(စစ္တပ္ရဲ႕ဘီလူးပါးစပ္ကို ေျခမနဲ႔ၿဖဲၿပီး အစြယ္ေတြျပသခဲ့တဲ့ ကိုပါႀကီး)

(စစ္တပ္ရဲ႕ဘီလူးပါးစပ္ကို ေျခမနဲ႔ၿဖဲၿပီး အစြယ္ေတြျပသခဲ့တဲ့ ကိုပါႀကီး)

By admin | October 30, 2014 0 Comment

ကိုပါႀကီးကို ကၽြန္ေတာ္မသိ။ မေတြ႕ဖူး၊ ၀န္ခံရရင္ နာမည္ေတာင္ မၾကားဖူးပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ သူ႔နာမည္၊ သူ႔ဘ၀ဟာ ကၽြန္ေတာ့္အာ႐ံုထဲမွာ အၿမဲထိပ္ဆံုးေနရာ ေရာက္ေနပါတယ္။

မျဖဴႏွင္းေထြး၊ ကိုပါႀကီး၊ တလေတာင္မၾကာဘူး၊ ဒီအစိုးရလက္ထက္မွာ မတရားခ်ဳပ္ခ်ယ္သတ္ျဖတ္တယ္ဆိုတာေတြဟာ စိပ္သထက္စိပ္လာေနတာ သတိထားမိၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒါ့အျပင္ ဗိုလ္သိန္းစိန္စစ္အစိုးရက သူတို႔နဲ႔မတူသူေတြအေပၚ ကိုင္တြယ္မႈေတြဟာ ၾကမ္းသထက္ၾကမ္းလာ၊ ဖမ္းဆီးသတ္ျဖတ္ခြင့္ေတြကိုလည္း အတိုင္းမသိခြင့္ျပဳတာ ပိုၿပီးမ်ားသထက္မ်ားလာတာ ေတြ႔ေနရပါတယ္။

“ထြက္ေျပးလို႔ပစ္သတ္လိုက္ရတယ္”ဆိုတဲ့ဆင္ေျခကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့

အႏွစ္ ၅၀ ေက်ာ္က ဗမာျပည္ရဲ့ပထမဆံုးစစ္အစိုးရ (သူတို႔အေခၚ“အိမ္ေစာင့္အစိုးရ”) လက္ထက္မွာ ဗိုလ္အာဠာ၀ကကိုသတ္လိုက္တဲ့ကိစၥကို ျပန္သတိရမိပါတယ္။ ဗိုလ္အာဠာကို ဖမ္းမိတာက စစ္ကိုင္းေတာင္ေပၚမွာ ဗိုလ္အာဠာက ေဆးလာကုေနတုန္းဖမ္းခဲ့တာပါ။ အဲဒီေနာက္မွာ သူ႔ကို မႏၱေလးနန္းတြင္းထဲကစစ္ေထာင္ထဲမွာ ခ်ဳပ္ထားၿပီးစစ္ေဆးပါတယ္။ ဗိုလ္အာဠာဆိုတာက ဂ်ပန္ေခတ္တေလွ်ာက္လံုး မႏၱေလးမွာ႐ွိတဲ့ ဘီအိုင္ေအတပ္နဲ႔ေနလာခဲ့တာဆိုေတာ့ သူဟာဗိုလ္မွဴးဗထူးလိုပဲ မႏၱေလးက ၿမိဳ႕မ်က္ႏွာဖံုးေတြ၊ သံဃာေတာ္ေတြကအစ မႏၱေလးသူ မႏၱေလးသားေတြနဲ႔ အင္မတန္ရင္းႏွီးသူ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အဲဒီတုန္းက နန္းတြင္းမွာ႐ွိတဲ့တိုင္းမွဴးက သူကိုယ္တိုင္မဆံုးျဖတ္၀့ံလို႔ ဗိုလ္ေန၀င္းဆီကို လွမ္းတင္ျပလိုက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့မွ ဗိုလ္ေန၀င္းက “အာဠာ့မ်က္ႏွာ ငါမျမင္ခ်င္ဘူး”လို႔ တခြန္းတည္းေျပာလိုက္တာနဲ႔ ဗိုလ္အာဠာကို ညမွာ မႏၱေလးနန္းတြင္းထဲကေန ကားေပၚတင္ထုတ္သြားၿပီး မႏၱေလးေတာင္ရဲ့ေျမာက္ဘက္က ေရႊက်င္ဂိတ္အလြန္မွာ ေသနတ္နဲ႔ပစ္သတ္လိုက္ပါတယ္။ ဗိုလ္အာဠာကို အဲဒီလိုထုတ္သြားစဥ္မွာ ဗိုလ္အာဠာက သူ႔ကိုထုတ္သြားသူေတြကို “မင္းတို႔ငါ့ကို သတ္ပစ္မလို႔မဟုတ္လား”လို႔ ေမးေသးတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းလည္း ထြက္လာပါတယ္။

ေျပာခ်င္တာက ဗိုလ္ေန၀င္းတို႔သေႏၶခ် ေမြးထုတ္လိုက္တဲ့ စစ္အုပ္စုလက္ကိုင္တုတ္စစ္တပ္ဟာ အခုမွမဟုတ္ အရင္ကတည္းက ဒီလိုပဲ တရားမ႐ွိဓားမ႐ွိလုပ္ေလ့႐ွိတယ္ဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္ေျမျပင္မွာအ႐ွင္ဖမ္းမိတာကို သတ္ပစ္ၾကတာကေတာ့ ေျပာဖို႔ေတာင္မလိုပါဘူး။ မႏၱေလးက ဦးေမာင္ေလးကိစၥလို ေထာက္လွမ္းေရးမွာစစ္ေဆးရင္း သတ္ျဖတ္တာမ်ိဳးကလည္း အမ်ားႀကီးပါ။ ဒါ့အျပင္ ေထာင္ထဲမွာ တမင္ေသေအာင္ ေအအိုင္ဒီအက္စ္ေရာဂါ ကူးေအာင္လုပ္တာအပါအ၀င္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔သတ္ခဲ့၊ သတ္ေနတာလည္း ေရတြက္လို႔ေတာင္ မရေတာ့ပါဘူး။

အခုေတာ့ သတ္တယ္၊ အေလာင္းေဖ်ာက္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ – ေျပာင္ပဲ- ေသၿပီလို႔ ေၾကညာလိုက္တယ္၊ ဒါဟာ သတၱိျပတာလား၊ စိန္ေခၚတာလား၊ ဘယ္သူ႔မွဂ႐ုမစုိက္ဘူးလို႔ ေျပာခ်င္တာလား၊ အားလံုးပဲလား။ ႐ိုးသားတာကလြဲရင္ ဘာမဆို ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

အဆိုးထဲကအေကာင္းလို႔ပဲ ဆိုၾကပါစို႔။ ကိုပါႀကီးကိုသတ္ျဖတ္မႈသတင္း ထြက္လာတဲ့ေနာက္မွာ ဗမာျပည္အရပ္ရပ္မွာ မေက်နပ္လို႔ဆႏၵျပတာ၊ အခ်င္းခ်င္း ပို-ပိုစုစည္းမိလာၾကတာ၊ ႏိုင္ငံတကာမွာ ဗိုလ္သိန္းစိန္အစိုးရရဲ့သ႐ုပ္သကန္ကို အမွန္အတိုင္း ပိုျမင္လာၾကတာ၊ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးေလာကက ပုဂၢိဳလ္တခ်ိဳ႕ရဲ့ရပ္တည္ခ်က္ေတြ ပိုၿပီးပြင့္က်လာတာေတြ ဆက္တိုက္ေပၚေပါက္လာပါတယ္။

တခုေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ ဗိုလ္သိန္းစိန္တို႔စစ္အစိုးရဟာ သူတို႔ရဲ့အဓိကေက်ာ႐ိုး အင္အားလည္းျဖစ္၊ သူတို႔ထိပ္ပိုင္းေတြအၾကားက ညီညြတ္မႈကိုထိန္းထားသူလည္းျဖစ္တဲ့ သူတို႔ရဲ့အစဥ္အလာလက္ကိုင္တုတ္ ဒီစစ္တပ္ကိုေတာ့ နည္းနည္းမွအထိပါးခံမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ စစ္တပ္ကမွားတယ္လို႔ ဘယ္တုန္းကမွ၀န္မခံခဲ့သလို ေနာင္မွာလည္း ၀န္ခံမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီႏွစ္ အဦးပိုင္းေလာက္တုန္းက ဗိုလ္ေအာင္မင္းက သူတို႔စစ္တပ္အတြင္းေပးေနတဲ့“သူရ”“သီဟသူရ” စတဲ့ဘြဲ႔ေတြကို ထိပါးေျပာဆိုသလို ေျပာလိုက္မိလို႔ လူသိ႐ွင္ၾကား သူ႔အထက္ဆရာသမားေတြကို ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ေၾကာင္ေၾကညာခဲ့ရတာကို မွတ္မိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။

သူတို႔က ဗမာျပည္ျပည္သူလူထုနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀ိုင္းကို ဘယ္လိုလွည့္စားမလဲ၊ အာ႐ံုေျပာင္းစရာ ဘာလွည့္ကြက္ဖန္တီးလာဦးမလဲဆိုတာကို ေစာင့္ၾကည့္ၾကရပါလိမ့္မယ္။

အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ကိုပါႀကီးကို သိပါၿပီ။ တျပည္လံုးနဲ႔တကမၻာလံုးကလည္း သိပါၿပီ။ သိ႐ံုမက ဘယ္ေတာ့မွလည္း ေမ့ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါ။

ေျပာရရင္ ကိုပါႀကီးကေတာ့ တာ၀န္ေက်သြားပါၿပီ။ ႐ွင္က်န္ရစ္တဲ့လူေတြက တာ၀န္ေက်ဖို႔သာလိုပါေတာ့တယ္။ (ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဝဘ္ဆိုက္မွ

ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)