တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးဆိုတဲ့စကားသတိထား(ကိုေပါ)

တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးဆိုတဲ့စကားသတိထား(ကိုေပါ)  ေခတ္ေမာင္း စာေစာင္ေအာက္တိုဘာထုတ္မွ.. ျမန္မာနိုင္ငံေရးသမားေတြရဲ့ မိန္႔ခြန္းေတြထဲမွာ ရူးေအာ့ဖ္ေလာ (rule of law)ဆိုတာတခ်ိန္လံုး ၾကားေနရတယ္။ စစ္လႊတ္ေတာ္ထဲမွာလည္း လႊတ္ေတာ္တရားဥပေဒ ညစိုးမိုးေရးနဲ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာ္မတီဆိုၿပီး ေကာ္မတီတရပ္ေပၚထြန္း လာတယ္။ နိုင္ငံတကာမွာေတာ့ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးလို႔ေျပာၾကရင္ တရားဥပေဒဟာ နိုင္ငံသားတိုင္းအေပၚကို ညီတူညီမွ်သက္ေရာက္ေစ ရမယ္ဆိုတဲ့သေဘာ။ ဘယ္သူမွလည္း တရားဥပေဒအထက္မွာ မရွိေစရဘူးတဲ့။ ျမန္မာနိုင္ငံမွာေရာ ဒီဥပေဒေတြကို ဘယ္သူကေရးဆြဲသလဲ။ တရားမွ်တေသာဥပေဒေတြ ဟုတ္ပါရဲ့လား။ နိုင္ငံသားေတြရဲ့အက်ိဳးစီးပြားကိုေရွ႔တန္းတင္ၿပီးေရးဆြဲထားတဲ့ဥပေဒေတြဟုတ္ပါရဲ့လား၊ နိုင္ငံသားတိုင္းကို ညီတူညီမွ်သက္ေရာက္ေနပါရဲ့လား.. .စတဲ့အခ်က္ေတြကိုဆက္ၿပီး စဥ္းစားဖို႔ေတာ့ လိုမယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ တရားဥပေဒေရွ႔ေမွာက္မွာ နိုင္ငံသားတိုင္းဟာတန္းတူညီမွ်အခြင့္အေရး ရၾကပါသလား။

နိုင္ငံအုပ္ခ်ုပ္ေရးယနၱယားရဲ့ပင္မအခ်က္အျခာ အသက္ေသြးေၾကာတမွ်အေရးႀကီးလွတဲ့၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒမွာ စစ္တပ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြက လႊတ္ေတာ္ရဲ့ ၂၅ ရာခိုင္နႈန္းကို ယွဉ္ျပိဳင္စရာမလိုဘဲ ရတယ္ဆိုေတာ့ စစ္သားမ်ားဟာ အရပ္သားမ်ားထက္တဆင့္ျမင့္တဲ့ အခြင့္ထူးခံလူတန္းစားတရပ္လို ရွိေနတယ္ဆိုတာေတြ႔ရတယ္။ ဒါ့အျပင္ သမၼတနဲ႔ဒုသမၼတရာထူးအတြက္လည္း စစ္ေရးအျမင္ရွိရမယ္ ဆိုတဲ့အခ်က္နဲ႔ အရပ္သားကသမၼတမျဖစ္နိုင္ေအာင္ ကန္႔သတ္ထားျပန္တယ္။ ဒီေတာ့ ၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒေအာက္မွာ နိုင္ငံသားတိုင္းဟာတန္းတူညီမွ်မရွိဘူးဆိုတာ အထင္းသားေပၚလြင္ေနတယ္။ ယခင္စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္လက္ထက္က တာဝန္အရလုပ္ေဆာင္ခဲ့တာေတြကို မွားမွားမွန္မွန္ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္အေရးယူျခင္းမရွိရဘူးဆိုတဲ့အခ်က္ေၾကာင့္ စစ္အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္မ်ားဟာ တရားဥပေဒအထက္မွာ ရွိေနၾကတာကိုေတြ႔ရျပန္ေရာ။ ပေဒသရာဇ္ေခတ္က ရွင္ဘုရင္ေတြဟာ တရားဥပေဒအထက္မွာရွိတဲ့သေဘာမ်ိဳး။

လက္ရွိ ျမန္မာျပည္ကဥပေဒေတြဟာ နိုင္ငံသားတိုင္းကိုအညီအမွ်သက္ေရာက္ေစျခင္းမရွိတဲ့ ဥပမာတခု ကေတာ့ အစိုးရကိုေထာက္ခံဆွႏၵျပသူေတြအေပၚ တရားစြဲဆိုအေရးယူျခင္းမရွိဘဲ အာဏာပိုင္ေတြက မ်က္စိမွိတ္ခြင့္ျပဳေပးထားခ်ိန္မွာ အစိုးရကိုေဝဖန္ဆန္႔က်င္တဲ့သေဘာကိုေဆာင္တဲ့ဆႏၵျပေတာင္းဆို သူေတြကိုေတာ့ ဥပေဒခ်ိဳးေဖာက္သူမ်ားအျဖစ္တရားရံုးေပါင္းေျမာက္ျမားစြာမွာ တျပိဳင္နက္တည္း တရားစြဲဆိုအေရးယူေနျခင္းပါပဲ။ စီတန္းလွည့္လည္ဆႏၵျပခြင့္ေလွ်ာက္ထားတဲ့အခါ ရက္မ်ားစြာ ႀကိဳတင္ေလွ်ာက္ထားရျခင္း၊ ခြင့္ျပဳခ်က္ထုတ္မေပးျခင္း စတဲ့အခ်က္ေတြကိုယ္တိုင္ကလည္း ဥပေဒရဲ့ဖိနွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္လိုတဲ့သေဘာနဲ ့ ဥပေဒကိုထိန္းသိန္းေစာင့္ေရွာက္ရမယ့္ ဥပေဒဘက္ေတာ္သားေတြရဲ့ အာဏာအလြဲသံုးစားလုပ္မႈေတြကို ထင္ဟပ္ေနေစပါတယ္။ မတရားတဲ့ဥပေဒကိုကာကြယ္ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ျခင္းကို တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးလို႔ ေခၚဆိုလို႔မရပါ။ အုပ္ခ်ဳပ္သူအစိုးရက နိုင္ငံသားမ်ားကိုဖိနွိပ္ရာမွာအသံုးခ်တဲ့နည္းလမ္းတခုမွ်သာျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။

ျပည္သူလူထုကို အင္မတန္ဖိနွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ နဝတေခတ္၊ နအဖေခတ္ စတဲ့ စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္ လက္ထက္တုန္းက “ဥပေဒေဘာင္တြင္း ေနထိုင္ျခင္းေဘးကင္းရန္ကြာလြန္ခ်မ္းသာ”ဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ႀကီးေတြ လမ္းမႀကီးေတြေဘးမွာ ျပဴးေနေအာင္ေထာင္ထားတာ ေတြႀကံဳခဲ့ၾကရဖူးပါတယ္။

“မတရားတဲ့ဥပေဒဆိုတာ ဥပေဒ လံုးဝမဟုတ္ဘူး”လို႔ စိန္ၾသဂတ္စတင္းကေျပာဘူးပါတယ္။ မတရားတဲ့ ဥပေဒေတြကို ျပည္သူေတြအေပၚမွာက်င့္သံုးလာရင္ ကိုယ့္မွာ အဲဒီဥပေဒေတြကို ခ်ိဳးေဖာက္ခြင့္ရွိတယ္။ တြန္းလွန္ကာကြယ္ခြင့္ရွိပါတယ္။ တြန္းလွန္ကာကြယ္ရမယ့္ဝတၱရားရွိတယ္လို႔ေတာင္ေျပာနိုင္ပါတယ္။ ဥပေဒဆိုတာ ျပည္သူျပည္သားေတြအက်ိဳးစီးပြားကိုကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္တဲ့ဥပေဒသာျဖစ္ရမွာျဖစ္ျပီး အုပ္ခ်ဳပ္သူအစိုးရရဲ့အာဏာကိုကာကြယ္ရန္သက္သက္ဖိနွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္တဲ့ဥပေဒ မျဖစ္ေစရပါ။

(ကိုေပါ ၏ “တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးဆိုတဲ့စကား သတိထား” ၊ ေခတ္ေမာင္း စာေစာင္

ေအာက္တိုဘာလထုတ္ မွ..)

https://www.facebook.com/aungmyo.tun.52?sk=notes