ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ ၾသဇာ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ ၾသဇာ (ၿငိမ္းခ်မ္းေအး)မတ္ ၂၁၊ ၂ဝ၁၅

‘နာမ္ၾသဇာ’လို႔ အတိုဆိုႏိုင္တဲ့ ‘Moral Authority’ ကို ၿခံဳငံုမိေအာင္ ဘာသာျပန္ရရင္ ‘က်င့္ဝတ္ပိုင္းဆိုင္ရာစံနမူနာျပဳ ဦးေဆာင္လမ္းျပ၊ လႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္၊ ၾသဇာေညာင္းမႈ’လို႔ ဆိုရမယ္ထင္ပါတယ္။  အဓိပၸာယ္ကိုအက်ယ္ဖြင့္ရင္ ဝိဇၨာ(ပညာ)နဲ႔ စာရဏ(အက်င့္)ကို ထပ္တူျပဳသိျမင္ က်င့္ႀကံ စံျပလုပ္ေဆာင္ႏိုင္မႈကေန သီလ၊ သမာဓိ၊ စာရိတၱ၊ က်င့္ဝတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အေတြးအေခၚေတြေဖာ္ထုတ္ႏိုင္၊ လူသားေတြအေပၚ ေရွ႔ေဆာင္လမ္းညႊန္ သင္ျပႏိုင္၊ စိတၱအာဟာရခြန္အားကို ျဖည့္စြမ္းႏုိင္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ လူသားေတြက ျပန္လည္စံနမူနာျပဳ လိုက္လံအတုယူ၊ ရိုေသ၊ ျမတ္ႏိုး၊ ကိုးစားမႈခံယူရျခင္းနဲ႔အတူ လႊမ္းမိုးႏိုင္မႈၾသဇာျဖစ္ေပၚလာတဲ့ သေဘာပါပဲ။  ဒါေတြအားလံုးဟာ က်င့္ဝတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ စံႏႈန္း၊ သတ္မွတ္ခ်က္(Norm) ေတြ၊ မူဝါဒ(Principle) ေတြနဲ႔ တန္ဖိုး(Value) ေတြကိုအေျခခံၿပီး စံနမူျပဳ ေရရွည္ က်င့္ႀကံလုပ္ေဆာင္ျပႏိုင္မႈရလဒ္ ျဖစ္ပါတယ္။ 

ဆိုခဲ့တဲ့ က်င့္ဝတ္၊ စံႏႈန္း၊ မူေတြဟာ လူလုပ္ဥပေဒဆိုတာေတြထက္ ပိုေလးနက္ၿပီးအေျခခံက်သလို လူသားေတြရဲ့အတြင္းအဇၥ်တၱသႏၱာန္ကို လႊမ္းမိုးႏိုင္၊ ကာလၾကာရွည္စြဲၿမဲႏိုင္စြမ္းလည္း ရွိပါတယ္။

ဆိုခဲ့တဲ့ ဖြင့္ဆိုခ်က္အရ လူသားေတြအေပၚ ‘Moral Authority’ အရွိဆံုးကေတာ့ ကမၻာမွာ ပြင့္ေတာ္မူခဲ့တဲ့ဘုရားေတြ၊ တမန္ေတာ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ေထရ္ႀကီးဝါႀကီး ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြ၊ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြဟာလည္း လူသားေတြအေပၚ ‘Moral Authority’ ၾသဇာႀကီးပါတယ္။  ဒါ့အျပင္ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈနဲ႔မသက္ဆိုင္တဲ့ အျခားလူသားအက်ိဳးျပဳ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့ သာမန္လူသား ပုဂၢိဳလ္ေတြမွာလည္း “Moral Authority” ၾသဇာရွိႏိုင္ပါတယ္။  အေၾကာင္းက ကမၻာ့လူသားအက်ိဳးျပဳနဲ႔ ေလာကီေရးရာလြတ္ေျမာက္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းရာလုပ္ငန္းေတြ စြမ္းေဆာင္ေပးႏိုင္စြမ္းတဲ့လူပုဂၢိဳလ္ေတြမွာလည္း သူမတူ ထူးျခားရွားပါးတဲ့ ‘သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ’ရွိေနလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။  ဥပမာ – မဟတၱမဂႏၵီ (၁၈၆၉-၁၉၄၈)။

ႏိုဗယ္လ္ဆုရွင္ေတြကို ေလ့လာၾကည့္ရင္လည္း ႏွစ္တခ်ိဳ႕မွာ အျငင္းပြားဖြယ္ ဆုေရြးခ်ယ္မႈသမိုင္းျဖစ္စဥ္ရွိခဲ့ၿပီး အင္အားႀကီးအေနာက္အုပ္စုရဲ့ ႏိုင္ငံေရးရည္မွန္းခ်က္ေတြ ပါဝင္ပတ္သက္လႊမ္းမိုးမႈရွိခဲ့ေပမယ့္ ေယဘုယ်အေနနဲ႔ေတာ့ သူတို႔ဟာ ကမၻာမွာ အထိုက္အေလ်ာက္ ‘Moral Authority’ ၾသဇာႀကီးသူေတြလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ သူတို႔ဟာ ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ေပးႏိုင္ျခင္း၊ တရားမွ်တမႈကို ကိုယ္စားျပဳျခင္း၊ လူသား(က်ား/မ/လူမ်ိဳး/ဘာသာ/ အသားအေရာင္မခြဲ တန္းတူ)အခြင့္အေရး အျပည့္အဝရရွိေအာင္ ႀကိဳးစားေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ လူသားတန္ဖိုး ကို ျမွင့္တင္ေပးႏိုင္ျခင္း၊ လူသားေတြရဲ့လူမႈစီးပြားဘဝ တိုးတက္ေအာင္ႀကံေဆာင္ျခင္း၊ သတၱ၊ ရုကၡေလာက၊ ကမၻာ့ပထဝီေျမႀကီးနဲ႔ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ကို စည္ပင္ဝေျပာရွင္သန္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ လူသားနဲ႔ကမၻာေျမအေပၚ ေက်းဇူးျပဳႏိုင္ျခင္းနဲ႔အတူ သူတို႔ရဲ့ ‘Moral Authority’ ဟာလည္း ကမၻာ့လူသားမ်ားအၾကားမွာ ႀကီးမားလွပါတယ္။

ဆိုခဲ့တဲ့သေဘာမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္တေယာက္ျဖစ္တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာလည္း ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ဆိုတာထက္ပိုတဲ့ လူထုကိုယ္စားျပဳေခါင္းေဆာင္အေနအထားအျပင္ လူ႔အခြင့္အေရးတက္ၾကြလႈပ္ရွားသူ၊ ဒီမိုကေရစီရဲ့သေကၤတ ေရွ႔ေဆာင္လမ္းျပပုဂၢိဳလ္၊ အမွန္တရားနဲ႔တရားမွ်တမႈရဲ့ပံုရိပ္အေနနဲ႔ ကမၻာ့လူသားေတြအေပၚမွာ ‘Moral Authority’ ရွိပါတယ္။  သူေရးတဲ့စာေတြ၊ သူေျပာတဲ့ မိန္႔ခြန္းေတြကို ထင္ရွားတဲ့ အေရွ႔အေနာက္ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္ေတြအပါအဝင္ ကမၻာအႏွံ႔က လူသားအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဂရုတစိုက္ဖတ္ရႈ၊ ၾကားနာၾကသလို သူ႔ရဲ့လုပ္ရပ္နဲ႔ခံယူခ်က္သဘာထားေတြကိုလည္း ေလးစားအသိအမွတ္ျပဳ၊ စံနမူနာယူမႈေတြ ရွိပါတယ္။

သူဟာ ရုပ္ရည္ေျပျပစ္ျခင္း၊ ဘာသာစကားကၽြမ္းက်င္ျခင္း၊ သိကၡာ၊ သမာဓိ၊ ပညာျပည့္စံုျခင္း၊ တကိုယ္ေရအားျဖင့္ အရည္အခ်င္းႂကြယ္ဝျခင္း၊ ပုဂၢလိကမိသားစုဘဝစြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံမႈတို႔အျပင္ လူအမ်ားကို ၾသဇာစူး၊ စြဲေဆာင္ႏုိင္စြမ္းတဲ့ အထံုပါရမီအရည္အေသြးမ်ားျဖစ္တဲ့ အလိုအေလ်ာက္ မ်က္ႏွာပြင့္လန္း၊ ေက်ာ္ေစာထင္ရွား အႀကီးအမွဴးေခါင္းေဆာင္ေနရာရယူႏိုင္ျခင္းျဖစ္ေစမႈ ေမြးရာပါ “Charisma” နဲ႔လည္း ျပည့္စံုေနျပန္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ လူထု အၾကြင္းမဲ့အလံုးစံုေလးစားခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးရတဲ့ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ့မ်ိဳးဆက္ ျဖစ္ေနျခင္းဟာလည္း သူ႔ရဲ့ၾသဇာသက္ေရာက္မႈကို အထြဋ္အထိပ္ ျဖစ္ေစပါတယ္။

ဒီလို ေနာက္ခံကားခ်ပ္မွာ လူအမ်ားအေနနဲ႔ သူ႔ကို ပုဂၢိဳလ္ေရးကိုးကြယ္မႈ၊ မဟာလူသားဆန္ဆန္ သာမန္ထက္ပိုတဲ့ အေလးထား၊ ဂုဏ္ျပဳ ဆက္ဆံမႈေတြနဲ႔အတူ ဘုရားတဆူ ဂူတလံုးသဖြယ္ ပူေဇာ္ဆည္းကပ္၊ အျမတ္တႏိုးထားကာ နတ္ဘုရားဆန္ဆန္ကိုးကြယ္မႈ (Divine Worship) ေတြလည္းရွိလာပါတယ္။ ဒီလို ပုဂၢိဳလ္စြဲကိုးကြယ္မႈခ်ဥ္းကပ္မႈနဲ႔ ဝိုင္းဝန္းမႈမွာ အစစ္အမွန္ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုး၊ ေလးစား တန္ဖိုးထား မႈေၾကာင့္ ကိုးကြယ္ေနသူ ေနာက္လိုက္ေတြရွိသလို ႏိုင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲနဲ႔အတူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့နဂိုၾသဇာအျပင္ အာဏာပါ အထိုက္အေလ်ာက္တက္လာမႈေၾကာင့္ သာေပါင္းညာစား ေဖာ္လံဖားအခြင့္အေရးသမား (Sycophants)ေတြလည္း မ်ားျပားလာတာ သဘာဝပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

လူအမ်ားရဲ့ေရခ်ိန္ဟာလည္း ရာစုဝက္ၾကာ အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးဒဏ္ခံခဲ့ရျခင္းေၾကာင့္ ပညာရည္နိမ့္က်၊ လြတ္လပ္စြာ ကိုယ္ပိုင္ေတြးေခၚ စဥ္းစားဆင္ျခင္ႏိုုင္မႈ အေျမာ္အျမင္နည္းပါး၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေမးခြန္းထုတ္ ျပန္လည္ေဆြးေႏြးမႈႏိုင္မႈ၊ အျမင္သစ္အေတြးသစ္၊ အလုပ္သစ္ကို ကိုယ္ပိုင္စူးစမ္းရွာေဖြလိုမႈဓေလ့ဆိတ္သုဥ္းျခင္းနဲ႔အတူ အလံုးစံုအမိန္႔နာခံတတ္မႈဟာ ေနရာနဲ႔ ကိစၥတိုင္းလိုလိုမွာ အရည္အေသြး၊ လိုအပ္မႈတခုလိုျဖစ္လာကာ သာမန္ထက္ ထူးကဲတဲ့စြမ္းရည္ရွိတဲ့၊ ၾသဇာရွိတဲ့၊ အာဏာရွိတဲ့ေခါင္းေဆာင္ရဲ့စကားကိုသာ တေသြမတိမ္းနာခံလိုစိတ္ဟာ လူအမ်ားၾကားမွာ ဓေလ့ထံုးတမ္းယဥ္ေက်းမႈတခုလိုအျမစ္တြယ္လို႔လာခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာဓေလ့ကို ၾကည့္ျပန္ရင္လည္း အထက္လူႀကီးကို မိဘဆရာနည္းတူ ရိုေသ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ရေလ့ရွိတာေၾကာင့္ ေခါင္းေဆာင္ရဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္၊ ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔သေဘာထားေတြကို ျပန္လည္ေဝဖန္ဆန္းစစ္လိုမႈ အင္မတန္နည္းပါးလွပါတယ္။

ေဆြးေႏြးခဲ့တဲ့ အေျခအေနအားလံုးဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ အႂကြင္းမဲ့ နာခံေတာ္ေနာက္လိုက္ အမ်ားအျပားကို ေမြးဖြားေစခဲ့ ပါတယ္။ ဒီလို လူပုဂၢိဳလ္စြဲကိုးကြယ္ယံုၾကည္ေထာက္ခံမႈနဲ႔ အလံုးစံုအမိန္႔နာခံမႈရဲ့သေဘာဟာ အကိုးကြယ္ခံပုဂၢိဳလ္ရဲ့ ‘Moral Authority’ ၾသဇာ အားျပည့္ေနသမွ်၊ က်င့္ဝတ္ပိုင္းဆိုင္ရာရပ္တည္ခ်က္သေဘာထား မေျပာင္းလဲသမွ် ျပႆနာမ မရွိပါဘူး။  ဒါေပမယ့္ (၂ဝ၁၁) ေနာက္ပိုင္းက စလို႔ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ႏိုင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္းအရ ပါတီႏိုင္ငံေရး၊ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ တိုင္းျပည္မွအေရးပါအရာေရာက္တဲ့လူတန္းစားတစု ေထာက္ခံမႈကိုပိုမိုအေရးေပးဖို႔ အေျခအေနေတြကေတာင္းဆိုလို႔ လိုအပ္လာတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ လက္ရွိအခ်ိန္မွာ ‘Moral Authority’ ရွိသူ၊ ဒီမိုကေရစီ၊ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ့သေကၤတျပယုဂ္အေနအထားကေန ယုတ္ေလ်ာ့လို႔ လာေနပါၿပီ။  ဒီသေဘာကို စံႏႈန္း၊ မူေတြ အေလးေပးလာရာကေန မူဝါဒ၊ အေတြးအေခၚ၊ စံသတ္မွတ္ခ်က္ေတြထက္ လက္ေတြ႔အလုပ္ျဖစ္ေရးကို ဦးစားေပး စဥ္းစား လုပ္ေဆာင္ေျပာင္းရတဲ့ပါတီနဲ႔အာဏာ ႏိုင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္းကို စတင္ခဲ့တဲ့ (၂ဝ၁၂)ကတည္းက ႏိုင္ငံတကာေခါင္းေဆာင္တခ်ိဳ႕ (ဥပမာ – ဟီလာရီကလင္တန္)၊ ပညာရွင္နဲ႔ေလ့လာသူေတြ သတိေပးေျပာဆိုသံုးသပ္မႈေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။

ဒီအေျခအေနမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ႏိုင္ငံေရးကစားမႈေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးသေဘာအရ အေပးအယူ၊ အေလွ်ာ့အတင္းျပဳလုပ္ ေစ်းဆစ္ရ မႈေတြ၊ ေစ်းဆစ္ခံရမႈေတြ၊ ငဲ့ကြက္ရမႈေတြ မျဖစ္မေနႀကံဳလာ၊ လုပ္လာခဲ့ရပါေတာ့တယ္။  ဒီအေနအထားမွာ ႏိုင္ငံေရးသမားတေယာက္ကို လူပုဂၢိဳလ္ဗဟိုျပဳေထာက္ခံမႈနဲ႔ နတ္ဘုရားဆန္ဆန္ ခ်ီးပကိုးကြယ္မႈေတြဟာ ေကာင္းမြန္ျပည့္စံုေတာ္တည့္မွန္ကန္တဲ့ အနာဂတ္တိုင္းျပည္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးဓေလ့ျဖစ္ဖို႔အတြက္ ႀကီးမားတဲ့ဟန္႔တားမႈအေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေစပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ တန္ခိုးရွင္မဟုတ္တဲ့ ပုထုဇဥ္ လူသားသာျဖစ္တဲ့အတြက္ အားသာခ်က္ရွိသလို အားနည္ခ်က္လည္း ရွိမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မွားအယြင္းနဲ႔ မူဝါဒအလြဲေတြလည္း ခ်မွတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူကိုမူတည္ၿပီး ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ပုဂၢိဳလ္ေရးေရာေထြးယွက္တင္ျဖစ္ကာ လူနဲ႔ႏိုင္ငံေရးမကြဲရင္ ႏိုင္ငံမွာ အေကာင္းထက္ အဆိုးျဖစ္ဖို႔က ပိုမ်ားပါတယ္။

ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ႏိုင္ငံေရးလားရာကို သံုးသပ္ၾကည့္ျပန္ရင္လည္း စစ္အုပ္စုအသိုက္အၿမံဳတခုလံုးရဲ့အက်ိဳးစီးပြားကို အကာအကြယ္ေပးရင္းနဲ႔ လက္နက္ကိုင္ စစ္တပ္နဲ႔ရဲကို ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳထားတဲ့လက္ရွိအစုိးရမွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္နဲ႔အာဏာအျပည့္ရွိပါတယ္။  ဒါေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လို လူထုနဲ႔ႏိုင္ငံတကာအေပၚလႊမ္းမိုးႏိုင္တဲ့ ၾသဇာမ်ိဳးေတာ့မရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ စစ္အုပ္စုအေနနဲ႔ သူတို႔စိတ္ႀကိဳက္ ဖန္တီးထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအေရြ႔ကို လူအမ်ားနဲ႔ႏိုင္ငံတကာက ပိုမိုေထာက္ခံအသိအမွတ္ျပဳလာဖို႔ရာအတြက္ လူထုနဲ႔ကမၻာအေပၚ ၾသဇာ ေညာင္းတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ပူးေပါင္းမႈကို အလိုရွိပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဘက္ကလည္း ေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ့ ႏိုင္ငံေရး လမ္းေၾကာင္းအေပၚမူတည္ၿပီး အစိုးရနဲ႔ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ လုပ္ခဲ့ရပါတယ္။

ဒီအေနအထားမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ၾသဇာပိုင္အျဖစ္ကေန အာဏာရွိသူနဲ႔ အေျခအေနအရပူးေပါင္းေနရတဲ့အတြက္ အာဏာပိုင္အျဖစ္ကို ကူးေျပာင္းသြားခဲ့ပါတယ္။ လက္ရွိ အာဏာရအစိုးရရဲ့လႊတ္ေတာ္မွာလည္း လႊတ္ေတာ္အမတ္ေနရာအျပင္ အျခား ရာထူးနဲ႔တာဝန္ေတြကိုပါ ပူးတြဲတာဝန္ယူလုပ္ေဆာင္ေနရတဲ့အတြက္ သူဟာ အတိုက္အခံပါတီရဲ့ေခါင္းေဆာင္၊ လူထုေခါင္းေဆာင္ အေနအထားထက္ အာဏာရအစိုးရရဲ့တစိတ္တပိုင္းအျဖစ္ ပိုမိုရႈျမင္ႏိုင္စရာ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဟိုအရင္ အစဥ္တစိုက္ေထာက္ခံလာခဲ့တဲ့ေနာက္လိုက္ေတြထဲက လူပုဂၢိဳလ္စြဲကိုးကြယ္သူေတြကလြဲလို႔ မူဝါဒလုပ္ရပ္ကိုသာသံုးသပ္ေလ့လာၿပီး ေထာက္ခံခဲ့တဲ့ က်န္လူအမ်ားၾကားမွာ သူ႔ရဲ့ရပ္တည္မႈအေပၚ ျပန္လည္ေမးခြန္းထုတ္မႈနဲ႔ ေဝဖန္ပိုင္းျခားမႈေတြတိုးလာခဲ့ပါတယ္။

(၂ဝ၁၁)အစိုးရသစ္ေနာက္ပိုင္း အလုပ္သမား၊ လယ္သမား၊ တိုင္းရင္းသား၊ ျပည္တြင္းစစ္ကေန အခုေနာက္ဆံုး ေက်ာင္းသားအေရးထိမွာ တရားမဲ့မႈအစုစုအတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ တည္ရွိၿပီး သူ႔ရဲ့ၾသဇာ အသံကို အျပည့္အဝအသံုးမခ်ခဲ့တာဟာ ဘာပေယာဂအစြဲ တိမ္သလႅာမဖံုးရင္ ထင္ထင္ရွားရွားျမင္ႏိုင္တဲ့အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ အခုေနာက္ဆံုး ေက်ာင္းသားအေရးမွာဆိုရင္ အၾကမ္းဖက္မခံရဖို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တင္ႀကိဳကာကြယ္ ၾကားကဝင္ရပ္ခြင့္အေျခအေန၊ အခ်ိန္ အမ်ားႀကီးရခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လိုအပ္တဲ့ကာကြယ္မႈ မေပးခဲ့ပါဘူး။ အခု ‘စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္ေတြက အလုပ္မျဖစ္ဘူး၊ လႊတ္ေတာ္က ဘာအာဏာမွရွိတာမဟုတ္ဘူး’ဆိုၿပီး ေခါင္းလႊဲစကားဆိုေန ေပမယ့္ လက္ပံေတာင္းကိစၥမွာဆိုရင္ ကိုယ္တိုင္ေကာ္မရွင္ထဲမွာပါခဲ့သလို စစ္အုပ္စုရဲ့အက်ိဳးစီးပြားဘက္က ရပ္ခဲ့ပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္က အာဏာမရွိဘူး အခု ဆိုေပမယ့္ ဒီလမ္းကို ကိုယ္တိုင္တာဝန္ခံေလွ်ာက္ခဲ့တာပါပဲ။ လႊတ္ေတာ္အတြင္းမွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္မရရင္၊ လူထုေထာက္ခံမႈ ၾသဇာကိုအသံုးခ် လႊတ္ေတာ္ျပင္ပမွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကိုေဘာင္ခ်ဲ႔ယူရမွာ ေခါင္းေဆာင္ရဲ့တာဝန္သာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတြ ပ်က္ကြက္ခဲ့ျခင္းဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ ‘Moral Authority’ ကိုက်ဆင္းၫိႈးႏြမ္းေစတဲ့ပံုရိပ္ေတြပါပဲ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အႂကြင္းမဲ့ခ်စ္ခင္ေလးစားယံုၾကည္သူမ်ားျပန္ဆိုေလ့ရွိတဲ့ ဘံုရန္သူစစ္အုပ္စုကို အရင္တိုက္ပါ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈေအာက္မွာညီညြတ္ၾကပါဆိုတဲ့သေဘာေတြဟာ တကယ္ေတာ့ ျပႆနာရင္းျမစ္ကိုမေျဖရွင္းႏိုင္ပါ။ လူထုရဲ့ ဘံုရန္သူထဲ ကိုယ့္ေခါင္းေဆာင္ ဝင္မရပ္မိေအာင္ ေနာက္လိုက္ကေဝဖန္မွ ဒီမိုကေရစီနည္းက် ေခါင္းေဆာင္-ေနာက္လိုက္ပံုစံျဖစ္မွာပါ။  ဘံုရန္သူဆိုတာ လက္ရွိစစ္တပ္၊ ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္၊ ႀကံ့ခိုင္ေရးအစိုးရ၊ ဦးသိန္းစိန္၊ လႊတ္ေတာ္၊ ဦးေရႊမန္း၊ ေနာက္ကြယ္က ဗိုလ္သန္ေရႊ၊ သူတို႔အားလံုးကိုအကာအကြယ္ေပးေနတဲ့(၂ဝဝ၈)စစ္ဖြဲ႔စည္းပံုဆိုၿပီး သီးသန္႔ခြဲျခားျမင္လို႔မရသလို၊ ပုဂၢကသေဘာလည္း မေဆာင္ပါ။ စစ္အုပ္စု ႏွစ္ငါးဆယ္ေက်ာ္တည္ေဆာက္ယူ အသားက်ေစခဲ့တဲ့ လူနဲ႔လူခ်င္း ခ်နင္းအသံုးခ်၊ ဖိႏွိပ္ေသြးစုပ္မင္းမူတဲ့ ပေဒသရာဇ္နဲ႔အရင္းရွင္စနစ္ဆိုး (၂) ခုေပါင္း အက်င့္လုပ္ထံုးကိုမွ စစ္တပ္ဆိုတဲ့အာဏာေဒါက္တိုင္ယူ လက္နက္အားကိုးဘုရင္လုပ္ခ်င္တဲ့အုပ္စုိးသူ၊ အုပ္စိုးခံ၊ ဖိႏွိပ္သူ၊ အဖိႏွိပ္ခံ စနစ္ႀကီးတခုလံုးကို မ်က္ေမွာက္ရႈႏိုင္ရပါမယ္။ ဒီလိုျမင္ႏိုင္ရင္ ဓမၼနဲ႔အဓမၼ၊ တရားမႈနဲ႔တရားမဲ့မႈတိုက္ပြဲေတြမွာ မူဝါဒကိုအေျခခံခိုင္ခိုင္မာမာရပ္၊ အသံက်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ထြက္ဖို႔ ဘယ္ေလာက္အေရးႀကီးတယ္ဆိုတာ သိလာပါမယ္။

အခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့အေနအထား “စံႏႈန္း၊ သတ္မွတ္ခ်က္နဲ႔ မူ” အေပၚ အေလွ်ာ့အတင္း၊ အေပးအယူလုပ္ရတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားဘဝ ကို အေျခအေနအတိုင္းအတာတခုအထိ နားလည္လက္ခံေပးႏိုင္စရာလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မူဝါဒနဲ႔ စံႏႈန္းသတ္မွတ္ခ်က္ ခိုင္ခိုင္ မာမာမရွိတဲ့ႏိုင္ငံေရးလမ္းစဥ္ဟာ အက်ိဳးေက်းဇူးမမ်ားႏိုင္ပါ။ ဂႏၵီႀကီးရဲ့ လႈမႈအျပစ္(၇)ပါးအရ ဆိုရင္လည္း ဒါဟာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ ႀကီးမားတဲ့အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစတဲ့အျပစ္ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အုပ္စုရဲ့အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ အာဏာေရရွည္တည္တံ့ခိုင္ၿမဲေရးကိုေရွးရႈကာ စိတ္ႀကိဳက္ ဖန္တီးထားတဲ့ မ်က္ေမွာက္နဲ႔အနာဂတ္ႏိုင္ငံေရးလမ္းခရီးမွာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာလွည့္ကြက္ေတြ၊ ေထာင္ေျခာက္ေတြ၊ ခါးေအာက္ပိုင္းလက္သီးပုန္း ထိုးကြက္ေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ရဲ့သေဘာ၊ ဆႏၵ၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တခုတည္းနဲ႔ အနာဂတ္ဒီမိုကေရစီအေရးဟာ ျပည့္စံု ေကာင္းမြန္သန္စြမ္းတဲ့အေနအထားမ်ိဳး ဘယ္လိုမွ ျဖစ္မလာႏိုင္ပါ။  ဒါေၾကာင့္ ေခါင္းေဆာင္ရဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ျပန္လည္ေမးခြန္းထုတ္တတ္၊ ေဝဖန္သံုးသပ္တတ္တဲ့ႏိုင္ငံေရးဓေလ့ လုိေနပါတယ္။

နိဂံုးခ်ဳပ္ရရင္ စိတ္ကူးယဥ္၊ လက္ေတြ႔မက်ဘူးပဲဆိုဆို ျပစ္မ်ိဳးမထင္၊ မူဝါဒ၊ က်င့္ဝတ္ခိုင္မာ၊ “Moral Authority”အျပည့္ရွိတဲ့ လူထု ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုပဲ ျမင္ခ်င္ပါတယ္။ တည္ရွိၿပီးၾသဇာကိုအသံုးခ် မတရားမႈေတြကို အခုထက္ပို အကာအကြယ္ေပးဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းဟာ ဆိုခဲ့သလို အလံုးစံုမျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ေတာင္ အနည္းဆံုး ႏိုင္ငံေရးမွာ လူစြဲကင္း၊ ပုဂၢိဳလ္ေရး ကိုးကြယ္မႈကင္း၊ ဘက္ေပါင္းစံုကအျမင္ေပါင္းစံုနဲ႔ လူတိုင္းအသံက်ယ္က်ယ္ထြက္၊ ေခါင္းေဆာင္အေပၚ အက်ိဳး/အေၾကာင္းေထာက္ျပ၊ ေခါင္းေဆာင္ကလည္းလက္ခံစဥ္းစားသံုးသပ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးအေလ့အက်င့္ေကာင္း၊ ဓေလ့ေကာင္းေတြ ရွင္သန္ထြန္းကား၊ အျမစ္တြယ္ ေစခ်င္ပါတယ္။ ေဝဖန္ပိုင္းျခား၊ က်ိဳးေၾကာင္းဆင္ျခင္သုံးသပ္မႈ “ဝိဘဇၨ”သေဘာဟာ ဘာသာတရားရဲ့အဆံုးအမနဲ႔လည္း ညီပါတယ္။ 

(၂ဝ၁၅) ‘ၿပီး’ လည္း တိုင္းျပည္ရဲ့ဒီမိုကေရစီအေရးက ‘ၿပီး’မွာ မဟုတ္ေသးတဲ့အတြက္ အားလံုး ေျမာ္ျမင္ခ်င့္ခ်ိန္ အသံေတြ ထြက္ေစခ်င္ ေၾကာင္းပါ ခင္ဗ်ား။

ၿငိမ္းခ်မ္းေအး
မတ္ ၁၉၊ ၂ဝ၁၅ (အသစ္ တည္းျဖတ္ေရးသားခဲ့သည့္ရက္စြဲ)

(၂ဝ၁၃) ခုနွစ္ မတ္လ(၂၁)ရက္ မိုးမခတြင္ ေရးခဲ့သည့္ “‘Moral Authority’၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ဗမာ့ႏိုင္ငံေရး” ေဆာင္းပါးေဟာင္းကို အေျခခံ၍ အသစ္ျပင္ဆင္တည္းျဖတ္ေရးထားျခင္း ျဖစ္သည္။ သည္ေလဒီးစ္သတင္းဂ်ာနယ္၊ အတြဲ(၂)၊ အမွတ္စဥ္(၅၆)၊ (၂ဝ၁၅) ခုႏွစ္ မတ္လ(၂ဝ) ရက္ေန႔ ေသာၾကာေန႔ထုတ္၌ ပံုႏွိပ္ခဲ့သည္။ ယခု မိုးမခတြင္လည္း အြန္လိုင္း ထပ္မံျဖန္႔ခ်ိသည္။ ေဆာင္းပါးပါ အာေဘာ္ကို ေဝဖန္ရန္ လြတ္လပ္စြာမွတ္ခ်က္ျပဳႏိုင္ပါသည္၊ nyeinchanaye81@gmail.com သို႔လည္း စာေရးႏိုင္ပါသည္။