“သပိတ္စံု - အကုန္ရ” ဦးဝင္းတင္အမွာစကား မေမ့မေလ်ာ့ အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾက(တူေမာင္ညိဳ)
(၂၀၁၄ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာ ၂၅ ရက္)
(၂၀၁၄ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာ ၂၅ ရက္)
မည္သည့္ အတုိက္အခံနုိင္ငံေရးအင္အားစု (ဥပေဒတြင္း/ဥပေဒပ)ျဖစ္ေစ“ႏုိင္ငံေရးအရ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးအေျဖရွာေရး”ဆုိသည္ကို အေျခခံအားျဖင့္လက္ခံကိုင္စြဲထားၾကသည္၊ ေတာင္းဆိုေနၾက သည္ကို အထင္အရွားေတြ႔ျမင္ႏုိင္ပါသည္။ မည့္သည့္အဖြဲ႔အစည္း၏ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္မဆုိ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးဘူတာတြင္ ဂိတ္ဆံုးေနသည္ မဟုတ္ပါေလာ။
အတုိက္အခံမ်ားဘက္မွ တင္ျပေတာင္းဆုိေနသည့္ “ႏုိင္ငံေရးအရေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး အေျဖရွာေရး” ဆုိသည္မွာ ေဆြးေႏြးဖက္မ်ားအၾကား အျပန္အလွန္တန္းတူရည္တူရွိၿပီး၊ ဒီမိုကေရစီနည္းလမ္း က်ေသာ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးအေျဖရွာျခင္းကိုသာ ရည္ညြန္းဆုိလိုျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။ ပံုစံတမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ တစ္ဖက္သတ္အေပၚစီးယူထားသည့္ ဟန္ျပေဆြးေႏြးပြဲမ်ိဳးကို လံုးဝမလုိလားေခ်။
ပူပူေႏြးေႏြးရွိေသာ သာဓကမ်ားကိုတင္ျပရလွ်င္ ပထမဦးစြာ သမၼတ(ဗိုလ္)ဦးသိန္းစိန္ႀကံ့ဖြံ႔အစိုးရက ျပဳခဲ့ေသာ“၁၄ ပြင့္ဆုိင္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈ”ကို ၾကည့္ၾကပါစုိ႔။
အတုိက္အခံဘက္ကေတာင္းဆုိေသာ “ ၄ပြင့္ဆုိင္ေတြ႔ဆံုေရး”ကို တုန္႔ျပန္ျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ဤေတြ႔ဆံုမႈ သည္ ဟန္ျပေတြ႔ဆံုမႈသာ ျဖစ္သည္။ ဓါတ္ပံုရုိက္ခံ၊ မိတ္ဆက္စကားေျပာ၊ မိတ္ဆံု ထမင္းစားၾကရံု မွ်သာျဖစ္သည္။
တဖန္ “၆ ပြင့္ဆုိင္” ဆုိသည္ကို ပြဲထုတ္လာျပန္သည္။ ယင္းကိုပင္ “၁၂ ပြင့္ဆုိင္” ဆုိၿပီး အဆိုေတြ တင္ကာ အတုိက္အခံမ်ားအၾကားရႈပ္ေထြးေတြ၊ အျငင္းပြားမႈေတြ၊ ကြဲလြဲမႈေတြ တသီတတန္းႀကီး ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ ဖန္တီးေပးလိုက္ျပန္သည္။ သုိ႔ျဖင့္ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးမႈသည္ “၄ ပြင့္ေလာ/၆ ပြင့္ ေလာ/ ၁၂ ပြင့္ေလာ”၊ သူပါထုိက္သည္/ငါသာလွ်င္ပါဝင္ထုိက္သည္ စသျဖင့္ မဆံုးႏုိင္ေသာ အျငင္း ပြားမႈမ်ားျဖင့္ မူလဦးတည္ခ်က္မွ ေဝဝါးသြားေစေတာ့သည္။ ဤသည္မွာ ဥပေဒတြင္းအတိုက္အခံမ်ား ေတာင္းဆုိခ်က္ျဖစ္ေသာ “ႏုိင္ငံေရးအရ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးအေျဖရွာေရး” ဆုိသည့္ကိစၥကို ဗဟုိျပဳ၍ ျဖစ္ေပၚေနေသာကိစၥရပ္မ်ားျဖစ္ပါသည္။
တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အင္အားစုမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈကို ၾကည့္ၾကပါဦးစုိ႔၊
ယင္းကိစၥတြင္ အပြင့္ကိစၥမေျပာ၊ ဟုိတုန္းကလို အဖြဲ႔ႀကီးအဖြဲ႔ငယ္ေတြ မေျပာေတာ့၊ လက္နက္နယ္ေျမရွိသူမ်ားႏွင့္ စကားေျပာေနသည့္ကိစၥျဖစ္သည္။ “တပ္ရွိ”ေသာ္လည္း “ပုိင္နက္ နယ္ေျမမရွိ” သျဖင့္ စကားေျပာခြင့္မရဘဲရွိေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ အစိုးရစစ္တပ္မွ ၁၀၅ မမ ျဖင့္ လုိင္ဇာဗိုလ္သင္တန္းေက်ာင္းသို႔ပစ္သျဖင့္ က်ဆံုးရသည့္အထဲတြင္ “ပုိင္နက္နယ္ေျမမရွိ”ေသာ “တပ္”မွ ဗိုလ္ေလာင္း ၂ ဦးက်ဆံုးသြားရသည္။
တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အင္အားစုမ်ား၏ အေျခခံစခန္းမ်ားသုိ႔ အစိုးရစစ္တပ္ ထိုးစစ္ဆင္မႈမ်ားကို ခုခံကာကြယ္ရာတြင္ ထုိသုိ႔ ပုိင္နက္နယ္ေျမမရွိေသာတပ္မွရဲေဘာ္မ်ား အသက္နဲ႔ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းမ်ား စြ႔န္လႊတ္ခဲ့ရသူေတြ အေျမာက္အမ်ားရွိခဲ့သည္။ ထုိတပ္ဖြဲ႔သည္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးတြင္ ပါဝင္ေဆြးေႏြးခြင့္မရသည္လား/မရွိသည္လား မသိပါ။
ယင္းကိစၥတြင္ အပြင့္ကိစၥမေျပာ၊ ဟုိတုန္းကလို အဖြဲ႔ႀကီးအဖြဲ႔ငယ္ေတြ မေျပာေတာ့၊ လက္နက္နယ္ေျမရွိသူမ်ားႏွင့္ စကားေျပာေနသည့္ကိစၥျဖစ္သည္။ “တပ္ရွိ”ေသာ္လည္း “ပုိင္နက္ နယ္ေျမမရွိ” သျဖင့္ စကားေျပာခြင့္မရဘဲရွိေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ အစိုးရစစ္တပ္မွ ၁၀၅ မမ ျဖင့္ လုိင္ဇာဗိုလ္သင္တန္းေက်ာင္းသို႔ပစ္သျဖင့္ က်ဆံုးရသည့္အထဲတြင္ “ပုိင္နက္နယ္ေျမမရွိ”ေသာ “တပ္”မွ ဗိုလ္ေလာင္း ၂ ဦးက်ဆံုးသြားရသည္။
တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အင္အားစုမ်ား၏ အေျခခံစခန္းမ်ားသုိ႔ အစိုးရစစ္တပ္ ထိုးစစ္ဆင္မႈမ်ားကို ခုခံကာကြယ္ရာတြင္ ထုိသုိ႔ ပုိင္နက္နယ္ေျမမရွိေသာတပ္မွရဲေဘာ္မ်ား အသက္နဲ႔ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းမ်ား စြ႔န္လႊတ္ခဲ့ရသူေတြ အေျမာက္အမ်ားရွိခဲ့သည္။ ထုိတပ္ဖြဲ႔သည္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးတြင္ ပါဝင္ေဆြးေႏြးခြင့္မရသည္လား/မရွိသည္လား မသိပါ။
သုိ႔ေသာ္လည္း ျမင္သာသည့္အခ်က္မွာ ႏုိင္ငံေရးအဆင့္ေနရာမေပးလိုသည့္အခ်က္ ေပၚလြင္ ေနပါသည္။ အုပ္စုိးသူမ်ားဘက္ကလည္း “ပုိင္နက္နယ္ေျမရွိသူမ်ား”နွင့္ေဆြးေႏြးလိုက္လွ်င္ “မွီခိုေနသူမ်ား”ႏွင့္ ေဆြးေႏြးစရာဘာမွ်မလိုဆုိသည့္အခ်က္ကို သေဘာပုိက္ထားပံုလည္းရပါသည္။
တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အင္အားစုမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးကိစၥျပန္ဆက္ပါမည္။
အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးစာခ်ဳပ္(မူၾကမ္း) ညွိႏိႈင္းေရးမွာပင္ ေရွ႔တိုးမရဘဲျဖစ္ေနပါသည္။ ထိုသုိ႔ ထစ္ေငါ့ေနရသည္မွာ အဓိကအား ျဖင့္ “ကာခ်ဳပ္၏ မူ ၆ ရပ္” ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ကာခ်ဳပ္၏ မူ ၆ ခ်က္ (ဝါ)တပ္မေတာ္၏ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမူ ၆ ခ်က္ဆုိသည္မွာ အရင္းစစ္လိုက္လွ်င္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားသည္ မိမိတို႔တပ္ဖြဲ႔ကိုစစ္တပ္ထံအပ္ႏွံ၍ ဥပေဒေဘာင္ထဲဝင္ရန္ ျဖစ္သည္။ တည့္တည့္တန္းတန္း အားမနာတန္းေျပာရလွ်င္ “အႂကြင္းမဲ့လက္နက္ခ်ေရး”ျဖစ္သည္။
အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးစာခ်ဳပ္(မူၾကမ္း) ညွိႏိႈင္းေရးမွာပင္ ေရွ႔တိုးမရဘဲျဖစ္ေနပါသည္။ ထိုသုိ႔ ထစ္ေငါ့ေနရသည္မွာ အဓိကအား ျဖင့္ “ကာခ်ဳပ္၏ မူ ၆ ရပ္” ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ကာခ်ဳပ္၏ မူ ၆ ခ်က္ (ဝါ)တပ္မေတာ္၏ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမူ ၆ ခ်က္ဆုိသည္မွာ အရင္းစစ္လိုက္လွ်င္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားသည္ မိမိတို႔တပ္ဖြဲ႔ကိုစစ္တပ္ထံအပ္ႏွံ၍ ဥပေဒေဘာင္ထဲဝင္ရန္ ျဖစ္သည္။ တည့္တည့္တန္းတန္း အားမနာတန္းေျပာရလွ်င္ “အႂကြင္းမဲ့လက္နက္ခ်ေရး”ျဖစ္သည္။
ယခု (ဗိုလ္)ဦးေအာင္မင္းတုိ႔ႏွင့္ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အင္အားစုမ်ား ညွိႏိႈင္းေနသည့္ကိစၥမွာ လက္နက္ခ်ေရးအတြက္ အျပန္အလွန္အခ်ိန္ဆြဲ ေစ်းဆစ္ၾကေနရသည့္ပြဲသာ ျဖစ္ေနပါသည္။
“တပ္မေတာ္၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမူ ၆ ခ်က္” ႏွင့္ပတ္သက္၍ “တိတိက်က်လုိက္နာရန္”ဆုိသည္ထက္ “အေလးထားေဆာင္ရြက္ေစလို”ေၾကာင္းဆုိၿပီး ကာခ်ဳပ္က ျပင္ဆင္ေလ်ာ့ေပ့ါေပးသည္ဟု ၾကားရသည္။
“တိတိက်က်လိုက္နာ” နဲ႔ “အေလးထားေဆာင္ရြက္” ဆုိတဲ့စကားစု ၂ ခုဟာ ဘာမ်ားျခားနားပါသလဲ။ ဆရာက တပည့္ကို ပညာေပး ဆံုးမစကားေျပာတာပါပဲ။ ၂ ခုစလံုး အထက္စီးကေနေျပာေနတဲ့ စကားေတြသာျဖစ္သည္။
ထုိ႔အျပင္ အတုိက္အခံပါတီႀကံဳေတြ႔ခဲ့ေသာ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒေလးစား/လုိက္နာကိစၥ” သင္ခန္းစာကိုလည္း ယူဖုိ႔လိုလိမ့္ မည္။
သုိ႔ျဖင့္ (ဗိုလ္)ဦးေအာင္မင္းတို႔တစ္သုိက္ လွည့္စားအကြက္ဆင္ က်ံဳးသြင္းေနခဲ့ေသာ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးသည္ ေရွ႔မဆက္ႏုိင္ဘဲျဖစ္ေနသည္။ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးအဆင့္မွာ ဤသုိ႔ ထစ္ေနေငါ့ ေနသျဖင့္ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲသည္ ေမွ်ာ္တုိင္းေဝးေနေတာ့သည္။
သုိ႔ပါ၍ အတိုက္အခံအင္အားစုမ်ားႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ တုိင္းရင္းသားလက္ကိုင္အင္အားစုမ်ားႏွင့္ျဖစ္ေစ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးကို ခ်ယ္လွယ္ေနသူႀကိဳးကိုင္ေနသူမွာ လက္ရွိအာဏာရစစ္အုပ္စုသာ ျဖစ္သည္။
သူတုိ႔သည္ (အစုိးရ/လႊတ္ေတာ္/တပ္မေတာ္)စသျဖင့္ ခြဲျခားေျပာဆုိေနၾကေသာ္လည္း တစ္စိတ္တည္း တစ္ဝမ္းတည္း၊ တေသြးထဲ တသားထဲသာျဖစ္သည္။ ထုိအခ်က္ကို အတုိက္အခံမ်ား အားလံုး ေလးေလးနက္နက္ သေဘာေပါက္ရမည္။
သုိ႔မဟုတ္ပဲ “သမၼတဦးသိန္းစိန္အစိုးရက သေဘာေကာင္း လုိက္ေလ်ာၿပီး၊ ကာခ်ဳပ္ ဗိုလ္ မင္းေအာင္လိႈင္နဲ႔စစ္တပ္က ေခါင္းမာေနတာ၊ ဦးေရႊမန္းတုိ႔ လႊတ္ေတာ္ဘက္က သမာသမတ္က် ပါတယ္”စသျဖင့္ ထင္မွတ္မွားေနၾကမည္ဆိုလွ်င္ လက္ရွိအုပ္စုိးသူမ်ား နွပ္ေၾကာင္းလွည့္စားတာကို လွလွႀကီးခံၾကရလိမ့္မည္သာျဖစ္သည္။
ၿခံဳငံု၍ေျပာရလွ်င္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးသည္ အတိုက္အခံအားလံုး၏ဘံုလိုလားခ်က္ ျဖစ္ေနသည္။ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးကို အုပ္စုိးသူမ်ားလက္ခံမွသာ ျဖစ္ေျမာက္လာႏုိင္မည္ဆုိသည့္ အခ်က္မွာလည္း ရွင္းေနၿပီ။ အုပ္စုိးသူမ်ားဘက္မွ စစ္မွန္သည့္ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားကို ျငင္းပယ္အခ်ိန္ဆြဲေနၿပီး ဟန္ျပေတြ႔ဆံု မႈမ်ားျဖင့္ လွည့္စားေနတာလည္း ေပၚလြင္ထင္ရွားေနသည္။
သုိ႔ပါ၍ အုပ္စုိးသူမ်ားျငင္းပယ္၍မရႏုိင္ေအာင္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲစားပြဲေပၚတက္လာေအာင္ ျပည္သူလူထုအင္အားျဖင့္ အၾကပ္ကုိင္ၾကရလိမ့္မည္။ ယင္းသုိ႔လုပ္ေဆာင္ႏုိင္စရာ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ေရခံေျမခံမ်ား၊ အလားအလာမ်ားကို အတိုက္အခံအင္အားစုအားလံုးက စနစ္တက်စည္းရံုး ေဖာ္ေဆာင္ၾကရလိမ့္မည္။
၂၀၁၅ တြင္ အုပ္စုိးသူမ်ား မျဖစ္မေနလုပ္ေပးရမည့္ “လူထုဆႏၵခံယူပြဲ”တို႔၊ “ေရြးေကာက္ပြဲ”တုိ႔ကို အဖက္ဖက္က စည္းရံုးျပင္ဆင္မႈရွိရွိ လွည့္ေျပာင္းပစ္ႏုိင္မည္ဆုိလွ်င္၊ အသံုးခ်ႏုိင္မည္ဆုိလွ်င္ ျပည္သူလူထုအင္အားျဖင့္ အုပ္စုိးသူမ်ားအား အၾကပ္ကုိင္ႏုိင္ေရးအတြက္ တုိက္ကြက္ေကာင္းမ်ား ျဖစ္လာႏုိင္စရာရွိပါသည္။
“သပိတ္စံု - အကုန္ရ” ဆိုသည့္ ဦးဝင္းတင္အမွာစကားကို မေမ့မေလ်ာ့ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ၾကရမည္။
မန္ဒဲလားႏွင့္ ဒီကလပ္အေၾကာင္းခ်ည္း ေျပာေနတာထက္ ANC တို႔ CPSA တို႔လုပ္ခဲ့ၾကသည့္ အလုပ္မ်ိဳးကိုလည္း အင္အားအားလံုးက ဝုိင္းဝန္းလုပ္ၾကမွာသာ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးျဖစ္ေပၚ လာႏိုင္ပါလိမ့္မည္။
အလုပ္သမား၊ လယ္သမား၊ ေက်ာင္းသား အစရွိေသာ နယ္ပယ္ေပါင္းစံုမွ လူထုလူတန္းစား တုိက္ပြဲမ်ား ကိုေပါင္းဆံု ဆက္စပ္ကာ လူထုအင္အားျပပြဲႀကီးတစ္ခု ေဖာ္ေဆာင္ၿပီး လက္ရွိအုပ္စုိးသူ အစိုးရအား အၾကပ္ကုိင္ျခင္းျဖင့္ ၂၀၁၅ ႏွစ္သစ္တြင္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး သမုိင္းစာမ်က္ႏွာသစ္ကို ဖြင့္လွစ္ၾကရလိမ့္မည္။
၂၀၁၄ ခုႏွစ္သည္ သမၼတဦးသိန္းစိန္ စစ္တပုိင္းအစိုးရ၏ အၾကမ္းဖက္မႈ/မိႈင္းတုိက္လွည့္စားမႈမ်ားျဖင့္ ကုန္ဆံုးေပေတာ့မည္။
၂၀၁၅ ႏွစ္သစ္ကို လူထုတုိက္ပြဲမ်ားျဖင့္ ဖြင့္လွစ္ႀကိဳဆိုၾကပါစို႔။
0 comments:
Post a Comment