ဘာမွ မလုပ္ရေသးတဲ့အရပ္တပိုင္းအစိုးရ(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

(ဘာမွ မလုပ္ရေသးတဲ့အရပ္တပိုင္းအစိုးရ)

က်ေနာ္က (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဦးေဆာင္ၿပီး ဦးထင္ေက်ာ္ဦးစီးတဲ့ အရပ္တပိုင္းအစိုးရ ဘာမွမလုပ္ရေသးဘူး)လို႔ေျပာတာကို အနက္ေကာက္ အံေခ်ာ္သူေတြအတြက္ ဒါကိုေရးတာျဖစ္ပါတယ္။

နိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ဥပေဒျပဌာန္းတာတို႔၊ နိုင္က်ဥ္းလႊတ္တာတို႔၊ လက္ေဆာင္ပစၥည္းလက္ခံျခင္းဆိုင္ရာ ညႊန္ၾကားခ်က္ထုတ္ျပန္တာတို႔။ လဘ္ေပးလဘ္ယူပညာေပးတာတို႔၊ ရက္ ၁ဝဝ စီမံခ်က္တို႔စတာေတြဟာ တိုင္းျပည္နဲ႔ခ်ီေတာ့ ဘာမွဒီေလာက္ နိုင္ငံေရးစကားလုပ္ ေျပာေနရမယ့္ကိစၥေတြမဟုတ္ပါ။

ဆိုပါေတာ့ နိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္မွာ ဝန္ႀကီးတေယာက္ေလာက္ေတာင္ ဘာလုပ္ပိုင္ခြင့္(ဘာအာဏာမွ)မရွိမွန္း လူတိုင္းသိျမင္နိုင္ပါတယ္။ ကိုယ့္ပါတီအမတ္ဦးေရမ်ားလို႔ ကိုယ့္လူသမၼတျဖစ္လို႔ အစိုးရအဖြဲ႔မွာ ကိုယ့္လူမ်ားလို႔သာ အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ရဲ့အႀကံေပးနိုင္မႈ ေဆြးေႏြးညွိနိႈင္းနိုင္မႈ စတာေတြရွိေနျဖစ္ေနတာပါ။ ဒါေတာင္ ကိုယ့္အစိုးရအဖြဲ႔ထဲက သူ႔လူေတြ(ျပည္ထဲေရး၊ ကာကြယ္ေရး၊ နယ္စပ္ေရးရာ)စတဲ့ စစ္ဝန္ႀကီးေတြက အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ရဲ့အႀကံဉာဏ္ကိုနားမေထာင္လည္း ျဖစ္တဲ့အေနအထားဆိုတာလူတိုင္းအသိပါ။ သူ႔အႀကံေပးလမ္းညႊန္မႈကိုမခံယူလို႔ နားမေထာင္လို႔ အဲ့ဒီဝန္ႀကီးေတြကို ဘယ့္နွယ္မွ သြားလုပ္လို႔မရပါဘူး။

ကုန္ကုန္ေျပာပါမယ္ တရားဝင္သေဘာအရ တိုင္းျပည္မွာ အာဏာအရွိဆံုးဆိုတဲ့ သမၼတစကားေတာင္ ဒီလူေတြ နားေထာင္စရာမလိုပါဘူး။ သမၼတစကား နားမေထာင္လို႔ ဒီလူေတြထြက္ဆိုလည္း ျပႆနာမရွိပါ။ မင္းေအာင္လိႈင္မွာ လဲစရာဗိုလ္ေတြမွ တန္းစီေနတာပါ။

ဆိုေတာ့ အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ဟာအစိုးရအေပၚ အာဏာအျပည့္မေျငာင္းတာ အသိသာႀကီးပါ။ ေနာက္တခ်က္က တိုင္းျပည္ရဲ့ ေသေရးရွင္ေရးမွန္သမွ်ကို ဆံုးျဖတ္ခြင့္ရွိတာက အစိုးရမဟုတ္ပါ။ နိုင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရးနဲ႔လံုၿခံဳေရး (ကာလံု)ပါ။ ကာလံု ဘယ္ပံုဖြဲ႔စည္းထားမွန္း ဘယ္နည္းအသာစီးယူထားမွန္းက ေျပာေနစရာေတာင္မလိုေတာ့ပါ။ အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ဟာ ကာလံုကို နိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးအေနနဲ႔သာ တက္ေရာက္ရမွာပါ။ မဲတမဲသာေပးရမွာပါ။ ကာလံုကို အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္က ဘာၾသဇာမွလႊမ္းမိုးမရပါ။

က်ေနာ့္အျမင္မွာေတာ့ ဒီ အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ရာထူး တီထြင္ဖန္တီးယူတာဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ တိုင္းျပည္ရဲ့အထြဋ္အထိပ္ေနရာ မေမွ်ာ္မွန္းနိုင္ေတာ့လို႔ နိုင္ငံေရးအာသာေျဖတဲ့သေဘာထက္ ပိုျမင္လို႔မရပါ။ ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္နဲ႔သေဘာကြဲလြဲသူေတြ ဆန္႔က်င္ဘက္အျမင္ေတြလည္း အလြန္မ်ားလွပါတယ္။ နိုင္ငံေရးဆိုေတာ့ ဒါလည္း အလြန္သဘာဝက်တဲ့ကိစၥပါ။ ကိစၥေကာင္းပါ။

အရပ္တပိုင္းအစိုးရ ဘာမွမလုပ္ရေသးကိုျပန္ေကာက္ပါ့မယ္။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ လက္ပန္းေတာင္းကိစၥ၊ ျမစ္ဆံုကိစၥ၊ ရခိုင္ဂက္စ္ပိုက္လိုင္းကိစၥစတာမ်ိဳးေတြဟာ တိုင္းျပည္တျပည္လံုးႀကီးက အေရးေတြနဲ႔ယွဥ္ေတာ့ အဓိကကိစၥမဟုတ္ပါ။ လက္ေအာက္ခံကိစၥေတြပါ။ အဓိကျပသနာေတြကို မွန္မွန္ကန္ကန္ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းနိုင္ရင္ လက္ေအာက္ခံကိစၥတခ်ိဳ႔ အလိုလို မေျပလည္သြားေတာင္

ေျပလည္ေအာင္ရွင္းဖို႔လမ္းစေတြလည္း ပြင့္သြားမွာပါ။

ဖြဲ႔စည္းပံုဒီမိုကေရစီက်ေအာင္လုပ္ေရးကိစၥ၊ အပစ္အခတ္ရပ္/မရပ္အဖြဲ႔ေတြကိစၥက၊

ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိစၥ၊

ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုမူကိစၥ၊

နိုင္ငံျခားေရးမူဝါဒကိစၥ၊

တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးနဲ႔ မတရားသင္းအက္ဥေဒအပါအဝင္ ေရွးရႈတဲ့ေခတ္စနစ္နဲ႔မဆီေလ်ာ္ေတာ့တဲ့

ဥပေဒဆိုးေတြ အၿပီးဖ်က္သိမ္းဖို႔ကိစၥ စတာေတြဟာ တိုင္းျပည္နဲ႔ခ်ီႀကီးတဲ့ အလုပ္ေတြပါ။ အရပ္တပိုင္းအစိုးရလုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြပါ။ အလုပ္ႀကီးေတြပါ။

အရပ္တပိုင္းအစိုးရအေနနဲ႔လည္း လုပ္လိုစိတ္ရွိမွန္းသိသာျမင္သာေတြ႔ရပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္လုပ္နိုင္မနိုင္က အကန္႔အသတ္ေတြရွိတာမွန္ေပမယ့္ ဒီလုပ္ငန္းစဥ္ေတြအေကာင္အထည္ေဖာ္တဲ့အခါမွာ လူထုတရပ္လံုးပါဝင္ခြင့္ရွိသလို လူထုပါဝင္ခြင့္ကိုလည္း အစိုးရအေနနဲ႔ အက်ယ္ျပန္႔ဆံုးအလြတ္လပ္ဆံုးျဖစ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးမွရမွာပါ။ လူထုတရပ္လံုးပါလာရင္ စစ္အုပ္စုရဲ႔အကန္႔အသတ္ေတြက ဆည္က်ိဳးသလို က်ိဳးပါတယ္။ အေျခခံအားျဖင့္သိျမင္နားလည္မိတာက ဒီအလုပ္ေတြကို ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံုကိုလြန္ဆန္မရေသးတဲ့ အရပ္တပိုင္းအစိုးရတခုတည္း လုပ္လို႔မရပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

လုပ္ပါလိမ့္မယ္ေတြးရင္ ပိုလို႔ေတာင္ ေဝးပါေသးတယ္။

တျပည္လံုးနဲ႔ဆိုင္သလို အနာဂတ္ႀကီးတခုလံုးနဲ႔ပတ္သက္တာမို႔ ထိပ္သီးေတြ လက္သိပ္ထိုးၿပီး ႀကိတ္ဝိုင္းေတြ အေပးအယူေတြနဲ႔တင္ လုပ္လို႔လည္းမျဖစ္ပါ။ တခ်ိဳ႔ကိစၥေတြမွာ ေခါင္းေဆာင္ေတြႀကိတ္ဝိုင္းနဲ႔အရင္ညွိ အဆင္ေျပမွ လူထုကိုခ်ျပနည္းက အသံုးဝင္တာမွန္ေပမယ့္ ဒီကိစၥေတြကိုေတာ့ အဲ့သလိုေတြးလို႔ လုပ္လို႔မရပါ။

အေရးအႀကီးဆံုးအခ်က္က ေရြးေကာက္ပြဲကတိကဝတ္မို႔ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရတယ္ဆိုတာထက္ တိုင္းျပည္ရဲ့တကယ့္လိုအပ္ခ်က္နဲ႔ လက္ငင္းေျဖရွင္းရမယ့္ကိစၥႀကီး(နိုင္ငံေရးကိစၥ)အျဖစ္ခံယူၿပီး လုပ္မယ္လို႔လည္း ေမွ်ာ္လင့္ယံုၾကည္ပါတယ္။

က်ေနာ္ေျပာတဲ့ အရပ္တပိုင္းအစိုးရ ဘာမွမလုပ္ရေသးပါက အဲ့ဒါပါ။

ဧၿပီ ၂၂၊ ၂ဝ၁၆