ခုတေလာ စစ္တပ္ရယ္ စစ္တပ္ကိုတလက္ကိုင္လုပ္အသံုးခ်ေနတဲ့
စစ္အုပ္စုရယ္ကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာၿပီး ေအာက္ေျခထုတပ္မႉးတပ္သားေတြကို လူထုဘက္သားျဖစ္ေအာင္ စည္းရံုးသိမ္းသြင္းေရးကိစၥ သ႑န္ေပါင္းစံုနဲ႔ အလႊာေပါင္းစံု အတန္းအစားေပါင္းစံုက ေျပာသံဆိုသံ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ၾကားလာရပါတယ္။ ေကာင္းတဲ့ကိစၥမို႔ ႀကိဳဆိုအပ္သလို တနိုင္လည္း ဝင္ထမ္းၾကရမွာပါ။ ကိစၥတခုလံုးကို ခ်ံဳ႔ေျပာရရင္ Army Reform လို႔ဆိုတဲ့ တပ္ျပဳျပင္ေရးလို႔ ဆိုရမယ္ထင္ပါတယ္။
“ျပည္သူသာအမိ ျပည္သူသာအဖ“တို႔၊ “တပ္မေတာ္ကို တကယ့္ေက်းဇူးရွင္ဟာ ျပည္သူ“တို႔၊ “တပ္မေတာ္သားေတြဟာ ကိုယ့္ကိုအသံုးခ် ကိုယ္က်ိဳးရွာေနတဲ့စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို နာခံစရာမလို၊ ျပည္သူနဲ႔ ျပည္သူကေရြးခ်ယ္ တင္ေျမွာက္ထားတဲ့အစိုးရကိုသာ နာခံအပ္တယ္“တို႔ စသည္ျဖင့္ေပါ့ေလ တပ္ျပဳျပင္ေရးလုပ္တဲ့ေနရာမွာ ေရလဲသံုးတဲ့ ေဝါဟာရေတြလည္းမ်ားပါတယ္။ တကယ္လည္း အဲ့ဒီအတိုင္းျဖစ္ရမွာပါ။
တကယ္လည္း လူမ်ိဳးစုအားလံုးလက္ခံနိုင္စြမ္းနဲ႔ တာဝန္ယူနိုင္စြမ္းအျပည့္ရွိတဲ့ ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္ျဖစ္လာေအာင္ နိုင္ငံေရးအရ မျဖစ္မေနေျပာင္းလဲယူရမွာပါ။ ဒါေတြကလည္း ျပည္တြင္းစစ္ရပ္စဲနိုင္မွ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို မွန္မွန္ကန္ကန္နဲ႔ ေရရွည္တည္တန္႔ေအာင္လုပ္နိုင္မွျဖစ္မယ့္ကိစၥပါ။ ခု က်ေနာ္က နိုင္ငံေရးသိတ္က်လြန္းတာေတြ ခနထားၿပီး စစ္သားစိတ္ စစ္သားအေတြးနဲ႔ ခံစားမႈဘက္ကေန ေဇာင္းေပးတင္ျပခ်င္တာပါ။
တဖက္ကေနလည္း တပ္ကို တပ္နဲ႔တူတူတန္တန္ျဖစ္ေအာင္ တပ္မႉးတပ္သားေတြရဲ႔အဆင့္အလိုက္ စားဝတ္ေနေရး ေျပလည္ေသာင္သာေအာင္၊ စစ္လက္နက္၊ နည္းပညာေတြ အဆင့္မီမီျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးရမွာေတြလည္းရွိပါတယ္။ ေျခညွပ္ဖိနပ္၊ ေသနတ္မီးက်ိဳးေမာင္းပ်က္၊ ယူနီေဖာင္း စုတ္စုတ္ျပတ္ျပတ္နဲ႔ စစ္သားေတြျမင္ရတာ က်က္သေရမရွိသလို သူတို႔ကိုယ္တိုင္လည္း လူမေလးေခြးမခန္႔လိုခံစားမႈေတြျဖစ္ၾကပါတယ္။ လက္ထဲေသနတ္ကိုင္ထားၿပီး ၿဖဲသာေျခာက္ေနရေပမယ့္ လူေတြရဲ့အျမင္မွာ အထင္ႀကီးအားက်ခ်င္စရာ ဘာမွကို မရွိမွန္း သူတို႔ဘာသာလည္းသိေနပါတယ္။ ရွက္လည္းရွက္ သိမ္လည္းသိမ္ငယ္ေနၾကသလို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္ မေလးစားနိုင္ မၾကည္ညိဳနိုင္ေတြအထိျဖစ္ၾကပါတယ္။
နိုင္ငံေရးအရေရာ၊ လူမႈစီးပြားေရးအရေရာ၊တပ္ကို တူတူတန္တန္တပ္ျဖစ္ေရးေတြရဲ့အေျခခံက “တပ္ဟာ လူထုတပ္၊ လူထုကေရြးေကာက္ထားတဲ့အစိုးရကိို နာခံတဲ့တပ္“ ျဖစ္လာဖို႔ပါ။ ဒီလို ေျခဆင္းခံေနတာမ်ားလို႔ လိုရင္းျပန္ေကာက္ၿပီး ခ်ံဳေျပာပါရေစ။
တပ္ကို အဲ့ဒါေတြလည္း လုပ္ေပးပါ၊ သိျမင္နားလည္လာေအာင္လည္း သင္ျပေပးပါ။ တၿပိဳင္နက္တည္းမွာ “စစ္သားဆိုတာ ယူနီေဖာင္းဝတ္ထားတဲ့နိုင္ငံသားျဖစ္တယ္“ဆိုတဲ့ အယူအဆကို စြဲၿမဲသိျမင္က်င့္သံုးေအာင္ လုပ္ေပးပါ။
ဒီလိုလုပ္ေပးရာမွာ အေျခခံအက်ဆံုးနဲ႔ အခရာအက်ဆံုးကိစၥက “စစ္စည္းကမ္း စစ္ဥပေဒခ်ိဳးေဖါက္မႈမွတပါး နယ္ဘက္ဆိုင္ရာ ရာဇဝတ္မႈဆိုင္ရာျပစ္မႈေတြ ခ်ိဳးေဖါက္က်ဴးလြန္သည့္ မည္သည့္ တပ္မႉးတပ္သားကိုျဖစ္ေစ အျခား(အရပ္သား) နိုင္ငံသားမ်ားနည္းတူ အရပ္ဘက္တရားရံုးမ်ားက တရားစီရင္ပိုင္ခြင့္ရွိေၾကာင္း“ကို သိျမင္နားလည္လက္ခံလာေအာင္ လုပ္ေပးရမွာျဖစ္ပါတယ္။
သေဘာက “ျပည္သူဟာ ထမင္းရွင္၊ ျပည္သူဟာအမိအဖဆိုတာတင္ မက ျပည္သူအေပၚက်ဴးလြန္တဲ့အမႈကို ျပည္သူကေရြးခ်ယ္ခန္႔အပ္ထားတဲ့တရားရံုးမ်ားက တရားစီရင္ျခင္းကိုပါခံယူရမယ္“ ဆိုတာပါပဲ။
စစ္တပ္ဟာ ျပည္သူ႔ေက်းဇူးကိုသိရံု၊ ျပည္သူကိုခ်စ္ရံုနဲ႔တင္ မလံုေလာက္ပါ။ ျပည္သူ႔ဥပေဒေတြနဲ႔ ျပည္သူ႔တရားစီရင္ေရးစနစ္ကိုပါ ေၾကာက္ရြံ႔ရိုေသ ရပါလိမ့္မယ္။ ျပည္သူကို ေၾကာက္ေနရပါလိမ့္မယ္။ ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္ေျပာတဲ့ “ေၾကာက္“က မဟုတ္မမွန္တာလုပ္သူေတြ “အမွန္နဲ႔တရားတဲ့ဥပေဒ“ ကို ေၾကာက္နည္း ေၾကာက္ဖို႔ပါ။
ခု ေအာက္ေျခတပ္မႉးတပ္သားေတြ စစ္အုပ္စုကိုေၾကာက္ေနၾကရတာရဲ့ အရင္းခံအေၾကာင္းဟာ “စစ္တပ္ကက်ဴးလြန္သမ်ွ စစ္တပ္ကပဲစီရင္မယ္“ ဆိုတဲ့လုပ္ပိုင္ခြင့္ေၾကာင့္ပါ။ ဒီအေၾကာက္တရားနဲ႔ ေအာက္ေျခထုကို “ကိုင္“ထားတာပါ။ တပ္ထဲမွာ တိုင္းျပည္နဲ႔ဆိုင္တဲ့ ျပည္သူနဲ႔ဆိုင္တဲ့အမႈအခင္းေတြြ လဘ္ေပးလဘ္ယူေတြ တကယ္က်ဴးလြန္ေနဦးေအာင္ တရားသျဖင့္စီရင္မႈ တရားခံဘက္ကရပိုင္ခြင့္ အမ်ားျပည္သူမ်က္ေမွာက္မွာ တရားစီရင္မႈစတာေတြ ဘာတခုမွမရွိပါ။ အုပ္စုဂိုဏ္းဂဏဖြဲ႔ လက္ဦးမႈယူၿပီး အရင္းလဲအဖ်ားထင္းျဖစ္ လ်ွင္သူစား ျဖဳတ္ထုတ္သတ္လုပ္ေနတာကို
ေအာက္ေျခထုက ေၾကာက္ေနၾကတာပါ။
ဒါေပမယ့္ ဒီ “အေၾကာက္“ဟာ က်ေနာ္ အေပၚမွာေျပာတဲ့ “အမွန္နဲ႔တရားတဲ့ဥပေဒ“ကို ေၾကာက္နည္းကား ေၾကာက္ေနၾကတာမဟုတ္ပါ။ မွန္မွန္မွားမွား ခံစရာရွိကိုယ္ပဲခံရမွာဆိုၿပီး ထိတ္လန္႔ေၾကာက္ရြံ႔ေနရတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးပါ။ လူဟာ တခုခုကိုနာခံဖို႔ အေၾကာက္တရား လိုတဲ့အခါလိုတယ္ဆိုေပမယ့္ သိစိတ္ရွိရွိနဲ႔ ေၾကာက္ရြံ႔ေလးစားပါမွျဖစ္မွာပါ။
က်ေနာ္တို႔ဟာ “စစ္စည္းကမ္းနဲ႔ စစ္ဥေဒ”ခ်ိဳးေဖါက္က်ဴးလြန္တာကို စစ္တပ္ကစီရင္ဖို႔ကိုသာ စစ္တပ္လက္ထဲထားၿပီ၊ ျပည္သူအေပၚ၊ တိုင္းျပည္အေပၚက်ဴးလြန္တဲ့ အမႈအခင္းမွန္သမ်ွကို ျပည္သူက(နယ္ဘက္တရားရံုးေတြက) တရားစီရင္တာဟာ မွန္ကန္ေၾကာင္း၊ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြမွာ စိတ္ထင္ရာ တရားစီရင္ခြင့္မရွိေၾကာင္း၊ စစ္ဘက္ကေန တရားလက္လြတ္ ထင္ရာစိုင္းလုပ္ေနတာေတြဟာ မွားယြင္းေၾကာင္း၊ မွားယြင္းစီရင္ခံရသူေတြမွာ နစ္နာေၾကာင္း၊ စစ္သားဟာ ယူနီေဖာင္းဝတ္နိုင္ငံသားျဖစ္လို႔ နိုင္ငံသားအခြင့္အေရး အျပည့္အဝရထိုက္သူျဖစ္ေၾကာင္း၊ နိုင္ငံသားပီပီ နိုင္ငံေတာ္ရဲ့ဥပေဒေတြနဲ႔ တရားစီရင္ေရးကိုသာ ေလးစားေၾကာက္ရြံ႔ နာခံဖို႔လိုေၾကာင္း၊ တကယ့္တရားစီရင္ခြင့္ဆိုတာ ျပည္သူေတြရဲ့လက္ဝယ္မွာပဲ ရွိေၾကာင္း၊ သူတို႔လက္ခံနားလည္တဲ့အထိ ေဆြးေႏြးေျပာဆိုဖို႔လိုပါမယ္။
စစ္သားဟာ မွန္ကန္ၿပီးတရားတဲ့ဥေဒကိုပဲ ေၾကာက္ရြံ႔ေလးစားရမွာျဖစ္သလို မ်ွတၿပီး နိုင္ငံသားအခြင့္အေရးအျပည့္အဝရွိတဲ့တရားစီရင္ေရးကို နာခံရမွာပါ။
ေအာက္ေျခထုုတပ္မႉးတပ္သားေတြဟာ စစ္အုပ္စုထိပ္သီး စစ္အာဏာရွင္ေတြကို “ေၾကာက္“မေနေစခ်င္ပါ။ ျပည္သူကို၊ တိုင္းျပည္ကို၊ မွန္ကန္ၿပီး မ်ွတတဲ့ဥပေဒနဲ႔ တရားစီရင္ေရးကိုပဲ “ေၾကာက္ရြံ႔”ၾကပါ။
က်ေနာ္က ကိုယ္တိုင္လည္းတပ္ထဲေနခဲ့သူပါ။ က်ေနာ္လည္း “ေၾကာက္“ခဲ့ဖူးပါတယ္။
ဧၿပီ ၃၊ ၂ဝ၁၆
0 comments:
Post a Comment