ေကအိုင္ေအျပန္ၾကားေရးမွဴးဦးလနန္ႏွင့္ေတြ႔ဆံုျခင္း

ေမး - ေကအိုင္ေအနဲ႔တပ္မေတာ္ၾကား ၁၉၉၄ မွ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲ လာတယ္။ ၂၀၁၁ ဇြန္မွာ တိုက္ပြဲေတြျပန္ျဖစ္လာတယ္။ဘာေၾကာင့္ပါ လဲ။ေျဖ - တိုက္ပြဲကေတာ့ ၂၀၁၁ ဇြန္လမွာ ျပန္ျဖစ္လာတယ္ဆိုေပမယ့္ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာျပန္ျဖစ္မယ္ဆိုတဲ့လမ္းေၾကာင္းကိုသြားေနတယ္။ အစိုးရ ကေနၿပီးေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔အစည္းေတြ ကိုႏိုင္ငံေရးနဲ႔ေျဖရွင္းတဲ့ က႑မရွိဘဲနဲ႔ စစ္ေရးနဲ႔ပဲ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔အစည္းကကိုင္ထားတဲ့ လက္နက္ကို ဘယ္လိုသိမ္းဆည္းမလဲဆိုတဲ့ပံုစံနဲ႔ပဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုခ်ဥ္းကပ္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ပဲ တိုက္ ပြဲေတြျပန္ျဖစ္ပါတယ္လို႔ေျပာရမွာပါ။

ေမး - အခုေလာေလာဆယ္ဆယ္ အစိုးရနဲ႔ ဆရာတို႔လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းေတြ ကြဲလြဲေနတဲ့ အခ်က္ေတြက ဘယ္ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ရွိပါသလဲ။
ေျဖ - အစိုးရစစ္တပ္ဟာ ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္းမွာျဖစ္ေနတဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ျပႆနာရဲ႕အေၾကာင္းတရားကို အဓိကမထားဘဲနဲ႔ လက္နက္ကိုဘယ္လိုျဖဳတ္သိမ္းမလဲဆိုတဲ့ကိစၥက ပထမအခ်က္ပါ။ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းေတြအျမဲတမ္းေျပာေနတဲ့အခ်က္ကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ မို႔ ႏိုင္ငံေရးနည္းလမ္းနဲ႔ မွန္မွန္ကန္ကန္ေျဖရွင္းရမယ္ဆိုတဲ့အခ်က္က အဓိကပါ။ ႏိုင္ငံေရးကိစၥနဲ႔ေျဖရွင္းမယ္ ဆိုတဲ့ေနရာမႇာ တိုင္းရင္းသားေတြေျပာဆိုေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးေျဖရွင္းပံုနည္းလမ္းေတာ့ရွိပါတယ္။ အဓိက ဘာလဲဆိုေတာ့ ၁၉၄၈ ခုႏႇစ္မွာစၿပီးေတာ့ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတာ စၿပီးေပၚထြန္းလာခဲ့တယ္။ အဲဒီျပည္ေထာင္စုရဲ့မူ၀ါဒအတိုင္း စစ္မႇန္တဲ့ျပည္ေထာင္စုပံုစံ ႏိုင္ငံေရးေျဖရွင္းပံု၊ ေျဖရွင္းနည္း၊ နည္းလမ္းက အေရးႀကီးတယ္ခင္ဗ်။ ဒီကိစၥက အဓိကကြဲလြဲခ်က္ပါ။ အခု အစိုးရက ဘာလဲဆိုေတာ့ ဥပေဒထဲကို၀င္မယ္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ အေျခခံဥပေဒအတိုင္းပဲ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးမႈလုပ္ၾကမယ္လို႔ေရြးစရာပါတယ္။ ဒါလည္း အဓိကြဲလြဲခ်က္ထဲမွာပါတာပါ။

ေမး - ၂၀၁၁ ဇြန္လပိုင္းကေန အခုအခ်ိန္ထိ ဆရာတို႔နဲ႔ တပ္မေတာ္ၾကားျဖစ္တဲ့ တိုက္ပြဲႀကိမ္ေရ ဘယ္ေလာက္မ်ား ရွိသြားပါၿပီလဲ။
ေျဖ - မွတ္တမ္းယူထားတဲ့ စာရင္းအရဆိုရင္ ၁,၈၂၀ ရွိသြားပါၿပီ။

ေမး - ဆရာတို႔အေနနဲ႔ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ၃ ႀကိမ္၊ ျပည္နယ္အဆင့္ ၃ ႀကိမ္၊ အလြတ္သေဘာ ၄ ႀကိမ္ ေဆြးေႏြးခဲ့တဲ့အထဲမွာတူညီခ်က္ရတဲ့အခ်က္ေတြ ဘာေတြရွိပါၿပီလဲ။
ေျဖ - ေတြ႔ဆံုမႈကေတာ့ ၉ ႀကိမ္ေလာက္ ရွိပါၿပီ။ အခု က်ေနာ္တို႔ရွိတဲ့ေဆနရာမွာလည္း ျပည္နယ္အဆင့္ ဗုိလ္မွဴးႀကီးသန္းေအာင္အဖြဲ႔နဲ႔ ေတြ႔တယ္။ ဦးေအာင္ေသာင္းေခါင္းေဆာင္တဲ့အဖြဲ႔နဲ႔ ေတြ႔တယ္။ ေနာက္ပိုင္း ဦးေအာင္မင္းနဲ႔ အလုပ္(အလြတ္ ျဖစ္မည္ထင္ပါသည္)သေဘာေတြ႔တာမ်ဳိးရႇိတယ္။ ဒီေတြ႔ဆံုမႈအေပၚမွာေတာ့ အားလံုးက ေျပေျပလည္လည္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္အေနနဲ႔ အျမင္ဖလွယ္တာမ်ဳိး ရွိခဲ့ၾကတာေပါ့။ တပ္ပိုင္းဆိုင္ရာေတြကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ေျပာဆိုလာတဲ့အခါမွာေတာ့ ေရာက္လာတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ကေနၿပီးေတာ့ ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္၊ ကတိေပးပိုင္ခြင့္၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြပါမလာဘူး။

ေမး - ၿပီးခဲ့တဲ့ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀းမႇာ ဗိုလ္မႇဴးခ်ဳပ္ေအာင္ေသာ္ ေျပာသြားတာက အခု ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ ပစ္ခတ္မႈေတြျဖစ္ေပၚေနတာဟာ ေကအိုင္ေအက အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကို မေဆြးေႏြးဘဲ ႏိုင္ငံေရးအရေဆြးေႏြးမယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားလို႔ လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဆရာ့အျမင္ ဘယ္လိုရွိပါသလဲ။
ေျဖ - ဒါဟာ ေကအိုင္အိုအဖြဲ႔အစည္းကို အစိုးရဘက္ကေနၿပီးေတာ့ေပးထားတဲ့သင္ခန္းစာအရ ေျပာဆိုမႈပါ။ ၁၉၉၄ မွာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးလုပ္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္သေဘာတူခ်က္ေတြ ႏိုင္ငံေရးအဆင့္ကို သြားၾကမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ကတိေတြေပးၾကတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္လုပ္လာတဲ့ အခါမႇာ ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးရပ္၀န္းကိုေရာက္မလာဘဲနဲ႔ ေကအိုင္အိုမွာရွိတဲ့ ေကအိုင္ေအတပ္ကို ဘယ္လိုဖ်က္သိမ္းမလဲဆိုတဲ့အပိုင္းကို ေရာက္လာၿပီ။ က်ေနာ္တို႔ ျပန္ေျပာတဲ့ကိစၥက အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကို ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္။ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးဆိုတဲ့ကိစၥမႇာ ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္တခုနဲ႔ပဲ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းကို ႏိုင္ငံေရးသိကၡာပ်က္ျပယ္သြားေအာင္လုပ္ထားတာမ်ဳိးရွိခဲ့တယ္။ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးဆိုတာဟာ ပစ္ခတ္မႈဟာအဓိက မဟုတ္ပါဘူး။ အဓိကကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္းကိုဘယ္လုိေျဖရွင္းရမယ္ဆိုတာ အဓိကေဆြးေႏြးၾကဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးမႈကိုေဆြးေႏြးမႈ အဆင့္ဆင့္အတိုင္း အေကာင္းဘက္ကိုသြားမယ္ဆိုရင္ ဒီေရွ႕တန္းမွာျဖစ္တဲ့ပစ္တာခတ္တာေတြဟာ သူ႔ဟာသူ ပ်က္ျပယ္သြားမႇာပါ။ အမွန္တကယ္လည္း ဒီျပႆနာဟာ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာျဖစ္ပါတယ္။ စားပြဲေပၚမွာပဲ ေျဖရွင္းလို႔ရတဲ့ကိစၥပါ။ စစ္ေျမျပင္မွာ ဒီကိစၥဟာ ေျဖရွင္းလို႔ရတဲ့ကိစၥမဟုတ္ပါဘူး။ တိုင္းရင္းသားအေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္းကို မွန္မွန္ကန္ကန္ေရာက္ေအာင္ တိုင္းရင္းသားေတြေတာင္းဆိုေနတဲ့အတိုင္း ေဆြးေႏြးမႈလမ္းကိုေရာက္ေအာင္ ေဖာ္ေဆာင္ေပးဖို႔လိုတယ္။ အဲဒီလို ေဖာ္ေဆာင္တဲ့အခါမွာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကိစၥဟာ လက္မႇတ္ထိုးစရာမလိုဘဲနဲ႔ သူ႔ဟာသူ ေျပၿငိမ္းသြားမယ့္ကိစၥပါ။ က်ေနာ္တို႔လည္း အဲဒီလမ္းေၾကာင္းအတုိင္းသြားတာပါ။ ဒီလမ္းေၾကာင္းကိုသြားရတဲ့ကိစၥကလည္း ၉၄ ကေန ၂၀၁၀ ခုႏႇစ္အထိရထားတဲ့ ခါးသီးတဲ့ အေတြ႔အၾကံဳေတြက သင္ခန္းစာေပးသြားတာပါ။

ေမး - ခါးသီးတဲ့ အေတြ႔အၾကံဳဆိုတာ ဘာေတြပါလဲ။
ေျဖ - အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ၉၄-၉၅ အပစ္အခတ္ရပ္စဲၿပီးေနာက္ပိုင္း ႏိုင္ငံေရးအရ အေျပာအဆိုလုပ္တယ္။ ေနာင္အရပ္သားစစ္အစိုးရတက္လာတဲ့အခါမွ ေျပာဆိုၾကပါ။ အစီရင္ခံစာက က်ေနာ္တို႔ဘက္ကို အင္လႊတ္တာမ်ဳိးရွိခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ အမ်ဳိးသားညီလာခံမႇာ တိုင္းရင္းသားေတြအားလံုးကိုယ္စားအေနနဲ႔ စစ္မႇန္တဲ့အေျခခံဥပေဒဖယ္ဒရယ္ပံုစံေပၚလာေအာင္ စာတမ္းေတြအမ်ားႀကီးတင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက အမ်ဳိးသားညီလာခံက်င္းပေရးေကာ္မရွင္ ဥကၠ႒ဟာလည္း အခုလက္ရွိ သမၼတဦးသိန္းစိန္ျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားေတြအေနနဲ႔ တင္ျပခဲ့တဲ့အဆိုေတြ၊ ဥပမာ - တရား၀င္အသိအမႇတ္ျပဳ လက္ခံတာမ်ဳိးမလုပ္ဘဲနဲ႔ အားလံုးပယ္ခ်ခံရတယ္။ ဒါေတြဟာ ဘာလဲဆိုေတာ့ တုိင္းရင္းသားအားလံုးရဲ့ႏိုင္ငံေရးအပိုင္း အခြင့္အေရးေတြကို ဥေပကၡာျပဳတဲ့ကိစၥျဖစ္တယ္။ အဲဒီကာလအတြင္းမွာ ေကအိုင္ေအတပ္စခန္းေတြတည္ရွိရာ ေနရာေတြမွာ စစ္တပ္က စခန္းေတြ အမ်ားႀကီးတိုးခ်ဲ႔ံလာခဲ့တယ္။ နယ္ေျမစိုးမိုးေရးကို တႏွစ္ေက်ာ္ကာလအတြင္းမွာ လုပ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီကာလ ၉၄-၂၀၁၀ အတြင္းမွာလည္း က်ေနာ္တို႔ရဲ့တပ္စခန္းေတြကို ၀င္စီးၿပီးမွ သတ္ျဖတ္ပစ္ခတ္တာမ်ဳိးလုပ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးဆိုတဲ့ေ၀ါဟာရမသံုးဘဲ အစိုးသစ္မေပၚခင္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွာ က်ေနာ္တို႔ဘက္ကို လက္နက္ကိုင္ေတြပံုစံေျပာင္းသြားေအာင္ နယ္ျခားေစာင့္အသြင္ေျပာင္းဖို႔ လႈပ္ရွားေပးလာတယ္။ ဒါေတြဟာ ႏိုင္ငံေရးအရေျဖရွင္းပံုမဟုတ္ဘဲနဲ႔ နယ္ေျမစိုးမိုးေရး၊ စစ္အာဏာရွင္လက္နက္အားကိုးၿပီးမွပဲ ေနရာေဒသကိုစိုးမိုးႏိုင္ေရး အဲဒီလို ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့တာဟာ ခါးသီးတဲ့အေတြ႔အၾကံဳေတြပါ။

ေမး - လက္ရွိ သမၼတက ကခ်င္စစ္ပြဲမ်ားရပ္တန္႔သြားေအာင္ ေကအိုင္ေအဘက္ကလည္း ပစ္ခတ္၊ တိုက္ခိုက္မႈမ်ားကိုတားဆီးတဲ့အမိန္႔ေတြထုတ္ေပးဖို႔လိုအပ္တယ္လို႔ ေျပာၾကားခဲ့တာရွိပါတယ္။ ဆရာတို႔အျမင္ကေရာ ဘယ္လိုရွိပါသလဲ။
ေျဖ - ဒါဟာ ျပႆနာရဲ့ေျဖရွင္းပံု မဟုတ္ဘူး။ ေရွာင္လြဲလိုတဲ့ကိစၥပါ။ အဲဒီလို ေရွာင္လြဲတဲ့အက်င့္ေတြကို ဆယ္စုႏွစ္တခုေက်ာ္ အစိုးရဘက္ကလုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ျပည္တြင္းစစ္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ၿငိမ္းေအးသြားတာမ်ဳိးမရွိဘူး။ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးလုပ္႐ံုနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာတည္ၿငိမ္သြားဖို႔ဆိုတာ အေၾကာင္းတရားမညီပါဘူး။ ျပႆနာကို ဘယ္လိုေျဖရွင္းရမလဲဆိုတဲ့ကိစၥက အေရးႀကီးတဲ့ကိစၥပါ။ အစိုးရက အပစ္အခတ္ကိုမလုပ္ပါဘူးဆိုတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာလည္း ကခ်င္ေဒသမႇာ ထိုးစစ္အမ်ားႀကီး ဆင္ခဲ့တယ္။ ေကအိုင္ေအတပ္စခန္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုသိမ္းပိုက္လိုက္တယ္။ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္း တပ္မဟာ - ၄ ေဒသမွာလည္း အားလံုးကိုရွင္းပစ္လိုက္တယ္။ ဇန္န၀ါရီလ၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ အေတာအတြင္းမွာ တပ္မဟာ ၃ ေဒသမွာေရာ၊ တပ္မဟာ ၅ ေဒသမွာရာ ေနာက္ဆံုး ဇူလိုင္လအထိ ေကအိုင္ေအရဲ့ေရွ႕တန္းစခန္းေတြကို သိမ္းပိုက္လိုက္တယ္။ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကို ရပ္တန္႔မယ္ဆိုတာ သံတမန္နည္းလမ္းအရေျပာတဲ့ စကားရပ္ေတြပါ။ ေရွ့တန္းမွာျဖစ္ပ်က္ေနတာက အဲဒီလိုမဟုတ္ဘူး။ အျမဲတမ္း ပစ္ခတ္မႈလုပ္ေနၾကတဲ့ ေကအိုင္ေအတပ္စခန္းေတြကို ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ခ်ဥ္းနင္းဖယ္ရွားသြားရမယ္ဆိုတဲ့ အထက္ကညႊန္ၾကားခ်က္ေတြဟာ အျမဲတမ္း ပို႔လႊတ္ေနတာပါ။ ေရွ႕တန္းမွာျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ကိစၥကို ႏိုင္ငံထိပ္ပိုင္းမွာတာ၀န္ယူေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြကလည္း သိရွိဖို႔ေတာ့လိုပါတယ္။

ေမး - ေကအိုင္ေအတပ္စခန္းေတြကို သိမ္းပိုက္လိုက္တာ ဘယ္ေနရာေတြမွာ ျဖစ္ေနတာလဲ။ စခန္း ဘယ္ႏွခုေလာက္ရႇိၿပီလဲ။
ေျဖ - အေရအတြက္နဲ႔ေျပာမယ္ဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။ ဇူလိုင္လအတြင္းမွာပဲ တပ္မဟာ ၅ အဆြယ္ မွာရွိတဲ့ ေခၚဘြမ္းဆိုတဲ့စခန္းကို အင္အား ၂၀၀ ေလာက္နဲ႔သိမ္းလိုက္တယ္။ ၁၂၀ မမ အေျမာက္ေတြထားဖို႔ ညႊန္ၾကားတာရွိတယ္။ အဲဒီစခန္းဟာ က်ေနာ္တို႔ လိုင္ဇာနဲ႔ ခုနစ္မိုင္ေလာက္ပဲ ေ၀းတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ တပ္မဟာ ၃ ေဒသမွာရာ က်ေနာ္တို႔စခန္းေတြကို ၀င္စီးတာရွိတယ္။ တပ္မဟာ ၄ မွာလည္း အေတာ္မ်ားမ်ားရွိတယ္။ က်ေနာ္တို႔စခန္းနဲ႔အနီးဆံုးေနရာမႇာ တပ္အင္အားေတြကို ျဖည့္တင္းထားတာမ်ဳိး ဆက္တိုက္လုပ္ေနတယ္။

ေမး - ျမစ္ဆံုကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အရင္ဆံုးကန္႔ကြက္ခဲ့တာ ဆရာတို႔အဖြဲ႔အစည္းလို႔ သိရပါတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းမႇာ ဆရာတို႔အဖြဲ႔ေတြရဲ့လႈပ္ရႇားမႈနည္းသြားတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
ေျဖ - ျမစ္ဆံုကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ မေဆာက္သင့္တဲ့အေၾကာင္းကို သူတို႔တေတြရဲ့လက္မွတ္ေတြကို နယကဥကၠ႒ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊဆီကို ေပးပို႔တာမ်ဳိးရွိခဲ့တယ္။ တ႐ုတ္အစိုးရကိုလည္း လူထုေတြရဲ႕ ကန္႔ကြက္စာေပးပို႔တာမ်ဳိး ရွိခဲ့တယ္။ အဲဒီကိစၥမွာ လူထုေတြကို ၀ိုင္းၿပီးကန္႔ကြက္ၾကဖို႔ ေဆာ္ၾသတာမ်ဳိး မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။ ေကအိုင္အိုမွာ တပ္ဖြဲ႔ေပၚလစီအရပါ။ ဒီလိုစီမံကိန္းမ်ဳိးကို ေဆာ္ၾသၿပီး ၀ိုင္း၀န္းကန္႔ကြက္ၾကပါဆိုတဲ့ဟာမ်ဳိး လုပ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ တရား၀င္ပံုစံနဲ႔ပဲ ခ်ဥ္းကပ္မွာပါ။

ေမး - ျမစ္ဆံုစီမံကိန္း ရပ္တာ တႏွစ္ျပည့္သြားပါၿပီ။ ၂၀၁၅ က်ရင္ ျမစ္ဆံုဟာ အေပါင္းထြက္မလား၊ အႏုတ္ထြက္မလားဆိုတာ က်ေနာ္တို႔မသိခဲ့ရပါဘူး။ ဆရာတို႔အဖြဲ႔ရဲ့အျမင္ကိုလည္း သိပါရေစ။
ေျဖ - စီမံကိန္းအတြက္ သေဘာတူညီထားၾကတဲ့အစိုးရနဲ႔စီမံကိန္းကို အမႇန္တကယ္လုပ္မယ့္ စီပီအိုင္ကုမၸဏီတို႔ၾကားမွာ ဘယ္လိုသေဘာတူညီခ်က္မ်ဳိးေတြရထားတယ္ဆိုတဲ့အခ်က္က အဓိက အေရးႀကီးပါလိမ့္မယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံလူထုရဲ့အင္အားဟာ ဘယ္ေလာက္အထိ ဒီဆႏၵကိုခိုင္ခိုင္မာမာ စြဲကိုင္ထားႏိုင္မလဲဆိုတဲ့ကိစၥလည္း အဲဒီအေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္။ ကခ်င္လူထုကေတာ့ ရာသက္ပန္ ကန္႔ကြက္ၾကမွာပါ။

ေမး - ေနာက္ထပ္ ဘာေျပာစရာ ရွိပါေသးသလဲ။
ေျဖ - ျပည္တြင္းမွာျဖစ္ေနတဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ခ်ီတဲ့ျပည္တြင္းစစ္ေတြဟာ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာလို႔ပဲ ေျပာလို႔ရတယ္။ တိုင္းရင္းသားေတြကိစၥဟာလည္း ႏုိင္ငံေရးျပႆနာပါ။ စစ္မႇန္တဲ့ျပည္ေထာင္စုကို ၀ိုင္းၿပီး တည္ေဆာက္ၾကပါစို႔ဆိုၿပီးေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ၁၉၄၆ ကေနၿပီးေတာ့ စည္း႐ံုးေရးလုပ္တယ္။ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ့စကားကိုယံုၾကည္ၿပီးမွ စစ္မွန္တဲ့ျပည္ေထာင္စုေပၚထြန္းလာဖို႔ ၀ိုင္း၀န္းႀကိဳးပမ္းၿပီးမွပဲ သေဘာတူညီခ်က္ထုတ္လုိက္ၾကတယ္။ ဒီသေဘာတူညီခ်က္ေၾကာင့္လည္း ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးေပၚထြန္းလာခဲ့တယ္။ ၁၉၄၈ ခုႏႇစ္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ပိုင္းမႇာ ေပၚလာတဲ့ ၁၉၄၇ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဟာလည္း ျပည္ေထာင္စု စစ္စစ္မူမဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ ျပည္ေထာင္စုအစစ္ပံုစံနဲ႔လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒါဟာ ျပည္တြင္းစစ္ေပၚေပါက္လာမယ့္ မ်ဳိးေစ့ႀကီးပါ။ ျပႆနာေတြ ျပန္ေျဖရွင္းဖို႔ဆိုရင္ ျပႆနာေတြရဲ့အဆံုးမွာျဖစ္တဲ့ တိုက္ပြဲကိုပဲမီးေမာင္းထိုးတာမ်ဳိးမလုပ္ဘဲ ျပႆနာရဲ့အရင္းအျမစ္ျဖစ္တဲ့ႏိုင္ငံေရးျပႆနာကို ဘယ္လိုေျဖရွင္းရမလဲ။ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာေျဖရွင္းတဲ့အခါမႇာ အစိုးရဘက္ကလိုလားေနတဲ့ပံုစံတခုနဲ႔ပဲ သြားမလား။ တုိင္းရင္းသားေတြေျပာဆိုေနတဲ့အသံကိုပဲနားေထာင္ရမလားဆိုတဲ့ကိစၥအေပၚမႇာ တာ၀န္ရွိတဲ့အစိုးရေတြကေနၿပီးေတာ့ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ရမယ့္အခ်က္တခုရွိတယ္။ အခုထိ အစိုးရဟာ ျပႆနာကိုႏိုင္ငံေရးနည္းလမ္းနဲ႔ ေျဖရွင္းၾကမယ္။ စစ္မွန္တဲ့ျပည္ေထာင္စုနဲ႔သြားၾကမယ္ဆိုတဲ့ စဥ္းစားခ်က္ေတြ ေျပာဆိုခ်က္ေတြ တခုမွမၾကားရေသးဘူး။ ဒါဟာ ဘာလဲဆိုေတာ့ သူတို႔မူထဲမွာ တုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စစ္မွန္တဲ့ျပည္ေထာင္စုမူနဲ႔ေျဖရွင္းရမယ္ဆိုတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မရွိသေရြ႔ေတာ့ ျပည္တြင္းမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအစစ္ကိုတက္လွမ္းႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။

LWIN PWIN
NLABR
Web-site: www.nlabr.com
Blog: http://wanna23-23.blogspot.com/
(Sa Maung's Facebook မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။)