ေခတ္ေမာင္းအတြဲ (၂)၊ အမွတ္ (၂) အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္

ေၿမယာအသိမ္းခံရတဲ့အၿဖစ္ေတြႀကားရတိုင္း wild west ဆိုတဲ့စကားလံုးကို သတိရတယ္။ ႏိုင္ငံၿခားအစိုးရေတြနဲ႔ရင္းႏီွးၿမႇဳပ္ႏံွသူေတြ အာဖရိကရဲ႔စိုက္ပ်ဴိးေၿမေတြကို မဟားဒယားရယူေနတဲ့အၿဖစ္ကို ကုလစားနပ္ရိကၡာနဲ႔စိုက္ပ်ဴိးေရးအဖြဲ႔အႀကီးအကဲက ဒီစကားလံုးသံုးၿပီး ပံုေဖာ္ဖူးတယ္။ အေမရိကန္လူၿဖဴအေၿခခ်တို႔ အေမရိကတိုက္ အေနာက္ဘက္ေတာင္တန္းနယ္ၿခားေဒသေတြအထိတိုးၿပီး ေဒသခံေတြဆီကေၿမကို နည္းအမ်ဴိးမ်ဴိးနဲ႔ရယူခဲ့တဲ့အၿဖစ္နဲ႔ ကာလအပိုင္းအၿခားကိုရည္ညႊန္းတဲ့ စကားလံုးပဲ။

ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈေတြ လံုၿခံဳေရးေတြ သေဘာတူစာခ်ဴပ္စာတမ္းေတြဆိုတဲ့အေႀကာင္းၿပခ်က္တို႔နဲ႔ အားႀကီးသူက အားနည္းသူကို၊ ခ်မ္းသာသူက ဆင္းရဲသူကိုအႏိုင္က်င့္ၿခင္းဟာ ဥပေဒနဲ႔အညီတရား၀င္ၿဖစ္ေစခဲ့တဲ့ အပါး၀မႈရဲ႔ အေကာင္းဆံုးသာဓက။ ေခတ္သစ္ေၿမသိမ္းသူေတြလည္း ဒီအပါး၀မႈကို တိုက္႐ိုက္အေမြခံႀကတာပဲ၊ စာခ်ဴပ္စာတမ္းေတြနဲ႔ပဲ၊ ဥပေဒနဲ႔အညီပဲ၊ တရား၀င္ၿဖစ္ေစတာပဲ။ ဌာေနေတြ မူလဘူတပိုင္႐ွင္ေတြရဲ႔အခန္းက႑ဟာ ေၿမလက္လႊဲပြဲႀကီးေတြမွာ အေရးမပါ၊ ဇာတ္ရံမွ်သာ၊ ဓန႐ွင္တို႔နဲ႔အက်င့္ပ်က္ၿခစားေသာအာဏာပိုင္တို႔ရဲ႔စားပြဲေအာက္ကသေဘာတူမႈဟာ စားပြဲအထက္မွာ ဥပေဒနဲ႔အညီ တရား၀င္ၿဖစ္ေစတာပဲ။

အဓိကတိုက္ဖ်က္ရမွာ ဥပေဒနဲ႔အညီတရား၀င္ေစၿခင္းဟာ မမွ်တမႈကို လ်စ္လ်ဴ႐ွဳမ်က္ကြယ္ၿပဳဖို႔ရန္ လံုေလာက္တဲ့အေႀကာင္းၿပခ်က္မ်ဴိးအၿဖစ္ဖန္တီးထားတဲ့ အာ႐ံုအမွားကိုပဲလို႔ ေခတ္ေမာင္းကယူဆတယ္။

ဒီအာ႐ံုအမွားဟာ ဘယ္ေလာက္ေႀကာက္ဖို႔ေကာင္းလဲ။ လက္ပံေတာင္းေတာင္အေရးမွာ ေဒၚစုသံုးစြဲခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္သိကၡာဆိုတဲ့ စကားလံုး႐ိွတယ္။ ႏိုင္ငံကိုကိုယ္စားၿပဳၿပီး အစိုးရတစ္ရပ္ရပ္က တိုင္းတပါးနဲ႔အာမခံခ်ဴပ္ဆိုထားတဲ့ သေဘာတူမႈေတြအေပၚ အလြယ္ပလပ္လို႔မရစေကာင္း၊ ေလးစားလိုက္နာႏိုင္မႈဟာ ႏိုင္ငံေတာ္သိကၡာအၿဖစ္ သူရည္ညႊန္းတာၿဖစ္တယ္။

ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတဲ့ေ၀ါဟာရအေပၚ ႏိုင္ငံသားတိုင္း သေဘာတူပဋိညာဥ္ခံရာ ဘံုအဖြဲ႔အစည္းႀကီးအၿဖစ္ ေခတ္ေမာင္းကအဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုၿပခဲ့ၿပီးၿဖစ္တယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတဲ့အသံႀကားတိုင္း တိုင္းၿပည္ရဲ႔အစိုးရ အႀကီးအကဲကိုၿဖစ္ေစ၊ ဘယ္ယူနီေဖာင္း၀တ္၊ ဘယ္အုပ္ခ်ဴပ္ေရးအာဏာပိုင္ကိုမွ ေၿပးၿမင္ဖို႔ရာမဟုတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတဲ့စိတၲဇသေဘာကို အာဏာပိုင္ အာဏာကိုင္လူတစ္စုနဲ႔ အဲဒီ့လူတစ္စုရဲ႔အက်ဴိးစီးပြားတို႔နဲ႔ ထင္႐ွားပံုေဖာ္ေစရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံသားတိုင္းနဲ႔ ႏိုင္ငံသားတိုင္းရဲ႔အက်ဴိးစီးပြားတို႔နဲ႔သာ ထင္႐ွားပံုေဖာ္ရမွာၿဖစ္တယ္။

ဒီေတာ့ ႏိုင္ငံ့သိကၡာဆိုတာပါ၀င္ပတ္သက္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံသားတိုင္းရဲ႔လူ႔ဂုဏ္သိကၡာပဲ။ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာဆိုတာ လူ႔ဘ၀အေၿခခ်ေနထိုင္ရာအရပ္မွာ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းခြင့္ ပညာ႐ွာခြင့္ တိုးတက္ႀကီးပြားေအာင္ ႀကံဆစီမံႏိုင္ခြင့္ လံုၿခံဳအာမခံခ်က္႐ိွေနမႈအတိုင္းအတာလို႔ နားလည္ထားသင့္တယ္။ ဒီလို လူ႔အသိုင္းအ၀န္းအလိုက္ တစ္ဦးေပၚတစ္ဦးအာမခံထားတဲ့ လံုၿခံဳအာမခံခ်က္႐ိွေနမွသာလည္း လူတစ္ဦးခ်င္းစီဟာ ကိုယ့္လူ႔အၿဖစ္ရဲ႔ၾကမၼာကို ကိုယ္တိုင္ဖန္တီးႏိုင္မယ္ မဟုတ္လား။ တရား၀င္ၿဖစ္ေနတဲ့ စာခ်ဴပ္စာတမ္းတို႔ကို စားရမဲ့ ေသာက္ရမဲ့ ေၿမမဲ့ယာမဲ့ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာ ကင္းမဲ့ေနရတဲ့ဘ၀မ်ဴိးေတြနဲ႔ ေလးစားလိုက္နာရမွာလား။

ဒီေတာ့ စိတၲဇႏိုင္ငံေတာ္ဂုဏ္သိကၡာ႐ိွမႈဆိုတာ ႏိုင္ငံသားတို႔ရဲ႔ဘ၀လံုၿခံဳအခြင့္ရေနမႈကအပ အၿခားအရာ မဟုတ္ဘူး။ လူတစ္စုရဲ႔ အေပးအယူစာခ်ဴပ္စာတမ္းတို႔အရ ေဖာက္ၿပန္မႈကို တရား၀င္ၿဖစ္ေစသေယာင္ အာ႐ံုအမွားကို မမွ်တမႈအေပၚ လ်စ္လ်ဴမ႐ွဳ မ်က္ကြယ္မၿပဳတတ္ၿခင္းအားၿဖင့္သာတိုက္ဖ်က္ႀကပါစို႔လို႔ ေခတ္ေမာင္းက တိုက္တြန္းလိုက္တယ္။

ကို လင္းေအးထင္ဆီကေနေတြ႔ၿပီးယူပါတယ္။

read more

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပဲ့တင္သံ အပိုင္း ၄၃ (မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပဲ့တင္သံ အပိုင္း ၄၃ (မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ) ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၈ ရက္ ၂၀၁၃ ေန႔က အာရ္အက္ဖ္ေအမွထုတ္လႊင့္ၿပီး။ ေသာတရွင္မ်ား ခင္ဗ်ား…ခုတပတ္မွာလည္း နဝတနဲ႔ေကအိုင္အိုတို႔လုပ္ခဲ့တဲ့ အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္ပါသေဘာတူညီခ်က္ေတြကို ဆက္လက္တင္ျပပါ့မယ္။ စာခ်ဳပ္ရဲ႔အပိုဒ္ ႀကီး(၄)အပိုဒ္ငယ္(ဂ)မွာ ေအာက္ပါကိစၥရပ္မ်ားကို ဆက္သြယ္ေရးစခန္းမ်ားမွ သက္ဆိုင္ရာႏွင့္ၫိႈႏိႈင္းေျဖရွင္းေဆာင္ ရြက္ရန္လို႔ေဖာ္ျပထားၿပီး အပိုဒ္အေနနဲ႔(၁-၂-၃)ဆိုၿပီး သံုးခုခြဲထားတာေတြ႔ရပါတယ္။ အပိုဒ္ခြဲ(၁) ကေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကိစၥအေၾကာင္းေၾကာင့္ တပ္လႈပ္ရွားသြားလာျခင္းလို႔ ဆိုပါတယ္။ အပိုဒ္ခြဲ(၂)ကေတာ့ ခြင့္ျပန္ျခင္း၊ ေဆးကုသျခင္း၊ အျခားကိစၥအဝဝေၾကာင့္ သြားလာေရးကိစၥေျဖရွင္းျခင္းလို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ အပိုဒ္ခြဲ(၃)ကိုေတာ့ နယ္ေျမေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေဆာင္ရြက္ရန္လို႔ သတ္မွတ္ေဖာ္ျပထားတာေတြ႔ရပါတယ္။ အခုေျပာတဲ့ဒီကိစၥရပ္ေတြကိုေဆာင္ရြက္ဖို႔ ႏွစ္ဘက္ၫိႈႏိႈင္းစရာမ်ားေပၚလာခဲ့ရင္ က်ေနာ္ အရင္အပတ္ကတင္ျပခဲ့တဲ့ ေကအိုင္အိုရဲ႔ဆက္သြယ္ေရးစခန္းေနရာမ်ားကေနတဆင့္လုပ္ဖို႔ ဆိုတဲ့သေဘာပါပဲ။ အပိုဒ္(၃)ခုလံုးမွာပါတဲ့ကိစၥရပ္ေတြကို အေသးစိတ္ဆိုအဓိပၸါယ္မဖြင့္ပဲ ၿခံဳငံုေျပာဆိုတာျဖစ္လို႔ ေနာင္မွာျပႆနာေဖာ္မယ္ဆို ေဖာ္လို႔ရေအာင္ တမင္ခ်န္ထားခဲ့တာလားလို႔လည္း ေတြးစရာျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႔ကေတာ့ ဟိုအခ်ိန္မွာခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့စာခ်ဳပ္မို႔ ဒီေလာက္နဲ႔ဆိုလံုေလာက္တယ္လို႔ ဆိုၾကတာလည္းရွိပါတယ္။

ေသာတရွင္မ်ားခင္ဗ်ား…

စာခ်ဳပ္ရဲ႔ အပိုဒ္ႀကီး (၄)အပိုဒ္ငယ္ (ဃ)ကို ဆက္လက္တင္ျပပါရေစ။ အဲဒီမွာဆိုထားတာက တဖက္တပ္စခန္းအနီးပတ္ဝန္းက်င္တြင္ အျခားတဖက္မွ လက္နက္ကိုင္ေဆာင္ျဖတ္သန္းသြားလာရန္ အေၾကာင္းရွိပါက အခ်ိန္မီႀကိဳတင္အေၾကာင္းၾကားၿပီးမွ ျဖတ္သန္းသြားလာရန္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။ သေဘာကေတာ့ နွစ္ဖက္လံုးမွာတပ္ရွိတယ၊္ ေသနတ္ရွိတယ္။ နယ္ေျမကိုယ္စီသတ္မွတ္ထားတယ္၊ သူ႔နယ္ကိုယ့္နယ္ေသနတ္နဲ႔ဝင္ရင္ ႀကိဳေျပာ၊ ခြင့္ျပဳခ်က္ႀကိဳယူဆိုတာပါပဲ။ ဒီကိစၥဟာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးလုပ္တိုင္း မပါမျဖစ္တဲ့အခ်က္ျဖစ္တဲ့အျပင္ နွစ္ဘက္လံုးက အတိအက်လိုက္နာရတဲ့ကိစၥလည္းျဖစ္ပါတယ္။ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးေတြ ျပန္က်ိဳးေပါက္ၾကတာမွာ အဲ့ဒီေနရာကစတာမ်ိဳး မ်ားတတ္ပါတယ္။ စာခ်ဳပ္မွာပတဲ့ဒီအခ်က္ဟာ သေဘာအရအလြန္ရွင္းေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္လိုက္နာသလဲဆိုတာနဲ႔ ဘယ္သူကစ ခ်ိဳးေဖါက္သလဲဆိုတာကေတာ့ သီးျခားေျပာရမွာျဖစ္ပါတယ္။

အပိုဒ္ငယ္(င)မွာေတာ့ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ၿပီး တဖက္တပ္တခုမွ အျခားတဖက္တပ္တခုသို႔ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ဝင္ေရာက္လာေသာရာဇဝတ္သားမ်ားႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ သက္ဆိုင္ရာတာဝန္ရွိပုဂၢိဳလ္မ်ား ၫိႈနိႈင္းေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္ရန္လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဒီအခ်က္ဟာ ပါရမယ့္အခ်က္ျဖစ္သလို တိတိက်က်လိုက္နာရမယ့္အခ်က္လည္းျဖစ္ျပန္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ပါ ရာဇဝတ္သားလို႔ဆိုတဲ့အထဲမွာ ရိုးရိုးတပ္ေျပးေတြပါ/မပါနဲ႔ ပါတယ္ဆိုရင္ သူတို႔ကို ဘယ္စာရင္းထဲထည့္မလဲ၊ ဘယ္လိုသေဘာထားမလဲ၊ ဘယ္ပံုေျဖရွင္းမလဲဆိုတာ အေသးစိတ္ေဖာ္ျပထားတာေတာ့ မေတြ႔ရပါဘူး။ တပ္တိုင္းတပ္တိုင္းမွာ ရာဇဝတ္မႈက်ဴးလြန္ၿပီးေျပးတဲ့သူရွိသလို တပ္ထဲဆက္မေနခ်င္ေတာ့ေပမယ့္ ထြက္ခြင့္မရလို႔ထြက္ေျပးသူေတြလည္း ရွိၾကစၿမဲပါပဲ။

အပိုဒ္ငယ္(စ)လံုးမွာေတာ့ ေကအိုင္အိုလက္ေအာက္ခံတပ္ဖြဲ႔ နယ္ေျမအခ်ိဳ႔တြင္ နယ္ေျမအေျခအေနအရ စားေသာက္ေရးရိကၡာရရွိရန္ခက္ခဲနိုင္သျဖင့္ ယင္းတပ္ဖြဲ႔မ်ားစားေသာက္ေနထိုင္ေရးအတြက္ သက္ဆိုင္ရာတိုင္းစစ္႒ာခ်ဳပ္မ်ားကကူညီေပးေရးလို႔ဆိုထားပါတယ္။ ဒီအခ်က္ဟာ အမွန္တကယ္ေစတနာရိုးနဲ႔ျဖစ္တာဆိုရင္ အလြန္ေကာင္းမြန္ပါတယ္။ အျခားလူမ်ိဳးစုေဒသေတြနည္းတူ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာလည္း လူေနေခါင္တဲ့အရပ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ အဲ့သလိုေနရာေတြမွာရွိတဲ့ ေကအိုင္ေအတပ္ေတြကို စစ္တပ္ကရိကၡာေထာက္ပံ့မယ္ဆိုတဲ့သေဘာပါပဲ။ ရိကၡာေထာက္ပံ့ရင္း နယ္ေျမနဲ႔စစ္ေရးဆိုင္ရာအခ်က္အလက္ေတြစုေဆာင္းတာ၊ ယာယီစစ္သံုးလမ္းေဖါက္လုပ္တာေတြလည္း မလြဲမေရွာင္သာ ပါလာတတ္ပါတယ္။ အဲဒါေတြဟာ ေနာင္မွာျပန္တိုက္ဖို႔လိုလာရင္ အဆင္သင့္ထုတ္သံုးဖို႔ စစ္မႈေရးရာမွာ အလြန္တန္ဖိုးႀကီးတဲ့ကိစၥေတြျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။

အပိုဒ္ငယ္(ဆ)မွာေတာ့ ေကအိုင္အိုလက္ေအာက္ခံတပ္ဖြဲ႔မ်ားအေနျဖင့္ ၿမိဳ့ရြာေအးခ်မ္းသာယာေရး၊ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးတို႔အား ပံ့ပိုးေဆာင္ရြက္သြားရန္ႏွင့္ ျပည္သူမ်ားအား ဝန္ထုတ္ဝန္ပိုးျဖစ္ေစမည့္ လုပ္ရပ္မ်ားေရွာင္က်ဥ္ရန္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။ ဒီအခ်က္ဟာ ႏွစ္ဘက္သေဘာတူညီခ်က္လို႔ေျပာရမွာလား ဒါမွမဟုတ္ တဘက္သတ္ေတာင္းဆိုခ်က္ကို လိုက္နာခိုင္းတာလားဆိုတာ မကြဲျပားပါဘူး။ ေအးခ်မ္းသာယာေရးနဲ႔တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးကို စစ္တပ္ကပဲအဓိကလုပ္မယ္ ေကအိုင္အိုကပံ့ပိုးေပးရံုေလာက္ပဲလို႔ အတိအလင္းဆိုထားတာျဖစ္ပါတယ္။ စာခ်ဳပ္အရ ေကအိုင္အိုရဲ႔သတ္မွတ္ေနရာေတြမွာေတာင္ ေကအိုင္အိုမွာတိုက္ရိုက္နဲ႔အဓိကေနရာက လုပ္ခြင့္မရွိဘူးလို႔ဆိုတဲ့သေဘာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တခ်က္ကလည္း ျပည္သူေတြကိုဝန္ထုတ္ဝန္ပိုးျဖစ္ေအာင္ ေကအိုင္အိုကမလုပ္ရလို႔ဆိုရာမွာ ဝန္ထုတ္ဝန္ပိုးဆိုတဲ့စကားလံုးရဲ႔အဓိပၸါယ္ကို သီးသန္႔ရွင္းမထားေပမဲ့ အထမ္းသမားေခၚတာ၊ လား/ျမင္းဆင့္တာ၊ ရိကၡာေတာင္းတာ၊ ဆက္ေၾကးနဲ႔အခြန္ေကာက္တာေတြပါမယ္လို႔ ယူဆရပါတယ္။  ေနာက္တစ္ခုေတြးစရာရွိတာက ေကအိုင္အိုက ဒါေတြမလုပ္ရဆိုေတာ့ စစ္တပ္ကေတာ့ လုပ္ခြင့္ရွိတယ္ဆိုတဲ့သေဘာ သြယ္ဝိုက္ေကာက္ခ်က္ဆြဲစရာ ျဖစ္လာပါတယ္။

စစ္အစိုးရဘက္က ေနာက္ပိုင္းထုတ္လာတဲ့ တဘက္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားလိုက္နာရန္ဆိုတဲ့ကိစၥ က်ျပန္ေတာ့လည္း နွစ္ဘက္သေဘာတူညီခ်က္မဟုတ္လို႔ တဘက္အင္အားစုေတြအေနနဲ႔ လက္ခံဖို႔ခက္ခဲလွပါတယ္။ ေကအိုင္အိုနဲ႔အစိုးရ အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ႏိုင္တယ္ဆိုေပမယ့္လည္း ခုခ်ိန္ထိ က်ေနာ္တင္ျပေနတာေတြကေန ေကာက္ခ်က္ဆြဲၾကည့္ရင္ ေတြ႔ရမွာက တပ္တည္ေနရာ၊ ႏွစ္ဘက္ဆက္ဆံေရး စခန္းတည္ေနရာနဲ႔ အသြားအလာ အဝင္အထြက္ကိစၥေတြ ဘယ္လိုေဆာင္ရြက္ၾကမယ္ဆိုတာေလာက္ပဲျဖစ္ေနတာကို သတိျပဳမိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။  

ေသာတရွင္မ်ားခင္ဗ်ား..ေနာက္အပတ္ေတြမွာ ဒီအပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္ပါအခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ က်ေနာ့္အျမင္ေလးေတြကို ဆက္လက္တင္ျပပါ့မယ္။

က်ေနာ္မ်ိဳးျမင့္ပါခင္ဗ်ား။

read more

ေမပယ္လ္ရြက္နီႏွင့္စိန္႔တိုင္းသားေတြအေနမ်ားတဲ့ၿမိ့ဳ(၃) မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ

ေမပယ္လ္ရြက္နီႏွင့္ စိန္႔တိုင္းသားေတြအေနမ်ားတဲ့ၿမိ့ဳ၃) မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၇/၂ဝ၁၃။ အိမ္အျပင္ လမ္းမေပၚမွာ ႏွင္းေတြ ဖြားကနဲဖြားကနဲက်ေနဆဲ။ လမ္းလည္ေကာင္မွတပါး က်န္ေနရာမ်ား၌ တျဖည္းျဖည္းထူထူလာၿပီး ေဖြးေဖြးပြပြ မြမြရြရြႏွင့္မို႔ ကိုင္စမ္းထိၾကည့္ခ်င္စရာပင္။ တူမေခ်ာက ႏွင္းေတာထဲကစားခ်င္ေၾကာင္း ပူဆာေနသံလည္းၾကား၏။ က်ေနာ့္အတြက္ ဒီက ႏွင္းႏွင့္ေဆာင္းသည္ ငယ္ေပါင္းမဟုတ္။ ေရာက္တာ ၅ ႏွစ္ ျပည့္ေတာ့မည္ ႏွင္းႏွင့္ ခုထိမယဥ္ပါး၊ အသားလည္း မက်။ ဒီက ကေလးေတြ ႏွင္းေတာထဲလူးလွိမ့္ကစားတာျမင္တိုင္း ငယ္ငယ္က ရႊံ႔ထဲဗြက္ထဲမိုးေရထဲ ေပတလူးေတြ ေၾကာင္ခ်ီးရုပ္ေတြႏွင့္ေပ်ာ္ခဲ့ၾကတာ ျပန္အမွတ္ရ၏။ ဒီမွာ ကေလးေတြက ႏွင္းမြမြေတြေကာ္ယူ၊ လက္ထဲလံုးဆုပ္ၿပီး တေယာက္ကိုတေယာက္ ပစ္ပစ္ေပါက္ၾကတာျမင္တိုင္း ငယ္ငယ္က ေခ်ာင္းထဲမွာေရကူးရင္း ရႊံ႔ေတြႀကံဳးကာ ရႊ႔ံလံုးေတြႏွင့္ေပါက္ခဲ့ၾကတာ ျပန္သတိရ၏။ ဒီမွာ ကေလးေတြ ႏွင္းမြမြေတြႏွင့္ Snowman ေခၚ ႏွင္းလူရုပ္ႀကီး လုပ္တာျမင္ေတာ့ မိုးတိတ္ၿပီးစ စမ္းေခ်ာင္းေလးေဘးက သဲစိုစိုသန္႔သန္႔ေတြနဲ႔ ဘိုအိမ္ေဆာက္တမ္း ကစားခဲ့ၾကတာကို ျပန္ျမင္ေယာင္၏။ ဝန္းက်င္၊ ရာသီႏွင့္သဘာဝတရားတရားသည္ လူမွန္သမွ်အား သဘာဝက်စြာပင္ အေနအထိုင္တတ္ေစခဲ့သည္ထင့္။

ကိုသိန္းစိုးအိမ္ကထြက္မယ္လုပ္ေတာ့မွ ႏွင္းက ပိုေတာင္သည္းျပေနသလား ထင္ရ၏။ သည္းလည္းသည္း သြားစရာရွိေသးသည္မို႔ ႏွင္းေတာထဲမွာပဲ ခရီးဆက္ၾက၏။ ကေနဒါသည္ အထက္တြင္ေျပာခဲ့သည့္အတိုင္း တိုင္းျပည္ႀကီးသေလာက္ လူေနနည္းသည့္အျပင္ ၿမိဳ့မ်ားမွတပါး လူအေနလည္း က်ဲေတာက္ေတာက္။ ေခါင္ေတာင္ေတာင္ ေျခာက္ေတာက္ေတာက္။ လမ္းတေလွ်ာက္ ေဘးဘယ္ညာၾကည့္စရာလည္း သိတ္မရွိ။ သို႔ႏွင့္ ကေနဒါ၏လန္ဒန္ကိုကြင္းကာ တိုရြန္းတိုးသို႔ဦးတည္၏။ ဆီျဖည့္ရန္ ခနရပ္သည့္ေနရာက ရြာကေလးတရြာ၏ လမ္းဆံုလမ္းခြ။ လမ္းဆံမို႔လူစည္သည္ဟုထင္လွ်င္ အလြဲႀကီးလြဲေရာ့မည္။ ဓါတ္ဆီဆိုင္က ဆီပန္႔ Pump ကိုၾကည့္ေတာ့ ၈၈ မျဖစ္မီကာလမ်ားဆီက ဗမာျပည္က ဓါတ္ဆီဆိုင္ေတြကိုအမွတ္ရ၏။ ကားအိုကားေဟာင္းေတြဝယ္ၿပီး ဆီထုတ္ေရာင္းစားသည့္တေခတ္ ဗမာျပည္တြင္ ဆန္းဖူး၏။ အစိုးရေဈးႏွင့္ အျပင္ေပါက္ေဈး ၁၅ ဆမွ်ကြာသည္မို႔ ၆ ေထာင္တန္ေလာက္ ကားအိုတစီးဝယ္၊ ဆီထုတ္ၿပီးေရာင္းစား၊ မၾကာခင္ကားဖိုးလည္းေၾက ေန႔စဥ္ဝင္ေငြလည္းျဖစ္သမို႔ ဓါတ္ဆီဆိုင္မ်ားတြင္ ကားတန္းရွည္၏။ တခ်ိဳ႔ကားအိုမ်ားဆို စီးဖို႔ေဝးစြေျခာက္ပါး၊ ဆီထုတ္ဖို႔ ဆီဆိုင္အသြားအျပန္ လူႏွင့္တြန္းယူရ၏။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကားသည္ ကားျဖစ္၏။ ထိုသူတို႔လည္း ကားပိုင္ရွင္ျဖစ္၏။ ကိုယ္ပိုင္ကား စီးႏိုင္သူျဖစ္၏။ အားပင္ က်ခ်င္ စရာ။

ခု ကေနဒါ ရြာငယ္ဇနပုဒ္က ဆီဆိုင္ေလးက ဆီထည့္ပန္႔သည္ ဟိုဘက္ေခတ္ဗမာျပည္ဆီဆိုင္ေတြက ဆီပန္႔မ်ိဳး။ ကြန္ျပဴတာရိုက္ဇ္ Computerize လုပ္ထားတာ ဘာမွမရွိ။ ဆီအရင္ထည့္ၿပီးမွ ဆီဖိုးက်သင့္ေငြကို ဆိုင္ေလးထဲဝင္ၿပီး ေငြေခ် ကဒ္ျခစ္ လုပ္ရ၏။ ဆီထည့္ေနစဥ္ ဆီအနံ႔ေလးကလည္း တလိႈင္လိႈင္ႏွင့္။ ဆီနံ႔ရေတာ့ ဓါတ္ဆီကိုဆန္ေစ့ေလးေတြေရာကာ ပုလင္းေလးထဲထည့္၊ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္အေငြ႔မျပန္ေအာင္ အဖံုးလံုေအာင္ပိတ္ကာ ကိုယ္ႏွင့္မကြာေဆာင္ၿပီး၊ စိတ္ရွိသည့္အခါတိုင္း လူျမင္ကြင္းေရာ မျမင္ကြယ္ရာပါမေရွာင္ ထုတ္ထုတ္ရႉတတ္သည့္ ဓါတ္ဆီနံ႔စြဲ ရပ္ကြက္ေနငယ္သူငယ္ခ်င္းကို ျပန္ေအာက္ေမ့မိလိုက္ေသး၏။ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင့္ အာရံုေၾကာေရာဂါႏွင့္ကြယ္လြန္ရွာၿပီ။

ထို႔ေနာက္ စိတ္က ဘီအိုစီကုမၸဏီ၊ ေရနံေျမသပိတ္၊ ၁၃ဝဝျပည့္အေရးေတာ္ပံု၊ သခင္ဘိုးလွႀကီး၊ ကိုဗဟိန္း၊ ျမင္းခြာတခ်က္ေပါက္ရင္ မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေစရမည္၊ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား၊ ေက်ာင္းသားႏွင့္ အဖိႏွိပ္ခံျပည္သူတို႔၏ေပါင္းစည္းမႈ၊ လြတ္လပ္ေရးအႀကိဳကာလ နယ္ခ်ဲ႔ဆန္႔က်င္ေရးလႈပ္ရွားမႈ၊ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၊ သခင္ေအာင္ဆန္း၊ ေျမႏုလမ္းၿခံအမွတ္(၁၁)၊ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး၊ ဖဆပလအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၊ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္စိုး၊ သိန္းေဖ၊ ေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ဦးႏု၊ လက္ဝဲညီၫြတ္ေရး၊ ဇူလိုင္(၁၉)၊ ဇန္နဝါရီ (၄)ရက္၊ ယူနီယံဂ်က္အလံ၊ ျပည္တြင္းစစ္ စတာေတြကို ဆီဆီဆိုင္ဆိုင္လိုက္ေတြးမိျပန္ေသး၏။ တကြက္ျခင္း တကြက္ျခင္း အကြက္အကြက္ ေဖာ္ၾကည့္ေနရင္းမွ ထိုအကြက္တို႔၏ အဆက္အစပ္ကိုလည္း ေရးေရးဆဝါးမိျပန္၏။ ဘံုရန္သူမေပ်ာက္ခင္ႏွင့္ မေဖ်ာက္ခင္ကရွိခဲ့သည့္ အမ်ိဳးသားေသြးစည္းညီၫြတ္ေရးသည္ ဘံုရန္သူေျခရာေဖ်ာက္သည္ႏွင့္ ဝါးအစည္းေျပသလို ေျပခဲ့ၿပီေကာ။ ျပည္တြင္းစစ္တေစၦ ေျခာက္ခဲ့ၿပီေကာ။ စစ္ႏွင့္အတူ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ဆိုးသည္ အေမာက္တေထာင္ေထာင္ႏွင့္ လူလားေျမာက္ခဲ့ၿပီေကာ။ ႏွစ္၆ဝ ေက်ာ္ ေက်ာခ်မွန္းသိသိႏွင့္ပင္ ဓါးျပတို႔သိမ္ေမြ႔ေအာင္ ေဖးမေနခ်င္ေသးသူတို႔လည္း အလွ်ိဳအလွ်ိဳ လက္ဝင္လွ်ိဳၾကပါပေကာ။ ဤအေတြးျဖင့္ စိတ္တို႔ေလးလံလာ၏။ အေတြးစ မျဖတ္ခ်င္ျဖတ္ခ်င္ႏွင့္ ဆီဆိုင္ေလးထဲဝင္ခဲ့၏။

အျပင္ဘက္မွာ ေအးတိေအးစက္ ႏွင္းတစိုစို ေရတစြက္စြက္၊ အနံ႔အသက္လည္း သိတ္မေကာင္းလွ။ အတြင္းဘက္က်ေတာ့ ေႏြးတာႏွင့္ေျခာက္ေသြ႔တာကလြဲၿပီး ထူးမျခားနားဟုထင္၏။ ဆိုင္တဆိုင္လံုးမွာ ေကာင္တာထိုင္မိန္းကေလး တေယာက္ထဲ။ ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာ ရယ္ရယ္ေမာေမာႏွင့္မို႔ ၾကည့္ေကာင္း၏။ ဆီဘိုးေခ်ဖို႔ ယူအက္စ္ဘက္သံုးသည့္ကဒ္ ျခစ္မယ္ဆိုေတာ့မွ ျခစ္မရ။ သူ႔ ဆိုင္သံုးစက္က အေမရိကန္ကဒ္ လက္မခံ။ ဒါႏွင့္ ပိုက္ဆံထုတ္ေပးေတာ့ ေငြႏွစ္ခုျခားနားခ်က္အတိုင္း တြက္ယူ၏။ လူညိဳေတြမွန္းသိလို႔ ထင္၏ ယူအက္စ္ကမွန္းသိသိႏွင့္ “ဘယ္တိုင္းျပည္ကတုန္း”ဟု ေမး၏။ “ဗမာျပည္က”လို႔ ျပန္ေျပာတာနားေထာင္ရင္း မ်က္လံုးေလးကလယ္ကလယ္ႏွင့္။ မိမိတိုင္းျပည္ ဘယ္နားရွိမွန္း မိမိဘာလူမ်ိဳးမွန္း သိပံုမရ။ သို႔ေသာ္ ကိစၥမရွိ။ ဆက္လည္း မေမး၊ ၿပံဳးၿပံဳးရႊင္ရႊင္ျဖင့္ “ေအးတယ္ေနာ္” ဟုဆိုကာ ေန၏။ အေပါ့သြားခ်င္ေၾကာင္းေျပာေတာ့ ဆိုင္အျပင္မွာ ဂၽြန္ John ရွိတယ္ဆိုတာ လက္ျဖင့္လမ္းၫႊန္၏။

အေမရိကန္ႏွင့္ အဂၤလိပ္စကားေျပာ တိုင္းျပည္အခ်ိဳ႔တြင္ John ဆိုသည္ကို အမ်ားသံုးအိမ္သာ Restroom အေနႏွင့္သံုးေၾကာင္းသိထားသျဖင့္ မၿပံဳးမိေတာ့။ အေမရိကန္ေတြက တခါတခါေတာ့ အေတာ္ ဂြက်သည္ထင္၏။ လူအမည္ကို ေပါက္တတ္ကရတို႔ျဖင့္တြဲကာ ရယ္စရာတမင္လုပ္သလားပင္ ထင္ခ်င္စရာ။ ဥပမာ Richard ဆိုသည့္ လူနံမည္ဆိုပါေတာ့။ ရစ္ခ်ာ့ဒ္ကို သူတို႔က အတိုေကာက္အေနျဖင့္ Dick ဟု ေခၚ၏။ ေယာကၤ်ားက်င္ေခ်ာင္းကိုလည္း ဘန္းစကားအေနျဖင့္ Dick ဟုပဲေျပာ၏။ ဆိုေတာ့ Dick ဟုဆိုလွ်င္ အဓိပၸါယ္ႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္ခြထြက္သည္ မဟုတ္လား။ Richard အစစ္ကို Dick လို႔ သြားမ်ားေခၚမိလို႔ကေတာ့ ငါးပါးေမွာက္မယ္ဟု ထင္ခ်င္စရာ။ သို႔ေသာ္ မေမွာက္။ ေခၚရိုးေခၚစဥ္။ အေခၚခံရလို႔ စိတ္မဆိုး။ ေခၚသူဘက္ကလည္း ရစ္ခ်ာ့ဒ္ကို ေစာ္ကားျခင္းမဟုတ္သလို နံႏွိမ္ျခင္းလည္းမဟုတ္။ က်ေနာ္တို႔ျပည္နယ္က ဆီနိတ္တာ (အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္)ေဟာင္း၏အမည္မွာ Richard Lugar. သူ႔ကို လူတိုင္းလိုလိုက Dick Lugar ဟုပဲေခၚ၏။ ကိုယ္ကသာ ကိုယ့္စိတ္ႏွင့္ကိုယ္ ဗမာလိုေတြးၿပီး ေခၚရမွာအားနာလို႔ မေခၚ။ က်ေနာ္ ရစ္ခ်ာ့ဒ္လူဂါႏွင့္ လူခ်င္း ႏွစ္ႀကိမ္ဆံုဖူး စကားေျပာဖူး၏။ သို႔ေသာ္ သူ႔ကို Dick ဟုေတာ့ မေခၚျဖစ္ခဲ့။ မစၥာရစ္ခ်ာ့ဒ္ ဟုသာ။

ထိုနည္းတူပင္ John သည္လည္း ဘန္းစကားထဲေရာက္ေတာ့ အိမ္သာျဖစ္ရရွာ၏။ ဂၽြန္အစစ္ေရွ႔တြင္ အိမ္သာကို John ဟု ေခၚဖို႔ ဘယ္သူမွ ဝန္မေလး၊ အားလည္းမနာ။ ဂၽြန္ဆိုသည့္ ေရွ႔နံမည္သည္ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္တို႔၌လူမွည့္မ်ားၿပီး ဓမၼသစ္က်မ္းတြင္ ရွင္ေယာဟန္ဟုပင္တြင္သည့္ ခရစ္ဝင္က်မ္းေလးေစာင္အနက္ တက်မ္းကိုျပဳစုေရးသားသည့္ သူေတာ္စင္က်မ္းျပဳဆရာႏွင့္ ပထမဆံုးသာဝကႀကီးမ်ားထဲက တပါးမဟုတ္ေလာ။ ခုေတာ့ ထိုဂၽြန္သည္ အိမ္သာျဖစ္ရေခ်ၿပီဟုေတြးကာ ဘယ္သူမွ စိတ္မေကာင္းမျဖစ္။ ထိုႏွယ္ ရီရအခက္ ငိုရအခက္ ၿပံဳးရအခက္ မဲ့ရအခက္ အဂၤလိပ္စကားေပါင္းမ်ားစြာလည္း ရွိေသး၏။ ေသခ်ာက်န က်မ္းႏွယ္တေစာင္တဖြဲ႔ ျပဳစုသူလည္းရွိ၏။ က်ေနာ့္ အျမင္တြင္ ထိုသို႔တေစာင္တဖြဲ႔မွတ္တမ္းျပဳျခင္းကို ေကာင္းသည္၊ လိုအပ္သည္ထင္၏။ ဘာသာစကားႏွင့္စပ္၍လုပ္ရမည့္အလုပ္ထဲက တခုအျဖစ္လည္းျမင္၏။ ေထာင္ထဲက စကား၊ လမ္းေဘးစကား၊ ေတာထဲက စကား၊ အရပ္ထဲက စကား၊ စစ္တန္းလ်ားက စကား၊ ပခ်ဳပ္ဆိုင္က စကား၊ ေသတင္းကုပ္က စကား၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက စကား၊ တရားရိပ္သာက စကား၊ ဘုရွားရွိခိုးေက်ာင္းက စကား၊ လႊတ္ေတာ္ထဲက စကား၊ တရားရံုးက စကား၊ ေရွ႔ေန စကား၊ မဲဆြယ္ပြဲက စကား ဘယ္စကားျဖစ္ျဖစ္ စကားမွန္သမွ် လူျဖစ္မွေျပာ၍ရ၏။ လူသည္ စကားေျပာသတၱဝါျဖစ္၏။ စကားမရွိပဲ လူခ်င္းဆက္သြယ္ေရးႏွင့္ ဆက္ဆံေရးထူေထာင္ဖို႔မျဖစ္ႏိုင္။ ကုန္ကုန္ေျပာရလွ်င္ စကားမေျပာႏိုင္သည့္ ဆြံ႔အနားမၾကားသူတို႔မွာပင္ Sign Language ဆိုကာ လက္ဟန္အမူအယာျပစကား တီထြင္ရေသး၏။

လူတို႔ က်င္လည္ရာနယ္ပယ္အလိုက္၊ အလႊာအလိုက္၊ အတန္းအစားအလိုက္ သီးျခားစကားတို႔ရွိၿပီး၊ ထိုစကားသံုးကာ ထိုနယ္ပယ္ကို ထိုးေဖါက္မွ ထိေရာက္မွာလည္းေသခ်ာ၏။ ဘာသာသာစကားတိုင္းသည္ ရွင္သန္ေနမွ တိုးပြားႀကီးထြား စည္ပင္သည္ မဟုတ္ေလာ။ စကားတို႔ရွင္သန္ဖို႔ ေဝါဟာရသစ္တို႔ ထပ္ျဖည့္ရ၏။ ေဝါဟာရေဟာင္းတို႔ ေပါရာဏျဖစ္ကာ ေညာင္းသြားသည္လည္းရွိ၏။
ျပင္တန္ျပင္ ျဖဳတ္တန္ျဖဳတ္ ျပဳတ္တန္ျပဳတ္ေတြလည္းရွိ၏။ ဂၽြန္ႏွင့္ဒစ္က္ John and Dick အေၾကာင္းေတြးရင္း က်ေနာ္တို႔ေခတ္ နံမည္ႀကီးစတီရီယိုအဆိုေတာ္ ကိုမင္းမင္းလတ္ကိုလည္း ဖ်တ္ကနဲသတိရလိုက္ေသး၏။ သူျပဳစုသည့္ လမ္းေပၚကစကားမ်ားစာအုပ္ေလးကို ခုေနျပန္ဖတ္ခ်င္မိ၏။ စာအုပ္အမည္ အမွတ္မွားႏိုင္ေသာ္လည္း စာအုပ္ေလးကိုမူ သတိရေန၏။ သူလည္း ျမန္မာစကား ျဖစ္ေပၚတိုးတက္စည္ပင္ရွင္သန္ေရးကို ႏိုင္သမွ်ထည့္ဝင္သူဟုဆိုဖူးသျဖင့္ မိမိအားႏွာေခါင္းရံႉ႔ဖူးသူတခ်ိဳ႔ကိုလည္း ေအာက္ေမ့ရျပန္၏။

ဆက္ပါဦးမယ္။

မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၇/၂ဝ၁၃

read more

“ဂဲတလံုးနဲ႔ လင္းဒနွစ္ေကာင္မွန္သြားတာ” ဟုတ္တယ္။ (ကိုညိဳ-ေအာ္စလို)

“ဂဲတလံုးနဲ႔ လင္းဒနွစ္ေကာင္မွန္သြားတာ” ဟုတ္တယ္။ တကယ္ပဲ ခဲတလံုးနဲ႔ (၂)ေကာင္လံုးမွန္ေအာင္ ပစ္ထဲ့လိုက္တာ။ မေန႔က ဆႏၵျပသူေတြကို သမၼတက ေခၚေတြ႔ေဆြးေႏြးဖို႔ သူ႔၀န္ႀကီး (၂)ပါး ကိုမွာတာက.. သိတ္ၿပီးေတာ့လည္း ယဥ္ေက်းတယ္၊ ဒီမိုကေရစီက် တယ္လို႔ သမၼတကိုအထင္ႀကီးလြန္ရင္လဲြလိမ့္မယ္။ တကယ္ေတာ့ ေအာ္စလိုမွာဒီလိုႀကံဳမယ္လို႔မေမ်ာ္လင္႔ထားလို႔ သမၼတရွက္သြားတာ..။ ႀကံ့ဖြတ္သမၼတတင္မဟုတ္ဖူး၊ ေနာ္ေ၀းနိုင္ငံျခားေရးဌာနလည္း ေအာက္သြားတယ္။ ေနာ္ေ၀းမွာဆႏၵျပတာမဆန္းေပမယ့္ သိန္းစိန္အစိုးရကိုဆန္႔က်င္သူမရိွဖူး၊ ျပည္သူကယံုၾကည္ကိုးစားေနတယ္လို႔ အပင္းဆို႔အယံုသြင္းခံရေတာ့ ျမန္မာ့အေရး သူ ၀င္ရႈပ္ရတာကို ကိုယ့္ဖာသာအဟုတ္ထင္သြားတာ။

ဒါနဲ႔ပဲ ဆႏၵျပသူေတြရဲ့ ဂဲလံုးက ႀကံ့ဖြတ္လင္းဒေရာ..ေအာ္စလိုအစိုးရလင္းဒေခါင္းကိုေရာ တည့္တည့္မွန္ သြားတယ္။ သိတ္ရွက္သြားတယ္။ ဒါနဲ႔ ယဥ္ေက်းခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္တယ္။ ဆႏၵျပကိုယ္စားလွယ္ႏွစ္ေယာက္ကို အိုးနင္းခြက္နင္းရွင္းျပပါေလေရာ..။ ဦးစိုးသိန္းနဲ႔ဦးရဲထြဋ္က ေလေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေပါတယ္။

ေတာ္လွန္ေရးေက်ာင္းသားေယာင္ေဆာင္ျပီး ထမင္းအေခ်ာင္စားေနတဲ့ ျပည္ပသူေတာင္းစားတခ်ိဳ႔နဲ႔၊ ပညာရွင္ေယာင္ေယာင္ ၀ါးလံုးေခါင္းထဲကပုတ္သင္ညိဳေတြကိုေစ်းေပါေပါနဲ႔ရလိုက္တာနဲ႔ ျပည္ပမွာေနသူအားလံုး  သူတို႔ကို ေထာက္ခံတယ္ထင္ေနတာ။ အိမ္ျပန္လာဖို႔ အလုပ္တဲြလုပ္ဖို႔ေတာင္ (သူတို႔ပစ္ကြင္းက်ံဳးထဲ) အေရာက္ေခၚေနေသးတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးသမားဟာ ေတာ္လွန္ေရးသတိရိွတာ သိတ္သိဟန္မတူဖူး။

သူတို႔အခ်င္းခ်င္းလည္း အတိုင္အေဖာက္မညီဖူး။ ဦးစိုးသိန္းက ဦးရဲထြဋ္ အာတာ မ်ားရင္ “မင္းအသာေနစမ္း” ဆိုၿပီး ေဟာက္ေသးတာ။ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းေတာင္ အထက္ေအာက္ဆိုတဲ့ စိတ္မာနနဲ႔ေလးစားမႈမထားရင္ သူတို႔ အတိုက္အခံတို႔ ရန္သူတို႔ဆိုရင္အေသေဆာ္မယ့္ ေၾကးစားစစ္သားအက်င့္ က်ဳပ္တို႔က ေနာေၾကေနၿပီ။ အစိုးရတက္တာ (၂)နွစ္ၾကာၿပီ။ ခုထိ လူထုကို ေသနတ္နဲ႔ပစ္၊ မိုင္းနဲ႔ၿခိမ္းေျခာက္တာ သူတို႔ စိတ္အေျခခံကို ျပေနတာပဲ။ ၀န္(၂)ပါးကေတာ့ သူတို႔က ေျပာင္းခ်င္တယ္။ စစ္တပ္နဲ႔ႀကံ့ဖြတ္ပါတီကေခါင္းမာေနသလိုလို အယံုသြင္းေနေသးတာ..ရိုးပါ့။ ရာစုနွစ္တ၀က္ေက်ာ္အလိမ္ခံရတဲ့ျပည္သူေတြက အဲဒီအထာေတြ ေနာေၾကေနၿပီ။

ကဲ စကားေၾကာရွည္တယ္။ အခ်ိန္ရရင္ ေသခ်ာေလးထပ္ေရးမယ္။ ေလာေလာဆယ္ ကိုယ့္အလုပ္ ကိုယ္ဆက္လုပ္ၾက။ အျပင္ကရဲေဘာ္ေတြေရာ အထဲကရဲေဘာ္ေတြေရာ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္လုပ္။ တကယ့္ ေအာင္ပဲြက တိုက္ပဲြအဆံုးသတ္မွာပဲရိွတယ္။ ေအး..ျပည္ပမွာေနလို႔  သိတ္ခ်မ္းသာတယ္လို႔ အထင္ႀကီးေနသူေတြကိုလည္း ေျပာခ်င္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ အျပင္မွာစီးပြားေရးလုပ္ေနတာမႈတ္ဖူး။ အသက္ရွင္ေရးရပ္တည္ေနတာ။ ပိုက္ဆံရွာေနတာမႈတ္ဖူး၊ လြတ္လပ္မႈ၊ တရားမွ်တမႈနဲ႔ အမွန္တရားကိုရွာေနတာ။ က်ေနာ္တို႔ အလုပ္တဖက္နဲ႔ ကိုယ္ယံုၾကည္တာလုပ္ေနတယ္။ အေၾကြးေတြနဲ႔ ရုန္းကန္ေနတယ္။ သတိၱရိွရင္ အျပင္ထြက္ၿပီး လာေနၾကည့္။ ဒီက လူေတြထက္ခ်မ္းသာသူေတြ ဗမာျပည္မွာအမ်ားႀကီး။

ေဖာက္ျပန္တဲ့အစိုးရေတြ တခုပဲ မွတ္ထားပါ။

က်ဳပ္တို႔ ရွင္သန္ေနေသးတယ္။

မတရားမႈေတြရိွေနသေရြ႔ က်ဳပ္တို႔ သူပုန္ထေနမယ္။

ကိုညိဳ(ေအာ္စလို)

read more

အေမနဲ႔အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္ (ေဆာင္းပါးေကာက္ႏႈတ္ခ်က္) ဖိုးသံလူထု

အေမနဲ႔အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္။ အမ်ိဳးေရးစိတ္ဓါတ္ဟာ အေမ့ ဒီအင္န္ေအထဲမွာကို ပါေနတယ္လို႔ေျပာရင္ရလိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။ အေၾကာင္းက သူ႔အေဖ သူ႔အဖိုးတို႔ကလည္း ထက္သန္တဲ့အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္ရွိသူေတြ ျဖစ္ၾကလို႔ပါပဲ။ အေမ အသက္ရလာတာနဲ႔အတူ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔အမ်ိဳးသားေရးလႈပ္ ရွားမႈဟာလည္း  ရင့္က်က္လာခဲ့ပါတယ္။ အရင္ကေတာ့ ဗမာႏိုင္ငံရဲ႔အဦးပိုင္း အမ်ိဳးသားေရးလႈပ္ရွားမႈေတြကို ပေဒသရာဇ္မင္းညီမင္းသားေတြနဲ႔ မင္းေလာင္းေတြ၊ ေဒသေခါင္းေဆာင္ေတြက ဦးေဆာင္ခဲ့ၾကတာပါ။ သူတို႔ဟာ လက္နက္ကိုင္စြဲတိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ထက္ လက္နက္ခဲယမ္း ပိုေကာင္းတဲ့ ေလ့က်င့္မႈျပည့္စံုတဲ့ ကိုလိုနီတပ္ေတြရဲ႔ႏိွမ္နင္းမႈကိုခံခဲ့ရပါတယ္။

အေမ့ရဲ႔အမ်ိဳးသားေရးဝါဒဟာ အဲ့ဒီတုန္းက အက်ယ္အျပန္႔လႊမ္းမိုးေနတဲ့ ပေဒသရာဇ္အမ်ိဳးသားေရးဝါဒနဲ႔ ကြဲျပားပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႔ေၾကြးေၾကာ္သံက ”အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာ”ဆိုတာမ်ိဳးျဖစ္ၿပီး ေခါင္းေဆာင္ေတြထဲမွာ သံဃာေတာ္ေတြအမ်ားအျပားလည္း ပါဝင္ၾကပါတယ္။ ဒီလိုေၾကြးေၾကာ္သံေတြကို ဒီလိုအခ်ိန္မွာကိုင္စြဲေနတာဟာ ကမၻာႀကီးနဲ႔အဆက္ျပတ္ေနတဲ့လကၡဏာလို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ သူတို႔တိုကပြဲဟာ တရားမွန္ကန္ၿပီး လူထုႀကီးရဲ႔ေထာက္ခံမႈလည္း သူတို႔ရၾကပါတယ္။ ဒါေပယ့္ ဒီေတာင္းဆိုခ်က္ ေၾကြးေၾကာ္သံေတြဟာ အကန္႔အသတ္ရွိလွပါတယ္။

တကၠသိုလ္ေတြကေန ပညာတတ္ေတြပိုထြက္လာတာနဲ႔အမ်ွ အေျခအေနေတြဟာလည္း ပိုတိုးတက္လာ ပါတယ္။ ဗမာျပည္ထဲကို ေခတ္သစ္ႏိုင္ငံေရးတင္သြင္းလာတာဟာ ပညာတတ္ေတြျဖစ္တယ္လို႔ဆိုရင္ မမွားပါဘူး။ တိုင္းျပည္ကိုခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔ လြတ္လပ္ေရးရလိုတဲ့ဆႏၵတို႔ဟာ အေမ့ရဲ့ရင္ထဲမွာ စြဲၿမဲစြာ ကိန္းေအာင္းေနပါတယ္။ အေမဟာ အဲ့ဒီရင္ဘတ္နဲ႔ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ကိုတက္ခဲ့ပါတယ္။

သူ႔ရဲ႔အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္ဟာ အဲ့ဒီေခတ္ အဲ့ဒီအခါမွာျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ကိုလိုနီဆန္႔က်င္ေရးလႈပ္ရွားမႈနဲ႔ေပါင္းစည္းမိၿပီး သူ႔ေခါင္းထဲမွာတညီးညီးေတာက္ေလာင္ေနတဲ့ မီးရႉးတန္ေဆာင္ႀကီးျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။

အဲ့ဒီေနာက္ သူဟာ လက္ေတြ႔ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္း ပိုနားလည္လာၿပီး တကယ္လႈပ္ရွားလုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့ သခင္ေအာင္ဆန္း သခင္ဗဟိန္းတို႔လို ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ထိေတြ႔လာရပါတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ ၃ ႏွစ္ေလာက္ေနေတာ့ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကိုထူေထာင္သူေတြထဲမွာ ဒီပုဂၢိဳလ္ေလး ၂ ဦးရဲ႔ အမည္ကိုေတြ႔ရေတာ့တာပါပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ အေမ့ရဲ႔ႏိုင္ငံေရးအျမင္ဟာ တကၠသိုလ္ေရာက္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ပိုႏိုးၾကား ပိုအျမင္က်ယ္လာတယ္လို႔ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ သူ႔ရင္ထဲမွာ တိုင္းျပည္ခ်စ္စိတ္နဲ႔ မတရားတာေတြကို မုန္းတီးမႈေတြ အလ်ွင္အျမန္တိုးတက္ႀကီးထြားလာရင္း ေက်ာင္းသားသပိတ္ေပၚေပါက္လာတဲ့ အခါမွာေပါက္ကြဲထြက္ၿပီး သူ႔ကိုေရွ႔တန္းမွာ မိန္႔ခြန္းေျပာေနတာေတြ ေတြ႔ရေတာ့တာပါပဲ။  အဲ့ဒီတုန္းက လြတ္လပ္ေရးလႈပ္ရွားမႈေတြမွာ ပါဝင္ခဲ့ၾကတဲ့ပညာတတ္ေတြအေပၚမွာ လက္ဝဲစာေပေတြက အနည္းနဲ႔အမ်ားဆိုသလို ၾသဇာသက္ေညာင္းၾကပါတယ္။ ဒီအထဲမွာ အေမလည္း ျခြင္းခ်က္မဟုတ္ပါဘူး။ သသမိုင္းကိုအာဃာတမပါပဲၾကည့္မယ္ဆိုရင္ အဲ့ဒီကာတုန္းက ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီးထဲမွာ ဖက္ဆစ္ေတြကို ဆန္႔က်င္တိုက္ခိုက္ရာမွာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြဟာအတက္ၾကြဆံုးဆိုတာကို ေတြ႔ၾကမွာပါ။

အေမ့အေပၚၾသဇာအသက္ေရာက္ဆံုးနဲ႔ အေမအၾကည္ညိဳဆံုးႏိုင္ငံေရးသမားကိုေျပာပါဆိုရင္ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းကို ေျပာရမွာပါ။ ဆရာႀကီးရဲ႔ အက်င့္သိကၡာရွိမႈ၊ ခိုင္မာျပတ္သားတဲ့ နယ္ခ်ဲ႔ဆန္႔က်င္ေရးကိုလိုနီဆန္႔က်င္ေရးရပ္တည္ခ်က္နဲ႔ ျပည္သူလုူထုအတြက္ တဘဝလံုးပံုအပ္ထားတာေတြ၊ ဒါ့အျပင္ ဗမာစာေပအတြက္ ဆရာႀကီးစြမ္းေဆာင္ခဲ့တာေတြအတြက္ အေမကဆရာႀကီးကို ၾကည္ညိဳေလးစားတာပါ။ .........................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................။

လူထုသတင္းစာထဲက သတင္းေဆာင္းပါးေတြက အုပ္စိုးသူေတြမဟုတ္တာလုပ္တာေတြ၊ အက်င့္ပ်က္တာေတြကို ဖြင့္ခ်ေဝဘန္တာေတြလုပ္ေတာ့ အုပ္စိုးသူေတြ မ်က္တာကိုခံရပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးမွ အေဖအဖမ္းခံရတာ ေလးႀကိမ္ေတာင္မွပါ။

ပြင့္လင္းေခတ္မွာ သားသမီးမ်ားေျပာၾကတဲ့.......

ေရးသူ- ဖိုးသံ(လူထု)

ႏိုဝင္ဘာ ၂၂ ။ ၂၀၁၂ Mizzima မဂၢဇင္းမွ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္။

read more

ဇာဂနာေျပာတဲ့အလြတ္သေဘာ

ဟာသသ႐ုပ္ေဆာင္ဇာဂနာ အလြတ္သေဘာေျပာသည္ဆိုေသာ စကားမ်ား အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမ်ားတြင္ပ်ံ႕ႏွံ႔၊ ေဇာ္သက္ေထြး အတည္ျပဳရန္ျငင္းဆုိ၊ လူသိထင္ရွားအႏုပညာသမားျဖစ္၍ သတိျပဳေစလုိေၾကာင္း ညီမင္းညိဳသတိေပး

စာေပေဟာေျပာပြဲခရီးစဥ္အျဖစ္ ဟာသသ႐ုပ္ေဆာင္ဇာဂနာ၊ သမဂၢဂ်ာနယ္မွအတိုင္ပင္ခံအယ္ဒီတာ ေဇာ္သက္ေထြး၊ The Ladies ဂ်ာနယ္မွတာဝန္ခံအယ္ဒီတာ ညီမင္းညိဳတို႔သည္လြန္ခဲ့သည့္ ဇန္နဝါရီ ၂၃ ရက္က ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း၊ ရြာငံၿမိဳ့သို႔ေရာက္ရွိခဲ့ၾကၿပီး စာေပေဟာေျပာပြဲအၿပီးတြင္ ဟာသသ႐ုပ္ေဆာင္ဇာဂနာကို လာေရာက္ႏႈတ္ဆက္ၾကသည့္ပရိသတ္အခ်ိဳ႔ကို ဇာဂနာက လက္ပံေတာင္းေတာင္အေရးအခင္းႏွင့္ပတ္သက္သည့္ စကားဝိုင္းတစ္ခုကိုျပဳလုပ္ခဲ့သည္ဟု ေဖ့(စ)ဘြတ္ခ္စာမ်က္ႏွာမ်ားမွတစ္ဆင့္ သတင္းမ်ားထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။ ယင္းသတင္းမ်ား၏အဆိုအရ၊ စကားဝိုင္းသို႔တက္ေရာက္ခဲ့ေသာ ရပ္မိ/ရပ္ဖမ်ားကို ဇာဂနာေျပာဆိုခဲ့သည္မွာ လက္ပံေတာင္းေတာင္ အေရးအခင္းျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ ဆႏၵျပသံဃာမ်ားသည္ ေက်ာင္းပိုင္မရွိေသာသံဃာအမ်ား စုေဝးပါဝင္ေနေၾကာင္း၊ အခ်ိဳ႔သံဃာမ်ားသည္ ရက္ပိုင္းေလးတြင္သဃၤန္းဝတ္ဆင္ထားသည္ဟု ၎မွ ယူဆထားေၾကာင္းေျပာခဲ့ပါသည္။ လူအမ်ားစုမွာလည္း အဆိုပါေက်းရြာသားမ်ားသာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားမွလူစုခြဲရန္ နံနက္လင္းအားႀကီးအခ်ိန္တြင္ အသံခ်ဲ႔စက္ျဖင့္ေၾကညာေသာ္လည္း သပိတ္စခန္းတြင္အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ သံဃာႏွင့္လူအမ်ားစုသည္ ညနက္ပိုင္းအထိ စကားေျပာဆိုျခင္း၊ ညနက္မွ အိပ္ယာဝင္ျခင္းတို႔အတြက္ေၾကာင့္ နံနက္လင္းအားႀကီးအခ်ိန္တြင္ လူစုခြဲခိုင္းမႈကိုမေထမဲ့ျမင္ျပဳျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း၊ သတ္မွတ္ခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ သပိတ္စခန္းမွာလူစုမကြဲသျဖင့္ သက္ဆိုင္ရာမွ မ်က္ရည္ယိုဗုံး ပစ္ခတ္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ သပိတ္ေမွာက္သူမ်ား ယာယီေနထိုင္ေသာပလတ္စတစ္တဲမ်ားသည္ မ်က္ရည္ယိုဗံုးက်ျခင္းေၾကာင့္ မီးေလာင္မႈအနည္းငယ္သာရွိပါေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ အဆိုပါရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားႏွင့္ အတူလိုက္ပါလာေသာ မီးသတ္တပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားသည္ သပိတ္စခန္းလူစုမကြဲသျဖင့္ မီးသတ္ပိုက္ျဖင့္ လူစုထပ္မံခြဲရပါေၾကာင္း၊ ထိုအခါ မီးသတ္ကားမ်ားမွ ေရကုန္သြားေသာအခါ နံနက္လင္းအားႀကီး အခ်ိန္ျဖစ္သည့္အတြက္ ရသည့္ေရကိုသြားေရာက္ယူငင္ၿပီး ေရစုပ္ရေၾကာင္း၊ ထိုေရျဖင့္ ထပ္မံလူစုခြဲရေၾကာင္း၊ အဆိုပါ ေရကုန္ေသာအခါ ထပ္မံသြားေရာက္ယူေသာ ဒီပဲရင္းၿမိဳ့နယ္ပိုင္ မီးသတ္ယာဥ္(၁)စီးသာရွိပါေၾကာင္း၊ အဆိုပါမီးသတ္ေရယာဥ္မွစုပ္ယူေသာေရသည္ ကံဆိုးစြာျဖင့္ တ႐ုတ္စက္႐ံုမွထုတ္ေသာစြန္႔ပစ္ေရကန္မွေရျဖစ္ၿပီး ယင္းေရတြင္အက္ဆစ္မ်ားပါေနေၾကာင္း၊ အဆိုပါမီးသတ္ေရယာဥ္မွေရျဖန္းသူလည္း အက္ဆစ္အေလာင္ခံရေၾကာင္း၊ ေရထိေသာသံဃာအမ်ားစုသည္လည္း အက္ဆစ္ထိမွန္သြားျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္ ေဆးကုသေသာ္လည္း ေရထိပါက အက္ဆစ္ထိေသာခႏၶာကိုယ္ေပၚရွိဒဏ္ရာမ်ားသည္ ျပန္ႂကြေနသည့္အတြက္ ေဆးကုသရန္ခက္ခဲေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ရြာငံၿမိဳ့ရပ္မိ/ရပ္ဖမ်ားကို ရွင္းလင္းေျပာၾကားသြားပါသည္။

ရပ္မိ/ရပ္ဖမ်ားမွ ဒီအေၾကာင္း သတင္းမီဒီယာကို ဘာျဖစ္လို႔ မရွင္းျပတာလည္းဟု ဇာဂနာအားေမးျမန္းရာ ဇာဂနာမွ မိမိသည္ အစိုးရဘက္ရပ္တည္ပါက ဝိုင္းေဆာ္ခံရမည္ကိုစိုးရိမ္သည့္အတြက္ မေျပာျခင္းသာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျဖစ္စဥ္အားလံုးကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သိေသာ္လည္း ဆႏၵျပလူစုက ရဲကိုသာစြပ္စြဲေနသည့္အတြက္ အလိုက္သင့္ေလးသာေနရေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးထံ စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္မွတင္ျပစာတြင္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပသြားမွာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျဖစ္စဥ္မွန္မ်ားကိုသိရ၍ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ မင္းကိုႏိုင္ႏွင့္ကိုကိုႀကီးတို႔ေခါင္းေရွာင္သြားၿပီး ႏႈတ္ဆိတ္ေနျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း၊ မင္းကိုႏိုင္လည္း စာေပေဟာေျပာပြဲမ်ားကို နယ္အႏွံ႔လိုက္လံေဟာေျပာေနေသာ္လည္း ဒီကိစၥကို ေရငံုႏႈတ္ပိတ္မရွင္းျပတာကိုလည္း အံၾသမိေၾကာင္း ရပ္မိ/ရပ္ဖမ်ားကို ရွင္းလင္းသြားပါသည္ဟု www.khitthitmyanmar.com တြင္ ေဖာ္ျပေရးသားထားေၾကာင္းေတြ႔ရသည္။ ယင္းခရီးစဥ္တြင္လိုက္ပါခဲ့ၾကသူမ်ားျဖစ္သည့္ စာေရးဆရာေဇာ္သက္ေထြး၊ စာေရးဆရာညီမင္းညိဳ၊ ဟာသသ႐ုပ္ေဆာင္ဇာဂနာတို႔ကို ျမန္မာအင္ဒီပဲန္ဒင့္မွ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းရာတြင္ စာေရးဆရာေဇာ္သက္ေထြးက “အဲဒါက စာေပေဟာေျပာပြဲၿပီးလို႔ အိပ္ခါနီးမွာ အလြတ္သေဘာေျပာတဲ့ဟာပါ။ အဲဒါကို သူတို႔တင္တဲ့အတြက္ ဒါဟာ မီဒီယာက်င့္ဝတ္နဲ႕မညီပါဘူး။ ဒီေမးခြန္းေတြအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ေျဖစရာအေၾကာင္း ဘာမွမရွိပါဘူး” ဟု ေျပာသည္။

ဆက္လက္၍ စာေရးဆရာ ညီမင္းညိဳကို ဆက္သြယ္ေမးျမန္းရာတြင္ “ကၽြန္ေတာ္တို႔ေဟာေျပာပြဲၿပီးတဲ့အခါ က်ေတာ့ တည္းတဲ့အိမ္ကိုျပန္လာတယ္။ ည ၁ဝး၃ဝ နဲ႔ ၁၁ နာရီၾကားေလာက္ရွိမယ္။ အဲဒီမွာညစာ စားၾကေတာ့ ပရိသတ္ေတြကလာၿပီးေတာ့ ႏႈတ္ဆက္ၾကတယ္။ အဲဒီလိုႏႈတ္ဆက္ၾကတဲ့အခါမွာ ႀကံ့ခိုင္ေရးနဲ႔ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပါတီကလည္း ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ကိုဇာဂနာႀကီးက စကားေတြေတာ့ ေျပာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီေဘးမွာ ထမင္းစားေနတယ္။ စကားဝိုင္းတစ္ခုအေနနဲ႔လုပ္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ကေမးလိုက္ ကိုဇာဂနာကေျဖလိုက္ေပါ့။ အေၾကာင္းအရာေတြကေတာ့အစံုပါတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ့္အယူအဆအရ ေျပာရရင္ေတာ့ ဒီစကားေတြကအလြတ္သေဘာေျပာတာဗ်။ အလြတ္သေဘာေျပာတဲ့ဟာကို ေဖ့(စ)ဘြတ္ခ္ေပၚေရာက္ေနျခင္းအတြက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မႏွစ္သက္ဘူး။ တခ်ိဳ႔စကားေတြက ေျပာလို႕႔ဆိုလို႔မေကာင္းတာေတြရွိတယ္။ ကိုဇာဂနာအေနနဲ႔ အခုလိုေျပာေနတာကို အြန္လိုင္းေပၚေရာက္သြားႏိုင္မယ္ဆိုတာကို သူေတြးမိခ်င္မွေတြးမိလိမ့္မယ္။ ေဖ့(စ)ဘြတ္ခ္ကိုတင္လိုက္တဲ့သူေတြက ဘယ္သူဘယ္ဝါဆိုတာလည္း သူသိခ်င္မွသိလိမ့္မယ္။ ေဟာေျပာပြဲၿပီးလို႔ ပရိသတ္ေတြေရာက္လာတဲ့အခိ်န္မွာ စကားစျမည္ေျပာၾကရင္းနဲ႔ေျပာတဲ့စကားေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အြန္လိုင္းေပၚေရာက္သြားျခင္းဟာ (privacy) မရွိဘူးလို႔ထင္တယ္။ ကိုဇာဂနာအေနနဲ႔ လူသိိမ်ားတဲ့အႏုပညာရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေရွ႕မွာလည္း ဒီလိုျပႆနာမ်ိဳးျဖစ္ဖူးတယ္ေလ။ သူ႔အေနနဲ႔ေတာ့ ပိုၿပီးသတိထားသင့္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အခုအေျခအေနက ကိုဇာဂနာအေနနဲ႔ျပန္လည္ေခ်ပခြင့္လည္း မရွိဘူး။ ပရိသတ္က သူ ဒီလိုေျပာသလားဆိုသလား။ ဒီလိုပဲ ေကာက္ခ်က္ခ်သလားဆိုတဲ့ တစ္ဖက္သတ္အျမင္ေတြျဖစ္လာႏိုင္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္”ဟုဆို သည္။ ဆက္လက္ၿပီး ဟာသသ႐ုပ္ေဆာင္ဇာဂနာထံသို႔ ဖုန္းအႀကိမ္ႀကိမ္ဆက္သြယ္ေသာ္လည္း ဖုန္းပိတ္ ထားသည့္အတြက္ ဆက္သြယ္၍မရပါ။ ဟာသသ႐ုပ္ေဆာင္ဇာဂနာအေနျဖင့္ လြန္ခဲ့သည့္ ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္က ရန္ကုန္အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေလဆိပ္တြင္ဧည့္သည္ေစာင့္ႀကိဳေနၾကသည့္ သတင္းမီဒီယာမ်ားအား ဆဲေရးတိုင္းထြာခဲ့မႈ၊ စင္ကာပူတြင္ အလြတ္သေဘာေျပာဆိုမႈမ်ားေၾကာင့္ အြန္လိုင္းမီဒီယာမ်ားတြင္ သတင္းမ်ားထြက္ေပၚလာမႈမ်ား ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။

ျမန္မာအင္ဒီပန္းဒန္႔ဂ်ာနယ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

http://www.myanmarij.com/ဟာသ-သ႐ုပ္ေဆာင္-ဇာဂနာ-အလြ/

read more