ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေဟာင္းေက်ာ္ေဇာကိုယ္တိုင္ေရးအထုပၸတၱိ ဒုတိယပိုင္း၊ အခန္း(၁၃)

ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေဟာင္းေက်ာ္ေဇာကိုယ္တိုင္ေရးအထုပၸတၱိ ဒုတိယပိုင္း၊ အခန္း(၁၃)

ဒုတိယပိုင္း

“စစ္တိုက္တယ္ဆိုတာ လြယ္ကူတဲ့ကိစၥမဟုတ္ တဦးႏွင့္တဦး ရင္ဆိုင္ပစ္ၾကခတ္ၾက၍ ေသၾကေၾကၾကျခင္းျဖစ္တယ္၊ တဦးနဲ႔တဦး ေသရဲသတ္ရဲတဲ့စိတ္ဓာတ္ရွိရမယ္၊ စစ္တပ္ေကာင္းရဲ့အဂၤါတရပ္မွာ အဲဒီစိတ္ဓာတ္မ်ိဳးေမြးေပးရတယ္၊ ဂ်ပန္တပ္မွာဆိုရင္ သူတို႔ရွင္ဘုရင္ႀကီးကို ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔တိုက္ေနၾကတယ္၊ အခ်ိဳ႔တပ္မ်ားမွာေတာ့ ေၾကးစားစိတ္နဲ႔ ေက်ဇူးသစၥာေတာ္ကိုသိရမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႔တိုက္ရတယ္၊ က်ေနာ္တို႔အဖို႔ေတာ့ လြတ္လပ္ေရးရလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔တိုက္ခိုက္တယ္၊ စစ္တပ္တိုင္းစစ္တပ္တိုင္း၊ ဒီလိုယံုၾကည္ခ်က္မ်ိဳးဟာ အေရးႀကီးတယ္၊”

“ဒီယံုၾကည္ခ်က္ အနည္းငယ္တိမ္းေစာင္းရံုနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း တိုက္ခိုက္ေနတဲ့ေသနတ္သံ၊ အေျမာက္သံ ရပ္စဲသြားႏိုင္တယ္၊ က်ေနာ္တို႔ တပ္သားေတြလည္း လြတ္လပ္ေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဒီလို ယံုမွားသံသယနဲ႔စိုးရိမ္လာတဲ့အခါ တိုက္စိတ္ခိုက္စိတ္ ထိခိုက္လာတာကို ေတြ႔ရပါတယ္၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့ - ငါတို႔ဟာ ဒီစစ္မွာ ငါတို႔မတိုက္ရင္ ငါတို႔ျပည္သူျပည္သားေတြပဲနစ္နာမယ္၊ ဒီစစ္ဟာ ျပည္သူ႔စစ္၊ ဒီရန္သူကို ငါတို႔ဟာငါတို႔တိုက္ရမယ္၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလာေလာဆယ္ ဒီရပ္သူရြာသားဒုကၡသည္ေတြအတြက္ ငါတို႔ေရွ႔တန္းက အေသခံၾကရမယ္၊ ေနာက္ မေသလို႔က်န္ခဲ့တဲ့ရဲေဘာ္ေတြဟာလည္း ဗမာျပည္ရဲ့လြတ္လပ္ေရးကို မေသမခ်င္းတိုက္ခိုက္ပါမယ္ဆိုၿပီး က်ေနာ့္တို႔ရဲ့ စိတ္ဓာတ္အားကို အားသစ္ေမြးၿပီး တိုက္ခဲ့ရပါတယ္၊”

“က်ေနာ္တို႔ စစ္တိုင္း(၄)က တိုက္တဲ့တိုက္ပြဲစာရင္းခ်ဳပ္ကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ စၿပီးဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ကိုေတာ္လွန္တဲ့ေန႔က ဂ်ပန္လက္နက္ခ်တဲ့ေန႔ အထိ တိုက္ပြဲေပါင္း (၃၂၄)ပြဲ၊ ရန္သူ (၂၇၇၄) ေယာက္ ေသၿပီး (၁၁၈၄)ေယာက္ ဒဏ္ရာရကာ (၂၅)ေယာက္ကို သံု႔ပန္းအျဖစ္ဖမ္းမိခဲ့တယ္၊ ရန္သူဘက္က လက္နက္ခဲယမ္းမီးေက်ာက္ အေျမာက္အျမားရရွိၿပီး ရန္သူရဲ့မီးရထားနဲ႔ ေလာ္လီကားမ်ားကိုလည္း ဖ်က္ဆီးႏိုင္ခဲ့တယ္၊ က်ေနာ္တို႔ဘက္က (၇၆)ေယာက္ က်ဆံုးၿပီး (၇၂)ေယာက္ ဒဏ္ရာရခဲ့တယ္၊ အဲဒီစာရင္းခ်ဳပ္မွာ ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရးအဖြဲ႔ ရပ္သူရြာသား ျပည္သူမ်ားရဲ့တိုက္ခိုက္မႈမ်ားမပါေသးပါ၊ ထိုသို႔ ျပည္သူျပည္သားတို႔က တိုက္ခိုက္တဲ့တိုက္ပြဲမ်ား က်ေနာ္တို႔ႏွင့္ပူးေပါင္းၿပီး ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ အျခားအခ်က္ေတြခ်န္လွပ္ထားခဲ့ရပါတယ္၊ ျပည္သူျပည္သားေတြ ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္ကိုတိုက္တဲ့ေနရာမွာ တပ္မေတာ္နဲ႔ပူေပါင္းတိုက္ခဲ့တာေတြ ေနာင္ဆိုင္ရာက စာအုပ္ေတြထုတ္လို႔ရွိရင္ သိရပါလိမ့္မယ္၊”

ဤေနရာတြင္ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္လာသျဖင့္ က်ေနာ္ေဖာ္ျပလိုေသာ အေၾကာင္းအခ်က္အခ်ိဳ႔ရွိပါသည္၊ က်ေနာ္ ဤ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ဖက္ဆစ္ ေတာ္လွန္ေရးႀကီး အဘယ္ေၾကာင့္ေအာင္ျမင္ခဲ့ရသည္ကို ဆန္းစစ္ေရးသားထားသည့္ ေဆာင္းပါးတေစာင္ရွိခဲ့ပါသည္၊ ထိုေဆာင္းပါးကို ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ မတ္လထုတ္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေရႊရတုအထိမ္းအမွတ္ “ျပည္သူ႔အာဏာ”ဂ်ာနယ္တြင္ေဖာ္ျပၿပီး ျဖစ္ပါသည္၊ ထိုေဆာင္းပါးမွ အခ်က္အလက္အခ်ိဳ႔ကို ျပန္လည္ ေဖာ္ျပလိုပါသည္၊

- အဘယ္ေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ဤ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးကို ေအာင္ျမင္ခဲ့သနည္း၊

- အဓိက အၾကာင္းရင္း (၄)ခ်က္မွ်ရွိသည္ဟု က်ေနာ္ယူဆပါသည္၊

ပထမမွာေတာ္လွန္ေရး၏ ေခါင္းေဆာင္မႈ၊ ရဲရင့္မွန္ကန္ေကာင္းမြန္မႈျဖစ္သည္၊ ယင္းမွာႏိုင္ငံေရးအရ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ေခါင္းေဆာင္မႈႏွင့္ စစ္ေရးအရ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔၏ေခါင္းေဆာင္မႈအရ ေသနဂၤဗ်ဴဟာႏွင့္ နည္းပရိယာယ္လမ္းစဥ္သတ္မွတ္ခ်က္မ်ား၊ လူထုစည္းရံုးေရးမ်ား အလြန္ေကာင္းမြန္မွန္ကန္မႈပင္ျဖစ္သည္၊

ဒုတိယအေၾကာင္းမွာ တတိုင္းျပည္လံုးစည္းလံုးညီညြတ္စြာျဖင့္ (ဖတပလ) (ေနာင္ ဖဆပလ)ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး အမ်ိဳးသားညီညြတ္ေရး တပ္ေပါင္းစု အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႀကီးဖြဲ႔စည္းၿပီး လက္ဝဲ၊ လက္ယာ ႏိုင္ငံေရးပါတီအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ လူမႈေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ ဘာသာေရး ရဟန္းသံဃာမ်ား၊ လူမ်ိဳးစုအဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ အားလံုးေသာလူထုႀကီးတရပ္လံုး ပါဝင္လာေအာင္စည္ရံုးဖြဲ႔စည္းၿပီး ေတာ္လွန္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္၊

တတိယအေၾကာင္းက က်ေနာ္တို႔ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္တိုက္ခိုက္ေရးတြင္ ေတာ္လွန္ေသာျပည္သူ႔စစ္ပြဲသေဘာတရားနည္းနာမ်ားအတိုင္း လုပ္ေဆာင္ျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္၊ ယင္းမွာ မိမိတို႔ဘဝအသိျဖင့္ ဖက္ဆစ္တို႔ကို အလြန္တူးခါးစြာ မုန္းတီးရြံရွာေနၾကေသာ ျပည္သူတရပ္ လံုးက အဖက္ဖက္က တိုက္ခိုက္ေရး၊ ေထာက္ပံ့ကူညီေရးအမ်ိဳးမ်ိဳးတြင္ပါဝင္ကာ ထိုျပည္သူမ်ားအတြင္းမွ ေပါင္းစပ္တဲ့ျပည္သူ႔စစ္ပြဲႀကီး ဆင္ႏႊဲႏိုင္ၿပီးေနာက္ ပါဝင္တိုက္ခိုက္ၾကသူ အားလံုးလိုလိုေလာက္ကလည္း အလြန္ရဲရင့္တက္ႂကြေျပာင္ေျမာက္စြာ တိုက္ခိုက္ခဲ့ျခင္း ေၾကာင့္လည္းျဖစ္သည္၊

စတုတၳˆအေၾကာင္းမွာ က်ေနာ္တို႔ေတာ္လွန္ေရးမွာ တဦးတည္းမဟုတ္ တကမၻာလံုးကဆန္႔က်င္တိုက္ခိုက္ၾကတဲ့ ကမၻာ့ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး တပ္ေပါင္းစုႀကီးထဲအပါအဝင္ျဖစ္ၿပီး ကမၻာ့ေတာ္လွန္ေရးေရစီးေၾကာင္းႀကီးထဲတြင္ ပါဝင္ေတာ္လွန္ခဲ့ရသျဖင့္ ကမၻာ့ႏိုင္ငံအသီးသီးရဲ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာအေထာက္အပံ့အကူအညီမ်ားကို ရရွိခဲ့ျခင္းေၾကာင့္လည္းျဖစ္သည္၊

ဤဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေအာင္ပြဲမွာ က်ေနာ္တို႔ျပည္သူတရပ္လံုး ထာဝရဂုဏ္ယူၾကရမည့္ သမိုင္းဝင္အေရးေတာ္ပံုႀကီးျဖစ္သည္၊   

(ျပည္သူ႔အာဏာ၊ အမွတ္ ၁၃၊  ၁၉၉၅၊ မတ္လထုတ္ - ႏွာ ၂၉ )

က်ေနာ္ “ေနသူရိန္မိန္႔ခြန္း” မွ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ဆက္လက္ ေဖာ္ျပပါအံုးမည္၊

“က်ေနာ္တို႔ ဒီလိုဆင္းဆင္းရဲရဲ ရဲရဲဝံ့ဝံ့တိုက္ခိုက္ခဲ့တာေတြဟာ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုတာ ထပ္ေလာင္းၿပီး ရွင္းျပခ်င္ပါတယ္၊”“မဟာမိတ္ေတြက ေျပာေကာင္းေျပာလိမ့္မယ္၊ ဗမာေတြဟာသတၱိရွိတယ္၊ တိုက္စိတ္ခိုက္စိတ္ရွိတယ္ စတဲ့ လူမိုက္ဂုဏ္ေျမာက္စကားမ်ိဳးနဲ႔ ခ်ီးမြမ္းေကာင္း ခ်ီးမြမ္း လိမ့္မယ္၊ က်ေနာ္တို႔ဟာ ဒီလိုဦးေႏွာက္မရွိတဲ့ တိရစၦာန္ေတြမဟုတ္ဘူး၊ ႏွစ္ေပါင္း (၁ဝဝဝ)ေလာက္က ကမၻာ့ရာဇဝင္မွာ ရဲစြမ္းသတၱိ ရွိတယ္ဆိုတဲ့ မိုက္တဲ့လူေတြလိုမဟုတ္ဘူး၊ ဒီေခတ္ႀကီးမွာ လူေတြဟာ အသိပညာနဲ႔ယဥ္ေက်းေနတဲ့လူေတြျဖစ္လို႔ တဦးနဲ႔တဦး အက်ိဳးမဲ့ သတ္ျဖတ္ေသေၾကတာကို            လူတိုင္းေၾကာက္ပါတယ္၊ က်ေနာ္တို႔လည္း ေသရမွာေၾကာက္တဲ့လူေတြပါ၊ ဒီလိုေၾကာက္ရဲ့သားနဲ႔ ဇြတ္တိုးၿပီး အေသခံေနရတာေတြဟာ ဒီကမၻာစစ္ႀကီးၿပီးလို႔ရွိရင္ က်ေနာ္တို႔ လြတ္လပ္ေရးရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ယံုၾကည္မႈေၾကာင့္ပါ၊”

“လြန္ခဲ့တဲ့ ပထမကမၻာစစ္ႀကီးတုန္းက စစ္ၿပီးေတာ့ စစ္ႏိုင္တဲ့ႏိုင္ငံႀကီးေတြဟာ ကိုလိုနီေတြကိုခြဲေဝယူခဲ့ၾကတယ္၊ ယခုကမၻာစစ္ႀကီးမွာ ဆိုရင္ေတာ့ စစ္ႀကီးၿပီးရင္ တိုင္းငယ္ျပည္ငယ္ေတြဟာ ဖက္ဆစ္ကိုတိုက္ခိုက္ခဲ့တာနဲ႔အမွ် မဟာမိတ္ေတြကိုကူညီခဲ့တာနဲ႔အမွ် လြတ္လပ္ေရးကို ရလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ ျပည္သူ႔စစ္သေဘာအရ က်ေနာ္တို႔ယံုၾကည္ခဲ့တယ္၊”

“က်ေနာ္တို႔ဒီယံုၾကည္ခ်က္အရ (၅)လတိတိ ဖက္ဆစ္ေတြကိုတိုက္ခဲ့တဲ့တိုက္ပြဲေတြမွာ ေသတဲ့သူေတြေသၾကၿပီး မခ်ိမဆန္႔ တသက္လံုးသံုးမရ ေအာင္ ဒဏ္ရာေတြအႀကီးအက်ယ္ရခဲ့တဲ့လူေတြလည္းရခဲ့ပါၿပီ၊ ကမၻာတခြင္မွာ ဖက္ဆစ္ဝါဒကိုတိုက္ခိုက္ခဲ့တဲ့တိုင္းျပည္ေတြအနက္ ယူဂိုစလပ္ ျပည္မွတပါး ျပင္သစ္ထက္ပင္ က်ေနာ္တို႔ဗမာျပည္က သာလြန္တိုက္ခိုက္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ ကမၻာကသိေနၿပီ၊”

‘ကမၻာသူကမၻာသားေတြအတြက္ တိုက္ေနရပါတယ္ဆိုတဲ့ ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီး(၅)ဦးမွာ တဦးျဖစ္တဲ့ၿဗိတိသွ်ဟာ က်ေနာ္တို႔ကို တန္ဖိုးနဲ႔အမွ် ရသင့္ရထိုက္တဲ့အခြင့္အေရးေတြကို ေပးလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္၊” “က်ေနာ္တို႔ရဲ့ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနကို ေမွ်ာ္ေတြးၾကည့္ လိုက္ရင္ က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ပါင္းမ်ားစြာကလိုခ်င္ေတာင့္တခဲ့တဲ့ လြတ္လပ္ေရးပန္းတိုင္ဟာအလြန္နီးကပ္ေနၿပီး ပန္းကိုဆြတ္ခူးရံုေလာက္သာ ရွိပါေတာ့တယ္၊”

“အဲဒီလြတ္လပ္ေရးပန္းကို ဆြတ္ခူးဖို႔ေနရာမွာ တခုတည္းေသာအခက္အခဲက က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ ပါတီေတြမညီညြတ္ရင္ လြတ္လပ္ေရးဟာ ေနာက္ထပ္ (၅)ႏွစ္လည္းၾကာႏိုင္တယ္၊ (၁ဝ)ႏွစ္လည္းၾကာႏိုင္တယ္၊ က်ေနာ္တို႔ တတိုင္းျပည္လံုး တညီတညြတ္တည္း တသံထဲထြက္ဖို႔အေရးႀကီးေနပါတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ဝမ္းထဲမွာ ဒီအခ်က္ဟာ မီးေတာက္ေနပါတယ္၊”

“တိုင္းျပည္တျပည္ရဲ့စစ္တပ္ဆိုတာဟာ ႏိုင္ငံေရးရဲ့အစိတ္အပိုင္းတခုပါ၊ တနည္းအားျဖင့္ဆိုလွ်င္ တိုင္းျပည္ရဲ့လက္သီးပါ၊ ျပည္သူျပည္သား ေတြဟာ မိမိတို႔လိုအင္ဆႏၵမရရင္ ပထမ ပါးစပ္နဲ႔ေတာင္းတယ္၊ ပါးစပ္နဲ႔ေတာင္းမရရင္ ေအာ္ဟစ္ရန္ေတြ႔ၿပီးေတာင္းတယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ မရေသးရင္ ေနာက္ဆံုး လက္သီးနဲ႔ထိုးေတာင္းရပါတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ဗမာျပည္ရဲ့ ႏိုင္ငံေရးရာဇဝင္ကိုျပန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ရိုးရိုးပါးစပ္နဲ႔လည္း ေတာင္းခဲ့ တယ္၊ ေအာ္ဟစ္ၿပီးေတာ့လည္း ေတာင္းခဲ့တယ္၊ က်ေနာ္တို႔လိုခ်င္တဲ့ ‘လြတ္လပ္ေရးမရခဲ့ပါဘူး၊ အဲဒီေတာ့ (၁၉၄၁)ခုႏွစ္ကစၿပီး က်ေနာ္တို႔ လိုခ်င္တဲ့ ‘လြတ္လပ္ေရးကို လက္သီးနဲ႔ထိုးၿပီးေတာင္းခဲ့ရတယ္၊”

“ယခုအေျခအေနအရ က်ေနာ္တို႔ လြတ္လပ္ေရးခရီးဆံုးကို က်ေနာ္တို႔ ညီညီညြတ္ညြတ္အေရးဆိုခဲ့လို႔ရွိရင္ ရေတာ့မယ္လို႔ယံုၾကည္ေနပါ တယ္၊”

“ေရွ႔အဖို႔ က်ေနာ္တို႔ရဲ့လမ္းစဥ္ဟာ ဘုရင္ခံရဲ့အတိုင္ပင္ခံအမႈေဆာင္အစိုးရကို အမ်ိဳးသားယာယီအစိုးရျဖစ္ေအာင္ (၉၁)ဌာနအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအရ ေရြးေကာက္မယ့္ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးကို ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ျဖစ္ေအာင္ ဒီျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ႀကီးက ဗမာျပည္ရဲ့ကံၾကမၼာကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးဆြဲႏိုင္တဲ့ ဗမာျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစည္းမ်ဥ္းျဖစ္လာေအာင္ ဒီအခ်က္ေတြကို ျပည္သူျပည္သားေတြက တညီတညြတ္တည္း ျပဳလုပ္ၾကမယ္ ဆိုရင္ လြတ္လပ္ေရးဟာ မၾကာခင္အတြင္းရမွာပဲ၊ က်ေနာ္တို႔ မညီညြတ္ရင္ ေဝးမွာပဲ၊”

“ဒီေတာ့ တိုတိုေျပာရမယ္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရးမွာ ညာတာဝါးတာလုပ္မယ့္လူေတြ၊ ပါတီေတြဟာ တိုင္းျပည္နဲ႔က်ေနာ္တို႔ရဲ့မ်က္ႏွာကိုေထာက္ၿပီး တညီတညြတ္တည္း ျဖစ္ၾကေစခ်င္တယ္၊ ဗမာျပည္ရဲ့ႏိုင္ငံေရးအစီအစဥ္ေတြကို စနစ္တက်လုပ္သြားမယ့္ ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔ လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႀကီးထဲသို႔ ေျခစံုပစ္ဝင္ေစလိုပါတယ္၊ တတိုင္းျပည္လံုး ဒီအဖြဲ႔ႀကီးထဲဝင္ေစလိုပါတယ္၊ ဒီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႀကီးကေရးဆြဲတဲ့ စည္းကမ္းအတိုင္း အားလံုးညီညီညြတ္ညြတ္လိုက္နာလုပ္ကိုင္ၾကရင္ က်ေနာ္တို႔ အင္မတန္လိုလားတဲ့လြတ္လပ္ေရးဟာ မၾကာမီေရာက္လာ မွာပဲ၊ ညီညြတ္ၾကပါ၊ အားလံုးညီညြတ္ၾကပါလို႔ေတာင္းပန္တဲ့အေနနဲ႔ က်ေနာ္ဟာ ရဲေဘာ္ေတြရဲ့ကိုယ္စား ႏိုင္ငံညီညြတ္ဖို႔ေျပာရပါတယ္၊”

ဤသည္တို႔မွာ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ (၁၉)ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမိ့ဳ ေနသူရိန္ျပည္သူ႔အစည္းအေဝးႀကီးတြင္ တပ္မေတာ္ တိုင္း(၄)တိုင္းမႉးျဖစ္သူ က်ေနာ္က တတိုင္းျပည္လံုးညီညြတ္ေရးအဆို တင္သြင္းသည့္မိန္႔ခြန္းမွ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္မ်ား ျဖစ္ပါသည္၊