အာဇာနည္ဗိမာန္ (သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း)

အာဇာနည္ဗိမာန္ (သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း)

ေၾသာ္ .. အေဆာင္ေဆာင္နန္းေတြ ၾကငွန္းေတြႏွင့္ေႏွာ

အေခါင္မျမန္းခင္က

ေအာင္စာတန္းခ်ိဳ႔ေစဖို႔၊ ေအာင္ပန္းညိဳ႔ရရွာတဲ့

ေတာင္တမန္း တို႔ဗမာမွာ အေဟာင္းသံသရာအငုတ္ေတြနဲ႔

ေအာင္ဆန္းတို႔ မသာမယာဟာ ၎ကံၾကမၼာ အလုပ္ေပထင့္

ေသာင္းျမန္မရဏာ စမုတ္မွာေတာ့ ခ်ဳပ္သနဲ႔ယင္းအလိုတြင္

ေဒါင္းလံပု၀ါအုပ္ပါလို႔ က်ဳပ္ျဖင့္သၿဂိဳဟ္ခ်င္။

ေၾသာ္ ... တပည့္ရင္းေတြမို႔

က၀ိမတင္းႏိုင္ဘူးကြဲ႔

သတိကင္းကာ မ်က္ရည္က်က်ၿပီး

ခက္ကၿပီ လက္ဆည္လို႔မရႏိုင္ဘူ႔

ေသာက ဗေလာင္ဆူေတာ့

ေတာင္ဇမမၺဴ ပုဂံေခတ္ဆီက

ယေခါင္မူ ယမန္သနစ္ေတြေပါ့

ရန္အျဖစ္္မကြဲ႔မေႏွးသေနာ္ တေသာင္းဒီဇမၺဴ ရမ္းေနၾက

က်န္ရစ္ကဲ့ေျမးေတာ္ အေလာင္းစည္သူရဲ့နန္းကိုျဖင့္

လူၾကမ္းဒျမေတြ ၾကမ္းလာရမ္းလာတဲ့ အေရးတြင္မွ

ေဘးအေပါင္းႀကီးစြာ ေ၀ဒနာအစံုနဲ႔

ေသြးေခ်ာင္းစီးကာ ေသရွာပံုရဲ့ျပင္

ေရႊျမန္မာဘံုမွာ အမင္းမင္းသမၼတေတြနဲ႔

သတင္းလွတဲ့ အင္း၀ရာဇာအမြန္ သာလြန္မင္းကိုမွ

သားရင္း ရွင္တရုတ္ကယ္က

ရွင္ဘုရင္လုပ္မယ္ အက်ယ္ဇယားတြင္ျဖင့္

ဒ၀ယ္သားေတြ ဗိုလ္မင္းခံလို႔မို႔

ပာုိအယင္ယမန္ နန္းေတာ္စီးစဥ္က

အပ်က္ႀကီးပ်က္ကာ အသက္ခႏၶာေတြဆံုးပံုနဲ႔

တထံုးေနာင္တနဲမွာေတာ့

မင္းရဲရႏၱမိတ္ခမ်ာမွာ ညီသနင္းေပေပါ့

ျပည္မင္း ဂုဏ္ခံလို ့

မႈန္မႈန္ဆန္ဆန္ ပုန္ကန္တဲ့အတိုင္းရဲ့ျပင္

မြန္တိုင္းနယ္ ေရႊျပည္တခြင္မေတာ့

ဓမၼေစတီဘုရင္ လက္ထက္တုန္းဆီက

လက္ရုံးရည္ တသိန္လွ်မ္းေပတဲ့

သမိန္ပရမ္းဆိုသူ စစ္ဗိုလ္ခ်ဴပ္ကိုျဖင့္

မဟုတ္တရုတ္အေကာင္ ေတေလတေစၦကိုက္တာနဲ႔

ေၾသာ္.....ေဖြေဖြရွာရွာ မေက်စရာေပေပါ့ေနွာ

မေရမရာ ေသရြာဆိုက္သလိုပါ့

အခိုက္ အခါတူလို႔မို႔

ဆရာတမူ မၾကာမၾကာလြမ္းရပါတဲ့

ဘမရာအဆူဆူ ၾကာၾကငွန္းေတြနွင့္

ျမန္မာဇမၺဴ အညာမန္းတြင္ျဖင့္

ငါတလူ ငါသရမ္းေရာ့မဟဲ့လို႔

သာခန္း ပလႅင္ညြွန္းၿပီး

ျမင္ကြန္းပိုင္ သူပုန္ထစဥ္က

ႀကံဳရသူ မသာေတာ္နွင့္

ပမာေသာ္ တူတယ္လို႔နႈိင္းမိတယ္

ရိုင္းသနဲ႔ အတိတ္ယခင္လိုေနာ္ကြယ္

စစ္ကိုင္းတပဲ့ ဂိုဏ္းအဖြဲ႔ေတြနဲ႔

မႈိင္းရဲ့ စိတ္ထင္။

မင္းစိတ္မင္းမာန္ အႀကံအဖန္တင္းလိုက္ပုံက

အဂၤလိပ္ ယင္းဂ်ပန္ နွစ္တန္ရွင္းပါလို႔

ရန္ခပင္းကိုတဲ့ ေမာင္းကာနွင္

ေဒါင္းျမန္မာတခြင္မွာျဖင့္ အထက္ယခင္သေဘာ

(အိုကြယ္)တေကာင္းရာဇ၀င္ကိုတဲ့ ဆက္ခ်င္သေကာ။

နန္းၿမိဳ့ တည္ရန္

မွန္းလို႔ ရည္ကာသန္တဲ့

ညီလာခံ ဗိုလ္ရႈပြဲတြင္မွ

ထိုထို လူ႔ခပဲကို မၾကည္ညိဳတဲ့

၀သီအလို တျဖည္းျဖည္းရူးမဟဲ့လို႔

တေႏြးေႏြးမူးမူးၿပီး ေခြဘီလူးလိုအေကာင္မိုက္ေတြက

ေၾသာ္.....အေမွာင္စရိုက္ကယ္နွင့္

ေျပာင္ေျပာင္ပဲ မိုက္မေပါ့လို႔

ေျဗာင္ကိုက္သဟာမွာ ယာယီယၾတာအခ်ိန္နဲ ႔ ဇာတာမွိန္လို႔မို႔

ဂနာမၿငိမ္ တာ၀တိ ံယြန္းၾကေပါ့

ေျဖမၾကည္ ေနရီေတာ့လြမ္းေစဘို႔

ျမန္မာျပည္ေပၚကို ဓမၼစည္ေတာ္ရြမ္းခ်ိန္မို႔

အစြမ္းကုန္ သည္တခါၿဖင့္

ျပည္ရြာ ညီညာဘို႔ အလုပ္ေပပါ့

သုႆန္ တံခြန္ေစာင္းရရွာတဲ့

ရုပ္အက်န္ ခုနွစ္ေလာင္းရယ္နွင့္

အလြန္ေကာင္းစြာ ကမၻာတည္မည့္

အာဇာနည္ ဗိမာန္ပုထိုးကိုျဖင့္

ပါရမီ အဓိဌာန္တမ်ိဳးရယ္နွင့္

ရွိခိုးကာ ဆရာကန္ေတာ့ခ်င္ရဲ႔

ျမန္မာမေတာ့ ပူစရာဘို႔

တဗ်ဴဟာ ေအာင္ခမန္းတြင္မွ

လူမသမာ အေမွာင္သန္းခ်ိန္မို႔

ေသာင္ကမ္းမို႔မို႔ဆီက

ေဖာင္နန္းကုတို႔နွင့္

အေၾကဒဂံုတည္းဟူေသာ ေရစုန္ေမ်ာေလရဲ့

ေၾသာ္.....ေတာင္နန္းေျမာက္နန္း အေဆာင္ေဆာင္ၾကငွန္းနဲ ့

အေခါင္မျမန္းရခင္က

ေအာင္ပန္းညႈိးရရွာတဲ့

ေအာင္ဆန္းတို႔ ေသပံုနွေျမာ။

ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းက

၁၉၄၇ ခုနွစ္မွာ ေရးဖြဲ႔ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။