လူမ်ိဳးစုေတြေျပာေန၊
ေတာင္းေန၊ တိုက္ေနတဲ့ လူမ်ိဳးစုမ်ားအခြင့္အေရး၊ တန္းတူခြင့္၊ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ဆိုတာ
ထူးထူးျခားျခားေန႔ေတြမွာ သာမန္လူေတြေန႔စဥ္ဘဝမွာမဝတ္တဲ့ ဝတ္စံုသစ္ေတြဝတ္ၿပီး လမ္းသလားျပတာကိုေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး။
ဓေလ့ထံုးတမ္းဆိုၿပီး ရိုးရာယမကာနဲ႔ ေကာင္လံုးကင္လိုလို၊ နတ္စားတာလိုလို၊ ေကာက္ၫွင္းထုတ္လိုလို၊
တာလေပါလိုလိုဟာေတြ စားျပေသာက္ျပတာကို ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး။ ဘာသာစကားနဲ႔စာေပဆိုၿပီး သက္ဆိုင္ရာေဒသကေက်ာင္းေတြမွာ
မိမိစကားနဲ႔သင္ေပးဖို႔သက္သက္မွ်ေျပာေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈဆိုၿပီး ဝါးၫွပ္ကတာလိုလို၊
ဓါးသိုင္းကတာလိုလို၊ အမဲလိုက္ေတာင္ယာခုတ္ သရုပ္ေဖာ္ကကြက္လိုလို၊ ေလွေလွာ္တာလို၊ က်င္ကိုင္တာလိုလို၊
မိေက်ာင္းေစာင္းတီးျပတာလိုလိုေဖ်ာ္ေျဖေရးကိစၥေတြကို ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ဆိုတာ ရြာမွာသူႀကီးခန္႔တာေလာက္၊ ရပ္ကြက္မွာဆယ္အိမ္ေခါင္းရာအိမ္ေခါင္းခန္႔တာေလာက္၊ ဤေနရာတြင္အမိႈက္မပံုရေရးတာေလာက္၊
ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္ျပဌာန္းခြင့္ေလာက္ကို ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး။ အဲ့သေလာက္ကေတာ့ တိုက္ဖို႔မေျပာနဲ႔
ခတ္တင္းတင္းေတာင္ ေတာင္းေနစရာမလိုဘူး။ အလိုလိုေပးၿပီးသား။ ေပးခ်င္ၿပီးသား။ မယူရင္ေတာင္
စိတ္ဆိုးရင္ဆိုးဦးမယ္။
ယူနီေဖါင္းဝတ္ၿပီး
လက္နက္နဲ႔ေျဗာင္ဖိႏွိပ္ေနလို႔ လက္နက္နဲ႔ျပန္ခ်သူကခ်ၿပီး၊ အရပ္ဝတ္နဲ႔ေခါင္းေပါင္းေပါင္းၿပီး
ဥပေဒမ်က္နွာဖံုးနဲ႔ဖိႏွိပ္ေနရင္ ဥပေဒဆိုတာနဲ႔ျပန္ခ်သူက ခ်ရမွာပဲမဟုတ္လား။ စစ္အုပ္စုရဲ့ေဘာင္းေတာ္ညိတ္စိတ္ေတာ္သိေတြက
လူမ်ိဳးစုအခြင့္အေရးဆို ဒီေလာက္နဲ႔ ဒီတင္ရပ္ရပ္ထားတာကို (ဥပေဒေၾကာင္းအရတိုက္မယ္ဆိုသူေတြက)ထိထိမိမိေထာက္ျပၿပီး
တိတိလင္းလင္းတိုက္ၾကမယ္ဆို ေအာင္ေျမဆိုတာ သြားနင္းစရာမလိုဘူး။ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေအာက္
အလိုလိုေရာက္တယ္မွတ္တာပဲ။ (လူမ်ိဳးစုကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္နဲ႔စပ္လို႔)
ေအာက္တိုဘာ
၁၄၊ ၂ဝ၁၃
(၄၇)ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဟာာ
(၆၂)စစ္အာဏာသိမ္းမွာအသက္ငင္ၿပီး (၇၄)ဖြဲ႔စည္းပံုအစားထိုးတာမွာ ဇိဝိန္ခ်ဳပ္တယ္။
(၇၄)ဖြဲ႔စည္းပံုဟာ (၈၈)အေရးေတာ္ပံုမွာ အကြပ္မ်က္ခံရၿပီး (၂ဝဝ၈)ဖြဲ႔စည္းပံုနဲ႔ ဖုတ္က်ည္းသ ၿဂၤိဳဟ္ခံရတယ္။
ခု(၂ဝဝ၈)ကေတာ့ (၉ဝ)ရလဒ္ကိုစေတးၿပီး ဘယ္ေတာ့နိဌိတံမလဲ။
(၄၇)ဟာ ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းအမႉးျပဳတဲ့ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ကဆြဲတာ ။
လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြက (ျပႆနာအခ်ိဳ႔ရွိတာ မွန္ေပမယ့္) လူထုကေရြးေကာက္ တင္ေႁမွာက္ခဲ့တာ။ (ဖဆပလ ဆိုရွယ္ဒီမိုကရက္ေတြ ေျခရႈပ္ခဲ့တာအထင္အရွားရွိေပမယ့္ )
ပါတီစံုဒီမိုကေရစီ၊ ဖက္ဒရယ္မူနဲ႔အရင္းရွင္စီးပြားေရးစနစ္ကိုဦးတ ည္တာ။
(၇၄)ဟာ စစ္ဗိုလ္ေတြ ဆြဲတာ။ တနည္းေျပာရရင္ ေသနတ္ခါးခ်ိတ္ၿပီးစစ္မိန္႔နဲ႔ဆြ ဲတာ။
လူထုဆႏၵမပါ။ လူထုကိုယ္စားလွယ္ေတြဆြဲတာ မဟုတ္။ တစ္ပါတီအာဏာရွင္စနစ္၊ တစ္ျပည္ေထာင္မူနဲ႔
ျပည္တြင္းျဖစ္ လက္လုပ္ဆိုရွယ္လစ္ဝါဒကို ဦးတည္တယ္။
(၂ဝဝ၈)ဗိုလ္သန္းေရႊစစ္နန္းဆက္က ဆြဲတာ။ သူ႔လူေတြနဲ႔အတူ (ေခါင္းေခါက္ေရြးထားတဲ့) လူထုကိုယ္စားလွယ္တခ်ိဳ႔ကို ေသနတ္နားထင္ေတ့ၿပီး ဆြဲတာ။ တနည္းေျပာရရင္ (၉ဝ)ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို သားမယားျပဳက်င့္ၿပီး အလိုမတူတဲ့ကိုယ္ဝန္ ေဆာင္ခိုင္းတာ။ ေပၚေစေပ်ာက္ေစပါတီစံု၊ ဒီမိုကေရစီအေရၿခံဳ၊ တစ္ျပည္ေထာင္မူနဲ႔ စစ္အုပ္စုစစ္ခရိုနီအက်ိဳးစီးပြာ းကာကြယ္ေရးစနစ္ကိုဦးတည္တယ္။
ထူးျခားခ်က္က စစ္အာဏာကို ပါတီေတြကဦးခိုက္ရၿပီး စစ္အုပ္စုမႀကိဳက္ရင္ ေနာက္ျပန္လွည့္
(စစ္အာဏာသိမ္း) ခြင့္တရားဝင္ယူထားတာ။
(၄၇)ဖြဲ႔စည္းပံုကို စစ္ဗိုလ္ေတြဖ်က္တာ။ တနည္းေျပာရရင္ စစ္အာဏာကဖ်က္တာ။ အာဏာလက္ရွိက ဖ်က္တာ။
(၇၄)က်ေတာ့ လူထုက ဖ်က္တာ။ တနည္းေျပာရရင္ အာဏာလက္မဲ့အာဏာ Powerless Power ကဖ်က္တာ။
(၂ဝဝ၈)က်ေတာ့ေရာ ဘယ္ၾကမၼာနဲ႔တိုးမလဲ။ ဘယ္သူ႔အဖ်က္ခံရမလဲ။
ဗမာျပည္မွာ လြတ္လပ္ေရးကာလကေန ဒီေန႔အထိ ဖြဲ႔စည္းပံုနဲ႔အလံ (၃)ႀကိမ္ေျပာင္းတယ္။ ဖြဲ႔စည္းပံုေျပာင္းတာနဲ႔အလံလဲတဲ ့ကိစၥ စစ္အုပ္မွာအေတြ႔အႀကံဳရွိသလို
လူထုမွာလည္းရွိတယ္။ စစ္အုပ္စုအလိုေတာ္ရိေတြ၊ အႀကံေပးေတြ၊ အခါေတာ္ေပးေတြက စစ္အာဏာအက်ိဳးစီးပြားကို
မထိပါးမယ့္ ျပင္ေရးကိုႏွပ္ေၾကာင္းေပးတယ္။ ေဇာင္းသြင္းတယ္။ အပင္းထည့္တယ္။ ဒါကို တပ္ကလည္း
အႀကိဳက္ေတြ႔တယ္။ နိုင္ငံေရးပါတီေတြ (လႊတ္ေတာ္ဝင္)ကလည္း လူထုကို မသိမသာအဲ့ဒီလမ္းေၾကာင္းဘက္
ေၾကာင္းေပးေနတာေတြ႔တယ္။ စဆြဲကတည္းက လူထုဆႏၵနဲ႔ဆြဲတာမဟုတ္မွန္းလည္းသ ိတယ္ စစ္လႊတ္ေတာ္နဲ႔စစ္အာဏာေရွ႔ေမွာက ္မွာ
ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ပါ့မယ္လို႔က် မ္းက်ိန္ၿပီး ခုမွ (ျပင္ခ်င္လား မျပင္ခ်င္ဘူးလားကို)
လူထုဆႏၵေမးျမန္းၾကည့္ရဦးမယ္လုပ ္တာဟာ နိုင္ငံေရးစင္ၾကယ္မႈကင္းတဲ့အျပဳ အမူပဲ။
(လက္နက္ကိုင္ျဖစ္ျဖစ္ မကိုင္ျဖစ္ျဖစ္) လူမ်ိဳးစုေတြနဲ႔လႊတ္ေတာ္ျပင္ပအင ္အားစုေတြက
ဖ်က္ၿပီးအသစ္ေရးဖို႔တင္တယ္။ ဘယ္အတိုင္းအတာထိျဖစ္မလဲ မျဖစ္ဘူးလဲကေတာ့ ဆဝါးဖို႔ ခက္ေနေသးတယ္။
ဒါေပမယ့္ မွတ္ထားပါ။ ထပ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ သမိုင္းေရးျဖစ္ေပၚတိုးတက္မႈေတြဟ ာ
(သမိုင္းဆိုင္ရာအလွည့္အေျပာင္းေ တြဟာ)
အာဏာလက္ရွိေတြရဲ့စိတ္အလိုနဲ႔ကင္ းကြာၿပီးျဖစ္တယ္ဆိုတာပါပဲ။
အေရးအႀကီးဆံုးအခ်က္က ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဖ်က္တဲ့အေ တြ႔အႀကံဳဟာ
စစ္အုပ္စု(စစ္တပ္)မွာတင္ရွိတာမဟ ုတ္ဘူး။ လူထုမွာလည္းရွိတယ္။ (ဖြဲ႔စည္းပံု ျပင္ဖ်က္နဲ႔စပ္လို႔)
မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ(ေအာက္တိုဘာ ၁၄၊ ၂ဝ၁၃)
(၄၇)ဟာ ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းအမႉးျပဳတဲ့ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ကဆြဲတာ
(၇၄)ဟာ စစ္ဗိုလ္ေတြ ဆြဲတာ။ တနည္းေျပာရရင္ ေသနတ္ခါးခ်ိတ္ၿပီးစစ္မိန္႔နဲ႔ဆြ
(၂ဝဝ၈)ဗိုလ္သန္းေရႊစစ္နန္းဆက္က ဆြဲတာ။ သူ႔လူေတြနဲ႔အတူ (ေခါင္းေခါက္ေရြးထားတဲ့) လူထုကိုယ္စားလွယ္တခ်ိဳ႔ကို ေသနတ္နားထင္ေတ့ၿပီး ဆြဲတာ။ တနည္းေျပာရရင္ (၉ဝ)ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို သားမယားျပဳက်င့္ၿပီး အလိုမတူတဲ့ကိုယ္ဝန္ ေဆာင္ခိုင္းတာ။ ေပၚေစေပ်ာက္ေစပါတီစံု၊ ဒီမိုကေရစီအေရၿခံဳ၊ တစ္ျပည္ေထာင္မူနဲ႔ စစ္အုပ္စုစစ္ခရိုနီအက်ိဳးစီးပြာ
(၄၇)ဖြဲ႔စည္းပံုကို စစ္ဗိုလ္ေတြဖ်က္တာ။ တနည္းေျပာရရင္ စစ္အာဏာကဖ်က္တာ။ အာဏာလက္ရွိက ဖ်က္တာ။
(၇၄)က်ေတာ့ လူထုက ဖ်က္တာ။ တနည္းေျပာရရင္ အာဏာလက္မဲ့အာဏာ Powerless Power ကဖ်က္တာ။
(၂ဝဝ၈)က်ေတာ့ေရာ ဘယ္ၾကမၼာနဲ႔တိုးမလဲ။ ဘယ္သူ႔အဖ်က္ခံရမလဲ။
ဗမာျပည္မွာ လြတ္လပ္ေရးကာလကေန ဒီေန႔အထိ ဖြဲ႔စည္းပံုနဲ႔အလံ (၃)ႀကိမ္ေျပာင္းတယ္။ ဖြဲ႔စည္းပံုေျပာင္းတာနဲ႔အလံလဲတဲ
ဒါေပမယ့္ မွတ္ထားပါ။ ထပ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ သမိုင္းေရးျဖစ္ေပၚတိုးတက္မႈေတြဟ
အာဏာလက္ရွိေတြရဲ့စိတ္အလိုနဲ႔ကင္
အေရးအႀကီးဆံုးအခ်က္က ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဖ်က္တဲ့အေ
မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ(ေအာက္တိုဘာ ၁၄၊ ၂ဝ၁၃)
0 comments:
Post a Comment