အထူးကြန္ဖရင့္သို႔တင္သြင္းတဲ့ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီဗဟိုစည္းရုံးေရးေကာ္မတီရဲ့ႏိုင္ငံေရးအစီရင္ခံစာ (အပိုင္း-၄)
ျပည္ခ်စ္ဝါဒကိုစြဲကိုင္ -ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုေရွးရႈ -တိုင္းရင္းသားအားလံုး ေသြးစည္းညီၫြတ္ေရး အတြက္တိုက္ပြဲဝင္ၾက
(ခြဲခြဲၿပီးတင္ပါ့မယ္။ ဒါက ခြဲတင္ပိုင္း အမွတ္(၄)ပါ)
အလုပ္သမားလူတန္းစားအေရး
(က)
အလုပ္သမားဆိုတာ မိမိလုပ္အားကို အရင္းရွင္ေတြဆီေရာင္းခ်ၿပီးရရိွတဲ့လုပ္ခနဲ႔ မိမိနွင့္တကြမိသားစုဘဝ ရွင္သန္ရပ္တည္ေနရတဲ့ လူတန္းစားျဖစ္တယ္၊
အရင္းရွင္ဆိုတာက အရင္းကိုပုဂၢလိကပိုင္ျပဳၿပီး အလုပ္သမားလူတန္းစားရဲ့လုပ္အားမွထြက္ေပၚလာသည့္ အထြက္ပစၥည္းအေပၚမွ အျမတ္အစြန္းကိုရယူေသာလူတန္းစားျဖစ္တယ္၊
ဒါ့ေၾကာင့္ လုပ္ခဆိုတာဟာ အရင္းရွင္နဲ႔အလုပ္သမားအၾကား အသည္းအသန္တိုက္ပဲြဆင္ၿပီး ရရိွလာတဲ့အဖိုးအခတရပ္ျဖစ္တယ္၊
(ခ) (ခ)
ဗမာျပည္အလုပ္သမား
အလုပ္သမားဝန္ႀကီးက ဗမာျပည္ရိွ လုပ္သားအင္အား(၃၄ ဒသမ ၇ သန္း)ကို ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရး မ်ားေပးခဲ့ၿပီလို႔ ေျပာခဲ့တယ္၊
ၿပီးခဲ့တဲ့ခုနွစ္ ၾသဂုတ္လက အလုပ္သမားမ်ား၏အခြင့္အေရးမ်ားအား ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးအတြက္ “ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ဥပေဒအမွတ္ ၇” ဆိုတာလည္း ထုတ္ျပန္ေၾကညာေပးထားၿပီးျဖစ္တယ္၊ ဒီၾကားက သပိတ္ေတြ တလံုးၿပီးတလံုးေပၚလာေနတယ္၊ ရွစ္ေလးလံုးကလို ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲသဲမဟုတ္ေသးေတာင္ အေတာ္ေလးေဝစည္ေနပါတယ္၊ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ -
၁၃ဝဝ ျပည့္ကာလမွာ သခင္ဗဟိန္းက ေခ်ာက္ေရနံေျမလုပ္သားႀကီးေတြရဲ့ “သပိတ္စိတ္ဓာတ္”ကို ကိုယ္ေတြ႔ခံစားၿပီး“လူ႔ဘဝတြင္ လူျဖစ္လာရလ်က္ လူလိုမေနရ။ လူလိုမခံစားရ။ သန္သန္မာမာနွင့္ အလုပ္လုပ္လိုလ်က္ အလုပ္မရျဖစ္ေနေသာအေျခဆိုး အေနဆိုးေရာက္သူတိုင္း ကိုယ့္အသက္ကို တန္ဖိုးမထားဘဲ ျဖစ္လိုရာျဖစ္ ဇြတ္နွစ္လုပ္ၾကမည္မွာ အံ့ၾသစရာမဟုတ္ေခ်” ဟု ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့တယ္၊
ဒီနိဂံုးခ်ဳပ္ခ်က္ဟာ အလုပ္သမားေတြသာမက လုပ္သားျပည္သူအားလံုးအတြက္လည္း မွန္ေနပါတယ္၊
(ဂ)
မဆလ အစိုးရလက္ထက္ နိုင္ငံပိုင္သိမ္းသည့္ဥပေဒအရ ေျမယာစက္မႈနွင့္ဝန္ေဆာင္မႈစီးပြားေရးလုပ္ငန္းအရပ္ရပ္ဟာ အစိုးရပိုင္သာျဖစ္ခဲ့တယ္၊ ထိုစဥ္က အလုပ္သမားနဲ႔အလုပ္ရွင္ (တပါတီအစိုးရ) ပဋိပကၡျဖစ္လွ်င္ အလုပ္သမားမ်ားသာနစ္နာၾကရလို႔ ျပင္းထန္တဲ့အလုပ္သမားသပိတ္ေတြ ေပၚေပါက္ခဲ့ရတယ္၊
အခုလည္း နိုင္ငံေတာ္လက္ဝါးႀကီးအုပ္ေျမရွင္စနစ္က်င့္သံုးရာက လယ္သမားေတြ ေျမယာလက္လြတ္ဆံုးရႈံး ၾကၿပီး လယ္မဲ့ယာမဲ့အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ကာ ပံ်က်အလုပ္သမားမ်ား တိုးပြားလာခဲ့တယ္၊
အရင္းရွင္ႀကီးေတြက ေျမယာအမ်ားအျပားသိမ္းဆည္းၿပီး အိမ္ရာစီမံကိန္း။ စက္ရုံအလုပ္ရံု။ စိုက္ခင္းႀကီး။ သတၳဳမိုင္း။ ေက်ာက္တြင္း။ ေရနံတြင္း။ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားစကရံု။ ကားလမ္း။ ရထားလမ္း စသျဖင့္ ေျပာင္းလဲကာ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးနဲ႔စီးပြားေရးအခ်က္အခ်ာအျဖစ္ ေရာက္ ရိွေစျခင္းျဖင့္ ေျမတန္ဖိုးနွင့္ေျမငွားချမင့္တက္ကာ ၾကြယ္ဝမႈနွင့္အရင္းကို တိုးခဲ်႔လာခဲ့ၾကတယ္၊
နဝတ။ နအဖ စစ္အစိုးရလက္ထက္ ၁၉၈၈ မွစၿပီး နိုင္ငံျခားအရင္းအနီွးမ်ားဖိတ္ေခၚၿပီး ပုဂၢလိကစီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားခြင့္ျပဳလာခဲ့တာျဖစ္တယ္၊ စက္မႈဇုန္ေတြနဲ႔ လက္ခစား စက္မႈလက္မႈလုပ္ငန္းေတြေပၚေပါက္လာၿပီး သိန္းသန္းခီ်တဲ့ ပံ်က်အလုပ္သမားမ်ား အလုပ္ဝင္လုပ္ၾက ရရုံတင္မက အမ်ိဳးသမီးအလုပ္သမမ်ားလည္း သိန္းခီ်အလုပ္လုပ္လာခဲ့ၾကတယ္၊
၁၉၉ဝ လြန္နွစ္မ်ားကစလို႔ လယ္သမားေတြထံက ေျမယာအေျမာက္အျမားကိုအဓမၼသိမ္းယူမႈမ်ား လက္သင့္ရာအခြင့္ထူးခံစီးပြားေရးသမားမ်ားကို ေျမယာအမ်ားအျပား နွစ္ရွည္ဂရန္ႀကီးမ်ားခ်ေပးမႈမ်ား စတင္လုပ္လုပ္ေဆာင္လာခဲ့တယ္၊ ၂ဝဝ၅ ခုမွစၿပီး ေနျပည္ေတာ္(ၾကက္ေျပး) စီမံကိန္းနဲ႔အတူ အစိုးရပိုင္စက္ရုံအလုပ္ရံု ေျမယာအေဆာက္အအံုပရိေဘာဂမ်ားကို ပုဂၢလိကသို႔ေရာင္းခ်ျခင္း။ ငွားရမ္းျခင္းမ်ားလုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ စစ္တပ္ဦးပိုင္ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနဦးပိုင္နွင့္တကြ လက္တဆုပ္စာ လက္ဝါးႀကီးအုပ္ခရုိနီစီးပြားေရးအုပ္စုႀကီးမ်ား ေပၚေပါက္လာခဲ့တယ္၊
လက္ရိွအစိုးရပိုင္ စက္ရုံအလုပ္ရုံ(၂၂၆ ရုံသာ)ရိွၿပီး ပုဂၢလိကသို႔ထပ္မံေရာင္းခ်ရန္(၁၇ရုံ)ရိွေၾကာင္း စီမံစီးပြားဒုဝန္ႀကီးက နိုဝင္ဘာ ၂ဝ၁၂ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္တြင္ ေျဖၾကားသြားတာေတြ႔ရတယ္၊ အလုပ္သမားအင္အားဘယ္ေလာက္ရိွတယ္ ေျပာမသြားပါ၊ ပုဂၢလိကစက္ရုံအလုပ္ရုံ ၃ဝ,ဝဝဝ ေက်ာ္ရိွေနၿပီး ေနာက္ထပ္လည္း တိုးပြားပါလိမ့္ဦးမယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ အသစ္ေပၚထြန္းလာတဲ့ အေျခခံလူတန္းစားတရပ္ျဖစ္တဲ့ ဗမာျပည္အလုပ္သမားလူတန္းစားမ်ား လူတန္းေစ့ေနထိုင္နိုင္ေရးနဲ႔ လူတလံုးသူတလံုးျဖစ္လာနိုင္ေစေရးအတြက္ သူတို႔၏ရပိုင္ခြင့္။ အေျခခံ အခြင့္အေရးမ်ားကို ကာကြယ္ဖို႔နဲ႔ေတာင္းဆိုဖို႔ လိုအပ္လာပါတယ္၊
(ဃ)
လတ္တေလာေတာင္းဆိုခ်က္မ်ား
၁၊ စက္ရုံအလုပ္ရုံ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းကုမၸဏီ(ႀကီး လတ္)မ်ားတြင္ အလုပ္စတင္ဝင္ေရာက္သည့္ေန႔မွ အလြန္ဆံုး ၆ လအၾကာတြင္ အၿမဲတမ္း အလုပ္သမားအျဖစ္ခန္႔အပ္ေပးရမယ္၊ ခိုင္လံုေသာအေၾကာင္းျပခ်က္မရိွဘဲ အလုပ္မထုတ္ရ၊ အလုပ္အကိုင္တည္ၿမဲေရး အာမခံခ်က္ရိွရမယ္၊ လုပ္ငန္းငယ္မ်ား။ ေဈးဆိုင္ကေလးမ်ား။ အကူလုပ္ငန္းမ်ား။ ပံ်က်လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ နွစ္ဘက္သေဘာတူထားသည့္လုပ္ခနွင့္ခံစားခြင့္ကို အျပည့္အဝရရိွေစရမယ္၊ မည္သည့္အေၾကာင္းျပခ်က္နွင့္မွ မေလ်ာ့နည္းေစရ။ မျဖတ္ေတာက္ရ၊
၂၊ ၁၃ဝဝ ျပည့္ အလုပ္သမားတိုက္ပဲြမွအစျပဳ၍ ေခတ္အဆက္ဆက္အလုပ္သမား တိုက္ပဲြမ်ားမွရရိွထားသည့္အလုပ္သမားအခြင့္အေရးမ်ားကို ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းတိုးခဲ်႔သြားရမယ္၊ အေျခခံလုပ္ခလစာ။ ရွားပါးစရိတ္။ နွစ္တိုးပင္စင္နွင့္ အျခားဝင္ေငြဆိုင္ရာခံစားခြင့္မ်ားကို ရရိွေစရမယ္၊ အနိမ့္ဆံုးအေျခခံလုပ္ခလစာသည္ အလုပ္သမားမိသားစုတစုအတြက္လိုအပ္သည့္ အနိမ့္ဆံုးေနထိုင္မႈ ဘဝကို ကာမိေစရမယ္၊ ရွားပါးစရိတ္ဆိုသည္မွာ ကုန္ေဈးႏႈန္းႀကီးျမင့္မႈနွင့္အညီျဖည့္စြက္ေပးေသာ အခေၾကးေငြသာျဖစ္တယ္၊ ယခုအခါ စက္မႈဇုန္မ်ားတြင္ ေန႔ေၾကး (နာရီအလိုက္ တြက္တယ္) ရက္မွန္ေၾကး။ အခ်ိန္ပိုေၾကးဆိုၿပီးတြက္ခ်က္ၾကကာ တေန႔အလုပ္ခ်ိန္ ၁၂ နာရီအထက္ လုပ္ေနၾကရၿပီး တေန႔ဝင္ေငြ (၂ ေထာင္) ေက်ာ္ေလာက္သာ (သပိတ္ေမွာက္ၿပီးေနာက္) ရရိွခဲ့ၾကတယ္၊ ျမင့္တက္ေနေသာ ကုန္ေဈးႏႈန္းနွင့္အညီ လုပ္ခမ်ားတိုးေပးေရး။ အလုပ္လက္မဲ့မ်ားကို ကယ္ဆယ္ေထာက္ပံ့ေရး။ အလုပ္အထြက္ႏႈန္းျမင့္မားေရး စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေပးရမယ္၊
၃၊ တေန႔အလုပ္ခ်ိန္ ၈ နာရီနွင့္ တရားဝင္အလုပ္နားရက္မ်ား။ အခါႀကီးရက္ႀကီးအလုပ္နားရက္မ်ားနွင့္ ေရွာင္တခင္ခြင့္။ လုပ္သက္ခြင့္။ ေဆးခြင့္တို႔ကိုခံစားေစရမယ္၊ အလုပ္ခ်ိန္ ၈ နာရီထက္ေက်ာ္လြန္လွ်င္ ထိုက္သင့္သည့္အခ်ိန္ပိုေၾကးေပးရမယ္၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ မီးဖြားခြင့္နွင့္ ခြင့္ရက္အတြင္း လုပ္ခခံစားခြင့္မ်ားေပးရမယ္၊ ေယာက်ာ္းမိန္းမအလုပ္တူလွ်င္ လစာအပါအဝင္ အေျခခံ ခံစားခြင့္နွင့္ အဆင့္တက္ရန္အခြင့္အေရးမ်ား တန္းတူရရိွေစရမယ္၊
၄၊ အလုပ္ခြင္အႏၱရာယ္ကင္းေရး။ အလုပ္ခြင္သာယာေရး။ အလုပ္ခြင္စည္းကမ္းမ်ားကို အလုပ္ရွင္မွ တဖက္သတ္ေရးဆဲြျခင္းမျပဳဘဲ အလုပ္သမားမ်ား။ အလုပ္သမားကိုယ္စားလွယ္မ်ားနွင့္ ညွိႏႈိင္းေရးဆဲြျဖည့္ဆည္းေပးရမည္၊ အလုပ္သမားမ်ားဦးစီးသည့္ အလုပ္သမားသမဂၢမ်ားဖဲြ႔စည္းခြင့္ရေရး။ အလုပ္ရွင္အလုပ္သမားျပႆနာမ်ားကိုေျဖရွင္းရာတြင္ အလုပ္သမားသမဂၢမ်ားပါ ပါဝင္ေျဖရွင္းခြင့္ ရိွရမယ္၊ ျပႆနာမ်ားေပၚေပါက္၍ မေျဖရွင္းနိုင္လွ်င္ မတရားသည့္ပိတ္ပင္ကန္႔သတ္မႈမ်ား မျပဳဘဲ အလုပ္သမား။ လယ္သမား ... စသည့္ လူထုလူတန္းစားအသီးသီး၏ လြတ္လပ္စြာဆႏၵျပ စီတန္းလွည့္လည္ခြင့္ရိွေရး။ ဆႏၵျပလူထုအား မတရားပစ္ခတ္ဖမ္းဆီးနိွပ္စက္ အေရးယူေထာင္ခ်မႈမ်ား မျပဳေရး။ ဖမ္းထားသူမ်ားကို ျပန္လႊတ္ေပးေရး၊
၅၊ ကၽြမ္းက်င္မႈဆိုင္ရာသင္တန္း။ အတတ္ပညာဆိုင္ရာသင္တန္းမ်ားနွင့္ အလုပ္သမားမ်ား၏ ပညာသင္ၾကားေရးဆိုင္ရာအခြင့္အလမ္းမ်ားကို ဖန္တီးေပးရမယ္၊
၆၊ ပင္စင္။ အလုပ္ခြင္ထိခိုက္မႈနွင့္ အေျခခံက်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈရန္ပံုေငြကို အလုပ္ရွင္မွသာ အဓိကတာဝန္ယူရမည္ျဖစ္တယ္၊ အလုပ္သမားမ်ား၏အေျခခံလုပ္ခလစာထဲမွ မျဖတ္ေတာက္သင့္ေပ၊ အျခားလူမႈဖူလံုေရးရန္ပံုေငြမ်ားကို အစိုးရနွင့္အလုပ္ရွင္မွသာ အဓိကက်ခံ၍ အလုပ္သမားမ်ားမွ နိုင္သေလာက္သာထည့္ဝင္သင့္တယ္၊
၇၊ လက္ရိွ စစ္တပိုင္းအစိုးရလက္ထက္တြင္ အလုပ္သမားအဖဲြ႔အစည္းဥပေဒ။ အလုပ္သမားေရးရာ အျငင္းပြားမႈေျဖရွင္းမႈဥပေဒ။ လူမႈဖူလံုေရးဥပေဒတို႔ကို အသစ္ေရးဆဲြျပဌာန္းခဲ့ေသာ္လည္း လံုေလာက္မႈ မရိွေပ၊ အဓိကအားနည္းခ်က္မွာ အလုပ္သမားထု၏လူမႈဘဝရွင္သန္ ရပ္တည္ေရးအတြက္ေဖာ္ေဆာင္ေပး ရမည့္ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးဆိုင္ရာရပိုင္ခြင့္မ်ားအေပၚ တာဝန္ယူမႈနွင့္အကာအကြယ္ေပးမႈမ်ား တိတိက်က်ျပဌာန္းထားခ်က္မ်ား မပါရိွေပ၊ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးသည္ အလုပ္ရွင္။ အလုပ္သမား အျငင္းပြားမႈျပႆနာသက္သက္ မဟုတ္ေပ၊ နိုင္ငံေတာ္အစိုးရမွ မူဝါဒခ်မွတ္ၿပီး တာဝန္ယူျဖည့္ဆည္းေပး။ အကာအကြယ္ေပးရမယ့္ျပႆနာျဖစ္တယ္၊
၈၊ မတရားအလုပ္ျဖဳတ္ခံရျခင္းကေနအကာအကြယ္ေပးတဲ့ဥပေဒမ်ိဳး ရိွရမယ္၊ စက္ရုံဖ်က္သိမ္းဖို႔ လိုအပ္လို႔ဆိုၿပီး အလုပ္ျဖဳတ္ခံရရင္ လုပ္သက္နဲ႔အညီတြက္ခ်က္ေလ်ာ္ေၾကးေပးတဲ့ဥပေဒျပဌာန္းေပးရမယ္၊ ဒီဥပေဒမ်ိဳးမရိွတဲ့အတြက္ အခုေလာေလာဆယ္ ဗမာျပည္မွာ အလုပ္သမားပ႗ိပကၡျဖစ္ပြားတဲ့ စက္ရုံတခ်ိဳ႔ဟာ စက္ရုံကိုလံုးဝပိတ္ပစ္လိုက္ၿပီလို႔ တဖက္မွာေၾကညာ။ အလုပ္သမားအားလံုးကို ေလ်ာ္ေၾကးမျဖစ္စေလာက္နဲ႔အလုပ္ထုတ္ပစ္ကာ နာမည္သစ္နဲ႔ စက္ရံုျပန္ေထာင္။ အလုပ္သမားအသစ္ေတြခန္႔ထားတဲ့ညစ္ပတ္မႈမ်ဳိးကိုလုပ္နိုင္ေနျခင္း ျဖစ္တယ္၊ ပိုဆိုးတာက ဒီလိုနည္းမ်ိဳးနဲ႔ညစ္ပတ္ဖို႔ကို အစိုးရခန္႔ထားတဲ့အလုပ္သမားေရးရာေျဖရွင္းေပးသူအရာရိွေတြ ကိုယ္တိုင္က အႀကံေပးေနၾကျခင္းပဲ၊
၉၊ လြတ္လပ္အမီွခိုကင္းသည့္အလုပ္သမားသမဂၢမ်ားကို မည္သည့္အေျခအေနမွာမဆို အလုပ္သမားမ်ားကိုယ္တိုင္ နိုးနိုးၾကားၾကား ဖဲြ႔စည္း ၾကရမယ္၊ အလုပ္သမားသမဂၢခ်င္းပူးေပါင္း၍ အလုပ္သမားထုတရပ္လံုး တစည္းတလံုးတည္းရိွသည့္အလုပ္သမားအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ႀကီးတရပ္ ေပၚထြန္းေအာင္ ႀကိဳးပမ္းၾကရမယ္၊ မိမိတို႔အဖဲြ႔အစည္း၏မူဝါဒနွင့္လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို မိမိတို႔ဘာသာခ်မွတ္၍ အလုပ္သမားထုအေရးအတြက္ ေတာင္းဆိုလုပ္ေဆာင္သြားရမယ္၊ အလုပ္သမားခ်င္းပူးေပါင္းမႈကို အစဥ္သျဖင့္ ပိတ္ပင္ျခင္း။ ေသြးခဲြျခင္းခံရသျဖင့္ နာက်င္ဖြယ္ ေကာင္းလွတယ္၊
အရင္းနွင့္လုပ္အားပဋိပကၡ မေျပလည္နိုင္ေသးသ၍ အလုပ္သမားတိုက္ပဲြမ်ားသည္ စီးပြားေရးတိုက္ပဲြသာမက နိုင္ငံေရးတိုက္ပဲြအသြင္ ေဆာင္ေနဦးမည္သာ ျဖစ္တယ္၊
(က)
အလုပ္သမားဆိုတာ မိမိလုပ္အားကို အရင္းရွင္ေတြဆီေရာင္းခ်ၿပီးရရိွတဲ့လုပ္ခနဲ႔ မိမိနွင့္တကြမိသားစုဘဝ ရွင္သန္ရပ္တည္ေနရတဲ့ လူတန္းစားျဖစ္တယ္၊
အရင္းရွင္ဆိုတာက အရင္းကိုပုဂၢလိကပိုင္ျပဳၿပီး အလုပ္သမားလူတန္းစားရဲ့လုပ္အားမွထြက္ေပၚလာသည့္ အထြက္ပစၥည္းအေပၚမွ အျမတ္အစြန္းကိုရယူေသာလူတန္းစားျဖစ္တယ္၊
ဒါ့ေၾကာင့္ လုပ္ခဆိုတာဟာ အရင္းရွင္နဲ႔အလုပ္သမားအၾကား အသည္းအသန္တိုက္ပဲြဆင္ၿပီး ရရိွလာတဲ့အဖိုးအခတရပ္ျဖစ္တယ္၊
(ခ) (ခ)
ဗမာျပည္အလုပ္သမား
အလုပ္သမားဝန္ႀကီးက ဗမာျပည္ရိွ လုပ္သားအင္အား(၃၄ ဒသမ ၇ သန္း)ကို ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရး မ်ားေပးခဲ့ၿပီလို႔ ေျပာခဲ့တယ္၊
ၿပီးခဲ့တဲ့ခုနွစ္ ၾသဂုတ္လက အလုပ္သမားမ်ား၏အခြင့္အေရးမ်ားအား ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးအတြက္ “ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ဥပေဒအမွတ္ ၇” ဆိုတာလည္း ထုတ္ျပန္ေၾကညာေပးထားၿပီးျဖစ္တယ္၊ ဒီၾကားက သပိတ္ေတြ တလံုးၿပီးတလံုးေပၚလာေနတယ္၊ ရွစ္ေလးလံုးကလို ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲသဲမဟုတ္ေသးေတာင္ အေတာ္ေလးေဝစည္ေနပါတယ္၊ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ -
၁၃ဝဝ ျပည့္ကာလမွာ သခင္ဗဟိန္းက ေခ်ာက္ေရနံေျမလုပ္သားႀကီးေတြရဲ့ “သပိတ္စိတ္ဓာတ္”ကို ကိုယ္ေတြ႔ခံစားၿပီး“လူ႔ဘဝတြင္ လူျဖစ္လာရလ်က္ လူလိုမေနရ။ လူလိုမခံစားရ။ သန္သန္မာမာနွင့္ အလုပ္လုပ္လိုလ်က္ အလုပ္မရျဖစ္ေနေသာအေျခဆိုး အေနဆိုးေရာက္သူတိုင္း ကိုယ့္အသက္ကို တန္ဖိုးမထားဘဲ ျဖစ္လိုရာျဖစ္ ဇြတ္နွစ္လုပ္ၾကမည္မွာ အံ့ၾသစရာမဟုတ္ေခ်” ဟု ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့တယ္၊
ဒီနိဂံုးခ်ဳပ္ခ်က္ဟာ အလုပ္သမားေတြသာမက လုပ္သားျပည္သူအားလံုးအတြက္လည္း မွန္ေနပါတယ္၊
(ဂ)
မဆလ အစိုးရလက္ထက္ နိုင္ငံပိုင္သိမ္းသည့္ဥပေဒအရ ေျမယာစက္မႈနွင့္ဝန္ေဆာင္မႈစီးပြားေရးလုပ္ငန္းအရပ္ရပ္ဟာ အစိုးရပိုင္သာျဖစ္ခဲ့တယ္၊ ထိုစဥ္က အလုပ္သမားနဲ႔အလုပ္ရွင္ (တပါတီအစိုးရ) ပဋိပကၡျဖစ္လွ်င္ အလုပ္သမားမ်ားသာနစ္နာၾကရလို႔ ျပင္းထန္တဲ့အလုပ္သမားသပိတ္ေတြ ေပၚေပါက္ခဲ့ရတယ္၊
အခုလည္း နိုင္ငံေတာ္လက္ဝါးႀကီးအုပ္ေျမရွင္စနစ္က်င့္သံုးရာက လယ္သမားေတြ ေျမယာလက္လြတ္ဆံုးရႈံး ၾကၿပီး လယ္မဲ့ယာမဲ့အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ကာ ပံ်က်အလုပ္သမားမ်ား တိုးပြားလာခဲ့တယ္၊
အရင္းရွင္ႀကီးေတြက ေျမယာအမ်ားအျပားသိမ္းဆည္းၿပီး အိမ္ရာစီမံကိန္း။ စက္ရုံအလုပ္ရံု။ စိုက္ခင္းႀကီး။ သတၳဳမိုင္း။ ေက်ာက္တြင္း။ ေရနံတြင္း။ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားစကရံု။ ကားလမ္း။ ရထားလမ္း စသျဖင့္ ေျပာင္းလဲကာ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးနဲ႔စီးပြားေရးအခ်က္အခ်ာအျဖစ္ ေရာက္ ရိွေစျခင္းျဖင့္ ေျမတန္ဖိုးနွင့္ေျမငွားချမင့္တက္ကာ ၾကြယ္ဝမႈနွင့္အရင္းကို တိုးခဲ်႔လာခဲ့ၾကတယ္၊
နဝတ။ နအဖ စစ္အစိုးရလက္ထက္ ၁၉၈၈ မွစၿပီး နိုင္ငံျခားအရင္းအနီွးမ်ားဖိတ္ေခၚၿပီး ပုဂၢလိကစီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားခြင့္ျပဳလာခဲ့တာျဖစ္တယ္၊ စက္မႈဇုန္ေတြနဲ႔ လက္ခစား စက္မႈလက္မႈလုပ္ငန္းေတြေပၚေပါက္လာၿပီး သိန္းသန္းခီ်တဲ့ ပံ်က်အလုပ္သမားမ်ား အလုပ္ဝင္လုပ္ၾက ရရုံတင္မက အမ်ိဳးသမီးအလုပ္သမမ်ားလည္း သိန္းခီ်အလုပ္လုပ္လာခဲ့ၾကတယ္၊
၁၉၉ဝ လြန္နွစ္မ်ားကစလို႔ လယ္သမားေတြထံက ေျမယာအေျမာက္အျမားကိုအဓမၼသိမ္းယူမႈမ်ား လက္သင့္ရာအခြင့္ထူးခံစီးပြားေရးသမားမ်ားကို ေျမယာအမ်ားအျပား နွစ္ရွည္ဂရန္ႀကီးမ်ားခ်ေပးမႈမ်ား စတင္လုပ္လုပ္ေဆာင္လာခဲ့တယ္၊ ၂ဝဝ၅ ခုမွစၿပီး ေနျပည္ေတာ္(ၾကက္ေျပး) စီမံကိန္းနဲ႔အတူ အစိုးရပိုင္စက္ရုံအလုပ္ရံု ေျမယာအေဆာက္အအံုပရိေဘာဂမ်ားကို ပုဂၢလိကသို႔ေရာင္းခ်ျခင္း။ ငွားရမ္းျခင္းမ်ားလုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ စစ္တပ္ဦးပိုင္ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနဦးပိုင္နွင့္တကြ လက္တဆုပ္စာ လက္ဝါးႀကီးအုပ္ခရုိနီစီးပြားေရးအုပ္စုႀကီးမ်ား ေပၚေပါက္လာခဲ့တယ္၊
လက္ရိွအစိုးရပိုင္ စက္ရုံအလုပ္ရုံ(၂၂၆ ရုံသာ)ရိွၿပီး ပုဂၢလိကသို႔ထပ္မံေရာင္းခ်ရန္(၁၇ရုံ)ရိွေၾကာင္း စီမံစီးပြားဒုဝန္ႀကီးက နိုဝင္ဘာ ၂ဝ၁၂ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္တြင္ ေျဖၾကားသြားတာေတြ႔ရတယ္၊ အလုပ္သမားအင္အားဘယ္ေလာက္ရိွတယ္ ေျပာမသြားပါ၊ ပုဂၢလိကစက္ရုံအလုပ္ရုံ ၃ဝ,ဝဝဝ ေက်ာ္ရိွေနၿပီး ေနာက္ထပ္လည္း တိုးပြားပါလိမ့္ဦးမယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ အသစ္ေပၚထြန္းလာတဲ့ အေျခခံလူတန္းစားတရပ္ျဖစ္တဲ့ ဗမာျပည္အလုပ္သမားလူတန္းစားမ်ား လူတန္းေစ့ေနထိုင္နိုင္ေရးနဲ႔ လူတလံုးသူတလံုးျဖစ္လာနိုင္ေစေရးအတြက္ သူတို႔၏ရပိုင္ခြင့္။ အေျခခံ အခြင့္အေရးမ်ားကို ကာကြယ္ဖို႔နဲ႔ေတာင္းဆိုဖို႔ လိုအပ္လာပါတယ္၊
(ဃ)
လတ္တေလာေတာင္းဆိုခ်က္မ်ား
၁၊ စက္ရုံအလုပ္ရုံ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းကုမၸဏီ(ႀကီး လတ္)မ်ားတြင္ အလုပ္စတင္ဝင္ေရာက္သည့္ေန႔မွ အလြန္ဆံုး ၆ လအၾကာတြင္ အၿမဲတမ္း အလုပ္သမားအျဖစ္ခန္႔အပ္ေပးရမယ္၊ ခိုင္လံုေသာအေၾကာင္းျပခ်က္မရိွဘဲ အလုပ္မထုတ္ရ၊ အလုပ္အကိုင္တည္ၿမဲေရး အာမခံခ်က္ရိွရမယ္၊ လုပ္ငန္းငယ္မ်ား။ ေဈးဆိုင္ကေလးမ်ား။ အကူလုပ္ငန္းမ်ား။ ပံ်က်လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ နွစ္ဘက္သေဘာတူထားသည့္လုပ္ခနွင့္ခံစားခြင့္ကို အျပည့္အဝရရိွေစရမယ္၊ မည္သည့္အေၾကာင္းျပခ်က္နွင့္မွ မေလ်ာ့နည္းေစရ။ မျဖတ္ေတာက္ရ၊
၂၊ ၁၃ဝဝ ျပည့္ အလုပ္သမားတိုက္ပဲြမွအစျပဳ၍ ေခတ္အဆက္ဆက္အလုပ္သမား တိုက္ပဲြမ်ားမွရရိွထားသည့္အလုပ္သမားအခြင့္အေရးမ်ားကို ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းတိုးခဲ်႔သြားရမယ္၊ အေျခခံလုပ္ခလစာ။ ရွားပါးစရိတ္။ နွစ္တိုးပင္စင္နွင့္ အျခားဝင္ေငြဆိုင္ရာခံစားခြင့္မ်ားကို ရရိွေစရမယ္၊ အနိမ့္ဆံုးအေျခခံလုပ္ခလစာသည္ အလုပ္သမားမိသားစုတစုအတြက္လိုအပ္သည့္ အနိမ့္ဆံုးေနထိုင္မႈ ဘဝကို ကာမိေစရမယ္၊ ရွားပါးစရိတ္ဆိုသည္မွာ ကုန္ေဈးႏႈန္းႀကီးျမင့္မႈနွင့္အညီျဖည့္စြက္ေပးေသာ အခေၾကးေငြသာျဖစ္တယ္၊ ယခုအခါ စက္မႈဇုန္မ်ားတြင္ ေန႔ေၾကး (နာရီအလိုက္ တြက္တယ္) ရက္မွန္ေၾကး။ အခ်ိန္ပိုေၾကးဆိုၿပီးတြက္ခ်က္ၾကကာ တေန႔အလုပ္ခ်ိန္ ၁၂ နာရီအထက္ လုပ္ေနၾကရၿပီး တေန႔ဝင္ေငြ (၂ ေထာင္) ေက်ာ္ေလာက္သာ (သပိတ္ေမွာက္ၿပီးေနာက္) ရရိွခဲ့ၾကတယ္၊ ျမင့္တက္ေနေသာ ကုန္ေဈးႏႈန္းနွင့္အညီ လုပ္ခမ်ားတိုးေပးေရး။ အလုပ္လက္မဲ့မ်ားကို ကယ္ဆယ္ေထာက္ပံ့ေရး။ အလုပ္အထြက္ႏႈန္းျမင့္မားေရး စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေပးရမယ္၊
၃၊ တေန႔အလုပ္ခ်ိန္ ၈ နာရီနွင့္ တရားဝင္အလုပ္နားရက္မ်ား။ အခါႀကီးရက္ႀကီးအလုပ္နားရက္မ်ားနွင့္ ေရွာင္တခင္ခြင့္။ လုပ္သက္ခြင့္။ ေဆးခြင့္တို႔ကိုခံစားေစရမယ္၊ အလုပ္ခ်ိန္ ၈ နာရီထက္ေက်ာ္လြန္လွ်င္ ထိုက္သင့္သည့္အခ်ိန္ပိုေၾကးေပးရမယ္၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ မီးဖြားခြင့္နွင့္ ခြင့္ရက္အတြင္း လုပ္ခခံစားခြင့္မ်ားေပးရမယ္၊ ေယာက်ာ္းမိန္းမအလုပ္တူလွ်င္ လစာအပါအဝင္ အေျခခံ ခံစားခြင့္နွင့္ အဆင့္တက္ရန္အခြင့္အေရးမ်ား တန္းတူရရိွေစရမယ္၊
၄၊ အလုပ္ခြင္အႏၱရာယ္ကင္းေရး။ အလုပ္ခြင္သာယာေရး။ အလုပ္ခြင္စည္းကမ္းမ်ားကို အလုပ္ရွင္မွ တဖက္သတ္ေရးဆဲြျခင္းမျပဳဘဲ အလုပ္သမားမ်ား။ အလုပ္သမားကိုယ္စားလွယ္မ်ားနွင့္ ညွိႏႈိင္းေရးဆဲြျဖည့္ဆည္းေပးရမည္၊ အလုပ္သမားမ်ားဦးစီးသည့္ အလုပ္သမားသမဂၢမ်ားဖဲြ႔စည္းခြင့္ရေရး။ အလုပ္ရွင္အလုပ္သမားျပႆနာမ်ားကိုေျဖရွင္းရာတြင္ အလုပ္သမားသမဂၢမ်ားပါ ပါဝင္ေျဖရွင္းခြင့္ ရိွရမယ္၊ ျပႆနာမ်ားေပၚေပါက္၍ မေျဖရွင္းနိုင္လွ်င္ မတရားသည့္ပိတ္ပင္ကန္႔သတ္မႈမ်ား မျပဳဘဲ အလုပ္သမား။ လယ္သမား ... စသည့္ လူထုလူတန္းစားအသီးသီး၏ လြတ္လပ္စြာဆႏၵျပ စီတန္းလွည့္လည္ခြင့္ရိွေရး။ ဆႏၵျပလူထုအား မတရားပစ္ခတ္ဖမ္းဆီးနိွပ္စက္ အေရးယူေထာင္ခ်မႈမ်ား မျပဳေရး။ ဖမ္းထားသူမ်ားကို ျပန္လႊတ္ေပးေရး၊
၅၊ ကၽြမ္းက်င္မႈဆိုင္ရာသင္တန္း။ အတတ္ပညာဆိုင္ရာသင္တန္းမ်ားနွင့္ အလုပ္သမားမ်ား၏ ပညာသင္ၾကားေရးဆိုင္ရာအခြင့္အလမ္းမ်ားကို ဖန္တီးေပးရမယ္၊
၆၊ ပင္စင္။ အလုပ္ခြင္ထိခိုက္မႈနွင့္ အေျခခံက်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈရန္ပံုေငြကို အလုပ္ရွင္မွသာ အဓိကတာဝန္ယူရမည္ျဖစ္တယ္၊ အလုပ္သမားမ်ား၏အေျခခံလုပ္ခလစာထဲမွ မျဖတ္ေတာက္သင့္ေပ၊ အျခားလူမႈဖူလံုေရးရန္ပံုေငြမ်ားကို အစိုးရနွင့္အလုပ္ရွင္မွသာ အဓိကက်ခံ၍ အလုပ္သမားမ်ားမွ နိုင္သေလာက္သာထည့္ဝင္သင့္တယ္၊
၇၊ လက္ရိွ စစ္တပိုင္းအစိုးရလက္ထက္တြင္ အလုပ္သမားအဖဲြ႔အစည္းဥပေဒ။ အလုပ္သမားေရးရာ အျငင္းပြားမႈေျဖရွင္းမႈဥပေဒ။ လူမႈဖူလံုေရးဥပေဒတို႔ကို အသစ္ေရးဆဲြျပဌာန္းခဲ့ေသာ္လည္း လံုေလာက္မႈ မရိွေပ၊ အဓိကအားနည္းခ်က္မွာ အလုပ္သမားထု၏လူမႈဘဝရွင္သန္ ရပ္တည္ေရးအတြက္ေဖာ္ေဆာင္ေပး ရမည့္ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးဆိုင္ရာရပိုင္ခြင့္မ်ားအေပၚ တာဝန္ယူမႈနွင့္အကာအကြယ္ေပးမႈမ်ား တိတိက်က်ျပဌာန္းထားခ်က္မ်ား မပါရိွေပ၊ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးသည္ အလုပ္ရွင္။ အလုပ္သမား အျငင္းပြားမႈျပႆနာသက္သက္ မဟုတ္ေပ၊ နိုင္ငံေတာ္အစိုးရမွ မူဝါဒခ်မွတ္ၿပီး တာဝန္ယူျဖည့္ဆည္းေပး။ အကာအကြယ္ေပးရမယ့္ျပႆနာျဖစ္တယ္၊
၈၊ မတရားအလုပ္ျဖဳတ္ခံရျခင္းကေနအကာအကြယ္ေပးတဲ့ဥပေဒမ်ိဳး ရိွရမယ္၊ စက္ရုံဖ်က္သိမ္းဖို႔ လိုအပ္လို႔ဆိုၿပီး အလုပ္ျဖဳတ္ခံရရင္ လုပ္သက္နဲ႔အညီတြက္ခ်က္ေလ်ာ္ေၾကးေပးတဲ့ဥပေဒျပဌာန္းေပးရမယ္၊ ဒီဥပေဒမ်ိဳးမရိွတဲ့အတြက္ အခုေလာေလာဆယ္ ဗမာျပည္မွာ အလုပ္သမားပ႗ိပကၡျဖစ္ပြားတဲ့ စက္ရုံတခ်ိဳ႔ဟာ စက္ရုံကိုလံုးဝပိတ္ပစ္လိုက္ၿပီလို႔ တဖက္မွာေၾကညာ။ အလုပ္သမားအားလံုးကို ေလ်ာ္ေၾကးမျဖစ္စေလာက္နဲ႔အလုပ္ထုတ္ပစ္ကာ နာမည္သစ္နဲ႔ စက္ရံုျပန္ေထာင္။ အလုပ္သမားအသစ္ေတြခန္႔ထားတဲ့ညစ္ပတ္မႈမ်ဳိးကိုလုပ္နိုင္ေနျခင္း ျဖစ္တယ္၊ ပိုဆိုးတာက ဒီလိုနည္းမ်ိဳးနဲ႔ညစ္ပတ္ဖို႔ကို အစိုးရခန္႔ထားတဲ့အလုပ္သမားေရးရာေျဖရွင္းေပးသူအရာရိွေတြ ကိုယ္တိုင္က အႀကံေပးေနၾကျခင္းပဲ၊
၉၊ လြတ္လပ္အမီွခိုကင္းသည့္အလုပ္သမားသမဂၢမ်ားကို မည္သည့္အေျခအေနမွာမဆို အလုပ္သမားမ်ားကိုယ္တိုင္ နိုးနိုးၾကားၾကား ဖဲြ႔စည္း ၾကရမယ္၊ အလုပ္သမားသမဂၢခ်င္းပူးေပါင္း၍ အလုပ္သမားထုတရပ္လံုး တစည္းတလံုးတည္းရိွသည့္အလုပ္သမားအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ႀကီးတရပ္ ေပၚထြန္းေအာင္ ႀကိဳးပမ္းၾကရမယ္၊ မိမိတို႔အဖဲြ႔အစည္း၏မူဝါဒနွင့္လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို မိမိတို႔ဘာသာခ်မွတ္၍ အလုပ္သမားထုအေရးအတြက္ ေတာင္းဆိုလုပ္ေဆာင္သြားရမယ္၊ အလုပ္သမားခ်င္းပူးေပါင္းမႈကို အစဥ္သျဖင့္ ပိတ္ပင္ျခင္း။ ေသြးခဲြျခင္းခံရသျဖင့္ နာက်င္ဖြယ္ ေကာင္းလွတယ္၊
အရင္းနွင့္လုပ္အားပဋိပကၡ မေျပလည္နိုင္ေသးသ၍ အလုပ္သမားတိုက္ပဲြမ်ားသည္ စီးပြားေရးတိုက္ပဲြသာမက နိုင္ငံေရးတိုက္ပဲြအသြင္ ေဆာင္ေနဦးမည္သာ ျဖစ္တယ္၊
0 comments:
Post a Comment