သမိုင္းစာမ်က္ႏွာမ်ား(ေအာင္ေက်ာ္ဦးဦး)

ထားဝယ္ကမိတ္ေဆြတစ္ဦး လက္ေဆာင္ေပးခဲ့သျဖင့္ (၄၊၇၊၁၉၃၆)ရက္ ထုတ္ သူရိယသတင္းစာ ႏွစ္လည္အထူးစာေစာင္ The Sun Annual number တစ္ေစာင္၊ (၁၂)ပဲ စာေစာင္ေဟာင္းႀကီးကို လက္ခံရရွိခဲ့ပါ သည္။ စာရြက္ေတြမွာေဆြးျမည့္ေန၍ တစ္မ်က္ႏွာခ်င္းကိုပင္ အသာ အယာ အသက္ေအာင့္ကာလွန္ၾကည့္ေနရသည့္ အေျခအေန၊ ေလတိုး ရင္ေတာင္ စာရြက္အပိုင္းအစေတြက တစ္စစီပဲ့ေၾကြက် မတတ္ပါပဲ။ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္သညၾကားမွပင္ နာဂစ္ဒဏ္ကို အလူးအလဲခံစား လိုက္ရျပန္ပါတယ္။ အသက္(၇၃)ႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ ဦးသူရိယရဲ့စာမ်က္ႏွာ အသက္ေသြးေၾကာေတြကို တစ္စစီ၊ တစ္ပိုင္းစီ၊ ခ်ဳပ္တန္ခ်ဳပ္၊ ဖာတန္ဖာ၊ ေထးတန္ေထး၊ ကပ္တန္ကပ္၊ အေထြေထြ ေရာဂါမ်ားကို အခ်ိန္ယူ ကုသၿပီးမၾကာမီ အသက္ျပင္းျပင္း႐ွဴသံႏွင့္အတူ သူ႔စကားသံကိုတိုးျမႇင့္စြာၾကားလိုက္ရသည္။ ေသြး ခ်ည္မွ်င္ေတြတြဲခိုေနတဲ့သူ႔မ်က္ဝန္းအိမ္နဲ႔ တစပ္စပ္တုန္ရီေနတဲ့ ျဖဴေလ်ာ့ေလ်ာ့ႏႈတ္ခမ္းလႊာမွ အားကိုးတႀကီးျဖင့္ သူ႔ျဖတ္သန္းမႈဘဝအထိုထိုကို ျပန္ေျပာခိုင္းေနသလို ေအးစက္ေတာင့္တင္းေနတဲ့ သူ႔လက္ဖဝါးႏုႏုေတြက ကြၽန္ေတာ့္အသားစိုင္ေတြကိုင္တြယ္ထိမိခ်ိန္မွာ မထင္မွတ္ဘဲ ကြၽန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လံုး လွ်ပ္စစ္စီးဆင္းသလိုတုန္ခါသြားမိတယ္။ အမွန္တရားယံုၾကည္ခ်က္စတဲ့ အားအင္ေတြေပးလိုက္သလို ရရွိခံစားခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကိုေလးနက္စြာ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္တယ္။

''ယခု တင္ျပခ်က္မ်ားသည္ ကြၽႏု္ပ္၏အာေဘာ္မ်ား လံုးဝမဟုတ္ပါ'' တစ္ခ်ိန္တစ္ခါက တန္ခိုးထက္ျမက္ခဲ့ေသာ သူရိယသတင္းစာပါ သမိုင္းစာမ်က္ႏွာမ်ား၏ အေထာက္အထားမ်ားကိုသာ ေဖာ္ျပျခင္းပါသည္။ ျမင္ကြန္းမင္းသားႀကီး အဘယ္ေၾကာင့္ ဘုရင္ မျဖစ္သနည္း။ ျမင္ကြန္းမင္းသားႀကီးသည္ အျခားေသာ မင္းတုန္းမင္းတရားႀကီး၏သားေတာ္မ်ားႏွင့္မတူ၊ အမူကြဲျပားထူးျခားေသာ၊ စြမ္းရည္သတၱိႏွင့္ ျပည့္စံုေၾကာင္း၊ ထိုကဲ့သို႔ ထူးျခားမႈရွိျခင္းေၾကာင့္ ထိုမင္းသားႀကီးအေၾကာင္းကို ေရွ႔မီ၊ ေနာက္မီျဖစ္ၾကကုန္ေသာ ျမန္မာလူႀကီးအေပါင္းတို႔က မၾကာခဏ ေျပာျပေလ့ရွိၾကသည္။ ျမန္မာျပည္အေရွ႕ေတာင္ဘက္ရွိ တည္ရွိအပ္ေသာ ျပင္သစ္ျပည္အပိုင္ အာနံျပည္ ေဆးဂံုၿမိဳ့တြင္ ေနထိုင္ေတာ္မူေသာ ျမန္မာတို႔၏ဘုရင္ ပဥၥမသဂၤါယနာတင္ ဘဝရွင္မင္းတုန္းမင္းတရားႀကီး၏ သားေတာ္ႀကီးတစ္ပါးျဖစ္ေပေသာ သက္ေတာ္(၇၉)ႏွစ္ရွိ ျမင္ကြန္းမင္းသားႀကီးသည္ ၁၂၈၃ ခုႏွစ္၊ ေတာ္သလင္းလဆုတ္ (၇)ရက္ေန႔၊ နံနက္(၉)နာရီ (၃ဝ)မိနစ္ အခ်ိန္တြင္ ကံကုန္ေတာ္မူေလရာ ၾကြင္းက်န္ရစ္ခဲ့ပါေသာ႐ုပ္အေလာင္းကို ၄င္းႏွစ္ သီတင္းကြၽတ္လဆန္း (၄)ရက္ေန႔၊ ညေန (၄)နာရီခြဲ အခ်ိန္တြင္ ဖုတ္ၾကည္းသၿဂႋဳဟ္လိုက္ေၾကာင္း၊ ယခုအခါ ေဆးဂံုၿမိဳ့တြင္ ထိုမင္းသားႀကီး၏အဆက္အသြယ္ သားေတာ္၊ သမီးေတာ္မ်ားႏွင့္ေျမးေတာ္တို႔မွာ ေပါင္းကိုးပါး က်န္ရစ္ခဲ့သည့္လကၡဏာရွိေၾကာင္း၊ အေၾကာင္းကိုဆိုေသာ အသုဘတရားေတာ္နာဖိတ္ၾကားစာတြင္ မင္းသမီးခင္ေလးဘုရား၊ သခင္မေလးထိပ္တင္မႀကီး၊ မင္းသမီးရင္နီျမင္ကြန္း၊ မင္းသမီးဂ်ပ္နီျမင္ကြန္း၊ မင္းသမီးဆူဇနီျမင္ကြန္း၊ မင္းသားဗလင္တိုင္ျမင္ကြန္း၊ မင္းသမီးဟယ္တီနီျမင္ကြန္းႏွင့္ မင္းသမီးမာေဆေလျမင္းကြန္းဟု ဖိတ္ၾကားစာတြင္ပါရွိေၾကာင္း ကြၽႏု္ပ္တို႔ ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ဖူးပါသည္။ မင္းတုန္းမင္းတရားႀကီးသည္ ညီေတာ္ကေနာင္မင္းကို အိမ္ေရွ႔စံအပ္ႏွင္းေတာ္မူျခင္းေၾကာင့္ ၄င္း၏ သားေတာ္ႀကီးမ်ားမွာ အေမြ႐ိုက္ရာ လက္ခံသိမ္းျမန္းစိုးပိုင္ဖို႔အေရးႏွင့္ အလြန္တစ္ရာမွေဝးသြားေပရာ သားေတာ္ႀကီးမ်ားမွာ မေက်မနပ္ျဖစ္ၾကရၿပီးလွ်င္ ထိုသို႔ ကေနာင္မင္းသားကို အိမ္ေရွ႔စံအပ္ၿပီးေနာက္ သံုးႏွစ္ေျမာက္ေသာ သကၠရာဇ္ ၁၂၃၈ ခုႏွစ္၊ ကဆုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၅ ရက္ေန႔၊ ၃ ခ်က္တီးေက်ာ္၊ ၆ ေမာင္းအခ်ိန္၊ တမိုဃ္းလံုး ေသြးကဲ့သို႔နီျမန္းၿပီးလွ်င္ ၄ ခ်က္တီးအခ်ိန္ မည္းမိုက္၍ မိုဃ္းႀကီးရြာရာ နန္းေတာ္အေရွ႔ေျမာက္၊ ေရႊၿမိဳ့ေတာ္ အေရွ႔ေျမာက္အရပ္မ်ားတြင္ မိုဃ္းႀကီး ေလာင္မီးက်သည္။ ယင္းသို႔ျဖစ္ပြားၿပီး လျပည့္ေက်ာ္(၇)ရက္ေန႔၊ ေန႔(၂)ခ်က္တီးေက်ာ္အခ်ိန္တြင္ နန္းေျမ ဘံုသာစံနန္းေတာ္လႊတ္ေတာ္အနီး တဲႀကီးတြင္ သႆေမဓအခြန္မွဴးမွစ၍ တိုင္းေရး၊ ျပည္ေရးမ်ားကိုရွင္းလင္းစစ္ေဆးေနစဥ္ အမွတ္တမဲ့ေနခိုက္၊ ျမင္းကြန္းမင္းသား၊ ျမင္းခံုတိုင္မင္းသားတို႔သည္ ငဘဲႀကီး၊ စံခိုင္၊ ဝတုတ္၊ ငျဖဴသီး၊ ငကြၽတ္၊ ငအုန္းခိုင္၊ ေဇာ္ဂ်ီဗိုလ္တို႔ႏွင့္ လူေပါင္း (၅ဝ)ေက်ာ္တို႔ကို အရက္ေသစာမ်ားတိုက္ၿပီးလွ်င္ ျမင္းကြန္းမင္းသားႏွင့္အေပါင္းအပါမ်ားသည္ စံနန္းေတာ္ေထာင့္ ေနအိမ္ဝင္းက ဓားသြားေဖြးေဖြးႏွင့္ထြက္လာၾက၍ မင္းမူမင္းေရးအစည္းအေဝးျပဳလုပ္ေနသည့္ အိမ္ေရွ႔မင္း ဝန္ႀကီးတို႔ကိုလုပ္ႀကံမည္လာရာ အိမ္ေရွ႔မင္းလည္း ေရွာင္တခင္ျဖစ္၍ တဲႀကီးကဆင္းသြားရာ လႊတ္ေတာ္ေတာင္ ေလွကားအနီးတြင္ ငျဖဴသီးလုပ္ႀကံ၍ နတ္ရြာစံေတာ္ မူေလသည္။ ျမေတာင္ၿမိဳ့စား ေသနတ္ဝန္ႀကီး သတိုးမင္းႀကီးမဟာမင္းလွစည္သူလည္း ဓားထိခိုက္၍ဆံုးေခ်သည္။ ေလာင္းရွည္ၿမိဳ့စားဝန္ႀကီး၊ လက္ဝဲဝင္းမွဴး၊ ေျမဒူးၿမိဳ့စား၊ လက္ဝန္သံေတာ္ဆင့္၊ နားခံေျပာ့ႀကီးမွဴး ငရနဲ(ေခၚ)သႏၲိ၊ ၂ၿမိဳ့အုပ္တို႔ႏွင့္လူအမ်ားလည္း ဓားထိခိုက္ဒဏ္ရာ အနာတရ ျဖစ္ၾကရေၾကာင္း၊ ဝန္ေထာက္ ၿမိဳ့သစ္ၿမိဳ့စား၊ မိုးနဲဗိုလ္မွဴးဝန္ေထာက္၊ ပုပၸားၿမိဳ့စား၊ ေက်ာက္ရဲၿမိဳ့စား၊ သစ္ေတာၿမိဳ့ဝန္၊ က်ီးဝန္၊ ဆင္ဝန္၊ ပင္းတလဲဝန္၊ ေတာင္ငူ၊ ရမည္းသင္း၊ ၂ၿမိဳ့ဝန္တို႔မွစ၍ မွဴးေတာ္မတ္ေတာ္တို႔လည္း ကိုယ္လြတ္႐ုန္းေရွာင္ရွားၾကရေလသည္။ သားေတာ္ မလြန္မင္းသား၊ ညီေတာ္ ျပင္စည္မင္းသား၊ စကုမင္းသားတို႔ကို အိမ္ေရွ႔မင္းအမိန္႔ေတာ္ႏွင့္ဆို၍ ေခၚၿပီးလွ်င္ လက္ယာဝင္းတံခါး အျပင္တြင္ သတ္ရာ ကံကုန္ေတာ္မူၾကသည္။ ေနာက္ သူပုန္ေလးငါးဆယ္ႏွင့္ ျမင္ကြန္းမင္းသား၊ ျမင္းခံုတိုင္မင္းသားတို႔သည္ နန္းေျမဘံုသာသို႔တက္၍ အတြင္းဝန္ေရနံေခ်ာင္းၿမိဳ့စား၊ မင္းႀကီးမဟာမင္းလွေက်ာ္ေခါင္တို႔ကို ဓားကြက္ၿပီးလွ်င္ သစၥာေပးသည္။ သူရဲဝန္ေရႊျပည္ရန္ေအာင္၊ ျမင္းဝန္သတိုးမင္းႀကီး၊ မဟာသမိန္တို႔ကသစၥာမခံ၍ ငျဖဴသီးမွလုပ္ႀကံရာ နန္းေတာ္ေပၚတြင္ ဆံုးေခ်သည္။ ဘဝရွင္မင္းတရားႀကီး ဘုရားပြဲေတာ္ေဆာင္တြင္စံေတာ္မူစဥ္ ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲအသံမ်ားေၾကာင့္ ကင္းဝန္မင္းမဟာမင္းလွသူကတင္ေလွ်ာက္ရာ ျမင္ကြန္းမင္းသား၊ ျမင္းခံုတိုင္မင္းသား အေပါင္းအပါ သူပုန္၊ ရန္သူေတာ္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း၊ ခမည္းေတာ္ကိုမႀကံစည္အပ္ဟု ဆင့္ဆိုၿပီးလွ်င္ ျမင္းခံုတိုင္မင္းက -----------------( စာမ်ားဆက္ရွာ၍ မရေတာ့ပါသျဖင့္ခ်န္လွပ္ၿပီး ေနာက္ဆက္တြဲစကားပိုဒ္ျဖင့္ ဆက္ေပးလိုက္ပါသည္။) ဘဝရွင္မင္းတရားႀကီးဘုရား ကိုယ္ေတာ္တိုင္ကြပ္ကဲ၍ ခုခံတိုက္ခိုက္ေၾကာင္း၊ အေျမာက္ဝန္မဟာေနာ္ရထာ၊ အေျမာက္စာေရးေမာင္ႀကီးတို႔က သူပုန္တို႔ရွိရာသို႔ အေျမာက္ႏွင့္ခ်ိန္၍ပစ္ေဖာက္ၾကေလသည္။ သူပုန္တို႔ကလည္း ေရႊနန္းေတာ္ႀကီးဆီသို႔ အေျမာက္ စိန္ေျပာင္းႏွင့္ မရပ္မနား ပစ္ခတ္ၾကေလသည္။ ျမင္းကြန္းမင္းသားတို႔မွ ခမည္းေတာ္ဘုရားအမိန္႔ေတာ္ကိုနာခံလိုေၾကာင္း၊ ပုရပိုက္ေပၚတြင္ စာေရးထား၍ ပိုးနီပဝါ ရစ္ပတ္လ်က္ ခမည္းေတာ္ကိုတင္ေလွ်ာက္ရာ တင္လႊာတြင္အေရးေတာင္းဆိုသည့္စာ ပါရွိရာ ဘဝရွင္မင္းတရားႀကီးဘုရားက ကန္႔ကြက္ျခင္းမရွိ၊ ရဲရင့္တည္ၾကည္ေတာ္မူသည္ႏွင့္အညီ ပညာသတၱိႏွင့္ႏိႈင္းစာေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ငါ့ကိုရန္မျပဳႏွင့္ဟူေသာ အမိန္႔ေတာ္ စာပုရပိုက္ကိုေရးသား၍ ပဝါနီရစ္ပတ္ၿပီးလွ်င္ ျမင္ကြန္းမင္းသား၊ ျမင္းခံုတိုင္မင္းသားတို႔မယ္ေတာ္ ေတာင္ေရႊေရးမိဖုရားကိုယ္တိုင္ သားေတာ္မ်ားရွိရာသြားေရာက္ ------------( ဝမ္းနည္းစြာျဖင့္ စာလံုးမ်ားပ်က္စီးသြားခဲ့ရပါသည္။ အဆံုးပိုဒ္ကို ဆက္ရလွ်င္မူ) ျမင္ကြန္းမင္းသားတို႔ညီေနာင္သည္ မီးသေဘၤာျဖင့္ ရန္ကုန္သို႔စုန္ဆင္းလာၿပီးလွ်င္ အဂၤလိပ္အစိုးရမင္းတို႔နယ္တြင္ မွီခိုေလသည္)။ ရန္ကုန္ၿမိဳ့၊ ေရႊတိဂံုဘုရားအနီးအိမ္ေတာ္တြင္ အဂၤလိပ္အစိုးရကေခတၱထားစဥ္ ညီေတာ္ျမင္းခံုတိုင္မင္းသား မက်န္းမာ၍ကံေတာ္ကုန္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ျမင္ကြန္းမင္းသားကိုလည္း အဂၤလိပ္အစိုးရက ျမန္မာျပည္တြင္မထားဘဲ၊ အိႏၵိယျပည္သုိ႔ပို႔ထားရာ ထုိျပည္မွ ႐ုပ္ဖ်က္၍ ျပင္သစ္ပိုင္ ကိုခ်င္ခ်ဳိင္းနားနယ္သို႔အေရာက္ ထြက္ေျပးေလသည္ဟု ေျပာဆိုၾကေၾကာင္း၊ ထုိသုိ႔ ျပင္သစ္နယ္သို႔ေရာက္ရိွၿပီး ျပင္သစ္အစိုးရတို႔က အကန္႔အသတ္ျဖင့္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကည့္႐ႈထားသည္ဟုသိရိွေၾကာင္းဟု အဆံုးသတ္ထားပါသည္။ စားေရးသူ အမည္ေဖာ္ျပထားျခင္းမရိွပါ။ ယေန႔ဂ်ာနယ္လစ္တုိ႔စကားနဲ႔ေျပာရလွ်င္ သူရိယဝိုင္းေတာ္သားတစ္ဦးျဖစ္ႏုိင္ဖြယ္ရိွေၾကာင္း ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ေရးမိလုိက္ပါသည္။ နတ္ရြာစံသီေပါမင္းတရားႀကီး ျမန္မာျပည္ႀကီးသည္ ျမန္မာလူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးလံုးပင္ ယူက်ဳံးမရရင္ဘတ္စည္တီး ဝမ္းနည္းျခင္းမက ဝမ္းနည္းၾကရျခင္း၊ အေၾကာင္းေသာ္ကာ ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္၊ ဆယ့္တစ္ဆက္ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာျပည္ႀကီးနင္း သီေပါမင္းႀကီးသည္ အိႏိၵယႏိုင္ငံ ရတနာဂီရိၿမိဳ့၌ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၈၇ ခုႏွစ္၊ နတ္ေတာ္လျပည့္ေက်ာ္ (၆)ရက္ေန႔တြင္ ကံကုန္ေတာ္မူသည္။ ကုန္းေဘာင္မင္းတို႔၏ ဇာတာေတာ္ဘြဲ႔မ်ားအမည္ျဖင့္ ေရးသူ ေနမ်ဳိးမင္းထင္ေက်ာ္ေခါင္ဘြဲ႔ရ အေဝးေရာက္မင္း (ေရႊဘိုၿမိဳ့)ရဲ့ သီေပါမင္းတို႔၏ဇာတာေတာ္ ဘြဲ႔ရွစ္ဆယ္ေပၚေတးထပ္ကို ပူးတြဲတင္ျပလိုက္ပါသည္။ ၁၂၂ဝ ျပည့္ နတ္ေတာ္လဆုတ္ ၁၂ ရက္ေန႔၊ စေနေန႔၊ နံနက္ ေလးခ်က္တီးေက်ာ္စဥ္ နကၡတ္ ၁၆ လံုး ၃ ပါဒ္၊ ၅ ဗီဇနာ။ ၁၂၄၇ ခု၊ တန္ေဆာင္မုန္း လဆုတ္ ၈ ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔၊ ေန႔ ၃ ခ်က္တီးေက်ာ္အခ်ိန္၊ စဥ္နကၡတ္ ၁ဝ လံုး ၁ ပါဒ္ ၄ ဗီဇနာ။ ၄င္းအခါ ဘြဲ႔ရွစ္ဆယ္ေတာ္ သတ္စတၱာလီ စမၼီအစ္၊ ျမန္မာျပည္သကၠရာဇ္၊ ပ်က္ယိမ္းပံု၊ ဖန္ၿပီစနစ္ ခက္ကိန္းႀကံဳသည္ အခ်က္ႀကိမ္းစံု ဆံုၿပီကို။ တန္ေဆာင္မာသ ဆုတ္ရွစ္ခါတြင္ အုပ္ရွစ္ပမာ ၿပိဳကြဲၿပီတို႔မို႔။ ေန႔သူရဇၨအခါတန္လွ်င္ ၾကမၼာကံပင္အျမင္ဆို႔၊ မိႆလဂ္ဝင္သိဟ္ တခို႔ မေတာ့၊ စန္းႏွင့္ဟိုင္းတို႔ ျခေသၤ့လံႈ၊ ၾကြက္မင္းကညာ၊ မကာရပူးမင္းရာဇ ၿဗိစၧာေရႊဂဠဳန္၊ ေရနက္႐ိႈင္းလို႔ တိုင္းေမစံုမွာ ဆဒၵန္ေျပာင္ဟု ဓႏုနန္းပ၊ ျပဒုစခန္းကြယ္ဖံုး ျမတ္မဟာ၊ ဆယ္လံုးတပါဒ္သာ ထီးသံုးစည္ေပါက္ ျပည္ေမွာက္ခါငယ္၊ မၾကည္ေနာက္စြာ ပ်က္ကိန္းႀကံဳရေလ။ ျမန္မာျပည္တြင္ ဂဠဳန္ေတြ ထပံု ေရးသူ ဂဠဳန္ဦးေစာ ဂဠဳန္အေရးေတာ္ပံုႏွင့္ပတ္သက္၍ သတင္းအျဖစ္ေရးသားရန္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ဦးဘကေလးက အကြၽႏ္ုပ္အား ေျပာၾကားေသာေၾကာင့္ သတင္းအျဖစ္ႏွင့္သာ အကြၽႏု္ပ္ေရးသားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ အျခားရည္ရြယ္ခ်က္ တစ္စံုတစ္ရာမရွိပါဟု ျမန္မာျပည္တြင္ ဂဠဳန္ေတြ ထပံု၊ သတင္းအဆံုးပိုဒ္တြင္ စကားခ်ပ္ ဂဠဳန္ဦးေစာဟု ပါရွိပါသည္။ လက္နက္လံုေလာက္စြာမရွိဘဲ၊ မႏိုင္ဘဲသိလ်က္ႏွင့္ အေသခံ၍ ဤကဲ့သို႔သူပုန္ထျခင္းကို အကြၽႏု္ပ္မႀကိဳက္ပါဟု စာေရးသူမွ သူထင္ျမင္ယူဆခ်က္ကို တင္ျပထားျပန္ပါသည္။ အထက္ပါ သတင္းေဆာင္းပါးကိုမတင္ျပမီ စာေရးသူဂဠဳန္ဦးေစာႏွင့္ သူရိယသတင္းစာတို႔ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္ပံုမ်ားကို ထိုေန႔ထုတ္ သူရိယသတင္းစာမွာ ခမ္းခမ္းနားနားေဖာ္ျပထားျခင္းျဖင့္ ဂဠဳန္ဦးေစာ၏အေရးပါပံုကို သိႏိုင္ေပလိမ့္မည္။ ႏိုင္ငံျခားကိုယ္စားလွယ္အေထာက္ေတာ္ ဂဠဳန္ဦးေစာဟူ၍ ထိုသတင္းစာ၌ပါရွိသလို ဗမာျပည္တြင္ မည္သည့္သတင္းစာမွ မစီမံေသးေသာအလုပ္ဟူ၍ ဂ်ပန္၊ ကိုရီးယား၊ တ႐ုတ္၊ မန္ခ်ဴးကိုး၊ ယိုးဒယား စေသာ ေနထြက္သည့္ အေရွ႔ဘက္တလႊားႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ေလယာဥ္ပ်ံႏွင့္တစ္မ်ဳိး၊ မီးသေဘၤာ၊ မီးရထား၊ ေမာ္ေတာ္ကားျဖင့္တဖံု၊ ဂဠဳန္ကိုပ်ံဝဲေစလ်က္ ဗမာျပည္၊ ဗမာလူမ်ဳိးတို႔တန္ခိုးႀကီးေစရန္ သူရိယက ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၿပီးေၾကာင္း၊ သူရိယေနမင္းသည္ ဂဠဳန္ကိုေစလႊတ္၍ ကမၻာတြင္ ဗမာေတြေက်ာ္ၾကားရန္တစ္မ်ဳိးထြင္ပံုက ေနဝင္သည့္အေနာက္တလႊားႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ဂဠဳန္ကိုပ်ံဝဲေစလ်က္ ဥေရာပတိုက္၏ႏိုင္ငံေရး၊ သပြတ္အူမ်ား၊ ကမၻာ့၏ဆူပူေသာင္းက်န္းမႈမ်ား၊ အ႐ႈပ္အေထြးတို႔ကို ရွာေဖြစုေဆာင္း၍ အက်ဳိးႏွင့္အေၾကာင္း ကိုယ္ေတြ႔မ်က္ျမင္သတင္းထူး၊ သတင္းဆန္း၊ သတင္းေကာင္း၊ သတင္းမွန္တို႔ကို သူရိယတြင္ေရးသားလိမ့္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဂဠဳန္ဦးေစာ သြားရန္စီစဥ္ထားသည့္ တိုင္းျပည္ႏိုင္ငံမ်ားမွာ အီတလီ၊ ဆြစ္ဇလန္၊ ၾသစေၾတးရီးယား၊ ဇာစ္ကိုစလိုးဗီးယား၊ ပိုလန္၊ ဂ်ာမနီ၊ ေဟာ္လန္၊ ဘယ္ဂ်ီယန္၊ ျပင္သစ္၊ အဂၤလန္၊ အိုင္ယာလန္၊ အီဂ်စ္၊ အိႏိၵယ၊ သီဟိုဠ္ကြၽန္းတို႔ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၂ဒ x ၁ ၁/၂ဒ ခန္႔သတင္းစာရြက္ေပၚတြင္ ပံုႏွိပ္ေဖၚျပခဲ့သည္။ သူရိယႏွင့္ဂဠဳန္ ဂ်ပန္ျပည္တြင္နာမည္ႀကီးေနပံု ဂ်ပန္ျပည္၌သတင္းစာတိုက္ေပါင္း ၂ဝဝဝ ေက်ာ္ရွိသည့္အနက္ တစ္ေန႔လွ်င္ ေစာင္ေရတစ္သန္းခြဲထုတ္ေဝရေသာ အိုစကာအဆာဟိအမည္ရွိသတင္းစာႀကီးက ေခါင္းစဥ္စာလံုးႀကီးမ်ားျဖင့္ သူရိယသတင္းစာႏွင့္ ဂဠဳန္ဦးေစာတို႔အေၾကာင္းကို ယခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၇ ရက္ထုတ္သတင္းစာတြင္ အထူးတလည္ေရးသားထားေၾကာင္း၊ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္း သမဂၢအသင္း႐ံုးႀကီးႏွင့္ ရန္ကုန္အစိုးရဟိုက္စကူးေက်ာင္းႀကီးတြင္ ရဟန္းရွင္လူပရိသတ္မ်ားစြာေရွ႔၌ ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္အမတ္ဦးေစာ ေဟာေျပာေသာတရားတို႔ကို ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝၿပီး ကြၽႏ္ုပ္တို႔ထံပို႔ေပးသျဖင့္ မ်ားစြာဝမ္းေျမာက္ ေက်းဇူးတင္ပါေၾကာင္း၊ စသည္ျဖင့္ ဂ်ပန္ျပည္၌ တန္ခိုးႀကီးသတင္းစာႀကီးက အထူးခ်ီးက်ဴး၍ ေရးသားထားသည္ကို ေတြ႔ရွိရပါသည္။ စာေရးသူ ဂဠဳန္ဦးေစာသည္ ေဒါက္တာဘေမာ္၊ သာယာဝတီဦးပုတို႔က ဆရာစံအတြက္ေရးသားထားေသာ ထုေခ်လႊာႀကီးကို ဘာသာျပန္ဆိုျခင္းျဖစ္သည္။ လံုးစိ၊ ပတ္စိမဟုတ္ဘဲ ဆိုလိုျခင္း၊ ဆိုလိုရင္းအဓိပၸာယ္ကိုသာ ဘာသာျပန္ဆိုၿပီး သတင္းအျဖစ္ ျပန္လည္ ေရးသားျခင္းျဖစ္သည္။ (အပိုင္းအစမ်ားကို ရႏိုင္သေလာက္စုစည္းၿပီး တင္ျပထားပါသည္။ မူရင္းေလာက္ ျပည့္ျပည့္စံုစံုမရွိႏိုင္ပါ။) ''ဂဠဳန္ဆိုသည္မွာ'' ဂဠဳန္ဆိုသည္မွာ လက္နက္စြဲကိုင္၍ ၿဗိတိသွ်အဂၤလိပ္အစိုးရတုိ႔ကို ခံခ်သူတုိ႔ျဖစ္၏။ ေတာ္လွန္ၾကသူတုိ႔ျဖစ္၏။ ပုန္ကန္ၾကသူတုိ႔ ျဖစ္၏။ အဂၤလိပ္အစိုးရဘက္ေတာ္သားတုိ႔ကို သတ္ျဖတ္၏။ ၄င္းတို႔လည္း အေသခံၾကသူတုိ႔ ျဖစ္၏။ ''ဂဠဳန္ဘယ္ကစ'' ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္တစ္ဝွမ္း မ်ားစြာေသာၿမိဳ့ရြာနယ္ပယ္တုိ႔တြင္ ဂဠဳန္ထၾကြ၏။ အထူးသျဖင့္ အဂၤလိပ္အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္သည့္ ႏွစ္ပရိေစၧဒ ၾကာျမင့္ၿပီးျဖစ္ေသာ ေအာက္ျမန္မာျပည္ စီရင္စုနယ္ပယ္တုိ႔တြင္ ဂဠဳန္တုိ႔ပိုမုိထၾကြ၏။ ''ဂဠဳန္ဝါဒ'' ဂဠဳန္တို႔သည္ ဘာသာမတူ၊ အယူကြဲျပားေသာလူမ်ဳိးျခားမ်ားကို အလြန္အၾကဴး ထူးကဲစြာမုန္းၾကဟန္တူ၏။ ဤစကားမွန္ေၾကာင္း သက္ေသခံထင္ရွားပံုမွာ၊ ဂဠဳန္စ၍ထလွ်င္ပင္ သာယာဝတီအင္းရြာ မီးရထားကုန္းအနီးတြင္ ေနထိုင္စားေသာက္လွ်က္ရိွေသာ ကုလားႏွင့္တ႐ုတ္လူမ်ဳိးမ်ားပိုင္ ေစ်းဆိုင္၊ အိမ္ေျခတုိ႔ကို မီးတင္႐ိႈ႔၏။ လူ(၃)ေယာက္ကိုလည္း သတ္လုိက္သည့္အေၾကာင္း ေထာက္၍သိႏုိင္၏။ ထုိမွတစ္ပါး ဂဠဳန္တုိ႔ထုတ္ျပန္ေသာ ေၾကာ္ျငာစာရြက္မ်ားႏွင့္အတူ ၿဗိတိသွ်အဂၤလိပ္ရွင္ဘုရင္တုိ႔၏တရားလုိဘက္မွတင္ျပေသာ သက္ေသခံစာတမ္းမ်ားအရလည္း ဂဠဳန္တို႔သည္ အဂၤလိပ္လူမ်ဳိးႏွင့္အဂၤလိပ္အစိုးရတုိ႔ကိုတြန္းလွန္ၿဖိဳဖ်က္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ လူမ်ဳိးျခားအစိုးရကိုထြက္ေျပးရေအာင္ အလိုရိွပံုေပၚ၏။ ႏွစ္သက္လုိလားဟန္တူ၏။ ရည္ရြယ္ၾကဟန္တူ၏။ ထေျမာက္ ေအာင္ျမင္မည္။ မေအာင္ျမင္မည္တုိ႔ကို ၄င္းတို႔သည္စဥ္းစားျခင္း မျပဳ၊ မိမိလူမ်ဳိးႏွင့္ဗုဒၶဘာသာသာသနာအတြက္သူတစ္ပါးကိုသတ္ရသည္ႏွင့္ မိမိတုိ႔လည္းအေသခံမည္ဆိုၿပီး ထၾကြတုိက္ခုိက္သူတုိ႔လည္း ရိွသည္ဆို၏။ ''ဂဠဳန္အစစ္'' စားနပ္ရိကၡာလုိလွ်င္ ခ်ဳိခ်ဳိသာသာႏွင့္ ပစၥည္းရွင္တုိ႔အား ႐ိုေသခန္႔ျငားေသာအမူအရာျပ၍ မုန္းတီးရြံရွာသြားျခင္းမ်ားစြာ မျဖစ္ၾကဟူ၍လည္း သတင္းသန္႔သန္႔ကို ထုိအခ်ိန္ ထိုအခါကၾကားဖူး၏။ ထုိသုိ႔ေသာဂဠဳန္မ်ားမွာ ဂဠဳန္အစစ္ႏွင့္တူသည္ ဟုဆိုၾက၏။ ''ဂဠဳန္အတု'' ဂဠဳန္အတုဆုိသူတုိ႔မွာ ဖဲသမား၊ ဘိန္းစားႏြားခိုး၊ လူဆုိးတစ္စုျဖစ္ၿပီး ႏို႔ဆီဘူး၊ ငါးေသတၱာ၊ ငါးေျခာက္၊ ငါးပိဆန္ဆီမက်န္ ရသမွ်အဝတ္အထည္ စားေသာက္ရန္အမ်ဳိးမ်ဳိးတုိ႔ကိုပါ အတင္းအဓမၼတုိက္ခုိက္လုယူေလ့ရိွၾကသည္။ ပစၥည္းရွင္မ်ားမွာ ႏွေျမာျခင္း၊ မုန္းတီးရြံရွာျခင္းျဖစ္ၾကသည္။ ဂဠဳန္တု ဂဠဳန္ေယာင္တုိ႔ကို ေအာ့ႏွလံုးနာျခင္းျဖစ္ၾကသည္ဟုဆို၏။ 'ဆရာစံကိုမိသည့္အခါ' ဆရာစံကို ႀကိဳးမိန္႔ေပးအသတ္ခံရပံုမွာ အေတာ္ပင္မွတ္သားေလာက္ေပ၏။ ဆရာစံကို ရွမ္းျပည္နယ္၊ ရွမ္းရြာမွ ဖမ္းမိ၍ သာယာဝတီသို႔ယူေဆာင္လာၿပီး ႐ံုးတင္အမူစစ္ေသာအခါ ဆရာစံဘက္မွ ယခုအခါ ပညာေရးဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ေနသည့္ ေဒါက္တာဘေမာ္က ေရွ႔ေနလိုက္၏။ ဆရာစံဘက္မွ အကြၽႏု္ပ္အားသက္ေသအျဖစ္တင္ျပရန္ ပဌမ စီစဥ္သည္ဟုသိရိွရ၏။ အကြၽႏု္ပ္အားသက္ေသလာခံမလားဟု သံႀကိဳး႐ိုက္၍ ေမး၏။ လာ၍ သက္ေသခံပါမည္ဟု သံႀကိဳး ျပန္လိုက္၏။ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ အကြၽႏု္ပ္သက္ေသခံျခင္းကို အလိုမရိွေတာ့ဟု သံႀကိဳးစာတစ္ေစာင္ လာျပန္၏။ အေၾကာင္းဘယ္သို႔နည္း၊ အကြၽႏု္ပ္ ယခုတိုင္ မသိရေပ။ အကြၽႏု္ပ္၏ေဆာင္ရြက္ခ်က္ျဖင့္ ဘိလပ္ေအာက္ပါလီမန္တြင္ ဆာဆီဘာနတ္ဆိုသူက အဂၤလိပ္အစိုးရႏွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္တိုက္ခိုက္ေသာဂဠဳန္တို႔မွာ စစ္ဝတ္စစ္စားႏွင့္ စည္းကမ္းက်နစြာ တိုက္ခိုက္သည္ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ INTERNATIONAL LAW ကမၻာကလုိက္နာရမည့္စည္းမ်ဥ္းဥပေဒအရ အဆိုပါ ဂဠဳန္မ်ားကို ႀကိဳးမေပးထိုက္ပါဟု ပါလီမန္အစည္းအေဝးတြင္ေျပာဖူး၏။ ၄င္းျပင္ သာယာဝတီၿမိဳ့၌ တရားဝန္ႀကီးမစၥတာကန္းလစ္ႏွင့္ ဦးဘဦးတို႔႐ံုးတြင္ ဆရာစံ၏အမႈကိုတင္သြင္းစစ္ေဆးေသာအခါ ဆရာစံကအမႈတြင္ ထုလား၊ ေခ်လားမလုပ္ပဲ ဇြတ္ငုတ္တုတ္ေနလွ်င္ သတ္ပစ္ရမွာလည္းအခက္၊ လႊတ္ရမွာလည္းမလြယ္ႏွင့္ တရားသူႀကီးလုပ္သူမ်ား အခက္အခဲႏွင့္ေတြ႔ႀကံဳေနရ၏။ အဂၤလိပ္အစိုးရကမူ ဂဠဳန္အေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ ဂဠဳန္ဘုရင္နန္းဆက္သစ္ထူေထာင္ရန္အတြက္ ျမန္မာျပည္ႀကီးကို အလံုးစံုသိမ္းက်ဳံးလုယူလုိသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖစ္သည္ဟု ျမန္မာျပည္ရိွအဂၤလိပ္အစိုးရဘက္က အတိအလင္းစြပ္စြဲထား၏။ အမွန္တကယ္တြင္ ဂဠဳန္တုိ႔သည္ အဂၤလိပ္အစိုးရကိုတြန္းလွန္ၿဖိဳဖ်က္ၿပီးနန္းလုလုိ၍ ဤသို႔ထၾကြၾကသည္ မဟုတ္၊ ထမင္းငတ္မတတ္ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ၾကရသည္က တစ္ေၾကာင္း၊ အခ်ဳိ႔မွာ ထမင္းနပ္ေက်ာ္ စားၾကရသည္။ ဤသို႔ စီးပြားေရးဘက္ကၾကည့္ပါက နာလန္မထူႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဆင္းရဲမြဲျပာေနၾကရသည္။ လူခြန္ေတာ္ေကာက္ခံရာတြင္ လက္ေအာက္အရာရိွတုိ႔က အမ်ဳိးမ်ဳိးညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္သည့္ဒဏ္ကို မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ခါ ဆရာစံတည္းဟူေသာ ၄င္းတုိ႔၏ေခါင္းေဆာင္ ေပၚေပါက္လာသည္ႏွင့္တၿပိဳက္နက္ထဲ ႐ွဴး႐ွဴးရွားရွားႏွင့္လက္နက္စြဲကိုင္၍ တညီတညာတည္း သူပုန္ထၾကေလသည္။ ဤကဲ့သို႔ျဖစ္စဥ္အမွန္ကို အကြၽႏု္ပ္ႏွင့္တကြ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္တုိ႔က အေၾကာင္းျပခ်က္ခိုင္လံုစြာတင္ျပရာ အဂၤလိပ္အစိုးရက မဟုတ္မမွန္တင္ျပသည္ဟု ျငင္းဆုိ၏။ စီးပြားေရးႏွင့္မသက္ဆုိင္၊ ႏုိင္ငံေရးအတြက္ ဂဠဳန္ထျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဥပေဒျပဳအဖြဲ႔အစည္း အတြင္းအျပင္တုိ႔၌ အဂၤလိပ္အစိုးရတို႔က တြင္တြင္ႀကီးေျပာ၊ တြင္တြင္ႀကီးေရးသားၾက၏။ ဂဠဳန္အေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ သာယာဝတီ၊ အင္းစိန္၊ ျပည္၊ သရက္၊ ဖ်ာပံု၊ ဟသၤာတနယ္တုိ႔တြင္ ဂဠဳန္ႏွင့္ပတ္သက္သူမ်ား၊ ေထာင္ခ်ဳပ္ခံရသူတုိ႔မွာ တစ္ေသာင္းႏွစ္ေထာင္ ခန္႔ရိွ၏။ အဂၤလိပ္အစိုးရစစ္သည္ေတာ္တပ္မ်ား၏လက္ခ်က္ျဖင့္ေသဆံုးရသူတုိ႔မွာ မည္၍ မည္မွ်ဟု ေသခ်ာစြာမသိရေသာ္လည္း ရာေပါင္းမ်ားစြာရိွ၏။ အစိုးရစစ္တပ္ဘက္မွလည္း မ်က္ႏွာျဖဴ၊ မ်က္ႏွာမည္း၊ အနည္းငယ္ခန္႔ ဂဠဳန္တို႔လက္နက္ျဖင့္ က်ဆံုးၾက၏။ ဆရာစံ၏ေရွ႔ေနေဒါက္တာဘေမာ္ႏွင့္ ကြယ္လြန္သူ သာယာဝတီဦးပုတုိ႔က ဆရာစံအတြက္ ထုေခ်လႊာရွည္ႀကီးကို အက်ယ္တဝင့္ေရးၿပီး ထုေခ်လႊာတြင္ ဆရာစံကိုလက္မွတ္ေရးထိုးေစၿပီး တင္သြင္းခဲ့၏။ ၄င္းထုေခ်လႊာတြင္ အဓိကအခ်က္ႀကီးမ်ားမွာ ၁။ ကြၽန္ေတာ္မ်ဳိး ဆရာစံသည္ ေသြးထြက္သံယိုမႈကို မည္သည့္အခါမွ မလိုလားပါ။ ၂။ ကြၽန္ေတာ္မ်ဳိးသည္ အိႏၵိယျပည္၌ မဟတၱမဂႏၵီ၏ ေသြးထြက္သံယိုမပါေသာ အာဏာဖီဆန္ေရးကို ွစ္သက္သူျဖစ္ေၾကာင္း။ စာေရးသူ ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ထုေခ်လႊာ (သို႔မဟုတ္)သတင္းေဆာင္းပါး ကို ဖတ္ရမည္ဆိုလွ်င္ ဆရာစံ၏ေမြးသကၠရာဇ္ႏွင့္ ဇာတာခြင္မွာ (၁၂၃၈)ခု တန္ေဆာင္ မုန္းလဆန္း(၈)ရက္ အဂၤါေန႔ ညဥ့္(၁၁)နာရီ(၁၅)မိနစ္ အခ်ိန္တြင္ ရတနာသံုးပါးဦးထိပ္ထား၍ မာတာမိခင္ဖြားသန္႔စင္သည္ ငယ္မည္တြင္ စံရွား ေခၚသတည္း။ အထက္ပါ သကၠရာဇ္သည္ကား ဆရာစံ၏သကၠရာဇ္ပင္ ျဖစ္၏ လကၡဳဏုဇုက်မ္းတြင္ မႏုသာနံ လူတုိ႔၏ အတၱယ၊ အက်ဳိးငွာ လကၡဳဏုဇု ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္ေသာ ဓာတ္လကၡဏာက်မ္းကို ဝါလကၡဏာဥဇုက်မ္းကို၊ ဣဒါနိ ယခုအခါ၌ ဝါဣဒါနိ ယခု တပို႔တြဲလဆုတ္ (၂)ရက္၊ ၾကာသပေတးေန႔၌ အဟံ ကြၽႏု္ပ္ ဆရာစံသည္(ဝါ) ငယ္ကေခၚျငား ေမာင္စံရွားသည္ ကေထႆာမိ ေရးသားျပဳျပင္စီရင္ေပအံ့ဟူ၍ ေရးသားေဖာ္ျပေပ၏။ ျမန္မာႏိုင္ငံျပည္ မၿငိမ္သက္ ဇိဝိန္ပ်က္မွ် ပြက္ပြက္လွ်ံ ၾကြက္ညံေဝဆူ အထက္မင္း၊ လက္ငင္းယူ ျဖဴအဂၤလိပ္ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါ တိမ္သဘာမွိန္ခဲ ဆရာဖက္ႀကီးေရးသည့္ ေလးလံုးတစ္ပိုဒ္ စာကေလး ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ကုလားယူသည့္ေန႔မွစ၍ လက္႐ံုးလက္ေမာင္းတန္းခါ ပုန္ကန္ထၾကြခဲ့သမွ်တြင္ အဂၤလိပ္ဘုန္းတန္ခိုးျဖင့္ သူပုန္မ်ားႏွိမ္နင္းျခင္းသာခံခဲ့ရသည္။ သူပုန္ဟု အဆုိခံရသူမ်ားလည္း စက္တုိင္ထက္တြင္ လက္မႈိင္ခ်ကာ အေသခံခဲ့ၾကရ၏။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ေမာင္သန္၏ သူပုန္ထၾကြေရး၊ ဗႏၶကရေသ့၏ သူပုန္ထၾကြေရး၊ နယ္ျခား သူပုန္ထၾကြေရးဟူ၍ အမ်ဳိးမ်ဳိးရိွခဲ့ၾက၏။ ေနာက္ဆံုး သာယာဝတီတြင္ အစိုးရက တကယ့္သူပုန္ဟု စြပ္စြဲျခင္းခံရေလာက္ေအာင္၊ ထၾကြၾကသည့္ေန႔သည္ (၁၉၃ဝ)ျပည့္ ဒီဇင္ဘာ (၂၂)ရက္ေန႔ ျဖစ္၏။ တစ္ေန႔ေန႔တြင္ ေသြးထြက္သံယို ျဖစ္ကုန္ၾကလိမ့္မည္။ သတိထားၾကဟု သာယာဝတီအေရးေတာ္ပံုမျဖစ္မီက သတိေပးဖူးေသာပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္သတင္းစာမ်ားစြာ ရိွခဲ့၏။ စသည္ျဖင့္ သူရိယမဂၢဇင္းတြင္ ေရးသားေဖာ္ျပ ခဲ့ဖူးေၾကာင္း။ ေအာင္ေက်ာ္ဦးဦး

http://www.snapshot-news.com/?option=com_content&view=article&id=930%3A2009-08-01-06-13-48&catid=110%3Avol2-no44&Itemid=113&fontstyle=f-larger