖစ္တယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ေနပါတယ္၊ ဒီလုိ ဗမာလူငယ္ေတြရဲ့ မ်က္စိထဲ သဲပက္သြင္းရမယ့္အလုပ္မ်ဳိးကုိ ကၽြန္ေတာ္မလုပ္ခ်င္ပါဘူး၊ အရင္လထဲတုန္းကပဲ သခင္သန္းထြန္းကို ေျပာခဲ့ၿပီးပါၿပီ၊ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အဂၤလိပ္ကိုမုန္းလြန္းအားႀကီးၿပီး ဂ်ပန္နဲ႔ ေပါင္းၿပီး အဂၤလိပ္ကုိတုိက္ခဲ့တဲ့အမွားကုိ က်ဴးလြန္မိခဲ့တဲ့အျပစ္ ရွိေနပါတယ္လုိ႔ ဒီရာဇဝတ္ေႂကြးကုိဆပ္ဖို႔သာ ငပုေတြကုိ ဗမာျပည္က ျပန္လည္ေမာင္းထုတ္ႏုိင္မွ ေႂကြးေၾကမယ္လုိ႔ယုံၾကည္ေနပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဂ်ပန္ဆန္႔က်င္ေရး၊ ဂ်ပန္ကုိတုိက္ခုိက္ေရးကလြဲၿပီး အျခား ဘာကုိမွလုပ္ဖုိ႔ စိတ္မပါ ပါဘူး”ဟု ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲရွိသေရြ႕ကုိ ေျပာင္ေျပာင္ဝင္ေျပာၿပီး အာရွလူငယ္အစည္းအ႐ုံးတြင္ ပါဝင္လုပ္ကုိင္ရန္ ျငင္းဆုိခဲ့ပါတယ္။
ထြန္းဝင္းၿငိမ္း
(ဆက္လက္ ေဖာ္ျပပါမည္)

Wednesday, February 25, 2015

တိတ္ဆိတ္စြာအိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ေအာက္ေျခပင္ျမစ္မ်ား (ျမသန္းတင့္)

0 comments
တိတ္ဆိတ္စြာအိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ေအာက္ေျခပင္ျမစ္မ်ား (ျမသန္းတင့္)
ကၽြန္ေတာ္ေရွ႕တြင္ လြန္ခဲ့ေသာနွစ္ေပါင္း ၇ဝ ေလာက္က “ဂႏၳေလာက” မဂၢဇင္းေတြရွိသည္။ လြန္ခဲ့သည့္ အႏွစ္(၇ဝ)ဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ပင္ မေမြးေသး။ ဂႏၳေလာကမဂၢဇင္းသည္ ပထမထုတ္ေဝစဥ္က ဝတၳဳစာအုပ္အရြယ္ စာအုပ္ေသးေသးကေလးျဖစ္သည။္ ေနာက္ေတာ့ က်မ္းစာအုပ္အရြယ္ ရွည္ရွည္ေမ်ာေမ်ာကေလး ျဖစ္လာသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္မွ ယခုေခတ္မဂၢဇင္းေတြအရြယ္နီးပါးသုိ႔ ေရာက္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

သစ္ပင္တုိင္းသည္ ေအာက္ေျခပင္ျမစ္မွစရသည္ခ်ည္းျဖစ္သည္။ ေအာက္ေျခပင္ျမစ္မရွိေသာသစ္ပင္သည္ မည့္သည့္အခါမွ ၾကာရွည္ရွင္သန္နိင္မည္မဟုတ္။ ေအာက္ေျခပင္ျမစ္သည္ ေျမႀကီးထဲတြင္ တိတ္ဆိတ္စြာလူးလြန္႔ေနရာမွ ေျမေပၚအလင္းေရာင္သို႔ ထြက္လာသည္။ ထိုအခါက်မွသာလွ်င္ ပင္စည္သည္ တျဖည္းျဖည္းဖြြံ႔ၿဖိဳးလာခဲ့ကာ အကိုင္းအခက္၊ အရြက္အလက္ေတြ ျဖာထြက္လာသည္။ ထို႔ေနာက္မွ အသီးအပြင့္ေတြ ေဝလာျခင္းျဖစ္သည္။

ဂႏၳေလာကမဂၢဇင္း စာအုပ္ေသးေသးကေလးကို လွန္ေလွာၾကည့္လိုက္ေသာအခါတြင္ ျမန္မာလို ေဆာင္းပါး၊ ဝတၱဳ၊ ကဗ်ာတို႔ကို ဘာမွ မေတြ႔ရ။ အဂၤလိပ္လိုေရးထားသည့္ ေဆာင္းပါးအခ်ိဳ႔ကိုသာေတြ႔ရသည္။ ယင္းတို႔မွာလည္း စာေပေဆာင္းပါးစစ္စစ္ဟု မေခၚသာ။ထိုစဥ္က ျမန္မာျပည္သို႔ေရာက္လာေသာ အဂၤလိပ္စာအုပ္မ်ားအေၾကာင္း သတင္းတိုမ်ားနွင့္စာအုပ္ေၾကာ္ျငာမ်ား၊ ထိုစဥ္က ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္စ ျဖစ္ေသာ ဘားမားဘြတ္ကလပ္ေခၚ ျမန္မာျပည္စာအုပ္ကလပ္အေၾကာင္းသတင္းမ်ား၊ ကလပ္အစည္းအေဝးအေၾကာင္း အစီရင္ခံစာမ်ား ေလာက္သာ ျဖစ္သည္။

မူလတုန္းက ဂႏၳေလာကသည္ ဘားမားဘြတ္ကလပ္မွထုတ္ေဝသည့္ စာအုပ္ေၾကာ္ျငာကတ္တေလာက္ သေဘာမွ်သာျဖစ္သည္။ ဘားမားဘြတ္ကလပ္၏လိပ္စာမွာ ရန္ကုန္ယူနီဘာစီတီေကာလိပ္တြင္ရွိသည္။ ထိုစဥ္ကထုတ္ေဝခဲ့ေသာ ဂႏၳေလာကမဂၢဇင္း ဆိုဒ္ေသးေသးကေလး၏ အစိမ္းေရာင္အဖံုးအတြင္းဖက္ ဘားမားကလပ္အေၾကာင္းေဖာ္ျပထားသည္။ ေခါင္းစဥ္တြင္ "ဘားမားဘြတ္ကလပ္အေၾကာင္း"ဟု ေရးထားသည္။ ေအာက္တြင္ အမွတ္စဥ္ထိုး၍ ဘားမားဘြတ္ကလပ္အေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။

အဂၤလိပ္လိုေရးထားသည့္ ထိုေၾကာ္ျငာတြင္ ေအာက္ပါအတိုင္းေဖာ္ျပထားသည္။
၁။ ဘားမားဘြတ္ကလပ္္လီမိတက္သည္ စာအုပ္ဆုိင္တဆုိင္ျဖစ္သည္။
၂။ အဂၤလန္မွ မွာယူေသာစာအုပ္မ်ားအတြက္ ကၽြန္ုပ္တို႔က လန္ဒန္စာအုပ္ဆိုင္ လက္လီေစ်းနွုန္းအတိုင္း ေရာင္းခ်သည္။ အဂၤလန္မွ ရန္ကုန္သို႔ပို႔သည့္ စာပို႔ခနႈန္း၊ တင္ပို႔ခႏွုန္း စသည္တို႔ကို မယူ။ သို႔ရာတြင္ အထက္ျမန္မာျပည္သို႔ ပို႔သည့္စာအုပ္မ်ားအတြက္ ရန္ကုန္မွ အထက္ျမည္မာျပည့္သို႔ပို႔ရသည့္ တင္ပို႔ခနွုန္းကို ယူသည္။
၃။ ကၽြႏု္တို႔တိုက္မွစာအုပ္မ်ားကို ေရာင္းခ်ရာတြင္ ေစ်းႏွဳန္းမ်ားကို အိႏၵိယေငြေၾကးျဖင့္တြက္ခ်က္၍ ေရာင္းခ် သည္။ တသွ်ီလင္လွ်င္ ဆယ့္နွစ္ပဲႏႈန္းထား၍ တြက္ခ်က္သည္။ ေငြလဲလွယ္ႏွုန္းျဖင့္ လိုအပ္လာလွ်င္  အိႏၵိယက်ပ္ေငြ ေစ်းႏႈန္းအေျပာင္းအလဲကိုလိုက္၍ ေျပာင္းလဲသည္။
၄။ အမွာစာအရ အဂၤလန္မွ မွယူေပးရေသာစာအုပ္မ်ားအတြက္ လက္လီေရာင္းေစ်းကိုသတ္မွတ္ရာအတြက္ လက္ရွိ ေငြလဲလွယ္နွုန္းေအာက္ အနီးကပ္ဆံုးဖာသင္ျဖင့္ လဲယူသည္။
၅။ အေမရိကန္နွင့္ ဥေရာပတိုက္မွထုတ္ေဝေသာစာအုပ္မ်ားကိုလည္း အထက္ပါနႈန္းထားျဖင့္လဲလွယ္၍ ေရာင္းခ်သည္။
၆။ စာအုပ္မ်ားကို အမ်ားျပည္သူသို႔လည္းေကာင္း၊ ဘားမားဘြတ္ကလပ္ဝင္မ်ားသို႔လည္းေကာင္း ေရာင္းခ်သည္။
၇။ ျမန္မာျပည္တြင္ စာေကာင္းေပေကာင္းမ်ားကိုဖတ္ရွဳျခင္း အေလ့အက်င့္ရရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ဘြတ္ကလပ္ကို ၁၉၂၅ ခုႏွစ္တြင္ တည္ေထာင္သည္။ အသင္းဝင္မ်ားအား မ်က္ေမွာက္ေခတ္စာေပႏွင့္ ထိေတြ႔ေနေစရန္ ဘြတ္ကလပ္က ေဆာင္ရြက္ေပးသည္။
၈။ လူထုအေနျဖင့္ တစုလွ်င္ တဆယ္က်ပ္ျဖင့္ ဘြတ္ကလပ္သုိ႔ ဝင္ေရာက္ႏုိင္သည္။ ကလပ္ဝင္တိုင္းသည္ အစုဝင္တဦးအေနျဖင့္ ကလပ္မွရရွိေသာအျမတ္အစြန္းကို ခံစားပိုင္ခြင့္ရွိသည္။
၉။ စာၾကည့္တိုက္မ်ား စာေပအသင္းအဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ အျခားေသာအဖြဲ႔အစည္းမ်ားလည္း ကလပ္သို႔ဝင္ႏုိင္သည္။
၁ဝ။ "အသင္းဝင္ေလွ်ာက္လႊာမ်ား၊ သို႔မဟုတ္ ဘြတ္ကလပ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ စံုစမ္းလိုေသာအခ်က္မ်ားကို ေအာက္ပါလိပ္စာအတိုင္း ဆက္သြယ္ႏုိင္သည္"ဟု ေဖာ္ျပကာ ယူနီဘာစီတီေကာလိပ္၊ စာတိုက္ေသတၱာအမွတ္တခုကို ေဖာ္ျပထားသည္။

၁၉၂၆ ခုနွစ္၊ မတ္လထုတ္ "ဂႏၳေလာက"မဂၢဇင္း စာအုပ္ငယ္ (ထိုစဥ္က  ဂႏၳေလာကဟုပင္ ျမန္မာလို အမည္မရွိေသး။ The World of Books ဟု အဂၤလိပ္လိုေဖာ္ျပထားသည္) ေခါင္းႀကီးပိုင္းေနရာတြင္ ဘားမားဘြတ္ကလပ္၏ ပထမအႀကိမ္နွစ္လည္အစည္းအေဝးအစီရင္ခံစာ အေၾကာင္းကို အက်ယ္တဝင့္ေရးထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။

 "ဘားမားဘြတ္ကလပ္လီမိတက္ အစုရွယ္ယာရွင္မ်ား၏ ပထမဆံုးအႀကိမ္ႏွစ္ပတ္လည္အစည္းအေဝးကို ၁၉၂၆ ခုနွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂ဝ ရက္ေန႔က ကလပ္တည္ရာ ရန္ကုန္ယူနီဘာစတီ ေကာလိပ္ေက်ာင္းတိုကတြင္ က်င္းပခဲ့သည္။ ဒါရိုက္တာမ်ားနွင့္စာရင္းစစ္မ်ား၏ ႏွစ္စဥ္အစီရင္ခံစာမ်ားကိုရိုက္ႏွိပ္ၿပီးေနာက္ အစည္းအေဝးတြင္ေဝငွၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ထို႔ေနာက္ ဥကၠ႒က ကုမၸဏီ၏ရည္ရြယ္ခ်က္ဖြဲ႔စည္းပံုႏွင့္ အလားအလာမ်ားကို ေအာက္ပါအတိုင္းအတိုခ်ဳပ္တင္ျပပါသည္"ဟု ေဖာ္ျပပါသည္။

ဥကၠ႒၏မိန္႔ခြန္းတြင္ အျခားေသာအခ်က္မ်ားအျပင္ ဘားမားဘြတ္ကလပ္တည္ေထာင္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ေအာက္ပါအတိုင္းပါရွိသည္။

မူလအစကတည္းကပင္လွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တို႔စီမံကိန္း ေျမစမ္းခရမ္းပ်ိဳးသည့္ စမ္းသပ္မႈတခုသာျဖစ္ေၾကာင္းကို ဖံုးကြယ္ျခင္း မျပဳလိုပါ။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတခု၏ စမ္းသပ္မႈတိုင္းတြင္ မည္မွ် တိတိက်က်၊ တင္းတင္ၾကပ္ၾကပ္လုပ္ရသည္ဆိုေစ စြန္႔ရပါေသးသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ နွစ္ဦးစလံုးရုိးသားမႈရွိသည့္ ေရႊတြင္းတူးသမားႏွစ္ဦးကို ၾကည့္ပါေလ။ တဦးမွာ ေရႊတြင္းတူးသည့္လုပ္ငန္းတြင္ သမဏိရွည္ေသာ အေတြ႔အႀကံဳရွိသူ ျဖစ္ပါသည္။ သူက မိမိ၏ေရႊတြင္းတူးသည့္အေတြ႔အႀကံဳမ်ားအရ ေရႊအမ်ားအျပားထြက္နိင္သည့္ေနရာတခုကို ေတြ႔ထားၿပီဟု ဆိုပါသည္။  ေနာက္တဦးမွာ ဘူမိေဗဒႏွင့္ေျမႀကီး၏ အေနအထားကိုၾကည့္ျပီး ထိုထိုေသာေနရာတြင္ ေရႊကို မုခ်ေတြ႔မည္ဟု ေျပာပါသည္။ ထို ႏွစ္ဦးက သင့္အား အရင္းအႏွီးထည့္ရန္ လာေရာက္ေျပာၾကလွ်င္ သင္သည္ အေတြ႔အႀကံဳရွိၿပီးသူ၏စကားကိုသာ ယံုကာ သူ႔ထံတြင္ ဆုတ္ဆိုင္းျခင္းမရွိ အရင္းအႏွီးျမဳပ္ႏွံမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔လုပ္ငန္းတြင္ ဒုတိယလူ၏အေနအထား မ်ိဳးတြင္ရွိေနပါသည္။ ယခုလက္ရွိအခ်ိန္၌ ျမန္မာျပည္တြင္ စာအုပ္ဝယ္သူဆို၍ အနည္းငယ္ရွိသည္ ဆိုသည္မွာမွန္ပါသည္။ ဤအခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ္ဝန္ခံပါသည္။ သို႔ရာတြင္ လူအမ်ားက စာအုပ္မ်ားကိုဖတ္လာၾကေအာင္ လံႈ႔ေဆာ္လွ်င္ စာဖတ္လာၾကလိမ့္မည္ဟု ကၽြန္ေတာ္တို႔ ယံုၾကည္ပါသည္။

"ယင္းသို႔ေသာယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ပိုက္ဆံေၾကးေငြကို ပံုေလာင္းျခင္းျဖစ္ပါသည္။"

စြန္႔ရသည့္အတုိင္းအတာ ႀကီးမားေလေလ ထိုသို႔စြန္႔ရျခင္းအတြက္ရရွိသည့္အက်ိဳးအျမတ္သည္ ႀကီးမားေလေလ ျဖစ္ရမည္ဟု ေဘာဂေဗဒပညာရွင္မ်ားက ဆိုၾကပါလိမ့္မည္။ သို႔ရာတြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လုပ္ငန္းတြင္မူ ထိုသို႔စြန္႔ရသည့္အတိုင္းအတာ အေလွ်ာက္ ေငြေရးေၾကးေရးအက်ိဳးအျမတ္ကိုခံစားရမည္ဟု ကၽြန္ေတာ္တို႔ အာမ,မခံလိုပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လုပ္ငန္း၏ရည္ရြယ္ခ်က္သည္ ေငြေရးေၾကးေရးအက်ိဳးအျမတ္ရရန္ မဟုတ္ပါ။ ႏုိင္ငံေရးအက်ိဳးအျမတ္ရရန္ ျဖစ္ပါသည္။ အကယ္၍ ျမန္မာနိင္ငံသည္ ဘုရင္ဧကရာဇ္၏ ဓနသဟာယႀကီးထဲတြင္ သည့္ထက္သည္ ႀကီးမားေသာအခန္းက႑မွပါဝင္လိုက္သည္ဆိုပါက၊ ထို႔ထက္ပို၍ ေျပာရလွ်င္ ေခတ္သစ္ကမၻာတြင္ ျမန္မာျပည္သည္ လြတ္လပ္ေရးကိုရရွိလိုသည္ဆိုပါက ျမန္မာျပည္သည္ ျပင္ပကမၻာေလာကႀကီးကို မီေအာင္လုပ္နိင္ေသာနည္းလမ္းမ်ားရွိဖို႔ အလြန္အေရးႀကီးပါသည္။

ေခတ္သစ္ယဥ္ေက်းမႈ၏ လႈပ္ရွားမႈသစ္ထဲတြင္ ေခတ္ႏွင့္အမီလိုက္ႏုိင္ရန္ လြန္စြာအေရးႀကီးပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ စမ္းသပ္မႈသည္ အဓိကအားျဖင့္ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ပတ္သက္ပါသည္။ ႏုိင္ငံေရး ဆိုသည္မွာ က်ဥ္းေျမာင္းေသာပါတီႏုိင္ငံေရး၏အဓိပၸာယ္ျဖင့္ ေျပာျပျခင္း မဟုတ္ပါ။ ေဘာ္လစ္ရွီဗစ္ ျဖစ္ေစ၊ ဗဟုသုတသမားျဖစ္ေစ၊ စိတ္သေဘာထားက်ယ္ျပန္႔ရန္သာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ အေရးႀကီးပါသည္။ ေကာင္းစြာပညာတတ္ရန္သာ အေရးႀကီးပါသည္။ ယင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံေရးစမ္းသပ္မႈ၏ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။

"သို႔ရာတြင္ ယေန႔အခ်ိန္၌ ႏုိင္ငံေရးစမ္းသပ္မႈတခုသည္ တခ်ိန္တည္းမွာပင္  စီးပြားေရးစမ္းသပ္မႈတခုလည္း ျဖစ္ဖို႔လိုပါသည္။ စီးပြားေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမပါေသာနိင္ငံေရးတိုးတက္မႈဆိုသည္မွာ စိတ္ကူးယဥ္ျခင္းသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ယင္းသည္ စိတ္ကူးယဥ္ျခင္းကဲ႔သို႔ အႏၱရာယ္ႀကီးလွပါသည္။ မၾကာမီကျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ႏုိင္ငံေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကဲ့သုိ႔ ႏုိင္ငံေရးအားထိန္းခ်ဳပ္မႈကို ပညာမတတ္ေသာလူမ်ားလက္သို႔ေပးအပ္မိပါလွ်င္ စီးပြားေရးထိန္းခ်ဳပ္မႈကို နိင္ငံျခားအရင္းအႏွီး၏လက္သုိ႔ ဝကြက္အပ္ထားခဲ့လွ်င္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုဆိုသည္မွာလည္း စိတ္ကူးထဲတြင္သာရွိၿပီး တေန႔တြင္ မုခ်ပ်က္စီးမည္သာျဖစ္ပါသည္။ တိုင္းရင္းစက္မႈလုပ္ငန္းကိုတည္ေဆာက္ရန္ႏွင့္ တိုင္းရင္းအရင္းအႏွီးကို ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္လုပ္ရန္မွာ လူမ်ိဳးတိုင္း၊ လူတန္းစားတိုင္းမွ လက္ေတြ႔ႏုိင္ငံေရးသမားတို႔၏ အဓိကလုပ္ငန္းႀကီးျဖစ္ပါသည္"

"သို႔ရာတြင္ ယခုလက္ရွိ ျမန္မာျပည္အေျခအေနတြင္ စာအုပ္လုပ္ငန္းသည္ ေသာ့ခ်က္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းႀကီးတခု ျဖစ္ပါသည္။ စက္မႈလုပ္ငန္း အားလံုး၏တိုးတက္မႈတြင္ အဓိကေသာ့ခ်က္လုပ္ငန္းႀကီး ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏စမ္းသပ္မႈသည္ ႏုိင္ငံေရးစမ္းသပ္မႈသာမက စီးပြားေရးစမ္းသပ္မႈတခုလည္းျဖစ္သည္ဟုေျပာျခင္းမွာ ထိုအဓိပၸာယ္ျဖင့္ေျပာျခင္းျဖစ္ပါသည္"

"ကၽြန္ေတာ္တို႔၏စမ္းသပ္မႈေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ အဓိကက်ေသာအခ်က္တရပ္ ရွိပါသည္။ ယင္းမွာ ျမန္မာႏွင့္ဥေရာပတိုက္သားတို႔သည္ အတူပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သင့္ၾကသည္ဆိုသည့္ အခ်က္ျဖစ္ပါသည္။ အတူပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္းဆိုသည့္ကိစၥသည္ အေတာ္ခက္ခဲသည့္ စကားလံုးတလံုး ျဖစ္ပါသည္။ ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ အတူပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးဆိုသည့္အလုပ္သည္ ဥေရာပတိုက္သားတို႔အျမင္တြင္ မိုက္မဲမႈတခုဟုျမင္ၿပီး၊ ျမန္မာတို႔အျမင္တြင္ အတားအဆီးတခုဟုျမင္ေနၾကပါသည္။ တဖက္တြင္ မယံုၾကည္မႈရွိေနၿပီး၊ တဖက္တြင္ အထင္လြဲမႈတို႔ ရွိေနၾကပါသည္။ ဤႏွစ္ခ်က္သည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ထည့္သြင္းစဥ္းစားရမည့္အခ်က္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ လုပ္ငန္းကိုအစပ်ိဳးမိၾကပါၿပီ။ ကလပ္ဝင္ တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္တို႔သည္ ျမန္မာမ်ားျဖစ္ျပီး ကလပ္၏အရင္းေငြ ေလးပံုသုံးပံုတို႔မွာ ျမန္မာတို႔ ထည့္ဝင္သည့္ေငြမ်ား ျဖစ္ပါသည္။"

"ဥေရာပတိုက္သားႏွင့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔ၾကားတြင္ရွိသည့္ အျပန္အလွန္မယံုၾကည္မႈသည္ ျပႆနာ၏ဘက္တဖက္သာ ရွိပါေသးသည္။ အျခားဘက္တဖက္မွာ ေရာင္းသူႏွင့္ဝယ္သူၾကားက မယံုၾကည္မႈျဖစ္ပါသည္။ တနည္းေျပာရလွ်င္ စားသံုးသူႏွင့္ထုတ္လုပ္သူၾကားတြင္ရွိသည့္ အျပန္အလွန္မယံုၾကည္မႈ ျဖစ္ပါသည္။ ယင္းမွာလည္း လက္ရွိ ကမၻာ့စီးပြားေရးေလာက၏ စရိုက္လကၡဏာခ်က္ျဖစ္ပါသည္။ ဤတြင္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ စမ္းသပ္မႈတခုကိုလုပ္ေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔စာအုပ္လုပ္ငန္းသည္ သမဝါယမအသင္းတခုမဟုတ္ပါ။ ဒါရိုက္တာမ်ား၏အလုပ္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔လုပ္ငန္းသည္ စီးပြားေရးအရ အျမတ္အစြန္းရရွိသည့္လုပ္ငန္း ဟုတ္ မဟုတ္ ၾကည့္ရႈစစ္ေဆးရန္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔တြင္ ထိန္းခ်ဳပ္ေရးေကာ္မတီဟုေခၚေသာ ေကာ္မတီတခုကိုဖြဲ႔စည္းထားၿပီးျဖစ္ပါသည္။

ထိုေကာ္မတီ၏လုပ္ငန္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တိုလုပ္ငန္းသည္ အတန္းအစားအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိေသာ ဝယ္ယူသူမ်ားအတြက္ အက်ိဳးရွိ မရွိ ၾကည့္ရႈရန္ ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေကာ္မတီတြင္ ဥေရာပတိုက္သားစာအုပ္ဝယ္သူမ်ား၏လုိအပ္ခ်က္မ်ားကုိၾကည့္ရန္ ေကာ္မတီဝင္တဦးႏွင့္ ျမန္မာစာအုပ္ဝယ္သူမ်ား၏လုိအပ္ခ်က္မ်ားကုိၾကည့္ရန္ ေကာ္မတီဝင္တဦးတုိ႔ရွိပါသည္။ သိၾကသည့္အတုိင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ယူနီဘာစီတီေကာလိပ္သုိ႔ စာအုပ္တင္သြင္းရာင္းခ်သူကုိယ္စားလွယ္အျဖစ္ခန္႔အပ္ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ယူနီဘာစီတီေကာလိပ္ ေက်ာင္းမွ စာအုပ္ဝယ္သူတုိ႔၏လုိအပ္ခ်က္ကုိေစာင့္ၾကည့္ရန္ ေကာ္မတီဝင္တဦးကုိလည္းခန္႔အပ္ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။

မၾကာမီတြင္ ဘြ႔ဲမရရွိေသးေသာ ေက်ာင္းသားမ်ား၏လိုအပ္ခ်က္မ်ားကုိေစာင့္ၾကည့္မည့္ ေကာ္မတီဝင္တဦးကုိလည္း ခန္႔အပ္ႏုိင္လိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ပါသည္။ ဤသို႔ ယင္းသို႔ေသာေကာ္မတီတမ်ိဳးသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လုပ္ငန္းအား စားသုံးသူတုိ႔အလုိက်ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရာတြင္ မ်ားစြာအေထာက္အပံ့ျဖစ္လိမ့္မည္။ စားသုံးသူတုိ႔၏အက်ိဳးစီးပြားကို လ်စ္လ်ဴရွုရာမေရာက္ေအာင္ အာမခံခ်က္တခုျဖစ္မည္ဟု ကၽြန္ေတာ္တို႔ ယုံၾကည္ပါသည္။ ယင္းသို႔ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ယေန႔ေခတ္လုပ္ငန္းတုိင္းႀကံဳေတြ႔ေနရသည့္ ေရာင္းသူဝယ္သူတုိ႔၏အၾကား တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု အက်ိဳးစီးပြားျခင္းဆန္႔က်င္ဖက္ျဖစ္္ေနသည့္ထုိျပႆနာကို ေျဖရွင္းႏုိင္လိမ့္မည္ဟုလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ယူဆပါသည္"

“ဤအယူအဆမ်ားသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔စီးပြားေရးလုပ္ငန္းကုိ ေရွ႔ေဆာင္ေရွ႔ရြက္ျပဳေနေသာအယူအဆမ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိအယူအဆမ်ားသည္ ခုိင္မာေသာအယူအဆမ်ားျဖစ္္သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္တို႔ယုံၾကည္ပါသည္။ အနည္းဆုံး ေငြေၾကးအနည္းငယ္ကုိ အရဲစြန္႔ထည့္ဝင္ရန္ေလာက္ေတာ့ခုိင္မာသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္တို႔ထင္ပါသည္။ ထုိယံုၾကည္ခ်က္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔စီးပြားေရးလုပ္ငန္းကုိ ေဆာင္ရြက္ၾကပါက မျဖစ္နိင္စရာအေၾကာင္းမရွိဟုလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ယုံၾကည္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔တြင္ ကုိယ္စီ ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ား ရွိေနၾကသျဖင့္ တကယ္ျဖစ္္မျဖစ္္ဆုိသည့္အခ်က္မွာမူ တကယ္ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အေနျဖင့္မူ ထုိလုပ္ငန္းမွအက်ိဳးအျမတ္ ရရန္၊ ရမည္ဟုကားေမွ်ာ္မွန္းၿပီးျဖစ္ပါသည္။ အကယ္၍ ေအာင္ျမင္ျခင္းမရွိခဲ့ပါမူ ပုဂၢလိက၏ေငြေၾကးျဖင့္ ပရဟိတလုပ္ငန္းကုိ ကၽြန္ေတာ္တို႔တေတြ ဆက္လက္လုပ္ရန္ႀကံရြယ္ခ်က္မရွိပါ။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းဆိုသည္မွာ အက်ိဳးအျမတ္ရွိမွသာ ဆက္လက္ အသက္ရွင္နိင္ ပါသည္။ စာအုပ္ေစ်းႏွုန္းမ်ားကုိေလွ်ာ့ခ်ရံုျဖင့္သာ မဟုတ္ဘဲ၊ အစုဝင္သူတုိင္းအား ထုိက္သင့္သည့္အျမတ္ေငြေၾကးေပးနိင္မွာသာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းသည္ အသက္ရွင္မည္ျဖစ္္ပါသည္။ ေျပာခဲ့သည့္အတုိင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ကလပ္သည္ သမဝါယမအသင္းတခုမဟုတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကုမၸဏီ၏အမည္ကညြန္ျပသည့္အတုိင္း ကလပ္တခုသာျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ေငြေရးေၾကးေရး တခုတည္းကုိသာ ေမွ်ာ္ကုိးသည့္လုပ္ငန္းတခုမဟုတ္ဟူေသာယံုၾကည္ခ်က္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ကလပ္ဝင္မ်ားကုိ ဖြဲ႔စည္းခ်ည္ေႏွာင္ထားျခင္း ျဖစ္္ပါသည္”

ထိုသို႔ေသာစရိုက္လကၡဏာမ်ိဳးရွိေနျခင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔တြင္ ထိုက္သင့္ေသာအကူအညီႏွင့္ အားေပးေထာက္ခံမႈရွိခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ဦးစြာအားျဖင့္ အေမွ်ာ္အျမင္ရွိမႈ၊ လက္ေတြ႔စာရင္းအင္းအေတြ႔အႀကံဳရွိမႈ စာေပဗဟုသုတႏွံ႔စပ္မႈ၊ တြန္႔တိုျခင္းမရွိေသာရက္ေရာမႈ၊ သတၱိရွိမႈႏွင့္ရႊင္လန္းထက္သန္ေသာအေကာင္းျမင္မႈတို႔အတြက္ ကုမၸဏီမွအေျပအလည္ျပန္ဆပ္ႏုိင္ဖြယ္မရွိေအာင္ ေက်းဇူးႀကီးလွေသာ ဦးဘစိန္(တီပီအက္စ္)အား ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပလိုပါသည္။ ဒုတိယအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ကလပ္စက္ယႏၱရားႀကီး ရပ္တန္႔ မသြားေအာင္ အၿမဲအစည္းအေဝးတက္ေရာက္၍အားေပးၾကေသာ ထိန္းခ်ဳပ္ေရးေကာ္မတီဝင္လူႀကီး စီ၊ ဒဗလ်ဳဒန္ွႏွင့္ ဦးဆက္တို႔ေက်းဇူးကိုလည္းေဖာ္ျပလိုပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရံုးတည္ရာဌာနကို သာမာန္ငွားချဖင့္ငွားရမ္းေသာ ဦးဘဒင္ (အမ္အယ္စီ)ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေဖာ္ျပလိုပါသည္။ ထို႔ျပင္ အလုပ္၏ပမာဏနွင့္အရည္အေသြးကို ခ်င့္တြက္ျခင္းမျပဳဘဲ ကလပ္၏ေငြေရးေၾကးေရးကိုေထာက္ရႈ၍ စာရင္းစစ္ခယူကာ စာရင္းမ်ားကိုစစ္ေပးေသာ စာရင္းစစ္ မစၥတာစီတန္ဝွက္ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေဖာ္ျပလိုပါသည္”

ကၽြန္ေတာ္သည္ ဘားမားဘြတ္ကလပ္၏ ပထမႏွစ္ပတ္လည္အစည္းအေဝးတြင္ေျပာၾကားေသာ ဥကၠ႒၏မိန္႔ခြန္းကိုဖတ္ၿပီးေနာက္ ေဟာင္းႏြမ္း ဝါက်င့္ေနေသာစာအုပ္ကေလးကို လွန္ေလွာၾကည့္သည့္အထဲတြင္ စာအုပ္ေၾကာ္ျငာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေတြ႔ရသည္။ စာအုပ္အဖံုး စိမ္းစိမ္းေပၚတြင္ ဦးဘဥာဏ္ဆြဲသည့္ မိခင္နွင့္ကေလးငယ္ရုပ္ပံုတို႔ မပါေသး။ ျမန္မာစာက႑မပါေသး၊ ဝတၱဳ၊ ေဆာင္းပါး၊ ကဗ်ာ စသည္တို႔ မပါေသး၊ "ေျမအုတ္တို႔ၿပိဳေလရာ ေက်ာက္အုတ္ျဖင့္တည္ေဆာက္အံ့"ဆုိသည့္ ေၾကြးေၾကာ္သံမပါေသး။

အဖံုးစိမ္းစိမ္းကေလးေပၚတြင္ ေကာ္မရွင္နာလမ္း (ယခု  ဗုိလ္ခ်ုဳပ္ေအာင္ဆန္းလမ္း) ျပည္သူ႔ေဆးရံုႀကီးေရွ႔က ယူနီဘာစီတီေကာလိပ္ေက်ာင္းႏွင့္ ထိုေက်ာင္းဝင္းအတြင္း ဘားမားကလပ္၊ ကလပ္တည္ေနရာကိုျပသည့္ ေျမပံုကေလးသာ ပါသည္။

ထိုစဥ္က ေအာက္ေျခပင္ျမစ္သည္ ေျမႀကီးထဲတြင္ တိတ္ဆိတ္စြာပင္အိပ္ေပ်ာ္ေနဆဲပင္ ရွိေသးသည္။ ေခတ္စမ္းသည္ ထိုေအာက္ေျခပင္ျမစ္ ပင္စည္မွလူးလြန္႔ ဖူးပြင့္လာေသာ အဖူးအပြင့္တပြင့္ျဖစ္ေလသည္။


ျမသန္းတင့္

၁၉၉၄ ၾသဂုတ္လ သရဖူမဂၢဇင္းမွ
ေတြ႔တာယူတာက ဒီေနရာကပါ။ http://www.kaungkin.com/index.php?option=com_content&view=article&id=307%3A2010-06-06-12-55-24&catid=35%3A2009-04-17-01-29-53&Itemid=61


Monday, February 23, 2015

ေဖေဖာ္ဝါရီ တတိယပတ္ထဲ ေရးျဖစ္တဲ့တိုနန္႔နန္႔ေလးေတြ(၃) မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ

0 comments
ေဖေဖာ္ဝါရီ တတိယပတ္ထဲ ေရးျဖစ္တဲ့တိုနန္႔နန္႔ေလးေတြ(၃) မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ
(စစ္မတိုက္လို႔ ဘာတိုက္မလဲ)
ေကာက္ကိုင္လူသတ္ပြဲျဖစ္ကာမွ “မင္းက တိုင္းျပည္အတြက္ ဘာလုပ္ဖူးလို႔လဲ”ဆိုၿပီး အေမးခံရတာ ၁ဝ ႀကိမ္ထက္ေတာ့ မနည္းဘူး။
စစ္သားစစ္တိုက္တာ သူ႔အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္း သူလုပ္တာပဲ မဟုတ္လား။ စစ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ က်က်နနတိုက္တတ္ဖို႔၊ ေခတ္ပညာေရာ စစ္ပညာေရာတတ္ဖို႔၊ စစ္သား စစ္သားလို က်င့္ႀကံေနတတ္ဖို႔ဆိုတာ တကယ့္ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္လ္စစ္သားစိတ္နဲ႔ စစ္သားေကာင္းအေတြးအေခၚရွိမွျဖစ္တာပါ။
စစ္သားဆိုတာ ယူနီေဖါင္းဝတ္ရတဲ့ နိုင္ငံသားပဲ။ ဒီ့ထက္ ဘာပိုလိမ့္မလဲ။ စစ္သား စစ္သားအလုပ္လုပ္နိုင္ေအာင္ သ႑န္မ်ိဳးစံုနဲ႔စည္းၾကပ္ထားတဲ့ အခြန္အေကာက္ေတြေဆာင္ေနၾကတဲ့ တိုင္းသူျပည္သားဆိုတာ ကုန္ထုုပ္စြမ္းအားစုျဖစ္သလို စစ္တပ္ရဲ့ထမင္းရွင္ စစ္သားတိုင္းရဲ့ေက်းဇူးရွင္ေတြပဲမဟုတ္လား။ စစ္သားေတြရဲ့ အမိရင္းအဖရင္းေတြေရာ ပါေနတာပဲမဟုတ္လား။
လူတိုင္းလူတိုင္းဟာ မိမိတို႔အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းအတြက္ မိမိတို႔ဘဝအတြက္ စားဝတ္ေနေရးေတြလံုးပမ္းၾကရသလို မိမိေနထိုင္ရာ လူ႔အစုအစည္း လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ေကာင္းရာေကာင္းက်ိဳးေတြပါလုပ္ရင္း တဦးနဲ႔တဦး တစုစည္းနဲ႔တစုစည္းေပါင္းၿပီး လူ႔အဖြဲ႔အစည္းႀကီးျဖစ္ေနရတာမဟုတ္။
အဲ့ဒီ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းႀကီးမွာ လူတိုင္းကိုယ္စီ မိမိတို႔အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းေတြအတြက္ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္ တာဝန္ေက်ေအာင္လုပ္ၾကရတာပဲမဟုတ္လား။ အသက္ေမြး ဝမ္းေၾကာင္းၾကတာခ်င္းအတူတူ ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ထက္ပိုလုပ္ရတယ္ ဘယ္သူကေတာ့ ပိုစြန္႔လႊတ္ရတယ္ရယ္လို႔ ရွိလို႔လား။ မိမိထမင္းစားဖို႔ မိမိဘဝကိုစြန္႔ရတာဟာ တိုင္းျပည္အတြက္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြက္မွ မဟုတ္တာ။
မိမိအသက္ေမြးမႈအတြက္မဟုတ္ပဲ ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္ရွာစားၿပီး လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ေကာင္းရာမြန္ရာအတြက္ မိမိဘဝကို ေပးဆပ္သူေတြအတြက္ေတာ့ “စြန္႔လႊတ္တယ္တို႔ တိုင္းျပည္အတြက္လုပ္တယ္”တို႔ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ဥပမာ-ဗမာ့ဒီမိုကေရစီေရး စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ဆန္႔က်င္ေရးေတြအတြက္ ေထာင္တန္းအက်ခံရ ႀကိဳးစင္တက္ၾကရတာမ်ိဳး၊ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ရင္း က်ဆံုးကုန္တာမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ တိုင္းျပည္အတြက္လုပ္တယ္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြက္လုပ္တယ္လို႔ေျပာရင္ရပါတယ္။
ထမင္းစားဖို႔ တနည္းေျပာရရင္ မိမိအသက္ေမြးမႈအတြက္ စစ္သားဘဝကိုေရြးခ်ယ္ၿပီး စစ္ထဲလိုက္ စစ္တိုက္တာၾက ဘယ့္နွယ္လို႔ တိုင္းျပည္အတြက္လုပ္တယ္လို႔ ေျပာနိုင္မတဲ့တုန္း။
စစ္သား စစ္သာတိုက္ပါ။ အာဏာရွင္အတြက္ပဲတိုက္တိုက္ လူထုအတြက္ပဲတိုက္တိုက္ တိုက္စရာရွိ တိုက္ပါ။ စစ္သားဘဝေရြးခ်ယ္သမို႔ စစ္တိုက္ရတယ္လို႔မွတ္ပါ။ တိုင္းျပည္တြက္တိုက္တယ္တို႔ စြန္႔လႊတ္ေနတယ္တို႔ဆိုၿပီး အျမင္ေမွာက္မွားလိုက္တာနဲ႔ တကယ့္စစ္သားပီသတဲ့စစ္သားေကာင္းဘဝ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္လ္စစ္သားဘဝကို ခင္ဗ်ားရဖို႔အေၾကာင္း မရွိေတာ့ဘူး။ အခိုင္းခံဘဝ တလက္ကိုင္တပ္ရဲ့ ေၾကးစားဘဝကို ခင္ဗ်ားေရာက္သြားၿပီလို႔ မွတ္ပါ။

(က်ီးတို႔ကလည္းလက္မခံ)
တဘက္လွည့္နဲ႔ ေငြယူနံမည္ယူၿပီး ဗကသနဲ႔ ေက်ာင္းသားသပိတ္ အားေပ်ာ့ခ်ိနည့္ ၿပိဳကြဲသြားေအာင္လုပ္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားစုတခ်ိဳ႔လည္း အမ်ိဳးပညာေရးဥပေဒအား ျပင္ဆင္သည့္ဥပေဒ(မူၾကမ္း)ကိုကိုင္ၿပီး အတည္ေပါက္နဲ႔ မလည္ရႈပ္သြားရွင္းတာတာ ရန္အေထာင္ခံလိုက္ရတာနဲ႔ နံမည္အပ်က္ကို ထပ္အဖ်က္ခံလိုက္ရတာပဲ အဖတ္တင္တယ္။
ခုေတာ့ ရွက္ရွက္နဲ႔ ထြက္ရွင္းရတဲ့အျဖစ္ပဲ။ ဗကသကို ကြန္ျမဴနစ္တံဆိပ္ကပ္ၿပီးဆန္႔က်င္ျပရင္ တို႔ဘက္ယံုၿပီး ပံုအပ္လာလိမ့္မယ္မ်ားေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွမထင္နဲ႔။ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ့ ရပ္တည္ခ်က္ဆိုင္ရာ ေၾကာင္လက္သည္းေတြကို ခင္ဗ်ားတို႔သာသိေပမယ့္ သူတို႔အျမင္မွာေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔လည္း ေက်ာင္းသားပဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔လည္း ေက်ာင္းသားစုဖြဲ႔မႈေတြ လုပ္ေနတာပဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔လည္း စစ္အုပ္စုကိုဆန္႔က်င္လို႔ ေထာင္က်ခဲ့ဖူးသူေတြပဲဆိုတဲ့အခံနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ မယံုဘူး။ မသကၤာဘူး။
စစ္အုပ္စုဟာ သူ႔ကို တႀကိမ္တခါေလာက္ ေသေသခ်ာခ်ာ ရပ္တည္ခ်က္ရွိရွိေလးပဲ
ဆန္႔က်င္ၾကည့္၊ ေသသည္အထိခြင့္မလႊတ္ဘူး။ ေအး ဟိုဘက္ကို အျပတ္သစၥာေဖါက္ အျပတ္ဆန္႔က်င္ အၿပီးအျပတ္ခြာၿပီး သူတို႔ေအာက္ ရာသက္ပန္ဒူးေထာက္ လက္နက္ခ်လာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အရိုးအရင္းနဲ႔စားၾကြင္းစားက်န္ေလး ပစ္ေကၽြးမွာပဲ။ ဒါေတာင္ တခါလက္နက္ခ်ရံုနဲ႔မေၾကနပ္နိုင္ဘူး။ မေသမခ်င္း အႀကိမ္ႀကိမ္လက္နက္ခ်မွရတာ။
ဒီေလာက္ဒူးေထာက္ ဒီေလာက္လက္နက္ခ်တာေတာင္ မွတ္ထား ဘယ္ေတာ့မွ သူတို႔အတြင္းစည္းထဲအထိ အာဏာေသာ့ခ်က္ကို ကိုင္လႈပ္နိုင္တဲ့ေနရာအထိ မေရာက္ေစရဘူး။ အာဏာကို မ်က္ေမႊးေထာ္ ေမာ္လို႔ေတာင္ၾကည့္ခြင့္မေပးဘူး။ ေရွ႔မွာၾကည့္ ခင္ဗ်ားတို႔ ေနာင္ေတာ့္ေနာင္ေတာ္ မေသခ်င္းလက္နက္ခ်ႀကီးေတြ သစၥာေဖါက္ႀကီးေတြ ဘယ္လို နိုင္ငံေရးဘဝနဲ႔ နိဌိတံကုန္ၾကသလဲ။
ခု ခင္ဗ်ားတို႔ရန္အေထာင္ခံရ ရန္အေတြ႔ခံရေလာက္မွာတင္ ကိုယ့္ဘာသာျပန္သံုးသပ္ၾကည့္။ မယံုဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔ကို သူတို႔ မယံုဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔ကို ဘယ္ေသာအခါမွ သူတို႔ မယံုဘူး။
ဆိုေတာ့ ခုအေနအထားမွာ ေက်ာင္းသားခ်င္း အစည္းေျပေအာင္လုပ္ေနတာေတြ အခ်င္းခ်င္းေသြးခြဲတာေတြကို ဆက္မလုပ္ေတာ့ပဲ ရပ္လိုက္နိုင္တယ္ဆိုေကာင္းတာပဲ။ အေကာင္းဆံုးကေတာ့ ခု ခနနားေနတဲ့ ဗကသပင္မသပိတ္စစ္ေၾကာင္းနဲ႔ပူးတြဲၿပီး ပညာေရးဥပေဒရည္မွန္းခ်က္ေပါက္သည္အထိ လက္တြဲခ်ီတက္နိုင္ရင္ အေကာင္းဆံုးပဲ။
အဲ့လို မလုပ္နိုင္ရင္ေတာင္မွ လမ္းေလ်ွာက္သပိတ္ျပန္စခ်ိန္မွာ တတ္နိုင္သေလာက္ ဝန္းရံေပးတာ ကူညီေပးတာ ေဖးမေပးတာလုပ္နိုင္ရင္လည္း ေကာင္းတာပါပဲ။ ေနာက္ဆံုး ပူးလည္းမပူးေပါင္း ဝန္းလည္း မဝန္းရံနိုင္ဆိုရင္ေတာ့ ခုလို ေက်ာင္းသားခ်င္းသင္းခြဲတဲ့လုပ္ရပ္ေတြကို ရပ္လိုက္ပါ။
ဆက္လုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ ေဒါင္းတို႔ကလည္းလက္မခံ က်ီးတို႔ကလည္းလက္မခံတဲ့ ေက်ာင္းသားနိုင္ငံေရးစုအေနနဲ႔ လားရာဟာမေကာင္းနဲ႔ နိဂံုးခ်ဳပ္မယ္ေတြးမိတာပါပဲ။

(အိုင္ပြတ္မယ္ဒုကၡ)
အခုလာမယ့္ မာ့ခ်္ ၂၈ ရက္ေန႔မွာ က်ေနာ္ လက္ရွိကိုင္ေနတဲ့ ဖုန္းက ၂ နွစ္ျပည့္ပါၿပီ။ ဒီ့အရင္ ၂ နွစ္ျပည့္တုန္းက အလကားရခဲ့တဲ့ဖုန္းပါ။ LG ဖုန္းပါ။ က်ေနာ္သံုးတဲ့လိုင္းက Verizon ပါ။ ဒီကုမၸဏီက သူ႔လိုင္းသံုးသူေတြ (Family Plan)နဲ႔သံုးသံုး တလံုးတည္းသံုးသံုး ဖုန္းတလံုးသံုးသက္ ၂ ႏွစ္ျပည့္ၿပီဆို ကိုင္ေနတဲ့ဖုန္းအေဟာင္းျပန္အပ္တယ္ဆို ဖုန္းအသစ္တလံုး အလကားေပးပါတယ္။
သိပ္အေကာင္းစားႀကီးေတြမဟုတ္ေပမယ့္ တျပည္လံုးေရာ နိုင္ငံျခားေတြပါ ေကာင္းေကာင္းေခၚလို႔ ၾကားလို႔ရတာပါပဲ။ ကိုယ္က နည္းနည္းပိုေကာင္းတဲ့ဖုန္းကိုင္ခ်င္ရင္ေတာ့ နည္းနည္းပိုေပးရပါတယ္။ ဖုန္းအေကာင္းစားကိုင္ခ်င္ရင္လည္း ထိုနည္းတူပါပဲ။
က်ေနာ္ကေတာ့ တယ္လီဖုန္းကို ဖုန္းဆက္ဖို႔ေျပာဖို႔ေလာက္ပဲသံုးတာဆိုေတာ့ အလကားရတဲ့ဖုန္းပဲ ကိုင္ပါတယ္။ အိုင္ဖုန္းတို႔ စမတ္ဖုန္းတို႔ဆို ျမင္ပဲျမင္ဖူးၿပီး အပိုင္အေနနဲ႔မကိုင္ဖူးပါဘူး။ သူမ်ားဆီေတြ႔လို႔ ေတာင္းကိုင္ၾကည့္ ထိၾကည့္ဖူးတာေလာက္ပါပဲ။
အင္တာနက္အတြက္ဆို ကြန္ျပဴတာပဲသံုးပါတယ္။ ဒီမွာက ေဆးရံုေဆးခန္း စားေသာက္ဆိုင္ ေကာ္ဖီဆိုင္အပါအဝင္ ေနရာတိုင္းလိုလိုမွာ အင္တာနက္က ဝိုင္ဖိုင္ဖရီးရတာ မဟုတ္လား။ (ခုဆို ဖို႔တ္ဝိန္းက ဗုဒၶဘာသာဘုန္းႀကီးေက်ာင္း တေက်ာင္းမွာေတာင္ ဝိုင္ဖိုင္ဖရီးလို႔ေရးထားတာေတြ႔တယ္။ ေခတ္မီတယ္ ေခတ္ေရွ႔ေရာက္တယ္လို႔ပဲဆိုရမလား မေျပာတတ္ပါဘူး) အိမ္မွာဆို ဒက္စေတာ့ပ္နဲ႔သံုးတာမ်ားၿပီး အျပင္အပိြဳင္မန္႔ေတြဘာေတြ သြားတဲ့အခါေတာ့ လက္ပ္ေတာ့ပ္ေလး ယူယူသြားတတ္သလို ခရီးေလးဘာေလးထြက္တဲ့အခါၾက အိုင္ပက္ဒ္ေလး သယ္သြားတတ္ပါတယ္။
အိုင္ပက္ဒ္ေလး ဝယ္ျဖစ္တာလည္း ၃ နွစ္ေလာက္ေတာ့ရွိၿပီ မွတ္တာပဲ။ လက္ထဲေငြသိတ္မခက္တဲ့အခ်ိန္တုန္းက ဆိုပါေတာ့။ သယ္ရျပဳရ လြယ္တာလည္းပါသလို ဂ်ီပီအက္စ္လည္းသံုးလို႔ရေတာ့ အဆင္ေျပတာေၾကာင့္ပါပဲ။
ဒါနဲ႔ပဲ အိုင္ဖုန္းတို႔ စမတ္ဖုန္းတို႔သံုးဖို႔စိတ္ကူး တခါမွမေပၚခဲ့ဖူးဘူးဆိုပါေတာ့။ အေျခအေနေပးရင္ ကိုင္ေတာ့ကိုင္ခ်င္တာ အမွန္ပါ။ ဒါေပမယ့္ သိတ္လည္းမလို ေငြလည္း နည္းနည္းခက္တာနဲ႔ ေတာင့္ေတာင့္တတႀကီးေတာ့လည္း မျဖစ္မိတာအမွန္ပါ။ သူ႔သံုးရင္ အင္တာနက္အတြက္က တလ ၁ဝ ေဒၚလာထပ္ေပးရမယ္လို ႔ဆိုပါတယ္။
ဇနီးကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၈ ေလာက္ကတည္းက အလကားရလို႔ အိုင္ဖုန္း ၄ စသံုးေနတာ။ သူသံုးစမွာပဲ အိုင္ဖုန္းေျခာက္လည္း ထြက္လာတယ္ထင္တာပါပဲ။ အဲ့ဒါေလးရၿပီးေနာက္
တခါတခါ သူလည္း လမ္းမွာ ဖုန္းပြတ္ေနတတ္ပါၿပီ။ သူကေတာ့ေျပာတယ္ အရင္ဖုန္းထက္ အဆင္ပိုေျပတယ္တဲ့။ ဓါတ္ပံုေလးေတြလည္း ၾကည္ေနတာပဲ။ ဗီဒိယိုအတိုေလးေတြရိုက္ရလည္း အေတာ္ေကာင္းတယ္တဲ့။
ဒီလိုနဲ႔ေနရင္း ၿပီးခဲ့ေသာၾကာက အိမ္ကို ဗရိုင္ဇုန္က စာလာတယ္။ စာထဲမွာ က်ေနာ္ ခုကိုင္ေနတဲ့ဖုန္းက မာ့ခ်္ ၂၇ ရက္ေန႔မွာ ၂ ႏွစ္ျပည့္ၿပီတဲ့။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဖုန္းအသစ္လဲမယ္ဆို ၂၈ ရက္ေန႔ၾက သူတို႔ဆိုင္ကိုလာခဲ့ပါတဲ့။ အိုင္ဖုန္း ၅ တလံုး အလကားေပးမယ္တဲ့။ အြန္လိုင္းမွာ တက္ၾကည့္ၿပီး နံပတ္ေျခာက္တို႔ အျခားဆမ္ေဆာင္းဂယ္လက္ဇီတို႔ အျခားစမတ္ဖုန္းေတြ ကိုင္ခ်င္ရင္လည္း သူတို႔ဝဘ္ဆိုက္မွာတက္ၾကည့္ၿပီး ေရြးၿပီး က်သင့္ေငြနဲ႔ ဖုန္းဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္ေတြပို႔ေပးပါဆိုၿပီး ေရးထားတယ္။ က်ေနာ္လည္း ဒီစာရေတာ့မွ ခု လက္ရွိဖုန္း ၂ နွစ္ျပည့္မွန္း တိတိက်က်သိေတာ့တာ။ ဒါနဲ႔ ဇနီးကိုျပေတာ့ သူက ဝမ္းသာၿပီး အင္တာနက္ပါ ယူလိုက္မယ္ေလ တဆယ္ပဲထပ္ေပးရမွာ။ အိုင္ဖုန္း ၆ ကိုင္ခ်င္ရင္ေတာ့ ပိုက္ဆံနည္းနည္း ထပ္ေပးရမွာလို႔ေျပာတယ္။
ဒါနဲ႔ သူတို႔ဝဘ္ဆိုက္တက္ၾကည့္ၿပီး အလကားရမယ့္ အိုင္ဖုန္း ၅ ပဲ ေရြးလိုက္တယ္။ ေနာက္လ ၂၈ ရက္ေန႔ဆို က်ေနာ္လည္း အိုင္ဖုန္းနဲ႔ဘာနဲ႔ျဖစ္ေလာက္ၿပီ။ အင္း ဒီအတိုင္းဆို က်ေနာ္လည္း သြားရင္းလာရင္း ပြတ္မိတိုက္မိေတာ့မယ္ထင္တာပဲ။


(နာဇီဂတံုးနဲ႔ပညာဟာ မအပ္မရာ)
မဘသ ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္ အၾကမ္းဖက္ ဦးျပည္းနဲ႔သကၤန္းၿခံဳေတြက ပညာေရးအေၾကာင္း နကန္းတလံုးေတာင္မသိပဲ သစၥ အစၥ ေအဘုတ္ခေလာက္ရြတ္ေနသူကိုဆရာတင္ၿပီး ခု ဆရာဆရာမေတြ ပညာေရးပါရဂူေတြ ကၽြမ္းက်င္တတ္ပြန္သူေတြ ေက်ာင္းသားေတြအပါအဝင္ အျခား ပညာ့တန္ဖိုးနဲ႔ပညာ့တန္ခိုးနားလည္းသူေတြျပင္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတဲ့ အမ်ိဳးသားပညာေရး ဥပေဒအားျပင္ဆင္သည့္ဥပေဒ(မူၾကမ္း)ကို ေတာေျပာေတာင္ေျပာ ေျပာေနတာက အကန္းဆင္စမ္းတာထက္ဆိုးတဲ့ကိစၥပဲ။
ေခတ္ပညာဆိုတာ ပညာတတ္ဆိုတာ အတန္းပညာသက္သက္ကိုေျပာတာမဟုတ္ပဲ ကမၻာၾကည့္ ၾကည့္ျမင္တတ္တဲ့ ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္မႈနဲ႔ ဆင္ျခင္တံုတရားပါတဲ့ အစြဲအလမ္းမႀကီးသလို အညွာလည္းမလြယ္တတ္တဲ့ သူတပါးယံုၾကည္ေလးျမတ္ တန္ဖိုးထားရာေတြကို ေလးစားရေကာင္းမွန္း သီးခံစိတ္ရွည္စိတ္အေျခခံမွာ
ဉာဏ္ပညာနဲ႔ႏိႈင္းယွဥ္ ခ်ိန္ထိုးဆံုးျဖတ္နိုင္စြမ္းျခင္းနဲ႔ နိုင္စြမ္းရွိသူကိုေျပာတာပဲ။
မဘသလို ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္အၾကမ္းဖက္သမားေတြနဲ႔ ပညာဆိုတဲ့အေရးဟာ မအပ္မရာပဲ။
အသိဉာဏ္ကန္းေနသူဟာ ပညာဉာဏ္ပဋိဘန္ကိစၥမ်ားအေၾကာင္း ဘယ္လိုမွ သိျမင္နိုင္စြမ္းမွာ မဟုတ္ဘူး။

(ေက်းဇူးေတာ္ရွင္စစ္သား)
အေမရိကန္မွာ စစ္ပူတဲ့အခါမ်ိဳး၊ ေရြးေကာက္ပြဲေတြနီးတဲ့အခါမ်ိဳးနဲ႔ စစ္သားစုေဆာင္းေရးေၾကာ္ျငာလိုဟာမ်ိဳးေတြမွာေတာ့ “အေမရိကန္တန္ဘိုး၊ အေမရိကန္႔ဒီမိုကေရစီ၊ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ အေမရိကန္ေတြကို ကာကြယ္ေနသည္”တို႔ ဘာတို႔ေတြ ေတြ႔ရၾကားရျမင္ရတတ္တာပါပဲ။
သာမန္အခ်ိန္မွာေတာ့ ပံုမွန္ပါပဲ။ စစ္ကို မခ်စ္ၾက ဆန္႔က်င္ၾကဦးေတာင္ စစ္ဗိုလ္စစ္သားကို သာမန္အရပ္သူအရပ္သားက မမုန္းၾကပါ။ တကူးတကန္႔ႀကီး ခ်စ္ျပေလးစားျပ ေက်းဇူးတင္ျပတာမ်ိဳးမရွိသလို စစ္တပ္ကလည္း ကယ္တင္ရွင္ေက်းဇူးရွင္ လုပ္ျပတာမ်ိဳးမရွိပါ။ လုပ္ျပလို႔မရေအာင္လည္း အထိမ္းအကြပ္ေတြရွိပါတယ္။ စစ္တပ္မရွိရင္ဘာျဖစ္သြားမယ္တို႔ ညာျဖစ္သြားမယ္တို႔ေျပာၿပီး တိုင္းျပည္ကိုၿခိမ္းေျခာက္တာ လံုးဝမရွိပါ။ ရွိလို႔မရပါ။
ျပည္ပစစ္ေျမျပင္ေတြကျပန္လာတဲ့ စစ္ဗိုလ္စစ္သားေတြဆိုလည္း ေအာင္ပြဲရေရွ႔တန္းျပန္ တပ္မေတာ္သားေတြဆိုၿပီး ရပ္ကြက္ထဲက ဘာမဆိုင္ညာမဆိုင္လူေတြပါ အတင္းထြက္ခိုင္းၿပီး ပန္ကံုးေတြစြပ္ၾက ေရေတြတိုက္ၾက ဖက္ရမ္းနမ္းရႈံ႔ၾကေတြလည္း မေတြ႔ရပါ။ သူတို႔နဲ႔ဆိုင္တဲ့ မိသားစုအသိုင္းေလာက္သာ ေလဆိပ္သြားၿပီး Welcome Home တို႔ Welcome Daddy တို႔ေရးထားတဲ့ လက္ကိုင္ဆိုင္းဘုတ္ေလးေတြနဲ႔ သြားၾကႀကိဳၾကတာမ်ိဳးေလာက္ပါ။
တိုက္ပြဲက် စစ္ဗိုလ္စစ္သားအေလာင္းထည့္တားတဲ့ အေမရိကန္အလံအုပ္အေခါင္းေတြ ေရာက္လာရင္လည္း ေလဆိပ္မွာ
ေသနတ္ေျမစိုုက္အေလးျပဳတာ စစ္သဂ်ီၤဳင္းမွာ အခမ္းအနားနဲ႔ နိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းနဲ႔စစ္တီးဝိုင္းနဲ႔သၿဂိဳဟ္တာကို ခတ္က်ဥ္းက်ဥ္းေလး သတင္းမွာတီဗီမွာ ေဖာ္ျပတာေလာက္ပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ စစ္မႈထမ္းတေယာက္ လုပ္သက္ျပည့္ပင္စင္ယူခ်ိန္မွာ သူ႔ရာထူးအလိုက္ မေၾကာင့္မၾကရေအာင္ စီစဥ္ေပးတာမ်ိဳး၊ ၄ နွစ္ စစ္မႈထမ္းၿပီးထြက္လာသူကို တကၠသိုလ္အခမဲ့တက္ခြင့္မ်ိဳး အလုပ္အကိုင္ရွာရာမွာ ဦးစားေပးေရြးခ်ယ္တာမ်ိဳး အခြင့္အလမ္းေတြေတာ့ အျပည့္ရွိပါတယ္။
ေရႊျပည္ႀကီးကစစ္ဝါဒီေတြလို စစ္သားေတြ႔ရင္ ထိုင္ပဲဦးခ်ရေတာ့မေယာင္ေယာင္ တပ္မေတာ္သာအမိ တပ္မေတာ္သာအဖဆိုတာမ်ိဳး ဒီကစစ္သားေတြၾကားရင္ ဟားတိုက္ရီမွာေသခ်ာတယ္။ စစ္သားက စစ္သားအလုပ္ လုပ္သလို လူတိုင္း ကိုယ့္အလုပ္ ကိုယ္လုပ္ၾကတာပဲ။ ဘယ္သူ႔ ဘယ္သူမွ ေက်းဇူးခံေက်းဇူးစားမရွိသလို အျပန္အလွန္တန္ဖိုးထား ေလးစားၾကရတာပါပဲ။
လူဟာ(အမွန္တကယ္)ေက်းဇူးျပဳခဲ့ဖူးလို႔ ေက်းဇူးရွိဦးေတာင္ “နင့္ကို ငါ ဘယ္အခ်ိန္က ဘယ္လို႔ ေက်းဇူးျပဳဖူးတယ္။ မေမ့နဲ႔”လို႔ သြားေျပာၾကည့္ နဂိုကႀကိတ္ၿပီးတင္ေနတဲ့ ေက်းဇူးတင္စိတ္ေလးပါေပ်ာက္သြားၿပီး
ေက်းဇူးေၾကြး မေၾကေၾကေအာင္ တနည္းနည္းနဲ႔ ေက်းဇူးစားျပန္ေလ်ာ္တာမ်ိဳးလုပ္ရင္လုပ္
မလုပ္ရင္ ေက်းဇူးရွင္ဆိုသူကို အေခၚအေျပာပါ မလုပ္ခ်င္တတ္ၾကေတာ့ဘူး။ တခ်ိဳ႔ဆို မုန္းပါ မုန္းသြားတတ္ၾကတယ္။ ဒါလူ႔စိတ္မွာ ေယဘုယ်သေဘာျဖစ္တတ္တဲ့ ေက်းဇူးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ခံစားမႈမ်ိဳးပဲ။
ခုေရႊျပည္ႀကီးက စစ္အုပ္စုျဖစ္ေနတဲ့ျပႆနာက ဒါပဲ။ နယ္ခ်ဲ႔ဆန္႔က်င္ေရး ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ပါတီေတြ နိုင္ငံေရးသမားေတြ လူထုလူတန္းစားေတြပါဝင္ ေခါင္းေဆာင္တိုက္ခဲ့လို႔မွ ရခဲ့တဲ့လြတ္လပ္ေရးကို စစ္တပ္တခုတည္းကပဲ ယူေပးခဲ့သေယာင္ေယာင္ အေလနေတာေတြေျပာ၊ ျပည္တြင္းစစ္ဖန္တီးထားၿပီး စီးပြားရွာက်ိက်ိတက္ခ်မ္းသာတဲ့ စစ္ဗိုလ္သူၾကြယ္ႀကီးမ်ားျဖစ္ေနၾကၿပီး သူတို႔ဓနသူတို႔စည္းစိမ္ကိုကာကြယ္ဖို႔ ဆက္ထူေထာင္ဖို႔ တျပည္ထဲသားခ်င္း ျပန္သတ္ေပးေနရတဲ့ စစ္ဗိုလ္စစ္သားေတြနဲ႔စစ္တပ္ႀကီးကို ဇြတ္အဓမၼ မဟုတ္မမွန္ တိုင္းျပည့္ေက်းဇူးရွင္ ကယ္တင္ရွင္လုပ္ျပေနတာပဲ။
စစ္တပ္ေက်းဇူးခ်ည္းသက္သက္ တိုင္းျပည္ေပၚမွာ ဘာတခုမွမရွိခဲ့ဖူးဘူး။ ဒုကၡေပးခဲ့တာပဲရွိတယ္။ လူထုပါလို႔ နိုင္ငံေရးသမားေတြ ပါတီေတြပါလို႔မွ ရခဲ့တဲ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ စစ္တပ္တခုတည္းကို ကြက္ေက်းဇူးတင္ခိုင္းတာဟာ သမိုင္းလိမ္တဲ့ အႀကီးဆံုးမသမာမႈပဲ။
ဒါ့ေၾကာင္း အတင္းခ်စ္ခိုင္းေလေလ လူေတြ မုန္းေလေလ။ အတင္းသနားခိုင္းေလေလ လူေတြ ေစာက္ျမင္ကပ္ေလေလ၊ အတင္း ေက်းဇူးရွင္လုပ္ေလေလ လူေတြ မေလးစား မခ်စ္ခင္ေလေလျဖစ္ရတာပဲ။

(လူနာေကာက္ရွစ္ပူး)
တကယ္ဆိုရင္ ရွစ္ပူးၿငိမ္းပြင့္ေတြ ေလာက္ကိုင္အထိသြားၿပီး အေလာင္းေကာက္တာ၊ ဆန္ဆီဆားလႉတာ၊ နာေရးကိစၥ စ်ာပနကိစၥေတြစီစဥ္တာ၊ ေဆးရံုသြားအားေပးစကားေတြေျပာတာ လုပ္ဖို႔ေကာင္းတယ္။
ခါတိုင္း စစ္အစိုးရက လူသတ္လိုက္ တိုက္ပြဲေတြလုပ္လိုက္ၿပီးတာနဲ႔ သူတို႔သြားသြားၿပီး လူမႈေရးေတြလုပ္ေပးကိုင္ေပးေနၾကတာပဲ။ ေလာက္ကိုင္လည္း သြားမယ္ဆို သြားဖို႔ေကာင္းပါတယ္။
ဟိုမွာ စစ္ပြဲေၾကာင့္ မရႈမလွေသေနၾကတဲ့ အရပ္သူအရပ္သားေတြမွ မနည္းပါပဲလား။ အထူးသျဖင့္ မိန္းမသားေတြ သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြ၊ ကေလးသူငယ္ေတြ ဒုကၡေရာက္ရလွၿပီ။ ခါတိုင္း ခုလိုအေရးေတြမွာ လက္သြက္ေျခသြက္ရွိလွတဲ့ရွစ္ပူးၿငိမ္းပြင့္ ဒီတခါေတာ့ ေျခၿငိမ္လြန္း အသံတိမ္လြန္း လက္ေနွးလြန္းလွတယ္။
ပန္းၿခံတိုက္ပြဲဝင္သူရဲေကာင္းကိုကိုႀကီးလည္း ရခိုင္ကိစၥတုန္းကလို တပ္မေတာ္နဲ႔တြဲၿပီး တိုက္ပြဲဝင္မယ္တို႔ဘာတို႔၊ ျပည္ပက်ဴးေက်ာ္မႈရွိတဲ့အခါ သူခိုးဓါးရိုးကမ္းသလိုမလုပ္တဲ့ တိုင္းျပည္အတြက္စစ္ဝင္တိုက္ ဘာညာနဲ႔ အေမရိကန္အထိလာၿပီး စစ္သားစုေဆာင္းေရးဆင္းခဲ့တဲ့ကိုမင္းကိုနိုင္လည္း ဒီအေရးမွာ ေပ်ာက္ခ်က္သားေကာင္းလွတယ္။
ခါတိုင္းလို ခါးေတာင္းေျမွာင္ေအာင္က်ိဳက္ လက္ရံုးေတြဆန္႔တန္းၿပီး လက္ေမာင္းၾကြက္သားေတြ ညွစ္ညွစ္ျပတဲ့အမ်ိဳးသားေရးမ်ိဳး ဘာ့ေၾကာင့္မလုပ္ၾကတာလဲက စဥ္းစားစရာပဲ။
လူေတြကေတာ့ သိပါတယ္။ ဒါ ျပည္ပက်ဴးေက်ာ္မႈလား စစ္တပ္ဝါဒျဖန္႔ေျခာက္လံုးလား တေစၦေျခာက္ျပတာလား ကယ္တင္ရွင္ေက်းဇူးရွင္လုပ္ဖို႔ဇာတ္တိုက္တာလား ဘာလားညာလားဆိုတာ လူေတြသိၾကပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ စစ္တပ္က ေျပာေနတယ္မဟုတ္လား တဘက္နိုင္ငံရဲ့စနက္ေတြပါတယ္တို႔ တိုက္ပြဲထဲမွာ တရုပ္သံေတြၾကားတယ္တို႔ တရုတ္စစ္သားေဟာင္းေတြပါတယ္တို႔ဆိုၿပီး။
ခုဆိုၾကည့္ ၾကက္ေျခနီေတြေတာင္ သြားသြားေပးေနတယ္မဟုတ္လား။ ၾကက္ေျခနီေတြ အပစ္ခံရလို႔ဒဏ္ရာေတြရၾကလို႔ လူေတြက ဂရုဏာေမတၱာအၾကင္နာေတြေတာင္ သက္ၾကတာပဲ။ စစ္သားေတြအတုန္းအရံုးေသပြဲဝင္လို႔ သနားတဲ့သူေတြ ေငြလႉတဲ့သူေတြ စစ္ေဆးရံုသြား အားေပးစကားေျပာတဲ့သူေတြေတာင္ရွိေနၿပီပဲ။ ရွစ္ပူးၿငိမ္းပြင့္ေတြလည္း သြားဖို႔ေကာင္းတယ္။ သြားလို႔ မေျပာေကာင္းမဆိုေကာင္း တခုခုျဖစ္တယ္ဆို လူေတြဂရုဏာသက္ၾကမွာပဲ။ ခုထက္ပိုေတာင္ ခ်စ္ခင္ၾကအားကိုးၾကမွာပဲထင္တယ္။
အမ်ိဳးသားေရးနိုးၾကားၾကသံ ခုထိမၾကားတာေတာ့ ဆန္းေနသလိုပဲ။ စစ္အုပ္စု လုပ္ႀကံဖန္တီးတဲ့ “တပည့္ေတာ္တို႔လည္း တရုတ္ေၾကာက္ရပါတယ္ ဘုရား” ထဲ ရွစ္ပူးေတြမပါဘူးလို႔ ေတာက္ေလ်ွာက္ယံုၾကည္ပါတယ္။
သူတို႔ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားအတြက္ တိုင္းျပည္ကိုထင္သလိုခ်ယ္လွယ္စိုးမိုးလို႔ လူထုမေၾကနပ္မႈေတြကို အာရံုလႊဲဖို႔ သူတို႔အျပစ္လြတ္ေတြတရုတ္ပံုပံုခ်ဖို႔ တရုတ္ကိုေၾကာက္လို႔ပဲ တရုတ္ေျပာသမ်ွလိုက္နာ လိုက္လုပ္ လိုက္ေလ်ာခဲ့ရသေယာင္ေယာင္ တရုတ္ေၾကာက္တရား ဝါဒျဖန္႔ခ်က္မွန္း လူေတြ သိၾကတာပါပဲ။
က်ေနာ္ကေတာ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔ ေလာက္ကိုင္သြားၿပီး ဆန္ဆီဆားလႉတာ၊ မီးဖိုေပၚကအိုးႀကီးေတြထဲ ငံု႔ၾကည့္တာ၊ စစ္ေၾကာင့္ေပတလူးေလးေတြျဖစ္ေနရရွာတဲ့ ကေလးေလးေတြကို ေကာက္ကက္ခ်ီျပတာ၊ စ်ာပနကိစၥ၊ နာေရးကိစၥေတြ ကူညီညာလုပ္ေပးတာ၊ ေဆးရံုသြား အားေပးစကားေျပာတာေတြ ျမင္ခ်င္စမ္းလွတယ္။