အ႐ုိးစုု (ႏွင္းခါးမိုး)

အ႐ုိးစုု

ႏွင္းခါးမုိး

က်ေနာ့္အ႐ုိးေတြကုိ က်ေနာ္ေက်းဇူးတင္တယ္

သူတုိ႔ကအခုထိ က်ေနာ့္အေပၚေကာင္းတုန္းပဲ

က်ေနာ့္ခါးက အခုထိမတ္တုန္းပဲ

က်ေနာ့္ေျခေထာက္ေတြက အခုထိအျမင့္ကုိတက္တုန္းပဲ

က်ေနာ့္လက္ဖ်ံေတြက အခုထိျမန္ဆန္သြက္လက္တုန္းပဲ

က်ေနာ့္စိတ္သြားရာေနာက္ကုိ သူကလုိက္တုန္းပဲ။

က်ေနာ့္အ႐ုိးေတြက ဘယ္တုန္းကမွ မေပ်ာ့ခဲ့ဘူး

ခုလည္း မေပ်ာ့ေသးဘူး

က်ေနာ္သတိလက္လြတ္ျဖစ္လုိ႔

က်ေနာ္ကံမေကာင္းလုိ႔

က်ဳိးတုန္းကက်ဳိးခဲ့ဘူး

ၿပီးေတာ့ျပန္ေကာင္းတာပဲ။

ႏွစ္ေပါင္းရာေထာင္ အ႐ုိးေတြ ျပန္တူးေဖာ္ေတာ့

အ႐ုိးေတြက လူတေယာက္ရဲ႔ပုံပန္းကုိေျပာျပသတဲ့

အ႐ုိးေတြက လူတေယာက္ရဲ႔ဘ၀ကုိေျပာျပသတဲ့

သူတုိ႔သန္မာခဲ့တာ

သူတုိ႔ခ်ည့္နဲ႔ခဲ့တာ

သူုတုိ႔ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တာ

သူတုိ႔ေၾကကြဲခဲ့တာ

သူတုိ႔ၿငိမ္းခ်မ္းခဲ့တာ

သူတုိ႔တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့တာ...

အ႐ုိးေတြက မလိမ္ဘူး။

အ႐ုိးသားဆုံးႏွလုံးသားမ်ား၏အစုအေ၀းကုိ

အ႐ုိးစုဟုေခၚပါသည္ (ေႏြလယ္ေန)

အ႐ုိးစု ဆုိတဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္ကေလး

တခါကက်ေနာ္တုိ႔တည္ေဆာက္ခဲ့ဘူးတယ္

နံ႐ုိးတူသူခ်င္း။

ေမးေစ့ႏွစ္ထပ္နဲ႔ ေမး႐ုိးမရွိတဲ့ေကာင္

အဆီတထပ္အသားတထပ္နဲ႔ ေက်ာ႐ုိးမပါတဲ့ေကာင္

အဲဒီေကာင္ကုိ က်ေနာ္မုန္းတယ္

ေလးတြဲ႔ထုိင္းမိႈင္းစြာရပ္လုိ႔

က်ေနာ့္ေရွ႔ကမွန္ထဲမွာ..

သူ႔အ႐ုိးေတြကေန သူထြက္ေျပးေနတဲ့ေကာင္။

အ႐ုိးအရင္း

အသားလုိလုိ႔အ႐ုိးေတာင္း

အ႐ုိးေပၚအေရတင္

အ႐ုိးကြဲမွအသဲစြဲ

အ႐ုိးထိေအာင္နာ

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္

ေအာက္ဆုံးကအ႐ုိးေတြကုိေတာ့

မေမ့ၾကပါနဲ႔။

ကေမၻာဒီးယားကအ႐ုိးေတြ

ရ၀မ္ဒါကအ႐ုိးေတြ

ေဘာစနီးယားကအ႐ုိးေတြ

ဟုိေနရာ ဒီေနရာမွာ

မတူးရေသးတဲ့အ႐ုိးေတြ

လူမသိသူမသိအ႐ုိးေတြ..။

ကုိယ့္ေျခေထာက္ေအာက္ကုိယ္ျပန္ငုံ႔ၾကည့္လုိက္တယ္

က်ေနာ္ဘယ္သူ႔အ႐ုိးေပၚရပ္ေနမိသလဲလုိ႔။

မင္းဟာငါ့ရဲ႕နံ႐ုိးတေခ်ာင္းပါပဲကြယ္လုိ႔

ဘယ္သူ႔ကုိမွမေျပာျဖစ္ခဲ့ဘူး

က်ေနာ့္အ႐ုိးေတြကုိ က်ေနာ္ခ်စ္တယ္။ ။

(ဒီေနရာကယူပါတယ္) http://www.nykomme.blogspot.com/2008/12/blog-post_12.html