သီရိလကၤာႏိုင္ငံမွ တမီလ္က်ားသင္ခန္းစာ (ေစာခိုလံု)

သီရိလကၤာႏိုင္ငံမွ တမီလ္က်ားသင္ခန္းစာ

(ေစာခိုလံု)

ျမန္မာႏွင့္သီရိလကၤာတို႔က ရာစုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကပင္ ဘာသာတရား၊ ယဥ္ေက်းမႈခ်င္းကူးလူး ဆက္ဆံခဲ့ၾကသည္။ ႏွစ္ႏိုင္ငံအၾကား သံတမန္ဆက္ဆံေရးထူေထာင္ခဲ့ၾကသည္မွာလည္း ႏွစ္ေပါင္း ၆ဝ ေက်ာ္ ရွိခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။

သီရိလကၤာႏိုင္ငံက သူတို႔ႏိုင္ငံရွိ တိုင္းရင္းသား သူပုန္အုပ္စုတခုျဖစ္သည့္ 'တမီလ္က်ားမ်ား'ဟု လူသိမ်ားၾကသည့္ တမီလ္အီလမ္က်ားလြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႔ (LTTE) ကို ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္၊ ေမလတြင္ အဆံုးသတ္စစ္ဆင္ေရးဆင္ႏႊဲကာ တိုက္ခိုက္အႏိုင္ယူႏိုင္ခဲ့သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံတြင္ ဆယ္စုႏွစ္ ၃ ခုေက်ာ္ျဖစ္ပြားေနသည့္ ျပည္တြင္းစစ္ကို နိဂံုးကမၸတ္အဆံုးသတ္ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။

တမီလ္က်ားမ်ားကိုတိုက္ခိုက္အႏိုင္ယူၿပီး တလအၾကာ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လတြင္ သီရိလကၤာသမၼတ မဟိႏၵရာရာဂ်ာပက္ဆာ (Mahindra Rajapaksa) က ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ အလည္အပတ္ခရီးလာေရာက္ခဲ့ၿပီး ႏိုင္ငံအၾကား ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာကူးလူးဆက္ဆံေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈခ်င္းဆက္ဆံေရးကိစၥမ်ားသာမက ႏိုင္ငံေရးအရ ခ်စ္ၾကည္ေရးခိုင္ၿမဲေစရန္လာေရာက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုမွ်မက ႏွစ္ႏိုင္ငံအၾကား စစ္ေရးအရပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ားျပဳလုပ္ရန္လည္း ထပ္ေလာင္းအတည္ျပဳခဲ့ၾကေသးသည္။ တာမီလ္က်ားသူပုန္မ်ားကိုေအာင္ျမင္ၿပီးေနာက္ သီရိလကၤာသမၼတ က ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ပထမဦးဆံုးခရီးထြက္လာခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။

၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္တြင္ သမၼတမဟိႏၵရာရာဂ်ာပက္ဆာ က ျမန္မာႏွင့္သီရိလကၤာႏွစ္ႏိုင္အၾကား ေထာက္လွမ္းေရးကိစၥမ်ားႏွင့္ အၾကမ္းဖက္မႈတိုက္ဖ်က္ေရးကိစၥမ်ားတြင္ ပိုမိုတိုးျမႇင့္ေဆာင္ရြက္ရန္လည္း သေဘာတူညီခဲ့ၾကသည္။

အၾကမ္းဖက္မႈတိုက္ဖ်က္ေရးဟုဆိုလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံက တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္သူပုန္ထမႈပဋိပကၡမ်ား ဆက္လက္ႀကံဳေတြ႔ေနရဆဲႏိုင္ငံတခုျဖစ္ၿပီး ယခင္စစ္အစိုးရက တိုင္းရင္းသားေတာ္လွန္ေရးတပ္ဖြဲ႔မ်ားကို မၾကာခဏဆိုသလို အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားအျဖစ္ စြပ္စြဲမႈမ်ားရွိေနခဲ့သည္။ ယခုႏွစ္ႏိုင္ငံအၾကား ႏိုင္ငံေရးအရ ဆက္ဆံလာသည္ကိုေထာက္ရႈျခင္းအားျဖင့္ သံသယရွိစရာမလိုသည့္အခ်က္မွာ ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက သီရိလကၤာသမၼတမဟိႏၵရာရာဂ်ာပက္ဆာ၏ တမီလ္က်ားသူပုန္မ်ားအေပၚ အၾကင္နာကင္းကင္းျဖင့္ စစ္ေရးအရအႏိုင္ယူႏိုင္ခဲ့မႈေအာင္ပြဲအေပၚတြင္လည္း အထင္ႀကီးေလးစားေနပံုရပါသည္။

ထို႔အျပင္ အျခားသံသယျဖစ္စရာမလိုသည့္အခ်က္မွာ ျမန္မာစစ္တပ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက သီရိလကၤာတို႔၏

ေသာင္းက်န္းသူႏွိမ္နင္းေရးစစ္ပြဲမိုဒယ္ အေပၚတြင္လည္း အထင္ႀကီးအားက်ေနၾကမည္ျဖစ္ၿပီး သမၼတ မဟိႏၵရာက မည္သို႔မည္ပံုေခ်မႈန္းလိုက္သည္ကိုလည္း သင္ခန္းစာယူေကာင္းယူလိုၾကေပလိမ့္မည္။

သီရိလကၤာၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္တြင္ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံ၏အခန္းက႑

၂ဝဝဝ ခုႏွစ္တြင္ သမၼတကုမရတြန္ဂါဦးေဆာင္သည့္ သီရိလကၤာအစိုးရႏွင့္တမီလ္ေျပာက္က်ားမ်ားတို႔၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္တြင္ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံကိုလည္း ၾကားဝင္ျဖန္ေျဖသူအျဖစ္ ပါဝင္ပါရန္ဖိတ္ခဲ့ၾကသည္။ ၂ဝဝ၂ ခုႏွစ္တြင္ သီရိလကၤာအစိုးရႏွင့္တမီလ္ေျပာက္က်ားတို႔အၾကား အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးသေဘာတူညီခ်က္ကို စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္တြင္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးသေဘာတူညီခ်က္ကို သမၼတသစ္မဟိႏၵရာရာဂ်ာပက္ဆာႏွင့္ ျပန္၍ခ်ဳပ္ဆုိခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္တြင္ မဟိႏၵရာရာဂ်ာပက္ဆာဦးေဆာင္သည့္ အစိုးရဖက္က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသေဘာတူညီခ်က္ကိုဖ်က္သိမ္းခဲ့သည္။ ေနာ္ေဝအရာရွိအမ်ားဆံုး ဦးေဆာင္ၾကသည့္ သီရိလကၤာေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေရးမစ္ရွင္ The Sri Lankan Monitoring Mission (SLMM) လည္း ႏိုင္ငံအတြင္းမွထြက္ခြာခဲ့ၾကရသည္။ ၎ေနာက္ပိုင္းတြင္ တမီလ္ေျပာက္က်ားမ်ား(မွာ)

အစိုးရ၏ ေမလ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ထိုးစစ္တြင္ လံုးဝေခ်မႈန္းျခင္းခံလိုက္ရေတာ့သည္။

၁၉၉၇ ခုႏွစ္မွ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္အထိ သီရိလကၤာႏိုင္ငံတြင္ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံမွႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းမ်ားသည္ မယ္မယ္ရရအလုပ္ျဖစ္ခဲ့သည္ဟူ၍မရွိဘဲ အက်ယ္အျပန္႔ ျပႆနာမ်ားရွိေနၾကသည့္ စစ္မက္အင္အားစုႏွစ္ခုအၾကား ယာယီအပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးသေဘာတူညီခ်က္မွ်ကိုသာ စြမ္းေဆာင္ေပးႏိုင္ခဲ့သည္။ ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ စစ္ပြဲပဋိပကၡနိဂံုးခ်ဳပ္အဆံုးသတ္ႏိုင္ေစေရးႀကိဳးပမ္းခဲ့သည့္ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံ၏ေဆာင္ရြက္ခ်က္မွာလည္း အရႈံးႏွင့္နိဂံုးခ်ဳပ္ခဲ့ရသည္ဟုဆိုရမည္ျဖစ္သည္။

ဤသို႔ ရႈံးနိမ့္ရမႈကိုျပန္ၾကည့္သည့္အခါ အေၾကာင္းအရင္းအမ်ားအျပားရွိေနသည္။ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံ၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးညိႇႏိႈင္းၾကသူမ်ားက ႏိုင္ငံ၏ ႏွစ္ ၃ဝ ၾကာျဖစ္ပြားေနခဲ့သည့္ ျပည္တြင္းစစ္၏အရင္းခံအေၾကာင္းတရားမ်ားကို နားလည္သေဘာေပါက္ႏိုင္ျခင္းမရွိၾကသလို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္ဆိုသည္မွာ သူတို႔က စာရြက္ေပၚမွလုပ္ငန္းစဥ္ကိုသာနားလည္ထားၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ရလဒ္အျဖစ္ တမီလ္လူမ်ဳိးတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ရရွိေရးအခြင့္အေရးသည္လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္ႏွင့္အတူ ရႈံးနိမ့္သြားရေတာ့သည္။ ထို႔အျပင္ စစ္မက္ျဖစ္ပြားေနသည့္အင္အားစုႏွစ္ခုအၾကား အေျခခံက်က်အေျပာင္းအလဲမ်ားကိုလည္း ေဆာင္ၾကဥ္းေပးႏိုင္ခဲ့ျခင္း မရွိပါ။ သို႔ပါေသာ္လည္း ရႈံးနိမ့္ခဲ့ရသည့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္သည္ပင္ တမီလ္ေျပာက္က်ားတို႔ကို ေမလ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္တြင္ အျပဳတ္ေဆာ္အႏိုင္ယူခဲ့သည့္ တိုင္းရင္းသားျပည္တြင္းစစ္ပြဲကို တဖက္သတ္ အဆံုးသတ္နိဂံုးခ်ဳပ္ေစခဲ့ေသာေအာင္ျမင္မႈကို ျဖစ္ေစခဲ့သည္။

ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံ၏ အခန္းက႑

ေနာ္ေဝဆိုလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံကိစၥတြင္ အေနာက္ႏိုင္ငံအစိုးရမ်ားအနက္မွ ပထမဦးဆံုး ၎၏ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဝန္ႀကီးကိုေစလႊတ္၍ သမၼတဦးသိန္းစိန္ကိုေတြ႔ဆံုေစခဲ့ေသာႏိုင္ငံျဖစ္သည္။ သမၼတဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံႏွင့္ ေရအားလွ်ပ္စစ္လုပ္ငန္း၊ ေရနံႏွင့္သဘာဝဓာတ္ေငြ႔၊ ခရီးသြားလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္လိုသလို၊ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ကိစၥမ်ားတြင္လည္း ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္လိုလွသည္။

ထို႔အျပင္ ေနာ္ေဝအစိုးရက ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈမ်ား အဆံုးသတ္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကညာခဲ့သည္။ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံ၏ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး ဂ်ဳိနပ္စ္ ဂါ စတိုး (Jonas Gahr Stoere) က “အေတြ႔အႀကံဳအမ်ားအရ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးဆိုသည္မွာ အခက္ခဲဆံုးကိစၥ မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္လည္း တရားမွ်တမႈေပၚထြန္းလာေစရန္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို တန္းတူညီမွ်ရွိရန္၊ မွ်တရန္ေဆာင္ရြက္ရသည္မွာမွ အခက္ခဲအရႈပ္ေထြးဆံုးကိစၥျဖစ္ပါသည္” ဟုေဖာ္ျပေျပာဆိုခဲ့သည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံအေနျဖင့္ သီရိလကၤာတြင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္အတိုင္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္လည္း လာေရာက္ေဆာင္ရြက္ၾကဦးမည္ေလာဟု ေမးရန္သာရွိပါေတာ့သည္။

သင္ခန္းစာယူစရာမ်ား

ေနာ္ေဝႏိုင္ငံက ကမကထျပဳခဲ့သည့္ သီရိလကၤာၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္မွာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးသေဘာတူညီခ်က္မ်ား တခုၿပီးတခုေဆာင္ရြက္ျခင္းမွ်သာျဖစ္ၿပီး ေရတိုသာ ခံခဲ့သည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္မွာ တိုင္းရင္းသားပဋိပကၡမ်ား ေရရွည္ႏိုင္ငံေရးအေျဖရွာမႈအတြက္ အာမခံခ်က္ မေပးႏိုင္ခဲ့ပါ။

၎အစား ရလဒ္က ဆန္႔က်င္ဖက္ျဖစ္ခဲ့သည္။ မိမိတို႔ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ရရွိေရးအတြက္တိုက္ပြဲဝင္ေနၾကေသာ တမီလ္ေျပာက္က်ားမ်ား ေနာက္ဆံုးနိဂံုးခ်ဳပ္သုတ္သင္ခံရျခင္းရလဒ္သာ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ တမီလ္က်ားမ်ားက ႏွစ္ေပါင္း၃ဝ ေက်ာ္ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္အတြက္တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း ရလဒ္မထြက္ေစသည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္အခ်ဳိ႕ကိုျဖတ္သန္းၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ သီရိလကၤာစစ္တပ္မ်ားက(၏) ရက္စက္စြာအၾကမ္းဖက္ ေခ်မႈန္းျခင္းခံခဲ့ၾကရသည္။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ားတခုၿပီးတခု အၿပီး ေနာက္ဆံုး တမီလ္ေျပာက္က်ားမ်ား မည္သို႔မည္ပံုေခ်မႈန္းခံခဲ့ၾကရသည္ကို ယခု ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္အတြင္းေဆြးေႏြးေနၾကသည့္ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ုံး (KNU) ေခါင္းေဆာင္မ်ား ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္သင့္လွပါသည္။ ျမန္မာႏွင့္သီရိလကၤာအစိုးရတို႔အၾကား သံတမန္ဆက္ဆံေရး ရွိထားသည္၊ ေထာက္လွမ္းေရးသတင္းအခ်က္အလက္မ်ား ဖလွယ္ေနၾကသည္ကိုလည္း KNU တို႔က အထူးသတိထားသင့္ပါသည္။

လက္ရွိ တိုင္းရင္းသားေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုမ်ားႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးရန္ႀကိဳးပမ္းေနသည့္ သမၼတဦးသိန္းစိန္၏႐ိုးသားမႈအေပၚ သံသယျဖစ္စရာရွိေနပါေသးသည္။

ကခ်င္တိုင္းရင္းသားတို႔ႏွင့္ စစ္ပြဲမ်ားဆက္လက္ျဖစ္ပြားေနဆဲရွိၿပီး ကရင္ျပည္နယ္အတြင္းတြင္လည္း စစ္လက္နက္ရိကၡာပစၥည္းမ်ား ဆက္လက္ပို႔ေဆာင္ေနဆဲ ရွိသည္။ ၎တို႔မွာ ျမန္မာအစိုးရ၏ မ႐ိုးသားသည့္လုပ္ေဆာင္ခ်က္အခ်ဳိ႕ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားမခိုင္ၿမဲပံုကိုေဖာ္ျပေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

သီရိလကၤာအစိုးရကလည္း ဤနည္းႏွင္ႏွင္ပင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။ တမီလ္ေျပာက္က်ားတို႔ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည့္ေရွ႕တန္းေဒသမ်ားသို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားေဆာင္ရြက္ေနစဥ္အတြင္း စစ္ေရးအေထာက္အပံ့မ်ားပို႔ေဆာင္ခဲ့ၾကပါသည္။

သို႔အတြက္ေၾကာင့္ ကရင္ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔မ်ားအေနျဖင့္ အေလးထားေဆြးေႏြးသင့္သည့္အခ်က္မွာ ကရင္ျပည္နယ္အတြင္းမွ ျမန္မာအစိုးရတပ္အမ်ားစုဆုတ္ခြာေပးေရးႏွင့္ ကရင္ျပည္နယ္အတြင္းရွိေရွ႕တန္းတပ္မ်ားကို လက္နက္ရိကၡာဆက္လက္ေပးပို႔ေနမႈကိစၥမ်ား ခ်က္ခ်င္းရပ္ဆိုင္းေစေရး ျဖစ္ပါသည္။

ေသခ်ာေနသည့္အခ်က္မွာ တိုက္ပြဲမ်ားဆက္လက္ျဖစ္ေပၚေနပါက၊ သို႔မဟုတ္ တိုး၍ျဖစ္ေပၚလာပါက ျမန္မာအစိုးရအေနျဖင့္ သီရိလကၤာအစိုးရေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကသည့္ ေသာင္းက်န္းသူေခ်မႈန္းေရးစစ္ဆင္ေရး မိုဒယ္ပံုစံအတိုင္း လက္ဦးမႈယူသုတ္သင္ၾကလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ သီရိလကၤာအစိုးရက ၎တို႔ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ၊ အရပ္ဖက္/စစ္ဖက္ခြဲျခားမႈမရွိေသာ တမီ္လ္က်ားေခ်မႈန္းေရးစစ္ပြဲအေပၚ ႏိုင္ငံတကာျပစ္တင္ေဝဖန္မႈမ်ားကို ဂ႐ုမစိုက္လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့ၾကသလို ျမန္မာအစိုးရကလည္း အလားတူဆက္လက္က်ဴးလြန္ၾကမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ရပါသည္။

အမွန္ဆိုရလွ်င္ ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္း ဆက္လက္ျဖစ္ပြားေနေသာတိုက္ပြဲမ်ားကိုေထာက္၍ ႏိုင္ငံတကာမိသားစုအေနျဖင့္ ၎တို႔၏စီးပြားေရးအက်ဳိးစီးပြားကိုမထိခိုက္မခ်င္း ျမန္မာအစိုးရအေပၚ အေျခအေနတစံုတရာအထိေဝဖန္ေျပာဆိုမႈျပဳၾကမည္မဟုတ္ဆိုသည္မွာ ထင္ရွားေနပါသည္။ လက္ေတြ႔ အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈမ်ားဆိုလွ်င္ ပို၍ေဝးပါလိမ့္မည္။

တမီလ္က်ားတို႔ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရသည့္ ကံၾကမၼာမ်ဳိးေရွာင္လႊဲႏိုင္ေရးမွာ KNU တို႔အေပၚ မူတည္ေနပါသည္။

လာမည့္ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားတြင္ KNU ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔အေနျဖင့္ လက္ရွိေဆြးေႏြးပြဲမ်ားသည္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးအဆင့္ထက္ ပို၍ ျဖစ္ေပၚလာေစရန္ ေတာင္းဆိုသင့္ပါသည္။ ထို႔အျပင္ ျမန္မာအစိုးရ၏ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ေနမႈမ်ားသည္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ားကို စီးပြားေရးမက္လံုးမ်ားျဖင့္ ဝမ္းခ်႐ုံသာျဖစ္ေၾကာင္း၊ သို႔မဟုတ္ တိုင္းရင္းသားအေရး၏အရင္းခံျပႆနာကိုေျဖရွင္းျခင္းမဟုတ္ဘဲ၊ တိုင္းရင္းသားျပႆနာကို ေနာက္ဆံုး စစ္ေရးအရအဆံုးသတ္နည္းျဖင့္ေျဖရွင္းရန္သာျဖစ္ေၾကာင္း ႏိုင္ငံတကာမိသားစုထံသို႔လည္း ဆက္လက္အသိေပးေနသင့္ပါသည္။   ။

ေစာခိုလံု ေရးသားသည့္ Drawing from the Sri Lankan Experience ေဆာင္းပါးကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆို

ေဖာ္ျပပါသည္။

ေစာခိုလံု (Saw Kholon) သည္ မူရင္းဖားအံၿမိဳ႕တြင္ ေနထိုင္သူတဦးျဖစ္၍ သီးျခားလြတ္လပ္ေသာ ႏိုင္ငံေရး အကဲျဖတ္တဦး ျဖစ္ပါသည္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၊ ဘလူးမင္တန္ရွိ အင္ဒီယားနားတကၠသိုလ္မွ လူထုအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဘာသာအထူးျပဳဘြဲ႔ ရရွိခဲ့သူလည္း ျဖစ္သည္။ sawklun@gmail.com တြင္ ဆက္သြယ္ႏိုင္ပါသည္။

(ယူတာက) http://www.mizzimaburmese.com/edop/songpa/9688-2012-07-24-11-42-50.html