၂ဝ၁၄ ေအာက္တိုဘာ ေနာက္ဆံုးပတ္မွာ ေရးုုျဖစ္တဲ့တိုနန္႔နန္႔ေလးေတြ-၁(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)
(မခ်ိဳးေဖါက္တဲ့အစိုးရ)
လူ႔အခြင့္အေရးကို နိုင္ငံတိုင္း အစိုးရတိုင္း ခ်ိဳးေဖါက္တာပဲ။ မခ်ိဳးေဖါက္ဘူးမေျပာနဲ႔။ ခ်ိဳးကို ခ်ိဳးေဖါက္တယ္။ မခ်ိဳးေဖါက္တဲ့အစိုးရ မရွိဘူး။အျပင္းအေပ်ာ့ အတိမ္အနက္နဲ႔ အတိုင္းအဆပဲကြာတာ။ အစိုးရဆိုတာ ေထာင္၊ တရားရံုး၊ ရဲ၊ စစ္တပ္စတာေတြကိုင္ၿပီး အက်ိဳးစီးပြားခ်င္း ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္တဲ့အတန္းအစားကို နွိပ္ကြပ္ရတာမ်ိဳးပဲ။ အစိုးတရလုပ္ခြင့္(အာဏာ)ရွိလို႔လည္း အစိုးရေခၚတာပဲ။ နို႔မို႔ဆို အစိုးမရျဖစ္ကုန္မွာေပါ့။ ဒါဆို အစိုးရတိုင္း လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖါက္ေနတာပဲ ဘာထူးလဲလို႔ ဘာကြာလို႔လဲလို႔ အေမးေပၚတယ္။ ထူးတယ္။ ကြာတယ္။
တရားတဲ့ဥပေဒလည္းရွိ စိုးလည္းစိုးမိုး မ်ွတေလ်ာက္ပတ္တဲ့တရားစီရင္ေရးနဲ႔ ေကာင္းမြန္တဲ့အုပ္ခ်ဳပ္ေရးလည္းရွိတဲ့နိုင္ငံေတြမွာ(အလြယ္ေျပာရရင္ ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံေတြမွာ) ခ်ိဳးေဖါက္သူကို ေဖာ္ထုတ္အေရးယူအျပစ္ေပးတယ္ (ဒီမွာေျပာရမွာေတြေတာ့ရွိတယ္ ခုေျပာတာမွာပါကုန္ရင္ ေခ်ာ္ထြက္မစိုးလို႔ ခ်န္ထားပါမယ္)။ တာဝန္ခံထားတဲ့အႀကီးအကဲ (သမၼတအထိ)အမႈႀကီး ႀကီးသလို တာဝန္ခံေပးရတယ္။ နႈတ္ထြက္တာဘာတာေတြအထိျဖစ္ရတာပဲ။
အေပၚကေျပာတဲ့လကၡဏာမရွိတဲ့ျပည္ေတြ အစိုးရေတြ(ေရႊျပည္ႀကီးက စစ္အုပ္စု စစ္အစိုးရလို) အုပ္စိုးတဲ့ျပည္ေတြမွာေတာ့အခ်ိဳးေဖါက္ခံရသူဟာ အခ်ိဳးေဖါက္လည္းခံရေသး တရားပါျပန္စြဲခံရေသးတဲ့အျပင္ ေထာင္ပါျပန္အက်ခံရတာပဲ။ အေကာင္းဆံုး တခ်က္ကေလးကိုပဲ ျပမယ္။ ဒီပဲရင္း(ဒဘရင္း) လုပ္ႀကံမႈနဲ႔ ေဒၚစုကိုၾကည့္။ ဗမာျပည္သူတရပ္လံုးကိုၾကည့္။ အဲ့ဒါကြာတယ္။ အဲ့ဒါထူးတယ္။
(ေဒၚစုကယ္ပါမလုပ္ေစ့ခ်င္)
တကယ္သတ္တာ ျဖစ္ေနဦးေတာင္ ကေလးေတြမူးမူးရူးရူးနဲ႔ လုပ္မိလုပ္ရာလုပ္တာဆိုၿပီး ကရုဏာေလးသက္ေပးလို႔ရတယ္။ မသတ္ဘူးဆို ဘာေျပာေကာင္းမလဲ။ လုပ္ႀကံလီဆယ္တဲ့ ထိုင္းအာဏာပိုင္ေတြကို အတိအလင္းရႈတ္ခ်ျပစ္တင္ရံုမက ကမၻာသိဝန္ခ်ေတာင္းပန္ပါခိုင္းရမွာပဲ။ ကေလးေတြကို နွိပ္စက္ေျဖာင့္ခ်က္ယူ ဝန္ခံခိုင္းတာအတြက္ တိုက္ရိုက္က်ဴးလြန္သူေတြကို တရားျပန္စြဲတဲ့အျပင္ နစ္နာေၾကးေလ်ာ္ေၾကးပါေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုရမွာပဲ။ စစ္အုပ္စုကလည္း တကယ့္ တရားတေဘာင္ အမွန္ျဖစ္ေရး မျဖစ္ေရးထက္ နိုင္ငံေရးအျမတ္ ဘယ္ေလာက္ ထြက္နိုင္မလဲေထာင့္ကေန ဖိဖိစီးစီးလုပ္တယ္ဆိုဦးေတာင္ လုပ္ေပးတာအတြက္ ကာယကံရွင္ေတြေရာ ထိုင္းကျမန္မာေတြအတြက္ေရာ အားတက္စရာေတာ့ျဖစ္ေသးတယ္။ စိတ္သက္သာရာေလးေတာ့ ရေသးတယ္။ ေလာေလာဆယ္မွာကို သတ္သတ္မသတ္သတ္ ဟုတ္ဟုတ္မဟုတ္ဟုတ္ ေရျခားေျမျခားမွာ အနိုင့္က်င္ခံဘဝေတြမို႔ ၾကားရသူတိုင္း စုပ္ေတာ့သပ္တာပဲ ကရုဏာလည္းထားၾကတာပဲ။ နိုင္ငံေရးအျမတ္ထုတ္ဖို႔ ဂြင္ဝင္တုန္း တြန္းထည့္လိုက္မယ္ဆိုၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေဂ်ာက္တြန္းဖို႔ သင္ထားတဲ့အတိုင္းေျပာတာဆို ရွိေနတဲ့ဂရုဏာေလးျပန္ရုပ္သိမ္းရံုတင္မက မ်က္မုန္းအက်ိဳးပါခံရမွာ။ ခုေတာင္ ေမတၱာအေတာ္ပ်က္သြားၿပီ၊ လူေျပာအေတာ္မ်ားလာၿပီ။
(ေသာ့ျပင္ဆရာမ်ား)
အန္အယ္လ္ဒီကလည္း (၅၉/စ)ျပင္ဖို႔အသံထုတ္ လူထုလည္း လမ္းေပၚထြက္ၿပီး ျပင္ေပးလို႔ေတာင္း။ စစ္အုပ္စုကလည္း ဘုန္းႀကီးဆိုးနဲ႔လူ႔အႏၶေတြကိုင္ၿပီး တန္ျပန္တိုက္။
ပြဲက သည္းသည္းလႈပ္လႈပ္မဟုတ္ေတာင္ စစ္အုပ္စုဂဏွာမၿငိမ္ေတာ့ျဖစ္တယ္။
ဒီတင္ ၈၈-ၿငိမ္းပြင့္ေတြနဲ႔ အင္န္အယ္လ္ဒီေတြ႔ၿပီး ၄၃၆ ျပင္ေရးလိုင္း က်သြားတယ္။
ဒါ ကိုကိုႀကီး အိုင္ဒီယာမွန္း လူတိုင္းသိတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ဆို အဲ့မတိုင္ခင္ အေစာပိုင္းကာလေတြထဲက ၄၃၆ ျပင္ေရးကို ဘယ္ကမွ အသံမထြက္ခင္ကတည္း ကိုကိုႀကီးေျပာေနနွင့္တာ။ ၄၃၆ ျပင္ေရးက ပိုနိုင္ငံေရးက်တယ္ ပိုနိုင္ငံေရးဆန္တယ္ ပိုလည္းအၫွာနဲ႔ေသာ့ခ်က္ကိုင္ၿပီး လုပ္တာလို႔ေျပာလို႔ရတယ္။ ကိုကိုႀကီးေျပာသလို ဒါဟာျပင္ေရးအတြက္ပိတ္ထားတဲ့တံခါးကိုဖြင့္ဖို႔ေသာ့ပဲ..တဲ့။ တစံုလံုးဝင္ျပင္ဖို႔ တံခါးမႀကီးကေသာ့ကို အရင္ျပင္တဲ့သေဘာပဲ..တဲ့။ မဆိုးပါဘူး ေျပာတာဆိုတာ ဥပမာေပးတာ။
က်ေနာ္လည္း (၅၉/စ)ျပင္ေရးတခုတည္း ကြက္ေျပာေနတာေတြကို ဘဝင္မက်ဘူး။ မက်တဲ့အေၾကာင္းလည္း ေျပာတယ္။ ေဒၚစုကို သမၼတျဖစ္ေစ့ခ်င္ျခင္း မျဖစ္ေစ့ခ်င္ျခင္းေတြနဲ႔ မဆိုင္ဘူး။ ပုဂၢိဳလ္တဦးတေယာက္အတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီးျပဌာန္းထားတာကို အဲ့ဒီရည္ရြယ္ခ်က္ ပိုျပည့္ေျမာက္ေအာင္(ေတြ႔လား ငါတို႔မေျပာဘူးလား ေဒၚစုလူေတြေတာင္ထြက္ေျပာေနၾကၿပီ ဘာညာနဲ႔ တဘက္လူေတြယိုးစြပ္လို႔ရေအာင္) သူ႔လူေတြဝင္ၿပီး တမင္မ်ားတဘက္လွည္နဲ႔ လုပ္ေနၾကတာလား ဆိုတဲ့အထိေတာင္ေတြးမိေသးတယ္။ ထားပါေတာ့။
အဲ့သလိုနဲ႔ တစံုလံုးဆိုင္ရာအရ နိုင္ငံေရးပိုဆန္ပိုက်တဲ့ ၄၃၆ ျပင္ေရးလိုင္း တက္လာေတာ့ သေဘာေတြ႔တာပါပဲ။ ပိုႀကိဳက္တာပါပဲ။ ဘာပဲေျပာေျပာ ၄၃၆ နဲ႔ (၅၉/စ)ကို ဖလွယ္လိုက္နိုင္တဲ့အတြက္ စစ္အုပ္စုလည္း ေဒၚစုကို ပုဂၢိဳလ္ေရးထိုးနွက္တဲ့အကြက္ ပ်က္သြားတယ္။ ေနမ်ိဳးေဝတို႔ ခင္ဝိုင္းၾကည္တို႔ ဝီရသူတို႔အုပ္ကို ခနျပန္သိမ္းလိုက္ရတယ္။ ကိုကိုႀကီးလည္း ေသာ့ျပင္ဆရာဆိုၿပီး နံမည္ပိုထြက္လာတယ္။
အပူးေတြနဲ႔အင္န္အယ္လ္ဒီတြဲၿပီး လက္မွတ္ေကာက္တာေတြ လူထုေဟာေျပာပြဲေတြ လုပ္လာတယ္။ တေနရာရာက မီးစိမ္းျပလို႔လုပ္ရတယ္ဆိုတာေတာ့ လူတိုင္း တြက္မိၿပီးသားပါ။ ဘယ္သူေတြနဲ႔ ဘယ္လို နိုင္ငံေရးေျခပုန္းခုတ္တာေတြ ရွိတယ္ဆိုလည္း ေနာက္ေတာ့ေပၚမွာပါ။ ၄၃၆ ျပင္ေရးလုပ္တဲ့ပြဲေတြမွာ လူပရိသတ္ႀကီးၾကည့္ရတာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အားေတြမန္ေတြနဲ႔ အလြန္အားရၾကည္နူးစရာပဲ။ တခ်ိဳ႔မ်ား လက္မွတ္ထိုးေစ့ခ်င္လြန္းလို႔ စည္းရံုးရာမွာ ေသြးေတြႂကြစကားေတြကၽြံက်က္ၿပီး "လက္မွတ္ထိုးတာပဲ သူရဲေကာင္းလိုလို မထိုးရင္ပဲသစၥာေဖါက္လိုလို"ေတြအထိျဖစ္ကုန္လို႔ လူႀကီးေတြ မနည္းလိုက္ ဘရိတ္အုပ္ယူရတဲ့အထိပဲ။
ခုေတာ့ စစ္အမတ္ေတြက ေျပာလိုက္ၿပီ အစိတ္သားေလွ်ာ့ခ်ေရးမျပင္ဘူးတဲ့။ မျပင္ရံုတင္မကဘူး သမၼတကိုလႊတ္ေတာ္ဖ်က္ဖို႔သိမ္းဖို႔/မသိမ္းဖို႔
အႀကံေပးခြင့္အာဏာ ကာ/လံုကိုေပးတဲ့။ ဒါနဲ႔ၿပီးသလားဆိုေတာ့ မၿပီးဘူး
ေဒၚစုကို ထမင္းေခၚေႂကြးၿပီး ျပင္ခ်င္ရင္လႊတ္ေတာ္ထဲကျပင္ ယီးတီးယားတာေတာ့မလုပ္နဲ႔ ဆိုတဲ့အေပါက္ပါ ထပ္ခ်ိဳးျပလိုက္ၿပီ။ ဆိုေတာ့ လူေတြ ေနပူႀကီးထဲလာၿပီးတီးတဲ့ လက္ခုပ္သံေတြနားေထာင္၊ လက္မွတ္ေတြထိုးခိုင္း၊ တကူးတက စိတ္အားထက္သန္စြာနဲ႔ထိုးခဲ့တဲ့ လူ ၅ သန္းလက္မွတ္နဲ႔ အဲ့ဒီလက္ခုပ္ၾသဘာသံေတြ သဲထဲေရသြန္သလို အရာမထင္ျဖစ္သြားၿပီလား။
ကဲ...ဘယ္ေျခလွမ္းလွမ္းဦးမလဲ။ လူထုဘက္ကေတာ့ အသင့္ရွိတယ္ မေၾကာက္ဘူး။ တိုက္ပြဲေခၚသံ စီကနဲထြက္လိုက္တာနဲ႔ ေရွ႔ဆံုးက ထီကနဲထြက္ခဲ့တာခ်ည္းပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္တခါထပ္ၿပီး ဖြဲ႔စည္းပံုျပင္ဖို႔ကိစၥလုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ လူေတြစဥ္စားၾကေတာ့မယ္ ဒီေခါင္းေဆာင္မႈနဲ႔ ဒီေခါင္းေဆာင္ဆိုသူေတြအေပၚ။ တိုက္ပြဲေခၚသံမဟုတ္ပဲ ၿဖဲရံုေလာက္ၿဖဲၾကည့္တာဆို လူထုေအာ့နွလံုးနာလာလိမ့္မယ္။ ဒီအတိုင္းဆက္သြား အေရးဟဲ့အေၾကာင္းဟဲ့ဆိုၿပီး လူထုကို တိုက္ပြဲေခၚသံေပးၾကည့္ ေရွ႔ထြက္တိုက္ခိုက္ဖို႔မေျပာနဲ႔ လူထုေထာက္ခံပါဝင္မႈေတာင္ က်သြားဦးမယ္။
အဲ့ဒါ လူထုေၾကာက္လို႔မဟုတ္ဘူး။
လူထုသတၱိမရွိလို႔မဟုတ္ဘူး။
ေခါင္းေဆာင္မႈကို မယံုလို႔။
ေခါင္းေဆာင္ကို မယံုၾကည္လို႔ပဲ။
ခုကိုပဲၾကည့္ ႀကီး ၁၄ ႀကီးေတြ႔တာကို လူေတြဘယ္ေလာက္စိတ္ဝင္စားမႈက်သြားၿပီလဲ။ လူေတြအရင္ကေလာက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ အားကိုးသမႈရွိေသးရဲ့လား ျပန္ဆန္းစစ္ၾကည့္ဖို႔ပါပဲ။ လူေတြေၾကာက္ေနလို႔တို႔ လူထုနစ္နာမွာစိုးလို႔တို႔ မဟုတ္တမ္းတရားေတြထူေထာင္ၿပီး လူထုဘက္မငဲ့ရင္ လူထုမ်က္နွာမၾကည့္ရင္ လူထုခတ္တဲ့နိုင္ငံေရးဒဏ္က ပိုျပင္းတာပဲ။ တသက္စာဘယ္ေတာ့မွ နိုင္ငံေရးနာလန္မထူဘူးမွတ္ပါ။
ရန္သူသတ္လို႔ေသတဲ့နိုင္ငံေရးက ျပန္ရွင္တယ္။
လူထုခတ္လို႔ေသတဲ့နိုင္ငံေရးဒဏ္က ဝိဉာဥ္ကိုအၿပီးႏႈတ္တာပဲ။
ကဲ....ေသာ့ျပင္ဆရာတို႔ တံခါးမႀကီးကေသာ့ႀကီးျပင္မရလည္း
ေခြးတိုးေပါက္ကေနပဲဝင္ၾကစို႔ေႂကြးေၾကာ္ၿပီး
၂ဝ၁၅ ကိုျဖတ္သန္းဖို႔ ျပင္ၾကၿပီလား။
0 comments:
Post a Comment