ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေဟာင္းေက်ာ္ေဇာကိုယ္တိုင္ေရးအထုပၸတၱိ
ဒုတိယပိုင္း၊ အခန္း(၅)
ဒုတိယပိုင္း
(၁၈)
က်ေနာ္တို႔သည္
သခင္စိုး၏ႏိုင္ငံေရးသင္တန္းၿပီးသည့္ေနာက္ သခင္စိုးအား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ေတြ႔ဆံုရန္
ပဲခူးၿမိ့ဳ က်ေနာ့္အိမ္သို႔ ေခၚေဆာင္သြားရန္စီစဥ္ၾကသည္၊
သခင္စိုးမွာ
ဗမာ့တပ္မေတာ္တပ္ၾကပ္မ်ားလိုဝတ္ဆင္ထားေသာ ကိုႀကီးျမင့္တို႔ႏွင့္အတူ ဗမာ့တပ္မေတာ္အရာခံဗိုလ္အဝတ္အစား
ဝတ္ဆင္ေစၿပီး က်ေနာ့္ေနာက္လိုက္အဖြဲ႔အျဖစ္ လိုက္ပါေစသည္၊ က်ေနာ္မွာ ထိုအခ်ိန္က ဗမာ့တပ္မေတာ္ဗိုလ္မႉးျဖစ္ေနသည္၊
သခင္စိုးမွာ ခပ္ထြားထြားႀကိဳင္းႀကိဳင္း ျဖစ္သည္၊ ထိုအခ်ိန္က ဗမာ့တပ္မေတာ္အရာခံဗိုလ္မ်ားမွာ
ခပ္ထြားထြားႀကိဳင္းႀကိဳင္းမ်ားျဖစ္ၾကသျဖင့္ သခင္စိုး၏ ရုပ္ဖ်က္မႈမွာ အံဝင္ခြင္က်ျဖစ္ေနေပသည္၊
က်ေနာ္တို႔လမ္းခရီးတြင္
အစိုးရိမ္ရဆံုးေနရာမွာ “တြံေတးတူးေျမာင္း”ဂိတ္ဝ ျဖစ္ပါသည္၊ ရန္ကုန္ၿမိ့ဳႀကီးမွ ဗမာျပည္
ဧရာဝတီျမစ္ဝကၽြန္းေပၚ ေဒသသို႔အဝင္အထြက္မွာ ၎ဂိတ္ဝမွျဖတ္သန္းရသျဖင့္ ဂ်ပန္စစ္တပ္က ထိုေနရာမွာဂိတ္ဝထားၿပီး
ဂ်ပန္ကင္းေစာင့္ခ်ထား၍ အဝင္အထြက္ လူအားလံုးကို စစ္ေဆးၾကည့္ရႈသည္၊ မသကၤာလွ်င္ ဖမ္းဆီးထားပါသည္၊
ထိုဂိတ္ဝေရာက္ေသာအခါ
က်ေနာ္ကထြက္ၿပီး ဂိတ္ေစာင့္ ဂ်ပန္စစ္တပ္တပ္ၾကပ္ကို ငါဟာ ပဲခူးၿမိ့ဳက ဗမာ့တပ္မေတာ္တပ္ရင္းမႉး
ဗိုလ္မႉး ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာျပရာ ၎တို႔သည္ ေလးစားသမႈျဖင့္ က်ေနာ္တို႔ကို ျဖတ္သန္းခြင့္ျပဳသည္၊
က်ေနာ္တို႔
ရန္ကုန္ေရာက္ေသာအခါ သခင္စိုးတို႔ကိုတေနရာမွာထားၿပီး က်ေနာ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအိမ္သို႔သြားၿပီး
သခင္စိုးတို႔ေရာက္ၿပီ က်ေနာ္ဒီေန႔ပဲ ဘတ္စ္ကားျဖင့္ ပဲခူးၿမိ့ဳ က်ေနာ့္အိမ္ကိုေခၚသြားမည္ဟု
ေျပာပါသည္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဝမ္းေျမာက္စြာျဖင့္ ပဲခူးၿမိ့ဳ က်ေနာ့္အိမ္သို႔ ေခၚသြားပါ၊
သူ (၁)ရက္ (၂)ရက္အတြင္း ပဲခူးၿမိ့ဳကို လာအနားယူလည္ပတ္ရန္စီစဥ္ၿပီး ထိုတည္းအိမ္မွ က်ေနာ့္အိမ္ကို
ေန႔စဥ္ တေနကုန္လာၿပီး ေဆြးေႏြးမည္ဟုေျပာပါသည္၊
က်ေနာ္ႏွင့္
သခင္စိုးတို႔ ပဲခူးၿမိ့ဳက်ေနာ့္အိမ္သို႔ေရာက္ၿပီး (၁)ရက္ (၂)ရက္ၾကာၿပီးေနာက္ ပထမအစီအစဥ္အတိုင္း
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ဇနီးေဒၚခင္ၾကည္ႏွင့္အတူ ပဲခူးၿမိ့ဳရွိသူတို႔ အသိမိတ္ေဆြအိမ္တအိမ္သို႔
အလည္အပတ္ အနားယူသည့္အေနျဖင့္ ေရာက္လာၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းတဦးတည္း သူ႔ကားျဖင့္
ေန႔တိုင္းက်ေနာ့္အိမ္သို႔ သခင္စိုးႏွင့္ေဆြးေႏြးရန္ နံနက္ (၈)နာရီမွ ညေန (၆)နာရီထိ
လာေရာက္ ေဆြးေႏြးပါသည္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ညစာထမင္းကို က်ေနာ့္အိမ္မွာစားသြားသလား
သူတည္းခိုအိမ္ ျပန္စားသလား က်ေနာ္ မမွတ္မိေခ်၊
သူတို႔ေဆြးေႏြးပြဲအေၾကာင္း
သခင္စိုးေျပာျပ၍သိရသည္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ တတ္တတ္ႂကြႂကြရွိေၾကာင္း၊
သူတို႔သည္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ဖို႔ႏွင့္ ထိုေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရးျပည္သူ႔လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔
(ဖတပလ ေနာင္ ဖ ဆ ပ လ အဖြဲ႔)ကို ဖြဲ႔စည္းၾကၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း အားရဝမ္းသာစြာေျပာျပပါသည္၊
ထိုေဆြးေႏြးပြဲအတြင္း
တညတြင္ သခင္စိုးက က်ေနာ့္ကို ခင္ဗ်ားဒီလိုပဲ လူပ်ိဳႀကီးလုပ္ေနေတာ့မွာလား၊ အိမ္ေထာင္မျပဳေတာ့ဘူးလားဟု
ေမးပါသည္၊ က်ေနာ္က က်ေနာ့္ငယ္ရည္းစား က်ေနာ့္ဇာတိသံုးဆယ္ၿမိ့ဳတြင္ ရွိပါသည္၊ က်ေနာ္တို႔
ဗမာျပည္လြတ္လပ္ေရးရၿပီးမွ လက္ထပ္ၾကဖို႔ေျပာထားပါသည္၊ က်ေနာ္တို႔ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးကို
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လုပ္သြားလို၍ျဖစ္ပါသည္ဟု ေျပာပါသည္၊
ဒီေတာ့
သခင္စိုးက ဟာ ခင္ဗ်ားဟာ လက္ထပ္ဖို႔စဥ္းစားတာ သာမန္လူေတြလိုစဥ္းစားတာပဲ၊ သာမန္လူေတြက
လက္ထပ္ဖို႔စဥ္းစားတဲ့အခါ သူတို႔တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေနထိုင္ႏိုင္မယ့္အခ်ိန္ကို
ေရြးခ်ယ္ေစာင့္ဆိုင္းတတ္ၾကတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ သာမန္လူေတြမဟုတ္ဘူး။ ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြ
ျဖစ္တယ္၊ ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြဆိုတာဟာ သူတို႔မွာတည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ေအးေအး ခ်မ္းခ်မ္းေနထိုင္ႏိုင္တဲ့ကာလရယ္လို႔
မရွိႏိုင္ဘူး၊ အၿမဲတမ္း ေတာ္လွန္ေရးအတြက္လႈပ္ရွားေနရတာျဖစ္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ေတာ္လွန္ေရးသမား
ေတြဟာ လက္ထပ္ဖို႔သင့္တဲ့အရြယ္မွာ အေတာ္အတန္သင့္ေတာ္တဲ့အေျခအေနရွိရင္ လက္ထပ္ၾကရတာပဲဟု
ေျပာပါသည္၊ ဤတြင္ က်ေနာ့္စိတ္ကို ေတာ္ေတာ္လႈပ္ရွားသြားေစပါသည္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
တခါက ေျပာဖူးသည္ကိုလည္း မွတ္မိေနပါသည္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေျပာတာက အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီးေနာက္မွ
ေတာ္လွန္ေရးတို႔ဘာတို႔ျဖစ္လာရင္လည္း မိမိဇနီးကို ေတာ္လွန္ေရးနယ္ထဲေခၚသြားရမွာပဲဟု ေျပာဖူးထားသည္၊
ထိုစဥ္ကေတာ့ က်ေနာ့္စိတ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က သူအိမ္ေထာင္ျပဳၿပီးေသာ္လည္း ေတာ္လွန္ေရးတို႔
ႏိုင္ငံေရးတို႔မွာ မပ်က္ကြက္ေစရပါဘူးဟု က်ေနာ္တို႔သိရန္ေျပာသည္ဟု ထင္ျမင္ခဲ့ပါသည္၊
ထိုကိစၥမွာ
က်ေနာ့္စိတ္ကို မ်ားစြာလႈပ္ရွားလာပါေတာ့သည္၊ က်ေနာ့္လက္ထပ္ေရးကို လြတ္လပ္ေရးရၿပီးမွဟု
အခ်ိန္အရွည္ႀကီးမဆြဲေတာ့ဘဲ ယခုကာလမွာပင္ က်ေနာ္ လက္ထပ္ခ်င္လွ်င္လက္ထပ္ႏိုင္ၿပီဟု ယူဆလာပါေတာ့သည္၊
က်ေနာ့္ပဲခူးၿမိ့ဳအိမ္တြင္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္သခင္စိုးတို႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေနမႈကို က်ေနာ္တို႔ကို ထမင္းခ်က္ျပဳတ္ေကၽြးေမြးေနေသာ
က်ေနာ့္ ကိုယ္ရံရဲေဘာ္ ကိုပါဟူေသာကုလားကျပားကေလးသာ သိေပသည္၊ ထို ကိုပါမွာ အလြန္ပါးနပ္လိမ္မာၿပီး
က်ေနာ့္အေပၚ အလြန္ သစၥာရွိေသာရဲေဘာ္ကေလး ျဖစ္သည္၊ ကိုပါမွာ သခင္စိုးကိုေတာ့ ဘယ္သူမွန္းမသိေခ်၊
သခင္စိုးက
ကိုပါအေပၚ အလြန္စိတ္ဝင္စားေနသည္ဟု ယူဆရ၍ ကိုပါအေၾကာင္း သခင္စိုးကိုနည္းနည္းေျပာျပရသည္၊
က်ေနာ္ေျပာျပသည္မွာ ဗမာ့တပ္မေတာ္ကို ၁၉၄၂ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္
(ဘီအိုင္ေအ)မွ ဗမာ့ကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္ (ဘီဒီေအ)အျဖစ္ ေျပာင္းဖြဲ႔ေသာအခါ ယခင္က ရန္ကုန္တြင္
က်ေနာ္၏ ဆရာျဖစ္သင္တန္း ေက်ာင္းေနဘက္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ၿပီးေနာက္ က်ေနာ္တို႔၏ ေျမေအာက္ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔ဝင္ျဖစ္လာသူ
ကုလားကျပား ကိုေအာင္ႀကီးဆိုသူက ယခုကုလားကျပားကေလး ကိုပါကို က်ေနာ့္ထံေခၚလာၿပီး အပ္ပါသည္၊
ကိုပါမွာ က်ေနာ့ထက္ (၇)ႏွစ္ခန္႔မွ် ငယ္မည္ထင္ပါသည္၊
ကိုေအာင္ႀကီးက
အပ္၍ေျပာသည္မွာ ကိုပါ၏ မိဘႏွစ္ပါးစလံုးကြယ္လြန္ၾကၿပီ သူ႔ကိုခင္ဗ်ားအနီးတြင္ ကိုယ္ရံအျဖစ္ထားလွ်င္
အလြန္သစၥာရွိစြာ ေစာင့္ေရွာက္ျပဳစုသြားပါလိမ့္မည္ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္၊ ကိုပါကို က်ေနာ့္အိမ္တြင္
ထားပါသည္၊ သူက ထမင္းဟင္းခ်က္တတ္သျဖင့္ က်ေနာ့္ကို ထမင္းဟင္းခ်က္ၿပီး ေကၽြးေမြးျပဳစုပါသည္၊
ေနာက္ ကိုပါသည္ ကိုေအာင္ႀကီးေျပာသလို အိမ္ရွင္မေကာင္းတေယာက္လို က်ေနာ့္ကို ဂရုစိုက္ျပဳစုၿပီး
ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရေသာသူ ျဖစ္လာပါသည္၊
က်ေနာ့္လခမ်ားကိုလည္း
တခါတရံ ၎ ကိုပါကိုပင္ ထုတ္ခိုင္းရၿပီး က်ေနာ့္ေငြေၾကးအားလံုးကိုလည္း ၎ကိုပဲအပ္ထားၿပီး
က်ေနာ္သူ႔ထံက ေတာင္းသံုးပါသည္၊
တျဖည္းျဖည္းႏွင့္
၎ကိုပါကို က်ေနာ့္တပ္မွ တပ္မႉး၊ တပ္သားမ်ားက
က်ေနာ့္ကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေနေသာ က်ေနာ္၏ယံုၾကည္ရေသာ ကိုယ္ရံရဲေဘာ္ကေလးျဖစ္ေၾကာင္းသိရွိလာၾကၿပီး
အားလံုးကလည္း ဝိုင္းၿပီး သူ႔ကိုေလးစားခ်စ္ခင္လာၾကပါသည္၊ သူလည္း ဒီလိုႏွင့္ က်ေနာ္တို႔ႏွင့္
ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ျပဳစုေနထိုင္ပါသည္၊ က်ေနာ္လည္း သူ႔ပညာေရးကို ဂရုမျပဳႏိုင္ပါ၊ သူစာတတ္သျဖင့္
မင္း ငါ့စာအုပ္စင္က ႏိုင္ငံေရးစာအုပ္ေတြထဲက ႀကိဳက္ရာစာအုပ္ေတြကိုယူၿပီး အားခ်ိန္မွာဖတ္ပါ၊
မသိတာ ငါ့လာေမးဟုသာ ေျပာထားရပါသည္၊ သူလည္း အားခ်ိန္မွာ စာဖတ္ေနတာေတြ႔ရပါသည္၊ အထူးသျဖင့္
ညအခ်ိန္မ်ားတြင္ ျဖစ္သည္၊ သူဒီလိုႏွင့္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနထိုင္ေနေၾကာင္း၊ စာရိတၱလည္း ေကာင္းမြန္ေၾကာင္းတို႔ကို
သခင္စိုးအား က်ေနာ္ေျပာျပပါသည္၊ သူႏွင့္ပတ္သက္၍ အျဖစ္အပ်က္တခုကိုလည္း ေျပာျပပါေသးသည္၊
တခါက က်ေနာ့္တြင္ ပစၥည္းတခုလို၍ရွာေဖြေနရာ ေနာက္ဆံုး ကိုပါ့အခန္းေရာက္သြားၿပီးရွာေဖြရာ
သူ႔ေခါင္းအံုးေအာက္တြင္ သူ႔ဒိုင္ယာရီ စာအုပ္ ကေလးေတြ႔ရွိလို႔ သူဘာေတြမ်ားေရးထားသလည္း
သိလို၍ လွန္ေလွာၾကည့္ရာ ယေန႔ ဗိုလ္မႉးဘယ္သူႏွင့္ေတြ႔သည္ စသည္ျဖင့္ က်ေနာ့္ အေၾကာင္းေတြသာ
ေရးထားသည္၊ တေနရာတြင္ ယေန႔ဗိုလ္မႉးပန္းကန္ဝက္ေလာက္ စားသည္၊ ၾကက္သားတဖဲ့ ကုန္သည္၊ တေနရာတြင္
ငါးတေကာင္ကုန္သည္ဟု ေရးထားသည္၊ က်ေနာ္မက်န္းမာစဥ္က ေရးသားပံုရသည့္အေၾကာင္းလည္း ေျပာျပရသည္၊
သခင္စိုးလည္း ေက်နပ္ သေဘာက်ပံုရပါသည္၊
0 comments:
Post a Comment