Thursday, October 3, 2013

ခ်ဳပ္စရာမရွိ ႀကံဖန္ခ်ဳပ္တဲ့ နိဂံုး (မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

0 comments
ခ်ဳပ္စရာမရွိ ႀကံဖန္ခ်ဳပ္တဲ့နိဂံုး

ပြင့္လင္းျမင္သာမႈဟာ
အားရေက်နပ္တယ္မွာ ဂိတ္ဆံုးတယ္။
သမၼတႀကီးကိုယံုတာမွာ အခ်ိဳကုန္တယ္။
ေနာက္ေျပာစရာမက်န္မွာစိုးလို႔မွာ ဇာတိခ်ဳပ္တယ္။
အခ်ိန္တန္ေတာ့သိရမွာေပါ့မွာ ဇာတ္သိမ္းတယ္။
နွစ္ကိုယ္ၾကားလက္ဝါးရိုက္တာမွာ ပြဲၿပီးတယ္။

နိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈသစ္ဆိုတဲ့ အငွားစကားလံုးဟာ
ဓါတ္ပံုတြဲအရိုက္ခံရာမွာ မီးေသတယ္။

ထင္တာထက္ေတာင္ ဒီမိုကေရစီက်ေသးဆိုတဲ့စကားဟာ
မွတ္ထားေနာ္မွာ နိဌိတံတယ္။

လႊတ္ေတာ္တြင္း/ပဆိုတာဟာ
မေစ့စပ္ရေကာင္းလားမွာ ကိစၥျပတ္တယ္။

လက္ပန္းေတာင္းဟာ
မီးေလာင္ဗံုးနဲ႔မီးပြားေလးမွာနဲ႔
ရန္ကုန္ကလူေတြနဲ႔စကားမေျပာဘူးမွာ ေသြးဆံုးတယ္။

မတရားတဲ့အမိန္႔အာဏာဟူသမွ်တာဝန္အရဖီဆန္ၾကဟာ
တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးနဲ႔
ဥပေဒခ်ိဳးေဖါက္ရင္အေရးယူဖို႔မွာထားတယ္မွာနိဂံုးခ်ဳပ္တယ္။

တိုင္းျပည္/လူထုအတြက္လုပ္ေနတယ္ဟာ
နိုင္ငံေတာ္အတြက္အက်ိဳးရွိလို႔အသံုးခ်ခံရမယ္မွာ ထြက္သက္ငင္တယ္။

အာဏာမက္လို႔နိုင္ငံေရးလုပ္တာမဟုတ္ဟာ
သမၼတျဖစ္ခ်င္တယ္မွာနဲ႔စစ္ဗိုလ္ေတြေပးသေလာက္ပဲရမယ္မွာ
ေနလံုးျမဳတ္ကာ
မိုးစံုးစံုးခ်ဳပ္ခ်ိန္လား
မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ-ေအာက္တိုလာ ၃၊ ၂ဝ၁၃

0 comments:

Post a Comment