(၄၇)ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဟာာ
(၆၂)စစ္အာဏာသိမ္းမွာအသက္ငင္ၿပီး (၇၄)ဖြဲ႔စည္းပံုအစားထိုးတာမွာ ဇိဝိန္ခ်ဳပ္တယ္။ (၇၄)ဖြဲ႔စည္းပံုဟာ
(၈၈)အေရးေတာ္ပံုမွာအကြပ္မ်က္ခံရၿပီး (၂ဝဝ၈)ဖြဲ႔စည္းပံုနဲ႔ဖုတ္က်ည္းသၿဂၤိဳဟ္ခံရတယ္။
ခု(၂ဝဝ၈)ကေတာ့ (၉ဝ)ရလဒ္ကိုစေတးၿပီး ဘယ္ေတာ့ နိဌိတံမလဲ။
(၄၇)ဟာ
ဗိုလ္ေအာင္ဆန္း အမႉးျပဳတဲ့ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ကဆြဲတာ။ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြက
(ျပႆနာအခ်ိဳ႔ရွိတာ မွန္ေပမယ့္) လူထုကေရြးေကာက္တင္ေႁမွာက္ခဲ့တာ။ (ဖဆပလ ဆိုရွယ္ဒီမိုကရက္ေတြ
ေျခရႈပ္ခဲ့တာအထင္အရွားရွိေပမယ့္) ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီ၊ ဖက္ဒရယ္မူနဲ႔ အရင္းရွင္စီးပြားေရးစနစ္ကို ဦးတည္တာ။
(၇၄)ဟာ
စစ္ဗိုလ္ေတြ ဆြဲတာ။ တနည္းေျပာရရင္ ေသနတ္ခါးခ်ိတ္ၿပီးစစ္မိန္႔နဲ႔ဆြဲတာ။ လူထုဆႏၵမပါ။
လူထုကိုယ္စားလွယ္ေတြ ဆြဲတာမဟုတ္။ တစ္ပါတီအာဏာရွင္စနစ္၊ တစ္ျပည္ေထာင္မူနဲ႔ ျပည္တြင္းျဖစ္ လက္လုပ္ဆိုရွယ္လစ္ဝါဒကို
ဦးတည္တယ္။
(၂ဝဝ၈)ဗိုလ္သန္းေရႊစစ္နန္းဆက္က
ဆြဲတာ။
သူ႔လူေတြနဲ႔အတူ (ေခါင္းေခါက္ေရြးထားတဲ့) လူထုကိုယ္စားလွယ္တခ်ိဳ႔ကို
ေသနတ္နားထင္ေတ့ၿပီး ဆြဲတာ။ တနည္းေျပာရရင္
(၉ဝ)ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကိုသားမယားျပဳက်င့္ၿပီး အလိုမတူတဲ့ကိုယ္ဝန္
ေဆာင္ခိုင္းတာ။ ေပၚေစေပ်ာက္ေစပါတီစံု၊ ဒီမိုကေရစီအေရၿခံဳ၊
တစ္ျပည္ေထာင္မူနဲ႔စစ္အုပ္စုစစ္ခရိုနီ အက်ိဳးစီးပြားကာကြယ္ေရးစနစ္ကိုဦးတည္တယ္။ ထူးျခားခ်က္က
စစ္အာဏာကိုပါတီေတြကဦးခိုက္ရၿပီး စစ္အုပ္စုမႀကိဳက္ရင္ ေနာက္ျပန္လွည့္ (စစ္အာဏာသိမ္း)ခြင့္ တရားဝင္ယူထားတာ။
(၄၇)ဖြဲ႔စည္းပံုကို
စစ္ဗိုလ္ေတြဖ်က္တာ။ တနည္းေျပာရရင္ စစ္အာဏာကဖ်က္တာ။ အာဏာလက္ရွိက ဖ်က္တာ။
(၇၄)က်ေတာ့
လူထုက ဖ်က္တာ။ တနည္းေျပာရရင္ အာဏာလက္မဲ့အာဏာ Powerless Power ကဖ်က္တာ။
(၂ဝဝ၈)က်ေတာ့ေရာ
ဘယ္ၾကမၼာနဲ႔တိုးမလဲ။ ဘယ္သူ႔အဖ်က္ခံရမလဲ။
ဗမာျပည္မွာ
လြတ္လပ္ေရးကာလကေန
ဒီေန႔အထိ ဖြဲ႔စည္းပံုနဲ႔အလံ(၃)ႀကိမ္ေျပာင္းတယ္။
ဖြဲ႔စည္းပံုေျပာင္းတာနဲ႔အလံလဲတာမွာ စစ္အုပ္မွာအေတြ႔အႀကံဳရွိသလို
လူထုမွာလည္းရွိတယ္။ စစ္အုပ္စုအလိုေတာ္ရိေတြ၊
အႀကံေပးေတြ၊ အခါေတာ္ေပးေတြက စစ္အာဏာအက်ိဳးစီးပြားကိုမထိပါးမယ့္
ျပင္ေရးကိုႏွပ္ေၾကာင္းေပးတယ္။
ဒါကို တပ္ကလည္း အႀကိဳက္ေတြ႔တယ္။ နိုင္ငံေရးပါတီေတြ (လႊတ္ေတာ္ဝင္)ကလည္း
လူထုကို မသိမသာအဲ့ဒီလမ္းေၾကာင္းဘက္
ေၾကာင္းေပးေနတာေတြ႔တယ္။ စဆြဲကတည္းက လူထုဆႏၵနဲ႔ဆြဲတာ မဟုတ္မွန္းလည္းသိတယ္
စစ္လႊတ္ေတာ္နဲ႔စစ္အာဏာေရွ႔ေမွာက္မွာကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ပါ့မယ္
က်မ္းက်ိန္ၿပီး ခုမွ (ျပင္ခ်င္လား မျပင္ခ်င္ဘူး လားကို)
လူထုဆႏၵေမးျမန္းၾကည့္ရဦးမယ္လုပ္တာဟာ နိုင္ငံေရးစင္ၾကယ္မႈကင္းတဲ့အျပဳအမူပဲ။
(လက္နက္ကိုင္ျဖစ္ျဖစ္ မကိုင္ျဖစ္ျဖစ္)
လူမ်ိဳးစုေတြနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ျပင္ပအင္အားစုေတြက ဖ်က္ၿပီးအသစ္ေရးဖို႔တင္တယ္။
ဘယ္အတိုင္းအတာထိျဖစ္မလဲ မျဖစ္ဘူးလဲကေတာ့ ဆဝါးဖို႔ ခက္ေနေသးတယ္။
ဒါေပမယ့္
မွတ္ထားပါ။ ထပ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ သမိုင္းေရးျဖစ္ေပၚတိုးတက္မႈေတြဟာ(သမိုင္းဆိုင္ရာအလွည့္အေျပာင္းေတြဟာ)
အာဏာလက္ရွိေတြရဲ့စိတ္အလိုနဲ႔ကင္းကြာၿပီးမွျဖစ္တယ္ဆိုတာပါပဲ။ အေရးအႀကီးဆံုးအခ်က္က ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဖ်က္တဲ့
အေတြ႔အႀကံဳဟာ စစ္အုပ္စု(စစ္တပ္)မွာတင္ရွိတာမဟုတ္ဘူး။ လူထုမွာလည္းရွိတယ္ဆိုတာပါပဲ။
မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ(ေအာက္တိုဘာ
၁၄၊ ၂ဝ၁၃)
0 comments:
Post a Comment