ယေန႔ကာလအေျပာင္းအလဲႏွင့္အမ်ိဳးသားဓနရွင္ (ျပည္သူ့အာဏာဂ်ာနယ္ အမွတ္၃၄-မွ)

http://www.libertyjuice.com

အမ်ိဳးသားဓနရွင္လူတန္းစားဗိုလ္ခ်ဳပ္္သိန္းစိန္တို႔က “အေျပာင္းအလဲ”ဆိုတဲ့စကားေတြေျပာလာေတာ့ အႏိုင္ႏိုင္အငံငံလက္ဝဲအဖဲြ႔အစည္း ေတြနဲ႔လႈပ္ရွားမႈေတြက ဗမာျပည္မွာ အမ်ိဳးသားဓနရွင္္လူတန္းစားအဖို႔ စီးပြားေရးထြန္းကားခြင့္ရေတာ့မွာလားလို႔ ေမးတာေတြရိွလာပါတယ္။ သူတို႔စိတ္ဝင္စားတာဟာ သဘာဝက်ပါတယ္။ ဗမာျပည္လို မဖြံ႔ၿဖိဳးေသးတဲ့ႏိုင္ငံတခုမွာ အစိုးရဟာ အမ်ိဳးသားဓနရွင္လူတန္းစားအေပၚ ဘယ္လိုသေဘာထားတယ္ဆိုတာဟာ အေရးပါတဲ့စံတခုျဖစ္ပါတယ္။ ဆိုလိုတာက  အုပ္စိုးတဲ့အစိုးရကိုအကဲျဖတ္တဲ့ စံပါ။ ဒီေနရာမွာ အမ်ိဳးသားဓနရွင္ဆိုတာဘာလဲဆိုတာကို အရင္အက်ဥ္းခ်ံဳးေျပာလိုပါတယ္။ ဒီအသံုးအႏႈန္းဟာ ကိုလိုနီႏိုင္ငံေတြ၊ ကိုလိုနီတပိုင္းႏိုင္ငံေတြ ျဖစ္ေပၚလာမွ ေပၚထြက္လာတဲ့အသံုးအနႈန္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ အရင္က ဓနရွင္လူတန္းစားဆိုတဲ့အသံုးအနႈန္းရိွခဲ့ေပမယ့္ အမ်ိဳးသားဓနရွင္္ဆိုတာမရိွခဲ့ပါဘူး။ ႏိုင္ငံေတြ ကိုလိုနီဘဝကေနလြတ္ေျမာက္ေအာင္ ရုန္းထြက္ၾကခိ်န္၊ လြတ္လပ္ေရးရျပီးကာစ အခိ်န္မွာမွေပၚလာတဲ့ ဓနရွင္လူတန္းစားျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ဟာ မိမိတိုင္းျပည္ရဲ့ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔စီးပြားေရးကိုလြတ္လပ္တာလိုလားပါတယ္။ မလြတ္လပ္မီကာလမွာ လြတ္လပ္ေရးလႈပ္ရွားမႈေတြကို ေထာက္ခံအားေပးပါတယ္။ လြတ္လပ္ျပီးခါစမွာ လြတ္လပ္ေရးအခ်ဳပ္အျခာ တည္တံ့ခိုင္ၿမဲေရးနဲ႔ စီးပြားေရးအမီွအခိုကင္းေရးကိုလိုလားပါတယ္။ တိုင္းျပည္ရဲ့စီးပြားေရးကို အုပ္စိုးသူအာဏာရွင္ေတြနဲ႔ သူတို႔ရဲ့မိုက္ေဖာ္ဆိုးဖက္ခရိုနီေတြက လက္ဝါးႀကီးအုပ္ထားတာကိုဆန္႔က်င္ပါတယ္။ တနည္းေျပာရရင္ အာဏာရွင္ေတြရဲ့ဖိႏိွပ္ညစ္ပတ္မႈကို တနည္းမဟုတ္တနည္းနဲ႔ ခံေနရသူေတြျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ့စီးပြားေရးတိုးတက္မႈဟာ အာဏာရွင္နဲ႔ခရိုနီေတြရဲ့စီးပြားေရးတိုးတက္မႈနဲ႔ ပဋိပကၡျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီေန႔ဗမာျပည္မွာဆိုရင္ ခရိုနီလုပ္ငန္းရွင္မဟုတ္တဲ့၊ ျပည္ပႏိုင္ငံေတြလုပ္ငန္းရွင္ေတြကိုမီွခိုေနတာမဟုတ္တဲ့ လုပ္ငန္းရွင္အားလံုးကို အမ်ိဳးသားဓနရွင္္ေတြလို႔ဆိုႏိုင္ပါတယ္။

သူတို႔နဲ႔ေျပာင္းျပန္ အာဏာရစစ္အုပ္စုနဲ႔သူ႔အသိုင္းအဝိုင္းေတြဟာ ျပည္တြင္းကလူေတြ၊ ျပည္တြင္းမွာစီးပြားေရး လုပ္ေနၾကတဲ့လူေတြျဖစ္ေပမယ့္ သူတို႔ဟာ သူတို႔ရဲ့အာဏာကိုအေၾကာင္းျပဳလို႔ ျပည္ပအရင္းရွင္ႀကီးေတြနဲ႔အဆက္အသြယ္၊ ျပည္ပရင္းနီွးျမွဳပ္နံွမႈအတြက္ ၾကားခံပဲြစားလုပ္ခြင့္ေတြရလာပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ဟာ ျပည္ပက အရင္းရွင္ႀကီးေတြရဲ့လက္ေဝခံေတြ ျဖစ္လာပါတယ္၊ ဒီေန႔ဗမာျပည္မွာ ျပည္ပရင္းႏွီးျမွဳပ္နံွမႈကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီး ဘယ္သူေတြႀကီးပြားေနၾကတယ္ဆိုတာကိုၾကည့္လိုက္ရင္ ဒီကိစၥအင္မတန္ရွင္းလင္းပါတယ္။ သူတို႔ဟာ ျပည္ပအရင္းရွင္ႀကီးေတြနဲ႔လက္ခ်င္းဆက္ၿပီး ျပည္တြင္းက အလုပ္သမားေတြကို ေသြးစုပ္၊ လယ္သမားေတြရဲ့ေျမေတြကိုလုယက္ ႀကီးပြားခ်မ္းသာေနၾကသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုဆိုတဲ့အတြက္ အမ်ိဳးသားဓနရွင္လူတန္းစားဟာ အလုပ္သမားေတြကိုေသြးမစုပ္ဘူးလို႔ မဆိုလိုပါဘူး။ နဂိုကအမ်ိဳးသားဓနရွင္္၊ ေနာက္က်ေတာ့ တစံုတခုေသာအေျခအေနေအာက္မွာ လက္ေဝခံဓနရွင္အျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားတာေတြလည္း ရိွတတ္ပါတယ္။

ဗမာျပည္မွာက လြတ္လပ္ေရးဆိုတာကိုရၿပီးလို႔ အမ်ိဳးသားဓနရွင္္လူတန္းစားရဲ့စီးပြားေရးဟာ  အရိွန္ယူအေတာင္ပံခတ္တုန္းရိွဆဲ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကိုစစ္တပ္ကသိမ္းတာ ခံလိုက္ရပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီအက္စ္အိုင္၊ ဘီအီးဒီစီ စတဲ့ စစ္အုပ္စုရဲ့စီးပြားေရးနဲ႔

ထိပ္တိုက္ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ၁ဝ နွစ္ဆိုတဲ့အခိ်န္ကာလဟာ ကိုလိုနီဘဝကေနရုန္းကန္ရတဲ့စီးပြားေရးတရပ္အဖို႔ ေျခေျချမစ္ျမစ္ ေျပာင္းလဲတိုးတက္တာ မျဖစ္နိုင္ပါဘူး။ ကိုလိုနီလုပ္သြားသူေတြရဲ့စီးပြားေရးေတြလည္း က်န္ရိွေနတတ္ပါေသးတယ္။ အထူးသျဖင့္ အုပ္စိုးသူလူတန္းစားဟာ ျပည္တြင္းကအမ်ိဳးသားဓနရွင္္ထက္ ျပည္ပကအရင္းရွင္ႀကီးေတြကို ပိုအားထားေနတဲ့အေနအထားမွာ အမ်ိဳးသားဓနရွင္လူတန္းစားအဖို႔ ဖားေလာင္းကေန ဖားျဖစ္ဖို႔ဆိုတာအေတာ္ကိုခက္ပါတယ္။ အဲဒီအခိ်န္မွာပဲ အတက္အစြယ္ျပည့္စံုေနၿပီျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ေနဝင္း - ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးတို႔ရဲ့စစ္အုပ္စုကလည္း ဂ်ပန္စစ္ေလ်ာ္ေၾကးကတဆင့္ ဂ်ပန္အရင္းရွင္ႀကီးေတြရဲ့လက္ေဝခံ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးလုပ္ေနၾကတာပါ။ သူတို႔က အမ်ိဳးသားဓနရွင္္ေတြကို သန္႔ရွင္းရဲ့လူလား၊ တည္ၿမဲရဲ့လူလားဆိုတဲ့မ်က္စိနဲ႔ပဲ ၾကည့္တတ္ၾကပါတယ္။  ဒီလိုနဲ႔ ၁၉၆၂ ခုနွစ္အာဏာသိမ္းတဲ့အခါက်ေတာ့ ဗိုလ္ေနဝင္းတို႔စစ္အုပ္စုက မ်က္စိစပါးေမြးစူးတာခံခဲ့ရတဲ့ ဗမာျပည္ကအမ်ိဳးသားဓနရွင္္လူတန္းစားဟာ “ဇူဇကာ”ဆိုင္းဘုတ္တပ္ခံရၿပီး ဓနလည္းအသိမ္းခံရ၊ လူလည္းအဖမ္းခံရ ျဖစ္သြားခဲ့ပါေတာ့တယ္။

ဗိုလ္ေနဝင္းရဲ့ “ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္”ေခတ္ကိုေတာ့ အထူးမေျပာေတာ့ပါဘူး။ “ျပည္သူပိုင္သိမ္းတယ္”ဆိုၿပီး အမ်ိဳးသားဓနရွင္ေတြကို အႏိုင္က်င့္ရတာကိုပဲ ေအာင္ပဲြခံသလို ဝါဒျဖန္႔ခဲ့တဲ့စစ္ဗိုလ္ေတြဟာ တိုင္းျပည္အဆင္းရဲဆံုးႏိုင္ငံစာရင္းဝင္သြားတာေတာင္မွ “ေရွ႔သို့ - ေရွ႔သို႔” ေအာ္ေနတုန္းမဟုတ္ပါလား။ ေနာက္ဆံုး ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုႀကီးကပညာေပးလိုက္ေတာ့မွပဲ အာဏာရစစ္အုပ္စုဟာ ဂီယာေျပာင္းေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဗိုလ္သိန္းစိန္တို႔မတိုင္မီ (ဗိုလ္သိန္းစိန္အပါ) နဝတ - နအဖ စစ္အုပ္စုလုပ္ခဲ့တဲ့  အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ကအေျပာင္းအလဲျဖစ္ပါတယ္။ လက္ေတြ႔မွာ အဲဒီကတည္းကလုပ္လိုက္တဲ့အေျပာင္းအလဲေၾကာင့္မို႔ တိုင္းျပည္ရဲ့စီးပြားေရး ဒီေန႔အေျခဆိုက္၊ ျပည္သူလူထုအဖို႔ မီးမလာ ေရမရဘဝ ဆိုက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ၈၈ ခုနွစ္ေနာက္ပိုင္းမွာ စစ္အုပ္စုထိပ္သီးေတြရဲ့ “ဖိတ္ခ်င္းဖိတ္ ကိုယ့္အိတ္ထဲဖိတ္ပေစ”ဆိုတဲ့မူေၾကာင့္ ဒီကာလအတြင္းမွာ စစ္အုပ္စုထိပ္သီးေတြနဲ႔မိုက္ေဖာ္ဆိုးဘက္ခရိုနီဓနရွင္ေတြေပၚလာတာကလဲြရင္ က်န္တာအားလံုးဟာ ဒီေန႔အထိဒံုရင္းအတိုင္းပါပဲ။ ဒီတေလာ ႏိုင္ငံအနံ႔အျပားမွာ လွ်ပ္စစ္မီးပံုမွန္မရတာကိုဆနၵျပၾကတဲ့လႈပ္ရွားမႈေတြ ဆက္တိုက္ေပၚလာတာဟာ ဗိုလ္သိန္းစိန္ေဆာင္ၾကဥ္းလာတဲ့ အေျပာင္းအလဲရဲ့သေကၤတလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္က်ေတာ့ ဗမာႏိုင္ငံရဲ့စီးပြားေရးတခုလံုးဟာ ဒီကေန႔အထိ စစ္အုပ္စုနဲ႔သူတို႔ရဲ့သားေျမးျမစ္၊ တပည့္ငယ္သားေတြရဲ့အိတ္ေထာင္ထဲမွာပဲရိွေနတယ္ မဟုတ္ပါလား။ က်န္လုပ္ငန္းရွင္ေတြမွာေတာ့ စစ္တပ္နဲ႔သူတို႔အသိုင္းအဝိုင္းကမလုပ္ခ်င္တဲ့လုပ္ငန္းကိုမွ လုပ္ရပါတယ္။ ဒါေတာင္မွ စစ္တပ္အရာရိွေတြကို လာဘ္ေတြအေျမာက္အျမားထိုးရပါေသးတယ္။

ဒီေန႔အခါမွာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း - ႀကီးႀကီးေသးေသး - လုပ္မယ္၊ ကုမၸဏီတခုေထာင္မယ္ဆိုရင္ စစ္တပ္အရာရိွေဟာင္းေတြကို ကုမၸဏီမွာနာမည္ခံေပးဖို့အတြက္ေငြေပးရတဲ့အျဖစ္ကို ေရာက္ေနပါတယ္။ ကုမၸဏီဒါရို္က္တာခ်ဳပ္က စစ္အရာရိွေဟာင္းျဖစ္ေနရင္ လိုင္စင္ေလွ်ာက္ရ၊ လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ခြင့္ေလွ်ာက္ရတာလြယ္တယ္၊ ပူးတဲြလုပ္ကိုင္မယ့္ျပည္ပရင္းႏီွးျမွဳပ္ႏွံသူေတြကလည္း ပိုယံုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ဘန္ေကာက္ကေနတင္တဲ့ ေမလ ၁၇ ရက္၊ ေအးရွားတိုင္းမ္စ္ကအြန္လိုင္းေဆာင္းပါးတခုမွာ “အခုအခါ အေမရိကန္နဲ႔အေနာက္ ႏိုင္ငံေတြကရင္းႏီွးျမွဳပ္ႏံွမႈေတြဝင္လာရင္ ဒီစစ္ဗိုလ္အမ်ိဳးအႏြယ္ေတြကိုရွာရမွာပဲ” လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

အာဏာရစစ္အုပ္စုရဲ့ ပထမဆံုးအသိသာဆံုးအေျပာင္းအလဲကို ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္မွာ ျမန္မာ့ဦးပိုင္ကုမၸဏီလီမိတက္ထူေထာင္ခဲ့တာမွာ အထင္ရွားဆံုးေတြ႔ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ တိုင္းျပည္ရဲ့ေျမေပၚေျမေအာက္သယံဇာတနဲ့ ဝန္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းအပါ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းအားလံုးကို စစ္တပ္ကသိမ္းပိုက္လိုက္တာပါ။ ပဲြလန္႔ေနတုန္းဖ်ာခင္းတာထက္ ဆိုးပါတယ္။ သူ႔ေနာက္ကြယ္မွာ ဧရာမအရင္းအႏီွး (ဒါကလည္း ႏိုင္ငံေတာ္ဘ႑ာထဲက အဓိကျဖစ္ပါတယ္)ႀကီးနဲ႔ စစ္တပ္ႀကီးကပ္ပါလာ ပါတယ္။ ဒါကို ၁၉၉ဝ ခုနွစ္၊ ေမလမွာထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ ျပည္သူ႔အာဏာဂ်ာနယ္ အမွတ္ ၆ မွ‘စစ္တပ္စီးပြားေရး-ဦးပိုင္လီမိတက္’ဆိုတဲ့ေဆာင္းပါးမွာ ဒီလိုေရးထားတာပါရိွပါတယ္။ “ဤအတိုင္းသာ ဆက္လက္တိုးခဲ်႔သြားပါက ေနာင္ဆယ္နွစ္ခန္႔ၾကာေသာအခါ တခုေသာမနက္ခင္း၌ ၾကက္တြန္သံၾကား၍ထၾကည့္လိုက္ရာဝယ္ ဗမာျပည္၏ စီးပြားေရးအသက္ေသြးေၾကာမ်ားအား စစ္အုပ္စုနွင့္ဤဦးပိုင္လီမိတက္တို႔ကခ်ဳပ္ကိုင္ထားသည္ကိုျမင္ရလွ်င္ မ်က္စိပြတ္ၿပီးထပ္ၾကည့္စရာ မလိုဟုေျပာလိုပါသည္” ဒီေန႔ျဖစ္ေနတာေတြဟာ အဲဒီဟာနဲ႔ဘာမွမကြာပါဘူး။

လက္ရိွဗမာႏိုင္ငံစီးပြားေရးမွာ လူေျပာမ်ားနာမည္ပ်က္လွတဲ့ကိစၥတခုကေတာ့ စစ္အုပ္စုထိပ္သီးပိုင္းေတြရဲ့စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြဟာ ပင္လယ္ထဲကေရခဲေဆာင္ႀကီးေတြလို အဖ်ားပိုင္းေလးကိုသာ လူေတြကျမင္ေနၾကရတဲ့ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၆၂ ခုနွစ္ အာဏာသိမ္းကတည္းက ႀကိတ္စုေဆာင္းၿပီးလွ်ိဳ႔ဝွက္ထားခဲ့တဲ့ ထိပ္သီးေတြရဲ့ဓနဟာ ကေန႔ခါမွာ ဘယ္ေလာက္အထိျဖစ္ေနၿပီလဲ ဘယ္သူမွမေျပာႏိုင္သလို သူတို႔တေတြ ေရွာင္ခဲ့၊ လိမ္ခဲ့တဲ့အခြန္ေတြလည္း ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ားေနၿပီလဲဆိုတာ ဘယ္သူမွမသိပါဘူး။ ဗမာျပည္စီးပြားေရးေလာကမွာ ဘယ္လုပ္ငန္းရဲ့ေနာက္ကြယ္မွာ ဘယ္ထိပ္သီးရိွေနတယ္လို႔ ေျပာရတာမ်ိဳးဟာဆိုရင္ ရိုးေတာင္ေနပါၿပီ။

ဒီလိုတိုင္းျပည္ရဲ့စီးပြားေရးအေခါင္အညြန္႔ကို တနင့္တပိုးစားခြင့္ရေနတဲ့စစ္အုပ္စုထိပ္သီးေတြနဲ႔ သူတို႔ရဲ့ဆိုးေဖာ္ေတဖက္ခရိုနီေတြက ဖန္တီးလိုက္တဲ့ လက္ရိွ “အလွည့္အေျပာင္း”ဟာ သူတို႔ရဲ့ဓနေတြ ပိုၿပီးတာရွည္တည္ၿမဲေအာင္၊ ပိုမိုတိုးပြားေအာင္လုပ္ဖို႔သာျဖစ္တယ္ဆိုတာ လူတိုင္းသိပါတယ္။ ဒီလိုလုပ္ရာမွာ အခုေတာ့ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ကိုပါ သူတို႔ေျခကုပ္ၿမဲေအာင္လုပ္လာၾကပါတယ္။ တိုင္းျပည္မွာ အာဏာရေနသူေတြက ခရိုနီေတြကိုေမြးတယ္၊ အဲဒီခရိုနီေတြက ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကိုေမြးတယ္။ ရာထူးနဲ႔လည္းေမြးသလို၊ ေဒၚလာနဲ႔လည္းေမြးပါတယ္။ အာဏာရွင္ေတြက အထက္မွာေျပာခဲ့သလို ခရိုနီေတြေမြးပါတယ္ (တခ်ိဳ႔က သူတို႔ရဲ့ေငြမည္းေတြခဝါခ်ဖို႔ ေမြးတာပါ) အဲဒီခရိုနီေတြဟာလည္း ဓနအင္အားႀကီးထြားလာတာနဲ႔အမွ် ယူနီေဖာင္းဝတ္ေတြအပါ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကိုျပန္ေမြးပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ တခ်ိဳ႔ေသာႏိုင္ငံေရးအဖဲြ႔အစည္းေတြ၊ လူတဦးခ်င္းေတြဆိုရင္ ခရိုနီလုပ္ငန္းရွင္ေတြကေပးေကၽြးတာေတြကို ဘိန္းစဲြသလိုစဲြၿပီး မျဖတ္ႏိုင္ျဖစ္လာေတာ့တာပါပဲ။ ခရိုနီစီးပြားေရးကေန ခရိုနီႏိုင္ငံေရးေပၚလာတတ္ပါတယ္၊

ဒီလိုသံသရာႀကီးထဲမွာ အမ်ိဳးသားဓနရွင္္လူတန္းစားဟာ စီးပြားေရးႀကီးထြားေတာင့္တင္းလာၿပီး တိုင္းျပည္ရဲ့ႏိုင္ငံေရးမွာလည္း အေရးပါအရာေရာက္သူေတြျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ ဖားကေန မင္းသားျဖစ္လာတယ္ဆိုတဲ့နတ္သမီးပံုျပင္လိုသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ေမးပါရေစ။

ဗိုလ္သိန္းစိန္ သမၼတလုပ္အာဏာယူခဲ့လို႔ ၁ ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့တဲ့ ဒီေန႔အခါမွာ စစ္အသိုင္းအဝိုင္းရဲ့အျပင္ဘက္ေတြကို ထြန္းကားခြင့္ေပးမယ့္အလားအလာ၊ ဒါမွမဟုတ္ လကၡဏာ ဘယ္ေလာက္မ်ားေတြ႔ေနရၿပီလဲ။ ဒါနဲ႔ေျပာင္းျပန္ပဲ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြကအရင္းအနီွးေတြဝင္လာတာနဲ႔အမွ် စစ္အုပ္စုဝင္ေတြ ပိုခ်မ္းသာ၊ ပိုဘဝင္ကိုင္၊ ပိုေမာက္မာမယ့္အေနအထားကိုပဲ ျမင္ေနရပါတယ္။

အမ်ိဳးသားဓနရွင္္လူတန္းစားက အႂကြင္းအက်န္မစားရခင္ စစ္အုပ္စုအသိုင္းအဝိုင္းအတြင္း စားက်က္လုၾက၊ ခြက္ေစာင္းခုတ္ၾကမွာကိုလည္း ျမင္ေနရပါတယ္။              

(ျပည္သူ့အာဏာဂ်ာနယ္ အမွတ္၃၄ တြင္ ပါရိွေသာ ေဆာင္းပါးျဖစ္ပါတယ္)