အေမနဲ႔အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္။ အမ်ိဳးေရးစိတ္ဓါတ္ဟာ အေမ့ ဒီအင္န္ေအထဲမွာကို ပါေနတယ္လို႔ေျပာရင္ရလိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။
အေၾကာင္းက သူ႔အေဖ သူ႔အဖိုးတို႔ကလည္း ထက္သန္တဲ့အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္ရွိသူေတြ ျဖစ္ၾကလို႔ပါပဲ။
အေမ အသက္ရလာတာနဲ႔အတူ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔အမ်ိဳးသားေရးလႈပ္ ရွားမႈဟာလည္း ရင့္က်က္လာခဲ့ပါတယ္။ အရင္ကေတာ့ ဗမာႏိုင္ငံရဲ႔အဦးပိုင္း အမ်ိဳးသားေရးလႈပ္ရွားမႈေတြကို ပေဒသရာဇ္မင္းညီမင္းသားေတြနဲ႔ မင္းေလာင္းေတြ၊
ေဒသေခါင္းေဆာင္ေတြက ဦးေဆာင္ခဲ့ၾကတာပါ။ သူတို႔ဟာ လက္နက္ကိုင္စြဲတိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ သူတို႔ထက္ လက္နက္ခဲယမ္း ပိုေကာင္းတဲ့ ေလ့က်င့္မႈျပည့္စံုတဲ့ ကိုလိုနီတပ္ေတြရဲ႔ႏိွမ္နင္းမႈကိုခံခဲ့ရပါတယ္။
အေမ့ရဲ႔အမ်ိဳးသားေရးဝါဒဟာ အဲ့ဒီတုန္းက အက်ယ္အျပန္႔လႊမ္းမိုးေနတဲ့ ပေဒသရာဇ္အမ်ိဳးသားေရးဝါဒနဲ႔ ကြဲျပားပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႔ေၾကြးေၾကာ္သံက ”အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာ”ဆိုတာမ်ိဳးျဖစ္ၿပီး ေခါင္းေဆာင္ေတြထဲမွာ
သံဃာေတာ္ေတြအမ်ားအျပားလည္း ပါဝင္ၾကပါတယ္။ ဒီလိုေၾကြးေၾကာ္သံေတြကို ဒီလိုအခ်ိန္မွာကိုင္စြဲေနတာဟာ
ကမၻာႀကီးနဲ႔အဆက္ျပတ္ေနတဲ့လကၡဏာလို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ သူတို႔တိုကပြဲဟာ တရားမွန္ကန္ၿပီး
လူထုႀကီးရဲ႔ေထာက္ခံမႈလည္း သူတို႔ရၾကပါတယ္။ ဒါေပယ့္ ဒီေတာင္းဆိုခ်က္ ေၾကြးေၾကာ္သံေတြဟာ
အကန္႔အသတ္ရွိလွပါတယ္။
တကၠသိုလ္ေတြကေန ပညာတတ္ေတြပိုထြက္လာတာနဲ႔အမ်ွ အေျခအေနေတြဟာလည္း ပိုတိုးတက္လာ ပါတယ္။
ဗမာျပည္ထဲကို ေခတ္သစ္ႏိုင္ငံေရးတင္သြင္းလာတာဟာ ပညာတတ္ေတြျဖစ္တယ္လို႔ဆိုရင္ မမွားပါဘူး။
တိုင္းျပည္ကိုခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔ လြတ္လပ္ေရးရလိုတဲ့ဆႏၵတို႔ဟာ အေမ့ရဲ့ရင္ထဲမွာ စြဲၿမဲစြာ ကိန္းေအာင္းေနပါတယ္။
အေမဟာ အဲ့ဒီရင္ဘတ္နဲ႔ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ကိုတက္ခဲ့ပါတယ္။
သူ႔ရဲ႔အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္ဟာ အဲ့ဒီေခတ္ အဲ့ဒီအခါမွာျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ကိုလိုနီဆန္႔က်င္ေရးလႈပ္ရွားမႈနဲ႔ေပါင္းစည္းမိၿပီး
သူ႔ေခါင္းထဲမွာတညီးညီးေတာက္ေလာင္ေနတဲ့ မီးရႉးတန္ေဆာင္ႀကီးျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။
အဲ့ဒီေနာက္ သူဟာ လက္ေတြ႔ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္း ပိုနားလည္လာၿပီး တကယ္လႈပ္ရွားလုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့
သခင္ေအာင္ဆန္း သခင္ဗဟိန္းတို႔လို ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ထိေတြ႔လာရပါတယ္။
အဲ့ဒီေနာက္ ၃ ႏွစ္ေလာက္ေနေတာ့ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကိုထူေထာင္သူေတြထဲမွာ ဒီပုဂၢိဳလ္ေလး ၂
ဦးရဲ႔ အမည္ကိုေတြ႔ရေတာ့တာပါပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္
အေမ့ရဲ႔ႏိုင္ငံေရးအျမင္ဟာ တကၠသိုလ္ေရာက္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ပိုႏိုးၾကား ပိုအျမင္က်ယ္လာတယ္လို႔ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
သူ႔ရင္ထဲမွာ တိုင္းျပည္ခ်စ္စိတ္နဲ႔ မတရားတာေတြကို မုန္းတီးမႈေတြ အလ်ွင္အျမန္တိုးတက္ႀကီးထြားလာရင္း
ေက်ာင္းသားသပိတ္ေပၚေပါက္လာတဲ့ အခါမွာေပါက္ကြဲထြက္ၿပီး သူ႔ကိုေရွ႔တန္းမွာ မိန္႔ခြန္းေျပာေနတာေတြ
ေတြ႔ရေတာ့တာပါပဲ။ အဲ့ဒီတုန္းက လြတ္လပ္ေရးလႈပ္ရွားမႈေတြမွာ
ပါဝင္ခဲ့ၾကတဲ့ပညာတတ္ေတြအေပၚမွာ လက္ဝဲစာေပေတြက အနည္းနဲ႔အမ်ားဆိုသလို ၾသဇာသက္ေညာင္းၾကပါတယ္။
ဒီအထဲမွာ အေမလည္း ျခြင္းခ်က္မဟုတ္ပါဘူး။ သသမိုင္းကိုအာဃာတမပါပဲၾကည့္မယ္ဆိုရင္ အဲ့ဒီကာတုန္းက
ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီးထဲမွာ ဖက္ဆစ္ေတြကို ဆန္႔က်င္တိုက္ခိုက္ရာမွာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြဟာအတက္ၾကြဆံုးဆိုတာကို
ေတြ႔ၾကမွာပါ။
အေမ့အေပၚၾသဇာအသက္ေရာက္ဆံုးနဲ႔ အေမအၾကည္ညိဳဆံုးႏိုင္ငံေရးသမားကိုေျပာပါဆိုရင္
ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းကို ေျပာရမွာပါ။ ဆရာႀကီးရဲ႔ အက်င့္သိကၡာရွိမႈ၊ ခိုင္မာျပတ္သားတဲ့
နယ္ခ်ဲ႔ဆန္႔က်င္ေရးကိုလိုနီဆန္႔က်င္ေရးရပ္တည္ခ်က္နဲ႔ ျပည္သူလုူထုအတြက္ တဘဝလံုးပံုအပ္ထားတာေတြ၊
ဒါ့အျပင္ ဗမာစာေပအတြက္ ဆရာႀကီးစြမ္းေဆာင္ခဲ့တာေတြအတြက္ အေမကဆရာႀကီးကို ၾကည္ညိဳေလးစားတာပါ။
.........................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................။
လူထုသတင္းစာထဲက သတင္းေဆာင္းပါးေတြက အုပ္စိုးသူေတြမဟုတ္တာလုပ္တာေတြ၊ အက်င့္ပ်က္တာေတြကို
ဖြင့္ခ်ေဝဘန္တာေတြလုပ္ေတာ့ အုပ္စိုးသူေတြ မ်က္တာကိုခံရပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးမွ အေဖအဖမ္းခံရတာ
ေလးႀကိမ္ေတာင္မွပါ။
ပြင့္လင္းေခတ္မွာ သားသမီးမ်ားေျပာၾကတဲ့.......
ေရးသူ- ဖိုးသံ(လူထု)
ႏိုဝင္ဘာ ၂၂ ။ ၂၀၁၂ Mizzima မဂၢဇင္းမွ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္။
0 comments:
Post a Comment