အင္န္ဂ်ီအိုေတြကိုအသံုးျပဳၿပီး ႏိုင္ငံေတြကိုဖိအားေပးျခင္း(ေရးသူ- စႏၵရာဂ်ိန္း) ဘာသာျပန္ ဗၾသ

အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားက ဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံမ်ားရဲ့ေပၚလ စီေတြ အေပၚၾသဇာေညာင္းႏိုင္ဖို႔နဲ႔ အေဆာက္ အအံုေတြကိုတြန္းလွန္ပစ္တာလုပ္္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ အင္န္ဂ်ီအိုေတြကို ေငြေၾကးေတြေထာက္ပံ့ ၾကပါတယ္။ အိႏၵိယမွာျပည္ပကေထာက္ပ့ံ တဲ့ အင္န္ဂ်ီအိုေတြ မလိုအပ္ပါဘူး။

လူထုေတြကို ပုလိပ္နဲ႔တျခားအာဏာပိုင္အဖြဲ႔ အစည္းေတြရဲ့ ဖိႏွိပ္မႈရန္ကကာကြယ္ဖို႔၊ ဆင္းရဲမႈတိုက္ဖ်က္ဖို႔၊ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္း ကာကြယ္ဖို႔ဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြနဲ႔ လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြ လာထူေထာင္ၾကတယ္ဆိုတဲ့အင္န္ဂ်ီအိုေတြကို ျပည္ပႏိုင္ငံေတြက သူတို႔အႀကံနဲ႔သူတို႔ ေငြေၾကးေတြေထာက္ပံ့ၾကတာျဖစ္တယ္ဆိုတာကို အေနာက္တိုင္းမဟုတ္တဲ့ႏိုင္ငံေတြဟာ အေစာႀကီးကတည္းက ေနာေၾကေအာင္သိနားလည္ေနခဲ့ၾကပါၿပီ။ ဒီအဓိပၸာယ္အရဆိုရင္ ဒါေတြဟာ ဖိအားေပးေရးဒီပလိုေမစီ၊ စစ္မဟုတ္တဲ့နည္းနဲ႔စစ္ျပဳတာ တမ်ိဳးသာျဖစ္ပါတယ္။

အာရပ္ေႏြဦးကို အေစာဆံုးပ်က္စီးသြားေစခဲ့တဲ့အီဂ်စ္မွာ လြန္ခဲ့တဲ့ရက္သတၱပတ္အနည္းငယ္တုန္းက ျပည္ပအင္န္ဂ်ီအိုေတြကို‘ကိုင္’ခဲ့ပါတယ္။ ကာတာစင္တာ(CarterCenter) အပါ အေမရိကန္လူမႈေရးအစု႐ွစ္ခုကို လိုင္စင္ေပးဖို႔ျငင္းပယ္လိုက္ပါတယ္။ ဒါ သူတို႔ဆီမွာ သမတေ႐ြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီေလးတင္မွာပါ။ အီဂ်စ္ႏိုင္ငံရဲ့ဥပေဒမွာ အင္န္ဂ်ီအိုေတြကို လိုင္စင္မ႐ွိရင္လုပ္ကိုင္ခြင့္မျပဳပါဘူး။

ကြမ္ဂို(quango) လို႔ေခၚၾကတဲ့ အေမရိကန္အင္န္ဂ်ီအိုေတြကေတာ့ ျပည္ပမွာဒီမိုကေရစီတင္ပို႔တယ္ဆိုတာကိုအာ႐ံုထားၾကပါတယ္။ ဒါဟာ အေမရိကန္အက်ိဳးျပဳတဲ့အစိုးရေတြေဖာ္ထုတ္တာကို ၾကားေကာင္းေအာင္ေျပာတာပါ။ ၿပီးခဲ့တဲ့လထဲတုန္းက ယူေအအီးႏိုင္ငံမွာ အဓိကအားျဖင့္ အေမရိကန္အစိုးရကေငြေၾကးေထာက္ပံ့ထားတဲ့ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီရဲ့ကြမ္ဂိုေတြကို ပိတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ဒါဟာ ေဆာ္ဒီအာေရးဗ်ားနဲ႔ တျခားႏိုင္ငံေတြကကြမ္ဂိုေတြက သူတို႔ႏိုင္ငံျပည္တြင္းေရးေတြမွာဝင္႐ႈပ္ေနၾကလို႔ စည္းဝါး႐ိုက္ၾကၿပီး ယူေအအီးကို ပိတ္ပင္ေစလိုက္တာလို႔ ဆိုၾကပါတယ္။

အစိုးရအမ်ားအျပားကေတာ့ ဒီကြမ္ဂိုေတြဟာ နိုင္ငံေတြရဲ့အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ဆုိင္မႈကို စြက္ဖက္တာလို႔႐ႈျမင္ၾကပါတယ္။ “ဒီမိုကေရစီလႈပ္႐ွားသူ”ဆိုတာေတြကိုေမြး (အရင္ ဆိုဗီယက္ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံေတြမွာေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ အေရာင္ေတာ္လွန္ေရးေတြကို ျပန္ေတြးၾကည့္လိုက္ပါ)ၿပီး သူတို႔ဟာ အေမရိကန္အလို႐ွိတဲ့အေျပာင္းအလဲေတြ ျဖစ္ေပၚေအာင္အေျခအေနေတြဖန္တီးခဲ့ၾကပါတယ္။ ယူေအအီးနဲ႔တျခားပင္လယ္ေကြ႔ႏိုင္ငံေတြရဲ့ အေမရိကန္နဲ႔ဂ်ာမန္ေဖာင္ေဒး႐ွင္းေတြရဲ့လုပ္ငန္းေတြကို ခ်ံဳ႔ပစ္ဖို႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာဟာ အစိုးရေတြက တိုက္႐ိုက္၊ ဒါမွမဟုတ္သြယ္ဝိုက္ၿပီးေထာက္ပံ့ေနတဲ့အဖြဲ႔အစည္းေတြကို ေဆြးေႏြးသေဘာတူညီထားခ်က္မ်ားနဲ႔အညီသာ လုပ္ကိုင္ခြင့္ျပဳတဲ့၊ သူတို႔ထင္သလိုလုပ္ကိုင္ခြင့္မ႐ွိေတာ့တဲ့့စနစ္သစ္တခု ေပၚေပါက္လာေစမယ္နဲ႔တူပါတယ္။

အင္န္အီးဒီ (NED) အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီႁမွင့္တင္ေရးအဖြဲ႔ဟာ ရီဂင္အစိုးရနဲ႔အင္မတန္နီးစပ္ပါတယ္။ ဒီအဖြဲ႔ကိုတည္ေထာင္တဲ့သူဟာ အရင္ကပါေမာကၡတဦးလည္းျဖစ္၊ ဝါ႐ွင္တန္ပို႔စ္သတင္းစာမွာ ေရးေနသူလည္းျဖစ္၊ ႏိုင္ငံတကာေသနဂၤဗ်ဴဟာေလ့လာေရးဗဟို(CSIS) အဖြဲ႔ဝင္လည္းျဖစ္တဲ့ အယ္လင္ဝန္းစတိန္း(Allen Weinstein)ဆိုသူျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ အင္န္အီးဒီကို စေထာင္ကတည္းက အေမရိကန္ ႏိုင္ငံျခားေရးဝါဒအတြက္အသံုးျပဳစရာျဖစ္ေစဖို႔ရည္႐ြယ္ၿပီး ထူေထာင္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ့ လက်္ာအယူသည္းသမားေတြပါဝင္တဲ့ ႏိုင္ငံတကာေသနဂၤဗ်ဴဟာေလ့လာေရးဗဟိုဆိုတဲ့ ဉာဏ္ႀကီး႐ွင္အဖြဲ႔မွာက အရင္အေမရိကန္ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးေတြျဖစ္တဲ့ ကစ္စင္းဂါး၊ ဘေရးဇင္းစကီးစသူေတြ ပါဝင္ပါတယ္။ အင္န္အီးဒီရဲ့ပထမဆံုးဒါ႐ိုက္တာျဖစ္တဲ့ ကားလ္ဂါး႐ွမင္ (Carl Garshman)ကေတာ့ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ပဲေျပာပါတယ္။ “အင္န္အီးဒီဟာ စီအိုင္ေအအတြက္တပ္ဦးျဖစ္ေစရမယ္”တဲ့။ အင္န္အီးဒီကို စတင္တည္ေထာင္တဲ့ (၁၉၈၃)ခုႏွစ္ကစၿပီး ဒီအဖြဲ႔ရဲ့ႏွစ္စဥ္အသံုးစရိတ္ေတြကို အေမရိကန္ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္က အေမရိကန္ႏိုင္ငံေထာက္လွမ္းေရးလုပ္ငန္းဘတ္ဂ်က္ရဲ့ အစိတ္အပိုင္းတခုအေနနဲ႔ခြင့္ျပဳခဲ့တာပါ။ သူတို႔ရဲ့အလုပ္ကေတာ့ လက္ဝဲဆန္႔က်င္ေရး၊ အလုပ္သမားလႈပ္႐ွားမႈဆန္႔က်င္ေရးလုပ္ငန္းေတြကို အေထာက္အကူေပးတာ၊ ဗင္နီေဇြးလား၊ ေဟတီစတာတို႔မွာေ႐ြးေကာက္ပြဲေတြကို ဝင္႐ႈပ္တာ၊ အေမရိကန္အာဏာကို ကဏၬေကာစျပဳတဲ့ႏိုင္ငံေတြကို မတည္ၿငိမ္ေအာင္လုပ္တာစတာေတြပါပဲ။

(၁၉၄၁)ခုႏွစ္မွာတည္ေထာင္တဲ့ လြတ္လပ္မႈအိမ္ေတာ္(FreedomHouse)ဟာလည္း ဒီမိုကေရစီနဲ႔လူ႔အခြင့္အေရးအတြက္ဆိုၿပီး တည္ေထာင္ခဲ့တာပါပဲ။ သူ႔အလုပ္က အေမရိကန္ရာစုႏွစ္သစ္စီမံကိန္း (Project for the New American Century) အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေရးျဖစ္ၿပီးဝါ႐ွင္တန္အစိုးရရဲ့ စစ္ေရးအရရမ္းကားမႈေတြမွာ ပါဝင္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဘု႐ွ္အစိုးရက သူ႔ရဲ့“အၾကမ္းဖက္မႈတိုက္ဖ်က္ေရး” စစ္ပြဲမွာ ဒီအိမ္ေတာ္ကို အသံုးခ်ခဲ့ပါတယ္။ ဒီအဖြဲ႔ရဲ့ရံပံုေငြ(၆ဝ%)ကို အေမရိကန္အစိုးရဟာ နိုင္ငံတကာျဖစ္ေပၚတိုးတက္ေရးအတြက္ အေမရိကန္ကိုယ္စားလွယ္(USAID)၊ ႏိုင္ငံျခားေရးဌာနနဲ႔ NED တို႔ကတဆင့္ေပးပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဒီလြတ္လပ္မႈအိမ္ေတာ္ဟာ အာရပ္ေႏြဦးလႈပ္႐ွားမႈထဲကိုပစ္ဝင္ၿပီး အဲဒီကလူမႈအဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔ လူပုဂၢိဳလ္တဦးခ်င္းေတြကိုေလ့က်င့္ေပးတာ၊ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့တာ ေတြလုပ္ပါတယ္။ တျခား သူတို႔ေပးကမ္းခဲ့တဲ့လႈပ္႐ွားမႈေတြထဲမွာအီဂ်စ္က(ဧၿပီ-ရက္)လႈပ္႐ွားမႈ၊ ဘာရိန္းလူ႔အခြင့္အေရးဌာနနဲ႔ ယီမင္ႏိုင္ငံက ေအာက္ေျခလႈပ္႐ွားသူေတြပါဝင္ပါတယ္။

ဘု႐ွ္အစိုးရဟာ အင္န္ဂ်ီအိုေတြကို သူတို႔ရဲ့နယ္ခ်ဲ႔ေရးအစီအစဥ္ေတြထဲမွာလည္း ပါခိုင္းပါတယ္။ (၂ဝဝ၃ခုႏွစ္)မွာ USAID ေခါင္းဆာင္ အင္န္ဒ႐ူးနတ္စီးယိုးစ္က ‘အင္န္ဂ်ီအိုေတြနဲ႔USAIDတို႔ရဲ့ ပူးတြဲလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေၾကာင့္ အာဖဂန္က ကာဇိုင္းအစိုးရ ျပဳတ္မက်ပဲတည္ၿမဲခဲ့တယ္၊ ဒါေပမယ့္ အာဖဂန္လူမ်ိဳးေတြက ဒါကိုသေဘာမက်ဘူး’လို႔ေျပာပါတယ္။ အီရတ္မွာက်ေတာ့ သူတို႔က အင္န္ဂ်ီအိုေတြလုပ္တာဟာ အေမရိကန္အစိုးရေပၚလစီအရလုပ္တာျဖစ္တယ္လို႔ အမ်ားကျမင္ေစခ်င္ပါတယ္။ ဒီထက္ပို ေျဗာင္မက်ႏိုင္ေတာ့ဘူးထင္ပါတယ္။

အခုအထိေျပာရရင္ အသံုးဝင္ဆံုးကရိယာကေတာ့“ႏိုင္ငံတကာလြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္”(Amnesty International) ဆိုတာႀကီးပါပဲ။ ဒီအဖြဲ႔ရဲ့ လက္႐ွိဒါ႐ိုက္တာခ်ဳပ္ ဆူဇန္ေနာ့ဆယ္လ္(Suzanne Nossel)ဟာ အရင္က အေမရိကန္အစိုးရ ႏိုင္ငံျခားေရးဌာနက နိုင္ငံတကာအဖြဲ႔အစည္း မ်ားဆိုင္ရာမွာ ဒုတြဲဘက္အတြင္းေရးမွဴးျဖစ္ပါတယ္။ လစ္ဗ်ားမွာအေမရိကန္က ကုလသမဂၢကို “လူသားေရးအတြက္စြက္ဖက္မႈ” လုပ္ခိုင္းတာလို သူမ်ားေတြကို ကိုယ့္အတြက္လုပ္ခိုင္းၿပီး အေမရိကန္ရဲ့ရည္မွန္းခ်က္ေတြေအာင္ျမင္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္တာမ်ိဳးကို “ဉာဏ္ရည္အင္အား” (smart power)အသံုးျ႔ပဳတယ္ဆိုတဲ့အသံုးအႏႈန္းကို တီထြင္သူလို႔ နံမည္ရခဲ့ပါတယ္။ 

ဒီ“ႏိုင္ငံတကာလြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္”အဖြဲ႔အစည္းဟာ ဆီးရီးယားမွာ ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရးစစ္မ်က္ႏွာျပင္ကပါဝင္ခဲ့ပါတယ္။ ဆီးရီးယားမွာ (၂ဝ၁၁ခုႏွစ္)အတြင္း အခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံရစဥ္ေသဆံုးသူမ်ားဆိုတဲ့အစီရင္ခံစာကိုေရးတဲ့လူက အင္တာဗ်ဴးတခုမွာ “ႏိုင္ငံတကာလြတ္ၿငိမ္း ခ်မ္းသာခြင့္”အဖြဲ႔အစည္းကို ဆီးရီးယားႏိုင္ငံက သူ႔ျပည္တြင္းအဝင္မခံခဲ့ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ လန္ဒန္နဲ႔အိမ္နီးနားခ်င္းႏိုင္ငံေတြ၊ တျခား ေရေသာက္ျမစ္ေတြမွာအေျချပဳၿပီးေရးခဲ့တာပါလို႔ ဝန္ခံခဲ့ပါတယ္။ တနည္းေျပာရရင္ အတည္ျပဳလို႔မရတဲ့သတင္းေတြကို အေျချပဳတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အိႏၵိယႏိုင္ငံမွာေတာ့ အေနာက္တိုင္းအင္န္ဂ်ီအိုေတြနဲ႔ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စိတ္မေပ်ာ္မ႐ႊင္စခန္းသြားတဲ့အၾကားကပဲ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရဟာ တမီလ္ႏိုင္ဒူးေဒသမွာ႐ူပီးကုေဋ(၁၅ဝဝဝ)ကုန္က်တဲ့‘ကူဒန္ကူလမ္’ၫူကလီယာဓာတ္အားေပးစက္စီမံကိန္းတည္ေဆာက္ရာမွာ ထိသြားတာနဲ႔ မ်ိဳးဗီဇျပဳျပင္ထားတဲ့သီးႏွံေတြကို ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပတာေတြႀကံဳရေတာ့မွ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ဖို႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ အိႏၵိယဥပေဒမွာ အင္န္ဂ်ီအို ေတြကို ႏိုင္ငံေရးရည္႐ြယ္ခ်က္အတြက္၊ ဒါမွမဟုတ္ တိုင္းျပည္ရဲ့လံုၿခံဳေရး၊ ေသနဂၤဗ်ဴဟာအက်ိဳးစီးပြား၊ စီးပြားေရးအက်ိဳးစီးပြားတို႔ကို ထိခိုက္ေစရင္မယူရလို႔ ပိတ္ပင္ထားပါတယ္။ တကယ္မွာေတာ့ ခရစ္ယံဘုရားေက်ာင္းကဦးစီးၿပီး‘ကူဒန္ကူလမ္’စီမံကိန္းကို ကန္႔ကြက္တာဟာ ႏိုင္ငံေရးရည္႐ြယ္ခ်က္သက္သက္ပါ။

အင္န္ဂ်ီအိုေတြရဲ့အင္အားအေပၚ လူေတြကအာ႐ံုျပဳမိလာတာဟာ ဒီအဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ့ ေၾကာက္ခမန္းလိလိရံပံုေငြေတြ၊ ဘာသာကူးေျပာင္း လဲေရးအပါ သံသယျဖစ္စရာအစီအစဥ္ေတြနဲ႔ ျပည္တြင္းေရးရာေတြမွာဝင္ေရာက္စြက္ဖက္တဲ့ အကန္႔အသတ္မ႐ွိအင္အားေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ မိမိတို႔ ပိုင္အိုးနီးယားဂ်ာနယ္ကပထမဆံုးသတင္းေပးခဲ့တဲ့ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးဌာနက ကိန္းဂဏန္းမ်ားအရဆိုရင္ အင္န္ဂ်ီအိုေတြဟာ (၂ဝဝ၁ခုႏွစ္နဲ႔ ၂ဝ၁ဝခုႏွစ္)အတြင္း ႐ူပီးေငြက်ပ္ ကုေဋ (၇ေသာင္း)ထက္မနည္း ရ႐ွိခဲ့ၾကပါတယ္။ (ဒီေန႔လက္႐ွိ ေပါက္ေစ်းအရဆိုရင္ အေမရိကန္(၁ေဒၚလာ)ဟာ အိႏၵိယ႐ူပီး (၆၁.၇၅)နဲ႔ ညီမွ်ပါတယ္-ဘာသာျပန္သူ)။ ေငြအမ်ားဆံုးေပးသူေတြကေတာ့ အေမရိကန္၊ ဂ်ာမဏီနဲ႔ၿဗိတိန္တို႔ျဖစ္ၿပီး အမ်ားဆံုးလက္ခံရ႐ွိသူေတြကေတာ့ အေမရိကန္အေျခစိုက္ “အာ႐ွအတြက္သမၼာက်မ္းစာ”- ႐ူပီး (၂၃၂.၇၁ကုေဋ) စပိန္ႏိုင္ငံအေျခစိုက္“ဗင္းဆင့္ဖယ္ရာေဖာင္ေဒး႐ွင္း” - (႐ူပီး ၂၂၈.၆ဝကုေဋ)နဲ႔ အေမရိကန္အေျခစိုက္ “ကမၻာလံုးဆိုင္ရာ အျမင္ေတာ္ဌာန”- (႐ူပီး ၁၉၇.၆၂ကုေဋ) တို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။

ဒီကိန္းဂဏန္းေတြကို ဆက္လက္သ႐ုပ္ခြဲၾကည္လိုက္ရင္ အမ်ားဆံုး(႐ူပီး၁၄၈၂.၇၁ကုေဋ)ဟာ အေဆာက္အအံု တည္ေဆာက္ေရးေတြအတြက္ အသံုးျပဳတာျဖစ္ၿပီး သူ႔ေနာက္ကမွ ေက်းလက္ထူေထာင္ေရးက (႐ူပီး ၉၄၄.၃ဝကုေဋ) ကေလးမ်ားရံပံုေငြက (႐ူပီး ၇၄၂.၄၂ကုေဋ) ေက်ာင္းနဲ႔တကၠသိုလ္ေကာလိပ္မ်ားတည္ေဆာက္ထိန္းသိမ္းမႈက (႐ူပီး ၆၃ဝ.၇၈ကုေဋ) ဆင္းရဲတဲ့ကေလးငယ္ေတြ ပညာသင္စရိတ္ေထာက္ပံ့တာက (႐ူပီး ၄၅၄.၇ဝကုေဋ) ျဖစ္ပါတယ္။

ကဲ- ဘယ္အဖြဲ႕ကပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီအသံုးစရိတ္ေတြထဲက (၅ဝကေန၇ဝရာႏႈန္း) ကို အေဆာက္အအံုတည္ေဆာက္မႈအတြက္သံုးတယ္၊ ဥပမာ ေျမဝယ္၊ အေဆာက္အဦေဆာက္၊ ေမာ္ေတာ္ကား၊႐ံုးသံုး၊ လက္ကိုင္ဖံုး၊ ကြန္ျပဴတာ၊ ကင္မရာ စတာေတြဝယ္တာ၊ လစာေပး၊ တိုင္ပင္ခေပး၊ သီးသန္႔ဝန္ေဆာင္ခေပး၊ ခရီးသြားစရိတ္ေတြအတြက္သံုးတယ္ဆိုရင္ ဒါေတြကို အခြန္လႊတ္ေပးရမွာလား။

“အလွဴအတန္း”အတြက္၊ ဒါမွမဟုတ္ “အမ်ားဆိုင္ရာဝန္ေဆာင္မႈ”လို႔မေျပာႏိုင္တဲ့ ဘာသာကူးေျပာင္းမႈအသံုးစရိတ္ေတြလည္း အမ်ားႀကီး ႐ွိပါေသးတယ္။ အထူးသျဖင့္ “ကမၻာလံုးဆိုင္ရာအျမင္ေတာ္ဌာန”ဆိုရင္သူတို႔ဝက္ဘ္ဆိုက္မွာဝန္ခံထားသလိုပဲ ခရစ္ယံဘာသာသက္သက္ အတြက္ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔အဖြဲ႔မွာလုပ္ကိုင္ေနသူဝန္ထမ္း (၂ဝရာခိုင္ႏႈန္း)ဟာ တျခားဘာသာဝင္ေတြျဖစ္ေပမယ့္ ေနာက္မွာဝင္လာမယ့္ ဝန္ထမ္းအားလံုးဟာ ခရစ္ယံဘာသာကိုယံုၾကည္သက္ဝင္တဲ့အေၾကာင္း စာနဲ႔ေရးတင္ရမယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ သည့္မတိုင္ခင္ကေလးကပဲ အေမရိကန္မွာ႐ွိတဲ့ သူတို႔ဝန္ထမ္းတခ်ိဳ႔ကို တျခားဘာသာထဲကူးေျပာင္းလို႔ ျဖဳတ္ပစ္လိုက္ပါေသးတယ္။

ဒီအေတြ႔အႀကံဳေတြအရ အိႏၵိယႏိုင္ငံသားအေျမာက္အျမားဟာ သူတို႔တိုင္းျပည္အေနနဲ႔ သူ႔ႏိုင္ငံသားေတြရဲ့ဘဝဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအတြက္ ျပည္ပအေထာက္အပံ့ေတြ မလိုဘူး၊လူမႈေရးလုပ္ငန္းအားလံုးကို ျပည္တြင္းကလွဴဒါန္းေငြနဲ႔ပဲ အဓိပၸာယ္႐ွိ႐ွိခန္႔ခြဲလုပ္ကိုင္သြားရင္ျဖစ္တယ္လို႔ ယူဆၾကပါတယ္။ အိႏၵိယႏိုင္ငံကိုယ္တိုင္က တျခားအာ႐ွနဲ႔အာဖရိကႏိုင္ငံေတြကို အေထာက္အပံုေတြ ေပးသေလာက္ေပးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အလွဴအတန္းဆိုတဲ့အမည္ခံၿပီး ႏိုင္ငံေရးရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြကိုအေကာင္အထည္ေဖာ္ေနတဲ့ ျပည္ပကေငြေၾကးေထာက္ပံ့မႈကိုလက္ခံလို႔ အက်ိဳးမ႐ွိဘူးလို႔ယူဆၾကပါတယ္။

ဘာသာျပန္သူ ဗၾသ

ဘာသာျပန္သူမွတ္ခ်က္

၂ဝ၁၂ခုႏွစ္၊ ေမလထုတ္ပိုင္အိုးနီးယား(Pioneer)ဂ်ာနယ္ထဲက စႏၵရာဂ်ိန္း(Sandhya Jain) ေရးတဲ့ “အင္န္ဂ်ီအိုေတြကိုအသံုးျပဳၿပီး ႏိုင္ငံေတြကိုဖိအားေပးျခင္း” (Using NGOs to Coerce Nations) ဆိုတဲ့ေဆာင္းပါးကိုဘာသာ ျပန္တာပါ။ ဒီေန႔ဗမာႏိုင္ငံမွာ အင္န္ဂ်ီအိုေတြဒလေဟာဝင္ၿပီး လုပ္ခ်င္တာလုပ္ခြင့္ရေနတာမို႔စဥ္းစားႏိုင္ၾကေအာင္ ကိုယ့္ ထက္အရင္ အင္န္ဂ်ီအိုေတြနဲ႔ ထိေတြ႔ပတ္သက္ခဲ့ရသူေတြရဲ့အေတြ႔အႀကံဳကိုမွ်လိုက္တဲ့သေဘာပါ။