Friday, April 29, 2016

ကုလားႀကီးနဲ႔အရာႀကီးကိစၥ(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

0 comments
လူတဦးတေယာက္ကို ပစ္မွတ္ထားၿပီးေရးဆြဲထားတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုပါဥပေဒပုဒ္မကို မျပင္နိုင္လို႔ လူအမည္တပ္ၿပီး ေနာက္ဥပေဒတခု ထပ္ျပဌာန္းတယ္ဆိုတာ နိုင္ငံေရးအရ မေလ်ာ္ကန္ဘူးလို႔ ေယဘုယ်သေဘာေျပာလို႔ရပါတယ္။

စစ္တပ္ၿငိဳျငင္မခံနိုင္လို႔ မလြန္ဆန္အားလို႔ သစၥာခံၿပီးသား ၂ဝဝ၈ နဲ႔ က်မ္းမစူးေအာင္ ေရွာင္ကာတိမ္းကာ ေကြ႔ကာပတ္ကာ ေက်ာ္ကာခြကာနဲ႔ လုပ္ေနရတဲ့အျဖစ္ကိုလည္း ျပည္သူေတြစိတ္လက္မသက္မသာနဲ႔ ၾကည့္ေနရတာပါ။

တေလ်ွာက္လံုး စစ္ပါးဝစစ္အာဏာျပေနတဲ့လႊတ္ေတာ္ထဲက စစ္အမတ္ေတြကို နွိပ္ကြပ္နိုင္လိုက္လို႔ ဒီမိုကေရစီနည္းက်မဲခြဲဆံုးျဖတ္နိုင္ခဲ့လို႔ ျပည္သူေတြ နွစ္ေထာင္းအားရ ျဖစ္ခဲ့ၾကတာလည္း ဝမ္းသာၾကည္နူးစရာပါပဲ။

နိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ဆိုတာ သာမန္ဝန္ႀကီးတေယာက္ေလာက္ေတာင္မွ လုပ္ပိုင္ခြင့္(အာဏာ)မရွိေပမယ့္ အရပ္တပိုင္းအစိုးရအေပၚ ၾသဇာေျငာင္းတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ ခက္တာက အာဏာနိုင္ငံေရးကို ၾသဇာနဲ႔လုပ္မရသလို ေမတၱာတရားနဲ႔လည္း သြားမရပါ။

စစ္ဒုသမၼတအပါအဝင္ စစ္ဝန္သံုးပါးက ကာခ်ဳပ္ေပးတဲ့အႀကံညာဏ္ကလြဲလို႔ ဘယ္သူေပးတာမွ မယူလည္းျဖစ္တဲ့အေနအထားပါ။ အႀကံမယူလို႔ လက္ဖ်ားနဲ႔ေတာင္ သြားတို႔လို႔မရပါ။ အစိုးရထဲက သူ႔ေကာင္ေတြ သိပ္ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ျဖစ္လာရင္ မင္းေအာင္လိႈင္က လူလဲေပးမွာပါ။

က်ေနာ္တို႔လုပ္ရမွာက အရပ္တပိုင္းအစိုးရ လုပ္ပါ့မယ္လို႔ေျပာထားေတြခ်ည္းျဖစ္သလို စစ္အုပ္စုကခါးခါးသီးသီး ျငင္းဆန္ေနတဲ့အရာေတြလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဖြဲ႔စည္းပံု ဒီမိုကေရစီက်ေအာင္ျပင္ဖို႔၊ တရားတဲ့ဥပေဒစိုးမိုးဖို႔။ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ဖို႔၊ ဖက္ဒရယ္လ္ျပည္ေထာင္စုတည္ေဆာက္ဖို႔ေတြပါ။

က်ေနာ္တို႔ရည္မွန္းခ်က္ တူေနၾကဆဲပါ။ ရပ္တဲ့ေနရာတူေနၾကဆဲပါ။ ေရာက္တဲ့ေနရာနဲ႔ ရတဲ့ေနရာပဲမတူတာပါ။ ရပ္တဲ့ေနရာတူသမို႔ ေရာက္တဲ့ေနရာက ရတဲ့နည္းနဲ႔ လုပ္ၾကဖို႔ပါ။ မ်ိဳးျမင့္
ဧၿပီ ၂၄ ရက္၊ ၂ဝ၁၆

0 comments:

Post a Comment