တရုုတ္-ဗီယက္နမ္ဆက္ဆံေရးမွ ေခတ္သစ္ျမန္မာ့ပထဝီႏိုင္ငံေရးကိုလွစ္ၾကည့္ျခင္း (လွေရႊ)

ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မႏၱေလးခရီးစဥ္အတြင္း ေဟာေျပာမည့္စင္တြင္ ျခယ္မႈန္းထားသည့္ပန္းခ်ီကားသည္ မႏၱလာသူ မႏၱလာသားတို႔၏ ရင္ထဲ၌ျဖစ္ေပၚေနေသာခံစားခ်က္ကို ပီျပင္ေစသည္။ နဂါးႀကီးက အႏၱရာယ္ကိုစိုးရိမ္ထိတ္လန္႔သည့္ အေျခအေနကို ထင္ဟပ္ေနသည့္ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ျဖစ္သည္ဟုသုံးသပ္မိသည္။

အာရွ-ပစိဖိတ္၏အင္အားႀကီးႏိုင္ငံအျဖစ္ထြက္ေပၚလာေနသည့္ တရုတ္ႏိုင္ငံသည္ စီးပြားေရးတဟုန္ထိုး တိုးတက္လာသည့္အမွ် အိမ္နီးခ်င္းမ်ားႏွင့္ဆက္ဆံေရးတြင္လည္း စီးပြားေရးကိုေဇာင္းေပးလာသည္။ အစဥ္အလာအရ တရုတ္ယဥ္ေက်းမႈလႊမ္းမိုးေသာ ဗီယက္နမ္-တရုတ္ တို႔၏ဆက္ဆံေရးသည္ အျခားေသာအိမ္နီခ်င္းႏိုင္ငံငယ္ေလးမ်ားျဖစ္သည့္ လာအုိ၊ ျမန္မာ၊ ကာဂ်စ္စတန္တို႔ အေနျဖင့္ ေလ့လာသင့္ေသာအခ်က္ပင္ျဖစ္သည္။

တရုတ္-ဗီယက္နမ္ ဆက္ဆံေရး
အေမရိကန္တို႔၏က်ဴးေက်ာ္စစ္ကိုေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာဗီယက္နမ္သည္ အိမ္နီးခ်င္းတရုတ္ႏိုင္ငံက သင္ခန္းစာေပးတဲ့စစ္ဆင္မွႈကို ၁၉၇၉ ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ ရင္ဆိုင္ရသည္။ ေခတ္သစ္ တရုတ္ႏိုင္ငံထူေထာင္ေရးေခါင္းေဆာင္ႀကီး တိန္ေရွာ့ပင္၏စကားအရဆိုပါက Teach Vietnam a lesson သင္ခန္းစာေပးစစ္ဆင္ေရးဟု အမည္တတ္ထားျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲကာလတြင္ ကြန္ျမဴနစ္တရုတ္သည္ ေျမာက္ဗီယက္နမ္ကို စစ္လက္နက္၊ စစ္သင္တန္းႏွင့္ အျခားေသာအကူအညီ အမ်ားအျပားကိုေပးအပ္ခဲ့သည္။ သုိ႔ရာတြင္ ေျမာက္ဗီယက္နမ္ ကြန္ျမဴနစ္အစိုးရသည္ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီ ၾကာေညာင္းခဲ့ေသာသမိုင္းအေထာက္အထားမ်ားကိုအေျချပဳကာ တရုတ္ႏိုင္ငံႏွင့္ဆက္ဆံေရးတြင္ သံသယႀကီးစြာထားရွိခဲ့သည္။
ကေမၻာဒီးယားျပည္တြင္းေရးကို ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္လာသည့္ဗီယက္နမ္သည္ တရုတ္ႏိုင္ငံ၏ေဒါသကို ႏႈိးဆြေပးခဲ့သည္။ ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲအၿပီးကာလ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္တြင္ ဗီယက္နမ္သည္ ခမာကြန္ျမဴနစ္အုပ္ခ်ဳပ္ သည့္ကေမၻာဒီးယားႏိုင္ငံကိုက်ဴးေက်ာ္ခဲ့သည္။ ေခတ္ေဟာင္းသမိုင္းတြင္ အင္ဒိုခ်ိဳင္းနားသုံးႏိုင္ငံျဖစ္သည့္ လာအို၊ ကေမာၻဒီးယားႏွင့္ဗီယက္နမ္တို႔သည္ ရႈပ္ေထြးေသာဆက္ဆံေရးရွိခဲ့သည္။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္တြင္ ၁၉၇၀ ေက်ာ္ခုႏွစ္မ်ားအတြင္း ဗီယက္နမ္ရွိ တရုတ္ Hoa မ်ိဳးႏြယ္စုအေပၚ ဗီယက္နမ္အစိုးရ၏ဖိႏွိပ္မႈကို တရုတ္အစိုးရမွ အခဲမေက်ျဖစ္ခဲ့သည္။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္တြင္ တရုတ္၏မဟာမိတ္ကေမၻာဒီးယားကို က်ဴးေက်ာ္ျခင္းသည္ တရုတ္ႏိုင္ငံအဖို႔လက္မခံႏိုင္စရာျဖစ္လာကာ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္တြင္ တရုတ္က်ဴးေက်ာ္မႈ ေပၚေပါက္လာရျခင္းျဖစ္သည္။

တရုတ္အစိုးရ၏ သုံးပတ္ၾကာက်ဴးေက်ာ္ေရးစစ္ပြဲတြင္ တရုတ္တပ္သား ၂၅၀၀၀ ေက်ာ္ ေသဆုံးခဲ့ၿပီး၊ ၅၀၀၀၀ ေက်ာ္ ဒဏ္ရာရရွိခဲ့သည္။ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံအေပၚသင္ခန္းစာေပးလိုေသာတရုတ္ႏိုင္ငံသည္ ဗီယက္နမ္၏သင္ခန္းစာေပးျခင္းကို လွလွႀကီးခံလိုက္ရေပသည္။ ၂၀ ရာစုအတြင္းရရွိခဲ့ေသာ ဗီယက္နမ္တို႔၏ အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတိုက္ပြဲအေတြ႔အႀကဳံမ်ားသည္ တရုတ္က်ဴးေက်ာ္မႈကိုတြန္းလွန္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ႏွစ္ေပါင္းတေထာင္ေက်ာ္ တရုတ္လက္ေအာက္က်ေရာက္ခဲ့သည္ဗီယက္နမ္အဖို႔ ၁၉၇၉ စစ္ပြဲ ေအာင္ျမင္မႈသည္ ဗီယက္နမ္တို႔၏သမိုင္းေၾကာင္းဆိုင္ရာ မဟာေအာင္ျမင္မႈျဖစ္သည္။ တရုတ္-ဗီယက္နမ္ ဆက္ဆံေရး၏အပိုင္းအျခားကိုၾကည့္မည္ဆိုပါက ၁၉၄၇ ခုႏွစ္မွ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္ထိကာလကို ၀ါဒေရးရာ မိတ္ေဆြမ်ားအျဖစ္ ေတြ႔ျမင္ႏိုင္သည္။

ဒုတိယပိုင္းတြင္ ဗီယက္နမ္မွတရုတ္ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳထားသည့္ ကေမၻာဒီးယားကိုက်ဴးေက်ာ္ျခင္းႏွင့္ ဗီယက္နမ္-တရုတ္တို႔၏ ထိပ္တိုက္ေတြ႔မႈမ်ားကို ေတြ႔ရသည္။ တရုတ္ႏွင့္ဗီယက္နမ္တို႔၏ ထိပ္တိုက္ေတြ႔မႈသည္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္တြင္အဆုံးသတ္ၿပီး ေခတ္သစ္စီးပြားေရးအက်ိဳးတူပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈဆီသို႔ ဦးတည္ေစခဲ့သည္။

ထိပ္တိုက္ေတြ႔မႈ၊ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈႏွင့္ထိမ္းညွိမႈမ်ား

ပထ၀ီအေနအထားအရ ဗီယက္နမ္ႏို္င္ငံသည္ေသးငယ္ၿပီး လူဦးေရအဆမတန္မ်ားျပားေသာ အင္အားႀကီးႏိုင္ငံႏွင့္ယွဥ္တြဲေနထိုင္ရသည့္အတြက္ အင္အားႀကီးႏိုင္ငံတို႔ ႏိုင္ငံငယ္မ်ားအေပၚ လႊမ္းမိုးရန္ႀကိဳးပမ္းမႈကို အၿမဲရင္ဆိုင္ရေသာႏိုင္ငံျဖစ္သည္။ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္ေက်ာ္ တရုတ္လက္ေအာက္ (သို႔) လက္ေဆာင္ပဏၰာဆက္ႏိုင္ငံအျဖစ္ျဖင့္ ေနခဲ့ရသည့္ႏိုင္ငံျဖစ္သည္။ စစ္ေအးေခတ္ကုန္ဆုံးမႈႏွင္အတူ ဥေရာပရွိ ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒ ၿပိဳကြဲၿပီး ေစ်းကြက္စီးပြားေရးေခတ္ေရာက္ရွိလာမႈႏွင့္အတူ ကမၻာတ၀ွမ္း အက်ိဳးတူပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။

၁၉၉၀ ေႏွာင္းပိုင္းကာလမ်ားတြင္ ဗီယက္နမ္၏ႏိုင္ငံျခားေရးမူ၀ါဒ သိသိသာသာေျပာင္းလဲလာခဲ့သည္။ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံ၏ႏိုင္ငံျခားေရးမူ၀ါဒအေျပာင္းအလဲသည္ အေမရိကန္ႏွင့္ဆက္ဆံေရးပုံစံသစ္ကို ျဖစ္ေပၚေစခဲ့ၿပီး၊ အာဆီယံတြင္လည္း အဓိကက်ေသာအခန္းက႑မွ ပါ၀င္လာခဲ့သည္။

၂၀၁၀ ခုႏွစ္ အာဆီယံအလွည့္က်ဥကၠဌတာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ မၾကာခဏ ျဖစ္ေပၚခဲ့သည့္ ေတာင္တရုတ္ပင္လယ္ရွိ စပရစ္တလီကြၽန္းစုအေရးအခင္းေၾကာင့္ တရုတ္-ဗီယက္နမ္ဆက္ဆံေရးကို တင္းမာေစခဲ့သည့္အျပင္ ျပည္သူမ်ားအၾကားတြင္လည္း တရုတ္ဆန္႔က်င္ေရးစိတ္ဓါတ္ ပိုမိုႀကီးထြားလာခဲ့သည္။

အစိုးရမွ ဗီယက္နမ္ျပည္သူ ငါးဖမ္းသမားမ်ားအား အျငင္းပြားမႈျဖစ္ေနသည့္ေရပိုင္နက္အတြင္း ဆက္လက္ငါးဖမ္းရန္တိုက္တြန္းခဲ့ၿပီး၊ စစ္ေရးတည္ေဆာက္မႈကိုပါ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ တရုတ္ႏိုင္ငံႏွင့္ ျဖစ္ေပၚေနသည့္ ေတာင္တရုတ္ပင္လယ္အျငင္းပြားမႈသည္ အေမရိကန္-ဗီယက္နမ္တို႔၏ဆက္ဆံေရးကို ပုိမိုေကာင္းမြန္ေစေသာ အေၾကာင္းအရင္းျဖစ္သည္။

မၾကာခဏ ထိပ္တိုက္ေတြ႔မႈမ်ားမွအျခားတဘက္တြင္လည္း တရုတ္ႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးအရအေရးပါမႈကို ဗီယက္နမ္က အမိအရဖမ္းဆုတ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္တြင္ ဗီယက္နမ္၏ေျပာင္းလဲလာေသာႏိုင္ငံျခားေရး မူ၀ါဒအရ တရုတ္ႏိုင္ငံႏွင့္ကုန္သြယ္ေရးကို စတင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္။ ကမၻာ့ကုန္သြယ္ေရးအဖြဲ႔တြင္ အဖြဲ႔၀င္ျဖစ္ လာေရးအတြက္ တရုတ္-ဗီယက္နမ္ အျပန္အလွန္ေထာက္ခံခဲ့ၾကသည္။

၁၉၉၉ ခုႏွစ္တြင္ တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးက်န္ဇီမင္းႏွင့္ ဗီယက္နမ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးတို႔သည္ ႏွစ္ႏိုင္ငံဆက္ဆံမႈေကာင္းမြန္ေရးအတြက္ စကားလုံး (၁၆) လုံးပါ လမ္းညြန္မႈသေဘာတူညီခ်က္ကို ရရွိခဲ့သည္။ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္တြင္ ႏွစ္ႏိုင္ငံအျပန္အလွန္ကုန္သြယ္မႈတန္ဘိုး အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃၂ သန္းရွိခဲ့ရာမွ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္အေရာက္တြင္ ႏွစ္ႏိုင္ငံကုန္သြယ္မႈတန္ဘိုး ေဒၚလာ ၂၅ ဘီလီယံထိ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။

ကုန္သြယ္မႈျမင့္တက္လာေနေသာ္လည္း တဖက္တြင္ တရုတ္ႏိုင္ငံ၏အင္အားႀကီးထြားမႈကိုထိန္းညွိႏိုင္ရန္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ အျငင္းပြားေနသည့္ ေတာင္တရုတ္ပင္လယ္ စပရစ္တလီကြ်န္းစုအနီးတြင္ ဗီယက္နမ္မွ စစ္ေရးေလ့က်င့္မႈျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ဗီယက္နမ္ေခါင္းေဆာင္တို႔၏ ႏိုင္ငံေရးလိမၼာပါးနပ္မႈႏွင့္ အေမွ်ာ္အျမင္ႀကီးမားမႈကို ကမၻာ့အင္အားႀကီးႏိုင္ငံႏွင့္ထိစပ္ေနသည့္ႏိုင္ငံမ်ားအဖို႔ ေလ့လာသင့္သည့္ သင္ခန္းစာတရပ္ျဖစ္သည္။

ဗီယက္နမ္၏ပထ၀ီႏိုင္ငံေရး၊ ျမန္မာအတြက္ သင္ခန္းစာျဖစ္ႏိုင္သလား

ႏိုင္ငံအျဖစ္ေပၚေပါက္လာျခင္း၊ ပ်က္သုန္းျခင္းတို႔သည္ (Geopolitical resources) ေပၚတြင္ အမ်ားႀကီး တည္မွီေနၿပီး၊ ၄င္းႏိုင္ငံအေနျဖင့္ ယင္း၏ပထ၀ီ၀င္ႏိုင္ငံေရးသယံဇာတကို မည္ကဲ့သို႔ထုတ္ယူသုံးစြဲသည္ ဆိုေသာအခ်က္သည္ ထိုႏိုင္ငံ၏ကံၾကမၼာပင္ျဖစ္သည္ဟု အေမရိကန္ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးေဟာင္း ကင္ဆင္ဂ်ားမွ ေျပာဆိုခဲ့ဖူးသည္။

ႏိုင္ငံတခု၏ပထ၀ီႏိုင္ငံေရး သယံဇာတအေရးပါမႈကိုထင္ဟပ္သည့္ ေတြးေခၚမႈသီအုိရီတခုျဖစ္သည္။ ယေန႔အခ်ိန္တြင္ ဗီယက္နမ္၏ပထ၀ီႏိုင္ငံေရးသည္ အေမရိကန္၊ ဂ်ပန္ႏွင့္အိႏၵိယတို႔၏ တရုတ္အင္အား ထိန္းညွိေရးတြင္ အခ်က္အခ်ာက်ေသာေနရာျဖစ္လာခဲ့သည္။

အတိတ္သမုိင္းေၾကာင္းအရ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံသည္ တရုတ္ႏွင့္ခါးသီးေသာအေတြ႔အႀကဳံရွိသည့္ႏိုင္ငံျဖစ္ သည္။ ယခင္က တရုတ္ႏိုင္ငံအဖို႔ ဗီယက္နမ္သည္ ေတာင္တရုတ္ပင္လယ္ထြက္ေပါက္အျဖစ္ တည္ရွိခဲ့သည္။ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္တြင္ ဗီယက္နမ္ပိုင္နက္အျဖစ္ေၾကျငာထားသည့္ ေတာင္တရုတ္ပင္လယ္ရွိ Paracel ကြၽန္းမ်ားကို တရုတ္ကသိမ္းပိုက္ခဲ့သည္။ စပရစ္တလီကြၽန္းစုပိုင္ဆိုင္ေရး အျငင္းပြားမႈသည္ တရုတ္၏မဟာဗ်ဴဟာအေျပာင္းအလဲကို ျဖစ္ေပၚေစခဲ့သည္။

တရုတ္ႏိုင္ငံသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံကိုျဖတ္ၿပီးေဖါက္လုပ္မည့္ေရနံပိုက္လိုင္းႏွင့္ေက်ာက္ျဖဴ ေရနက္ဆိပ္ကမ္းတို႔သည္ ဗီယက္နမ္ႏွင့္ အျခားေသာအေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံတို႔၏အေရးပါမႈကို ေလွ်ာ့ခ်လိုက္သည့္ မဟာဗ်ဴဟာပထ၀ီႏိုင္ငံေရးေျပာင္းလဲမႈအျဖစ္ေတြ႔ျမင္ႏိုင္သည္။

ဂ်ပန္ႏွင့္တရုတ္ႏိုင္ငံတို႔သည္ စက္မႈလုပ္ငန္းအတြက္လိုအပ္သည့္ေလာင္စာကို ေတာင္တရုတ္ပင္လယ္ကိုျဖတ္ကာ တင္သြင္းေနရသည့္ႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္သည္။ ေတာင္တရုတ္ပင္လယ္သည္ ပစိဖိတ္-အိႏၵိယသမုဒၵရာဆက္သြယ္ေရးအတြက္ အေရးပါလွသည့္အျပင္ အေရွ႕အာရွႏိုင္ငံမ်ား၏ အဓိကစီးပြားေရးလမ္းၾကာင္းျဖစ္သည့္အတြက္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၏မဟာဗ်ဴဟာက်ေသာေနရာျဖစ္လာ ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေတာင္တရုတ္ပင္လယ္ႏွင့္အနီးဆုံးတည္ရွိေနသည့္ဗီယက္နမ္သည္ အေမရိကန္၏ အဓိကမဟာမိတ္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ အေမရိကန္၊ ဂ်ပန္ႏွင့္အေရွ႕အာရွႏိုင္ငံမ်ား၏ ကြင္းလယ္ဖန္တီးရွင္သည္ ဗီယက္နမ္ျဖစ္လာခဲ့သည့္နည္းတူ တရုတ္ႏိုင္ငံ၏ ႀကီးမားေသာစီးပြားေရးအခြင့္အလမ္းကို ဆုတ္ကိုင္ႏိုင္ေသာႏိုင္ငံအတခုအျဖစ္ ေတြ႔ျမင္ႏိုင္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အိႏၵိယႏွင့္တရုတ္ အင္အားႀကီးႏိုင္ငံႏွစ္ခုၾကားတြင္က်ေရာက္ေနၿပီး တရုတ္ႏိုင္ငံ၏ အိႏိၵယသမုဒၵရာထြက္ေပါက္အျဖစ္ ဆယ္စုႏွစ္တခုအတြင္း ဖန္တီးခဲ့သည္။ သမိုင္းေၾကာင္းအရဗီယက္နမ္ႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ပါက ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚတြင္ တရုတ္၏အႏိုင္က်င့္ဗိုလ္က်ျခင္း အနည္းအက်ဥ္းမွ်သာ ေတြ႔ႏိုင္ေပသည္။

တရုတ္ႏိုင္ငံသည္ Yuan မင္းဆက္(၁၂၇၁-၁၃၆၈) မြန္ဂိုလက္ေအာက္က်ေရာက္ခဲ့စဥ္က ပုဂံကို ၁၂၈၇ တြင္ က်ဴးေက်ာ္ခဲ့သည္။ မြန္ဂိုက်ဴးေက်ာ္မႈေၾကာင့္ ပုဂံပ်က္ကာ ႏိုင္ငံငယ္ေလးမ်ားေပၚေပါက္ခဲ့သည္။ ၁၉၆၀ ေက်ာ္ခုႏွစ္မ်ားအတြင္း တရုတ္ျဖဴက်ဴးေက်ာ္မႈႏွင္အတူ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း တရုတ္ဆန္႔က်င္ေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။

၂၀၁၀-၂၀၁၁ ဘ႑ာေရးႏွစ္တြင္ တရုတ္-ျမန္မာအျပန္အလွန္ကုန္သြယ္ေရးပမာဏသည္ ေဒၚလာ (၄.၇) ဘီလီယံေက်ာ္ရွိခဲ့သည္။ ၁၉၈၈-၈၉ ခုႏွစ္မ်ားအတြင္း ေဒၚလာသန္း ဆယ္ဂဏန္းသာရွိခဲ့ေသာ တရုတ္ႏွင့္ျမန္မာတို႔၏ အျပန္အလွန္ကုန္သြယ္ေရးသည္ ေခတ္သစ္တခုကိုေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္း ထုထည္ႀကီးမားေသာရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈမ်ားႏွင့္ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရးပိုးလမ္းမ သစ္၏ အေျခစိုက္စခန္းတခုကို ေအာင္ျမင္စြာအေကာင္အထည္ ေဖၚႏိုင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။

လြန္ခဲ့သည့္ရက္ပိုင္းအတြင္း ျမန္မာ့လြတ္ေတာ္ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ တရုတ္အေထာက္အပံ့ျဖင့္ အေကာင္အထည္ ေဖၚေနေသာစီမံကိန္းမ်ားအားလုံးရပ္ဆိုင္းေရး အဆိုတင္သြင္းမႈမ်ားကို ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ေပသည္။ ၂၁ ရာစုသည္ အေမရိကန္၏ ပစိဖိတ္စိုးမိုးေရးျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကျငာထားသကဲ့သို႔ လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ေဖၚမႈမ်ား ရွိလာခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ပထ၀ီႏိုင္ငံေရးသည္ (၂၁) ရာစု အေမရိကန္၊ အိႏၵိယႏွင့္တရုတ္တို႔၏ ကစားကြင္းတခု ျဖစ္လာခဲ့သည္။

ျမန္မာေခါင္းေဆာင္တို႔အေနျဖင့္ မိမိႏိုင္ငံ၏ (Geopolitical Resources) ကုိမည္ကဲ့သို႔ ထုတ္ယူသုံးစြဲမည္ကို လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ေဖၚ ေဆာင္ရြက္ရမည့္အေျခအေနကို ေရာက္ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။ ကမၻာ့လူဦးေရ အမ်ားဆုံးႏိုင္ငံႀကီးႏွစ္ခုၾကားတြင္က်ေရာက္ေနသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအဖို႔ ကြင္းလယ္ဖန္တီးရွင္အျဖစ္ မည္ကဲ့သို႔ ကစားမည္ကို မဟာဗ်ဴဟာ၊ နည္းဗ်ဴဟာမ်ားခ်မွတ္ထားၿပီးၿပီဟု ယုံၾကည္ရသည္။

ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံသည္ မိမိႏိုင္ငံ၏အမ်ိဳးသားလုံၿခဳံေရးႏွင့္ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈကိုၿခိမ္းေျခာက္ႏုိင္သည့္အခ်က္မ်ားကို စနစ္တက်ေလ့လာၿပီး အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြားကိုကာကြယ္ႏိုင္သကဲ့သို႔ တရုတ္အင္အား ထိန္းညွိထားႏိုင္ေရး ကို အေမရိကန္၊ ဂ်ပန္၊ အိႏၵိယတို႔ႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေနဆဲျဖစ္သည္။

အေမရိကန္ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးေဟာင္းကစ္ဆင္ဂ်ားမွ ႏိုင္ငံအျဖစ္ေပၚေပါက္လာျခင္း၊ ပ်က္သုန္းျခင္းတို႔သည္ (Geopolitical resources) ေပၚတြင္ အမ်ားႀကီးတည္မွီေနၿပီး၊ ၄င္းႏိုင္ငံအေနျဖင့္ ပထ၀ီ၀င္ ႏိုင္ငံေရးသယံ ဇာတကို မည္ကဲ့သို႔ထုတ္ယူသုံးစြဲသည္ဆိုေသာအခ်က္သည္ ထိုႏိုင္ငံ၏ကံၾကမၼာပင္ ျဖစ္သည္ေျပာဆို ခဲ့သည္။ (၂၁) ျမန္မာႏိုင္ငံရင္ဆိုင္ႀကဳံေတြ႔ေနရေသာ New order of Geopolitical resources သည္ အနာဂါတ္ျမန္မာႏို္င္ငံ၏ကံၾကမၼာပင္ျဖစ္သည္ဟု ထင္ျမင္ယူဆမိပါသည္။

လွေရႊ
(ဒီေနရာကယူပါတယ္) http://www.maukkha.org/index.php/feature-article/1933-maukkha-sino-vietnam-relations-in-the-21th-century References;

1. 1.Vietnam’s security challenges; Hanoi’s new approach to National Security and Implication to Defense and foreign policy.
2. 2.Vietnam’s Geopolitical resources.
3. 3.Sino-Myanmar relations; analysis and prospect.
4. 4.Sino-Vietnam relations in the 21th century.