ဆဲဗင္းဇူလိုင္ရဲ႔အႏွစ္သာရဆိုတာ (လင္းထင္)

ဆဲဗင္းဇူလိုင္ရဲ႔အႏွစ္သာရဆိုတာ (လင္းထင္)

ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္ ႏွစ္ပတ္လည္ကို အခုလိုႏွစ္မ်ဴိးမွာ ပိုလို႔ေတာင္ အထူးသျဖင့္သေဘာထားၿပီး လြန္ခဲ့တဲ့ ရာစုႏွစ္၀က္က ျဖစ္ရပ္ဆိုးအေပၚ သမိုင္းနီတိထုက္ ျပန္ေျပာင္းဆင္ျခင္ ႏွလံုးသြင္းသင့္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ။ အႏွစ္ငါးဆယ္ျပည့္ ဘာရတု ညာရတုမို႔လို႔လား။ မဟုတ္ဘူး။ ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္ရဲ႔ အႏွစ္သာရကိုက ေက်ာင္းသားေတြအသတ္ခံရ၊ တကသအေဆာက္အဦ မိုင္းခြဲအၿဖိဳခံရျခင္းဆိုတဲ့ ေအာက္ေမ့ဖြယ္ေသြးစြန္းေသာ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔တစ္ခုအျဖစ္ထက္ မ်ားစြာပိုတယ္။

စစ္အာဏာ႐ွင္စံနစ္ကို ဘယ္လိုအသြင္ေျပာင္း ပံုေဖာ္သည္ျဖစ္ေစ၊ စစ္တပ္ရဲ႔ ပံု႔ပံု႔ပြပြ ေဆးသၾကားခ်ဴိရဲရဲ ႏိုင္ငံေရးအာတာပူစီ ဘယ္လိုဟစ္ေႂကြးသံေတြ ၿခံဳလႊမ္း၀ါဒျဖန္႔ထားသည္ျုုဖစ္ေစ၊ စစ္တပ္က အာဏာ၃ရပ္ကို ခ်ဴပ္ကိုင္အပိုင္သိမ္းၿပီး စစ္ကြၽန္လက္ေအာက္အသြပ္သြင္းခံရၿခင္း ျပည္သူ႔ဒီမိုကေရစီ ဆိတ္သုဥ္းရျခင္းအေပၚ ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္ျဖစ္ရပ္နဲ႔ ေက်ာင္းသားလႈပ္႐ွားမႈေနာက္ခံျဖစ္ရပ္ေတြဟာ အလြန္ျပတ္သားခိုင္မာစြာ အႂကြင္းမဲ့ဆန္႔က်င္ေတာ္လွန္ေသာႏိုင္ငံေရးအဘိဓမၼာကိုသယ္ေဆာင္ထားတဲ့ အထိမ္းအမွတ္ျဖစ္တယ္။ ဗမာျပည္ ေက်ာင္းသားႏိုင္ငံေရးအစဥ္အဆက္လႈပ္႐ွားမႈရဲ႔ မေသြဖီ မေဖာက္ျပန္ မယိမ္းယိုင္ျခင္း ႏိုင္ငံေရးအယူ ပီျပင္ၾကည္လင္ခိုင္မာမႈရဲ႔ သာဓကလည္းျဖစ္တယ္။

၆၂ မတ္လ စစ္တပ္ရဲ့အာဏာသိမ္းပြဲဟာ အဟန္႔အတား ခုခံအံတုမႈမႀကံဳရတဲ့ ေသြးမဲ့နီးပါး စစ္အာဏာသိမ္းမႈ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ စစ္တပ္ဟာ ဗမာႏိုင္ငံေရးရဲ့ပင္မေရစီး လက္၀ဲႏိုင္ငံေရးအေရၿခံဳကာ ဆို႐ွယ္လစ္ေတာ္လွန္ေရးအသြင္ယူထားသမို႔၊ ဖဆဆို႐ွယ္တည္ၿမဲက တပ္တြင္းဆို႐ွယ္လစ္ေတြအားကိုးနဲ႔ သူတို႔လက္ထဲပဲ တပ္က အာဏာလႊဲေပးမယ့္သေယာင္၊ ပမညတတပ္ေပါင္းစုဆိုလည္း အစကတည္းက ေန၀င္းကို အာဏာသိမ္းဖို႔ကပ္တြန္းခဲ့တဲ့ အေခ်ာင္သမားေတြ.. သေဘာတရားေရးဆရာႀကီးလုပ္ၿပီး ေန၀င္းအာဏာသိမ္းျခင္းကေနအျမတ္ထုတ္ ဆို႐ွယ္လစ္ဆင္စြယ္နန္းေပၚ အခန္႔သားတက္လို႔ရမယ္ မွတ္တဲ့သူေတြ...၊ ေျမေပၚႏိုင္ငံေရးသမားတို႔ ကိုယ္စီ ႏိုင္ငံေရးေဖာက္ျပန္ၿပီး ေလထဲတိုက္အိမ္ေဆာက္မိၾကတာခ်ည္းပဲ။ အဓိကအမွားက စစ္တပ္ကအာဏာသိမ္းတာကို စစ္တပ္ကအာဏာသိမ္းတာလို႔ တည့္တည့္မျမင္၊ ႏိုင္ငံေရး အေခ်ာင္လိုင္းလိုက္ ေဖာက္ျပန္ႀကတာပဲ။

စစ္အာဏာသိမ္းျခင္းဆိုတဲ့ ဒီေလာက္ အေျခခံကစလြဲမွားတဲ့ျဖစ္ရပ္အေပၚ ေပၚထင္စြာမဆန္႔က်င္၊ ကိုယ္စီ ေနရာ၀င္ယူမယ့္ အေခ်ာင္သမားအေတြးအေခၚျဖစ္ထြန္းကာ ကိုယ့္ႏိုင္ငံေရးအေပၚ ကိုယ္သစၥာမဲ့ရျခင္းအေပၚ အေထာက္အမတ္ျပဳဖို႔ရာ ဘယ္ပံု ႏိုင္ငံေရးအျမင္အႀကံအယူေတြ တည္ေဆာက္ျပၿပ၊ တကယ္တမ္းၾက စစ္တပ္ကို ဒူးညြတ္ဦးက်ဴိး ျပန္မလွန္ရဲတဲ့စိတ္အခံကို ဖုန္းကြယ္ျခင္းကလြဲၿပီး တျခားအရာ မဟုတ္ဘူး။ ႐ွင္းေအာင္ေျပာရရင္ စစ္တပ္ကို ေၾကာက္လို႔ပဲ။

၆၂ အာဏာသိမ္းတာကို ေထာက္ခံပါတယ္(လို႔)စာထုတ္တဲ့ ဗကသဥကၠဌခင္ေမာင္အုန္းကို ခ်က္ျခင္းဖယ္႐ွား၊ ဗကသဥကၠဌကိုသက္ တကသဥကၠဌဗေဆြေလးတို႔ ဦးေဆာင္မႈနဲ႔ စစ္တပ္အာဏာသိမ္းျခင္းကို ေပၚထင္စြာဆန္႔က်င္ျပျခင္းဟာ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းမွာ ေက်ာင္းသားသမဂၢရဲ့ပါ၀င္ပတ္သက္ရပ္တည္မႈရဲ့အဆင့္အတန္းကို မွတ္ေက်ာက္တင္လိုက္တာပဲ။

ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္ဟာ ဒီလို ေက်ာင္းသားသမဂၢ ႏိုင္ငံေရးရပ္တည္မႈရဲ႔ ေနာက္ဆက္တြဲျဖစ္ရပ္တစ္ခုတင္မက၊ စစ္တပ္ရဲ႔ ဗမာျပည္ ပညာေရးကိုတိုက္႐ိုက္စြက္ဖက္ဖ်က္ဆီးျခင္းရဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲအက်ဴိးဆက္လည္း ျဖစ္တယ္။ တကၠသိုလ္အက္ဥပေဒမ်ား အာဏာသိမ္းစစ္ဦးဘီလူးရဲ့ အဖ်က္ခံရ၊ တကၠသိုလ္ရဲ့ လြတ္လပ္ေသာ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဴပ္ခြင့္ကို အဖ်က္ခံရ၊ ေက်ာင္းသားအခြင့္အေရးကို တိုက္႐ိုက္အထိပါးခံရသမို႔ ဗမာျပည္ပညာေရးပ်က္စီးျခင္းအစကို ေသြးနဲ႔ရင္း ဆန္႔က်င္ျပရခဲ့တာမ်ဴိးလည္း ျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္ဆိုတာ စစ္တပ္က တကသအေဆာက္အဦႀကီးထဲ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ပညာေရးကို ထည့္သြင့္ၿပီး ၿဖိဳခ်ျပစ္လိုက္တာမ်ဴိးလ႔ို႔ေျပာရင္ မမွားဘူး။၊ အခုထိ နလံမထူနိုင္ေတာ့ဘူး။

ျပင္ပ႐ုပ္၀တၴဳပစၥည္းကိုသာ ဖ်က္ဆီးလို႔ရမယ္ စိတ္ဓာတ္ကိုေတာ့မဖ်က္ဆီးႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာသံဆိုသံေတြေၾကာင့္ ဒီစာကို အဓိကေရးရတယ္။ စစ္တပ္က မဖ်က္ဆီးႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့စိတ္ဓာတ္ဆိုတာကို ၾကားေကာင္း႐ံု၊ ၾကားတုန္းခဏေတာ့ စိတ္ထဲတက္ႂကြသလိုလို ဖိန္းတိန္းတိန္း ႐ိွန္းတိန္းတိန္းျဖစ္သလိုလို ျဒပ္မဲ့အေျခအေန ဒီအတိုင္း ပစ္ထားလို႔မရဘူး။ အဓိပၸာယ္အတိအက် ဖြင့္ရလိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္ရဲ့ အႏွစ္သာရကို တစ္ခြန္းတည္းအ႐ွင္းဆံုးေျပာရရင္ စစ္တပ္ကအာဏာသိမ္းတာကို စစ္တပ္ကအာဏာသိမ္းတာလို႔ တိတိက်က် မေသြမဖီ မ်က္ေမွာက္ျပဳျခင္းမ်ဴိးနဲ႔ ေခြးကတက္ႏိုင္ငံေရးဘ၀ မသက္ဆင္းျခင္းပဲ။ ဒီအႏွစ္သာရကို အခုႏွစ္ ပိုႏွလံုးသြင္းရမယ္ဆိုတာ စစ္အာဏာ႐ွင္စံနစ္ဟာ ေႁမြမ်ားအေရခြံအသစ္လဲသည့္ႏွယ္ ဒီမိုကေရစီ၀တ္႐ံုက်ပ္ခြၽတ္နဲ႔မို႔ ျဖစ္တယ္။

၆၂ကာလတုန္းကလိုပဲ ေျမေပၚႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား ေယာင္ေတာင္ကန္းတန္း လုပ္ေနၾကျပန္ၿပီ၊ ဆင္စြယ္နန္းႏိုင္ငံေရးအိမ္မက္ မက္ေနၾကျပန္ၿပီ။ မ်က္ေမွာက္ကာလဟာ ၆၂ႏိုင္ငံေရးအဆင့္အတန္း ၇၄ႏိုင္ငံေရးအဆင့္အတန္းနဲ႔ ဘာမွမထူးဘူး။ စစ္ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုတာ လူေတြရဲ႔ဘ၀ေတြကိုခ်နင္း စေတးၿပီး ဇြတ္တင္းအဓမၼေဖာ္ေဆာင္ရတာမို႔ စစ္ဖြဲ႔စည္းပံုအသက္၀င္ခ်ိန္မွာ ေက်ာမြဲေတြ အၾကပ္အတည္း အဆင္းရဲဆံုးကာလနဲ႔တိုက္ဆိုင္ကာ လယ္သမား အလုပ္သမား   ေက်ာင္းသားတို႔ ထႂကြၾကတာနဲ႔ ႀကံဳရတာပဲ။

၆၀ေက်ာ္ကာလ ၇၀ေက်ာ္ကာလနဲ႔ အခု ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအသက္၀င္တဲ့အခ်ိန္အခါသမယ စစ္တပ္က ႏိုင္ငံေရးကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ထိန္းခ်ဴပ္ထားႏိုင္သေယာင္ကာလမွာ တိုင္းျပည္ေနရာအႏံွ႔ အေျခခံလိုအပ္ခ်က္ကိုယ္စီနဲ႔ ပြက္ပြက္ဆူၾကတာ ဘယ္ဆန္းမလဲ။ ပြက္ပြက္ဆူမႈ လမ္းပၚေရာက္လို႔ ႏိုင္ငံေရးေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္မွာလား၊ လူေတြရဲ့အေျခခံလုိအပ္ခ်က္ေတြကိုျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ဦးတည္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးအာမခံခ်က္မ်ဴိးကင္းမဲ့ေနသမို႔သာ ပြက္ပြက္ဆူမႈ လမ္းပၚေရာက္ရတာလားဆိုတာ ၾကပ္ၾကပ္ ဆင္ျခင္ၾကည့္ၾကေစခ်င္တယ္။ ဗမာႏိုင္ငံေရးကိုသံုးသပ္တိုင္း စစ္အာဏာအသိမ္းခံရမႈကို ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္မ်ဴိးဆက္ေတြ ႐ွင္း႐ွင္းသေဘာေပါက္ မ်က္ေမွာက္ျပဳသည့္သဖြယ္ ကိုယ္စီမ်က္ေမွာက္ျပဳၾကၿပီး၊ အႏွစ္ငါးဆယ္ကိုယ္ေတြ႔ ေက်ာနဲ႔ရင္းခံခဲ့ရတဲ့ စစ္အရင္း႐ွင္စံနစ္လက္သည္ကို မ်က္ေျခမျပတ္ဖို႔ အေရးႀကီးဆံုးပဲ။

ဒီမိုကေရစီအေရခြံလဲ စစ္အရင္း႐ွင္စံနစ္ကိုအသိအမွတ္ျပ တရား၀င္မႈေပးျခင္းလမ္းေၾကာင္းကသာ အသင့္အေလ်ာ္ဆံုး သူမနာကိုယ္မနာအျဖစ္ဆံုး တိုင္းျပည္တိုးတက္ဖို႔ရာအျဖစ္ဆံုးဆိုတဲ့ လက္ေတြ႔အလုပ္ျဖစ္၀ါဒ အစစ္အမွန္ တကယ္တမ္းေရာဟုတ္ရဲ႔လား။ ဒီဌဓမၼျဖစ္ရပ္အမွန္ကို လ်စ္လ်ဴ႐ွဴျခင္း စစ္တပ္ေၾကာက္ေရာဂါ ဒူးေထာက္ျခင္းသြင္ျပင္လကၡဏာသာျဖစ္ၿပီး၊ စိတ္ကူးအယဥ္ဆံုး အေဖာက္ျပန္ဆံုးပဲ။ စစ္အရင္း႐ွင္ယႏၲယားအတြက္သာ လက္ေတြ႔အလုပ္ျဖစ္၊ အႏွစ္ငါးဆယ္စစ္တရားခံဘ၀ကေန ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး မိုးက်ေ႐ႊကိုယ္ေတြျဖစ္ကုန္တယ္ မဟုတ္လား။

စစ္အာဏာသိမ္းတိုင္း ရပ္႐ြာေအးခ်မ္းသာယာေရးနဲ႔တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးဆိုတာ စစ္တပ္ရဲ့လက္သံုး အေၾကာင္းျပခ်က္တည္ေဆာက္ျပရာ စကားလံုးေတြပဲ၊ အဆန္းမဟုတ္။ ဒါကို ႐ူးလ္ေအာ့ဖ္ေလာလို႔ အဂၤလိပ္လိုေျပာင္းသံုး႐ံုနဲ႔ အႏွစ္သာရက တပါတည္းယွဥ္တြဲျဖစ္ထြန္းလာ႐ိုးလား။ ကိုယ္စားျပဳႏိုင္ငံေရး မဖြံ႔ၿဖိဳးမရင့္မွည့္ခင္ကာလမွာ၊ ကိုယ့္ၾကမၼာ ကိုယ္စီရင္ခြင့္႐ိွလာေအာင္ ႏိုင္ငံသားမ်ား ႏိုင္ငံေရးမွာ တိုက္႐ိုက္ပါ၀င္စြက္ဖက္ျခင္းမ်ဴိးနဲ႔ အႏွစ္သာရ႐ိွတဲ့အေျပာင္းအလဲေဖာ္ေဆာင္ဖို႔ ကိုယ့္အခြင့္အေရးကို ကိုယ္တိုင္ေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲ၀င္ထိုက္တယ္မဟုတ္လား။

စစ္လႊတ္ေတာ္အတြင္းကႏိုင္ငံေရးကိုသာ အထိအခိုက္မခံ ပိုးေမြးသလိုေမြးပါမွ အေျပာင္းအလဲဆီဦးတည္ႏိုင္မယ္ဆိုတဲ့အေတြးအျမင္ဟာ ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ျပဒါးတစ္လမ္းသံတစ္လမ္းပဲ။ အေျခခံဥပေဒကိုျပင္မယ္ဆိုသူေတြ အေျခခံဥပေဒႀကိဳးနဲ႔အခ်ည္ခံၿပီး ႏိုင္ငံေရးေသခ်ိန္မွာ စစ္တပ္သတ္လို႔မရတာ လူထုႏိုင္ငံေရးပဲဆိုတာ ၿမဲၿမဲမွတ္ၾကေစခ်င္တယ္။ ဒီမိုပ်ားရည္စမ္းကာလအလြန္ က်ားဥပုသ္ေစာင္တဲ့ရာသီကုန္ခ်ိန္မွာေတာ့ အာဏာကိုထိပါးၿပီဆို သည္းညည္းမခံတဲ့ စစ္ဗီဇကို၊ ႏိုင္ငံေရးသမားထက္ ကဗ်ာေရးတဲ့ေက်ာင္းသားကိုပိုအၿငိဳးႀကီးတဲ့ စစ္သ႐ုပ္သကန္႐ုပ္အမွန္ကို ၂၀၁၂ ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္မွာ စတင္ေတြ႔ေနရၿပီပဲ။

႐ူးခ်င္ေယာင္အေဆာင္လြန္ေနတဲ့ အတိတ္ေမ့သမိုင္းေမ့ လႊတ္ေတာ္တက္ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားအတြက္မဟုတ္၊ ကိုယ့္အခြင့္အေရးအတြက္ ကိုယ္ရည္မွန္းၿပီးသာ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာႏိုင္ငံေရးမ႐ိွ၊ လယ္ကြင္းထဲ စက္႐ံုထဲ ေက်ာင္း၀င္းထဲ လူၾကားထဲနဲ႔လမ္းေပၚမွာသာ ႏိုင္ငံေရး႐ိွေၾကာင္းကို ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္အႏွစ္သာရအေပၚဆင္ျခင္ရင္း ႏိုင္ငံေရးမ်က္ေစ့မလည္ ေတာမေမွာက္ျခင္းဂုဏ္ေရာင္ ေျမာက္ႀကပါစို႔။

(အခုေဆာင္းပါးနဲ႔ ဆက္စပ္ဖတ္႐ွဴ႔ႏိုင္ဖို႔ရာ အရပ္ဘက္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၊ လူထုအေျချပဳ လူမႈအဖြဲ႔အစည္း စသျဖင့္ ဘာသာျပန္ေခၚဆိုတဲ့ ဆစ္ဗယ္လ္ဆိုဆိုင္ရတီရဲ့အနက္အဓိပၸာယ္ဖြင့္ ခ်ဥ္းကပ္ပံုမ်ားကိုတင္ျပရင္း လႊတ္ေတာ္ျပင္ပလႈပ္႐ွားမႈေတြအေနနဲ႔ ဆစ္ဗယ္လ္ဆိုဆိုင္ရတီ ထြန္းကားေရးလုပ္ေဆာင္ေနတယ္ဆိုတဲ့ လႈပ္႐ွားမႈေတြအေပၚ  ေခတ္ေမာင္းက ေ၀ဖန္သံုးသပ္တင္ဆက္သြားပါ့မယ္။)

(ယူတာကဒီေနရာကပါ)http://www.facebook.com/notes/lin-htin/ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္ရဲ႔-အႏွစ္သာရဆိုတာ-လင္းထင္/3281959538579