ခု ေရနံေဈးေတြ ဒလေဟာက်လာၿပီဆိုေတာ့ ေရနံနဲ႔ဇိမ္ခံဖို႔ခက္လာၿပီ။ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈအတြက္ စက္ရံုအလုပ္ရံုေတြတည္ရေတာ့မယ္။ အခြန္စည္းၾကပ္မႈေတြလုပ္ရေတာ့မယ္။ လူေတြအေပၚနိုင္ငံေတာ္က တာဝန္ယူတာေတြထဲကတခ်ိဳ႔ကို ျဖတ္ေတာက္ေလ်ွာ့ခ်တာေတြ လုပ္ရေတာ့မယ္။ ဒါေတြလုပ္ဖို႔ ဥပေဒေတြျပင္ရေတာ့မယ္။ ဥပေဒေတြျပင္ဖို႔ နိုင္ငံေရးေတြ ျပင္ရေတာ့မယ္။ နိုင္ငံေရးေတြျပင္ဖို႔ စနစ္ကို ျပင္ရေတာ့မယ္။ စနစ္ကိုျပင္ဖို႔ အေတြးအေခၚေတြ ျပင္ရေတာ့မယ္။ တကယ့္အေျခအျမစ္ကစ အေတြးအေခၚေရာ လုပ္ဟန္ေရာ နည္းနာေရာမွာ ဦးေဆာင္နိုင္စြမ္းရွိသူေတြ ေရွ႔ထြက္လာရေတာ့မယ္။ အဲ့ဒီလူေတြေရွ႔ထြက္လာဖို႔ အခုအခံျဖစ္ေနတဲ့သူေတြကို ဖယ္ရွားရေတာ့မယ္။ အဲ့သလိုဖယ္ရွားဖို႔ လူထုလႈပ္ရွားမႈေတြ ေပၚလာေတာ့မယ္။ အဲ့ဒီလႈပ္ရွားမႈေတြက ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေၾကြးေၾကာ္သံနဲ႔ လူထုေခါင္းေဆာင္ေရာ ပံုစံသစ္နဲ႔ဖိစီးမယ့္ ေဖါက္ျပန္ေရးသမားေရာ ေပၚလာမွာပါပဲ။
ဘာသာေရး လူမ်ိဳးေရးေတြအေပၚအေျချပဳမႈကင္းတဲ့ ေခတ္မီၿပီး လြတ္လပ္ခြင့္ ဒီမိုကေရစီ လူ႔အခြင့္အေရးရွိတဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးသာ အာရဗ္ကမၻာကအုပ္စိုးသူေတြအတြက္ေရာ အဖိနွိခံနင္းျပားျပည္သူေတြအတြက္ေရာ လိုအပ္တာပဲ။
အာရဗ္ကမၻာႀကီးဟာ ေရနံေၾကာင့္စစ္မီးေလာင္ေနလို႔ အစုအဖြဲ႔ေတြမ်ားသလို လူတိုင္းလက္ထဲ စာရြက္နဲ႔ခဲတံမရွိေတာင္ ေသနတ္နဲ႔က်ည္ဆန္ေတာ့ရွိေနၾကတာပဲ မဟုတ္လား။ ခုျဖစ္ေနတဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈ တိုက္ဖ်က္ေရးစစ္ပြဲဆိုဆို ISIS နွိမ္နင္းေရးစစ္ေျပာေျပာ အဲ့ဒီစစ္ဟာလည္း နဂိုကမွ မီးေလာင္ၿပီး ေလအပင့္ခံေနရတဲ့အာရဗ္ကမၻာကို ျပာပံုထဲ ျပားျပားဝပ္ေစတာပဲ။ ေသနတ္ေတြ ဗံုုေဘာလေအာ ပိုျဖစ္ေစကုန္တာပဲ။ ကိုယ္ျပည္မွာ စစ္လာမျဖစ္ဖို႔ ကိုယ့္မွာပဲ တာဝန္ရွိတယ္။ ျပန္ေတြးၾကည့္ စစ္ႀကီး ၂ စစ္ေၾကာင့္ အႀကီးအက်ယ္ စီးပြားျဖစ္သြားတဲ့ အေမရိကန္ဟာ သူ႔ကုန္းေျမေပၚ က်ည္တေတာင့္ေတာင္ အက်မခံခဲ့ဘူး။ ကိုယ့္တိုင္းျပည္မွာ စစ္လာတိုက္။ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ လာဖ်က္ဆီး။ ကိုယ့္ျပည္သူ လာသတ္သူေတြကို သူေဌးျဖစ္ေအာင္လုပ္ေပးေနတဲ့ အာရဗ္ေခါင္းေဆာင္ေတြေလာက္ ျမည္းဆိုတဲ့အေကာင္ေတာင္ မမိုက္မဲဘူး။
အေပၚမွာေျပာခဲ့တဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမ်ိဳးေတြ အာရဗ္ကမၻာမွာလုပ္ပေဟ့ဆို လက္နက္ကိုင္နည္းနဲ႔ စနစ္ေျပာင္းမယ့္သူေတြလည္း ေပၚလာမွာပဲ။ ေတာမီးေလာင္ပဟဆိုကာ ေသနတ္ရွိသူေတြစုၿပီး ေတာေၾကာင္ေတြလည္း စုဖြဲ႔လုယက္ၾကမွာပဲ။ အဲ့သလိုအေျခအေနဆို လူထုဒုကၡ ခုထက္မက ခါးစည္းခံရဖို႔သာရွိမွာပဲ။ ေတြးၾကည့္ရင္ ဘယ္ဘက္ကမွ သက္သာစရာ မရွိဘူးထင္ရတာပဲ။ လူေတြလက္ထဲကေသနတ္ေတြကို ဘယ္နည္းနဲ႔ျပန္သိမ္းမလဲ။ နိုင္ငံေရးနည္းနဲ႔ပဲ သိမ္းရမွာ။ စစ္နျ႔သိမ္းလို႔ မရဘူး။ စစ္နဲ႔သိမ္းမယ္ဆိုလို႔ကေတာ့ ဘူးေလးရာဖရံုဆင့္ ျပည္တြင္းစစ္မီးတညီးညီးနဲ႔ မိုးမီးေလာင္ေနဦးမွာပဲ။ ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီးအၿပီး ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္ကို ေတာ္လွန္ခဲ့တဲ့ေသနတ္ေတြ နိုင္ငံေရးနည္းနဲ႔မသိမ္းနိုင္ေတာ့ ဗမာ့ျပည္ ျပည္တြင္းစစ္မွာ ထေပါက္ဖို႔အတြက္ ျဖစ္ကုန္တယ္မဟုတ္လား။
ဒါေပမယ့္ နာနာက်င္က်င္နဲ႔ပဲ အနာခံၿပီး ေဆးခါးႀကီးတိုက္တဲ့သေဘာနဲ႔ ျပဳုျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို စနစ္ေဟာင္းဖက္တြယ္ခ်င္သူေတြဘက္ကေရာ ေခတ္မီလြတ္လပ္ဒီမိုကေရစီရွိ ဘာအတြက္မွ ဘယ္တိုင္းျပည္မွ မွီခိုစရာမလိုနိုင္ငံမ်ိဳး တည္ေထာင္လိုသူေတြဘက္ကေရာ လူထုအားေတြကိုစုၿပီး အေျမာ္အျမင္ရွိရွိ အခ်ိန္အဆရွိရွိ လုပ္ၾကဖို႔သာပါပဲ။
ခုအတိုင္း ေရနံေဈးေတြလည္းဆက္က်၊ စစ္ေတြလည္းဆက္ျဖစ္၊ ဇိမ္ေတြလည္းဆက္ခံ၊ ဘာျပဳုျပင္ေျပာင္းလဲေရးမွလည္း မလုပ္လို႔ကေတာ့ မၾကာဘူး နိုင္ငံျခားအရန္ေငြလည္း ေျပာင္သလင္းခါ လက္ထဲရွိတာေလး ျဖဴခါျပာခါက်ၿပီး ေရနံတြင္းဖင္ခုထိုင္ ေဒဝါလီခံရမယ့္ နိုင္ငံတကာ “ကယ္ပါ”ေတြျဖစ္မွာ ျမင္ေယာင္တယ္။
ေျပာခ်င္တာက အာရဗ္ေတြ စာဖတ္၊ ကုရ္အန္ခ်ည္း လွိမ့္ရြတ္မေနနဲ႔။
0 comments:
Post a Comment