အေျခအေနအရ ႏွစ္ႀကိမ္ျဖစ္သြားတာ ခြင့္လႊတ္ပါ ႏွစ္ႀကိမ္တင္ဆက္ရတယ္ဆိုကတည္းက
တစ္ႀကိမ္နဲ႔မေလာက္ေအာင္ တင္ဆက္စရာေတြက မ်ားျပားေနလို႔ေပါ့ခင္ဗ်ာ
ညေနပိုင္းမွာလည္း မနက္ပိုင္းကလူေတြပဲတင္ဆက္ပါလိမ့္မယ္
တစ္ေယာက္ေလာက္ ေလ်ာ့ခ်င္ေလ်ာ့သြားမယ္ တစ္ေယာက္ေလာက္ တိုးခ်င္တိုးလာလိမ့္မယ္
နည္းနည္းေပ်ာ့ခ်င္ေပ်ာ့သြားမယ္ နည္းနည္းျပင္းခ်င္ျပင္းလာမယ္
ႏွစ္ႀကိမ္ျဖစ္သြားရေလာက္ေအာင္ ဘယ္သူကမွလည္း မေလွ်ာ့ခ်င္ၾကဘူးမဟုတ္လား
စၾကမယ္ဆိုေတာ့လည္း ဆံုးေနသလိုပဲ အဆံုးသတ္ၾကစို႔ဆိုေတာ့လည္း ခုမွစလာသလုိ
ဒါနဲ႔ပဲ ဟိုအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္းကေန ဟိုအက်ဳိး ဒီအက်ဳိး ဟိုတစ္မ်ဳိး ဒီတစ္မ်ဳိးနဲ႔ ဟိုတိုး ဒီတိုး ျဖစ္ကုန္ၾကေရာ
ခရမ္းေရာင္နံရံက နည္းနည္းအေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေနသလိုလို ပန္းေရာင္ထိုင္ခံုက နည္းနည္းအေပါက္မ်ားေနသလိုလုိ
အညိဳေရာင္ေကာ္ဖီခြက္ေတြက နည္းနည္းႀကီးေနသလိုလို အျဖဴေရာင္စကတ္က နည္းနည္းတိုေနသလိုလို
နာရီႀကီးက ေတာ္စတြိဳင္းေသတဲ့ဘူတာရံုကနာရီႀကီးလိုလို ေကာင္တာကလူႀကီးက
စိတၱဇလူသတ္ကားထဲကဇာတ္လိုက္လိုလုိ အေနာက္ဖက္ခန္းထဲက မိန္းမေတြက ေအာ့ဇ္ဝက္အက်ဥ္းသားေတြလိုလို
ပံုသ႑ာန္မ်ဳိးစံု အဝတ္အစားေရာင္စံုလူေတြက မ်က္လွည့္ရံုထဲက လူေတြလိုလို
ဦးတည္ခ်က္မ်ဳိးစံု ကိစၥမ်ဳိးစံုသယ္ေဆာင္ၿပီး ဆူနာမီလိုဝင္ခ်လာလိုက္ ေရခဲေတာင္ေတြလို
အရည္ေပ်ာ္စီးထြက္သြားလိုက္ လူေတြအမ်ားႀကီးကို ေရလိုထုတ္ပစ္လိုက္မွ ကေဖးဆိုင္ဟာ ေရငုပ္သေဘၤာလိုေပၚလာ
ဦးေခါင္းေတြမွာ ပါးစပ္ေပါက္ေတြကိုတပ္ဆင္ထား သိပၸံစမ္းသပ္ခန္းကကိရိယာေတြလို တစ္ၿပိဳင္နက္အလုပ္လုပ္လို႔
မ်က္လံုးေတြက မီးလံုးေတြလိုဖြင့္လိုက္ပိတ္လိုက္နဲ႔ လက္ဝါးရာတင္စရာမလို လက္ေဗြရာစစ္ေဆးစရာမလို
မ်က္လံုးကို scan ဖတ္စရာမလို ကဒ္ထိုးစရာမလို ေသာ့ေတာင္မခတ္ထားတဲ့ ဒီခန္းမႀကီး
တကယ့္ကို အျပင္ေလာကႀကီးနဲ႔ဆက္စပ္ေရာေထြးလို႔ ေပါက္ၿပဲေနတဲ့လမ္းမနဲ႔ မီးျခစ္ဗူးလိုအေဆာက္အဦးနဲ႔
ပံုေသနည္းဆန္တဲ့လူေနမွဳနဲ႔ ေခါက္ရိုးက်ဳိးေနတဲ့အေတြးအေခၚနဲ႔ ပံုစံတူလုပ္ေနၾကတဲ့အလုပ္နဲ႔
စကားလံုးေတြအသံေျပာင္းထားတဲ့ၿမိဳ့ဟာ တကယ့္အႏွစ္သာရလိုလုိ ဟန္ေဆာင္ထားတဲ့ႏွစ္ေတြထဲ
ကာလယႏၱရားတိုက္စားတာငံု႔ခံလို႔ ရာစုႏွစ္ေတြ သမိုင္းေၾကာင္းေတြသိလို႔ေကာ ေျပာစရာတိုးလာတဲ့အျပင္
ဘာထူးလို႔လဲ လူဟာလူလိုပဲ အသက္ရွင္ေနသူေတြနဲ႔ လူဟာလူမဟုတ္တဲ့ သတၱဝါလို အသက္ရွင္ေနသူေတြနဲ႔
ေရႊပဲတူးတူး ဓါးျပပဲတိုက္တုိက္ စာပဲေရးေရး တရားပဲထိုင္ထိုင္ အႏွိပ္ခန္းပဲသြားသြား ေဂါက္ပဲရိုက္ရိုက္
ဆိုင္ကယ္ပဲေမာင္းေမာင္း Godfather ပဲလုပ္လုပ္ ေဆးပဲကုကု ေစ်းပဲေရာင္းေရာင္း
ပလပ္ေခါင္းတစ္ခုလို ဘယ္အေပါက္ထိုးထိုး မီးလင္းရတဲ့ အဆင္သင့္ အျဖစ္အပ်က္ထဲမွာ
နည္းနည္းေနာက္ဆုတ္ထားတဲ့ ေသျခင္းကို နည္းနည္းေရွ႕တိုးထားတဲ့ ေနျခင္းအျဖစ္ေျပာင္းလဲ
ထိပ္ေျပာင္ကလည္း သူ႔ကိုယ္ပိုင္အျမင္နဲ႔ ဆံပင္ေထာင္ေထာင္ငနဲကလည္း သူ႔ဖေလာ္နဲ႔
လက္ညွိဳးထိုးတတ္တာေတြေပ်ာက္သြားေအာင္ အဂၤုလိမာလကို လႊတ္ထည့္ရမလို
ဘယ္ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးဟာ တင္သြင္းေရာင္းခ်လို႔ အဆင္ေျပဆံုးျဖစ္မလဲ
စီးပြားေရးသမားကလည္း အလုပ္ပဲတဲ့ ဘာသာေရးသမားကလည္း အလုပ္ပဲတဲ့
ကိုယ့္လူေျပာတဲ့အတိုင္းဆို ဝရမ္းေျပးနဲ႔ေထာင္ကလည္း အလုပ္ပဲေပါ့
ပင္လယ္ရွိေတာ့လည္း ေလွရွိလာတယ္ မုန္တိုင္းရွိလာတယ္ ကမ္းေျခဟိုတယ္လုပ္ငန္းေတြ
ရွိလာတယ္ လူေတြပိုေရာက္လာမယ္ ဒုစရိုက္ေတြပိုစံုလာမယ္ ထိန္းခ်ဳပ္ေရးေတြ ပိုအလုပ္မ်ားလာမယ္
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏိုင္ငံေတာ္အလံက တစ္မ်ဳိးတည္းရွိသလို ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းက တစ္ပုဒ္တည္းရွိသလို
ႏိုင္ငံေတာ္ကလည္း တစ္ခုတည္းပဲရွိတယ္ ဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္က ဘာေျပာမလဲ
နားေထာင္ရတာလည္း အလုပ္တစ္ခုေပါ့ အတြင္းကေျပာင္းလဲမွဳေတြ အျပင္ကေျပာင္းလဲမွဳေတြျဖစ္လာရင္
လူတိုင္းဟာ ေပ်ာ္စရာျဖစ္ရတယ္လို႔ သိပ္မေသခ်ာဘဲ ေျပာင္းလဲလို႔ရတာမွန္သမွ် အကုန္ေျပာင္းလဲပစ္ၾက
လူတစ္ေယာက္ခ်င္းသတ္တဲ့နည္းကေန လူသန္းနဲ႔ခ်ီၿပီးသတ္တဲ့နည္းကို ေျပာင္းလဲၾက လူသားမ်ဳိးႏြယ္
မ်ဳိးတုံးသြားတဲ့နည္းကို ရွာေဖြၾက ကမာၻႀကီးမွာ သံုးေျမွာင့္ပံုပိရမစ္နဲ႔ ရြက္ဖ်င္တဲကေန
ေလးေထာင့္ပံုအေဆာက္အဦးေတြအျဖစ္ေျပာင္းလဲလာ လူေတြဟာ အတည့္ေနထိုင္ရတာ
ၾကာေတာ့ၿငီးေငြ႔ အရြဲ႔ေနထိုင္လာၾက အေဆာက္အဦးပံုစံေတြ တီထြင္လာၾက ပိုၿပီးနားမလည္ႏိုင္တဲ့
ရွဳပ္ေထြးမွဳေတြနဲ႔ ပိုၿပီးေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ေဖာ္ျပမွဳေတြနဲ႔ ေခတ္သစ္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကို ကိုယ္စားျပဳလာၾက
ခင္ဗ်ားတို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ ဒိုင္ယာေလာ့ကမ်ား အရုပ္ကမ်ားေတာ့ ၾကည့္ရမယ့္သူေတြအတြက္ ေပမ်ားလာ
စတီဗင္စပီးဘတ္ရုပ္ရွင္မရိုက္တဲ့အခ်ိန္ဆို သူရိုက္တဲ့ ဒိုင္ႏိုေဆာအရုပ္ႀကီးထဲ ဝင္ထိုင္အႀကံထုတ္ေနသလို
ၾကပ္သိပ္ၿပီး ၾကာသြားၿပီ ပိတ္မိေနၿပီလို႔ ထေအာ္မွ စိတ္ပညာသမားရဲ့စတင္မွဳကိုေတြ႔ရ
‘ခင္ဗ်ား မျမင္ရေသးတဲ့ အေဆာက္အဦးတစ္ခု ရွိေနတာ သိရဲ႕လား’ ဆရာဝန္က ဆင္ျမဴရယ္ဘက္ကက္ျပဇာတ္ထဲက ေျခေထာက္ႀကီးလို
က်န္းမာေရးတံဆိပ္ကပ္ထားတဲ့ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္တစ္စင္းေပၚတင္ၿပီး ကမ္းေျခဖက္ထြက္
တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ျပတယ္ ဟိုမွာတဲ့ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဆာက္လို႔မၿပီးေသးတဲ့ post modern
အေဆာက္အဦးတစ္ခု မ်က္ႏွာစာနံရံဟာ ပ်က္က်ေနတဲ့ အာကာသယာဥ္ အပိုင္းအစလို တေစာင္းႀကီး
(အတြင္းပိုင္းမွာေတာ့ ဗဟိုခ်က္ အတည့္ပဲလို႔ ေျပာသံၾကားရ)
cut-
ပိုင္
AD 2011
ယူတာကဒီေနရာကျဖစ္ပါတယ္ http://www.kaungkin.com/index.php?option=com_content&view=article&id=1052:poem&catid=34:2009-04-17-00-31-18&Itemid=77
0 comments:
Post a Comment