ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပဲ့တင္သံ အပိုင္း-၂၄ (မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

ေသာတရွင္ မ်ားခင္ဗ်ား NMSP လို႔ေခၚတဲ့ မြန္ျပည္သစ္ပါတီနဲ႔လုပ္ခဲ့တဲ့ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကိစၥနဲ႔ ေနာက္ခံအေၾကာင္းအရာ အနည္းငယ္ တင္ျပပါရေစ။ လြတ္လပ္ေရးေခတ္ဦးတုန္းက မြန္လူမ်ိဳးေရးရာအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဆိုတာရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ (၁၉၄၈) ခုႏွစ္ဆန္းပိုင္းကာလမွာ မြန္ျပည္နယ္ ခ်က္ျခင္းေပးဆိုတဲ့ေႂကြးေၾကာ္သံနဲ႔အတူေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ့မွာ လူထုဆႏၵျပပြဲ ႀကီးတခုက်င္းပခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေခါင္းေဆာင္ေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ႏုိင္လွေမာင္၊ ႏိုင္ဘလြင္နဲ႔မြန္စံသူတုိ႔ဟာ ဖဆပလအစိုးရနဲ႔ မြန္ျပည္နယ္အေရးေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါတယ္။ လူထုနည္းနဲ႔မြန္ျပည္နယ္ေဖာ္ ထုတ္ေရးကိစၥမေအာင္ျမင္ရင္ဘာလုပ္ၾကမလဲဆိုၿပီး မြန္ေရးရာအဖြဲ႔ခ်ဳပ္နဲ႔မြန္တိုင္းရင္းသားအစည္းအရံုးက ေခါင္းေဆာင္ေတြ တဘက္မွာၫွိႏိႈင္းေနၾကစဥ္မွာပဲ (၁၉၄၈)ခု ႏွစ္လည္ေႏွာင္းပိုင္းကာလမွာ ဗိုလ္သိန္းနဲ႔ႏိုင္ပန္းသာတို႔ဦးေဆာင္တဲ့လူငယ္တခ်ိဳ႔ဟာ ဇာသျပင္ရဲစခန္းကိုသိမ္းပိုက္ရာကစလို႔ မြန္လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔အတူ MPF လို႔ေခၚတဲ့မြန္ျပည္သူ႔တပ္ဦးလည္း ေပၚေပါက္ခဲ့ပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ လက္နက္ကိုင္တိုက္ခဲ့ၿပီး (၁ဝ)ႏွစ္ေလာက္အၾကာ (၁၉၅၈) ခု ဇူလိုင္လ (၁၉) ရက္မေတာ့ ဥကၠ႒ႏိုင္ေအာင္ထြန္းဦးေဆာင္တဲ့ မြန္ျပည္သူ႔တပ္ဦးဟာ လက္နက္နဲ႔ဒီမိုကေရစီလဲတယ္ဆိုၿပီး တပ္ဖ်က္ လက္နက္အပ္ၿပီး ပါတီေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါကို လက္မခံတဲ့ေခါင္းေဆာင္ ႏိုင္ဘလြင္က ႏိုင္ေရႊက်င္လို႔ နံမည္ေျပာင္းၿပီး(၅၈) ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ (၂၀) ရက္ ေန႔မွာ New Mon State Party လို႔ေခၚတဲ့ မြန္ျပည္သစ္ ပါတီကို ဖြဲ႔စည္းလိုက္သလို၊ MNLA လို႔ဆိုတဲ့ မြန္အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ကိုလည္း ထူေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ မြန္ျပည္သစ္ပါတီဟာ လူနည္းစုတိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ားအခြင့္အေရးနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ေတြကိစၥကိုကိုင္စြဲၿပီး တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

လက္နက္နဲ႔ဒီမိုကေရစီလဲခဲ့တဲ့ မြန္ျပည္သူ႔တပ္ဦးဟာ မြန္တုိင္းရင္းသားအစည္းအရံုးနဲ႔ေပါင္းၿပီး “မြန္ျပည္သူ႔ညီညြတ္ေရးတပ္ေပါင္းစု”ကို ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီးေနာက္ (၁၉၆ဝ)ျပည့္ႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲကို ဝင္ၿပိဳင္ခဲ့ရာက ႏုိင္ေအာင္ထြန္းအပါအဝင္အျခား (၃)ဦးဟာ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြျဖစ္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ ႏိုင္ေအာင္ထြန္းဟာ အစိုးရအဖြဲ႔ထဲမွာ မြန္ေရးရာဝန္ႀကီးနဲ႔ကယ္ဆယ္ေရးဝန္ႀကီးလည္း ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ (၁၉၆၃)ခုႏွစ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲအပ်က္မွာ ႏိုင္ေအာင္ထြန္းနဲ႔တပ္ဦးေခါင္းေဆာင္ေတြ အကုန္လံုးနီးနီးအဖမ္းခံရၿပီးတဲ့ေနာက္(၁ဝ) ႏွစ္ေလာက္ အထိန္းသိမ္းခံခဲ့ၾကရသလို ေနာက္ပိုင္းမေတာ့ မြန္ျပည္သူ႔တပ္ဦးလည္း အဖ်က္ခံရတဲ့အထဲပါသြားၿပီး ဇာတ္သိမ္းသြားပါတယ္။

ေသာတရွင္မ်ားခင္ဗ်ား

အသစ္ျဖစ္ထြန္းလာတဲ့ မြန္ျပည္သစ္ပါတီဟာလည္း အတြင္းပဋိပကၡေတြနဲ႔ကင္းခဲ့တာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ (၁၉၈ဝ)ကေန(၁၉၈၇) ကာလေလာက္အထိ  ႏိုင္ေရႊက်င္ဦးေဆာင္တဲ့အစုနဲ႔ ႏိုင္ႏြန္လာေခၚ ႏိုင္ဆိတ္ႏို႔ ဦးေဆာင္တဲ့အစုကြဲခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ေၾကကြဲစရာျဖစ္ရပ္ေတြနဲ႔အတူ ဂိုဏ္းဂဏဆန္တဲ့စုဖြဲ႔မႈေတြလည္း ရွိေနခဲ့ပါတယ္။ (၁၉၉၃)ခုႏွစ္မွာ မြန္ျပည္သစ္ပါတီကတာဝန္ရွိသူေတြနဲ႔ ထိုင္းႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ျမန္မာစစ္သံမႉး ဗိုလ္မႉးႀကီးသိန္းေဆြတို႔ ေတြ႔ဆံုခဲ့ၾကပါတယ္။ ေတြ႔ဆံုမႈနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အေသးစိတ္မထုတ္ျပန္ခဲ့ေပမဲ့ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကိစၥျဖစ္တယ္လို႔ သတင္းေတြထြက္ခဲ့ပါတယ္။ တခါ (၉၃)ေအာက္တိုဘာလထဲမွာပဲ နအဖရဲ႔ေထာက္လွမ္းေရးကိုယ္စားလွယ္နဲ႔ မြန္ျပည္သစ္တာဝန္ရွိသူေတြ ထပ္ေတြ႔ခဲ့ၾကျပန္ပါတယ္။  ေတြ႔ဆံုပြဲတိုင္းမွာ မြန္ျပည္သစ္ပါတီဘက္က UNFC လို႔ေခၚတဲ့ တပ္ေပါင္းစုအေနနဲ႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးဖို႔ေတာင္းဆိုခဲ့ေပမယ့္လည္း ထိုင္းႏိုင္ငံထဲမွာ ျမန္မာစစ္သံမႉးနဲ႔ (၅)ႀကိမ္ေျမာက္ေတြ႔ၿပီး တဲ့ေနာက္မွာေတာ့ တစ္ဖြဲ႔ခ်င္းအေနနဲ႔ေတြ႔ဆံုမယ္ဆိုၿပီး သေဘာတူခဲ့ၾကပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ (၁၉၉၃)ကေန(၁၉၉၅)ႏွစ္အတြင္း မြန္ျပည္သစ္နဲ႔စစ္အစိုးရကိုယ္စားလွယ္ေတြ ေမာ္လၿမိဳင္မွာ (၄)ႀကိမ္ေတြ႔ ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီ့ေနာက္ (၁၉၉၅)ခု ဇြန္လ (၂၉)ရက္မွာ ႏွစ္ဘက္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးလုပ္ၿပီး ေမာ္လၿမိဳင္မွာဆက္ဆံေရးရံုးထားကာ ႒ာနခ်ဳပ္ကိုေတာ့ ေရးၿမိဳ့နယ္ ေရးေခ်ာင္းဖ်ားေဒသမွာ စိုက္ထားတာေတြလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဥကၠ႒ကေတာ့ ႏိုင္ေထာမြန္ျဖစ္ပါတယ္။

ေသာတရွင္မ်ားခင္ဗ်ား..

အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးလုပ္ၿပီးေနာက္မွာ မြန္ျပည္သစ္ပါတီဟာ ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေတြ၊ မြန္စာေပနဲ႔မြန္ယဥ္ေက်း မႈေဖာ္ထုတ္ေရးေတြအျပင္ အဖြဲ႔အစည္းရဲ႔စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြမွာပါ အရွိန္အဟုန္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ျဖစ္ထြန္းလာပါတယ္။ အပစ္ရပ္ၿပီး(၁၅)ႏွစ္ ျပည့္လုနီးမွာ စစ္အစိုးရက တပ္ဖ်က္၊ လက္နက္အပ္၊ ျပည္သူ႔စစ္လုပ္ဆိုၿပီး ဖိအားေပးလာတဲ့အခါမေတာ့ ျပႆနာေတြစတက္ၾကပါေတာ့တယ္။ အစပိုင္းမွာ စစ္အစိုးရဘက္က မသိမသာဖိအားေပးအၾကပ္ကိုင္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆံုး(၂ဝ၁၀)ဧၿပီလ(၇)ရက္ေန႔၊ အေ႐ွ႔ေတာင္တုိင္းစစ္ဌာခ်ဳပ္မွာ နအဖနဲ႔မြန္ျပည္သစ္တို႔ေတြ႔ၾကေတာ့ စရဖအႀကီးအကဲဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲျမင့္ က“ျပည္သူ႔စစ္ဖြဲ႔ဖုိ႔လက္မခံရင္(၉၅)ခုႏွစ္ မတုိင္မီအေျခအေနေတြ ျပန္ေရာက္သြားႏုိင္တယ္”လို႔ ၿခိမ္းေျခာက္လိုက္ပါတယ္။ ဒီ့ေနာက္ ၾသဂုတ္လထဲမွာ တိုင္မႉးဗိုလ္ခ်ဳပ္သက္ႏိုင္ဝင္းကလည္း စက္တင္ဘာလ (၁)ရက္ေန႔ေနာက္ဆံုးထားၿပီး အသြင္ေျပာင္းတာ၊ လက္နက္အပ္တာေတြအၿပီးလုပ္ရမယ္၊ မလုပ္ရင္ ေသာင္းက်န္းသူအျဖစ္ျပန္သတ္မွတ္ၿပီး ျပန္အတိုက္ခံရမယ္၊ ဆက္ဆံေရးကိစၥေတြ ျဖတ္ေတာက္ပစ္မယ္လို႔ ေျဗာင္အတိအလင္း ထပ္မံၿခိမ္းေျခာက္ခဲ့ပါတယ္။

မြန္ျပည္သစ္ပါတီဘက္ကလည္း လက္မခံႏိုင္ေၾကာင္း စက္တင္ဘာ (၁)ရက္ေန႔မွာပဲ အေၾကာင္းျပန္ခဲ့လို႔ ဆက္ဆံေရးေတြတင္းမာကုန္ၿပီး စစ္ေရးျပင္ဆင္မႈေတြပါျပန္ျဖစ္ကာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးပ်က္တဲ့ အေနအထားထိေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ စစ္အစိုးရဘက္ကလည္း အေျခအေနေပၚမူတည္ၿပီး မသိမသာျပန္ဆက္ဆံ၊ ျပန္ဖြင့္ေပးတာေတြလုပ္လာရင္းကေန ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလထဲမွာေတာ့ မြန္ျပည္သစ္ပါတီၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေရးအဖြဲ႔နဲ႔ အစိုးရဝန္ႀကီးဦးေအာင္မင္းေခါင္းေဆာင္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔တို႔ ေမာ္လၿမိဳင္မွာေတြ႔ၾကျပန္ပါတယ္။ ဒီေတြ႔ဆံုမႈမွာ “ႏွစ္ဘက္ပစ္ခတ္မႈေတြရပ္ဆုိင္းထားဖို႔၊  ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲအဖြဲ႔နဲ႔ ေဆြးေႏြးဖုိ႔အတြက္ ကုိယ္စားလွယ္၊ ေနရာ၊ ေန႔ရက္ ေရြးခ်ယ္ညႇိႏႈိင္းတဲ့ကိစၥေတြအျပင္ ဆက္ဆံေရး႐ုံးေတြကို ဘယ္မွာထားမယ္၊ သတ္မွတ္ေနရာေတြကလြဲလို႔ တျခားေနရာေဒသေတြကုိ လက္နက္နဲ႔မသြားမလာဖုိ႔စတဲ့ကိစၥေတြမွာ သေဘာတူညီမႈရခဲ့ၾကတယ္လို႔ ၾကားရပါတယ္။

ေသာတရွင္မ်ားခင္ဗ်ား…ေနာက္တပတ္မွာ အပစ္ရပ္ထဲက  တင္ျပဖို႔က်န္ေနေသးတဲ့အဖြဲ႔ေတြအေၾကာင္း 
အၿပီးသတ္တင္ျပၿပီးတဲ့ေနာက္ ဘယ္အဖြဲ႔နဲ႔ဘယ္ပံုစံ သေဘာတူညီမႈယူခဲ့တယ္ဆိုတာေတြကို ဆက္လက္တင္ျပပါ့မယ္။

ေနာက္တပတ္ဆက္ပါဦးမယ္။

က်ေနာ္မ်ိဳးျမင့္ပါခင္ဗ်ား.