ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေဟာင္းေက်ာ္ေဇာ ကိုယ္တိုင္ေရးအထုပၸတၱိ ပဥၥမတြဲ၊ အခန္း(၁၆)

ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေဟာင္းေက်ာ္ေဇာ ကိုယ္တိုင္ေရးအထုပၸတၱိ ပဥၥမတြဲ၊ အခန္း(၁၆)
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကေတာ္ ေဒၚခင္ၾကည္
ကၽြန္္ေတာ္တို႔သည္ အေစာပိုင္းက အစ္မႀကီးေဒၚခင္ၾကည္ႏွင့္ သိပ္ရင္းႏွီးျခင္းမရွိပါ။ ကၽြန္္ေတာ္တပ္ထဲေနစဥ္ ကၽြန္္ေတာ့္ဇနီးကလည္း မိခင္ႏွင့္ကေလးေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္း၊ တပ္မေတာ္အမ်ိဳးသမီးမ်ားအသင္း စတာမ်ားမွာ ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ရရင္း အစ္မႀကီးႏွင့္ လုပ္ငန္းအရေတြ႔ဆံုခင္မင္မႈေတာ့ ရွိခဲ့ပါသည္။ ထိုစဥ္ကတည္းက ကၽြန္္ေတာ့္ဇနီးကေျပာဖူးသည္မွာ အစ္မႀကီးအား လူအေတာ္မ်ားမ်ားက ဝိုင္းၾကည္ညိဳေလးစားျခင္းေၾကာင့္ ဖဆပလဝန္ႀကီးကေတာ္မ်ားက အေတာ္မရႈစိမ့္ျဖစ္ေၾကာင္းသိရပါသည္။ ေနာက္ပိုင္း သံအမတ္ႀကီးအျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ၿပီး အၿငိမ္းစားယူျပန္လာသည့္အခါက်မွ ကၽြန္္ေတာ္တို႔ႏွင့္ပိုမိုရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္သြားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
အစ္မႀကီးက တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းတြင္ မိန္းကေလးအေဖာ္ႏွစ္ဦးသံုးဦးႏွင့္ ေနထိုင္ကာ၊ ပန္းစိုက္အလြန္ဝါသနာပါသျဖင့္ ၿခံထဲတြင္ ပန္းအမ်ိဳးမ်ိဳးစိုက္ကာ၊ ပန္းမ်ားကိုလည္း အလွတၾကည့္ၾကည့္ႏွင့္ ေနတတ္ပါသည္။ ကၽြန္္ေတာ္တို႔မိသားစုေတြကိုလည္း မလာတာၾကာလွ်င္ ဖုန္းဆက္ေခၚတတ္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ဇူလိုင္ ၁၉ ရက္အနီးပတ္ဝန္းက်င္တြင္ သူအရင္းႏွီးဆံုးမိသားစုမိတ္ေဆြမ်ားကို တရက္စီခြဲ၍ မိသားစုလိုက္ဖိတ္ ထမင္းေကြ်းတတ္ပါသည္။ တခါတရံ ၾသဂုတ္လအထိ မျပတ္ဆက္တိုက္ ထမင္းေကြ်းရသည့္အခါမ်ား ရွိတတ္ပါသည္။
အစ္မႀကီးအိမ္တြင္ ႏိုင္ငံေရးသမားေဟာင္းႀကီးမ်ား၊ သံတမန္ေဟာင္းမ်ား၊ တပ္မေတာ္မွပင္စင္ယူသြားသူမ်ား၊ ေတာျပန္မ်ား၊ လူစံုဝင္ထြက္ သြားလာရာ၊ သတင္းစံုရတတ္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ မဆလေခတ္ အစိုးရ၏မေတာ္မတည့္ ျပဳမူခ်က္မ်ားအားလံုးကို သူ႔ေရွ႔တြင္ လူမ်ားက လာ၍ရင္ဖြင့္ေျပာဆိုတတ္ရာ ကၽြန္္ေတာ္တို႔ သူ႔အိမ္သြားလည္လွ်င္ သတင္းစံုၾကားရတတ္ပါသည္။ သူ႔အိမ္သည္ ေဘးမဲ့ေတာကဲ့သို႔ျဖစ္ေနၿပီး အစိုးရဆန္႔က်င္သည့္ေလသံမ်ား၊ ေျပာဆိုမႈမ်ား၊ သူ႔အိမ္တြင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေျပာဆိုႏိုင္သကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနပါသည္။
မဆလ အစိုးရကလည္း ဒါကို သိပံုရပါသည္။ တခါေတာ့ ေဒၚခင္ၾကည္အိမ္ သူခိုးခိုးခံရသည္ဟု သတင္းထြက္လာရာ၊ ကၽြန္္ေတာ္ႏွင့္ကၽြန္္ေတာ့္ ဇနီးတို႔ ကမန္းကတန္းသြားေရာက္သတင္းေမးရပါသည္။ သူ႔အိမ္တြင္ အျပင္လူဆို၍ ဥယ်ာဥ္ေစာင့္(မာလီ)တဥိီးသာရွိသည္။ သူခိုးက အိမ္အေပၚထပ္ကို ဝရန္တာမွခို၍တက္ၿပီး အိပ္ခန္းဘီရိုေလးထဲတြင္ထည့္ထားသည့္ အမွတ္တရပစၥည္းေလးမ်ားကိုသာ ယူသြားပါသည္။ ထိုပစၥည္းေလးမ်ားမွာ အစ္မႀကီးသံအမတ္ႀကီးအျဖစ္တာဝန္ထမ္းေဆာင္စဥ္ကေရာ၊ ေနာက္ပိုင္းကာလမ်ားတြင္ေရာ၊ ႏိုင္ငံျခားသံတမန္မ်ားက အမွတ္တရေပးသည့္ လက္ေဆာင္ပစၥည္းမ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္။ အဖိုးတန္ပစၥည္း မပါပါ။
ကၽြန္္ေတာ့္အျမင္ကေတာ့ ဤကိစၥကို စစ္တပ္ေထာက္လွမ္းေရးကပဲ လုပ္ဟန္ရွိသည္။ ေဒၚခင္ၾကည္အား အစိုးရဆန္႔က်င္ေရးမ်ားမျပဳလုပ္ရန္၊ မေျပာဆိုရန္၊ ဟန္႔တားျခင္း၊ ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္းျဖစ္ဟန္ရွိပါသည္။ ဥယ်ာဥ္ေစာင့္က လက္ေထာက္ခ်ပံု ရပါသည္။ ေဒၚခင္ၾကည္ကိုယ္တိုင္ ကလည္း ဤကဲ့သို႔ပင္ ထင္ခဲ့ပါသည္။
ကၽြန္္ေတာ္သည္ ေဒၚခင္ၾကည္ႏွင့္ ေနာက္ပိုင္း ရင္းရင္းႏွီးႏွီးဆက္ဆံလာရင္း သူမ၏ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ရွိမႈ၊ တည္တည္ၾကည္ၾကည္ႏွင့္ ဣေႁႏၵသိကၡာ ရွိစြာေနရင္း သူမအား လာေရာက္ၾကည့္ရႈၾကသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏တပည့္သားေျမးအားလံုးအေပၚ စိတ္ေကာင္း၊ ေစတနာေကာင္း ျပည့္ဝစြာႏွင့္ ေပးတန္ေပး၊ ေကြ်းတန္ေကြ်း၊ အႀကံေပးစရာေပးႏွင့္ နာယကဂုဏ္ျပည့္ဝစြာေနထိုင္ေနမႈ၊ လာေရာက္သမွ် လူအားလံုးကလည္း သူမအား ေလးစားၾကည္ညိဳမႈ စတာမ်ားကို ျမင္ေတြ႔လာရပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ ျမင္ရေတြ႔ရသည့္ အခါမ်ားတြင္ ေၾသာ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား၊ ဒါေတြကို ျမင္ေတြ႔ရရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ဝမ္းသာရွာေလမလည္းဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္အား တမ္းတမိပါေတာ့သည္။
၁၉၉၁ ခုႏွစ္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏိုဗယ္ဆုရေၾကာင္း ေရဒီယိုသတင္းေၾကညာစဥ္မွာလည္း ကၽြန္္ေတာ္သည္ ေၾသာ္အစ္မႀကီးမ်ားရွိရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ဝမ္းသာရွာေလမလည္းဟု အစ္မႀကီးေဒၚခင္ၾကည္အား တမ္းတမိျပန္ပါသည္။
ထိုတကၠသိုလ္ရိပ္သာဝင္းထဲတြင္ ကၽြန္္ေတာ္တို႔သြားတိုင္း ေနာက္တအိမ္ ဝင္ေရာက္လည္ပတ္ရပါေသးသည္။ ထိုဝင္းထဲတြင္ တထပ္အိမ္ ကေလးေဆာက္၍ မွီခိုေနေနေသာ ေဒၚခင္ၾကည္၏အစ္မ ေဒၚခင္ႀကီး(သခင္သန္းထြန္း၏ဇနီး)၏အိမ္ျဖစ္ပါသည္။ ေဒၚခင္ႀကီးမွာ သိပ္က်န္းမာေရးမေကာင္းလွဘဲ သားသမီးေလးမ်ားႏွင့္ ထိုအိမ္ဝင္းအတြင္းမွာပင္ ေနခဲ့ပါသည္။ ေဒၚခင္ၾကည္၏ က်န္ညီမမ်ားလည္း ထိုဝိုင္းထဲတြင္ပင္ သီးျခားအိမ္ကေလးမ်ားေဆာက္၍ ေနၾကပါသည္။
ကၽြန္္ေတာ္ ေတာထဲေရာက္ၿပီးေနာက္ ကၽြန္္ေတာ့္ဇနီးလည္း ပံုမွန္မပ်က္သြားေရာက္လည္ပတ္ေၾကာင္း ကၽြန္္ေတာ့္ဇနီးက ျပန္ေျပာျပဖူး ပါသည္။
ကၽြန္္ေတာ္တို႔သည္ ေတာတြင္းမွဖမ္းမိ ေထာင္က်ၿပီးလြတ္လာၾကသည့္ ေတာျပန္မိသားစုမ်ားႏွင့္လည္း ရင္းရင္းႏွီးႏွီးခင္ခင္မင္မင္ ေနခဲ့ၾကရပါသည္။ ထိုသူမ်ားထဲတြင္ ကၽြန္္ေတာ္တို႔မိသားစုႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းကဲ့သို႔ ေတာက္ေလွ်ာက္ခင္မင္ရင္းႏွီးခဲ့သည့္ မိသားစုတခု ရွိပါသည္။ ထိုသူမ်ားမွာ ဗိုလ္မွဴးခ်စ္ေကာင္း၏ဇနီး ေဒၚခင္မ်ိဳးညြန္႔ႏွင့္ သားသမီးသံုးဦးတို႔ ျဖစ္ၾကပါသည္။
ကၽြန္္ေတာ္ႏွင့္ ဗိုလ္မွဴးခ်စ္ေကာင္းမွာ ဘီဒီေအကတည္းက သိရွိခဲ့ၾကေသာ္လည္း သိပ္ရင္းႏွီးျခင္းမရွိပါ။ သူေထာင္က လြတ္လာစဥ္က ကၽြန္္ေတာ္တို႔ နယ္ခ်ဲ႔ဆန္႔က်င္ေရး၊ တရုတ္ျဖဴဆန္႔က်င္ေရး အမ်ိဳးသားေကာ္မတီဖြဲ႔သည့္ကာလႏွင့္တိုးသျဖင့္ လာေရာက္ပါဝင္ခဲ့ဖူးေသာ္လည္း မၾကာမီမွာပင္ ေတာျပန္ခိုသြားၿပီး ေတာတြင္းတိုက္ပြဲတေနရာတြင္ က်ဆံုးသြားခဲ့ရွာပါသည္။
သူ႔ဇနီးသည္ ေဒၚခင္မ်ိဳးညြန္႔မွာ သားသမီးသံုးေယာက္ႏွင့္အတူ အေတာ္ဆင္းရဲပင္ပန္းစြာ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ရပါသည္။ ကၽြန္္ေတာ္သာမက ကၽြန္္ေတာ္တို႔ တမိသားစုလံုးက သူတို႔အေပၚ အလြန္ၾကင္နာစြာ ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ၾကပါသည္။
ကၽြန္္ေတာ့္ သားႏွစ္ေယာက္ဖြင့္သည့္ ေျမနီကုန္းကစာအုပ္ဆိုင္တြင္ သူတို႔၏သားေလးကိုေခၚ၍အလုပ္ေပးထားၿပီး ကၽြန္္ေတာ့္သမီးႀကီး အလုပ္လုပ္သည့္ အေရွ႔ပိုင္းေဆးရံုမွ ဆရာဝန္မ်ားအတြက္ေပးသည့္အိမ္ခန္းတြင္မူ ေဒၚခင္မ်ိဳးညြန္႔ႏွင့္ သမီးႏွစ္ေယာက္ကို ေခၚထားပါသည္။ ကၽြန္္ေတာ္ေတာခိုလာစဥ္ ကၽြန္္ေတာ့္ဇနီးတေယာက္တည္းထားခဲ့ရစဥ္က သူမက်န္းမမာျဖစ္ေနတုန္း ေဒၚခင္မ်ိဳးညြန္႔က သမီးႀကီးခင္မေအးႏွင့္ အတူ ကၽြန္္ေတာ့္ဇနီးအား လာေရာက္ေစာင့္ေရွာက္ေနထိုင္ခဲ့ေၾကာင္း ကၽြန္္ေတာ့္ဇနီးက ကၽြန္္ေတာ့္ကို ျပန္ေျပာျပပါသည္။
ေဒၚခင္မ်ိဳးညြန္႔မွာ အလြန္စိတ္ဓာတ္ခိုင္မာေကာင္းမြန္သူျဖစ္ၿပီး၊ ႏိုင္ငံေရးရပ္တည္ခ်က္လည္း ျပတ္သားပါသည္။ သူတို႔မိသားစု ခ်ိဳ႔တဲ့မွန္း သိသျဖင့္ ထိုစဥ္က လုပ္သားျပည္သူသတင္းစာ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ကိုလွၿမိဳင္က သူ႔ကိုသတင္းစာကိုယ္စားလွယ္ ေပးပါသည္။ သူက လက္မခံပါ။ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို အပုတ္ခတ္ဆံုးေရးသားေနသည့္သတင္းစာက ေကြ်းသည့္ထမင္း မစားခ်င္ပါဟု ဆိုခဲ့ပါသည္။ သူ႔လုပ္အားႏွင့္ပင္ ပင္ပင္ပန္းပန္း လုပ္ကိုင္စားေသာက္ရွာပါသည္။